3 minute read
Toen & nu
In 1964 besloot Benoit Wesly [F 1967] zich vol overtuiging aan te melden voor de toen genaamde ‘Hogere Hotelschool Maastricht’. Deze hotelier wilde naar de ‘beste hotelschool’ en liet zich niet afschrikken door een eerste afwijzing.
DOOR BINIE HERMANS
Selectie
De selectie duurde destijds twee volle dagen, inclusief een overnachting op de zolder van het kasteel. Na gesprekken met docenten in de ochtend, kregen de aspirant studenten in de middag een psychologische test. ‘Op die zolder werd ’s avonds natuurlijk flink moppen gestapt. Toen aalmoezenier Spronck - broer van de directeur - voor de derde keer op onze kamer kwam, had ik net het hoogste woord. Dat werd me, als Joodse jongen, natuurlijk helemaal niet in dank afgenomen door deze katholieke priester.’
Afwijzing
Helaas kregen zijn ouders 2 weken later een brief met een afwijzing, tot grote teleurstelling én ergernis van Benoit. De reden voor de afwijzing, zo bleek, was gebaseerd op het GITP-rapport, maar vreemd genoeg was dat rapport ‘per ongeluk’ niet meegestuurd. Benoit stapte achterop op de scooter bij een vriend en reed 200 kilometer van Luxemburg, waar hij werkte, naar Maastricht om verhaal te halen bij directeur Spronck. Terwijl hij tevergeefs op de Bosschstraat wachtte op de heer Spronck, haalde zijn vriend het rapport op bij het onderzoeksbureau in Nijmegen. ‘Uit het rapport bleek dat ik de beste kandidaat was uit de groep. Toen viel het kwartje: de werkelijke reden van zijn afwijzing lag vermoedelijk bij mijn Joodse achtergrond, die niet paste bij de katholieke school.’
Maar Benoit gaf niet op want zijn doel was naar de beste hotelschool gaan. ‘Vastberaden belde ik de wethouder van onderwijs in Maastricht en legde de situatie uit. Na zijn telefoontje aan de heer Spronck, kreeg ik al snel een nieuwe brief: ik was alsnog toegelaten!’ Slapen op Chateau Bethlehem was voor Benoit geen succes en heel kort. ‘Met drie jongens op één kamer, en een ‘bovenbuurman’ die nachtenlang het stapelbed deed rammelen, hield ik het al snel voor gezien en vertrok terug naar zijn ouders in Maastricht.’
Vechten voor Funda
Die afwijzing, was een grote inspiratie en motivatie voor hem. ‘Ik gaf mijn moeder een envelop met een briefje waarop stond; ‘Ik ga vechten voor dit diploma’.’ En vechten deed hij! Hij studeerde uiteindelijk cum laude af. Benoit bewaart veel warme herinneringen aan zijn tijd op de hotelschool, vooral aan de wijnreizen naar de Champagne en Bourgogne. ‘De sfeer was fantastisch, en het was bijzonder dat we als Maastrichtse school zomaar bij de tophuizen naar binnen mochten.’
Thuiskomen
Afgelopen september gaf de 79-jarige Benoit nog een lezing aan studenten van de hotelschool. ‘Ik was onder de indruk van hun nieuwsgierigheid en enthousiasme. Voor mij voelde het echt als thuiskomen. Ik ben trots dat ik door mijn alma mater gevraagd werd.’
Benoit Wesly
Na zijn afstuderen werkte Benoit een aantal jaren op de Filipijnen en voor de Holland America Lijn. Daarna werkte hij bij verschillende hotels als General Manager, en nu is hij eigenaar van diverse hotels, waaronder Hotel Derlon. Benoit zet zich al jaren in voor de Joodse gemeenschap in Limburg en is honorair consul voor Israël.
