SPANDOEKSPONSORS
Allemeersch Natuursteen Archery DYNAMICS BOECKX architecture & engineering ARGENTA Azuriet Reizen Bakkerij FILIP BELFIUS Oudenburg Bistro-Eetkaffee LOUIS CLESSE Brouwerij BAVIK Coiffure CARINE Computers DAVINCI Catering Depoorter VOF Doe het Zelf DE VOORHAVEN Electro MAERTENS Electro SANECAL Feestzaal 't Valentientje Fietsen Wim Frituur Buyck Gasthof VOSSENHOL Hamilius @ Partners Hotel Royal Astrid ING Balcaen & Van Mossevelde International Tours Kapsalon FILIP Lazer-Tech DIMS Maple Skate Proviron Recuperatiebedrijf WILLEMS Restaurant LE CHEVALIER Sanitair SILVIO DEBERDT Schoenen Seghers Slagerij FRANS TOTAL Mazout Franky BORGOO Tuinaanleg – vijvers MPD VDAB Wasautomaten GLORIA www.huurvakantiehuis.be
Lijst 01-01-16
Ettelgemsestraat 120 Torhoutsesteenweg 341 Torhoutsesteenweg 52 Stockholmstraat 39 Kastanjelaan 3 Zandvoordedorpstraat 42 Ettelgemstraat Marktplein 19 Rijksweg 33 Graanmolenstraat 33 Hortensialaan 8 Stenedorpstraat 83 Noord Edestraat 12 Torhoutse Baan 103 Archimedesstraat 60 Zandvoordestraat 206 Zandvoordedorpstraat 13 Knokbosstraat 15 Stenedorpstraat 29 Oostendsebaan 110 Wellingtonstraat 1 Zandvoordedorpstraat 44 Kastanjelaan 3 Zandvoordedorpstraat 41 www.dims.be
8460 Oudenburg 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8460 Oudenburg 8460 Oudenburg 8531 Bavikhove 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8470 Gistel 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8540 Deerlijk 8400 Oostende 8470 Gistel 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende
www.mapleskate.com Stationsstraat 123 8400 Oostende Kalsijdebrug 3 Albert I Promenade 66 Kasteelstraat 15 A.Pieterslaan 63-65 Gistelsesteenweg 21 Torhoutweg 5 A Grintweg 92 Keizerslaan 11 Gistelsesteenweg 29
8470 Gistel 8400 Oostende 8400 Oostende 8400 Oostende 8460 Oudenburg 8460 Oudenburg 8400 Oostende 1000 Brussel 8400 Oostende
WOORD VOORAF De nieuwjaarsmaand januari ligt alweer achter de rug. De nieuwjaarsreceptie van onze club lokte opnieuw een massa van onze leden en hun familie naar ons clublokaal. Lokaal 1 stond dan ook sjokvol! Na de 'nieuwjaarsbrief' van onze voorzitter Marc konden we met z'n allen het glas heffen op al onze renners en dat de resultaten van 2016 die van 2015 nog moge overtreffen! Onze renners zijn nog steeds bezig met de opbouw van hun conditie ondanks het tegenvallende weer tijdens de weekends. De stages tijdens de krokusvakantie zal hen goed van pas komen. Terwijl de jeugd hun doorgedreven stage ter plekke zullen afwerken, trekken onze oudere renners terug naar het Duitse Geisingen om er duchtig de pees op te leggen. In onze volgende Zwanorama zal je opnieuw kunnen lezen hoe ze hun stage verteerd hebben en hoeveel keer ze er dood gegaan zijn. Naast het dagelijks hard trainen ver van de mama en de papa worden de groepsbanden terug intens versterkt. Maar zonder de inzet van de trainer en de begeleiders die belangeloos hun verlof opofferen voor onze renners kan zo'n stageweek nooit doorgaan. Els, Franky, Kwinten en Rudy, alvast een dikke merci hiervoor in naam van onze deelnemende renners. Voor onze jeugd start half februari het Vlaams Kampioenschap indoor met op zondag 6 maart onze Internationale indoor in de Mister V arena waar al onze Zwaantjes ongetwijfeld present zullen zijn! En in onze nieuwe clubkledij. Uiteraard voorzien we in de pauze ook wedstrijdjes voor onze recreanten. Met Pasen wordt ook het startschot gegeven van de Europacupwedstrijden met 'Le TrophĂŠe des Trois Pistes' in Frankrijk. Daarna volgen de Europacupwedstrijden zich in sneltempo op en de finale ĂŠn 'cadetchallenge' gaat op 12-13-14 augustus door op onze eigen piste tijdens onze 3-daagse. Maar voor we zover zijn, pieken onze renners een eerste keer voor de periode van Gross Gerau tot en met de Belgische Kampioenschappen. Want voor onze juniors en seniors betekent dit dan een selectie voor de Europese Kampioenschappen kunnen binnen halen. Hopelijk valt weldra de beslissing of het EK zeker doorgaat in het Nederlandse Heerde van 23 tot 30 juli 2016. Veel leesgenot! Jan Sibiet 1
CLUB INFO Nieuws vanuit de supporterskern: Nieuwe stand van de kaartersclub
Stand op 08/01/2016 1/ Odile 2/ Rita 3/ DaniĂŤl 4/ Claudine 5/ Frans 6/ Peter 7/ Rudy 8/ Marc 9/ Willy 10/ Germain 11/ Hubert 12/ Carlos 13/ Cindy 14/ Franky 15/ Rochus
7de speeldag
gespeeld
gewonnen
punten
42 42 42 33 36 39 42 39 36 42 27 18 6 6 6
23 23 22 20 19 19 19 19 18 15 13 12 4 2 1
1133 1132 697 1006 913 886 868 823 806 791 860 557 109 45 29
2
OVERZICHT TOERTOCHTEN LIEFHEBBERS De liefhebbers plannen ook dit jaar enkele toertochten. Ondertussen zijn enkele van die tochten al vaste ritten geworden. Deze tochten zijn voor alle geïnteresseerden, fietsers zijn ook welkom. Hou zeker onze website in de gaten voor updates, extra uitleg en bijkomende tochten die georganiseerd worden, data onder voorbehoud. Zondag 24 april: Moerbeiroute. Woensdag 4 tot zondag 8 mei: skeelerweekend in Fläming Skate (Berlijn). Zondag 29 mei: Zandvoorde - Nieuwpoort - Leke – Zandvoorde. Vrijdag 24 juni (of 17 juni): rondom Oostende. Zaterdag 9 juli: Toertocht ingericht door Jaak. Vrijdag 31 juli: verkenning toertocht voor de driedaagse. Zaterdag 13 augustus: toertocht tijdens Flanders Grand Prix. Zondag 25 september: Zandvoorde - Hoeke – Zandvoorde. Warme oproep: om de toertochten veilig te laten verlopen zijn we nog op zoek naar mensen die bereid zijn om deze tochten te begeleiden met de fiets, wegkapiteins dus. Dit wil zeggen dat je gevaarlijke kruispunten afzet om een vlotte en veilige doortocht te garanderen. Een opleiding is hier niet voor nodig, een beetje fysiek wel. Past het om 1 of meerdere tochten te begeleiden geef dan een seintje aan michel.brackx@telenet.be. Jill Vyncke
3
Naam
JAN PROVOOST
Wat is je functie binnen de club? Hoelang doe je dit al? Sedert 2009 secretaris Sedert 2003 lid van het Zwaantjes Roller Club Fotofinish and Sportstimekeeping Team Hoe lang ben je al lid? Sedert 2004 of 2005 Hoe ben je bij de club terecht gekomen? Ik ben via mijn skeelerende kinderen (Jeroen en Niels) bij de club terecht gekomen. Heb je ook geskeelerd (wedstrijden meegedaan? Hoogste ranking?)/kan je skeeleren of heb je kinderen die skeeleren of dit gedaan hebben? Ik heb zelf nooit geskeelerd. Jeroen en Niels uiteraard wel. Wie is je skeeleridool? Ik heb heel veel respect en bewondering voor toppers als Bart Swings en Sandrine Tas omdat ik weet dat dergelijke prestaties niet vanzelf komen. Maar alle renners die jaar in jaar uit hun sport beoefenen, zowel competitief als recreatief, verdienen respect. Ook de mensen die veel van hun vrije tijd opofferen voor de sport krijgen van mij een dikke duim. Wat is je mooiste herinnering? Eén herinnering uit een hele verzameling kiezen, is onmogelijk. De individuele bronzen medaille van Niels tijdens het EK 2014 in Geisingen blijft één van de mooiste ogenblikken. Het WK 2014 in Argentinië was er ook eentje om in te kaderen. Niet alleen omdat onze renners daar zo sterk hebben gepresteerd maar de rondreis in Argentinië voorafgaand aan het WK zal me altijd bijblijven. Het WK 2013 in Zandvoorde is ook zo’n herinnering waar ik graag aan terugdenk. En dan zijn er nog de zo vele clubverplaatsingen naar het buitenland (Gross-Gerau, Trois Pistes, Heerde ...) waarbij het telkens opnieuw feest is. En tot slot zijn er nog de vele weekends met het ZRC FF & STK Team. 4
Naar welk land of welke streek zou je nog eens willen op reis gaan? De lijst van mogelijke reisbestemmingen is heel erg lang maar British Columbia in Canada staat bij mij al jaren op nummer één. Binnenkort hoop ik over genoeg vrije tijd te beschikken om daar eindelijk eens werk van te maken. Wat is je favoriete motto? Blijven geloven in jezelf. Wat mogen wij nog over jou weten? Er is weinig het vermelden waard
5
EEN WK IN HET SPOOR VAN … Op 4 november was ‘t gank … mijn reisje richting Taiwan ging van start. Reisje is een gigantisch understatement aangezien ik pas zo’n 24u later uitgeput op bed zou kunnen vallen. Met een vol valiesje en veel goeie moed begon ik aan mijn avontuur richting het onbekende. Azië was iets nieuws voor mij, nooit eerder geweest en mijn verwachtingen ervan waren redelijk vaag. Slecht eten en luchtvervuiling was zo ongeveer het enige wat in me opkwam. Dat was echter niet het eerste dat me opviel … wat zijn die oosterlingen toch allemaal zo verschrikkelijk luid en vooral heel erg onverstaanbaar, iets wat het luid zijn alleen nog maar versterkte denk ik. De reis verliep, buiten wat vertraging op de laatste vlucht van Hongkong naar Kaohsiung, gelukkig relatief vlot. De opluchting was groot toen ook de kamers in het hotel er van degelijke kwaliteit uitzagen. Mijn partner in crime voor de volgende weken werd Anke. Jammer genoeg was al snel duidelijk dat ik en mijn partner de kamer met de slechtste internetverbinding gekregen hadden. Uit voorbije ervaringen had ik wel al geleerd om een voorraad aan series en films mee te nemen dus was overleven niet helemaal onmogelijk. Als het thuisfront toch eens gecontacteerd moest worden of de levensbelangrijke sociale media gecheckt werd, was er eigenlijk maar één optie en dat was ganghangen. Verzameling van het Belgische team op de gang was bijgevolg geen rariteit. Gelukkig wist held Tim ons na enkele dagen via een hotspot toch van het basisrecht omtrent internet op bed te voorzien, al was het over het algemeen nog steeds van belabberde kwaliteit. Aan de andere kant was dit een motivatie om de schoolboeken die helemaal naar Taiwan waren meegereisd ook nu en dan eens boven te halen. Ikzelf haalde een gemiddelde van 5 zinnen per dag, maar ik zou zeggen: beter dan niets! Ondertussen werd ook mijn bioritme stevig op de proef gesteld. Vorig jaar in Argentinië was het wennen aan 4u tijdsverschil, deze keer werd daar nog een dikke kwak bovenop gedaan en moesten we 7u weten te verwerken. Ik vind het dan ook gepast om de eerste nachten te beschrijven met het woord HEL. Niet zozeer het in slaap vallen was een probleem maar zes keer per nacht wakker worden zou ik niet echt een succesvolle nacht noemen. Gelukkig voor mij, jammer 6
voor mijn partner, had Anke er minstens evenveel last van als mezelf. Nachtelijke gesprekjes over koetjes en kalfjes, toiletbezoeken en zelfs korte wandelingen doorheen het hotel waren niet zeldzaam. De regel van één dag aanpassing per uur tijdsverschil werd heel erg dicht benaderd. Aan de wallen te zien en de verhalen te horen had iedereen van het team er redelijk wat last mee. De aanpassing aan het warme weertje was daarentegen voor mij geen enkel probleem. Aangezien ik in België met permanent koude handen en voeten rondloop en 3 lagen truien kon ik wel genieten van de 30°C die we in Kaohsiung voorgeschoteld kregen. Op de zonnige momenten was voor een lange periode in de volle zon staan wel té maar over het algemeen vond ik het aangenaam vertoeven. Ook van de luchtvochtigheid had ik een stuk minder last dan verwacht. Ondertussen was mijn eerste vooroordeel ook bijgesteld. Het buffet in het Lees hotel was indrukwekkend. Sushi, stoompotjes, meerdere soorten vleesjes en visjes, broodjes, rijstgerechten, pasta,… voor elk wat wils! Stond er hot dan was het ook echt hot, stond het er niet dan was het af en toe ook nog eens hot. Een risico die nu en dan eens genomen moest worden.
Ikzelf was vooral onder de indruk van het dessert buffet, meer dan tien verschillende soorten van mini lekkernijen. Ahhh dessertjes … ja toch wel mijn zwakke plek. Ik had mezelf voorgenomen mijn gesmoefel te beperken tot 1 dessertje per dag want echte sportvoeding is dat natuurlijk niet. Zo had ik tegen het einde van mijn verblijf elk dessertje eens geproefd en waren mijn favorieten verkozen: de crème brulée en het appeltaartje. Ook het plaatselijke restaurant IBeef kon bekoren. Zolang je van de plaatselijke marktkraampjes en lokale specialiteiten wegbleef, leek het allemaal wel nog mee te vallen. Vissenkoppen, eieren gekookt in thee en verschillende andere eigenaardigheden bij het ontbijt waren een vreemd gezicht maar meer dan ernaar kijken werd er door de Belgische delegatie en die van alle andere Westerse landen ook niet mee gedaan. 7
Nu, we waren natuurlijk niet gekomen om de lokale cuisine te testen. Het skeelercomplex mocht er wezen. Volledig overdekt, wat niet alleen beschermde tegen de regen maar gelukkig ook tegen de zon. De chinezen hadden hun best gedaan en het aantal putten en bulten was aanvaardbaar. Eén kleine opmerking: roze en groen is echt een kotslelijke combinatie maar misschien is dat een persoonlijke mening. Het wennen aan de piste ging behoorlijk snel en ik voelde dat het goed zat. Over het wegparcours waren de meningen wat meer verdeeld. Het rondje bestond uit 1 rechtstuk aangevuld met bocht, nog wat omgekeerde bocht en nog wat meer bocht. Het was al duidelijk dat voorbijsteken op de sprintafstanden een hele opdracht zou worden en ook op de lange zou het wel eens interessant kunnen worden. Deze bedenking was nog de slijklaag die erbovenop lag buiten beschouwing gelaten, die zouden ze wel opkuisen, dachten we. Mis gedacht. Als ze al een poging gedaan hebben, dan was ze heel erg vruchteloos geweest. Ondertussen begonnen de wedstrijden te naderen en bijgevolg ook de kriebels in m’n buik. Mijn eerste WK bij de seniors … wat zou dat geven. Na het EK wist ik dat ik bij de beste in Europa behoorde, maar de hele wereld dat is toch nog wat anders. De openingsceremonie hadden we ook nog te goed. Het werd een voorstelling van de verschillende inheemse stammen dat Taiwan rijk is. Ze werden elk voorgesteld aan de hand van een eigen dansje maar na 5 stammen had je het eigenlijk wel gezien. Erna kwam een nog meer bizarre traditie, het is moeilijk te beschrijven maar ik zal er me maar aan wagen. Hakken op technomuziek in een traditioneel kostuum. Het zag er niet uit. De andere landen begonnen geleidelijk aan weg te druipen en dit was het signaal voor ons om ons ook richting hotel te begeven, de dag erna moesten we immers vol aan de bak. Het WK begon voor mij wat teleurstellend, al had ik daar eerlijk gezegd wel op gerekend. De eerste dag is nooit mijn sterkste en al zeker niet tegen al dat senior geweld. De tweede dag was het meteen prijs en mijn kampioenschap was geslaagd. Met pijn in het hart had ik de puntenafvalling overgeslagen, achteraf gezien duidelijk de goeie keuze. Alles wat er vanaf nu bij kwam was mooi meegenomen maar niets moest. Ik had twee rustdagen om te herstellen na de 8
1000m en stond vol goede moed aan de start van de wegwedstrijden. Met een 7e en een 5e plek kon ik niet klagen al had er volgens mij toch meer ingezeten. Domme keuzes tijdens een wedstrijd lopen op dit niveau bijna altijd slecht af. Als het dan nog eens begint te regenen wordt het nog moeilijker er iets van te maken. Dit maakte mijn drang om te bewijzen dat de 1000m geen toevalstreffer was alleen maar groter. Ik stond dan ook heel erg gemotiveerd aan de start van de marathon, ook al is dit allesbehalve mijn favoriete afstand. De wedstrijd verliep volgens plan en in de eindsprint wist ik het af te maken. Een betere afsluiter voor mijn eerste WK bij de seniors kon ik me niet inbeelden. Nu stond er nog maar ĂŠĂŠn ding te doen, AFTERPARTY! En dan eindelijk terug huiswaarts keren want de energie begon zo wel ongeveer op te geraken. Sandrine Tas
9
MIJN LAATSTE WK Ik ben zeker dat de geruchten/nieuwtjes al menig oor al bereikt hebben maar toch meld ik het nog even voor de duidelijkheid: Dit was mijn laatste WK. Elk leven bestaat uit verschillende hoofdstukken en ik heb besloten het hoofdstuk topsport af te sluiten. Het is in België gewoon onmogelijk te leven van topsport als subtopper. Daarom zet ik een punt achter mijn sportieve carrière. Dit was dus mijn laatste WK, en ik wou dit toch eens delen met iedereen die eens wou weten hoe het er op een laatste WK aan toegaat. De voorbereidingen voor het WK werden afgewerkt in Geisingen. Voor het EK hebben een slecht voorseizoen gevuld met ziekte en blessure mijn voorbereiding genekt en was mijn EK dus ondermaats waardoor mijn selectie voor het WK zelfs een twijfelgeval werd. Maar ja, door gebrek aan beter hebben ze dan maar de ondermaats presterende Oostendse sprinter naar het WK meegenomen omdat, en ik citeer:‘Er toch minder goed volk zal zijn dan anders’. Op deze manier moest ik dus dankbaar zijn om mijn selectie. Dit voorval heeft mij toch enkele momenten diep doen nadenken over de selectieprocedures van België. Het is natuurlijk niet mijn taak om me daarin te moeien, dus hou ik me strategisch buiten deze discussie. Lang verhaal kort: Ik mocht mee naar het WK in Taiwan. Ik had me voorgenomen nog 1 keer alles uit de kast te halen om top te zijn op dit WK. De voorbereiding was goed verlopen en samen met team Nederland en vaste trainingspartner Tim kon ik zeggen dat ik in vorm naar het WK vertrok. Eens aangekomen in Taiwan werden de dagen heel eentonig en saai. De indeling was als volgt: slapen, eten, trainen, eten, rusten, trainen, eten, slapen. De aanpassingen aan de temperatuur en het tijdsverschil maakten ook deel uit van onze 10 dagen voor het WK. Dit kwam erop neer dat er veel moest gedronken worden en weinig geslapen werd. Er moest natuurlijk ook aan de piste gewend worden. Het Belgische team deed het goed, en zelf had ik ook een goed gevoel. De tijden waren redelijk gunstig en naarmate dat het kampioenschap dichter kwam beterde ook het gevoel. Tot het eindelijk zover was. De spits werd afgebeten voor mij met de 300 meter tijdrit die zeer matig was. Er wordt zoveel gewonnen en goed gereden door Belgen dat een 22e plaats heel slecht klinkt, maar voor mij zijn dit bijna standaard plaatsen geworden op een WK. Toch licht teleurgesteld moest ik de volgende dag alweer aan de bak op de 1000 meter. Dit was slechts om mijn benen te 10
activeren. Het goed gevoel van de dagen ervoor was weg en de 1000 meter stelde helemaal niets voor. Te lang voor deze sprinter, maar toch en goeie activatie. De laatste afstand op de piste voor mij was de 500 meter. In de reeksen trof ik zeer ongelukkig een sterke Elton De Souza en de zilveren medaille op de 500 meter van later op de dag. Vroege uitschakeling opnieuw en nog een matige plaats op mijn palmares. Het goed gevoel was dus ver te zoeken op de piste. Op naar de weg maar eerst een broodnodige rustdag. Op de weg was het gevoel meteen beter, een 100 meter rechtdoor knallen met tegenwind is iets wat deze buffel zeer graag doet. Ik heb het tegen 2 finalisten mogen opnemen en werd 12e, mijn beste resultaat op dit WK. De ronde was een lichte teleurstelling omdat er zeker meer in zat. Ik strandde rond de 15e plaats, maar voor mij was dit mijn beste wegtornooi op een WK ooit. Ik ging dus met een redelijk teleurgesteld gevoel de piste af. Ik ging op de stoel in de warmup zone om mijn skeelers af te doen. Stilletjes aan kwam het besef dat dit mijn laatste wedstrijd was op hoog niveau. Voor mij zat er geen WK meer in. Ik schaam me zeker niet om te zeggen dat ik het op dat moment en met dat besef zeker niet droog gehouden heb. Frederik, de kinesist die mij en Tim de laatste jaren door dik en dun gesteund heeft met onze skeelercarrière kwam naast mij zitten. Op zo’n momenten besef je wat de waarde van een broederlijke knuffel eigenlijk kan zijn. Kortom een moment dat ik nooit zal vergeten. Later volgde natuurlijk ook de knuffel met mijn mama die mij ook altijd gesteund heeft in mijn skeelercarrière op alle vlakken. Mijn papa was nergens te bespeuren, maar hij zat zoals gewoonlijk het verslagje te schrijven in de ‘media room’. Zo hield hij het thuisfront op de hoogte. Met hem heb ik dat moment later gedeeld. Het WK zat er voor mij dus op, na een welverdiende sprinters- en afterparty vertrokken we naar huis. Mijn skeelers hangen dus aan de spreekwoordelijke haak. Ik ben een beetje door de wedstrijden gevlogen in dit verslagje omdat ik de Zwanorama zoals gewoonlijk niet wil verdubbelen qua omvang en gewicht. Er zijn toch nog heel wat dingen die ik graag zou zeggen. Skeeleren is een sport die niks opbrengt voor de doorsnee skeeleraar. Mensen zoals mij, die op mijn niveau rijden halen niks uit onze sport. Enkel de ervaring en het plezier om een sport te beoefenen en hierin bij de wereld of Europese ‘subtop’ te behoren. Zelfs al train je elke dag 2 keer en behoor je nog altijd niet tot de beste van de wereld, kan niemand jou iets verwijten. Zolang je plezier hebt, moet je blijven verder doen. Op hoog niveau skeeleren brengt ook zijn verplichtingen met zich mee. Het is een geseling om elke dag meerdere keren te trainen, maar je doet het allemaal voor resultaten. Voor de ene persoon is dat wereldkampioen worden, voor de ander is dat ‘slechts’ een top 15 plaats. Dat is
11
waarvoor je het doet. Ik wou dit nog even duidelijk maken, want er zijn veel mensen, ouders en renners die dit vergeten. Natuurlijk zou een dankwoord hier zeer op zijn plaats zijn, maar ik zal jullie hier niet lang mee vervelen. De mensen die mijn uiterste dank verdienen hebben dit al gekregen. Toch wil ik nog even dit zeggen: elke training is een wedstrijd in Zandvoorde, niet enkel fysiek maar ook mentaal, er wordt op los gediscussieerd en er worden soms lelijke woorden uitgewisseld. Sprinters worden bekritiseerd op hun vermogen om lang te rijden, het gaat er soms lelijk aan toe. Competitie wordt niet enkel fysiek gevoerd op onze trainingen. Desalniettemin brengen deze momenten ons ook dichter bij mekaar en is de trainingsgroep van Zandvoorde een van de hechtste groepen in de skeelerwereld. Toch wil ik voor een keer de machocultuur van op de trainingen doorbreken en met veel meligheid mijn skeelerbroeders en zusters van de training oproepen. Bedankt allemaal voor de vele leuke trainingen die we samen gehad hebben, ik zal jullie wel nog zien, maar een mens krijgt niet veel een kans om zoiets te zeggen, bij deze maak ik daar dus gebruik van. Ik verdwijn natuurlijk niet helemaal uit het skeelerbeeld. Ik probeer nog in de mate van het mogelijke training te geven aan de ‘kleintjes’ in Zandvoorde. Ik focus mij nu op andere dingen, mijn vriendin, mijn werk en de rest van mijn leven. Niels Provoost
12
FAMILIEFEEST 2015 Op 19 december kwamen heel wat ZRC leden te samen voor het jaarlijkse gezellig samenzijn. Dit gebeurde uitzonderlijk laat op het jaar. Het was voor het bestuur heel moeilijk een datum te prikken om reden dat het WK in Taiwan doorging eind november. Er was geen sprake van dat onze geselecteerde renners niet konden aanwezig zijn op het familiefeest. Maar in de maand december is het heel moeilijk , examens, de zaal is constant bezet enz. Dus was het bij het begin van de kerstvakantie, spijtig voor degenen die al op reis waren, een mix van kerst en club sfeer. Frank en zijn assistenten hadden voor het aperitief gekozen voor een wel heel speciale locatie. Toen wij arriveerden stond Sara met haar fluovestje van ver te blinken om ons te leiden naar het erf van Stefaan en Ann Claeys – Vandycke, die zo vriendelijk waren geweest een stukje van hun tuin met afdak ter beschikking te stellen voor de club. Met in de aanbieding Gluhwein, alle soorten Jenever, en natuurlijk niet-alcohol voor de kindjes of geheelonthouders, leek iedereen deze vorm wel te smaken. Er was gevraagd zoveel mogelijk te voet te komen, maar velen hadden toch hun fiets van stal gehaald. Na deze receptie zijn we al dan niet met lampjes, om toch een beetje te zien waar we liepen, te voet via de Daikinlaan, Moerbeistraat, het Kasteeltje naar de parochiezaal gewandeld. Met 147 ingeschreven leden was het daar een drukte van jewelste tot iedereen zijn plaatsje bemachtigd had. Het officiÍle gedeelte kon starten. De anders kaal ogende zaal was prachtig versierd met een verlaagd plafond van kerstversiering, naar het schijnt een erfenis van de voorheen ter plaatse georganiseerde kerstmarkt. De deelnemers aan het EK en WK werden nog eens proficiat gewenst voor hun puike prestaties. De vele trainers werden zoals elk jaar in de waardebonnen gezet met dank voor hun inzet. 13
En dan was er nog Sandrine die het tot Wereldkampioen geschopt heeft, ongelooflijk sterk, die natuurlijk unaniem tot 'renner van het jaar' verkozen werd. De innerlijke mens moest ook gespijsd worden , zodoende werd dit weer voortreffelijk gedaan door Catering Depoorter. Door dit goed geoliede team kregen we een mooi bord met gebraden varkensvlees, assortiment groentjes en kroketjes voorgeschoteld. Het smaakte weer heerlijk en de grote magen konden zich onbeperkt tegoed doen aan een tweede of zelfs derde bord. Vol au vent stond op het menu bij de kleintjes. Met de drank aan democratische clubprijs en een lekker mousse toetje achteraf was iedereen voldaan. Er moest nog een dansje geplaรงeerd worden. We hadden het het eerst in de analen van de clubgeschiedenis een individuele wereldkampioen, maar het was zeker de eerste keer dat de voorzitter mocht dansen met zo'n jong WK blaadje, zijn glunderende blik kon niets verbloemen. Naar traditie verdwenen de oudere renners naar voor hen aangenamere locaties, de kleintjes en de mix van jonge en oudere ouders, grootouders enz. genoten van de aangename muziek van het 3 koppig bandje. Kortom het was weer een geslaagd familiefeestje met dank aan Frank en zijn team. Henriette Taecke
ZRC KALENDER 26 februari 2016 06 maart 2016 09+10 april 2016 04 t.e.m. 08 juli 2016 12-13-14 augustus 2016 03+04 september 2016
A.V ZRC Indoor ZRC ZZ-cup ZRC-recreatiesportkamp 3-daagse ZZ-cup
14
SPONSORS GEZOCHT Sinds enkele jaren geeft ZRC geen ‘reklamekrantje’ meer uit n.a.v. de 3-daagse. Toen slaagden we er nog in om meer dan 100 sponsors te vinden die bereid waren een kleine duit in ons zakje te doen, al dan niet ‘uit sympathie’ voor het lid die deze sponsoring aanbracht. En geloof het of niet, maar sindsdien krijgen we af en toe nog de vraag van deze of andere potentiële sponsors hoe ze hun firmanaam kunnen verbinden aan onze succesvolle organisaties, of hoe ze ons simpelweg plezier kunnen doen met het leveren van een financiële bijdrage. En ik zou geen goede penningmeester zijn mocht ik daar geen gebruik van willen maken om jullie hierbij te informeren dat er nog steeds enkele spandoeksponsors bij kunnen op onze piste. De voorwaarden zijn: - Kostprijs is € 62,00/kalenderjaar en per spandoek. - Gevraagd wordt dit te doen voor minstens 3 jaar gezien het eerste jaar de kosten voor aanmaak van dit spandoek volledig ten laste van de club vallen. - Dit spandoek wordt dan tijdens elke manifestatie georganiseerd door ZRC, met uitzondering van EK en WK, op de piste geplaatst. - Tevens vermelden wij steeds de lijst met onze spandoeksponsors in ons tweemaandelijks clubblad ‘Zwanorama’. Om dit in goede banen te leiden, wordt hiervoor een klein contractje opgemaakt. Deze is ter beschikking bij de penningmeester en kan door het lid zelf aan de sponsor overhandigd worden of, op verzoek, brengt het lid ons in contact met de sponsor. Aarzel niet ons te contacteren indien u hieromtrent meer informatie wenst. Wim Provoost Penningmeester ZRC
15
EEN GESLAAGD FAMILIEFEEST Tijdens het familiefeest werden onze EK- en WK-gangers in de bloementjes gezet. Onze renners presteerden zowel op EK als WK gebeuren: Sandrine Tas werd twee keer wereldkampioen als eerste jaar senior, Stien Vanhoutte behaalde brons en vier top 10-plaatsen bij de juniors. Tim Sibiet was twee keer 8ste bij de seniors en Niels Provoost werd 12de en 15de bij de seniors. EK: Thomas Vosté – Indra Médard en Thibo Vanhove (Heverlee) behaalden zowel op de piste als op de weg zilver in de ploegenkoers. Sandrine Tas werd tevens uitgeroepen tot renner van het Jaar. Proficiat. En onze Club zou niet bestaan zonder al onze trainers, we zijn dankbaar dat we zo’n enthousiast team hebben van gemotiveerde trainers die onze renners van recreatie tot competitie wekelijks ondersteunen.
Bedankt aan Iedereen. Sil Willems
16
UIT DE OUDE DOOS
vlnr: Frans Vansteenkiste, Sabine Merlevede, Sofie Godyn en An Braet
Boven: Dirk Braet en
Pascal Schottey
Onder: Anja Bauwens en
Heidi Vansteenkiste
17
GRAAG JULLIE MENING... Op 23 maart 2015 kwamen we voor het eerst samen met de commissie Zwanorama. Met deze werkgroep wilden we de Zwanorama nieuw leven inblazen en onze lezers proberen te mobiliseren om zelf eens een tekstje te schrijven voor ons ledenblad. Want zonder schrijvers kan er geen ledenblad verschijnen. In tijden van internet en sociale media is het geen sinecure om tweemaandelijks een Zwanorama te vullen met interessant leesvoer over onze club, de werking ervan, clubactiviteiten, wedstrijden, enz... We zijn ondertussen bijna een jaar verder en graag hadden we van al onze lezers eens de mening geweten... Wil daarom onderstaande korte enquĂŞte invullen aub.
Je mening mag je doormailen naar jan.sibiet@telenet.be of in mijn brievenbus gooien: Zwanenlaan 35 te Zandvoorde. Alvast bedankt voor de medewerking! Ten slotte... schrijf je graag, heb je een neus voor vormgeving of wil je graag meewerken om de Zwanorama verder uit te bouwen? Geef mij zeker een seintje want kunnen nog enthousiaste mensen gebruiken in onze commissie. Jan Sibiet 18
Competitie Liefhebbers in 2015
19
Marathon Waterland-Oudeman - 19 September 2015
Foto's: Bjรถrn Tetaert 20
TEKENWEDSTRIJD Voor jong en oud richten wij een tekenwedstrijd in! Maak een mooie tekening i.v.m. het skeeleren of onze club en de mooiste tekeningen krijgen een plaats op de kaft van één van de volgende Zwanorama's. Waaraan moet de tekening voldoen: hoogte: maximaal 18 cm breedte: maximaal 15 cm de tekening moet duidelijk zijn liefst in stift, verf of inkt mag in kleur de tekening moet te maken hebben met het skeeleren of onze club iedereen mag max. 1 tekening indienen. de tekening moet vóór 1 maart 2016 ingediend zijn bij Jan Sibiet via mail: jan.sibiet@telenet.be of in de brievenbus (niet gekreukt of geplooid) Zwanenlaan 35 te Zandvoorde. Veel tekenplezier!
WIST JE DAT… … Germain, Redgy, Rudy, Fran, Tim en Sandrine genomineerden zijn op 11 maart voor het feest van de sport van stad Oostende? … Iedereen van harte welkom is op dat feest van de sport in de Mr V arena? … EK 2016 in het Nederlandse Heerde nog niet definitief is, want men wacht er nog steeds op de goedkeuring en subsidies van het 'gouvernement'. ... Maar dat de datum, de plaats en zelfs het programma voor het EK in 2018 al helemaal vast staat? … Spontane inzendingen voor de Zwanorama ten zeerste geapprecieerd worden? ... We nog zoek zijn naar mensen die actief willen meewerken in de commissie Zwanorama? ... Brecht De Smedt tot sportman van het jaar verkozen werd van de gemeente Ichtegem? Proficiat Brecht met deze erkenning.