FRISSE WIND
De bouwstenen van een fris 2025
Beste Zonnebloemers,
Het voelt bijzonder om als voorzitter van het Nationale Bestuur het voorwoord van ZON te schrijven. Deze editie staat bol van frisse wind, iets waarvan ik vind dat we er trots op mogen zijn.
Na het goedgevulde jubileumjaar kunnen we met elkaar verder werken aan de toekomstbestendigheid van de Zonnebloem. Dat doen we met de vijf bouwstenen van het goedgekeurde Meerjarenplan 2024–2028, waarin onze doelgroep (uiteraard) vooropstaat. Altijd belangrijk om voor ogen te houden: we doen het voor mensen, met mensen en het blijft dus ook mensenwerk.
Twee van de bouwstenen uit het meerjarenplan komen duidelijk naar voren in deze ZON. Bouwsteen 3 gaat over laten zien wie we zijn, wat we doen en voor wie. De onthulling van de nieuwe luchtballon en het sensationele scheepsverhaal van Greet Wayenburg-Nederdael zijn daarvan mooie voorbeelden. Dat was voor de heftige aanvaring van MPS de Zonnebloem eind maart. Gelukkig kon iedereen veilig het schip verlaten. Er wordt hard gewerkt om het Zonnebloemschip weer in ere te herstellen.
Bouwsteen 4 gaat over het vergroten van de bestuurlijke slagkracht. Als vereniging gebruiken we de periode tot eind 2028 om in elke gemeente de krachten te bundelen tot sterke afdelingen op gemeentelijk niveau. Met behoud van de lokale verbinding en betrokkenheid bij onze deelnemers. Sommige afdelingen gaan sneller dan andere afdelingen, soms zelfs sneller dan de beschikbaarheid van digitale middelen die hen moeten ondersteunen. Het is een dynamisch proces en als we blijven communiceren en van elkaar blijven leren, dan ontstaan er mooie dingen. Hoe dat kan werken, laat het nieuwe bestuur op gemeentelijk niveau in Doetinchem zien.
Na de jubileumedities van 2024 pakken we de vertrouwde draad van ZON weer op. Maar wel met de nodige verrassingen. En een hersenkraker voor de liefhebber.
Veel leesplezier!
Erica Bakkum Voorzitter Nationaal Bestuur
4 Goedgemutst
18 In de hoogte
Nationale Vereniging de Zonnebloem Postbus 2100, 4800 CC Breda Zorgvlietstraat 491, 4834 NH Breda T 076 - 564 64 64 contact@zonnebloem.nl
Hoofdredactie: Alexander van Zijp zon@zonnebloem.nl
Concept en realisatie: ZUID Creatives, zuid.com Fotografie: Madeleine Sars
Aan dit nummer werkten o.a. mee: Yentl Kleinschmidt, Sterre Cijsouw, Loek van den Boogaart, Jessica Zeeman, Date Jansen, Inge Fransen, Kees Stevens, Birgitta Langen.
Kijk voor onze privacyverklaring op zonnebloem.nl of Mijn Zonnebloem. Geen internet? Vraag dan een papieren versie aan via 076 - 564 64 64.
Bijblijven? zonnebloem.nl mijnzonnebloem.nl facebook.com/dezonnebloem @DeZonnebloem @dezonnebloem 19 Hard gelach
Het ochtendritueel van Mariëlle
Goedgemutst op de Harley
Mariëlle Vercoulen past perfect bij het thema ‘frisse wind’. Want optimisme en frisse energie, daar staat ze mee op. Ondanks dat het leven niet altijd meezit, maakt Mariëlle er wat van. Thuis, bij haar stichting, maar net zo goed als deelnemer én projectvrijwilliger bij haar geliefde Zonnebloem.
‘Dit past niet bij mijn kind’
Toen Mariëlle drie jaar oud was en maar niet ging lopen, concludeerde haar vader: dit past niet bij mijn verder zo actieve kind. Mariëlle bleek te lijden aan de ziekte van Strümpell, een zeldzame, progressieve spierziekte die zorgt voor spasticiteit in haar benen. Inmiddels kan ze alleen nog met een rollator lopen. Mariëlle laat zich er niet door tegenhouden, ze doet zoveel mogelijk zelf.
“Dat is goed voor mijn lichaam”, vertelt ze. “Is er bezoek? Dan sta ik op om koffie te zetten, niet mijn man.”
Op wieltjes door de keuken
Voordat Mariëlle volledig arbeidsongeschikt raakte, verruilde ze haar kantoorbaan voor de Italiaanse wijnbar met eetgelegenheid die ze samen met haar zus opende. Mariëlle in de keuken, haar zus in de bediening. Mariëlle bewoog zich door de keuken op een krukje met wieltjes. Typisch Mariëlle, blijkt: “Ik ga door tot iets wél lukt. Negativiteit geeft alleen maar meer negativiteit.” Inmiddels brengt ze die mindset over op mensen met een depressie of burn-out via de stichting die ze samen met een kennis heeft. “Ik help mensen om op een andere manier te kijken. En dat werkt goed, begrijp ik uit reacties achteraf.”
Even alles loslaten
Zodra de Zonnebloem ter sprake komt, vertelt Mariëlle: “Een kleine twintig jaar geleden sloot ik me aan bij Zonnebloemafdeling Buggenum. Toen later de veertigplusgroep van regio Leudal werd opgericht, voegde ik me daar ook bij. We hebben het gezellig en het is fijn om ervaringen uit te wisselen met
gelijkgestemden.” De rol van vrijwilligers is voor haar onmiskenbaar: “Wat we ook gaan doen, ik weet dat er rekening met me wordt gehouden en dat het gaat lukken zonder te veel hobbels op de weg. Daardoor kan ik even alles loslaten.”
‘Mariëlle, heb je ideeën?'
De Zonnebloem doet ook een beroep op Mariëlles creativiteit en oplossingsgerichte vermogen, vertelt ze. “Mij wordt dan gevraagd: ‘Mariëlle, heb je ideeën?’
Zo hielp ik met de organisatie van creatieve middagen bij afdeling Buggenum.” Ook organiseerde Mariëlle een Italiaanse kookworkshop voor de veertigplusgroep. “Ik deelde de taken in op basis van ieders mogelijkheden. Daardoor werd het een echt gezamenlijke activiteit en zo konden we ruim voldoende gerechtjes klaarmaken. Sommige deelnemers maakten ze thuis zelfs na!”
Op pad met de Harley of de Zonnebloem
‘s Ochtends rustig opstarten, daar doet Mariëlle niet aan: “Ik ga meteen aan de slag. Opstaan, aankleden en ontbijten kost me door mijn beperking meer tijd, maar het lukt wel.” Als dat erop zit, heeft ze van alles op de planning. Haar hondje uitlaten met haar scootmobiel - “Mijn Harley!”en de activiteiten van haar stichting voorbereiden. Of naar fysiotherapie, de thuiszorg ontvangen, langs bij haar moeder, dochter of haar zoon die door dezelfde spierziekte is getroffen. Mariëlle doet het allemaal. Ook is er altijd ruimte voor de Zonnebloem: “Daar blijf ik de rest van mijn leven bij!”
Voorzitter Daphne vertelt over het nieuwe Doetinchemse bestuur op gemeentelijk niveau
‘Oh maar dit, oh maar dat, moet
je echt loslaten’
Ze was gelijk enthousiast toen ze gevraagd werd. Daphne Bol had wel oren naar het voorzitterschap van het nieuwe Doetinchemse bestuur op gemeentelijk niveau. En dat had de verenigingsconsulent onthouden. Al nam Daphne absoluut de tijd om er goed over na te denken. Zo’n bestuur voorzitten is niet niks. Gelukkig trekt ze niet in haar eentje de kar, benadrukt ze. Maar ze vertelt er graag over. Want ze is best trots op het resultaat, lees je tussen de regels door.
De voorzitter van het Doetinchemse bestuur op gemeentelijk niveau woont natuurlijk in … Hummelo. Een dorp tussen Doetinchem en Doesburg in. Rond het huis van Daphne is plaats voor kippen, alpaca’s en mini-koeien. En die staan er allemaal. Ze staat zelf voor de klas in groep 7 en ze begon in 2018 bij de Zonnebloem als vaarvakantievrijwilliger. Al gauw werd ze algemeen vrijwilliger en later voorzitter in Wehl/NieuwWehl. En sinds dit jaar is ze voorzitter van het Doetinchemse bestuur op gemeentelijk niveau.
‘Het regiobestuur valt weg, we moeten wat’
Dat dacht een van de penningmeesters bij zichzelf toen regio Zuid-Achterhoek een stuk eerder dan gedacht ophield met bestaan. De zittingstermijn van een groot aantal bestuursleden verstreek en er werd besloten om geen vervangers te zoeken. In de gemeente Doetinchem was deze alarmerende vraag het begin van een mooie verbinding tussen de verschillende afdelingen. Zij gaan samen verder als afdeling op gemeentelijk niveau.
“We zijn met zes voormalige afdelingen, waarvan één specifiek voor jongeren”, maakt Daphne
duidelijk. Haar eigen Zonnebloemwortels liggen zoals gezegd in Wehl/Nieuw-Wehl. En samen met Gaanderen zijn die twee nog iets meer op zichzelf dan de andere voormalige afdelingen uit de stad Doetinchem. “Dat is toch het natuurlijke verschil tussen stad en dorp: er is letterlijk wat afstand. We hoeven ook niet koste wat kost alles samen te doen.” Maar het kán wel, dat is het voordeel. “Het lijkt me bijvoorbeeld ontzettend leuk als we ooit met de hele afdeling op gemeentelijk niveau een vakantie organiseren, wat Gaanderen wel eens deed.”
Afdeling met grote aantrekkingskracht Hoe werkt dat dan, zo’n bestuur op gemeentelijk niveau? Allereerst zitten er heel wat meer mensen in dan alleen Daphne. “We zijn met zijn negenen. Drie daarvan zijn algemene bestuurders, we hebben een bestuurder activiteiten, bezoekwerk, secretaris en twee penningmeesters”, beschrijft Daphne. Dat zijn er best veel. Inderdaad, dat beaamt ze direct. “Het leek ons goed om in het eerste jaar zoveel mogelijk samen op te trekken. Iedere voormalige afdeling heeft minimaal een afgevaardigde in het nieuwe bestuur. Zo heeft iedereen inspraak.” Daarnaast heeft iedere oud-afdeling nu coördinatoren, die het bezoekwerk en de activiteiten in goede banen leiden.
En los daarvan heeft het grote voordelen, gaat Daphne verder. “Het is best handig om de taken te verdelen. We hadden het er bijvoorbeeld over dat we iemand willen werven die zich volledig richt op fondsenwerving, of op sociale media. Nu we zo’n grote groep zijn, is onze aantrekkingskracht ook groter, verwacht ik. Je kunt als bestuurder veel betekenen.”
Financiën en verjaardagskaarten
Het eerste doel van dit bestuur op gemeentelijk niveau is: de dingen gelijk doen. Heel iets anders dan ‘alles samen doen’. Al trokken de afdelingen in Doetinchem al zo’n zes keer per jaar samen op. Het gaat er meer om dat de dingen overal op dezelfde manier gebeuren. Omdat dat veel handiger werkt, veel werk scheelt en leuker is. Voor de penningmeesters is het bankproces een voorbeeld van het eerste: “Dat wordt met de nieuwe financiële applicatie een stuk handiger ingericht, waar we ontzettend mee geholpen zijn. De voormalige afdelingen houden gewoon hun eigen banksaldo, hoor. Het gaat meer om de nieuwe digitale werkmethode die een bak papierwerk scheelt.”
Dan het leuke. Daphne vertelt: “Een mooi voorbeeld is de verjaardagskaart. Nu we op bestuurlijk niveau samenwerken, krijgt echt iedere deelnemer in Doetinchem een kaart. Of een presentje op feestdagen. In plaats van bij slechts een aantal afdelingen. Daar word je toch blij van?” Dat is gelijk ook wat deelnemers merken van deze bestuurlijke reorganisatie. Vrijwilligers zullen wellicht wat minder vergaderen in de nieuwe situatie. Of ja: bijeenkomsten hebben, want officieel heet dat nu anders.
Parkeer je bedenkingen
Wat is nu het geheim van een geslaagde afdeling op gemeentelijk niveau? Want zo kun je het gerust bestempelen, Doetinchem wordt als zeer voortvarend gezien. Het is dus niet gek dat Daphne niet lang over het antwoord hoeft na te denken. “Sowieso altijd blijven praten. En de neuzen moeten dezelfde kant op”, is wat Daphne gelijk invalt. “Al je bedenkingen moet je even parkeren. ‘Oh maar dit, oh maar dat’, daar doen wij niet aan.”
‘Iedereen heeft inspraak’
Manager Team Vrijwilligers Peggie van der Horst over afdelingen op gemeentelijk niveau
De Zonnebloem maakt een belangrijk omslagpunt mee. Tot eind 2028 nemen we de tijd om toe te werken naar een nieuwe structuur met afdelingen op gemeentelijk niveau. Iedere afdeling mag dat in zijn eigen tempo doen. Maar er zijn al pioniers, zoals de afdeling Doetinchem. Het is ontzettend knap wat het bestuur van de nieuwe afdeling op gemeentelijk niveau en de zes voormalige afdelingen daar hebben bereikt.
Zij laten zien dat vernieuwing mogelijk is zonder de essentie van de Zonnebloem te verliezen.
De vrijwilligers blijven doen waar ze goed in zijn: huisbezoeken afleggen en activiteiten organiseren. Tegelijkertijd profiteren ze van elkaar door bepaalde werkzaamheden samen of op dezelfde manier in te richten. Dit leidt tot meer efficiëntie, waardoor meer tijd overblijft voor waar het écht om gaat: aandacht voor de deelnemers.
Binnenkort zet de afdeling nog een belangrijke stap. Net als de afdelingen Leudal, Krimpenerwaard en Amsterdam gaat de afdeling werken met de nieuwe financiële applicatie, waar Daphne naar verwijst. Op dit moment leggen we daaraan de laatste hand. Dat is een van de laatste stappen op de checklist in de overgang naar een afdeling op gemeentelijk niveau.
Natuurlijk was er in het begin drempelvrees. Het kostte tijd en energie om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Maar door te blijven praten en in mogelijkheden te denken, is het gelukt. Zoals Daphne treffend zegt: "Oh maar dit, oh maar dat, moet je echt loslaten." Ik hoop dat deze open houding, het enthousiasme en de pragmatische aanpak in Doetinchem andere afdelingen inspireert, die nog aan het begin van dit traject staan.
Goed om te weten: je hoeft dit niet alleen te doen. De verenigingsconsulent helpt waar nodig. En op Mijn Zonnebloem vind je een heel scala aan ondersteuningsmiddelen, zoals een speciale workshop. Veel succes allemaal. En bedankt voor jullie geweldige inzet om dit proces naar een toekomstbestendige Zonnebloem te laten slagen.
tot hart van hart
Hoe meer e-mails en appjes we vluchtig verzenden, hoe groter de betekenis van een persoonlijk bericht op papier. In deze ZON reageert Mientje Verhallen op de warme boodschap die Jolanda de Wit haar namens afdeling Empel stuurde.
Lieve Mientje,
Het is voor ons als afdeling Empel nog wat wennen, nu we in december afscheid van je hebben genomen. Maar liefst 42 jaar lang was je het gezicht van de Zonnebloem in ons dorp, als bestuurslid en als vrijwilliger. In 1982 heb je afdeling Empel opgericht en al die jaren ben je de drijvende kracht gebleven. Je zag vrijwilligers komen en gaan, maar jij was er altijd en voor iedereen het vertrouwde gezicht. Afgelopen jaar werd je 80 en gaf je het stokje door, omdat jouw zittingstermijn als bestuurslid erop zat. Via deze weg willen we je nog één keer in het zonnetje zetten: dank voor ruim 40 jaar 200% betrokkenheid! Bedankt Mientje, we gaan je enorm missen!
Jolanda de Wit namens de vrijwilligers en deelnemers van Zonnebloemafdeling Empel
Hoi Jolanda,
Wat een verrassing, dit bericht! De woorden ‘we gaan je enorm missen’ raken me. Ik ga de Zonnebloem ook missen, na zo'n lange tijd betrokken geweest te zijn. Dat begon inderdaad in 1982 met onze oprichting. Sindsdien ben ik altijd voorzitter en aanspreekpunt geweest, ook toen de afdeling verder uitgroeide. Omdat Empel een klein dorp is en ik er altijd gewoond heb, kenden deelnemers en vrijwilligers mij goed en ik hen. Jou ken ik zelfs nog van toen je kind was. Ook nu mijn zittingstermijn erop zit en ik geen vrijwilliger meer ben, word ik in het dorp nog aangesproken door Zonnebloemdeelnemers. Na jarenlang zulke mooie dingen te hebben meegemaakt, gaat het Zonnebloemgevoel bij mij niet zomaar weg.
Mientje Verhallen
Januari 2024, de telefoon gaat. “Hallo, met Kees.” “Hallo, met Willeke Alberti.” Een verrassend belletje, dat uiteindelijk leidde tot ons ambassadeursschap voor de Zonnebloem. Ik neem je even mee.
Want met ‘ons’ bedoel ik natuurlijk mijzelf en John de Bever. Samen met onze lieve hondenvrienden Bentley & Jack hebben we het goed. Een bloeiende carrière, leuke mensen om ons heen en dat alles in goede gezondheid. Het leven is mooi! Waarom ik het zo belangrijk vind om dit allemaal aan te stippen? Daar kom ik op terug. Het heeft te maken met dat telefoontje van Willeke.
John en ik ontmoetten haar op het zonnige Gran Canaria en zo kwamen we in contact. Of wij met haar een nieuwe versie van het nummer ‘Reisje langs de Rijn’ wilden opnemen? Speciaal voor het 75-jarig jubileum van de Zonnebloem. Poeh, daar moest ik even over nadenken. Nee, natuurlijk niet: ik schreeuwde het nog net niet uit van geluk. Zingen met de Grande Dame van het Nederlandse lied. Daar had ik wel oren naar. Er was nog maar één obstakel: John vertellen dat ik zou meezingen …
De videoclip van de jubileumsingle is opgenomen op MPS de Zonnebloem, in Nijmegen. Samen met diverse deelnemers en vrijwilligers was het een groot feest. Maar het was meer dan ‘zomaar feesten’ met liefhebbers van Nederlandstalige muziek. Deze dag heeft een frisse wind door ons leven geblazen. We spraken jonge mensen die om verschillende redenen in een rolstoel terecht zijn gekomen. Jonge, energieke helden. Zo heb ik hen leren kennen. Schrijnend waren de verhalen van partners die verlies van mobiliteit zagen gebeuren. Maar ook mooi om te zien dat zij het leven in veel gevallen toch weer positief tegemoet gaan.
Over het leven gesproken. Ik begon deze column met de constatering dat het leven mooi is. Maar John en ik beseffen steeds meer dat dit prachtige leven als een luchtbel is. Een camera hier, een foto daar. Een première zus en een concert zo. Er is meer. Met trots zijn wij daarom ambassadeurs van de Zonnebloem geworden. Ons leven heeft meer zin gekregen doordat we iets voor anderen mogen betekenen. Dat kunnen we doen dankzij alle vrijwilligers. Daarom wil ik afsluiten met een dankwoord aan jullie. Want zonder vrijwilligers geen Zonnebloem.
Kees Stevens (de Bever)
Feesten met helden
scootmobielmeemetdeoptocht
Met carnaval is het Alle Daoge Feest voor Mieke
Carnaval is een feest voor iedereen; jong, oud, goed ter been, of wat minder mobiel. Samen met haar man gaat Mieke Nouwens vier dagen op pad met carnavalsvereniging
Alle Daoge Feest. In de scootmobiel trotseert ze haar Den Bosch, of beter gezegd: Oeteldonk. Dat kan zonder problemen dankzij de Zonnebloemauto. “Het is ideaal: ik rijd er zo in!”
‘Ik had nog wel door gekund. Ik hoef alleen maar gas te geven.’
Vier dagen genieten
Ieder jaar verandert Den Bosch tijdens carnaval voor een paar dagen in Oeteldonk. Waar genieten, samenzijn en gezelligheid centraal staan. Mieke wil daar niets van missen. Al 32 jaar is ze, samen met haar man, lid van carnavalsvereniging Alle Daoge Feest: een club van twintig muzikanten die door heel Oeteldonk hun repertoire laten horen.
Zelf speelt Mieke geen instrument, maar dat mag de pret niet drukken. “We gaan al jaren mee en dat bevalt nog altijd goed. Ik ga mee voor de gezelligheid, maar ben ook de secretaris. Mijn man speelt op de schuiftrombone. Vier dagen hebben we weer genoten van carnaval en de club.”
Mee in de optocht
“Als carnavalsclub liepen we mee in de optocht. De club voorop, ik erachteraan op de scootmobiel. Na een paar uur was de club moegespeeld, dus stapten we weer uit. Ik had nog wel even door gekund, ik hoefde alleen maar gas te geven natuurlijk. En snoepjes uit te delen aan de muzikanten, dat ook.”
Overal muziek
Carnavalsclub Alle Daoge Feest volgt alle carnavalsdagen een mooie route door Den Bosch om op verschillende plekken muziek te spelen. De carnavalsclub legt vooraf de route vast. Zo weet Mieke dat ze gewoon mee kan met de scootmobiel. “Maar soms kies ik ervoor om niet mee een kroeg in te gaan. Als het er erg druk is, blijf ik liever buiten staan. Daar is het gezellig genoeg. En dit jaar was het ook nog eens heerlijk weer, dus dat was geen straf.”
Niet altijd even toegankelijk
Met de scootmobiel op pad in een drukke stad, zoals Den Bosch met carnaval, is niet altijd makkelijk. “Mijn vereniging houdt altijd zo veel mogelijk rekening met de scootmobiel wanneer ze de route maken. Omdat we bekend zijn in de stad, weten we soms de drukte te mijden met omwegen. Als het echt druk is, is het namelijk best eng om er in een scootmobiel doorheen te manoeuvreren. Je zit toch een stuk lager dan de mensen om je heen en niet iedereen houdt even goed rekening met je.”
Mieke ziet ook dat de ene kroeg of locatie beter omgaat met toegankelijkheid dan de ander. “We speelden in een zaal waar ik eigenlijk niet in kon, maar dat werd meteen verholpen. Ik kon zo door het magazijn naar binnen rijden.” Maar het is ook wel eens anders. “Ik kan lang niet altijd een invalidentoilet vinden. Dit jaar vond ik er een, maar die werd gebruikt als opslag. Dat is voor mij toch erg lastig.”
Mee dankzij de Zonnebloemauto
Op lange dagen kan Mieke vertrouwen op haar scootmobiel. Ze doet er alles aan om fit te blijven en loopt korte stukjes met de wandelstok of rollator, maar door een incomplete dwarslaesie lukt dat niet altijd. “Mijn rechterbeen doet niet veel meer. Dus voor lange dagen op pad, is lopen geen optie meer.”
Zelf heeft het koppel geen auto waar de scootmobiel in kan. “Ik kan wel mijn opvouwbare scootmobiel in de auto meenemen, maar dat is voor een hele dag niet comfortabel.” Eerder konden ze wel een busje van kennissen lenen, maar dat was ook geen blijvende oplossing.
“Dus ging ik eens rondkijken naar een alternatief. Zo vond ik de Zonnebloemauto. Bleek er gewoon een vlakbij in Den Bosch te staan!
We konden meteen komen kijken en de auto huren. Sindsdien heb ik een Zonnebloempas, want dit is een uitkomst voor ons.”
Van carnaval naar de blaaskapel
Wanneer het feest er weer op zit en Oeteldonk weer in Den Bosch verandert, houdt de pret niet op voor Mieke en haar man. “Van begin september tot en met carnaval gaan we op pad met de carnavalsvereniging. Wanneer dat seizoen eindigt, doet mijn man mee met blaaskapel De Feestbende. Dat loopt precies in de rust van carnaval.”
Er staan dus alweer volop uitjes gepland. Het eerst: het blaaskapellenfestival in Groenlo op Hemelvaart. “Daar gaan we meteen een weekje heen, gezellig met een aantal anderen van de blaaskapel. Zij gaan te voet naar het centrum, ik kan met de scootmobiel mee. Fijn dat dat gewoon kan.” Met het uitje naar Groenlo stopt het niet. Samen met de blaaskapel van haar man bezoekt ze in september Renesse en in oktober Sneek. “Ook dan gaan we gerust wat langer weg. Ik boek gewoon een Zonnebloemauto vooruit en weet dat ik makkelijk op pad kan. Ik vind het ideaal.”
Carnaval in Den Bosch Jaarlijks verandert heel Den Boch voor vier dagen in een feestelijk en kleurrijk geheel. Deze dagen krijgt de stad de naam ‘Oeteldonk’. Een echte Bosschenaar gaat niet verkleed, maar draagt met trots een boerenkiel met daarop allerlei emblemen. Die maak je af met een echte Oeteldonksjaal in de kleuren van de stad: rood, geel en wit.
‘Bleek er gewoon een auto vlakbij te staan!’
Zonnebloemauto heet voortaan Welzorg GO
Per april is de Zonnebloemauto overgenomen door Welzorg en heet voortaan Welzorg GO. Welzorg heeft veel ervaring en gaat het aanbod en het aantal auto’s uitbreiden. Helaas stopt hiermee de inzet van onze vrijwillige chauffeurs. Door de prijsstijgingen van de afgelopen jaren, zal de Welzorg GO rolstoelauto iets duurder worden. Zonnebloempashouders ontvangen een flinke korting op de reguliere huurprijs van Welzorg. Meer informatie op zonnebloem.nl/auto.
Zo doen ze dat …
... in Ursem
Afdeling Ursem bloeit op met 49 nieuwe vrijwilligers
Een nijpend vrijwilligerstekort en een bestuur waar geen opvolging voor was betekende bijna het einde van afdeling Ursem. Toen Nicolet Kunst dit ter ore kwam, besloot ze meteen in actie te komen. “Ik dacht: dit mag niet gebeuren.” Een paar maanden later floreert de afdeling weer met een nieuw bestuur en 49 vrijwilligers. “En dat aantal blijft groeien."
Wie neemt het stokje over?
Het inmiddels voormalige, driekoppige bestuur van Ursem wilde graag het stokje overgeven. Maar er stond niemand klaar om dat over te nemen. Nicolet: “Het verhaal kwam mij ter ore via een goede vriendin. Zij werkt in een verzorgingstehuis in Ursem, waar ze één van de drie voormalige bestuursleden verzorgt. Hij was al een aantal jaar op zoek naar opvolging, maar kon deze maar niet vinden. De drie vrijwilligers waren 82, 84 en 89 jaar, waardoor ze graag plaats wilden maken voor een nieuwe generatie. Maar zonder opvolgers zou afdeling Ursem ophouden te bestaan. Zeker in deze tijd waarin mensen langer zelfstandig wonen en eenzaamheid vaker voorkomt, zou ik dat enorm jammer vinden.”
Gebruikmaken van je netwerk
Zelf was Nicolet nog niet eerder betrokken bij de Zonnebloem. “Sterker nog: ik wist niet eens dat er een Zonnebloemafdeling in Ursem was. Maar ik wist meteen: hier wil ik me hard voor maken.” Dus zette Nicolet haar netwerk in. “Ik heb een redelijk groot netwerk in het dorp en ben direct appjes rond gaan sturen met de boodschap ‘dit kunnen we niet laten gebeuren, stuur het bericht door en help vrijwilligers vinden’. Binnen twee uur hadden zich al zes nieuwe vrijwilligers gemeld.”
Tegelijkertijd bleek een andere dorpsbewoonster ook een poging te doen om nieuwe vrijwilligers te werven. “Wendy Smit bleek met hetzelfde bezig te zijn. We besloten onze krachten te bundelen en een informatiebijeenkomst te organiseren voor alle geïnteresseerden.”
Dat bleek een groot succes. Ruim 45 mensen kwamen naar de bijeenkomst en vulden het aanmeldformulier in. “We vonden het vooral belangrijk om duidelijk te maken dat de Zonnebloem er niet alleen voor ouderen is, maar voor mensen vanaf 18 jaar met een lichamelijke beperking. En dat helpen heel laagdrempelig is. Een zorgachtergrond is bijvoorbeeld helemaal niet nodig.” Na de bijeenkomst maakten ze de balans op: 7 aanmeldingen voor het bestuur, 20 lotenverkopers, 40 activiteitenvrijwilligers en 30 bezoekvrijwilligers.
Levenswerk voortgezet
In februari was het zover: het voormalige bestuur werd eervol vervangen door een nieuw, zevenkoppig bestuur, waarin Nicolet secretaris is. “Ze ervaarden het echt alsof hun levenswerk nu wordt voortgezet. Dat is een heel mooi gevoel.” Het bestuur en het aantal vrijwilligers is niet alleen in grote getalen uitgebreid, maar er waait ook een frisse wind door afdeling Ursem. “Ons bestuur bestaat uit leden tussen de 45 en 65, en dat geldt ook voor de andere vrijwilligers. Die mix werkt goed. Nu proberen we nog meer jongeren te werven als vrijwilligers. Je merkt dat het ook daar begint te leven. Er hebben zich zelfs al een aantal jongeren gemeld om te helpen bij de eerste activiteit of om als maatje bij te dragen.”
Een ‘commerciële insteek’ met veel resultaat Het succes van Ursem gaat als een lopend vuurtje rond onder de Zonnebloemafdelingen. Zo wordt Nicolet al door andere afdelingen benaderd om mee te denken over hun aanpak. Als Nicolet gevraagd wordt wat haar advies is aan andere afdelingen, dan is zichtbaarheid creëren haar antwoord. “Het klinkt niet heel mooi, maar ik heb een wat commerciële inslag vanuit het ondernemer zijn. Dat heb ik gebruikt. Ik heb zoveel mogelijk plaatselijke media aangeschreven, op Facebook geplaatst en in buurtgroepen gedeeld; alles om maar zichtbaar te zijn.”
Wat Nicolet ook erg wil benadrukken: “Maak het laagdrempelig. Het is fijn om te weten dat het niet al je vrije tijd opslokt. Helemaal als je met veel bent: vele handen maken licht werk. Zo kun je het makkelijk combineren met je werk en privéleven. En eerlijk is eerlijk: het geeft je zó veel voldoening. Er heerst echt een soort positieve sfeer in het dorp. Iedereen wil meedoen."
Ons archief puilt zowat uit. Het is een schatkamer vol stukken die de rijke historie van de Zonnebloem laten zien. Iedere ZON duikelen we er eentje voor je op en zetten ‘m in de spotlight.
Scan de QR-code en boek een ballonvaart in de nieuwe Zonnebloemluchtballon:
Sinds 2012 organiseert de Zonnebloem ballonvaarten in een eigen luchtballon, op de foto zie je het eerste exemplaar. De blikvanger op hoogte voert passagiers mee op de wind en laat ze genieten van het adembenemende uitzicht. De luchtballon is volledig aangepast voor mensen met een lichamelijke beperking. De zes passagiers stappen in via een handige deur in de mand. De luchtballon heeft twee zitplaatsen met gordels: comfortabele stoelen die na het opstijgen nog verhoogd worden. In 2018 vond de 250e Zonnebloem-ballonvaart plaats, een historisch moment. Kortgeleden werd de luchtballon vervangen door een nieuw exemplaar. Genieten geblazen!
‘Kind, ik lag gevouwen!’
Een herinnering aan de gedenkwaardige opvarenden van MPS de Zonnebloem, onder wie Greet. Haar eerste dag aan boord scheepte er onverwachts een cameraploeg in en daardoor wordt ze nu herkend door de Bloemendaalse jeugd. En bij de HEMA. Dat klinkt toch als een soap?
De eerste vaartocht van Greet
Soms hoor je van die verhalen over MPS de Zonnebloem en denk je: was ik er zelf maar bij geweest. Greet werd een ster in de YouTube-serie De Goudhaantjes. Een samenwerking tussen de VriendenLoterij en bekende online figuren Tobias, Jasper en Daan. En die rol past haar fantastisch. “Kind, het was geweldig.”
Verrassende kijk op de dingen
Wie haar voor het eerst ziet, schat de leeftijd van Greet Waijenberg - nee, geen familie van - waarschijnlijk te laag in. Ze heeft een aura van enthousiasme om zich heen, wat zo twintig verjaardagen van haar 85 jaar afsnoept. En ze is een flapuit. Zelfs haar kinderen verschieten er nog wel eens van. “Voor de camera zei ik in minuut 1 dat ik al drie jaar geen benen meer heb door complicaties van leukemie.” Best persoonlijk, inderdaad. Maar Greet kijkt daar iets anders naar: “Ik kon de chirurg na de amputatie wel kussen, zo’n pijn had ik ervoor. Er is nog steeds veel in mijn leven om dankbaar voor te zijn. Dat de benen daar niet bijhoren, tja …”
Achter de schermen
Terug naar die camera. Hoe is Greet aan boord en op beeld verzeild geraakt? “Na de amputatie vroeg Marianne, een vriendin van me, of ik eens met haar mee wilde naar de Zonnebloem. Ik hield het wat in het midden. Tot ze zei: laten we samen op vakantie gaan, als vriendinnen. Ik ging vrij blanco aan boord van MPS de Zonnebloem. Maar ik kan je vertellen: volgend jaar gaan we weer.” Al bij het eerste ontbijt werd ze opgemerkt als gezellige prater. Of zij de filmploeg van De Goudhaantjes wilde rondleiden, voor hun special over het Zonnebloemschip? “Ik had het schip zelf nog niet eens verkend, maar ik dacht: leuk!” Dat het zó spontaan was, weet Greet in de video goed te verbloemen.
Hard gelach
Hoe de dag er verder uitzag, is het leukste om online te bekijken. Dat deed Greet ook, op de iPad. En het was precies zoals ze zich herinnerde. Maar om alvast een indruk te geven: Greet heeft wat afgelachen met Tobias. Ze trokken de hele dag samen op. Terwijl Tobias zich inleefde in de deelnemers: hij zat in de rolstoel met een verzwaringspak. En dat viel ‘m ook figuurlijk zwaar. Was Greet niet beledigd door zijn imitatie? “Ach, welnee.” Grinnikend vervolgt ze: “Hij moest natuurlijk ook naar het toilet, dus ik wachtte even in de hal. De brullen die ik daar hoorde: ik lag gevouwen!”
‘Ik kan je vertellen: volgend jaar gaan we weer’
Bekijk de video: De Goudhaantjes met Greet op cruise Benieuwd naar het verhaal achter deze YouTube-serie?
Daan Boom, Tobias Camman en Jasper Demollin onderzoeken in De Goudhaantjes wat ze zouden doen met een miljoen. Het programma is een samenwerking met de VriendenLoterij. Hiermee willen zij culturele en maatschappelijke partners onder de aandacht brengen. De Zonnebloem is er daar een van. Minimaal 40% van de inleg gaat naar de Zonnebloem als dit bij aankoop van het lot is gekoppeld. Daarnaast steunen ze geregeld initiatieven met een financiële bijdrage.
Zonnebloemloterij 2025
Zo maak je makkelijk een online lotenpagina aan
Wil je dit jaar ook loten verkopen? Veel vrijwilligers hebben in april al een eigen online lotenpagina aangemaakt, zodat ze deze kunnen delen onder vrienden, familie en kennissen. Het is heel makkelijk, je moet er alleen even voor gaan zitten. Met dit stappenplan kom je er sowieso uit.
1. Start de tablet of computer, ga naar je internetbrowser en typ: mijn.zonnebloem.nl
2. Vul je gebruikersnaam en wachtwoord in. Nu opent er een nieuw scherm. Rechts zie je een smal blok met bovenaan een foto/plaatje.
3. Net daaronder staat ‘Mijn afdelingen’. Klik op de oranje pijl naast je afdeling Er opent een lijstje groengekleurde onderwerpen.
4. Klik op ‘Loterij’. Er opent een nieuw scherm met informatie over de Zonnebloemloterij.
5. Halverwege die pagina staat de blauwe tekst ‘Ga naar mijn persoonlijke verkooppagina’. Klik daarop. Nu opent een nieuw scherm.
6. Klik op de blauwe ovale knop ‘Naar instellingen’. Op het scherm dat nu opent, kun je:
» kiezen voor welke afdeling je loten wilt verkopen
» kiezen welk plaatje je wilt laten zien op je persoonlijke lotenpagina
» kiezen welke profielfoto je erbij wilt gebruiken
» een tekstje schrijven over waarom je loten verkoopt
» je gegevens invullen
7. Heb je alles ingevuld? Klik dan onderaan op de groene knop ‘Gegevens opslaan’.
8. Je pagina staat klaar! Het enige wat je nog hoeft te doen, is jouw pagina delen met anderen, zodat ze jouw loten kunnen kopen. Alle instructies daarvoor tref je op de pagina.
Tip: bekijk deze handige instructievideo Wil je een beeld hebben bij de handleiding? We hebben ook een korte video opgenomen, waarin je meekijkt met een vrijwilliger.
Daag jezelf uit met de Samurai
Sudoku
Lukt het jou om deze Samurai Sudoku op te lossen? De cijfers in de gekleurde vakjes vormen in de leesrichting de oplossing. Stuur jouw antwoord voor 13 juni naar puzzel@zonnebloem.nl en win een van de drie Zonnebloemboeketten. De winnaars krijgen een berichtje.
Maak een ander blij met het Zonnebloemboeket
Maak een ander blij met het Zonnebloemboeket van Topbloemen.nl. Dan doneer je automatisch € 2,50 aan Nationale Vereniging de Zonnebloem. Topbloemen verdubbelt jouw donatie tot € 5 per boeket. Maak een ander blij én doneer aan de Zonnebloem.
Alle locaties die we getesthebben
5x juichen, je verwonderen of de wind door je haren
Het succesrecept voor onvergetelijke momenten? Samen eropuit gaan. Samen juichen als je favoriete voetbalclub scoort. Of een snelle achtbaan trotseren. Jullie ogen uitkijken bij een museum.
We lichten vijf vrijetijdslocaties uit die we voor ons toegankelijkheidsonderzoek al eens bezochten en adviseerden over hoe de rolstoeltoegankelijkheid beter kan. Benut de tips om eropuit te gaan, bijvoorbeeld samen met een deelnemer.*
Stadion Feijenoord / De Kuip
Waar beter kun je juichen voor Feyenoord dan in een kolkende Kuip? De Zonnebloem helpt om het stadion beter toegankelijk te maken voor mensen met een lichamelijke beperking.
GaiaZOO
In Zuid-Limburg bevindt zich een van de mooiste dierentuinen van Europa. Leuk om te weten: voor een sanitaire stop kun je gebruikmaken van het toiletgebouw dat door onze mystery guest als ‘een juweeltje’ werd omschreven.
Kröller-Müller Museum
Bewonder werken van Van Gogh, Monet, Mondriaan en Picasso en dwaal op je gemak door de aangrenzende beeldentuin van dit toegankelijke museum op de Veluwe.
Efteling
Stap in een snelle achtbaan of geniet van de sprookjes in dit pretpark in Kaatsheuvel. Doordat de Efteling verschillende van onze adviezen toepaste, wordt het park steeds beter toegankelijk.
Madurodam
In dit Haagse miniatuurpark spot je niet alleen een heleboel bekende Nederlandse bezienswaardigheden. Je kunt er ook van alles doen. Madurodam ging aan de slag met ons adviesrapport waardoor het park rolstoeltoegankelijker is geworden.
*De Zonnebloem vindt dat mensen met een lichamelijke beperking zorgeloos en vanzelfsprekend moeten kunnen deelnemen aan de samenleving. Daarom doen wij bij vrijetijdslocaties toegankelijkheidsonderzoeken. De locaties in het overzicht namen deel aan het toegankelijkheidsonderzoek van de Zonnebloem. Dit betekent niet dat ze per definitie volledig rolstoeltoegankelijk zijn; ze bepalen zelf in hoeverre ze aan de slag gaan met onze adviezen.