6. O UCZ N I ACH
•
solidarności zbiorowej w imię ochrony wizerunku instytucji. Wydaje mi się, że taką decyzję podjęto kiedyś w Stanach Zjednoczonych: przenieść księży do innej parafi i. To absurd, ponieważ tym sposobem ksiądz zabiera swój problem ze sobą. To rozwiązanie godne instytucji korporacyjnej, dlatego się z nim nie zgadzam. Niedawno w Irlandii wyszły na jaw przypadki ciągnące się od dwudziestu lat, na co papież zareagował zdecydowanie: „Zero tolerancji dla tego typu zbrodni”. Podziwiam odwagę i uczciwość Benedykta XVI w tej kwestii.
SKÓRKA: W judaizmie nie istnieje tak potężna organizacja hierarchiczna, jaką jest Kościół. Zatem poszczególne wspólnoty kontrolują swoich przywódców duchowych. Pewien aforyzm z literatury talmudycznej4 mówi: „Każdego człowieka szanuj i każdego podejrzewaj”. Żaden człowiek nie jest wolny od pokusy namiętności, zawsze może popełnić błąd, i wspólnoty winny sprawować swego rodzaju funkcję kontrolną w stosunku do drugiej osoby. Rabin wobec swoich uczniów i na odwrót. Jeśli zostanie odnotowane niewłaściwe zachowanie rabina – wszystko zależy od powagi sprawy – winien on zostać usunięty ze swego stanowiska. W seminarium rabinicznym stykamy się z tym samym zjawiskiem, o którym Ksiądz wspomniał przed chwilą w odniesieniu do kapłaństwa: niektórzy ludzie pragnący się poświęcić posługiwaniu rabinackiemu motywowani są względami patologicznymi. Dlatego my również, przyjmując kandyda4
Derech Erec Rabba, 5.
65