Vuile stad We gaan met de pont naar de stad. Overal karren met paarden, het plaveisel is bedekt met plastic zakjes, auto’s toeteren voortduren en er zijn honderd winkels met mobiele telefoons naast elkaar. We verbazen ons over de hoeveelheid vuil overal, de stank van de fabriek waar we naast liggen, de permanente aanval op ons geld. De mensen loeren naar ons. Port Saïd en het kanaal hebben op ieder van ons een ander effect. Willem blijft onverstoorbaar, laconiek. Guust plaatst alles in een ruime maatschappelijke context, Jan wordt mopperig en struikelt overal over en ik zet met nog meer verve een heerlijk maal op tafel.
480 Dollar... Die avond gaan Willem en ik naar Felix, onze agent. Zonder een agent kan er niets in het Suezkanaal. De zoon van de neef van Felix brengt ons naar het kantoor, waar een bediende voor ons op de liftknop drukt. Boven worden we ontvangen door een dame die ons naar de assistent van Felix brengt. Die legt ons uit dat we 480 dollar moeten betalen voor de twee
44