Sjors: “Voorjaar 2007 was ons eerste nummer klaar. Maar daarmee hadden we nog geen lezers. We verzamelden een paar honderd e-mailadressen van onze eigen relaties, stelden een e-mail op met een link naar het eerste nummer en drukten op ‘send’. Dat aantal is gegroeid tot de huidige 24.000.”
Tijdschriften hebben het moeilijk; Zilt is gratis. Hoe breien jullie dat rond? Ruud: “In de beginjaren hadden we nauwelijks inkomsten. Het was keihard werken. We investeerden veel tijd en geld en deden er allemaal iets bij om rond te komen. Zilt maken vereist relatief weinig kosten: we hebben geen druk- en verzendkosten, geen leaseauto’s, geen managementlaag en zelfs geen kantoor. Een keer per week komen we bijeen voor de redactievergadering en verder werkt iedereen vanuit huis of vanaf ergens onderweg. Het ultieme ‘nieuwe werken’.” Sjors: “Freelancers werkten in het begin belangenloos mee. Laten we ook dat niet vergeten: zonder hun spontane verhalen en die fantastische bijdragen van de lezers was het nooit gelukt.”
Toen ik 17 was vertrok ik met mijn zus van 15 in een Sun Spot van 4,7 meter naar Engeland. Gekkenwerk: we hadden niets anders dan een kompas als navigatie. We redden het niet, en kwamen uit in België. Een jaar later lukte het met een Friendship 22 wel. “Op mijn 25e maakte ik een afspraak met mezelf: over tien jaar ga ik die grote zeilreis maken. Alles wat ik deed stond daarvan in het teken. Na tien jaar hard werken verkocht ik mijn bedrijf, kocht een J/42 en zeilde met mijn vrouw drie jaar de wereld over. Een schitterende tijd. Eenmaal terug ben ik gaan schrijven over mijn passie: zeilen.”