Rzut niewidzącego oka | dotknięcie widomej ręki
Czy widzimy coś oprócz własnych założeń poznawczych? Jakie są nasze wyobrażenia o fotografii osób niewidomych? Co chcemy zobaczyć patrząc na ich zdjęcia? Co naprawdę zobaczymy? Jak rozumie się kadr, gdy nie doświadczyło się pola widzenia? Co osoby niewidome wiedzą o fotografii? Jak wyobrażenia o medium wpływają na efekty ich prac? "Rzut niewidzącego oka | dotknięcie widomej ręki" to wystawa poświęcona widzialnemu, niewidzialnemu i założeniom poznawczym. Z jednej strony prezentuje założenia osób widomych wobec niewidomych i możliwości tworzenia przez nich fotografii. Z drugiej pokazuje doświadczenie pracy z aparatem i wyobrażenie medium zakorzenione w wyobraźni niewidomych fotografów. Całości towarzyszy audiodeskrypcja, która stawia pytanie o przekładalność doświadczenia wizualnego na audialne, oraz część "Dotknięcie widomej ręki", która pozwala osobom widomym wejść do świata nawigowanego bez użycia wzroku. Fundamentem wystawy jest szeroko rozumiana polifonia – głosów, doświadczeń, sądów i doznań. "Rzut niewidomego oka" to prezentacja 94 analogowych fotografii 4 osób niewidomych (3 niewidome od urodzenia, 1, która utraciła wzrok niemal 20 lat temu i fotografuje również poza projektem). Towarzyszy jej polifonia głosów na temat zdjęć, począwszy od zapisów audiodeskrypcji, przez fragmenty rozmów, które prowadziłam z krytykami, fotografami oraz niezwiązanymi z medium widzami, aż motywacje spisane przez niewidomych i moje własne pytania i refleksje nad wynikami projektu. Druga część, "Dotknięcie widomej ręki" to przestrzeń stworzona z myślą o doświadczeniu "niewidomego świata" przez osoby widzące. Przez wyciemnioną przestrzeń prowadzi audiodeskrypcja, która pomoże widzącym zetknąć się z publikacjami taktylnymi, doświadczyć "niewidzącego" kontaktu z codziennymi sprzętami i czynnościami, a także otworzyć się na doświadczenia przyjmowane za pomocą zmysłów na co dzień marginalizowanych przez wzrok.
"Długo czekałem na nową lodówkę. Oglądaliśmy różne modele i wybraliśmy ten. Mieliśmy jednak częściowego pecha, bo najpierw długo czekaliśmy, potem przyjechała porysowana i znowu czekaliśmy i to kilka tygodni. Teraz wreszcie jest. Czy to nie wystarczający powód, by zrobić jej zdjęcie?"
Marcin Kaczorowski | Marzena Kowalska | Marek Kalbarczyk | Rafał Poppe [okładka] Maria Nowakowska – kuratorka Łódź, 2015. marianowakowskazlodzi@gmail.com 606 325 848