BLOG

Marjan van der Velde blogt over haar zoon Gideon. Door het COL4A3BP-syndroom heeft hij klassiek autisme, epilepsie, een verstandelijke beperking en is hij non-verbaal. Met haar blogs ‘Gewoon Gideon’ geeft Marjan een kijkje in haar bijzondere gezin.

Naar het ziekenhuis is een uitdaging

‘Hoe kunnen we dit ziekenhuisbezoek voor Gideon zo prettig en comfortabel mogelijk maken?’

Om te zorgen dat bij Gideon lichamelijk alles goed verloopt, mogen we regelmatig naar het ziekenhuis. Meestal stuitert Gideon vrolijk het ziekenhuis in. De ene keer stuitert hij in de buggy en de andere keer stuitert hij lopend aan een tuigje. Op deze manier voorkomen we dat Gideon onverwacht behandelkamers binnenstormt! Wachtkamers en medebezoekers worden door Gideon grondig geïnspecteerd. Wat dat betreft is het een echte ontdekkingsreiziger. Hij wil graag weten wat er achter elke deur voor moois te vinden is. En wat zijn er veel deuren in het ziekenhuis........ In de wachtkamer is Gideon een vrolijk, ontspannen en meegaand jongetje. Zodra hij geroepen wordt gaat hij dan ook zonder problemen mee de spreek-/onderzoekskamer in; eindelijk mag hij kijken wat er achter de deur zit. Maar zodra hij het gevoel heeft dat hij iets moet, al is het maar wegen en meten, verandert het ontspannen mannetje in een gespannen en angstig ventje. Hij probeert weg te lopen, huilt en werkt met alles tegen. Een enkele keer verrast Gideon ons, dan blijft hij ineens ontspannen en werkt hij perfect mee. Die momenten koesteren we, want ze komen niet vaak voor. Ik ga nooit alleen met Gideon naar het ziekenhuis. Zijn papa, of eén van zijn grote, liefdevolle zussen of één van zijn vertrouwde pgb’ers kunnen meestal wel mee. Een paar extra vertrouwde handen die hem kunnen kalmeren, troosten en vasthouden, maken echt een groot verschil in de onbekende en onvoorspelbare ziekenhuiswereld. Wat ook een groot verschil maakt is de benadering en het begrip van de artsen en verpleegkundigen. Als we als ouders/begeleiders serieus genomen worden en er naar ons geluisterd wordt, verloopt een ziekenhuisbezoek zoveel prettiger. Het geeft vertrouwen en helpt om een traumatische ervaring bij Gideon te voorkomen. Als de vraag: ‘Hoe kunnen we dit ziekenhuisbezoek voor Gideon zo prettig en comfortabel mogelijk maken?’ niet door de arts of verpleegkundige gesteld wordt, dan stellen wij deze vraag zelf. Want het is fijn wanneer Gideon ook weer vrolijk het ziekenhuis uit stuitert.