D1.2 Fairytale
«A Ball for All Unified»
Based on the global campaign
A Ball for All
Text: Varvara Doumanidou
Vera: come on, I'm telling you the show has started!
Lukas: I know, because I heard the third bell ring. Just a minute to fix my hair. How do I look?
Vera: You look good for a boy. Come on, they're watching us. Gooh-gooh. Hi, guys!
Lukas: Hi, guys! I'm Lukas. And this is Vera next to me! Tell them Vera. She's a little distracted.
Vera: oh, do me a favor! I'm not distracted at all! I'm just concentrating because we need to explain the story properly for the audience to understand it.
Lukas: you're right Vera. Let's take things from the beginning. I hope you're not confused by my cane. It's a cane for visually impaired people. That is, for people who can't see. Like me. This cane helps me not to trip over obstacles. And there are a lot of obstacles on the streets.
Vera: yeah that's true guys. And before I met Lukas I had no idea how many obstacles a person who can't see can encounter on the road. The parked cars for example.
Lukas: a puddle!
Vera: a sign!
Lukas: a tree!
Vera: a garbage can!
Lukas: a stair!
Vera: a...
Lukas: Vera, it's all well and good the obstacles we've been throwing up for a while now, but shall we get to the point?
African: We'll start once in a while, what's it going to be? It's going to take the makeup off!
Vera: ummm yeah you're right. Our topic is not about obstacles because the cane does an excellent job of discovering obstacles and warning Lukas.
Lukas: yes we have solved that for many years now. What we haven't...
Vera: Leave it Lukas, I'll explain it. I'm better at the Essay than you!
Lukas: But I'm better at math.
Vera: yes, but math is not the issue here!
Lukas: But neither is the Essay!
Vera: but it is Geography!
Lukas: Well then! I think we've got them confused! What we've been trying to explain to you for a long time is this:
Vera: what can this ball have to do with Geography?
Lukas: so let's take the story from the beginning. When I went to my new school, I met Vera. Vera was very sympathetic and we had exactly the same interests. We really liked football! You're going to tell me how I can play football when I can't see, huh? I'll explain. There's a special ball that has bells in it so that we who can't see can hear it...
Vera: Oh, you're going to say it all in one breath? Let me say something!
Lukas: Here you go.
Vera: the first day that Lukas came to school I was very happy to have a new friend. But at the break when we all went out to play in the yard Lukas was left alone in the classroom. You see, he couldn't have his special ball to play with us. I was very sad, Lukas, that day. You know that, don't you?
Lukas: Yes, I know, Vera, that's why you did everything you could to help me. And thank you so much for that!
Vera: Come on, you're going to make me cry. No I won't because I have to explain what happened next!
Vera: well, and this is where grandpa Elias comes in!
(Grandpa enters in old-fashioned clothes)
Grandpa: Where's the costume designer? Where is the costume designer!
Vera: Grandpa, it's not your turn to come out. Now we're just reporting you! Then you come out!
Lukas: Yes, your cue to come out is: Meanwhile all this time people have been watching us and we still haven't explained our story to them!
Grandpa: Of course you've been talking all this time and you haven't explained anything! When are you going to get to the point at last? What was I saying? Oh yes! Look how they dressed me! But are these clothes for a grandfather in 2021? These are pre-war clothes! That's what the grandfathers of 1821 wore. Where's the costume designer? Where's the director? Is there a grandfather who brought his grandchild here today? Let the audience see what today's grandfathers look like?
Vera: Come on grandpa calm down we'll change the clothes! Don't worry!
Grandpa: Yes, I would have waited for you! I changed them myself!
Meanwhile you've been talking for so long and you haven't explained anything to the audience! I'll explain it to you! One day Vera came with her mother, my daughter, in frustration. "What's wrong, my little bug?" I asked her. What's bothering you? Why are you like this, my little flower? Who hurt you?
Vera: Grandpa, you're getting long!
Grandpa: that's right! Well Vera came in, she told me she couldn't play her favorite game of football with her favorite friend, I thought, thought, thought and took a smaller ball than the ones they use in blind football and put bells in it. I even made it lighter so the kids wouldn't get hurt! That's it! Vera and Lukas played in the school tournament and...
Lukas: Hey Mr. Elias, don't tell all, so they can buy our fairytale that tells the story from the beginning and support our global campaign for blind children!
Grandpa: Yes yes you're right! Outside you will find our fairytales! In their pages you will learn how we got here!
Vera: so that's how the first ball for blind children was created! A ball that allows us all to play together.
Lukas: Yes, because you can see it, Vera, and I can hear it. And so we can play all sorts of favorite games together! But we didn't stop there.
Vera: Of course not! We couldn't be that selfish! Just because we solved the problem we had doesn't mean we'd keep that ball all to ourselves!
Lukas: and so guys the wonderful Grandpa Elias had a fantastic idea!
Grandpa: come on now you're making me blush. Okay, say more!
Lukas: Grandpa Elias decided that this ball should travel all over the world! That this special ball should reach every visually impaired child in every corner of the world! And because not all children can buy a ball...
Vera: this ball should not be bought but donated! And so my fantastic grandfather found a way to create a global campaign where big companies and organizations would buy this ball and donate it to every child in need.
(The African enters with a box of letters and leaves it in front of them. So does the Tibetan monk, and the Chinese)
Grandpa: all those letters you see, kids, are letters from kids all over the planet who need our ball and we've already sent balls to a number of countries all over the world!
Lukas: Mr. Elias please name the strange countries that I love to hear their names!
Grandpa: Sure! We've sent balls, Bhutan in the Himalayas, Nepal, Solomon Islands, Kiribati, Suriname, Turks and Caicos, Eswatini, Guinea Bissau, Tajikistan!
Lukas and Vera together: Tjatjikistan?
Grandpa: hahaha not Tjatjikistan! Tajikistan
Vera: Meanwhile I've been holding the ball this long and I haven't shown it to the kids! Here's our special ball, guys! What do you say Lukas do you want to play a game so people can see how special this ball is?
Lukas: Yes, of course!
Grandpa: Good job, guys! Bravo Lukas!
Vera: Hey you guys on the inside, can you send the ball out to us?
Ball: What are you doing at the backstage? It's not a goalpost to score a goal! And you, Lukas, when you shoot, shoot a little straighter so you can hit the goal better!
Ball: Why are you looking at me like that? Lukas, didn't you tell them anything about me?
Lukas: But did I? Grandpa Elias came and we didn't get a chance to talk!
Grandpa: but will someone explain to us what's going on? Why is the ball talking? And why did it get so big?
Lukas: uh Vera, Grandpa Elias I wanted to tell you for a long time about your special ball. But I didn't get the chance.
Vera: What do you mean, Lukas?
Lukas: well, this ball is not just a ball! I didn't know that either. But when you offered it to me, Grandpa Elias, I knew it wasn't just a ball. I felt it had something different. You may see, but I feel a little more. And you know what it was?
Vera: Wait a minute because I'm going crazy! Did the ball come alive? How did that happen?
Grandpa: But it's inexplicable! I made it with my own hands. With leather and threads. I put the bells in it! And when I brought it to you, it was definitely not alive!
Lukas: hmm grandfather Elias. You didn't just put bells inside your special ball! You put something else in it!
Grandpa: but what else did I put in that I don't remember?
Ball: heart of Mastro Elias! You put in a piece of your own heart and now I have one too! And it's alive and ready for adventure!
Vera: I can't believe it! But this is fantastic! Now not only can we play but we can talk and have real company!
Lukas: we've already talked with the ball and we have an announcement to make!
Grandpa: come on then don't keep us in suspense!
Ball: Do you see all those letters you got from kids all over the world who need me? Well it's time for me to go and get a bunch of other balls just like me to bring smiles to these wonderful kids who want to play football!
Lukas: and not just football! With you they can play all sorts of games. Bowling, Foot golf and much much more!
Ball: yes and I won't go alone of course! Grandpa Elias will come with me too!
Vera: but we want to come with you too!
Lukas: unfortunately we have school Vera! We can't miss our lessons! But we can help from here in many ways that I'll explain later! What do you think, Grandpa Elias? Would you like to travel with the Ball to the most remote parts of the world?
Grandpa: and you ask? It was my dream! We're leaving today already! This ball should jingle in the hands of every child who needs it! Where's my suitcase? Where are my clothes? Where's the costume designer? I've got to take a bunch of costumes with me!
Well, ready!
Ball: I'm ready too! Okay, guys, let's go! We'll be in touch! You guys will take care of sending these special balls to all the kids in Greece who need them and we will take care of the rest of the countries in the project!
Vera: I wish I was old and didn't have to go to school so I could travel to these wonderful countries too!
Lukas: don't worry Vera! Our turn will come and we'll travel one day! But now we have work to do! We have to make a bunch of packages to send the balls to every corner of our country! In Xanthi, in Athens, in Santorini, in Argos, in Alexandroupolis, in...
Vera: are you going to spread out all the cities in Greece now? Our mouths will be dry and we'll have a pile of stamps to stick!
Grandpa: Well Ball we are ready for our trip! Let me just take out my map and see what countries in Europe we're going to travel to.
Ball: Well: Spain and Turkey! Are you ready?
Ball: How many different languages do they speak in Europe, mastro Elias?
Grandpa: Oooo many! Just think that almost every country has its own language. Sometimes one country is separated from another by a small narrow strip of land and their inhabitants speak a completely different language! Isn't it awesome?
Ball: Awesome mastro Elias! But I think we're getting there!
They arrive in Europe where we see the actors dressed as citizens from different countries in Europe. French woman in beret, Spanish woman in flamenco dress, German in shorts and sandals, Swedish woman in coat, gloves and cap. Balls fall from above and the actors catch them in their hands with great joy!
Grandpa Elias: Wow, how quickly we have finished from Spain and Turkiye. We distributed the special balls for blind children too! How happy the children were! Their little faces were shining! But we are very happy too!
D1.2 Παραμύθι
«Μια Μπάλα για Όλους σε μικτές ομάδες»
Βασισμένο στην παγκόσμια καμπάνια A Ball for All
Κείμενο: Βαρβάρα Δουμανίδου
Βέρα: έλα σου λέω ξεκίνησε η παράσταση!
Λουκάς: το ξέρω, αφού άκουσα πως χτύπησε το τρίτο κουδούνι. Μισό λεπτό να φτιάξω λίγο τα μαλλιά μου. Πως είμαι;
Βέρα: για αγόρι καλός είσαι. Έλα μας βλέπουν. Γκουχ γκουχ. Γεια σας παιδιά!
Λουκάς: γεια σας παιδιά! Εγώ είμαι ο Λουκάς. Και αυτή δίπλα μου είναι η Βέρα! Πες τους Βέρα. Είναι λίγο αφηρημένη.
Βέρα: ααα να μου κάνεις τη χάρη! Δεν είμαι καθόλου αφηρημένη! Απλά συγκεντρώνομαι γιατί πρέπει να εξηγήσουμε την ιστορία σωστά για να την καταλάβει ο κόσμος.
Λουκάς: έχεις δίκιο Βέρα. Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ελπίζω να μη σας παραξενεύει το μπαστούνι μου. Είναι ένα μπαστούνι για ανθρώπους με οπτική αναπηρία. Δηλαδή για ανθρώπους που δεν βλέπουν. Όπως εγώ. Αυτό το μπαστούνι με βοηθά στο να μη σκοντάφτω σε εμπόδια. Και υπάρχουν ένα σωρό εμπόδια στους δρόμους.
Βέρα: ναι αυτό είναι αλήθεια παιδιά. Κι εγώ πριν γνωρίσω τον Λουκά δεν είχα ιδέα για το πόσα εμπόδια μπορεί να συναντήσει ένας άνθρωπος που δεν βλέπει στο δρόμο. Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ας πούμε.
Λουκάς: μια λακούβα!
Βέρα: μια πινακίδα!
Λουκάς: ένα δέντρο!
Βέρα! Ένας κάδος σκουπιδιών!
Λουκάς: ένα σκαλοπάτι!
Βέρα: έν…
Λουκάς: Βέρα, ωραία τα εμπόδια που αραδιάζουμε εδώ και ώρα αλλά μήπως να μπούμε στο θέμα μας;
Αφρικανός: θα ξεκινήσουμε καμιά φορά τι θα γίνει;; Θα ξεβάψει το μακιγιάζ!
Βέρα: εχμμ ναι έχεις δίκιο. Το θέμα μας δεν είναι τα εμπόδια γιατί το μπαστούνι κάνει εξαιρετική δουλειά στο να ανακαλύπτει εμπόδια και να προειδοποιεί τον Λουκά.
Λουκάς: ναι αυτό το έχουμε λύσει εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό που δεν είχ… Βέρα: άστο Λουκά θα το εξηγήσω εγώ. Είμαι καλύτερη στην ‘Εκθεση από σένα! Λουκάς: εγώ όμως είμαι καλύτερος στα Μαθηματικά.
Βέρα: ναι αλλά εδώ δεν είναι το θέμα μας τα Μαθηματικά!
Λουκάς: Ούτε όμως η Έκθεση!
Βέρα: είναι όμως η Γεωγραφία!
Λουκάς: Λοιπόν λοιπόν! Νομίζω πως τους έχουμε καταμπερδέψει! Αυτό που προσπαθούμε να σας εξηγήσουμε εδώ και ώρα είναι το εξής: Βέρα: τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η μπάλα με τη Γεωγραφία;
Λουκάς: ας πάρουμε λοιπόν την ιστορία από την αρχή. Όταν πήγα που λέτε στο καινούργιο μου σχολείο, γνώρισα τη Βέρα. Η Βέρα ήταν πολύ συμπαθητική και είχαμε τα ίδια ακριβώς ενδιαφέροντα. Μας άρεσε πάααρααα πολύ το ποδόσφαιρο! Θα μου πείτε πως μπορώ να παίζω ποδόσφαιρο ενώ δεν βλέπω ε; θα σας εξηγήσω. Υπάρχει μια ειδική μπάλα που έχει κουδουνάκια για να μπορούμε εμείς που δεν βλέπουμε να την ακούμε…
Βέρα: αααα θα τα πεις όλα με μιαν ανάσα; Άσε με να πω κι εγώ κάτι!
Λουκάς: ορίστε πες.
Βέρα: την πρώτη μέρα που λέτε που ήρθε ο Λουκάς στο σχολείο χάρηκα πολύ που απέκτησα έναν καινούργιο φίλο. Στο διάλλειμα όμως, όταν όλοι βγήκαμε για παιχνίδι στην αυλή ο Λουκάς έμεινε μόνος του στην τάξη. Βλέπετε δεν μπορούσε να έχει την ειδική του μπάλα για να παίξει μαζί μας. Πολύ στενοχωρήθηκα Λουκά εκείνη τη μέρα. Το ξέρεις ε;
Λουκάς: ναι το ξέρω Βέρα, για αυτό κίνησες γη και ουρανό για να με βοηθήσεις. Και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό!
Βέρα: έλα τώρα θα με κάνεις να βάλω τα κλάματα! Όχι δεν θα τα βάλω γιατί πρέπει να σας εξηγήσω τι έγινε παρακάτω!
Βέρα: λοιπόν και κάπου εδώ μπαίνει στην ιστορία ο παππούς Ηλίας!
(Μπαίνει ο παππούς με παλιομοδίτικα ρούχα)
Παππούς: Που είναι η ενδυματολόγος; Που είναι η ενδυματολόγος!
Βέρα: Παππού δεν είναι η σειρά σου να βγεις. Τώρα απλά σε αναφέρουμε! Μετά βγαίνεις!
Λουκάς: Ναι η δική σου ατάκα για να βγεις είναι: Εντωμεταξύτόσηώραμας βλέπειοκόσμοςκαιακόμηδεντουςεξηγήσαμετηνιστορίαμας!
Παππούς: Φυσικά και τόση ώρα μιλάτε και δεν έχετε εξηγήσει τίποτα! Πότε θα μπείτε στο θέμα επιτέλους; Τι έλεγα; Ααα ναι! Κοιτάξτε πως με έντυσαν! Μα είναι ρούχα παππού αυτά το 2021; Αυτά είναι προπολεμικά ρούχα! Αυτά τα φορούσαν οι παππούδες του 1821! Που είναι η ενδυματολόγος; Που είναι η σκηνοθέτις;;; Είναι κανένας παππούς που έφερε το εγγόνι του σήμερα εδώ; Να δει ο κόσμος πως είναι οι σημερινοί παππούδες; Βέρα: Έλα παππού ηρέμησε θα τα αλλάξουμε τα ρούχα! Μην ανησυχείς!
Παππούς: Ναι εσάς θα περίμενα! Τα άλλαξα μόνος μου!
Εντωμεταξύ τόση ώρα μιλάτε και δεν έχετε εξηγήσει τίποτα στον κόσμο! Θα σας εξηγήσω εγώ! Μια μέρα η Βέρα ήρθε με τη μαμά της, την κόρη μου, μέσα στην απογοήτευση. Τι έχεις ζουζουνάκι μου τη ρώτησα; Τι σε απασχολεί; Γιατί λουλουδάκι μου είσαι έτσι; Ποιος σε πείραξε; Βέρα: παππού, μακρυγορείς!
Παππούς: ναι σωστά! Λοιπόν η Βέρα ήρθε, μου είπε πως δεν μπορούσε να παίξει με τον αγαπημένο της φίλο το αγαπημένο της παιχνίδι το ποδόσφαιρο, εγώ σκέφτηκα, σκέφτηκα, σκέφτηκα και πήρα μία μικρότερη μπάλα από αυτές που χρησιμοποιούν στο ποδόσφαιρο τυφλών και έβαλα μέσα κουδουνάκια. Μάλιστα την έκανα και πιο ελαφριά για να μη χτυπάνε τα παιδιά! Αυτό ήταν! Η Βέρα με τον Λουκά έπαιξαν στο σχολικό τουρνουά και…
Λουκάς: Εεε κύριε Ηλία μη τα λέτε όλα, για να αγοράσουν το παραμύθι μας που λέει την ιστορία από την αρχή και να ενισχύσουν την παγκόσμια καμπάνια μας για τα τυφλά παιδιά!
Παππούς: Ναι ναι δίκιο έχεις! Έξω θα βρείτε τα παραμυθάκια μας! Στις σελίδες τους θα μάθετε πως φτάσαμε ως εδώ!
Βέρα: έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η πρώτη μπάλα και για τυφλά παιδιά! Μια μπάλα που μας επιτρέπει να παίζουμε όλοι μαζί!
Λουκάς: Ναι γιατί εσύ Βέρα τη βλέπεις κι εγώ μπορώ να την ακούω! Κι έτσι μπορούμε και παίζουμε μαζί ένα σωρό αγαπημένα παιχνίδια! Αλλά δεν σταματήσαμε εκεί.
Βέρα: όχι βέβαια! Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε τόσο εγωιστές! Επειδή εμείς λύσαμε το πρόβλημα που είχαμε δεν σημαίνει πως θα κρατούσαμε αυτή τη μπάλα μόνο για μας!
Λουκάς: κι έτσι παιδιά ο υπέροχος παππούς Ηλίας είχε μία φανταστική ιδέα!
Παππούς: ελάτε τώρα με κάνετε να κοκκινίζω. Εντάξει πείτε κι άλλα!
Λουκάς: Ο παππούς Ηλίας αποφάσισε πως αυτή η μπάλα πρέπει να ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο! Πως πρέπει να φτάσει αυτή η ξεχωριστή μπάλα σε κάθε παιδί με οπτική αναπηρία σε κάθε γωνιά του κόσμου! Κι επειδή δεν μπορούν όλα τα παιδιά να αγοράσουν μια μπάλα…
Βέρα: έπρεπε αυτή η μπάλα να μην αγοράζεται αλλά να δωρίζεται! Κι έτσι ο φανταστικός παππούς μου βρήκε τρόπο να φτιάξει μια παγκόσμια καμπάνια όπου μεγάλες εταιρείες και οργανισμοί θα αγοράζουν αυτή τη μπάλα και θα τη δωρίζουν σε κάθε παιδί που την έχει ανάγκη.
(Μπαίνει ο Αφρικανός με μια κούτα γράμματα και την αφήνει μπροστά τους. Το ίδιο κάνει και ο θιβετιανός μοναχός, και ο Κινέζος)
Παππούς: όλα αυτά τα γράμματα που βλέπετε παιδιά, είναι γράμματα από παιδιά σε ολόκληρο τον πλανήτη που χρειάζονται τη μπάλα μας και ήδη έχουμε στείλει μπάλες σε ένα σωρό χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο!
Λουκά: Κύριε Ηλία πείτε τις παράξενες χώρες που μου αρέσει να ακούω τα ονόματα τους!
Παππούς: Βέβαια! Έχουμε στείλει μπάλες, στο Μπουτάν στα Ιμαλάια, στο Νεπάλ, Σόλομων άιλαντς, Κιριμπάτι, Σουρινάμε, Τουρκς εντ Κάικος, Εσουατίνι, Γουινέα Μπισάο Τατζικιστάν!
Λουκάς και Βέρα μαζί: Τζατζικιστάν;;;
Παππούς: χαχαχχα όχι Τζατζικιστά βρε! Τατζικιστάν
Βέρα: Εντωμεταξύ τόση ώρα κρατάω τη μπάλα και δεν την έχω δείξει στα παιδιά! Να η ξεχωριστή μας μπάλα παιδιά! Τι λες Λουκά θέλεις να παίξουμε λίγο να καταλάβει ο κόσμος πόσο ξεχωριστή είναι αυτή η μπάλα;
Λουκάς: ναι φυσικά!
Παππούς: μπράβο παιδιά! Μπράβο Λουκά!
Βέρα: Εεε εσείς οι από μέσα, μας στέλνετε τη μπάλα έξω;
Μπάλα: τι τα περάσατε τα παρασκήνια; Δεν είναι εστία για να βάζετε γκολ! Και εσύ Λουκά όταν σουτάρεις να σουτάρεις λίγο πιο ευθεία για να πετυχαίνεις το στόχο καλύτερα!
Μπάλα: γιατί με κοιτάζετε έτσι; Λουκά δεν τους είπες τίποτα για μένα;
Λουκάς: μα πρόλαβα; Ήρθε ο παππούς Ηλίας και δεν καταφέραμε να πούμε κουβέντα!
Παππούς: μα θα μας εξηγήσει κάποιος τι συμβαίνει; Γιατί μιλάει η μπάλα; Και γιατί έγινε έτσι μεγάλη;
Λουκάς: εεε Βέρα, παππού Ηλία ήθελα να σας πω εδώ και καιρό για την ξεχωριστή μπάλα σας. Αλλά δεν έβρισκα την ευκαιρία.
Βέρα: τι εννοείς Λουκά;
Λουκάς: να, η μπάλα αυτή δεν είναι μια απλή μπάλα! Κι εγώ δεν το ήξερα. Αλλά όταν μου τη χαρίσατε παππού Ηλία κατάλαβα πως δεν είναι μια απλή μπάλα.
Ένιωσα πως είχε κάτι διαφορετικό. Εσείς μπορεί να βλέπετε αλλά εγώ νιώθω λίγο περισσότερο. Και ξέρετε τι είχε τελικά;
Βέρα: μισό λεπτό γιατί θα τρελαθώ! Ζωντάνεψε η μπάλα; Πως έγινε αυτό; Παππούς: μα είναι ανεξήγητο! Εγώ την έφτιαξα με τα χέρια μου. Με δέρμα και κλωστές. Εγώ έβαλα τα κουδουνάκια μέσα! Και σίγουρα όταν σου την έφερα δεν ήταν ζωντανή!
Λουκάς: κι όμως παππού Ηλία. Δεν βάλατε μόνο κουδουνάκια μέσα στην ξεχωριστή σας μπάλα! Βάλατε και κάτι άλλο!
Παππούς: μα τι άλλο έβαλα που δεν θυμάμαι;
Μπάλα: καρδιά Μαστρο Ηλία! Βάλατε ένα κομμάτι από τη δική σας καρδιά και τώρα έχω κι εγώ! Και είναι ζωντανή και έτοιμη για περιπέτειες!
Βέρα: δεν μπορώ να το πιστέψω! Μα αυτό είναι φανταστικό! Τώρα όχι μόνο θα μπορούμε να παίζουμε αλλά θα μπορούμε να μιλάμε και να κάνουμε πραγματική παρέα!
Λουκάς: εμείς ήδη τα είπαμε με τη μπάλα και έχουμε να σας ανακοινώσουμε κάτι!
Παππούς: ελάτε λοιπόν μη μας κρατάτε σε αγωνία!
Μπάλα: Τα βλέπετε όλα αυτά τα γράμματα που πήρατε από παιδιά σε όλο τον κόσμο που με χρειάζονται; Ε λοιπόν ήρθε η ώρα να πάω και να πάρω μαζί μου ένα σωρό άλλες ίδιες μπάλες σαν κι εμένα για να χαρίσουμε χαμόγελα σε αυτά τα υπέροχα παιδιά που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο!
Λουκάς: και όχι μόνο ποδόσφαιρο! Μαζί σου μπορούν να παίξουν ένα σωρό παιχνίδια. Μπόουλινγκ, Foot golf και πολλά πολλά άλλα!
Μπάλα: ναι και δεν θα πάω μόνη μου φυσικά! Θα έρθει μαζί μου και ο παππούς Ηλίας!
Βέρα: μα κι εμείς θέλουμε να έρθουμε μαζί σας!
Λουκάς: δυστυχώς εμείς έχουμε σχολείο Βέρα! Δεν μπορούμε να λείψουμε από τα μαθήματα μας! Όμως μπορούμε να βοηθήσουμε από δω με πολλούς τρόπους που θα σου εξηγήσω αργότερα! Τι λες παππού Ηλία; Θα σου άρεσε να ταξιδέψεις με τη Μπάλα στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου;
Παππούς: και το ρωτάς; Ήταν το όνειρο μου! Φεύγουμε σήμερα κιόλας! Πρέπει αυτή η μπάλα να κουδουνίσει στα χέρια κάθε παιδιού που την έχει ανάγκη! Που είναι η βαλίτσα μου; Που είναι τα ρούχα μου; Που είναι η ενδυματολόγος; Πρέπει να πάρω μαζί μου ένα σωρό κοστούμια!
Λοιπόν έτοιμος!
Μπάλα: έτοιμη κι εγώ! Λοιπόν παιδιά ξεκινάμε! Θα είμαστε σε επικοινωνία! Εσείς θα αναλάβετε να στείλετε αυτές τις ξεχωριστές μπάλες σε όλα τα παιδιά στην Ελλάδα που τις έχουν ανάγκη κι εμείς θα αναλάβουμε στις υπόλοιπες χώρες του προγράμματος!
Βέρα: Μακάρι να ήμουν μεγάλη και να μην είχα σχολείο για να ταξιδέψω κι εγώ σε αυτές τις υπέροχες χώρες!
Λουκάς: μην ανησυχείς Βέρα! Θα έρθει και η σειρά μας και θα ταξιδέψουμε κι εμείς κάποτε! Τώρα μας περιμένει δουλειά όμως! Πρέπει να φτιάξουμε ένα σωρό
πακέτα για να στείλουμε τις μπάλες σε κάθε γωνιά του τόπου μας! Στη Ξάνθη, στην Αθήνα, στη Σαντορίνη, στο Άργος, στην Αλεξανδρούπολη, στο…
Βέρα: θα τις αραδιάσεις όλες τις πόλεις της Ελλάδας τώρα; Θα στεγνώσει το στόμα μας κι έχουμε να κολλήσουμε ένα σωρό γραμματόσημα!
Παππούς: Λοιπόν Μπάλα είμαστε έτοιμοι για το ταξίδι μας! Μισό λεπτό να βγάλω το χάρτη μου να δούμε σε ποιες χώρες της Ευρώπης θα ταξιδέψουμε.
Μπάλα: Λοιπόν: Ισπανία και Τουρκία! Είσαι έτοιμος;
Μπάλα: Πόσες διαφορετικές γλώσσες μιλούν στην Ευρώπη μάστρο Ηλία;
Παππούς: Ουυυ πολλές! Σκέψου πως σχεδόν κάθε χώρα έχει και τη δική της γλώσσα. Μερικές φορές η μία χώρα από την άλλη χωρίζεται από μια μικρή στενή λωρίδα γης και οι κάτοικοι τους μιλούν μια εντελώς διαφορετική γλώσσα! Δεν είναι φοβερό;
Μπάλα: Φοβερό μαστρο Ηλία! Μα νομίζω πως φτάνουμε!
Φτάνουν στην Ευρώπη όπου βλέπουμε τους ηθοποιούς να είναι ντυμένοι σαν πολίτες από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Γαλλίδα με μπερέ, Ισπανή με φόρεμα φλαμένγκο, Γερμανός με σορτς και σανδάλια, Σουηδή με παλτό γάντια και σκούφο. Πέφτουν μπάλες από ψηλά και οι ηθοποιοί τις πιάνουν στα χέρια τους όλο χαρά!
Παππούς Ηλίας: Πω πω πόσο γρήγορα τελειώσαμε από την Ισπανία και την Τουρκία. Μοιράσαμε τις ειδικές μπάλες και για τυφλά παιδιά! Πόσο χαρούμενα ήταν τα παιδιά! ‘Αστραφταν τα προσωπάκια τους1 Είμαστε όμως κι εμείς πολύ χαρούμενοι!
D1.2 Cuento de Hadas
"Un
baile para todos en equipos mixtos"
Basado en la campaña mundial
Un balón para todos
Text: Varvara Doumanidou
Vera: vamos, te digo que el espectáculo ha comenzado!
Lukas: lo sé, porque he oído sonar la tercera campana. Solo un minuto para arreglarme el pelo. ¿Qué tal estoy?
Vera: Te ves bien para ser un chico. Vamos, nos están mirando. Gooh-gooh. ¡Hola, chicos!
Lukas: ¡Hola, chicos! Soy Lukas. ¡Y esta es Vera a mi lado! Diles Vera. Está un poco distraída.
Vera: ¡oh, hazme un favor! No estoy distraída en absoluto. Estoy concentrada porque tenemos que explicar bien la historia para que el público la entienda.
Lukas: tienes razón, Vera. Empecemos desde el principio. Espero que no te confunda mi bastón. Es un bastón para personas con discapacidad visual. Es decir, para gente que no puede ver. Como yo. Este bastón me ayuda a no tropezar con los obstáculos. Y hay muchos obstáculos en las calles.
Vera: si eso es verdad chicos. Y antes de conocer a Lukas no tenía ni idea de la cantidad de obstáculos que una persona que no puede ver se puede encontrar en la calle. Los coches aparcados, por ejemplo.
Lukas: ¡un charco!
Vera: ¡una señal!
Lukas: ¡un árbol!
Vera: ¡un cubo de basura!
Lukas: ¡una escalera!
Vera: un...
Lukas: Vera, está muy bien lo de los obstáculos que llevamos tiempo poniendo, pero ¿vamos al grano?
Africano: Empezaremos de vez en cuando, ¿qué va a ser? ¡Va a ser quitar el maquillaje!
Vera: ummm si tienes razón. Nuestro tema no es sobre obstáculos porque el bastón hace un excelente trabajo descubriendo obstáculos y avisando a Lukas.
Lukas: sí eso lo hemos resuelto desde hace muchos años. Lo que no hemos...
Vera: Déjalo Lukas, yo lo explicaré. ¡Se me da mejor el Ensayo que a ti!
Lukas: Pero yo soy mejor en matemáticas.
Vera: Sí, ¡pero las matemáticas no son el problema aquí!
Lukas: ¡Pero tampoco lo es el ensayo!
Vera: ¡pero es Geografía!
Lukas: ¡Pues entonces! ¡Creo que los hemos confundido! Lo que llevamos mucho tiempo intentando explicarles es lo siguiente:
Vera: ¿qué puede tener que ver esta pelota con la Geografía?
Lukas: pues vamos a contar la historia desde el principio. Cuando fui a mi nuevo colegio, conocí a Vera. Vera era muy simpática y teníamos exactamente los mismos intereses. Nos gustaba mucho el fútbol. Me vas a decir cómo puedo jugar al fútbol si no veo, ¿eh? Te lo explicaré. Hay un balón especial que tiene cascabeles para que los que no podemos ver lo oigamos...
Vera: Oh, ¿lo vas a decir todo de un tirón? Déjame decir algo.
Lukas: Aquí tienes.
Vera: el primer día que Lukas vino a la escuela yo estaba muy contenta de tener un nuevo amigo. Pero en el recreo, cuando todos salimos a jugar al patio, Lukas se quedó solo en la clase. No pudo tener su pelota especial para jugar con nosotros. Aquel día Lukas estaba muy triste. Lo sabes, ¿verdad?
Lukas: Sí, lo sé, Vera, por eso hiciste todo lo posible por ayudarme. Y muchas gracias por ello.
Vera: Vamos, me vas a hacer llorar. ¡No lo haré porque tengo que explicar lo que pasó después!
Vera: bueno, ¡y aquí es donde entra el abuelo Elías!
(El abuelo entra vestido a la antigua)
Abuelo: ¿Dónde está el diseñador de vestuario? ¡Dónde está el diseñador de vestuario!
Vera: Abuelo, no te toca salir. ¡Ahora sólo te denunciamos a ti! Entonces, y sal tú!
Lukas: Sí, tu señal para salir es: ¡Mientras tanto, la gente nos ha estado observando y aún no les hemos explicado nuestra historia!
Abuelo: ¡Claro que habéis estado hablando todo este tiempo y no habéis explicado nada! ¿Cuándo vais a ir al grano de una vez? ¿Qué estaba diciendo? ¡Ah, sí! ¡Mira cómo me han vestido! ¿Pero esta ropa es para un abuelo del 2021? ¡Es ropa de antes de la guerra! Así vestían los abuelos de 1821. ¿Dónde está el diseñador de vestuario? ¿Dónde está el director? ¿Hay un abuelo que trajo a su nieto hoy? ¿Que el público vea cómo son los abuelos de hoy?
Vera: ¡Vamos abuelo cálmate vamos a cambiar la ropa! No te preocupes.
Abuelo: ¡Sí, te hubiera esperado! ¡Me las he cambiado yo mismo!
¡Mientras tanto llevas tanto tiempo hablando y no has explicado nada al público! ¡Ya te lo explicaré yo! Un día Vera vino con su madre, mi hija, frustrada. "¿Qué te pasa,
bichito mío?". le pregunté. ¿Qué te pasa? ¿Por qué estás así, mi florecilla? ¿Quién te ha hecho daño?
Vera: ¡Abuelo, te estás poniendo largo!
Abuelo: ¡así es! Bueno Vera vino, me dijo que no podía jugar a su juego favorito de fútbol con su amigo favorito, pensé, pensé, pensé y cogí una pelota más pequeña que las que usan en el fútbol ciego y le puse cascabeles. ¡Incluso la hice más ligera para que los niños no se hicieran daño! ¡Ya está! Vera y Lukas jugaron en el torneo escolar y...
Lukas: ¡Eh, Sr. Elías, no se lo digas a todos, para que compren nuestro cuento que cuenta la historia desde el principio y apoyen nuestra campaña mundial en favor de los niños ciegos!
Abuelo: ¡Sí, sí, tienes razón! ¡Fuera encontraréis nuestros cuentos de hadas! ¡En sus páginas aprenderéis cómo hemos llegado hasta aquí!
Vera: ¡así es como se creó el primer balón para niños ciegos! Una pelota que nos permite jugar a todos juntos.
Lukas: Sí, porque tú puedes verla, Vera, y yo puedo oírla. ¡Y así podemos jugar juntos a todo tipo de juegos favoritos! Pero no nos quedamos ahí.
Vera: ¡Claro que no! No podíamos ser tan egoístas. ¡El hecho de que hayamos resuelto el problema que teníamos no significa que vayamos a quedarnos esa pelota para nosotros solos!
Lukas: y entonces chicos el maravilloso abuelo Elías tuvo una idea fantástica!
Lukas: ¡así que chicos el maravilloso abuelo Elías tuvo una idea fantástica!
Abuelo: vamos ahora me estás haciendo sonrojar. Vale, ¡di más!
Lukas: ¡El abuelo Elías decidió que esta pelota debía viajar por todo el mundo! Que esta pelota especial llegara a todos los niños con discapacidad visual de todos los rincones del mundo. Y como no todos los niños pueden comprar una pelota...
Vera: ¡esta pelota no debe comprarse, sino donarse! Y así, mi fantástico abuelo encontró la manera de crear una campaña mundial en la que grandes empresas y organizaciones compraran este balón y lo donaran a todos los niños necesitados.
(El africano entra con una caja de cartas y la deja delante de ellos. También lo hace el monje tibetano y el chino)
Abuelo: ¡todas esas cartas que veis, niños, son cartas de niños de todo el planeta que necesitan nuestro balón y ya hemos enviado balones a varios países de todo el mundo!
Lukas: ¡Sr. Elías por favor nombre los países extraños que me encanta oír sus nombres!
Abuelo: ¡Claro! ¡Hemos enviado pelotas, Bután en el Himalaya, Nepal, Islas Salomón, Kiribati, Surinam, Turcas y Caicos, Eswatini, Guinea Bissau, Tayikistán!
Lukas y Vera juntos: ¿Tjatjikistan?
Abuelo: ¡jajaja, Tayikistán no! Tayikistán
Vera: ¡Mientras tanto he tenido la pelota todo este tiempo y no se la he enseñado a los niños! ¡Aquí esta nuestra pelota especial, chicos! ¿Qué dices Lukas quieres jugar un partido para que la gente vea lo especial que es este balón?
Lukas: ¡Sí, claro!
Abuelo: ¡Buen trabajo, chicos! ¡Bravo Lukas!
Vera: Eh, vosotros los de dentro, ¿podéis enviarnos la pelota?
Pelota: ¿Qué hacéis en las bambalinas? ¡No es una portería para marcar un gol! Y tú, Lukas, cuando chutes, ¡dispara un poco más recto para que puedas darle mejor a la portería!
Pelota: ¿Por qué me miras así? Lukas, ¿no les has dicho nada de mí?
Lukas: ¿Pero lo hice? ¡Ha venido el abuelo Elías y no hemos podido hablar!
Abuelo: ¿pero alguien nos puede explicar qué está pasando? ¿Por qué habla la pelota? ¿Y por qué se ha hecho tan grande?
Lukas: eh Vera, abuelo Elías hace tiempo que quería contarte lo de tu bola especial. Pero no he tenido la oportunidad.
Vera: ¿Qué quieres decir Lukas?
Lukas: bueno, ¡esta pelota no es solo una pelota! Yo tampoco lo sabía. Pero cuando me la ofreciste, abuelo Elías, supe que no era solo una pelota. Sentí que tenía algo diferente. Tú puedes ver, pero yo siento un poco más. ¿Y sabes lo que era?
Vera: ¡Espera un minuto porque me estoy volviendo loca! ¿La bola cobró vida? ¿Cómo ha ocurrido?
Abuelo: ¡Pero si es inexplicable! Lo hice con mis propias manos. Con cuero e hilos. ¡Yo le puse las campanas! Y cuando te lo traje, ¡definitivamente no estaba vivo!
Lukas: hmm abuelo Elías. ¡No solo pusiste cascabeles dentro de tu bola especial! ¡Pusiste algo más dentro!
Abuelo: ¿pero qué más puse que no recuerdo?
Pelota: ¡corazón de Maestro Elías! ¡Has puesto un trozo de tu propio corazón y ahora yo también tengo uno! ¡Y está vivo y listo para la aventura!
Vera: ¡No puedo creerlo! ¡Esto es fantástico! ¡Ahora no solo podemos jugar sino que podemos hablar y tener compañía de verdad!
Lukas: ¡ya hemos hablado con la pelota y tenemos que hacer un anuncio!
Abuelo: ¡vamos entonces no nos tengas en suspenso!
Pelota: ¿Has visto todas esas cartas que has recibido de niños de todo el mundo que me necesitan? ¡Pues es hora de que vaya a buscar un montón de balones como yo para llevar sonrisas a esos maravillosos niños que quieren jugar al fútbol!
Lukas: ¡y no sólo al fútbol! Contigo pueden jugar a todo tipo de juegos. ¡Bolos, Foot golf y mucho mucho más!
Pelota: ¡sí y no iré solo, por supuesto! ¡El abuelo Elías también vendrá conmigo!
Vera: ¡pero nosotros también queremos ir contigo!
¡Lukas: desafortunadamente tenemos escuela Vera! ¡No podemos perdernos las clases! ¡Pero podemos ayudar desde aquí de muchas maneras que te explicare más tarde! ¿Qué te parece, abuelo Elías? ¿Te gustaría viajar con la Bola a los lugares más remotos del mundo?
Abuelo: ¿y preguntas? Era mi sueño. ¡Ya nos vamos hoy! ¡Esta pelota debería tintinear en las manos de todo niño que la necesite! ¿Dónde está mi maleta? ¿Dónde está mi ropa? ¿Dónde está el diseñador de vestuario? ¡Tengo que llevarme un montón de disfraces!
¡Pues listo!
Pelota: ¡Yo también estoy listo! Vale, chicos, ¡vamos! ¡Estaremos en contacto! ¡Vosotros os encargaréis de enviar estas pelotas especiales a todos los niños de Grecia que las necesiten y nosotros nos encargaremos del resto de países del proyecto!
Vera: ¡Me gustaría ser mayor y no tener que ir a la escuela para poder viajar a estos maravillosos países también!
Lukas: ¡No te preocupes, Vera! Ya nos llegará el turno y algún día viajaremos. ¡Pero ahora tenemos trabajo que hacer! ¡Tenemos que hacer un montón de paquetes para enviar los balones a todos los rincones de nuestro país! En Xanthi, en Atenas, en Santorini, en Argos, en Alexandroupolis, en...
Vera: ¿vas a repartir ahora por todas las ciudades de Grecia? ¡Se nos secará la boca y tendremos un montón de sellos que pegar!
Abuelo: ¡Bien bola estamos listos para nuestro viaje! Déjame sacar mi mapa y ver a qué países de Europa vamos a viajar.
Pelota: ¡España y Turquía! ¿Estáis preparados?
Pelota: ¿Cuántos idiomas diferentes hablan en Europa, maestro Elías?
Abuelo: ¡Ooooantos! Piensa que casi todos los países tienen su propia lengua. A veces, un país está separado de otro por una estrecha franja de tierra y sus habitantes hablan una lengua completamente distinta. ¿No es alucinante?
Pelota: ¡Impresionante maestro Elías! ¡Pero creo que ya estamos llegando!
Llegan a Europa donde vemos a los actores vestidos como ciudadanos de diferentes países de Europa. Una francesa con boina, una española con traje de flamenca, una alemana con pantalones cortos y sandalias, una sueca con abrigo, guantes y gorro. Las pelotas caen desde arriba y los actores las cogen con las manos ¡con gran alegría!
Abuelo Elías: Vaya, qué rápido hemos terminado desde España y Turquía. ¡También hemos repartido las pelotas especiales para niños ciegos! ¡Qué contentos estaban los niños! ¡Sus caritas brillaban! ¡Pero nosotros también estamos muy contentos!
D1.2 Peri Masalı
"Karma Takımlarda Herkes İçin Bir Top"
Küresel kampanyaya dayalı
Herkes İçin Bir Top
Metin: Varvara Dumanidou
Vera: Haydi, sana gösterinin başladığını söylüyorum!
Lukas: Biliyorum çünkü üçüncü zilin çaldığını duydum. Saçımı düzeltmek için bir dakika. Nasıl görünüyorum?
Vera: Bir erkeğe göre iyi görünüyorsun. Hadi ama bizi izliyorlar. Gooh-gooh . Merhaba millet!
Lukas: Merhaba arkadaşlar! Ben Lukas'ım. Ve bu yanımdaki Vera! Onlara Vera'yı söyle. Biraz dikkati dağılmış.
Vera: Ah, bana bir iyilik yap! Hiç dikkatim dağılmıyor! Sadece konsantre oluyorum çünkü hikayeyi izleyicinin anlayabilmesi için düzgün bir şekilde açıklamamız gerekiyor.
Lukas: Haklısın Vera. Olayları en başından ele alalım. Umarım bastonum yüzünden kafan karışmamıştır. Görme engelliler için bastondur. Yani göremeyen insanlar için. Benim gibi. Bu baston engellere takılıp düşmememi sağlıyor. Ve sokaklarda birçok engel var.
Vera: evet bu doğru arkadaşlar. Ve Lukas'la tanışmadan önce, göremeyen bir insanın yolda ne kadar engelle karşılaşabileceğini bilmiyordum. Mesela park etmiş arabalar.
Lukas: bir su birikintisi!
Vera: Bir işaret!
Bir ağaç!
Vera: Bir çöp kutusu!
Lukas: Bir merdiven!
Vera: bir...
Lukas: Vera, bir süredir önümüze koyduğumuz engeller iyi ve güzel, ama asıl meseleye gelebilir miyiz?
Afrikalı: Arada bir başlayacağız, ne olacak? Makyajı çıkaracak!
Vera: hmm evet haklısın. Konumuz engellerle ilgili değil çünkü baston engelleri keşfetme ve Lukas'ı uyarma konusunda mükemmel bir iş çıkarıyor.
Lukas: evet bunu yıllardır çözüyoruz. Yapamadıklarımız...
Vera: Bırak Lukas, açıklayacağım. Essay'de senden daha iyiyim!
Lukas: Ama matematikte daha iyiyim.
Vera: evet ama burada mesele matematik değil!
Lukas: Ama Deneme de öyle!
Vera: ama bu Coğrafya!
Lukas: Peki o zaman! Sanırım kafalarını karıştırdık! Uzun zamandır sizlere anlatmaya çalıştığımız şey şudur:
Vera: Bu topun Coğrafya ile ne alakası olabilir?
Lukas: Öyleyse hikayeyi baştan ele alalım. Yeni okuluma gittiğimde Vera ile tanıştım. Vera çok anlayışlıydı ve ilgi alanlarımız tamamen aynıydı. Futbolu gerçekten sevdik! Gözlerim görmezken bana nasıl futbol oynayabileceğimi söyleyeceksin, değil mi? Açıklayacağım. Göremeyenlerin duyabilmesi için içinde çanlar olan özel bir top var...
Vera: Ah, hepsini tek nefeste mi söyleyeceksin? Bir şey söyleyeyim!
Lukas: Buyrun.
Vera: Lukas'ın okula geldiği ilk gün yeni bir arkadaşım olduğu için çok mutluydum. Ama teneffüs sırasında hep birlikte oyun oynamak için bahçeye çıktığımızda Lukas sınıfta yalnız kaldı. Görüyorsunuz, bizimle oynayacak özel topuna sahip olamadı. O gün çok üzgündüm Lukas. Bunu biliyorsun, değil mi?
Lukas: Evet biliyorum Vera, bu yüzden bana yardım etmek için elinden geleni yaptın. Ve bunun için çok teşekkür ederim!
Vera: Hadi ama beni ağlatacaksın. Hayır yapmayacağım çünkü daha sonra ne olduğunu açıklamam gerekiyor!
Vera: İşte bu noktada büyükbaba Elias devreye giriyor!
(Büyükbaba eski moda kıyafetlerle girer)
Büyükbaba: Kostüm tasarımcısı nerede? Kostüm tasarımcısı nerede!
Vera: Büyükbaba, dışarı çıkma sırası sende değil. Şimdi sadece seni rapor ediyoruz! O zaman dışarı çık!
Lukas: Evet, ortaya çıkmanız için ipucunuz şu: Bu arada insanlar bizi izliyor ve biz hâlâ onlara hikayemizi açıklamadık!
Büyükbaba: Elbette bunca zamandır konuşuyorsun ve hiçbir şey açıklamadın! En sonunda asıl noktaya ne zaman varacaksınız? Ben ne diyordum? Oh evet!
Bakın beni nasıl giydirdiler! Peki bu kıyafetler 2021'de bir dedeye mi ait?
Bunlar savaş öncesi kıyafetler! 1821'in büyükbabaları böyle giyiyordu. Kostüm tasarımcısı nerede? Yönetmen nerede? Bugün torununu buraya getiren bir dede var mı? İzleyiciler günümüzün büyükbabalarının neye benzediğini görsünler mi?
Vera: Hadi dede sakin ol, kıyafetleri değiştireceğiz! Merak etme!
Büyükbaba: Evet, seni beklerdim! Onları kendim değiştirdim!
Bu arada o kadar uzun zamandır konuşuyorsun ki seyircilere hiçbir şey açıklamadın! Bunu sana açıklayacağım! Bir gün Vera hayal kırıklığı içinde annesi, kızımla birlikte geldi. "Ne oldu küçük böceğim?" Ona sordum. Seni rahatsız eden ne? Neden böylesin minik çiçeğim? Seni kim üzdü?
Vera: Büyükbaba, çok uzatıyorsun!
Büyükbaba: bu doğru! Peki Vera içeri girdi, en sevdiği arkadaşıyla en sevdiği futbol oyununu oynayamayacağını söyledi, düşündüm, düşündüm, düşündüm ve kör futbolda kullandıkları toplardan daha küçük bir top alıp içine ziller koydum. Çocuklar zarar görmesin diye daha hafif bile yaptım! Bu kadar! Vera ve Lukas okul turnuvasında oynadılar ve...
Lukas: Hey Bay Elias, hepsini anlatmayın, böylece hikayeyi baştan anlatan masalımızı satın alabilirler ve kör çocuklar için küresel kampanyamıza destek olabilirler!
Dede: Evet evet haklısın! Dışarıda masallarımızı bulacaksınız! Sayfalarında buraya nasıl geldiğimizi öğreneceksiniz!
Vera: Demek kör çocuklara yönelik ilk top böyle yaratıldı! Hepimizin birlikte oynamasını sağlayan bir top.
Lukas: Evet, çünkü sen görebiliyorsun Vera, ben de duyabiliyorum. Ve böylece her türden favori oyunu birlikte oynayabiliriz! Ama orada durmadık.
Vera: Tabii ki hayır! Bu kadar bencil olamazdık! Yaşadığımız sorunu çözmüş olmamız, o topu tamamen kendimize saklayacağımız anlamına gelmiyor!
Lukas: Evet arkadaşlar, harika büyükbaba Elias'ın aklına harika bir fikir geldi!
Dede: hadi ama şimdi utandırıyorsun beni. Tamam, daha fazlasını söyle!
Lukas: Büyükbaba Elias bu topun tüm dünyayı dolaşmasına karar verdi! Bu özel top dünyanın her köşesindeki her görme engelli çocuğa ulaşmalı! Ve her çocuk top satın alamayabileceği için...
Vera: Bu top satın alınmamalı, bağışlanmalı! Ve böylece harika büyükbabam, büyük şirketlerin ve kuruluşların bu topu satın alıp ihtiyacı olan her çocuğa bağışlayacağı küresel bir kampanya yaratmanın bir yolunu buldu.
(Afrikalı bir kutu mektupla içeri girer ve onu önlerine bırakır. Tibetli keşiş ve Çinli de öyle)
Büyükbaba: gördüğünüz tüm mektuplar çocuklar, gezegenin her yerinde topumuza ihtiyacı olan çocuklardan gelen mektuplar ve biz zaten dünyanın her yerindeki birçok ülkeye top gönderdik!
Lukas: Bay Elias, lütfen isimlerini duymayı sevdiğim tuhaf ülkelerin isimlerini söyleyin!
Büyükbaba: Elbette! Toplar gönderdik, Himalayalar'daki Butan, Nepal, Solomon Adaları, Kiribati, Surinam, Turks ve Caicos Adaları, Eswatini , Gine Bissau, Tacikistan!
Lukas ve Vera birlikte: Tjatjikistan mı ?
Büyükbaba: hahaha Tjatjikistan değil ! Tacikistan
Vera: Bu arada topu bu kadar uzun süredir elimde tutuyorum ve çocuklara göstermedim! İşte özel topumuz beyler! Ne dersin Lukas, insanların bu topun ne kadar özel olduğunu görebilmeleri için bir oyun oynamaya ne dersin?
Lukas: Evet, elbette!
Büyükbaba: Aferin çocuklar! Bravo Lukas!
Vera: Hey siz içeridekiler, topu bize gönderebilir misiniz?
top: kuliste ne yapıyorsun? Gol atmak kale direği değil! Ve sen, Lukas, şut atarken biraz daha düz ateş et ki, golü daha iyi vurabilesin!
Top: Neden bana öyle bakıyorsun? Lukas, onlara benim hakkımda hiçbir şey söylemedin mi?
Lukas: Ama yaptım mı? Elias dede geldi ama konuşma şansımız olmadı!
Dede: Peki biri bize neler olduğunu açıklayabilir mi? Top neden konuşuyor?
Peki neden bu kadar büyüdü?
Lukas: ah Vera, Elias Büyükbaba sana uzun zamandır özel balondan bahsetmek istiyordum. Ama şansım olmadı.
Vera: Ne demek istiyorsun Lukas?
Lukas: Bu top sadece bir top değil! Bunu ben de bilmiyordum. Ama bunu bana teklif ettiğinde Elias Büyükbaba, bunun sadece bir top olmadığını biliyordum. Farklı bir şeyler olduğunu hissettim. Görebilirsin ama ben biraz daha fazla hissediyorum. Peki neydi biliyor musun?
Vera: Dur bir dakika çünkü deliriyorum! Top canlandı mı? Bu nasıl oldu?
Büyükbaba: Ama bu açıklanamaz! Kendi ellerimle yaptım. Deri ve ipliklerle. Zilleri içine koydum! Ve onu sana getirdiğimde kesinlikle canlı değildi!
Lukas: hmm büyükbaba Elias. Özel topunun içine sadece ziller koymadın! İçine başka bir şey koymuşsun!
Dede: Peki ama hatırlamadığım başka ne koydum?
Mastro Elias'ın kalbi ! Kendi kalbinin bir parçasını koydun ve artık bende de bir tane var! Ve canlı ve maceraya hazır!
Vera: İnanamıyorum! Ama bu harika! Artık sadece oynamakla kalmıyoruz, aynı zamanda konuşabiliyor ve gerçek bir arkadaşlık kurabiliyoruz!
Lukas: Zaten baloyla konuştuk ve bir duyuru yapmamız gerekiyor!
Dede: hadi o zaman merakta bırakma bizi!
Ball: Dünyanın her yerinde bana ihtiyacı olan çocuklardan aldığın mektupları görüyor musun? Futbol oynamak isteyen bu harika çocukların yüzünü güldürmek için benim gibi bir sürü başka top almanın zamanı geldi!
Lukas: Ve sadece futbol değil! Sizinle her türlü oyunu oynayabilirler. Bowling, Foot golf ve çok daha fazlası!
Top: evet ve elbette yalnız gitmeyeceğim! Büyükbaba Elias da benimle gelecek!
Vera: Ama biz de seninle gelmek istiyoruz!
Lukas: Maalesef Vera okulumuz var! Derslerimizi kaçıramayız! Ancak buradan daha sonra açıklayacağım birçok şekilde yardımcı olabiliriz! Ne düşünüyorsun, Büyükbaba Elias? Ball ile dünyanın en ücra köşelerine seyahat etmek ister misiniz?
Büyükbaba: ve sen sordun mu? Bu benim hayalimdi! Bugün zaten ayrılıyoruz!
Bu top ihtiyacı olan her çocuğun elinde şıngırdamalı! Bavulum nerede?
Giysilerim nerede? Kostüm tasarımcısı nerede? Yanıma bir sürü kostüm almam gerekiyor!
Peki, hazır!
top: Ben de hazırım! Tamam çocuklar, hadi gidelim! İletişimde olacağız! Siz bu özel topları Yunanistan'da ihtiyacı olan tüm çocuklara göndermekle ilgileneceksiniz, biz de projedeki diğer ülkelerle ilgileneceğiz!
Vera: Keşke yaşlı olsaydım ve okula gitmek zorunda olmasaydım da bu harika ülkelere seyahat edebilseydim!
Lukas: endişelenme Vera! Sıra bize gelecek ve bir gün seyahate çıkacağız!
Ama şimdi yapacak işlerimiz var! Topları ülkemizin her köşesine göndermek için bir sürü paket yapmamız gerekiyor! İskeçe'de , Atina'da, Santorini'de , Argos'ta, Dedeağaç'ta , ...
Vera: Şimdi Yunanistan'ın bütün şehirlerine mi yayacaksın? Ağzımız kuruyacak ve yapıştırmamız gereken bir sürü pul olacak!
Büyükbaba: Pekala Ball, gezimiz için hazırız! Haritamı çıkarıp Avrupa'da hangi ülkelere gideceğimize bakayım.
Top: Peki: İspanya ve Türkiye! Hazır mısın?
Ball: Avrupa'da kaç farklı dil konuşuluyor usta Elias?
Büyükbaba: Ooo çok fazla! Hemen hemen her ülkenin kendi dili olduğunu düşünün. Bazen bir ülke diğerinden küçük, dar bir toprak şeridiyle ayrılır ve buranın sakinleri tamamen farklı bir dil konuşur! Harika değil mi?
Top: Müthiş usta Elias! Ama sanırım oraya varıyoruz!
Avrupa'ya varıyorlar ve burada aktörleri Avrupa'nın farklı ülkelerinin vatandaşları gibi giyinmiş halde görüyoruz. Bereli Fransız kadın, flamenko elbiseli İspanyol kadın, şort ve sandaletli Alman, paltolu, eldivenli ve kasketli İsveçli kadın. Toplar yukarıdan düşüyor ve oyuncular onları büyük bir keyifle ellerinde tutuyor!
Büyükbaba Elias: Vay be, İspanya ve Türkiye'yi ne kadar çabuk bitirdik. Görme engelli çocuklara da özel toplar dağıttık! Çocuklar ne kadar mutluydu! Küçük yüzleri parlıyordu! Ama biz de çok mutluyuz!
