sneek
16 BRANDED CONTENT
SKIPSMARITIEM JACHTHAVENS
DE NIEUWE GENERATIE AAN HET ROER SkipsMaritiem. Al tientallen jaren een begrip langs de IJsselmeerkust. Met jachthavens in Hindeloopen, Stavoren, Lemmer en Lelystad. Vijf stuks in totaal. Het begrip ‘jachthaven’ is daarbij eigenlijk veel te beperkt. Het omvat meer. Veel meer. Het biedt alle denkbare faciliteiten op het gebied van ontspanning, recreatie, winterberging, onderhoud en reparatie. Waar dat in de praktijk op neerkomt? Allereerst natuurlijk op jachthavens met ligplaatsen en Yachtservice & Refit-afdelingen, maar daarnaast op hotelvoorzieningen, een camping, een bungalowpark, strandpaviljoen De Potvis, drijvende chalets, restaurants, zwembaden, squashbanen, croissanteries en watersportwinkels. Jos de Vries en zijn vrouw Roelie hebben niet stilgezeten. Vanaf de jaren 80 hebben ze een geweldig bedrijf opgebouwd. Nu is het tijd om op hun lauweren te rusten en het stokje over te dragen aan de nieuwe generatie: Peter, Barber, Marieke, Nico, Gerben en Herman. Ieder neemt een deel van de taken op zijn of haar schouders. Peter in Flevoland, de rest in Friesland. We treffen vier van de zes in thuishaven Hindeloopen. TEKST PIEBE PIEBENGA // BEELD LAURAKEIZERFOTOGRAFIE.NL
HOE IS HET BEDRIJF BEGONNEN?
horeca, ontspanning, winkels, groenbeheer. Er komt zoveel bij kijken. Kijk alleen al naar terreinonderhoud; we hebben onze eigen rioolpompen, lantaarns en afvalverwerking. Het eerste nieuwbouwproject dat we met de nieuwe generatie op poten hebben gezet, is strandpaviljoen De Potvis in Stavoren. Dat hebben we samen na de brand in een paar weken tijd weer helemaal opgebouwd. Daar zijn we heel trots op.”
Barber: “Onze vader is een Sneker, die kwam hier in de jaren 70 in Hindeloopen werken. Het was de tijd waarin scheepswerven omgebouwd werden voor de pleziervaart. Het werden jachthavens. Met niet alleen ligplaatsen, maar ook allerlei faciliteiten voor de watersporttoerist. In de jaren 80 heeft mijn vader het bedrijf overgenomen. Later zijn daar de binnenen buitenhaven van Stavoren bij gekomen en Lemmer en Lelystad. Die jachthavens van toen zijn uitgegroeid tot heel veelzijdige bedrijven. Ons motto is nu: ‘alles voor het schip en de bemanning onder één dak’. Daar komt naast de nodige kennis van de watersport heel wat extra bij kijken. Hoe run je een hotel? Hoe doe je winkelinkoop van duizenden watersportartikelen? Onze ouders hebben altijd gezegd: ‘Jullie hoeven niet in het bedrijf.’ Sterker, als kind moest je verplicht wég uit Friesland. Ik heb bijvoorbeeld eerst de hotelschool gedaan in Den Haag en heb daarna een tijd in Argentinië gewerkt. De jongens hebben alle vier de IVA gedaan in Driebergen. Net als onze vader.”
KWALITEIT, SERVICE EN VERTROUWDHEID Marieke: “Als je de bezetting van onze havens bekijkt is ongeveer 50% Duits, 49% Nederlands en 1% Belgisch, Zweeds of Engels. De mensen zijn dol op het IJsselmeer. Je hebt er dat gevoel van ruimte, maar tegelijkertijd zijn de vaarafstanden kort. Binnen een paar uur zit je van hier in Enkhuizen. Veel Duitsers komen hier elk weekend naartoe. Voor hen is het twee, drie uur rijden. Wat onze Friese havens echt uniek maakt, is dat naast de veelheid van bedrijfsactiviteiten onder één dak, ze zo dicht bij de oude stadskernen liggen. Je stapt hier zo van je boot en wandelt Hindeloopen binnen. Wat wij onze klanten bieden is kwaliteit en ´ontzorging´. En allereerst natuurlijk vertrouwdheid. Als je een mooie auto
HECHTE CLUB hebt kun je die bij je thuis in de garage parkeren. Met een schip kan dat vaak niet. Daarvoor zoek je dan een bedrijf dat er met passie op past. We proberen continu trendsettend te zijn met onze jachthavens op het gebied van accommodaties. Met een hotel, een zwembad, tennis- en squashbanen, een fitnesscentrum, een croissanterie en een kinderboerderij. De kinderen uit de regio hebben trouwens zwemles in onze overdekte zwembaden.”
130 MENSEN Herman: “Het is een bedrijf met heel wat disciplines. Er werken binnen onze Friese jachthavens rond de honderd mensen. In de zomer komen daar nog ‘ns dertig bij voor de horeca en schoonmaak. We kennen geen winterstop, alleen een wisseling van werkzaamheden. Voor ons is het winterseizoen net zo belangrijk als het zomerseizoen. Het toeristisch hoogseizoen is in de zomer. Het technisch hoogseizoen in de winter. Dan hebben we volop werk in de berging en de werkplaats.” Barber: “Je moet het zo zien, alle zes kinderen hebben hun eigen verantwoordelijkheid. We hebben de taken enigszins verdeeld. De eerste doet de haven in Lelystad; de tweede doet het personeel, de horeca en PR-zaken; de derde de financiën en het personeel; de vierde Stavoren en Lemmer; de vijfde de facilitaire diensten en het groen; de zesde Hindeloopen. Het zijn eigenlijk allemaal verschillende familiebedrijfjes onder één dak. Werkplaatsen,
Marieke: “Onze ouders hebben altijd gewerkt aan een solide personeelsbestand. Veel mensen blijven hier ook heel lang werken. Er zijn er dit jaar vier die hier al veertig jaar werken. En we hebben er vijf waarvan de ouders hier ook al werkten. Ja, het is echt een hechte club. Sommigen werken hier van kinds af aan. Het mooie is, omdat het zo’n veelzijdig bedrijf is, kun je ook alle kanten op. Zo hebben we bijvoorbeeld iemand die ooit als jonge jongen in het zwembad begonnen is en nu werkplaatschef is. De lijnen zijn hier kort.”
RUIMTE OM JE TE ONTWIKKELEN Barber: “We zijn altijd op zoek naar goede mensen. De voordelen om bij ons te werken? We zijn een vlot en dynamisch bedrijf. Met een jong managementteam. Met veel internationale klanten. Als je ambities hebt kun je bij ons alle kanten op.” Herman: “Als diesel- en elektromonteur heb je hier echt een uitdaging. Je werkt hier met de grotere schepen en luxere jachten. Je kunt heel veel leren van de mensen die hier werken. We bieden daarnaast alle ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. En o ja, Hindeloopen en Stavoren zijn prima per trein te bereiken.” Marieke: “Dus als je bij een mooi bedrijf wilt werken, met alle kansen om je te ontwikkelen, kom dan ‘ns met ons praten. Maar pas op, misschien bevalt het je wel zo goed, dat je hier veertig jaar blijft. Zou zo maar kunnen.”
Vier van de zes De Vries-en: Herman, Barber, Marieke en Nico.