56
1. Olağan Konferans Faaliyet Raporu
YAŞASIN 1 MAYIS 1 Mayıs, Türkiye’nin birçok ilinde sendikaların düzenlediği, Yeşiller ve Sol Gelecek Partisi’nin de katıldığı etkinliklerle kutlandı. AKP politikaları karşısında emek, barış, adalet ve demokrasi talepleri dile getirildi. 33 yıl yasaklı olan “Taksim 1 Mayıs Alanı” ısrarlı mücadelenin ve ödenen bedellerin bir sonucu olarak 2010 yılında işçilere, emekçilere, gençlere, kadınlara, halklara açıldı… Ve şimdi 2013 yılında, 1 Mayıs kutlamaları yine Taksim tartışmaları ile gölgeleniyor. 1 Mayıs bütün ülkede bir meydan tartışmasının değil, işçi ve emekçilerin, ücretli çalışanların taleplerinin ve sorunlarının kitlesel olarak dile getirildiği bir dayanışma ve mücadele günüdür. İşçi sınıfının 127 yıl önce Şikago’daki 8 saatlik işgünü başkaldırısı 1 Mayıs’ı yarattı. Ancak bir asırdan fazla zaman geçmesine rağmen bu başkaldırı gerekçesi hâlâ ortadan kalkmadı. Dünyanın neredeyse her yerinde günlük çalışma süresi hâlâ sekiz saatten fazla. Güvencesiz ve sigortasız çalışma giderek yaygınlaşıyor. Küresel şirketlerin rekabetlerinde ucuz emek kullanılıyor. Sermaye, bitmez tükenmez kâr hırsıyla doğayı tahrip ediyor, ekolojik dengeleri bozuyor, emek ve doğa sömürüsünü sürdürüyor. • Emekçilerin sigortasız ve sekiz saatten fazla çalıştırılmaması, haftalık çalışma süresinin otuz saate düşürül-
Faaliyet Raporu 30 Kasım 2013
mesi, işsizlere istihdam olanaklarının yaratılması için önemli bir taleptir. • Emekçilerin pazarlık haklarını ve taleplerini gerçekleştirebilmeleri için örgütlenme ve gösteri yapma özgürlüğü önündeki her türlü engelin kaldırılması insan haklarının gereğidir. • İşsizlerin çalışma hakkından mahrum bırakılmaması; işsiz yurttaşlara iş bulunması ve insanca yaşatacak bir yurttaşlık ücreti ödenmesi toplumsal adaletin gereğidir. • Emeğin taşeron firmalarca pazarlanması, sömürünün katmerlenmesi, iş güvenliğinin maliyet olarak görülmesi ve binlerce emekçinin her yıl iş kazalarında ölmesi karşısında sessiz kalınamaz. Emekçinin insanca çalışma ve yaşama hakkının yasal güvenceye kavuşturulması insan haklarının gereğidir. • Küresel şirketler sadece emekçileri sömürmekle sınırlı bir program uygulamıyor. Küresel şirketler, doğayı ve canlı yaşamını tahrip eden projeleri birer birer gerçekleştiriyor. Ortadoğu’daki fosil yakıtlara sahip olmak için yüz binlerce insanı öldürmekten çekinmiyor; kendi
Umudun siyasetini birlikte büyütmek için!