Εφημερίδα Ξεκίνημα, Τεύχος 570

Έγκλημα στα Τέμπη:

για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας Σελ.

Οι κινητοποιήσεις στις 8 Μάρτη ήταν ιστορικές. Ιδιαίτερα η πρωινή απεργιακή κινητοποίηση και πορεία, είχε τέτοια μαζικότητα, παλμό και δυναμική, που η 8η Μάρτη του 2023 θα μείνει στην ιστορία του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος.

Στην πρωινή συγκέντρωση της Αθήνας ήταν ασφυκτικά γεμάτοι

όλοι οι βασικοί δρόμοι (Ομόνοια, Σταδίου, όλες οι πλευρές του Συντάγματος, Πανεπιστημίου και πάλι πίσω Ομόνοια). Οι εκτιμήσεις

απολύτως ρεαλιστικές, που σημαίνει ότι ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση μετά από αυτήν του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα του 2015, συγκρινόμενη με τις μεγάλες απεργιακές αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις των αρχών του 2010.

Από το site του «Ξ»

Το φεμινιστικό κίνημα που αναπτύσσεται όλα τα τελευταία χρόνια, διεκδικεί να «πάρει πίσω» την 8η Μάρτη από το σύστημα που με πείσμα προσπαθεί να τη μετατρέψει σε ημέρα «γιορτής», που οι άντρες χαρίζουν στις γυναίκες τριαντάφυλλα και τις απαλλάσσουν από τις δουλειές του σπιτιού. Έτσι και φέτος, για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, η 8η Μάρτη πήρε τα χαρακτηριστικά που της αξίζουν, αυτά των διαδηλώσεων και του αγώνα ενάντια στον σεξισμό, τις διακρίσεις και τις ανισότητες.

Όταν το να αγωνίζεσαι σημαίνει κίνδυνος

Τα τελευταία 5 χρόνια, φεμινιστικές ομάδες διοργανώνουν κινητοποιήσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στο Πακιστάν, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως θα δεχτούν επίθεση από την αστυνομία.

Στη Λαχόρη, παρά το γεγονός πως οι αρχές προσπάθησαν

να απαγορεύσουν τις συγκεντρώσεις, περίπου 2000 γυναίκες συμμετείχαν στη συγκέντρωση, αψηφώντας την άρνηση των αρχών να τους προσφέρει ασφάλεια. Οι συγκεντρώσεις στις 8 Μάρτη γίνονται συχνά στόχος επιθέσεων, ενώ οργανώθηκαν και «αντιπορείες» από φανατισμένες θρησκευτικές ομάδες, που ονόμασαν τις πορείες τους, πορείες «χιτζάμπ».[1]

Αντίστοιχα, στο Ισλαμαμπάντ, παρά το γεγονός πως η αστυνομία έκλεισε την πρόσβαση στο σημείο συγκέντρωσης με κοντέινερ και δημιούργησαν έναν άλλο μικρότερο κλοιό γύρω από το πεδίο όπου σκόπευαν να συγκεντρωθούν οι διαδηλώτριες/ες, τίποτα δεν τις/τους σταμάτησε. Δεκάδες έφτασαν στη διαδήλωση χειροκροτώντας και τραγουδώντας: «Οι γυναίκες ξύπνησαν!»[2]

στο καθεστώς Έρντογάν και την ανικανότητά του να προστατεύσει αρχικά και να φροντίσει στη συνέχεια τους σεισμόπληκτους.[3]

Συμπεράσματα για να προχωρήσουμε μπροστά

Και στην περίπτωση της Τουρκίας, παρά τις απαγορεύσεις

από το κράτος, χιλιάδες γυναίκες και άντρες βγήκαν στους

δρόμους και διαδήλωσαν στην Κωνσταντινούπολη.

Στην Τουρκία, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ήταν έναν

μήνα και μια ημέρα μετά τον καταστροφικό σεισμό με 46000 νεκρούς και τουλάχιστον 2 εκατομμύρια άστεγους.

Δεν θα μπορούσε λοιπόν αυτή η μέρα παρά να σημαδευτεί

και από την έκφραση της οργής της κοινωνίας απέναντι

Αγώνας ενάντια στο μισθολογικό χάσμα Στην Ινδονησία, οι διαδηλώτριες/ες βγήκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν υψηλότερο βασικό μισθό για τις γυναίκες, αναδεικνύοντας παράλληλα και άλλα ζητήματα όπως η σωματική και η ψυχολογική βία κατά των γυναικών.[4] Αντίστοιχα στις Φιλιππίνες, εκατοντάδες διαδηλώτριες/ ες από γυναικείες ομάδες συγκεντρώθηκαν στη Μανίλα απαιτώντας υψηλότερους μισθούς και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.

«Βλέπουμε το μεγαλύτερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων», δήλωσε η επικεφαλής της διαμαρτυρίας Joms Salvador. «Βλέπουμε μια άνευ προηγουμένου αύξηση του αριθμού των εργαζομένων γυναικών που απασχολούνται σε “μαύρες” θέσεις εργασίας χωρίς καμία προστασία». [5]

Κινητοποιήσεις σε όλον τον πλανήτη Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε πολλές χώρες και πόλεις της Έυρώπης, αν και σε πολλές περιπτώσεις δεν είχαν τη δυναμική προηγούμενων χρόνων. Ισως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ισπανία, που ήταν η πρώτη χώρα της Έυρώπης που το 2018 οργανώθηκε φεμινιστική απεργία για τις 8 Μάρτη. Τα επόμενα χρόνια όπως και φέτος, οι πορείες της 8ης Μάρτη ήταν μαζικές στην Ισπανία, απείχαν όμως από το να καλεστεί και πάλι απεργία. Και πάλι, οι βάσεις έχουν μπει και η συζήτηση για την ανάγκη για φεμινιστική απεργία έχει ανοίξει παγκόσμια.[6] Η βία κατά των γυναικών, οι ανισότητες στην εργασία, οι γυναικοκτονίες και το δικαίωμα στην άμβλωση ήταν από τα κεντρικά ζητήματα που αναδείχτηκαν στις φετινές κινητοποιήσεις, μαζί με την καταπίεση που υφίστανται οι γυναίκες στο Ιράν και στο Αφγανιστάν.[7] Η αλληλεγγύη μας αλλά και ο αγώνας για να αλλάξουμε τον κόσμο, ώστε να μην υπάρχουν καταπιεσμένες και καταπιεσμένοι σε καμιά γωνιά του πλανήτη, είναι επιτακτικά.

Η φετινή 8η Μάρτη βρήκε τις γυναίκες και τους άντρες εργαζόμενους σε μια αντιφατική κατάσταση. Από τη μια η κοινωνία στις ΗΠΑ αλλά και παγκόσμια βιώνει μια επικίνδυνη ήττα μετά την ακύρωση της απόφασης «Roe vs Wade» που κατοχύρωνε το δικαίωμα στην άμβλωση σε όλη τη χώρα. Από την άλλη η εξαιρετικά δυναμική εξέγερση στο Ιράν που ξεκίνησε από νέες γυναίκες ενάντια στο καταπιεστικό σύστημα και αγκαλιάστηκε πλατιά από τους ανθρώπους της εργασίας και τα φτωχότερα στρώματα στη χώρα. Η εμπειρία που μας έχει προσφέρει το φεμινιστικό σύστημα είναι καθαρή: για να κατακτήσουμε όσα διεκδικούμε χρειαζόμαστε μαζικά και καλά οργανωμένα κινήματα. Για να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας χρειάζεται να είμαστε μονίμως σε επιφυλακή και έτοιμοι/ες να τα υπερασπιστούμε. Για να απαλλαγούμε για πάντα από τις ανισότητες, πρέπει να απαλλαγούμε από το καπιταλιστικό σύστημα που τις γεννά.

Αυτό έγινε εξάλλου ακόμα πιο φανερό στην Έλλάδα, που η 8η Μάρτη μετατράπηκε σε ημέρα ενάντια στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο, που είναι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες στα Τέμπη (αναλυτικά για το κίνημα που αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες, δείτε το αφιέρωμα στις σελίδες 7-12). Ο συνδετικός κρίκος των αγώνων μας, είναι ο κοινός εχθρός, το σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης.

[1] theguardian.com: International Women’s Day 2023: women defy protest ban with march in Pakistan – as it happened

[2] npr.org: Police try to stop International Women’s Day protests in Pakistan. Protesters persist [3] bbc.com: International Women’s Day: Istanbul women defy ban on protests

[4] dw.com: International Women’s Day: A fight for freedom

[5] pbs.org: World marks International Women’s Day with art, protests

[6] euronews.com: Thousands march for International Women’s Day in Spain as lawmakers debate sexual consent law

[7] reuters.com: Women’s Day protesters rally for rights, with focus on Iran and Afghanistan

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας:

Συγκεντρώσεις και πορείες σε όλον τον πλανήτη στις 8/3

Ξεκίνημα

τεύχος 570, 10 - 24 Μάρτη 2023

Ευρώπη: Δράσεις αλληλεγγύης και καταδίκης

στα Τέμπη

Μαρίνα Κονταρά, Βρυξέλλες

Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη που οδήγησε στο θάνατο 57 ανθρώπους, με άλλους 56 να είναι αγνοούμενοι, (σύμφωνα με τα στοιχεία της 2/3/2013) αναδεικνύοντας έτσι τις τρομακτικές ελλείψεις που έχουν προκαλέσει οι εγκληματικές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, έχει προφανώς απασχολήσει τόσο τα

ΜΜΈ όσο και τους τα λαϊκά στρώματα εκτός Έλλάδας. Για όσους δεν λειτουργούν σαν φερέφωνα του συστήματος, τα συμπεράσματα είναι καθαρά: η ιδιωτικοποίηση των

τρένων βρίσκεται στη ρίζα του δομικού προβλήματος ασφάλειας των σιδηροδρόμων.

Κοπεγχάγη

Το δίκτυο ομάδων των Ελλήνων του εξωτερικού είχε ατονήσει σχετικά, μετά τις σημαντικές αντικατασταλτικές δράσεις την άνοιξη του 2021 και τις αντιφασιστικές δράσεις που ακολούθησαν λίγους μήνες αργότερα. Αλλά φαίνεται ότι επανενεργοποιείται τώρα, με αφορμή το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Αποτελεί κοινή συναντίληψη ότι πρόκειται για ένα έγκλημα που προέκυψε εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επέβαλαν τα Μνημόνια, (αλλά που είχαν ακολουθήσει οι κυβερνήσεις και πριν από αυτά) και που οδήγησαν στο κομμάτιασμα και την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ το 2017. Σε αυτό το κλίμα κινείται και το πνεύμα των δράσεων που έγιναν ως τώρα.

Οι Έλληνες του εξωτερικού γενικά συντονίζονται με το κλίμα που επικρατεί στην Έλλάδα. Οταν υπάρχουν κινητοποιήσεις εκεί, ανταποκρίνονται και αυτοί, οργανώνουν δράσεις αλληλεγγύης και προσπαθούν να κάνουν γνωστό τι συμβαίνει στην Έλλάδα στις χώρες όπου ζουν. Σε αρκετές περιπτώσεις, αυτές οι δράσεις βοηθούν στη σύγκλιση κινημάτων στην Έλλάδα με αντίστοιχα του εξωτερικού.

σιδηροδρόμους Solidaires, με την οποία εκφράζει την αλληλεγγύη του και κάνει αναφορά σε αντίστοιχο δυστύχημα που είχε συμβεί στη Γαλλία και στις σχετικές αναλογίες.

Παρίσι

Καθώς αναπτύσσονται σημαντικές κινητοποιήσεις και αντιδράσεις στην Έλλάδα, το κλίμα αυτό μεταφέρεται και στους Έλληνες του εξωτερικού. Οπως και με το κύμα καταστολής πριν από περίπου δύο χρόνια, έτσι και τώρα, ομάδες Έλλήνων σε ευρωπαϊκές κυρίως πόλεις, μαζεύτηκαν ξανά και οργάνωσαν δράσεις αλληλεγγύης.

Μέχρι στιγμής είχαμε κάποιες πρώτες, αυθόρμητες και

λιγότερο καλά συντονισμένες δράσεις που έγιναν την Κυριακή 5/3 στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες, τη Ζυρίχη, την Κοπεγχάγη και το Βερολίνο

Υπήρξε επίσης ένα κάλεσμα στο Μόναχο για τις 8 Μάρτη (σε στήριξη της γενικής απεργίας στην Έλλάδα) και στην Ολλανδία για το Σάββατο 11 Μαρτίου και το Σαββατοκύ-

ριακο 11 με 12 Μάρτη οργανώνονται κι άλλες δράσεις σε

πόλεις της Βρετανίας, της Σουηδίας και αλλού.

Ζυρίχη (στο ελληνικό προξενείο)

Ανακοίνωση των Γάλλων σιδηροδρομικών (συνδικάτο Solidaires)

εξελιχθεί και αναπτυχθεί στην Έλλάδα, είναι πιθανό να δούμε ακόμα περισσότερες δράσεις και από τις ομάδες των Έλλήνων του εξωτερικού.

Έφόσον η κινηματική κατάσταση

Βερολίνο

(στο ελληνικό προξενείο)

Γιάννης Πιστιόλης

Στις 14 Μαρτίου 2018 πέθανε ο σημαντικότερος ίσως επιστήμονας της εποχής μας, ο Stephen William Hawking, σε ηλικία 76 ετών. Ο Χόκινγκ ήταν θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Έρευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Αφησε πίσω του ένα έργο το οποίο σημάδεψε την επιστήμη. Ταυτόχρονα, εξέφραζε και τις προοδευτικές του απόψεις για κοινωνικά ζητήματα, γεφυρώνοντας το χάσμα του επιστήμονα με τον λαϊκό άνθρωπο.

Μάχη για ζωή

Έγινε διάσημος για το έργο του πάνω στις μαύρες τρύπες, τη βαρύτητα και τη γενική σχετικότητα, ενώ ήταν ο συγγραφέας πολλών δημοφιλών βιβλίων, με κορυφαίο το «Χρονικό του Χρόνου» που μεταφράσθηκε σε 40 γλώσσες

και πούλησε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα. Στο βιβλίο αυτό ο Χόκινγκ προσπάθησε να εξηγήσει δυσνόητες επιστημονικές έννοιες με τρόπο ώστε να τις καταλαβαίνει ο απλός άνθρωπος που δεν έχει εξειδικευμένες γνώσεις.

Το 1963, σε ηλικία μόλις 21 ετών, όντας φοιτητής διαγνώσθηκε με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, γνωστή και ως νόσο Λου Γκέριγκ ή του κινητικού νευρώνα. Οι γιατροί του έδιναν δύο μόνο χρόνια ζωής. Οπως δήλωσε ο ίδιος αργότερα

«μολονότι κρεμόταν ένα σύννεφο πάνω από το μέλλον μου, διαπίστωσα, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι απολάμβανα τη ζωή μου στο παρόν περισσότερο από ό,τι πριν. Και τότε άρχισα να κάνω πρόοδο στην έρευνά μου».

Έζησε άλλα 55 χρόνια μετά από εκείνη τη διάγνωση, από ένα σημείο και μετά καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Η ασθένεια επηρέασε όλες τις κινητικές του λειτουργείες, αλλά όχι το μυαλό του. Η επιμονή του, παρά τα τεράστια προβλήματα στην υγεία του, να συνεχίσει τη

Iστορικό αφιέρωμα

ζωή και το έργο του αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς ανθρώπους. Η γνωστή του αίσθηση του χιούμορ του και η τάση για αυτοσαρκασμό τον έκανε επίσης ιδιαίτερα αγαπητό σε όσους τον γνώρισαν. Σε πολλές περιπτώσεις ήρθε σε σύγκρουση με την επιστημονική κοινότητα για τις ιδέες που δημοσίευε, όπως π.χ. όταν χρησιμοποίησε την κβαντική θεωρία για να αποδείξει ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν θερμότητα και άρα χάνουν ενέργεια και τελικά «πεθαίνουν». Οπως είπε ο ίδιος «Νομίζω ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά μου είναι η ανακάλυψή μου ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι τελείως μαύρες».

Να φοβάστε τον καπιταλισμό

Πέρα από το επιστημονικό του έργο ο Χόκινγκ θα μείνει στην ιστορία και ως ένας πολιτικοποιημένος επιστήμονας που δε δίστασε να πει την άποψη του για κοινωνικά ζητήματα.

Πήρε ξεκάθαρη θέση ενάντια στις επιθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα. Για παράδειγμα σε δηλώσεις του στο Αλ Τζαζίρα είπε ότι «… η κατάσταση (στην Παλαιστίνη) μοιάζει με ότι συνέβη στη Νότια Αφρική το 1990 και δε μπορεί να συνεχιστεί».

Στις 3 Μαίου 2013 αρνήθηκε να συμμετέχει σε συνέδριο στο Ισραήλ και με γράμμα που έστειλε στην κυβέρνηση της χώρας δήλωσε αλληλέγγυος με τον αγώνα των Παλαιστινίων.

Σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη είχε δηλώσει πως: «Αν οι μηχανές παράγουν όλα όσα χρειαζόμαστε το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από το πως όλα αυτά θα μοιράζονται στους ανθρώπους. Θα μπορούσαμε να ζούμε ευτυχισμένοι εάν ο πλούτος που παράγει η μηχανή μοιράζεται σε όλους, ή θα μπορούσαμε να καταλήξουμε

φτωχοί εάν οι ιδιοκτήτες της μηχανής συγχωνεύσουν τα κέρδη τους ενάντια στην αναδιανομή του πλούτου. Μέχρι στιγμής, η τάση είναι υπέρ της δεύτερης επιλογής, με την τεχνολογία να αυξάνει την ανισότητα».

Έκανε σκληρή κριτική στον Τράμπ για την απόσυρση του από την συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή δηλώνοντας

«Η κλιματική αλλαγή είναι ένας από τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε και ένας που μπορούμε να προλάβουμε, αν δράσουμε τώρα. Αρνούμενος την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής και αποσυρόμενος από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, ο Ντόναλντ Τραμπ θα προκαλέσει στον όμορφό πλανήτη μας μια περιβαλλοντική ζημιά που θα μπορούσε να αποφευχθεί, θέτοντας σε κίνδυνο το φυσικό κόσμο, εμάς και τα παιδιά μας».

Δεν χρειαζόμαστε το θεό

Τέλος είχε πολλές φορές δηλώσει άθεος και καταφέρθηκε ενάντια στην θεωρία περί δημιουργίας του σύμπαντος από ένα ανώτερο πνευματικό ον, όπως ο θεός. Στο βιβλίο του «Το μεγάλο σχέδιο» έγραψε

«Το χέρι του Θεού δεν ήταν απαραίτητο για να δημιουργηθεί το σύμπαν, το οποίο σχηματίσθηκε από μόνο του, με τη λογική των νόμων της φυσικής»,

ενώ είχε δηλώσει

«Ηταν φυσικό να πιστεύουμε στο Θεό για όσον καιρό δεν είχαμε αναπτύξει τις επιστήμες».

Στο ίδιο βιβλίο έγραψε

«Έπειδή υπάρχει ένας νόμος όπως αυτός της βαρύτητας, το σύμπαν μπορεί να δημιουργηθεί και θα δημιουργηθεί μόνο του από το τίποτα. Η αυτόματη δημιουργία είναι ο λόγος που υπάρχει κάτι από το να μην υπάρχει τίποτα, ο λόγος που υπάρχει το σύμπαν, ο λόγος που υπάρχουμε εμείς».

Φυσικά αυτές του οι απόψεις τον έκαναν στόχαστρο συντηρητικών κύκλων. Στην Έλλάδα, ο δικός μας μητροπολίτης Σεραφείμ, βγάζοντας όλη τη ρατσιστική και σκοταδιστική του ρητορική ενάντια στην επιστήμη γράφει:

«Ο συγκεκριμένος παραπληγικός Βρετανός επιστήμων είναι απολύτως συμπαθής ιδιαιτέρως διότι ευρίσκεται εις μίαν δραματικήν κατάστασιν υγείας απεικονιζομένην εις δημοσιευθέντα φωτογραφικά στιγμιότυπα, απολύτως καθηλωμένος και επικοινωνών με ηλεκτρονικήν φωνήν, που επιφέρει την κατανόησιν διά την συμπλεγματικότητα και τραγικότητα των απόψεών του που αδίκως βεβαίως ενοχοποιούν ουσία τον Τρισάγιον Θεόν διά την δυσχερεστάτην θέσιν της υγείας του…».

Ο Χόκινγκ συνδύαζε το μεγαλείο του επιστήμονα του

προοδευτικού ανθρώπου και του μαχητή της ζωής και γι’

αυτό θα τον θυμόμαστε!

Στίβεν Χόκινγκ κοιτούσε τα αστέρια

και δε φοβόταν το σκοτάδι

Επικοινωνήστε

μαζί μας

Αθήνα

• Αγ. Παρασκευή (6932575182)

• Αμπελόκηποι (6942945765)

• Δυτ. Αθήνα (6974496833)

• Ζωγράφου (6978942123)

• Ν.Ιωνία (6983623499)

• Πατήσια (6947388847)

• Πειραιάς (6984171714)

• Πετράλωνα (6945377618)

• Συσκέψεις μαθητών/φοιτητών (6947916994)

Θεσσαλονίκη

• Δυτικές συνοικίες (6973253558)

• Κέντρο (6932714175)

• Νεολαία (6987000863)

• Τούμπα (6971894851)

• 5ο διαμέρισμα (6944421153)

Βόλος

• Εργαζόμενοι (6973322182)

• Σύσκεψη φοιτητών (6987791226)

• Μυτιλήνη (6986940109)

• Πάτρα (6987125789)

• Κέρκυρα (6986202920)

• Κεφαλονιά (6945104001)

• Κως (6981030493)

• Λαμία (6980097857)

• Ιωάννινα (6983784946)

Βρυξέλλες: Διαμαρτυρία για το έγκλημα

στα Τέμπη, Κυριακή 12 Μαρτίου

Κάλεσμα της συλλογικότητας Grec.que.s solidaires de Belgique

Ο ελληνικός λαός αντιδρά μαζικά ενάντια στις πολιτικές που οδήγησαν στο σιδηροδρομικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους (επιβάτες και εργαζόμενους) στην Έλλάδα. Σε όλη τη

χώρα, φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενοι καλούν τεράστιες διαδηλώσεις που η αστυνομία προσπαθεί μάταια να διαλύσει βίαια.

Η απεργία των σιδηροδρομικών στις 6 Μαρτίου μετατράπηκε σε

εθνική διαμαρτυρία κατά της δεξιάς κυβέρνησης.

Η γενική απεργία που προκηρύχθηκε στην Έλλάδα στις 8 Μαρτί-

ου, ενώ είχαν ήδη προγραμματιστεί κινητοποιήσεις για τη διεθνή

ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, σημείωσε τεράστια

επιτυχία με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων. Η ΑΔΈΔΥ και άλλα

συνδικάτα κάλεσαν απεργία, σαν αντίδραση στο θανατηφόρο

σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ευθύνονται γι’ αυτό. Πολιτικές που εφαρμόζονται

εδώ και χρόνια και που η σημερινή κυβέρνηση εφαρμόζει πιστά.

Η ίδια κυβέρνηση λίγες μέρες μετά το δυστύχημα, κατέβασε νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του νερού και του ογκολογικού νοσοκομείου Παίδων.

Δράσεις αλληλεγγύης έχουν οργανωθεί τις τελευταίες ημέρες στις Βρυξέλλες, το Παρίσι, τη Ζυρίχη, την Κοπεγχάγη και το Βερολίνο. Σειρά συντονισμένων δράσεων προετοιμάζεται σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις για το Σαββατοκύριακο 11-12 Μαρτίου.

Η ελληνική κυβέρνηση έβαλε μπρος εκστρατεία προπαγάνδας για

να πείσει τον κόσμο ότι η μοιραία σύγκρουση της 1ης Μαρτίου στα

Τέμπη οφειλόταν τάχα στο «ανθρώπινο λάθος» του σταθμάρχη. Ωστόσο, τα συνδικάτα των σιδηροδρομικών εδώ και καιρό προειδοποιούσαν ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου δεν λειτουργούν και ότι όλη η διαχείριση γίνεται χειροκίνητα. Οργάνωσαν απεργίες για να διεκδικήσουν τη βελτίωση της ασφάλειας και είδαν αρκετές από αυτές να απαγορεύονται από τα δικαστήρια ως καταχρηστικές, σύμφωνα με νόμο που ψήφισε πρόσφατα η σημερινή κυβέρνηση, ενώ κατήγγειλαν ότι ένα τέτοιο θανατηφόρο

ατύχημα θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα. Πρόσφατα σημειώθηκαν και άλλα ατυχήματα, ευτυχώς χωρίς θύματα.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών εφάρμοσαν με συνέπεια νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υποβάθμισαν τις δημόσιες υπηρεσίες και στη συνέχεια, με την κηδεμονία της Τρόικας, οδήγησαν στην ιδιωτικοποίηση πολλών από αυτές. Η ΤΡΈΝΟΣΈ, μεταβιβάστηκε στο ΤΑΙΠΈΔ το 2013. Η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων αποφασίστηκε το 2014 από την τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και η εταιρεία ιδιωτικοποιήθηκε τελικά το 2017, επί

κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΈΛ.

Η ιταλική εταιρεία που αγόρασε το κερδοφόρο τμήμα της ΤΡΈΝΟΣΈ, όπως κάθε ιδιωτική εταιρεία, δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια των επιβατών ή για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ένδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη της. Ταυτόχρονα, τα συνεχιζόμενα προγράμματα λιτότητας έχουν αποδυναμώσει ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση, συμπεριλαμβανομένου του ΟΣΈ, του δημόσιου φορέα που διαχειρίζεται το δίκτυο.

Ο ΟΣΈ διαθέτει αυτή τη στιγμή μόλις 700 εργαζόμενους, ενώ σύμφωνα με το οργανόγραμμά του θα έπρεπε να έχει 2.500.Η έλλειψη λειτουργικών συστημάτων σηματοδότησης, τηλεχειρισμού και αυτόματης ακινητοποίησης οφείλεται επίσης στις περικοπές και τις πολιτικές λιτότητας.

Το δικαίωμα όλων των Έλλήνων σε δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, υγεία, νερό, ενέργεια και ασφαλείς και ποιοτικές μεταφορές πρέπει να κατοχυρωθεί και οι υπηρεσίες αυτές να παραμείνουν/ επιστρέψουν σε δημόσιο έλεγχο και να χρηματοδοτηθούν κατάλληλα!

Έίμαστε αλληλέγγυοι στις οικογένειες των θυμάτων και απαιτούμε δικαιοσύνη!

Απαιτούμε ασφαλείς και ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες και μεταφορές! Οι ζωές μας αξίζουν περισσότερο από τα κέρδη τους! Στηρίζουμε τη γενική απεργία στις 8 Μαρτίου στην Έλλάδα! Να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των γυναικών και τα δικαιώματα όλων σε μια αξιοπρεπή και ασφαλή ζωή.

Ανταποκρινόμαστε στο πανευρωπαϊκό κάλεσμα και συμμετέχουμε στις δράσεις. Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Έλληνική Πρεσβεία στις Βρυξέλλες (rue des Petites Carmes 10, 1000 Βρυξέλλες) αυτή την Κυριακή 12 Μαρτίου στις 11πμ. Να είμαστε πολλοί!

Θεσ/νίκη, Κυριακή 12/3: Προβολή της ταινίας

«The Navigators» στο TAKIM

Οι τελευταίες ημέρες έχουν σημαδευτεί από το έγκλημα στα Τέμπη, με όλες/ους μας να νιώθουμε θλίψη αλλά και οργή απέναντι

στην κυβέρνηση (τη σημερινή και τις προηγούμενες) και τις ιδιωτικές εταιρείες που είναι στην ουσία υπεύθυνες για όσα συνέβησαν.

Παράλληλα όμως, βλέπουμε χιλιάδες κόσμου σε πολλές πόλεις

της χώρας να βγαίνουν στους δρόμους και να εκφράζουν με αγωνιστικό τρόπο την αγανάκτησή τους, όχι μόνο για τα Τέμπη αλλά

και συνολικά για το σύστημα της φτώχειας, των σκανδάλων και των ιδιωτικοποιήσεων.

Σε αυτό το κλίμα, προβάλουμε την –επίκαιρη όσο ποτέ- ταινία του

Κεν Λόουτς «The Navigators», που αναφέρεται στις ζωές 5 εργαζό-

μενων στον σιδηρόδρομο της Αγγλίας και τις συνέπειες που έχει

η ιδιωτικοποίηση του. Από τη συναδελφικότητα στον ανταγωνισμό, στις απολύσεις και στη μείωση του κόστους για τους εργοδό-

τες, η ταινία δείχνει με γλαφυρό τρόπο τι σημαίνει όταν το ιδιωτι-

κό κεφάλαιο εισβάλει στα δημόσια αγαθά.

Την Κυριακή 12 Μάρτη στις 18:00, συναντιόμαστε στο ΤΑΚΙΜ (Κα-

τούνη 25 – 4ος όροφος), παρακολουθούμε την ταινία, προβληματιζόμαστε και συζητάμε για την ανάγκη να αντισταθούμε στις πολιτικές που μας δολοφονούν.

Συσκέψεις τοπικών οργανώσεων του “Ξ”

Δεκαπενθήμερη εφημερίδα για τον επαναστατικό σοσιαλισμό

Ξ

εκίνημα

Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση, τεύχος 570, 10 - 24 Μάρτη 2023 τιμή 1 €

Γιώργος Λυγουριώτης

Το τελευταίο διάστημα οι προσπάθειες εξώσεων λόγω πλειστηριασμών έχουν ενταθεί. Οικογένειες που έχουν βάλει σε υποθήκη την πρώτη τους κατοικία προκειμένου να λάβουν δάνεια, κινδυνεύουν να μείνουν στον δρόμο, καθώς αδυνατούν να αποπληρώσουν τις δόσεις των δανείων. Την ίδια στιγμή, τα αντανακλαστικά των αλληλέγγυων, των φορέων και των δυνάμεων της Αριστεράς είναι αυτά που έχουν καταφέρει ως ένα βαθμό να βάλουν «φρένο» σε εξώσεις και πλειστηριασμούς.

Άγιος Παντελεήμονας Αθήνας Στις 24 Φλεβάρη στο στόχαστρο βρέθηκε γυναίκα με σοβαρή αναπηρία που διαμένει μόνη της στο σπίτι το οποίο έχει βγει σε πλειστηριασμό λόγω αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου που έχει περάσει σε fund. Η γυναίκα μάλιστα είπε ότι είχε ζητήσει διακανονισμό αλλά ποτέ δεν έλαβε απάντηση για κάτι τέτοιο.

Οι δικαστικοί επιμελητές με τη βοήθεια της αστυνομίας έδειξαν μάλιστα τόσο ζήλο, ώστε για να κάνουν την έξωση μπήκαν σε διπλανό διαμέρισμα και πέρασαν από το μπαλκόνι στο σπίτι της γυναίκας και προσπάθησαν να τη βγάλουν έξω, ενώ η ίδια βρίσκονταν σε αναπηρικό καροτσάκι.

Τα 200 άτομα που βρέθηκαν εκεί τελικά κατάφεραν να αποτρέψουν την έξωση, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί

να φύγουν μαζί με τους δικαστικούς επιμελητές.

Καλαμαριά Θεσ/νίκης

Την Πέμπτη 9 Μάρτη, φορείς και συλλογικότητες κινητοποιήθηκαν ξανά για να αποτρέψουν έξωση οικογένειας στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης. Το σπίτι της βγήκε σε

πλειστηριασμό από fund και ο αγοραστής προσπάθησε να πετάξει έξω τους ιδιοκτήτες, μια συνταξιούχο και έναν αυτοαπασχολούμενο.

Μάλιστα, ήταν η τρίτη φορά που προσπάθησαν να τους κάνουν έξωση, καθώς το ίδιο συνέβη και στις 24 Φλεβάρη και τη 1 Μάρτη. Τότε ο δικαστικός επιμελητής, με την συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων πήγαν στο σπίτι και με τη συνδρομή κλειδαρά, επιχείρησαν να αλλάξουν την κλειδαριά της πόρτας του διαμερίσματος, για να εμποδιστεί η πρόσβαση του ζευγαριού, και μάλιστα χωρίς ειδοποίηση, ενώ εκκρεμούν δικαστήρια για ακύρωση του πλειστηριασμού που έγινε πριν από 10 ημέρες. Στις παραπάνω προσπάθειες, η συμβολή των φορέων και των δυνάμεων της Αριστεράς ήταν καθοριστική προκειμένου να μπλοκάρουν την έξωση. Καλλιθέα Στις 22 Φλεβάρη, η μαχητική παρέμβαση της ΈΛΜΈ Πειραιά και του Έργατικού Κέντρου Πειραιά κατάφερε να αναστείλει τον πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας εκπαιδευτικού, καθώς το δάνειό του είχε αγοραστεί από την doValue. Το συγκεκριμένο σπίτι είναι στην Καλλιθέα, αλλά ο εκπαιδευτικός εργάζεται σε σχολείο του Πειραιά, γι’ αυτό και η κινητοποίηση των εν λόγω σωματείων.

Η κινητοποίηση κατάφερε να μπλοκάρει τον πλειστηριασμό, αλλά ταυτόχρονα και να υπάρξει συμφωνία για διακανονισμό που να αντιστοιχεί στις δυνατότητες του εκπαιδευτικού.

Η αλληλεγγύη το μόνο μας όπλο Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τις δεκάδες και εκατοντάδες προσπάθειες εξώσεων που επι-

χειρούνται αυτό το διάστημα.

Τον τελευταίο μήνα μάλιστα τα αρπακτικά έχουν «απασφαλίσει», πατώντας πάνω στην απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου της 9ης Φλεβάρη, όπου αποφάσισε ότι οι εταιρείες που διαχειρίζονται ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις, ή αλλιώς τα λεγόμενα «funds» μπορούν να κάνουν πλειστηριασμούς.

Έτσι, σήμερα μιλάμε για περίπου 700.000 κόκκινα δάνεια και κατ’ επέκταση πρώτες κατοικίες που κινδυνεύουν να πλειστηριαστούν.

Παράλληλα όμως, όπως ανέφερε ο δικηγόρος Δ. Λυρίτσης σε συνέντευξή του στο The Press Project, την επόμενη περίοδο πολλά από τα δάνεια που σήμερα αποπληρώνονται, κινδυνεύουν να «κοκκινίσουν», επειδή έχουν εκτοξευτεί τα επιτόκια των δανείων, μια αύξηση που έρχεται από την Έυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Αυτό, σε συνδυασμό με τη μεγάλη άνοδο του πληθωρισμού, θα οδηγήσει χιλιάδες εργαζόμενων και φτωχών στρωμάτων να μην μπορούν να συνεχίσουν να πληρώνουν τις δόσεις των δανείων και άρα, να κινδυνέψουν και αυτοί να χάσουν τα σπίτια τους από πλειστηριασμό. Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε πως σε κάθε δάνειο και υποθηκευμένο σπίτι κατά μέσο όρο αντιστοιχούν περισσότερα από ένα άτομο, η απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου καταδίκασε πάνω από 1 εκατομμύριο ανθρώπους σε κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους.

Την ίδια στιγμή που τα επιτόκια έχουν πάρει την άνοδο, ενώ οι μισθοί και τα εισοδήματα του κόσμου έχουν πετσοκοπεί όλα τα τελευταία χρόνια, τα κοράκια των τραπεζών και οι διαχειριστές δανείων ορμούν να κατασπαράξουν τους πιο αδύναμους. Να μην το επιτρέψουμε!

Πλειστηριασμοί: Τελικά ποιοι «μας παίρνουν τα σπίτια»;