Bliżej siebie 59/2019

59/2019

Czasopismo poświęcone problematyce społeczno - kulturalnej powiatu świdnickiego

XXI Festyn Integracyjny z okazji Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną

ISSN 1733-8832

Bliżej siebie

2

XXI Festyn Integracyjny z okazji Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną W niedzielę 12 maja br. na terenie siedziby PSONI Koło w Świdniku, odbył się XXI Festyn Integracyjny z okazji Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną. Organizatorem tego cyklicznego wydarzenia było Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Świdniku.

Festyn współfinansowała Gmina Miejska Świdnik oraz Powiat Świdnicki w Świdniku. Honorowy patronat objął: Burmistrz Miasta Świdnik – Waldemar Jakson oraz Starosta Powiatu Świdnickiego - Łukasz Reszka.

Już kolejny rok obchody „Dnia Godności” zainaugurował występ Helicopters Brass Orchestra. Oficjalnego otwarcia obchodów dokonała Iwona Ratajczak – Przewodnicząca świdnickiego Koła PSONI. „Dzień Godności” to wydarzenie, w którym od lat licznie uczestniczą mieszkańcy Świdnika. Goszczą na nim również przedstawiciele władz miasta i powiatu, a także instytucji świadczących wsparcie osobom z niepełnosprawnością. Swoją obecnością zaczynili nas m.in.: Marcin Dmowski – zastępca Burmistrza Miasta Świdnik, Włodzimierz Radek – Przewodniczący Rady Miasta Świdnik, Łukasz Reszka - Starosta Powiatu Świdnickiego, Andrzej Mańka – Przewodniczący Rady powiatu, Jerzy Dębski – Dyrektor Lubelskiego Oddziału PFRON, Alicja Jankiewicz – Prezes Lubelskiego Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych –Sejmik Wojewódzki w Lublinie.

W festynie chętnie udział biorą również goście z innych miast. Wielu z nich poprzez udział w „Wiosennym Przeglądzie Piosenki” współtworzy go. Przegląd ten jest okazją do zaprezentowania swoich zdolności przez niepełnosprawnych intelektualnie artystów. Promowanie

sztuki osób niepełnosprawnych, jest niezwykle ważne.

Poprzez formę, jaką jest taniec, teatr bądź śpiew, osoby z niepełnosprawnością mają szansę zaprezentowania swoich zainteresowań i pasji. Wspiera to integrację społeczną, a także jest szansą na przełamywanie szkodliwych stereotypów na temat niepełnosprawności intelektualnej.

W tegorocznym przeglądzie udział wzięli: Łukasz Lisek WTZ Janowica PSONI Koło w Łęcznej, grupa wokalna „Ach To My” WTZ PSONI Koło w Świdniku, grupa teatralna ,,Perły życia” ŚDS w Kodniu, grupa teatralna-taneczna ,,Pasjonaci” ŚDS PSONI Koło w Świdniku, grupa artystyczna SOS-W w Kozicach Dolnych, grupa teatralna „Motyle” WTZ PSONI Koło w Świdniku, grupa wokalna SOS-W w Świdniku, grupa „Pod parasolem” WTZ SIS w Mełgwi, grupa taneczna „Motyle” WTZ PSONI Koło w Świdniku.

Na festynie można było obejrzeć również występy: Dziecięcej grupy wokalnej - „Mania śpiewania” MOK w Świdniku, Zespołu „Ambarass” SDK w Świdniku, Zespołu Tańca Ludowego ,,Leszczeniacy”, Klubu Seniora w Świdniku ,,Spokojna Przystań” oraz Lubelskiego Klubu Sportów Walki ,,DAN”. W trakcie festynu dzięki uprzejmości klubu motocyklowego „Usarz”, można było przejechać się motocyklem. Imprezie towarzyszyła wystawa prac osób niepełnosprawnych. Przygotowano również atrakcje dla dzieci: dmuchany zamek, malowanie twarzy. Festyn zakończył się zabawą taneczną.

Ilona Bednarczyk- Instruktor Terapii Zajęciowej WTZ PSONI Koło w Świdniku

Z myślą o niepełnosprawnych

W siedzibie lubelskiego oddziału Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych podpisano umowę, na mocy której powiat świdnicki otrzyma środki finansowe na wsparcie dwóch projektów.

Chodzi o realizację „Programu wyrównywania

różnic między regionami III”. Pieniądze z tego tytułu trafią do Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Świdniku oraz do Stowarzyszenia Integracji Społecznej, które prowadzi Warsztaty Terapii Zajęciowej w Mełgwi. W obu przypadkach zostaną wykorzystane na zakup pojazdów (mikrobus i autobus), przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych, w tym poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Wartość dofinansowania wyniesie ponad 200 tys. zł., maksymalnie 80 procent z całej sumy potrzebnej na zakup pojazdów - zaznacza Łukasz Reszka, starosta świdnicki. Grzechem byłoby nie skorzystać z takiego wsparcia. Najważniejsze jest jednak to, że pomoc trafi do najbardziej potrzebujących. Środki z PFRON będą musiały zostać wydane jeszcze w tym roku. Brakującą sumę dołożą zainteresowani beneficjenci. siebie 59/2019

3

„Motyle” w pełni tanecznego rozkwitu

Grupa taneczna „Motyle” po udanym debiucie tanecznym spektaklem „Chwilo trwaj…” z krakowskiej „Albertiany” poleciała do Lublina, gdzie 14 kwietnia br. wystąpiła na XXIX Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku ze swym spektaklem i zaczarowała publiczność i jury. Grupa otrzymała dyplom za „choreografię i oprawę plastyczną widowiska tanecznego ‘Chwilo trwaj…’ ” oraz mnóstwo pochwał i gratulacji. Jeszcze tego samego dnia „Motyle” gościnnie zatańczyły w Centrum Kultury w Lublinie z okazji „Lubelskich Obchodów Światowego Dnia Zespołu Downa” organizowanych przez Stowarzyszenie Rodzin Osób z Zespołem Downa ”Ukryty Skarb” w Lublinie.

Tam również zachwyciły publiczność swoim występem i otrzymały gromkie brawa. Zmęczeni, ale zadowoleni wrócili do domu, by znowu rozwinąć skrzydła i polecieć w kolejne miejsca ze swoim spektaklem. W dniu 07.05 br. grupa została zaproszona na obchody „Światowe-

go Dnia Inwalidy” organizowane przez Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Domu Kultury LSM w Lublinie pod hasłem „Niepełnosprawni – różne potrzeby, równe prawa”. „Motyle” zasłużenie zostały nagrodzone brawami. Otrzymały też wiele pochwał i uznania dla swego talentu taneczno-wokalnego, co zmotywowało ich do dalszej artystycznej wyprawy, tym razem do Łomianek k/Warszawy na 4 Festiwal Integracyjnych Form Tanecznych, gdzie swoim tańcem urzekły jury i publiczność zdobywając Nagrodę Grand Prix Festiwalu.

Ponadto Daniel Doliński i Seweryn Cioczek otrzymali Wyróżnienia specjalne za wokal – piosenkę Franka Sinatry „My way” przygotowaną przez p. Anitę Kolasę – terapeutę Domu Pomocy Społecznej w Świdniku.

To ogromne wyróżnienie i radość otrzymania tak ważnej nagrody na tak prestiżowym festiwalu. Gratulujemy serdecznie „Motylom” tak wielkiego osiągnięcia.

Grupa „Motyle” podczas IV Festiwalu Integracyjnych Form Tanecznych w Warszawie.

4

Grupa zaprezentowała swój taneczny spektakl także świdnickiej publiczności podczas XXI Festynu Integracyjnego „Dzień Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną” organizowanego przez Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Świdniku w dniu 12.05 br. W pełni sił i zmotywowani brawami i uznaniem publiczności, „Motyle” udały się do Nałęczowa – tym razem na III Wojewódzki Przegląd Twórczości Artystycznej Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Wiosenne Konfrontacje Teatralno-Muzyczne „Przystanek Talentowo”, których organizatorem był Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. św. Franciszka z Asyżu w Kęble.

Tam swoją determinacją i umiejętnościami wywalczyły I Miejsce w kategorii taneczno-muzycznej, z czego mogą być bardzo dumni, gdyż konkurencja była bardzo silna. Swoim występem zachwycili jury i publiczność, która nagrodziła ich sowicie brawami.

Po intensywnym majowym maratonie grupa taneczna „Motyle” zakończyła swój sezon artystyczny wystę-

pem na VI „Festiwalu Tańca Świdnik 2019” organizowanym w dn. 25.05 br. przez Spółdzielczy Dom Kultury w Świdniku w Miejskim Ośrodku Kultury. Festiwal miał szczytny cel, którym było wsparcie finansowe dla chorego na białaczkę Kacpra Drzazgi zmagającego się po raz trzeci z chorobą oraz zbiórka nowych pluszaków dla dzieci z Kliniki Hematologii, Onkologii i Transplantologii Dziecięcej. To bardzo ważna inicjatywa i cieszymy się, że „Motyle” mogły wziąć w niej udział poprzez swój taneczny pokaz, a tym samym uczestniczyć w integracji środowisk tanecznych naszego miasta. „Motyle” z całą pewnością zasłużyły na wakacyjny odpoczynek. Pozwólmy odpocząć ich „skrzydłom”, aby mogły znowu szybować w przestworzach i zwiedzać kolejne miejsca w nowym sezonie artystycznym, czego życzymy im z całego serca!

Renata Elmerych Instruktor tańca, choreograf, oligofrenopedagog

siebie 59/2019

5

Osiągnięcia grupy tanecznej „Motyle”: 19.02.2019 - I miejsce w II etapie „Albertiana 2019” w Centrum Kultury w Lublinie – zajęcie I Miejsca za spektakl „Chwilo trwaj….!”

19.03.2019 – Gala Laureatów „Albertiana 2019” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; 14.04.2019 – udział w XXIX Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku w Lublinie dyplom za choreografię i oprawę plastyczną; 14.04.2019 – występ w Centrum Kultury w Lublinie podczas „Lubelskich Obchodów Światowego Dnia Zespołu Downa” organizowanych przez Stowarzyszenie Rodzin Osób z Zespołem Downa„Ukryty Skarb” w Lublinie; 07.05.2019 – występ gościnny podczas obchodów „Światowego Dnia Inwalidy” pod hasłem „Niepełnosprawni- różne potrzeby, równe prawa” organizowanym przez Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów Lublinie; 10.05.2019 – Grand Prix dla grupy „Motyle” zdobyte na 4 Festiwalu Integracyjnych Form Tanecznych w Łomiankach oraz wyróżnienie specjalne dla wokalistów: Seweryna Cioczka i Daniela Dolińskiego za piosenkę „My way…” ze spektaklu : „Chwilo trwaj…!”; 15.05.2019 – I Miejsce w kategorii: muzyczno-tanecznej za spektakl „Chwilo trwaj…!” na III Wojewódzkim Przeglądzie Twórczości Artystycznej Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną„Przystanek Talentowo” w Nałęczowie; 25.05.2019 – udział w „VI Festiwalu Tańca Świdnik 2019” zorganizowanym przez Spółdzielczy Dom Kultury w Świdniku.

6

„Pasjonaci” dotykają serc…

Grupa „Pasjonaci” swoim najnowszym spektaklem pt. „Dotyk” prawdziwie poruszyła serca, złamała blokady pomiędzy pełno- i niepełnosprawnością, zburzyła wszelkie schematy myślowe… Odważnie, ze zrozumieniem treści spektaklu i nadanych aktorom ról wyszła do publiczności z trudnymi treściami, które dotyczą nas wszystkich: „pełnosprawnych” i „niepełnosprawnych”, gdyż wspólnie żyjemy w tym samym świecie, wśród tych samych realiów życia, które „dotykają” nas wszystkich, nasze rodziny, serca, dusze… ”Pasjonaci” swoim „dotykiem” wprawiają w zadumę, wzruszają, wywołują łzy na twarzach widzów i owacje na stojąco…

Po udanej premierze w marcu w ramach XVI Przeglądu Spektakli Profilaktycznych „Żyć Pełnią”, gdzie aktorzy zostali wyróżnieni za „dojrzałą grę sceniczną i przekaz ważnych treści w spektaklu „Dotyk” grupa w dniu 13.04 br. wystąpiła ze swym spektaklem na XXIX Międzynarodowych Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku „Baśnie i Legendy” w Lublinie. Została tam doceniona za „dużą koncentrację i zbudowanie napięcia emocjonalnego w spektaklu ‘Dotyk‘ ”. Swą grą aktorską wzbudziła podziw publiczności, która nagrodziła „Pasjonatów” owacjami na stojąco, co było bardzo miłe i motywujące ich z całą pewnością do dalszej pracy. Największą nagrodą dla artysty jest bowiem uznanie przekazywanych przez niego treści przez publiczność, gdyż dla niej przede wszystkim tworzy swą sztukę i dla niej podejmuje trud i wysiłek twórczy.

Warto też wspomnieć, że w ramach festiwalu odbył się Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Teatr w Obiektywie”, podczas którego 21 fotografów utrwalało na zdjęciach spektakle, postaci aktorów, czas pomiędzy spektaklami.

Pośród 190 zgłoszonych do konkursu zdjęć w kilku kategoriach: „Portret”, „Aktorzy”, „Wokół Festiwalu”, „Arty-

styczne Spojrzenie” i „Baśnie i Legendy - temat przewodni SANS” aż dwa z nagrodzonych zdjęć wytypowane zostały ze spektaklu „Dotyk”: II miejsce w kategorii: Aktorzy – Sebastian Golik „ W matni” (fot. Paweł Snopek) oraz III miejsce w kategorii: Aktorzy – Anna Skrzetuska i Mariusz Jaworski „ Nieprzezroczystość” (fot. Agnieszka Gontarska), z czego jesteśmy bardzo dumni i cieszymy się w imieniu nagrodzonych fotografów.

Po SANS (25.04 br.) „Pasjonaci” udali się ze swym spektaklem „Dotyk” do Kodnia na III Powiatowy Przegląd Teatrów ”W świecie niepełności”.

Tam również otrzymali słowa uznania i gratulacje. W okrojonym już składzie i z innym repertuarem („Bieguny uczuć – taniec Kristin” oraz monodramem „Niespełnienie”) artyści wystąpili w dniu 10.05 br. na 4 Festiwalu Integracyjnych Form Tanecznych w Łomiankach k/Warszawy, na którym zachwycili jury i publiczność swoją otwartością, swobodą i estetyką ruchu tanecznego oraz emocjonalnością. Jury doceniło wysiłek tancerzy i instruktora grupy przyznaniem Wyróżnienia Specjalnego oraz medalu i statuetki: Mariuszowi Jaworskiemu za monodram „Niespełnienie”, Annie

Skrzetuskiej za rolę „Kristin” w spektaklu „Bieguny uczuć – taniec Kristin” oraz instruktorowi grupy – Renacie Elmerych - za całokształt pracy instruktorskiej. Jest to wielka radość i ogromne wyróżnienie zarówno dla aktorów, jak i prowadzącej grupę instruktorki.

Grupa zaprezentowała również swój spektakl „Dotyk” lokalnej publiczności na XXI Festynie Integracyjnym „Dzień Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną” organizowanym przez PSONI Koło w Świdniku w dniu 12.05 br. Spektakl spotkał się z ogromnym uznaniem ze strony publiczności i zaproszonych gości, którzy nagrodzili aktorów brawami i gratulacjami. Przedstawienie odniosło sukces również w Nałęczowie, gdzie „Pasjonaci” wystąpili z nim na III Wojewódzkim Przeglądzie Twórczości Artystycznej Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną „Przystanek Talentowo” w Nałęczowie, którego organizatorem był Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. św. Franciszka z Asyżu w Kęble. Jury przyznało „Dotykowi” III Miejsce w kategorii: teatr, co jest powodem do wielkiej radości i dumy dla grających w nim aktorów, tym bardziej, że jest to nowy spektakl grupy, grany dopiero od kilku miesięcy. siebie 59/2019

7

„Pasjonaci” zostali zaproszeni także do udziału w „VI Festiwalu Tańca Świdnik 2019” organizowanym przez Spółdzielczy Dom Kultury w Świdniku w Miejskim Ośrodku Kultury (25.05 br.). Swoją grą aktorską poruszyli serca publiczności, która przyjęła ich spektakl owacjami na stojąco, łzami wzruszenia i wielkim uznaniem i podziękowaniem dla poruszonych w nim treści i gry aktorów.

W dniach 17-18.06.2019 „Pasjonaci” gościli we Lwowie na Ukrainie na zaproszenie Stowarzyszenia „Nieprzetarty Szlak”, gdzie brali udział w wydarzeniu kulturalnym „Noc Teatru”. Wystąpili na nim ze spektaklem „Historia pewnej miłości”. Zauroczyli nim lwowską publiczność, która nagrodziła ich sowicie brawami na stojąco i nie pozwalała zejść ze sceny, na którą kilkakrotnie wychodzili z podziękowaniami za uwagę. Było to bardzo miłe doświadczenie dla „Pasjonatów”, podobnie jak wycieczka po tym pięknym mieście z przesympatyczną przewodniczką Anią, która pokazała nam wszystkie urocze zakątki miasta. Wspaniała organizacja, kameralna forma festiwalu, publiczność, warunki, pogoda, atmosfera i piękny Lwów na

długo pozostaną w naszej pamięci.

Napełnieni „dobrą energią” i zmotywowani sukcesem „Pasjonaci” wzięli udział w kolejnym festiwalu, w przeuroczym miejscu na Kodeńskiej Kalwarii w XIII Nadbużańskim Integracyjnym Festiwalu Muzycznym w Kodniu (27.06 br.) – tym razem z widowiskiem teatralno - muzycznym: „O miłości, niespełnieniu i nie tylko…”, gdzie tańczyli i śpiewali, wzruszając i bawiąc - na przemian, czym zaskarbili sobie serca kodeńskiej publiczności.

Sezon artystyczny „Pasjonatów” został chwilowo „wstrzymany” z uwagi na zbliżający się czas letniego wypoczynku, ale niedługo, gdyż już 29.08 br. wezmą udział w festiwalu „Kabaretowy zawrót głowy” w Sławatyczach w repertuarze iście kabaretowym i „na wesoło”. Życzymy im udanego wypoczynku i zbierania sił do dalszej podróży…

Renata Elmerych Instruktor tańca, choreograf, oligofrenopedagog

8

„Motyle” w pełni teatralnego rozkwitu Grupa teatralna „Motyle” zawędrowała w tym roku ze spektaklem „Zdrowie Młodej Pary” w kilka miejsc na teatralnej mapie Polski. Oprócz premiery na naszym rodzimym terenie, grupa pojawiła się także na XXIX Międzynarodowych Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku. To wspaniały festiwal organizowany przez Fundację Nieprzetartego Szlaku, na której czele stoi znany „Motylom” od wielu lat - Michał Stanowski. To właśnie on zachęcił nas do wysłania karty zgłoszenia i ku naszej uciesze w kwietniu mogliśmy zaprezentować się na scenie, znajdującej się w tym roku w budynku Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Festiwal gościł wiele teatrów z całej Polski i zagranicy, które prezentowały spektakle o różnej tematyce i wykorzystujące różnorodne formy teatralne. Tym bardziej cieszymy się, że mogliśmy znaleźć się w gronie wybitnych twórców – aktorów i reżyserów. Festiwal podobał nam się nie tylko ze względu na wysoki poziom artystyczny prezentacji, ale również ze względu na serdeczną atmosferę, animacje konferansjerów, wspólne śpiewy i tańce. Ponadto odbywały się tu również dyskusje dotyczące obejrzanych prezentacji. Nasz spektakl zdobył wiele pochwał ze strony jurorów, jak i reżyserów innych grup teatralnych, co utwierdziło nas w przekonaniu, że to co robimy ma sens.

Pod koniec kwietnia „Motyle” znów rozpostarły skrzydła i doleciały na Trzeci Przegląd Teatrów „W Świecie Niepełności” w Kodniu, którego ideą jest przenikanie różnych środowisk artystycznych, uczestnictwo starszych i młodych osób z niepełnosprawnością. Organizatorom zależało, by stworzyć możliwość na prezentację własnych dokonań artystycznych, pomóc w pobudzaniu aktywności twór-

czej i pozwolić na przeżywanie bardzo pozytywnych emocji. Nasza grupa z pewnością te emocje odczuwała, szczególnie podczas własnych występów, ale i dzięki możliwości oglądania innych teatrów, czerpania inspiracji i podziwiania ich twórczości.

W maju natomiast mieliśmy okazję wystąpić „na własnym podwórku”, a dokładniej – na XXI Festynie Integracyjnym „Dzień Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną”. Całe wydarzenie odbywało się przed budynkiem Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie Koło w Świdniku. To był dla nas przyjemny dzień, ponieważ występowaliśmy jako gospodarze Festynu i gościliśmy wiele znanych nam już teatrów i grup artystycznych, z którymi mogliśmy wymienić doświadczenia, porozmawiać i wspólnie spędzić czas.

Na podobnym Festynie zaprezentowaliśmy się miesiąc później, podczas XX Festiwalu o Godność Osoby Niepełnosprawnej „Jesteśmy Wśród Was” w Poniatowej. Zostaliśmy bardzo ciepło przyjęci przez widownie, czego dowodem były gromkie brawa ludzi tuż po naszym widowisku teatralnym.

Ten wyjazd był przyjemnym zakończeniem naszego teatralnego sezonu artystycznego, ale już od września planujemy kolejne wyjazdy, festiwale i przeglądy, na których będziemy mogli pokazać nasz spektakl „Zdrowie Młodej Pary”. Zamierzamy również pracować nad stworzeniem nowego przedstawienia – czas pokaże, co nam z tego wyniknie!

Lena RóżańskaInstruktor teatralny w WTZ PSONI Koło w Świdniku

siebie 59/2019

9

Z wizytą w Kotlinie Kłodzkiej

Tegoroczna wycieczka krajoznawcza Uczestników WTZ PSONI Koło w Świdniku odbyła się w dniach 2528 czerwca, a jej celem było odwiedzenie Kotliny Kłodzkiej. Wyjazd odbył się w ramach projektu pod nazwą: „Zabytki Kotliny Kłodzkiej w obiektywie osób niepełnosprawnych”, dofinansowanego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Na szlaku wycieczki znalazły się m.in.: Wambierzyce, Duszniki-Zdrój, Jarków, Kłodzko, Czermna, Kudowa-Zdrój, Złoty Stok i „Błędne skały”.

Podczas wyjazdu 43 uczestników wycieczki korzystało z noclegów w „Domu Pielgrzyma”, obiekcie wybudowanym w połowie XIX wieku w malowniczo położonych Wambierzycach. Zarówno standard wyposażenia obiektu, jak i jakość oferowanych usług gastronomicznych zasługują na pochwałę i wysoką ocenę.

Pierwszego dnia wycieczki grupa zwiedzała Wambierzyce, które za sprawą wielu zabytkowych obiektów sakralnych nagromadzonych w swoich granicach nazywana jest śląską Jerozolimą. Wspomniane obiekty to m.in.: Sanktuarium Wambierzyckiej Królowej Rodzin oraz najstarsza w Polsce Ruchoma Szopka, a także Kalwaria, w skład której wchodzą: kaplice znajdujące się na górze Tabor i Synaj, na górze Kalwaria, kaplice i bramy na obszarze miasta z XVII w., przebudowane w XIX w. co nadaje miejscowości szczególny charakter.

Kolejnego dnia zwiedzanie rozpoczęło się od Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju. Muzeum mieści się w młynie, który stanowi zabytek techniki.

Udostępnia zwiedzającym ekspozycje poświęcone historii papieru, jego roli w rozwoju cywilizacji oraz zastosowaniu w codziennym życiu. W trakcie oglądania wystawy uczestnicy wycieczki zaznajomili się z historią i techniką jego wytwarzania. Dodatkową atrakcją był 10

pokaz „czerpania papieru”, a także zbiory notafili, które pozwoliły prześledzić rozwój banknotów.

Stamtąd spacerem grupa udała się do Parku Zdrojowego w Dusznikach Zdroju. Park rozciąga się na powierzchni 5,4 ha na wschód od centrum miasta.

W parku znajduje się Pijalnia Wód Mineralnych, której pawilon pochodzi z XIX wieku. W jego przestronnym wnętrzu mieliśmy okazję napić się wód leczniczych z ujęcia Pieniawa, Chopin czy Jan Kazimierz. W trakcie spaceru po parku uczestnicy wycieczki poznali historię miejsca.

Następnie autokarem udaliśmy się do wsi Jarków, aby zobaczyć tam Ogród Japoński. Jest to miejsce unikatowe, którego przestrzeń zaaranżowana jest w tradycyjnym stylu japońskim. Położony jest na terenie o powierzchni około 1000 m². Prace nad nim rozpocząto w 1980 roku, a w 2003 roku został udostępniony zwiedzającym.

W trakcie zwiedzania ogrodu można było przechadzać się po ścieżkach oraz pomostach przebiegających w sąsiedztwie licznych wodnych kaskad oraz zbiorników z karpiami koi. Wszystko to, przeplata starannie dobrana flora. Wśród niej liczne przykłady uformowanych drzewek bonsai. Ogród zachwyca swoim pięknem.

Następnym punktem zwiedzania było Muzeum Zabawek „Bajka” w Kudowie-Zdrój. Placówka powstała w grudniu 2002 roku. Aktualnie na zbiory muzeum składają się historyczne zabawki, począwszy od starożytności po lata 80-te XX wieku, przy czym większość eksponatów pochodzi z XIX i XX wieku. Wśród eksponatów znajdują się m.in. teatrzyki i lalki do nich, szopki bożonarodzeniowe, klocki, zabawki mechaniczne, blaszane, tekstylne (lalki, zwierzęta), drewniane oraz gliniane, militaria (żołnierzyki) itp. Zwiedzanie ekspozycji pozwoliło

na prześledzenie tego, jak rozwijały się zabawki oraz zaobserwowanie jakimi zabawkami bawiły się dzieci w różnych dekadach. Dla nieco starszych zwiedzających było to również szansą na odbycie sentymentalnej podróży do dzieciństwa.

Po wizycie w Muzeum udaliśmy się spacerem do Parku Zdrojowego w Kudowie-Zdrój.

Park ten rozciąga się na obszarze 12,97 ha, położony jest w centralnej części uzdrowiskowego miasta Kudowa-Zdrój. Zaprojektowano na wzór parków angielskich powstał w XVIII wieku, a na początku XIX wieku został powiększony. Na jego terenie mieści się Pijalnia Wód Mineralnych połączona z dużą, otwartą, żeliwną halą spacerową. Pod nią przebiega główna aleja parkowa i mieszczą się „Nowe Łazienki”. Wnętrze pijalni zdobią malowidła węgierskiego malarza Arpada Molnara, ukazujące Stary Zdrój oraz Dolny Śląsk z początku XX wieku. W trakcie spaceru uczestnicy wycieczki zaznajomili się z historią miejsca oraz mieli możliwość zaczerpnięcia wody ze zdroju.

Ostatnią atrakcją tego dnia była wizyta w „Kaplicy Czaszek” w Czermnej, która mieści się w niewielkiej barokowej kaplicy usytuowanej pomiędzy kościołem św.

Bartłomieja, a wolnostojącą dzwonnicą. Jest unikatowym dziełem kultury religijnej. Całe wnętrze kaplicy wyłożono prawdziwymi czaszkami i kośćmi. W sumie jest ich ponad 3 tysiące. W krypcie pod podłogą spoczywa dalsze 21 tys. kości. Wizyta w kaplicy była niezwykłym doświadczeniem.

Trzeciego dnia udaliśmy się do Kłodzka. Miasto jest jedną z najstarszych miejscowości w regionie i odznacza się śliczną Starówką. Centralną jej część stanowi ładny i dobrze utrzymany Rynek z okazałym Ratuszem, wysoką Kolumną Maryjną i kamienicami.

W drodze na rynek uczestnicy wycieczki zwiedzili most na Młynówce, z pięknymi rzeźbami, który jest najstarszym mostem gotyckim w Polsce. Centralnym punktem rynku na placu Bolesława Chrobrego w Kłodzku jest neorenesansowy, zabytkowy Ratusz zbudowany w latach 1887–1890. Nieopodal, po zachodniej stronie ratusza znajduje się figura wotywna- wykonana przez Jana Adama Beyerhoffa w 1680 r. Ufundowana przez mieszczan dla odwrócenia zarazy jaka nawiedziła miasto.

Zaś przed północno-wschodnim narożnikiem ratusza znajduje się studnia barokowa, zbudowana w formie kwadratowej cysterny z półkolistymi apsydami.

Po zwiedzaniu starówki grupa wyruszyła do położonej niedaleko rynku Twierdzy. Stanowi ona unikalny przykład architektury militarnej. Historia jej powstania sięga X wieku, kiedy to na Zamkowym Wzgórzu w Kłodzku powstał czeski drewniany gród. Kamienny zamek wzniesiono na przełomie XIII i XIV wieku. Od tego czasu Twierdza była stopniowo przebudowywana, aż zyskała współczesny kształt.

Do zwiedzania udostępniono ją dopiero w 1960 roku, wtedy też została oficjalnie uznana za zabytek. W skład kompleksu wchodzą: twierdza główna, fort posiłkowy Owcza Góra, obwarowania miejskie (fragmentaryczne), umocnienia polowe, a także trasy podziemne wynoszące około 1

km. Podczas zwiedzania Twierdzy uczestnicy wycieczki zapoznali się z wielowiekową historią obiektu.

Następnie udaliśmy się do Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota w Złotym Stoku. Ekspozycja muzealna, którą zwiedzaliśmy w „Kopalni Złota” obejmowała dwie sztolnie.

W pierwszej z nich - „Gertrudzie” (500 m) – można było podziwiać unikatową kolekcję map geologicznych, dawne górnicze instrumenty geodezyjne, tygle i piec do wytopu złota, bogatą kolekcję skał, rud i minerałów z całego świata. Eksponowany były również zbiór pamiątek związanych z 10-wiekową tradycją i historią wydobycia złota oraz zapierający dech w piersiach skarbiec z 1066 sztabami złota.

Druga sztolnia -„Czarna” (700 m) - znajduje się w górnej części Złotego Jaru. Ta sztolnia wiedzie XVI-wiecznymi, ręcznie kutymi wyrobiskami, poprzez komory, po wybranych gniazdach rudy złotonośnej.

Dodatkowymi atrakcjami było: zwiedzanie Muzeum Minerałów i Izby Pamięci, pływanie łodzią podziemnym korytarzem, płukanie złota.

Zwiedzanie Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota w Złotym Stoku pozwoliło uczestnikom wycieczki poznać historię wydobywania złota w Polsce oraz zapoznać się z technikami górniczymi stosowanymi na przestrzeni wieków. Było również unikatową okazją, aby podziwiać jedyny w Polsce podziemny wodospad, a także odbyć przejażdżkę podziemnym tramwajem.

Ostatniego dnia wycieczki udaliśmy się do „Błędnych Skał’’ w malowniczych Górach Stołowych. Jest to zespół bloków skalnych na wysokości 853 m n.p.m., tworzący niezwykły labirynt. Obszar „Błędnych Skał” ma powierzchnię ok. 22 ha. Obejmuje swoim zasięgiem zespół osobliwych form skalnych o wysokości 6 - 11 m, wytworzonych w skutek wietrzenia piaskowca ciosowego. Trasa wiedzie przez labirynt szczelin i zaułków (niekiedy niezwykle wąskich) oddzielających bloki skalne o kilkunastometrowej wysokości. Wiele skał ma własne nazwy np.: „Skalne Siodło”, „Kurza Stopka”, „Labirynt”, „Tunel”, „Wielka Sala”. Przeciskanie się wąskimi ścieżkami trasy, dla wielu uczestników było nie lada wyzwaniem, które wzbudziło wiele pozytywnych emocji. Na terenie „Błędnych Skał” znajduje się punkt widokowy, na platformie o nazwie „Skalne Czasze”, które również mieliśmy okazję odwiedzić.

Poprzez udział w wyciecze krajoznawczej do Kotliny Kłodzkiej uczestnicy WTZ mieli możliwość poznania historii oraz zobaczenia zabytków i przyrody tego terenu. Podczas zwiedzania mieli okazję uwiecznienia swoich obserwacji na fotografii. Warto również zauważyć, iż takie wyjazdy to także doskonały trening umiejętności samoobsługowych oraz szansa na sprawdzenie się w nowych sytuacjach. A wszystko to odbywa się pod czujnym okiem instruktorów terapii zajęciowej.

Tekst przygotowała: Grupa redakcyjna WTZ PSONI Koło w Świdniku Fotorelacja - na str. 20 siebie 59/2019

11

Magia Muzyki Termin „muzykoterapia” pojawił się w literaturze światowej stosunkowo późno- dopiero około 1950 roku. W Polsce wyraźny rozwój tej dyscypliny nastąpił w latach 70. XX wieku za sprawą otwarcia Instytutu Muzykoterapii we Wrocławiu. Obecnie muzykoterapia definiowana jest jako ”forma psychoterapii, która wykorzystuje muzykę i jej elementy jako środki stymulacji oraz ekspresji emocjonalnej i komunikacji niewerbalnej w procesie diagnozy, leczenia i rozwoju osobowości człowieka”.

Muzyka w terapii pełni funkcję odreagowująco-wyobrażeniową (ujawnianie i rozładowywanie zablokowanych emocji i napięć), treningową (usuwanie napięcia psychofizycznego za pomocą różnych wariantów treningu), komunikatywną (nabywanie umiejętności porozumiewania się, nauka zachowań społecznych i emocjonalnych) oraz kreatywną (swobodna improwizacja instrumentalna, wokalna i ruchowa).

Muzykoterapia może być prowadzona w formie aktywnej, zwanej ekspresyjną bądź receptywnej, czyli odbiorczej.

Muzykoterapia receptywna polega na słuchaniu utworów muzycznych w sposób swobodny treści bądź zadaniowy, z ukierunkowaniem na konkretne skojarzenia.

Może przybierać formy: - Relaksu - „ Systematyczne i celowe odprężanie mięśni, rozszerzanie się naczyń, harmonijna praca ciała”. „Zdrowa muzyka” powinna mieć rytm wolniejszy od uderzeń serca w ciągu minuty; nie może być głośniejsza niż 70 decybeli oraz powinna zawierać równowagę dźwięków.

Muzyka powinna być indywidualnie dobierana do każdej osoby. Oczywistym jest , że muzyka wolna i spokojna wpływa kojąco a szybka i rytmiczna stymuluje i pobudza.

- Wizualizacji - „ Umiejętność wyobrażania sobie przedmiotów, obrazów i sytuacji, które bądź wydarzyły się w naszym życiu, bądź są wytworem naszej wyobraźni” „ Widzenie bez patrzenia „ Słuchanie spokojnej muzyki i wyobrażanie sobie, pod wpływem słów prowadzącego różnych sytuacji z przeszłości lub wymyślonych np. kąpiel nad morzem, pływanie łódką itp.

- Afirmacji – „Pozytywnie nacechowane wypowiedzi, mające na celu oddziaływanie na psychikę”.

Słuchanie (czasami i powtarzanie) przy muzyce pozytywnych stwierdzeń na swój temat np. Jestem spokojny, wspaniały, kocham siebie i świat, mam dużo kolegów, potrafię żyć w zgodzie z innymi itp.

Istnieje również możliwość połączenia muzyki z plastyką.

12

Technika ta może przybierać formę malowania, rysowania, wycinania czy lepienia obrazów powstałych pod wpływem słuchanej muzyki. Może to być: plastyczna interpretacja nastroju utworów, malowanie ilustracji do słów piosenki, przedstawianie za pomocą kolorów lub rysunków wybranych elementów dzieła muzycznego, rysowanie kierunku linii melodycznej, rytmów.

Muzykoterapia aktywna wykorzystuje przede wszystkim śpiew (meloterapia), ruch, elementy dramy, taniec (choreoterapia) oraz grę na instrumentach.

Ważnym elementem jest tutaj improwizacja, zarówno w zakresie gry na instrumentach, jak i w ćwiczeniach głosowych oraz ruchowych.

Mogą to być ćwiczenia rytmiczne i klaskanie, wystukiwanie rytmu różnych melodii, zagadki muzyczne, naśladowanie głosów ptaków, zwierząt, rozróżnianie dźwięków.

Realizowane są też tematyczne zajęcia instrumentalne, umożliwiające wyrażenie takich emocji ,jak gniew czy smutek.

Muzykoterapia czynna stosowana jest najczęściej w formie grupowej i pozwala na odreagowanie emocji, wyzwala ich nieskrępowany przepływ, umożliwia spontaniczne reakcje i ekspresję uczuć, których wyrażanie w sposób werbalny nierzadko może wiązać się z trudnościami.

Za prekursora polskiej muzykoterapii uważa się lekarza anestezjologii, profesora Uniwersytetu Łódzkiego, dr Macieja Kieryła, który jest twórcą Mobilnej Rekreacji Muzycznej (MRM).

Mobilna Rekreacja Muzyczna to układ zróżnicowanych pod względem formy ćwiczeń ruchowych, oddechowych i wyobrażeniowych, odbywających się przy muzyce. Każde z nich stymuluje aktywności innego typu.

Szczególnie przydatne są w pracy nauczyciela z dziećmi nadpobudliwymi psycho - ruchowo, opóźnionymi w rozwoju oraz niepełnosprawnymi.

Według tego modelu zajęcia z muzyki tworzy pięć wiążących się ze sobą etapów: „odreagowania”, „zrytmizowania”, „uwrażliwienia”, „relaksacji” i „aktywizacji”.

W skrócie OZURA. Mają one charakter mobilny, gdyż w zależności od potrzeb „leczniczych” można zmieniać ich kolejność, powtarzać lub w zależności od sytuacji - redukować.

Każda faza spełnia odrębną rolę terapeutyczną.

Dorota Kowalczuk-Wałęga Psycholog WTZ PSONI Koło w Świdniku

„piknik rodzinny 2019”

„Po wrażenia do Lublina”

Ale była zabawa!

Czwartek, 27 czerwca 2019 roku był dla nas wyjątkowym dniem. Spędziliśmy cudowne popołudnie w rodzinnej atmosferze.

O godzinie 15.00 nasi Podopieczni wraz z Rodzicami zjawili się na zielonym terenie naszego Ośrodka.

Zaczęliśmy oficjalnie od wręczenia dyplomów dla naszych Podopiecznych za trud włożony w całoroczną pracę na zajęciach. Zasłużyli na to! Podziękowaliśmy również najbardziej zaangażowanym we współpracę Rodzicom. Bez ich wsparcia nie dalibyśmy rady!

Po zakończeniu części oficjalnej Rodzice zostali zaproszeni na zebranie, podczas którego Członkowie Zarządu przekazali informacje na temat działalności naszego Stowarzyszenia. W trakcie zebrania moc atrakcji naszym Milusińskim zapewniła niezastąpiona pani Agnieszka Kowalska z Animowanek. Dzięki niej wszyscy mogli integrować się we wspólnych zabawach – piosenkach z naśladowaniem, konkursach, zabawach z chustą animacyjną i bańkami mydlanymi. Niesamowitej pani Agnieszce w zabawę udało się również wciągnąć Rodziców!

W międzyczasie chętni mogli wyrzucić swoje emocje i artystyczne wizje malując farbami na rozciągniętych między drzewami foliach strechu. Ponad to, najbardziej odważni mieli okazje oddać swoje twarze w ręce terapeutów i przemienić się dzięki farbkom w motyle, jednorożce, piłki, a nawet ludziki Lego!

Nie zabrakło także poczęstunku – kiełbasek z grilla i drobnych przekąsek, których zakup w tym roku dofinansował nam sponsor. Rodzice mieli także okazję zapoznać się z ofertą sklepu ortopedycznego „Rehamax”, którego przedstawiciel chętnie odpowiadał na temat możliwości zdobycia sprzętu i sposobów uzyskania dofinansowań. Rodzinną zabawę uświetnił występ wokalny Tymka, jednego z naszych podopiecznych.

To było niezapomniane, pełne wrażeń popołudnie!

Bardzo dziękujemy za wsparcie w organizacji i liczną obecność. Do zobaczenia za rok!

W dniu 11 czerwca 2019 roku wybraliśmy się na wycieczkę. Zgodnie z planem, w pierwszej kolejności wybraliśmy się do Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej. Podziwialiśmy kolekcję roślinności biblijnej – niecodzienne dla naszych warunków atmosferycznych gatunki roślinności pustynnej, stepowej, jak i zbiorowiska leśne czy rośliny twardolistne. Wrażenia były niesamowite! Musieliśmy uważać na ogromne kolce kaktusów i wdrapywać się krętymi ścieżkami w najskrytsze zakątki ogrodu!

Pełni wrażeń wsiedliśmy do autobusu, który przeniósł nas w czasie aż o 100 lat! Znaleźliśmy się w Muzeum Wsi Lubelskiej. Podczas lekcji z Przewodnikami poznawaliśmy życie dawnej wsi. Oglądając chałupy dowiedzieliśmy się jak wyglądały izby, w jaki sposób dzieci spały, jadły i bawiły się, a także jak pracowali ich rodzice. Niesamowite wrażenie wywarły na nas zabawki, którymi dawno temu bawili się nasi rówieśnicy.

Oczywiście chcieliśmy sami wypróbować lalki ze słomy i szmatek, koniki na biegunach, piłki ze sznurka i słomy, drewnianą karuzelę i terkoczące zabawki na patykach!

Panie Przewodnik pokazały nam także dwór z Żyrzyna i kościół zbudowany ok. 1686r. Dowiedzieliśmy się, że jest najstarszy budynek w muzeum, a zarazem najstarszy zachowany drewniany kościół parafialny na Lubelszczyźnie. Zwiedziliśmy również miasteczko, w którym były rozmaite sklepiki i zakłady produkcyjne.

Nie baliśmy się nawet zajrzeć do gabinetu dentysty!

Wymęczeni odpoczywaliśmy na kocach w cieniu drzew, zjedliśmy pyszny obiad i nasz autobus przeniósł nas znów w czasy współczesne byśmy mogli z Rodzicami wrócić do domów.

Karolina Bzowska Pedagog specjalny, DCA PSONI Koło w Świdniku Fotorelacja na str.19

Karolina Pietrzyk Neurologopeda, DCA PSONI Koło w Świdniku Fotorelacja na str. 19

Zarówno piknik rodzinny jak i wycieczka do Lublina zostały zorganizowane w ramach zadania publicznego pt.: „Prowadzenie zajęć pozaszkolnych mających na celu edukację kulturalną dzieci i młodzieży” współfinansowanego ze środków Gminy Miejskiej Świdnik.

Bliże

13

Projekt świdniczanina Jacka Kosierba „50 tysięcy zdjęć na 50-lecie” Z miesiąca na miesiąc stale powiększa się specyficzna kolekcja Jacka Kosierba. Na naszych łamach od czasu do czasu śledzimy jego najnowsze dokonania. Świdniczanin od 1982 roku gromadzi zdjęcia drużyn piłkarskich z całego świata. Na czym polega specyfika jego kolekcji?

Przede wszystkim na tym, że trafia do niej tylko jedno zdjęcie konkretnej drużyny. Ostatnio kolekcjoner i pasjonat futbolu ze Świdnika przekroczył następną okrągłą liczbę zebranych w ten sposób fotografii. W jego zbiorach pojawiła się fotka nr 24000 mającą swoją futbolową historię o jakiej nie wszyscy kibice „kopanej” wiedzą!

- To zdjęcie z Ernestem Wilimowskim, czyli jednym z najbardziej utalentowanych piłkarzy w historii polskiej piłki nożnej. 23 czerwca, a więc za kilka dni będzie przypadać 103 rocznica jego urodzin.

Wilimowski przeszedł do historii mistrzostw świata jako strzelec czterech bramek w meczu Brazylia – Polska (6:5) podczas Mistrzostw Świata 1938 we Francji, dzięki czemu przez 56 lat był rekordzistą pod względem liczby strzelonych bramek w jednym meczu. Jego rekord pobił podczas Mistrzostw Świata 1994 w Stanach Zjednoczonych Oleg Salenko, który w swoim ostatnim meczu grupowym przeciwko Kamerunowi, wygranym 6:1, strzelił aż 5 bramek dla reprezentacji Rosji.

Popularny „Ezi” jako pierwszy w historii ekstraklasy zdobył w jednym meczu siedem, osiem, dziewięć i dziesięć goli. Był czterokrotnym mistrzem Polski w: 1934, 1935, 1936 i 1938 roku. Dysponował bardzo dobrym dryblingiem oraz znakomitą skutecznością strzelecką z uśmieszkiem na twarzy, co powodowało wściekłość wśród zawodników drużyn przeciwnych. Łącznie w karierze strzelił 1175 goli w oficjalnych i nieoficjalnych meczach. Natomiast w oficjalnych meczach - według statystyk RSSSF strzelił 554 gole, co daje mu obecnie miejsce w ścisłej czołówce listy strzelców wszech czasów – przyznaje Jacek Kosierb.

Na czołówce wspomnianej listy najskuteczniejszych napastników w historii piłki nożnej, sporządzonej przez powszechnie szanowaną organizację futbolowych statystyków (RSSSF), jest jeden Polak i nie jest to Robert Lewandowski. To genialny przedwojenny snajper Ernest Wilimowski. Listę najskuteczniejszych zawodników w historii piłki nożnej otwiera wspaniały Josef Bican, któremu oficjalnie 14

policzono 805 bramek. W swojej karierze Bican bronił barw reprezentacji Austrii i Czechosłowacji. Były reprezentant Polski i niemieckiej Rzeszy jest zaraz na początku drugiej dziesiątki. Statystycy naliczyli mu oficjalnie 554 gole, ale przy jego nazwisku jest adnotacja, podobnie jak w przypadku Bicana, który też grał przed wojną, że tych trafień może być więcej. Za Wilimowskim takie asy jak: Eusebio, Hugo Sanchez, Fritz Walter, Zico czy Alfredo di Stefano.

Bohater ze zdjęcia nr 24000 w kolekcji Jacka Kosierba, urodzony w Katowicach w 1916 roku zaczynał piłkarską przygodę w 1.FC Kattowitz, w latach 20. ubiegłego wieku, klubie mniejszości niemieckiej na Górnym Śląsku, który znalazł się wśród założycieli Ligi Polskiej. Wilimowski, jeszcze jako Pradella, miał zadebiutować na boiskach ekstraklasy w katowickiej jedenastce w wieku... 12 lat!!! Potem szybko trafił do Ruchu Chorzów, którego stał się wielką gwiazdą i liderem. „Niebiescy” z „Ezim” w składzie w latach 30-stych regularnie zdobywali mistrzostwo Polski, a sam piłkarz rok w rok zostawał najlepszym snajperem ligi. Ta sztuka udała mu się trzykrotnie, wliczając w to rok 1939, kiedy rozgrywek nie dokończono. Razem z Gerardem Wodarzem i Teodorem Peterkiem stworzył najsilniejszy atak w historii polskiej ligi. W pierwszym sezonie w barwach Ruchu w 1934 r. zdobył 34 bramki, a miał wtedy ledwie 18 lat. Do Wilimowskiego należy wiele ligowych rekordów. 21 maja 1939 r. w meczu przeciwko Union-Touring Łódź (12:1) nastrzelał aż... 10 goli, co do dziś jest niepobitym rekordem. Łącznie dla chorzowian w 86 ligowych grach zdobył 117 bramek!

Osobny rozdział to występy Wilimowskiego w reprezentacji Polski, a później, po wybuchu wojny, w jedenastce niemieckiej Rzeszy. W „biało-czerwonych” barwach zadebiutował jako 17-latek. W 1936 roku mógł poprowadzić polską drużynę do olimpijskiego złota na igrzyska w Berlinie. Tak się jednak nie stało, a wszystko przez aferę wywołaną przez „Przegląd Sportowy”. Wilimowski za rzekome picie alkoholu i branie pieniędzy za grę został skreślony z kadry i nie pojechał na igrzyska, gdzie nasza reprezentacja zajęła ostatecznie czwarte miejsce. Świat usłyszał o nim na początku czerwca 1938 roku, kiedy to w meczu mistrzostw świata Polska Brazylia (5:6) w Strasburgu zdobył aż cztery gole, zostając tym samym pierwszym graczem w historii mundiali, któremu udała się taka sztuka. Miał wtedy

ledwie 21 lat i jego kariera dopiero się tak naprawdę zaczynała. Niewiele ponad rok później wbił hat-tricka wicemistrzom świata Węgrom w wygranym w Warszawie 4:2 spotkaniu. Była to niedziela 27 sierpnia 1939 roku. Pięć dni później wybuchła wojna i wszystko się zmieniło.

Po jej wybuchu, jak wielu innych zawodników z Górnego Śląska, za przyzwoleniem polskich oficjeli z kapitanem związkowym czyli ówczesnym selekcjonerem Józefem Kałużą, zaczął grać w niemieckich klubach. Trafił do 1.FC Kattowitz, gdzie zaczynał swoją przygodę z piłką. Potem był czołowy klub Saksonii Polizeisportverein Chemnitz, z którym zdobył Puchar Związku Rzeszy w 1941 czy TSV 1860 Monachium, z którym triumfował w Pucharze Niemiec rok później. Nie chciał iść na wojnę, więc grał. Genialny zawodnik zaczął też występować w reprezentacji Niemiec prowadzonej przez słynnego Seppa Herbergera. W sierpniu 1942 roku zagrał w niemieckich barwach w meczu rozegranym w Bytomiu na stadionie im. marszałka Hindenburga przeciwko Rumunii. Niemcy wygrali 7:0, a Wilimowski zdobył jedną z bramek. W reprezentacji Niemiec zagrał w 8 meczach, w których strzelił aż 13 goli. Po wojnie, z wiadomych względów, został za zachodnią granicą. Z powodzeniem grał i strzelał bramki dla VfR Kaiserslautern. Bardzo zależało mu na tym, żeby wystąpić na piątych MŚ w Szwajcarii w 1954 roku, ale nie dostał powołania od Herbergera. Niemcy zdobyli tam wtedy sensacyjne mistrzostwo świata, pokonując w finale faworyzowanych Węgrów.

Gwiazdor tamtego zespołu legendarnych Fritz Walter tak mówił o Wilimowskim: „To chyba jedyny piłkarz na świecie, który zdobywał więcej bramek niż miał szans”.

22-krotny reprezentant Polski to jeden z najlepszych piłkarzy okresu międzywojennego. Niestety wybuch wojny przerwał jego fantastyczną karierę.

Co prawda futbol uratował mu życie, przeżył. Wojnę przetrwał jako Niemiec i kosztem gry pod inną flagą. Mimo, iż do podpisywania Volkslisty zachęcał wówczas Rząd Polski na Uchodźstwie (w celu zapobiegnięcia zagładzie narodu w Polsce) to w naszym kraju został wyklęty, zapomniany, zniszczony!

W Polsce jego nazwisko na lata wypisano z wszelkich rejestrów. Został uznany za zdrajcę. Dopiero od niedawna w ojczyźnie ponownie postrzegamy go jako sportowca, a nie kolaboranta.

Podczas finałów mundialu w 1974 roku w RFN starał się spotkać z polską kadrą, ale uniemożliwiły mu to polskie służby bezpieczeństwa. Porozmawiał jednak chwilę z trenerem Kazimierzem Górskim, który miał mu powiedzieć: „Panie Wilimowski, jeśli pan nic złego nie zrobił, jak pan mówi, dlaczego nie wrócił pan do kraju, może nie od razu, na fali emocji, i nie spróbował się wytłumaczyć, oczyścić z zarzutów? - Bałem się - odparł Wilimowski”. „Ezi” zmarł w Karlsruhe 30 sierpnia 1997 roku mając 81 lat.

Jeszcze dwie ciekawostki. Ernest Wilimowski

dla reprezentacji Polski zdobył 21 bramek w 22 spotkaniach, a uczynił to w ciągu 5 lat i 3 dni! Dla porównania Robert Lewandowski do wyrównania tego osiągnięcia potrzebował gry w 61 spotkaniach, a miało to miejsce na przestrzeni 5 lat, 11 miesięcy i 27 dni! „Ezi” dla reprezentacji Niemiec w 8 spotkaniach zdobył aż 13 bramek! Ze średnią 1,63 gola na mecz jest najskuteczniejszym niemieckim piłkarzem w historii! Inni „wielcy” legitymują się niższą średnią, np. Gerd Muller 1,10; Uwe Seeler – 0,60; Karl-Heinz Rummenigge – 0,47, a Jurgen Klinsmann – tylko 0,43 gola na mecz! *** Zbiory Jacka Kosierba są podzielone na trzy kategorie: drużyn z Polski, drużyn zagranicznych oraz reprezentacji narodowych. Aktualnie największą część stanowią zdjęcia ekip spoza granic naszego kraju. To 21730 drużyn z 288 państw, terytoriów zależnych, państw nieuznawanych, autonomicznych jednostek administracyjnych czy mniejszości etnicznych. Fotografii zespołów polskich jest obecnie 1293, a reprezentacji narodowych, w tym seniorów, juniorów, młodzieżowych, olimpijskich, oldbojów czy kobiet w różnych kategoriach wiekowych dokładnie 977 egzemplarzy.

Kolekcja świdniczanina bez wątpienia jest największą w Polsce. Potwierdziło to Biuro Rekordów wydając mu w 2016 roku stosowny certyfikat. W dniu swoich 40 urodzin rozpoczął autorski projekt pod nazwą „50 tysięcy zdjęć na 50-lecie”. Na swoje 50 urodziny chciałby zgromadzić 50 tysięcy fotografii.

Ma na to jeszcze prawie pięć lat. Już dziś, oczywiście w przypadku powodzenia projektu, świdniczanin zapowiada wydanie albumu z reprodukcjami najcenniejszych i najciekawszych fotografii. „Postępy” w kolekcji pasjonata piłki nożnej ze Świdnika można śledzić na jego stronie internetowej pod adresem www.kolekcjajack74.futbolowo.pl *** TOP „10” ZDJĘĆ DRUŻYN 1 Portugalia – 2427 2 Niemcy - 2408 3 Polska – 1293 4 Malezja – 1190 5 Japonia - 876 6 Włochy – 707 7 Singapur – 687 8 Kanada – 323 9 Serbia – 320 10 Hiszpania – 313 Red.

siebie 59/2019

15

Reprezentacja Rzeszy Niemieckiej z 1940 roku.

Ernest Wilimowski – czwarty od lewej w środkowym rzędzie.

Jacek Kosierb – kolekcjoner i pasjonat futbolu ze Świdnika kilka tygodni temu z rąk Wojewody Lubelskiego Przemysława Czarnka odebrał Brązowy Krzyż Zasługi, nadany mu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sport

16

V turniej Starosty PUCHAR POJECHAŁ DO RYBCZEWIC W sobotę 29 czerwca br. na stadionie miejskim przy ul.

Sportowej 2 w Świdniku został rozegrany V Turniej Klubów Sportowych w piłce nożnej jedenastoosobowej. Do piątej edycji zawodów, których głównym trofeum był Puchar Starosty Świdnickiego Łukasza Reszki, zgłosiło się sześć zespołów: Perła Progres Mełgiew, LKS Wierzchowiska, LKS Biskupice, Huragan Siostrzytów, Avia Świdnik i Victoria Rybczewice. W meczu finałowym futboliści A-klasowej Victorii pokonali 2:1 Huragan na co dzień występujący na boiskach klasy B. WYNIKI GRUPA A * MKS Avia Świdnik - LKS Wierzchowiska 1:0 (1:0) Bramki: 1:0 Szymon Kobiałka (6’). * GLKS Victoria Rybczewice - MKS Avia Świdnik 1:0 (0:0) Bramka: 1:0 Jakub Bomba (30’- rzut wolny). * LKS Wierzchowiska - GLKS Victoria Rybczewice 0:0.

TABELA 1. Victoria 4 pkt. br 1:0 2. Avia 3 pkt. br 1:1 3. Wierzchowiska 1 pkt. br 0:1 GRUPA B * LKS Perła Progres Mełgiew - LKS Huragan Siostrzytów 2:0 (1:0) Bramki: 1:0 Patryk Mizura (5’), 2:0 Patryk Mizura (19’). * LKS Biskupice - LKS Perła Progres Mełgiew 3:1 (1:1) Bramki: 1:0 Mateusz Czarnota (9’), 1:1 Adrian Duda (13’), 2:1 Maksym Kowalski (17’-rzut karny), 3:1 Maksym Kowalski (22’). * LKS Huragan Siostrzytów - LKS Biskupice 4:0 (2:0) Bramki: 1:0 Sebastian Gorgol (2’), 2:0 Sebastian Gorgol (4’), 3:0 Łukasz Daniel (17’), 4:0 Artur Lipiec (30’).

TABELA 1. Huragan 3 pkt. br 4:2 2. Perła Progres 3 pkt. br 3:3 3. Biskupice 3 pkt. br 3:5 MECZ O 5 MIEJSCE * LKS Wierzchowiska - LKS Biskupice 1:2 (1:1) Bramki: 1:0 Maciej Ruszniak (1’), 1:1 Maksym Kowalski (14’), 1:2 Marcin Nakielski (25’).

MECZ O 3 MIEJSCE * MKS Avia Świdnik - LKS Perła Progres Mełgiew 2:2 (2:0) rzuty karne 4:3 Bramki: 1:0 Mateusz Kowalewski (8’), 2:0 Paweł Szyjduk (13’), 2:1 Jakub Olszak (20’), 2:2 Marcin Słomianowski (27’).

MECZ O 1 MIEJSCE * GLKS Victoria Rybczewice - LKS Huragan Siostrzytów 2:1 (2:0) Bramki: 1:0 Mariusz Skorek (12’), 2:0 Mariusz Skorek (13’), 2:1 Igor Motyl (22’).

NAJLEPSZY STRZELEC: Maksym Kowalski (LKS Biskupice) - 3 bramki.

NAJLEPSZY BRAMKARZ: Damian Janczak (Huragan Siostrzytów).

NAJLEPSZY PIŁKARZ: Mariusz Skorek (Victoria Rybczewice).

Jac(e)K

Podczas uroczystości zakończenia turnieju oficjalnie został przekazany Puchar Hydrocentrum za wygraną w klasyfikacji Lokalnego Przeglądu Piłkarskiego na najlepszą drużynę z powiatu świdnickiego na szczeblu B klasy. Puchar z rąk Piotra Jaroszewskiego odebrał Marek Niedźwiedź.

Gratulujemy!

Starosta Łukasz Reszka wręczył brązowe odznaki „Za Zasługi dla Sportu” przyznane przez Ministra Sportu i Turystyki Witolda Bańkę. Odznaki odebrali: Barbara Karaś, Piotr Gorzkowski i red. Krzysztof Basiński (na zdjęciu) z „NowegoTygodnia w Świdniku”.

Gratulujemy!

„Victoria i Huragan” Na wspólnym zdjęciu mistrz turnieju – Victoria Rybczewice i wicemistrz – Huragan Siostrzytów. siebie 59/2019

17

Powiatowa Liga Szóstek Piłkarskich KOŃCOWA TABELA

PEGIMEK ZDETRONIZOWAŁ DYWANY!!!

Boisko Orlik przy Powiatowym Centrum Edukacji Zawodowej w Świdniku przez blisko dwa miesiące było areną zmagań jubileuszowej, dziesiątej edycji Powiatowej Ligi Szóstek Piłkarskich. W sezonie 2019 o Puchar Starosty Świdnickiego Łukasza Reszki rywalizowało siedem zespołów. Rozgrywki zorganizowało Starostwo Powiatowe przy współpracy z Ogniskiem TKKF Świt w Świdniku. Na finiszu rywalizacji, w meczu decydującym o kolejności na podium Pegimek zremisował z obrońcami tytułu mistrzowskiego sprzed roku czyli Dywanami Łuszczów i dzięki temu wywalczył zajął pierwsze miejsce. Poniżej szczegółowe wyniki ostatniej, siódmej kolejki, końcowa tabela, czołówka klasyfikacji najlepszych strzelców oraz wyróżnienia indywidualne za sezon 2019.

VII KOLEJKA CZWARTEK 27 CZERWCA 2019 r. * Starostwo Powiatowe – Hubertus 5:0 (0:0) Bramki: Michał Bujnik 2, Szymon Kobiałka 2, Janusz Jędrych.

Starostwo Powiatowe: Karol Grodzki, Janusz Jędrych, Marek Krawczyk, Mateusz Romak (kpt), Michał Bujnik, Szymon Kobiałka, Artur Adamek. Kierownik drużyny:Mateusz Romak.

Hubertus: Wojciech Lesicki, Hubert Wnuk (kpt), Wojciech Nowosadzki, Jacek Kosierb, Łukasz Skroban, Rafał Wilk, Daniel Sznajder, Przemysław Merski. Kierownik drużyny:Hubert Wnuk. * TKKF Świt - Creatio Biuro Rachunkowe 5:3 (0:2) Bramki: Marek Niedźwiedź 3, Grzegorz Mazur, Dawid Kurkiewicz – Łukasz Mróz 2, Michał Romanowski.

TKKF Świt: Marcin Głażewski, Marek Niedźwiedź (kpt), Dawid Kurkiewicz, Arkadiusz Herbik, Jakub Grzesiak, Grzegorz Mazur. Kierownik drużyny: Piotr Gorzkowski.

Creatio Biuro Rachunkowe: Zbigniew Kawerski (kpt), Michał Romanowski, Przemysław Kozioł, Łukasz Gąbka, Radosław Kiljanek, Łukasz Mróz, Michał Jaworski, Piotr Mazur.Kierownik drużyny: Tomasz Kulisz. * Dywany Łuszczów – Pegimek 2:2 (1:1) Bramki: Jan Cegiełka 2 – Rafał Feret 2.

Dywany Łuszczów: Maciej Kędziora, Mateusz Zawiślak, Bartłomiej Barwiak, Paweł Kasak, Kamil Cieśla, Jan Cegiełka, Jakub Bomba (kpt). Kierownik drużyny: Mateusz Zawiślak.

Pegimek: Sebastian Pietroń, Mateusz Olech, Paweł Szyjduk, Rafał Feret, Konrad Maziarczyk, Mateusz Kozłowski (kpt), Dominik Szponar, Artur Goc, Mateusz Kowalewski, Daniel Wójcik, Mateusz Selwa, Łukasz Różycki. Kierownik drużyny:Mateusz Kozłowski. pauza: Internat PCEZ

18

1 Pegimek 2 Dywany 3 Starostwo 4 TKKF Świt 5 Hubertus 6 Creatio 7 Internat

6 16 (5-1-0) 48:11 6 16 (5-1-0) 41:11 6 9 (3-0-3) 12:11 6 9 (3-0-3) 17:14 6 6 (2-0-4) 17:31 6 6 (2-0-4) 22:19 6 0 (0-0-6) 11:71

KLASYFIKACJA NAJLEPSZYCH STRZELCÓW 24 bramki – Paweł Szyjduk (Pegimek), 17 bramek – Kamil Cieśla (Dywany Łuszczów), 9 bramek – Jan Cegiełka (Dywany Łuszczów), 6 bramek - Przemysław Kozioł (Creatio Biuro Rachunkowe), Mateusz Kowalewski (Pegimek), Marek Niedźwiedź (TKKF Świt).

NAJLEPSZY BRAMKARZ: Karol Grodzki (Starostwo Powiatowe).

NAJLEPSZY PIŁKARZ: Kamil Cieśla (Dywany Łuszczów).

PUCHAR „FAIR PLAY”: Dywany Łuszczów.

Jac(e)K

Mistrzowska drużyna PEGIMEKU. Puchar za mistrzostwo z rąk starosty świdnickiego Łukasza Reszki odebrał kapitan drużyny Pegimeku – Mateusz Kozłowski. fot. Tomasz Filipiuk

Piknik rodzinny w DCA

Wycieczka uczestnikรณw DCA

KOTLINA KŁODZKA W OBIEKTYWIE OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH