Hallo 1#2014

Hallo ik ben Dettie Plat

Mijn ideeĂŤn staan in dit blad Ik hou van schrijven, uitstapjes en kijken naar de Bold & the Beautiful

nr. 1 - maart 2014

Dit ben ik Mijn centjes stop ik in dit mooie roze varken. Ik kan goed sparen.

Hallo, ik ben Dettie Plat. Ik ben 67 jaar. Ik woon bij

Mmm, koffie met melkschuim!

De leiding maakt het altijd voor me klaar.

Philadelphia in Rheden. In de Haverweg. Daar is het fijn wonen. Net een hotel! Wil je meer over mij weten? Lees en kijk dan maar snel verder!

Op deze cd-speler kan ik lekker naar de cd’s van Koos luisteren.

Ik heb er 92.

Ik maak graag lijstjes. Bijvoorbeeld van tv-series of alles wat ik van Koos Alberts heb.

2 Hallo

Ik zat ooit met Koos Alberts in het vliegtuig.

Zo werd ik fan. Alles is leuk aan hem.

Inhoud

Ik heb een kast vol poppen, uit alle landen. Deze komen uit Spanje. Olé!

Voordat ik naar bed ga, puzzel ik nog even.

Woordzoekers. Ik vind ze snel!

4 7 8 10 14 16

Dit is mijn dag

36

Bijbelverhaal

Dettie Plat is met pensioen. Ze heeft geen dagbesteding meer, maar ze verveelt zich nooit. Kijk je mee?

Dit eet ik graag

Lekker, rode kool met hachee. Carla, de zus van Dettie, kan dat heel goed klaarmaken.

Dit is mijn familie

Dettie heeft lieve mensen om zich heen. Haar twee zussen en haar nichtje zijn heel belangrijk voor Dettie.

Dit is mijn tekst

Annette, Jan Kees en Dettie houden van schrijven.

Alle drie op hun eigen manier.

Dit maak ik

Kleine vakjes met nummertjes. Zo maakt Johan de mooiste schilderijen.

En verder

16 K ort nieuws & Agenda 18 Zorg voor oudere cliënten. Philadelphia zet zich in voor een waardige oude dag 22 Carla Zwart gaat in gesprek met Philadelphia over de zorg voor haar zus Dettie 23 Column van Greet Prins 24 2013 en 2014: jaren van loslaten én bouwen 28 Geocaching, een soort schatzoeken met gps.

Coördinerend begeleider Irene Pigge ging met vier cliënten op stap 30 De Raad van Bestuur aan het woord: Han van Esch 34 Stichting Vrienden maakte een wandspeelsysteem mogelijk in Kampen

Ton Kloet vertelt het verhaal van Johannes de Doper die Jezus in de rivier de Jordaan doopt.

Wij maken Hallo. Hallo is een uitgave van de Stichting Philadelphia Zorg die vier keer per jaar verschijnt.

Hallo is bedoeld voor cliënten, hun ouders/belangenbehartigers, medewerkers, vrijwilligers, donateurs Stichting Vrienden en externe relaties. Concept en Realisatie: Head Office NL, onderdeel van Sanoma Redactie: Luc van den Abeelen, Eline Broekhuizen, Sicko van Dijk, Krista Haneveld, Bea Nijhof, Bo Nijssen,

Douchen, daar ben ik gek op.

Heerlijk tutten in de badkamer.

Dettie Plat, Annemarie Veen Vormgeving: Aleida Boonstra, Evelien Dijksman Traffic en productie: Saskia van den Akker Medewerkers: Coen Dirkx, Marieke Duijsters, Yasmin Hargreaves, Frank van Geffen, Mariel Kolmschot, Daniëlle Kraft, Charlotte Kreukniet, Monique de Ligny, Marijke van der Linde, NFP Photography, Photography & Images, Marieke Priem, Iris Stam Advertenties: Head Office NL, Erik van Leijenhorst, (035) 689 99 00 Contact: hallo@philadelphia.nl © 2014 Sanoma Media Netherlands B.V. Niets uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, op welke wijze dan ook, zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Dit is mijn dag

"Vandaag is maandag, maandag vandaag. We steken een kaarsje aan voor...". Tijdens de week足 opening zingen we. Ook bidden we en lezen we uit de Bijbel.

Hallo, ik ben Dettie.

Ik ben lekker met pensioen. Maar ik zit niet stil hoor. Ik vermaak me prima in en om het huis!

"Het is hier heerlijk!"

4 Hallo

Ha, bellen naar familie! Twee keer per week mag dat. Met de telefoon van de leiding.

Dit is Everdien.

Zij woont hier ook. Tijdens de lunch hebben we veel lol.

Ik zit op computerles.

Op maandagavond.

Vandaag maak ik lijstjes.

Dat doe ik graag.

In de supermarkt in het dorp werkt mijn nicht Miranda. Ik krijg vaak een reep chocolade!

Hallo 5

Dit is mijn dag

Over Philadelphia

"Niets moet, alles kan" Margo Beusker (35), Coördinerend begeleider: “Ik werk hier vanaf de opening, acht jaar geleden. De Haverweg is een locatie voor ouder wordende cliënten die behoefte hebben aan een aangepast levenstempo.

Vanwege hun lichamelijke en soms ook mentale gesteldheid. Er wonen dertien mensen. Dettie is hier sinds augustus 2012. In de vorige locatie kwam ze niet goed meer mee; jongere medebewoners, vroeg opstaan. Hier is de instelling: niets moet, alles kan. We geven bewoners de regie. Zo nodig wel binnen kaders. Dettie vraagt duidelijkheid. Ze weet: ik sta doordeweeks om 9.30 uur op, in het weekend slaap ik uit. Eén keer per week zakgeld, twee keer per week telefoneren. Dettie is lief, vrolijk en lekker ondeugend. Soms bemoeit ze zich te veel met anderen.

Of trekt ze zich juist te veel terug, met de lijstjes die ze graag maakt. Dan leiden we haar op speelse wijze af.

Volgens zus Carla is ze hier enorm opgebloeid.”

Vrijwilliger Willy: "We hebben net gewinkeld in het dorp.

Op stap gaan met Dettie is erg gezellig."

’s Ochtends en ’s avonds kijk ik naar de Bold & the Beautiful. Al 25 jaar. Ik weet álles over Taylor, Brooke en Ridge.

6 Hallo

Dit eet ik graag

Zus Carla: "Dettie smult van de rode kool met hachee die ik voor haar maak."

Dit heb je nodig (voor 4 personen): uit de keuken  snijplank s  scherp me l pe  polle  koekenpan n  gewone pa uit de winkel dvlees  een pond run  boter zout en peper  een beetje  drie uien uillontablet  een vleesbo vier kruidnagels aadjes  drie laurierbl ls azijn  twee eetlepe



Rode kool met hachee Maak eerst de hachee, want het vlees moet lang sudderen.

Stap 1 Snijd het vlees in kleine stukjes, zo groot als dobbelsteentjes. Strooi er dan wat peper en zout overheen. Snijd de uien in snippertjes.

Stap 2 Doe een klontje boter in de koekenpan op een laag vuur.

Wacht tot de boter bruin is.

Doe dan het vlees in de koekenpan en bak het bruin. Doe ook de gesnipperde uien in de koekenpan en laat ze meebakken.

Stap 3 Giet voorzichtig water in de koekenpan. Doe het bouillon­

tablet, de vier kruidnagels en de drie laurierblaadjes erbij.

Stap 4 Roer alles goed door elkaar.

Zet het vuur nu wat hoger en laat het water koken.

Stap 5 Zet het vuur weer laag als het water kookt. Laat dan de hachee drie uur lang sudderen.

Zet het deksel schuin op de pan. Giet na tweeënhalf uur de azijn in de pan.

Nu heb je alle tijd voor de rode kool.

Stap 1 Snijd de rode kool doormidden. Haal de harde kern eruit.

Leg de helft van de rode kool met de platte kant op de

een rode kool etten  twee goudren ls suiker  twee eetlepe agels  twee kruidn



plank. Snijd die helft in dunne reepjes. Doe dat ook met de andere helft.

Stap 2 Schil de appels en snijd ze in kleine stukken.

Stap 3 Doe de rode kool en de appels in de pan. Doe er een beetje zout bij en de suiker en de twee kruidnagels.

Stap 4 Doe een laagje water in de pan. Laat het op een laag vuur ongeveer drie kwartier zachtjes stoven.

Af en toe roeren. Misschien moet er nog wat water bij.

Eet smakelijk!

Hallo 7

Dit is mijn familie

En ik ben Ninotchka.

Carla is mijn moeder en Dettie is dus mijn tante. Dettie en ik gaan af en toe naar een optreden van Koos Alberts.

Daar geniet ze erg van. Koos maakt na z’n optreden soms een praatje met ons.

Een echte levens­ genieter "Hallo, ik ben Dettie Plat. Ik woon in de Haverweg in Rheden. Op mijn kamer heb ik heel veel foto’s van Koos Alberts. En ik heb denk ik wel al zijn cd’s."

8 Hallo

Mijn naam is Carla. Ik ben de oudere zus van Dettie. Als ze bij ons op bezoek is, kook ik iets lekkers voor haar. Dat vindt ze heerlijk. Soms helpt Dettie mee met koken.

Ik ben de jongere zus van Dettie. Ik heet Ina. Toen we nog kleine meisjes waren, speelden Dettie en ik vaak samen. We speelden dan bijvoorbeeld circus. Of we deden toneelstukjes.

Zus Carla over Dettie:

" Ze maakt graag lijstjes" "Dettie is 67 jaar en geniet erg van haar leven. De begeleidsters zijn lief voor haar en Dettie heeft altijd wel iets te doen. Ze moet hier niets, maar ze mag veel. Sinds ze hier is, hebben we haar zien opbloeien.

Dettie heeft geen dagbesteding meer buiten de deur, maar ze vermaakt zich prima. Op de computer is ze bijvoorbeeld heerlijk druk met het maken van lijstjes. Ze zet de namen van Nederlandse zangers onder elkaar. Of ze maakt een verlanglijstje voor haar verjaardag. Daarna print ze die lijst en stopt hem in haar map.

Tot haar veertigste woonde Dettie bij onze ouders. Daarna ging ze naar een Philadelphia-huis in Arnhem. Dat was wel een hele overgang voor haar.

Toen ze meer zorg nodig had, zochten we een andere plek voor haar.

Toen Dettie hoorde dat er een Albert Heijnfiliaal in de buurt was, vond ze het goed om te verhuizen. Ze winkelt namelijk graag. Bij die uitjes zit ze in een rolstoel, binnen loopt ze met de rollator. In het mandje van die rollator heeft ze haar viltstiften want ze kleurt ook graag. Verder is ze bezig met puzzelen, kussens knopen, borduren en werken op de computer.

Ook mag ze heel graag televisie kijken, zowel overdag als ’s avonds.

Dat kan hier gelukkig ook. De be­ woners worden hier erg vrij gelaten, ze mogen bijvoorbeeld laat opstaan.

Zo kan het gebeuren dat Dettie om half tien uit bed komt. Ze heeft het prima naar haar zin in de Haverweg."

Hallo 9

Dit schrijf ik

Wie schrijft die blijft Dettie maakt lijstjes, Annette schrijft over vakanties en SpangaS. En Jan Kees beschrijft alles van de films die hij ziet. Schrijf jij ook?

10 Hallo

De 'i' vind ik een mooie letter

Dettie Plat (67 jaar) de Haverweg, Rheden “Vroeger zat ik op school. Daar leerde ik klokkijken, lezen en schrijven. Van juffrouw Puls.

Ze was heel streng. Maar nu kan ik het wel. Ik maak graag lijstjes. Met bijvoorbeeld de namen van mensen die bij me op bezoek komen. Of van de spullen die ik heb. Van de televisieprogramma’s die ik graag kijk. De ‘i’ vind ik een mooie letter. Die trek ik altijd over, met een zwarte stift.

Ik schrijf ook weleens een brief. Aan het hoofd van dit huis. Dat die leuke jongen hier moest blijven werken. Of een gedicht. Aan Sinterklaas.

Dat ik het hier naar mijn zin heb. Op 23 augustus 2012 ben ik in de Haverweg komen wonen.

Ik vind het hier fijn. Net een hotel.”

Hallo 11

Dit schrijf ik

Ik schrijf over wat ik zie en beleef

Annette Knoop (23 jaar), Het Weeshuis, Monnickendam “Als ik schrijf, voel ik me blij. Ik gebruik een rode of blauwe pen. En een schrijfblok met lijntjes. Ik maak verhalen over SpangaS. Dat is een serie die gaat over een school. Op televisie. Ik kijk er altijd naar. En daarna ga ik er zelf over schrijven. Over hoe leuk het is in de klas.

Over spannende dingen, zoals kletsen en verliefd zijn. Ook maak ik verhalen over de vakantie. Dit jaar ga ik naar Oostenrijk.

Daar blijf ik een hele maand. In Volendam kom ik ook graag. Daar woon ik in de buurt. In 2010 kwam ik Nick en Simon tegen. Dat zette ik natuurlijk ook in het schrijfblok. Mijn verhalen lees ik voor als ze af zijn. Iedereen vindt ze mooi.”

12 Hallo

Jan Kees Bosman (31 jaar), Hilversum “Ik ben gek op films. Comedy en actie, daar kijk ik het liefst naar.

De beste film vind ik Beverly Hills Cop. Mijn favoriete acteur is Eddie Murphy. Ik ga om de maand naar de bioscoop. Maar ik heb thuis ook een grote verzameling dvd’s. Mensen noemen mij weleens ‘De Professor’. Omdat ik zoveel over films weet te vertellen. Mijn bege­ leider van Philadelphia zei laatst: ‘Waarom deel je die kennis niet?

Waarom ga je geen recensies schrijven?’ Dat zijn stukjes tekst waarin je vertelt waarover een film gaat. Wat er bijzonder aan is. Wie erin spelen. En wat je mening over de film is. Eigenlijk een heel goed idee.

Maar ook wel een beetje spannend. Ik hoop dat mijn recensies net zo boeiend worden als de films die ik zie.”

Ze noemen mij weleens 'De Professor'

Dit maak ik

Hallo, ik ben Johan en ik hou van schilderen

Johan Janse is geboren in Nieuw Lekkerland en woont en werkt in Klein Sonsbeek in Werkhoven.

“Mijn hobby is schilderen.

Door de nummertechniek kan ik dat helemaal zelf14 Hallo

standig. De nummertjes vertellen welke kleur ik moet gebruiken. Of welke kleuren ik moet mengen.

Ik hoef nu nooit meer hulp te vragen aan bege­leiders.

Daar ben ik best trots op.

Ik geef mijn schilderijen vaak weg. Aan familie of

vrienden. Als cadeautje.

Ik heb laatst onze burgemeester een schilderijtje gegeven. Ik heb gewoon gebeld of hij er eentje wilde hebben en dat wilde hij wel. Ik heb toen een afspraak gemaakt en ben op de fiets naar het gemeente­

huis gegaan. Leuk, hè? Ik werk ook een paar dag­ delen bij de Jumbo. Met begeleiding van een jobcoach. En ik lees veel in Hallo. Ik vind het een erg leuk blad. Daarom wilde ik er graag in staan met mijn schilderijen!”

thereca complete inrichting in zorg&kantoor Productieweg 5, 8061 RK Hasselt T. 038 477 85 60 F. 038 477 85 61 info@thereca.nl www.thereca.nl Thereca is voor velen een bekende en vooral een vertrouwde naam. Wij maken immers al vanaf 1907 meubelen. De oorspronkelijke doelstelling van Thereca was: het ontwikkelen van huiselijke houten projectmeubelen voor de zorgsector.

De kwaliteit stond voorop, het zitcomfort was ongeëvenaard en de prijs was prima.

Maar we bemerkten echter ook een belangrijke verandering in de markt. Waar eerst kwantiteit door onze doelgroepen werd gevraagd kwam nu een heel duidelijke verschuiving naar kwaliteit. Dan bedoelen we niet de kwaliteit van onze producten, want die is uitstekend, maar de kwaliteit van de leefomgeving en de interactie hiermee.

De mens en vooral het welbevinden van de mens kwam centraal te staan. Geen patiënten maar cliënten, geen bejaardenhuis maar een zorghotel.

Meer individuele vormgeving, niet alleen van de producten, maar zeker ook van de ruimte, het gebouw, de omgeving… Inrichten werd het creëren van een veilige, sfeervolle leefomgeving in al zijn facetten.

Niet alleen de zorgmeubelen werden lichter, luchtiger en kleurrijker, ook de interieuradviezen waren gericht op de veranderende eisen die de markt vroeg. Sfeer en emotie in de ruimte, van vloeren tot wanden en gordijnen en niet te vergeten verlichting; allemaal onderdelen die belangrijk zijn om een ‘thuis’ te maken.

Daarom vinden wij het ook heel fijn dat we nu een samenwerkingsverband met Stichting Philadelphia Zorg hebben want onze doelstellingen sluiten prima aan bij het gedachtengoed van Philadelphia.

Kijk maar eens op de nieuwe website van Thereca www.thereca.nl, dan zie je wat we bedoelen!

Kort nieuws

Voetbaltoernooi

Philadelphia organiseert ook dit jaar een landelijk voetbaltoernooi voor cliënten.

Op 30 augustus zijn voetballers en fans weer welkom bij v.v. Hierden.

Participatie? Gewoon doen!

Cliënten van locatie Hummeloseweg in Hengelo (Gld) schitterden bij de nieuwjaarsreceptie in een prachtige modeshow. Ouders, familie, vrijwilligers, buurtbewoners en andere belangstellenden keken hun ogen uit.

In drie rondes showden de modellen Barok-, Rock & Rollen Galakleding met twee bruidsparen.

Afsluiting kerstkaartenexpositie kaartenwedstrijd naar het hoofdkantoor in Amersfoort.

Cliënten gezocht!

Daar werd de expositie van hun werk feestelijk

De cliëntenraad van het cluster

afgesloten. Alle winnaars kregen hun kunstwerk ingelijst

Intensief kan versterking gebrui-

mee naar huis.

ken! Welke cliënt wil meepraten

De regionale winnaars zijn: Henny Duitman (Amsterdam

over de ondersteuning in dit clus-

e.o.), Ans Warnaar (Noordwest), Jeroen Meiners (Oost),

ter? Woon je in een locatie van

Carolien Stuive (Midden), Rowan van Houtum (Zuid),

cluster Intensief en wil je mee-

Marieke van Ommen (Noord), Margo Verschoor (West),

denken, neem dan contact op met

Corinne Schol (cluster Werk & Begeleiding) en Tony Fiole

Henrieke Schieven, h.schieven@

(cluster Intensieve Zorg). Miranda Tazelaar, regio Groot

philadelphia.nl, (033) 760 2911.

Op 23 januari kwamen alle winnaars van de kerst-

Een van de winnaars, Marieke van Ommen.

16 Hallo

goede ervaring. Niet praten over een participatiesamenleving, maar gewoon doen.”

© Mike Bink

Schitterende sterren

Leerlingen van ROC Horizon College in Heerhugowaard trakteerden 40 ambulante Philadelphia-cliënten op een diner. De cliënten waren enthousiast: “Echt gaaf dat ze dit doen en helemaal voor niks.” Of: “Zo chic heb ik nog nooit gegeten.”

Anne Cupido, coördinerend begeleider: “Onze cliënten hebben vaak een beperkt netwerk en niet veel geld om uit eten te gaan. We zijn daarom enorm blij dat ze elkaar op deze manier konden ontmoeten.”

Ronald Mulder, opleidingsmanager bij het ROC: “Je belangeloos inzetten is ook voor onze leerlingen een

Veluwe, was de landelijke winnaar.

Broodjes met de bakfiets

agenda

April

Vrouwen van Nu, afdeling Dalfsen, bakten en verkochten kniepertjes tijdens de Blauwe Bogendagen.

De opbrengst was voor een bakfiets voor Leerwerkcentrum Vechtdal. Cliënten kunnen nu hun zelfgemaakte broodjes per fiets bezorgen. Ze zijn niet meer afhankelijk van mensen met een rijbewijs!

Mevrouw Corrie de Bloois (r.) samen met haar zus.

Hoera!

95 jaar!

Mevrouw Corrie de Bloois uit ’t Anker in Zwijndrecht vierde 10 maart haar 95ste verjaardag! Corrie woont al heel lang bij Philadelphia, is goed ter been, breit en gaat elke week met haar zus koffiedrinken in het winkelcentrum. Hartelijke felicitaties van Philadelphia!

Koninklijke onderscheiding Maarten de Bloois is bij zijn afscheid als voorzitter van onze landelijke Participatieraad koninklijk onderscheiden. Hij werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Voor zijn ‘enorme inzet op het gebied van zorg en welzijn’. Sinds 1984 bekleedde hij bij Philadelphia verschillende functies, zoals lid en later voorzitter van de landelijke Participatieraad.

Verder was hij actief als mantelzorger en organiseerde hij aangepaste campingkerkdiensten.

4 april Congres Regelarme Zorg: De resultaten bij Philadelphia Kosten: € 75,- (t.b.v.

Stichting Vrienden) Locatie: Conferentiecentrum Zonheuvel, Doorn 14 april Landelijk Congres Omgaan met onbegrepen (probleem)gedrag in de langdurige zorg Met o.a. een presentatie van Philadelphia.

Locatie: Spant!, Bussum 15 april Werkconferentie Handen ineen voor OUD Voor: (coördinerend) begeleiders Locatie: Inn Style, Maarssen

Mei

12 mei Landelijk Congres Bewegen in de Langdurige Zorg Met o.a. een presentatie van Philadelphia.

Locatie: Spant!, Bussum 12 mei Internationale Dag van de Verpleging

Juni Hallo in Juni...

In het volgende nummer staat Berry Evenboer centraal.

Berry woont in locatie Zijpenberg in Amersfoort.

Hij is 26 jaar en werkt bij Kringtex, een bedrijf dat textiel recyclet. Berry is gek op zijn ouders, zijn zusje

13–15 juni Special Olympics Nationale Spelen Gesponsord door Stichting Vrienden Plaats: Heerenveen

én zijn scooter.

Hallo 17

Een fijne, oude dag in Anfieldroad (Amsterdam)

“Gezellig samen foto’s van Een gezamenlijke lunch voor de buurt of samen foto’s van vroeger bekijken. Dit zijn twee voorbeelden van de ‘belevingsgerichte zorg’ die de vierentwintig bewoners van locatie Anfieldroad in Amsterdam-Oost sinds 2013 krijgen. “We leren onze bewoners echt kennen en begrijpen.”

Oprechte interesse Gaandeweg zijn de begeleiders van Anfieldroad zich meer en meer gaan verdiepen in het verleden, de gevoelswereld en de gewoonten van bewoners. Ook familieleden en anderen in het sociale netwerk van cliënten werden erbij betrokken, om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen. Dit maakt de

18 Hallo

‘levensbagage’ van de cliënt inzichtelijk, laat zien wat hij vroeger leuk vond en nú belangrijk vindt, zijn positie in de groep, omstandigheden die hem van streek maken, actuele gezondheidsproblemen en de rol van familieleden. “Als je oprecht geïnteresseerd bent, ontstaat er verbinding. We leren onze bewo-

ners echt kennen én begrijpen”, vertellen Monique en Christa.

Het oproepen van oude, positieve herinneringen, is een van de manieren. Dat gebeurt bijvoorbeeld met het samen bekijken van foto’s van vroeger en in de huiskamervergaderingen, die voor de bewoners erg belangrijk zijn.

Blijven observeren De individuele karakteristiek van de cliënt vormt de basis van de belevingsgerichte zorg.

“Maar dat is geen statisch document”, vult projectleider Afra Groen aan. “Begeleiders Lees verder op pagina 20

Vrijwilliger Hellen zoekt samen met bewoner Anneke naar persoonlijke knipsels voor het boekje.

Paula plaatst altijd de koekjes op de schaal. Ze brengt ze zelf rond.

▼

Wat vond de cliënt voorheen leuk en nú belangrijk?

▼

“D

e zorg was lange tijd aansturend en stimulerend, gericht op versterking van de zelfstandigheid. Wat het verouderingsproces bij cliënten deed, wisten we niet”, vertellen Christa Verkaik, Monique Klepper, Louise Maks en Laura Dijkstra. Ze zijn begeleiders bij locatie Anfieldroad. De jongste bewoner is 47, de oudste 84.

“Toen een jaar of vijf geleden onze eerste bewoner ging dementeren, herkenden we dat niet meteen. We wisten ook niet hoe we ermee moesten omgaan.” Het team voelde zich tekortschieten en had behoefte aan scholing om passende ouderenzorg te kunnen bieden.

Het werd het project Belevingsgerichte Zorg.

“Doel is cliënten met positieve aandacht een veilig en vertrouwd gevoel te geven. We nemen zorg over als dat rust brengt, we benoemen leuke momenten en fijne herinneringen, delen die als team met elkaar en gebruiken ze in de groep of als idee voor een uitstapje.”

vroeger bekijken” Een belevings-/herdenkingsboekje in de maak.

▼ Zorg, dichtbij ouderen Steeds meer cliënten worden oud en krijgen ouderdomsverschijnselen: lichamelijke klachten, emotionele kwetsbaarheid, dementie. Daarom ging Philadelphia de afgelopen jaren in gesprek met betrokkenen over ‘een waardige oude dag’.

▼

Ingrid verdeelt de medicijnen.

Voor Carla een belangrijk moment.

We beschikken nu over verschillende elementen om dicht bij oudere cliënten te blijven: ∏ Vroeg signaleren van veranderingen ∏ Een beraad met familie ∏ Cliëntprofielen om het proces te volgen en de juiste medewerkers in te zetten. Is de cliënt nog vitaal? Al kwetsbaar? Is extra of intensieve zorg nodig? ∏ Belevingsgerichte zorg (zie reportage) ∏ Werken met levensgeschiedenis (levensboek) ∏ Kennis qua huisvesting en domotica ∏ Basistraining Zorg voor ouder wordende cliënten (in ontwikkeling bij Het Leerhuis) ∏ Een toolkit (via de VGN) met o.a. tips rondom diabetes, epilepsie, juridische zaken en palliatieve zorg

▼

Soep koken. Stagiaire Yangchub en bewoner Lotti doen dat samen.

∏ Gespecialiseerde gedrags­­­deskundigen in vakgroep Oud

Hallo 19

De klepkaarten bevatten informatie over wat cliënten fijn en niet fijn vinden

Waardige laatste levensfase Uitgangspunt is dat cliënten in hun vertrouwde omgeving blijven. Als dat niet meer kan, bespreken we met elkaar het vervolg. Philadelphia publiceerde ‘Praten over ziek en dood’, een boekje met – op verzoek van de landelijke Cliëntenraad – een lijst waarop

blijven observeren en contact maken om gedragsveranderingen te signaleren. Zo kunnen we de zorg en begeleiding bijstellen.”

In het maandelijkse Belevingsgerichte Beraad staat steeds één cliënt centraal; alle zorgverleners bespreken dan zijn of haar bijzonderheden en veranderingen. Ook wordt over een positief moment of bijzonder contact met de cliënt verteld. Indien nodig wordt de karakteristiek van de cliënt bijgesteld.

▼ Begeleidster Louise danst de tango met bewoner Rob.

Kleppen en douchekaarten

% cliënten ouder dan 50

100% 90 80 70 60 50 40 30 10 0

13,3 1986

20 Hallo

28,2 2011

Wie mag bij mij komen als ik ziek ben?

Wie moet mijn rouwdienst voorbereiden?

Vanuit welk geloof? Bij het boekje horen voorbeelden van formulieren, zoals een niet-reanimatieverklaring (tussen arts en cliënt). Omdat het invullen van zulke formulieren zorgvuldig moet gebeuren, is het goed om er bijtijds over te spreken. Al met al willen we ook en juist rond het levenseinde ‘dicht bij’

Het percentage cliënten bij Philadelphia dat ouder is dan 50 jaar neemt gestaag toe.

In bijna dertig jaar is het aantal meer dan verdubbeld.

20

cliënten hun wensen kunnen invullen.

31,9 eind 2013

Ondersteuningsplannen worden op Anfieldroad vervangen door persoonlijke afsprakenkaarten. Een soort contract, in eenvoudige taal en met plaatjes, zodat cliënten ze begrijpen. De cliënthulpkaart is een aparte, individuele kaart, met een samenvatting van belangrijke ADLbegeleidingsbehoeften. En dan zijn er nog de douchekaarten, met bijzondere wensen op het gebied van persoonlijke verzorging, en de klepkaarten, bedacht door Monique. Deze klepkaarten bevatten informatie over wat cliënten fijn en niet fijn vinden en hoe ze begeleid willen worden bij stress of boosheid. De kaart levert ook gespreksonderwerpen en dus contactmomenten op. Daarnaast is het activiteitenplan ‘belevingsgericht’ gemaakt. Bijzonder initiatief is de wekelijkse Buurtkamer, waar alle ouderen in de wijk welkom zijn voor een gezamenlijke lunch. “Reken maar dat daar geklept wordt!”

cliënten blijven.

Lien van Engelen, lid van de landelijke Cliëntenraad “Toen mijn vader overleed, heeft mij dat aan het denken gezet en heb ik een testament laten maken. Mijn wens is dat ik word gecremeerd. En dat mijn as wordt uitgestrooid boven de haven van Surabaya in Indonesië. Want daar ben ik geboren en heb er tot mijn vijfde gewoond. Ik herinner mij mooie bomen en vriendelijke mensen. Met mijn coördinerend begeleider heb ik opgeschreven welke liederen ik mooi vind voor mijn afscheidsdienst. In de lande­ lijke Cliëntenraad hebben we het thema ‘Een waardig levenseinde’ besproken.

Dat vond ik belangrijk. Je moet vooruit denken, niet wachten tot het niet meer kan. Laten weten wat jíj wilt. Dat heb ik van mijn ouders geleerd.”

Als het om mensen gAAt...

Broekhuis is authentiek en transparant en gaat voor een duurzame relatie.

Onze medewerkers hebben maar één doel voor ogen: enthousiaste klanten.

Met dit doel halen wij het beste uit onszelf naar boven, zodat u, als klant, onbezorgd mobiel blijft.

Wij zijn Broekhuis, méér dan auto’s.

Broekhuis Lease

Broekhuis Verzekeringen

Broekhuis Autoschade

Broekhuis Business Services

Broekhuis Carplus

www.broekhuisgroep.nl www.broekhuisdirect.nl www.broekhuislease.nl

“Dettie is hier helemaal op Gezellig winkelen in het dorp. Of lekker uitslapen. Dettie heeft het in locatie de Haverweg uitstekend naar haar zin. Haar zus Carla Zwart praat met Wilma van Stee-Korteweg, hoofd Zorg en Kwaliteit cluster Intensieve Zorg bij Philadelphia en locatiemanager Geertje Smit over de intensieve zorg die Dettie krijgt.

22 Hallo

er is veel contact tussen Carla en de medewerkers van de Haverweg. De wederzijdse betrokkenheid is groot.

Belevingsgerichte zorg Hoofd Zorg en Kwaliteit Intensieve Zorg Wilma van SteeKorteweg vindt de Haverweg een goed voorbeeld van hoe oudere cliënten kunnen genieten van een mooie en waardige laatste levensfase. “Heel belangrijk, want die laatste fase kan nog jaren duren.”

Sinds vorig jaar worden de kennis en expertise per cliëntdoelgroep Geertje Smit:

“We zien bepaald gedrag en proberen in te schatten welke beleving erachter zit”

binnen Philadelphia landelijk gebundeld in een cluster. Zoals de intensieve ouderenzorg. Wilma: “Locatiemanagers vanuit het hele

land ontmoeten elkaar en wisselen ervaringen uit. Dat brengt de zorg op een hoger plan.” Geertje: “Collega-locatiemanagers hebben nu een gezicht. Binnen het cluster praat het veel makkelijker over kwaliteitsstandaarden dan in de regio, waar een enorme diversiteit aan zorgvragen was.

Ook bellen we elkaar sneller om af te stemmen en advies te vragen. Bijvoorbeeld over belevingsgerichte zorg, waar wij in de Haverweg heel ver mee zijn.”

Carla is nieuwsgierig wat de term ‘belevingsgerichte zorg’ inhoudt.

Wat betekent dat voor Dettie?

Geertje legt het uit. “Het wil zeggen dat we ‘heel klein kijken’ naar bewoners. We zien bepaald gedrag en proberen in te schatten welke beleving – positief of negatief – erachter zit. Daar proberen we in de begeleiding dan meer op in te spelen.” Zo is Dettie dol op lijstjes maken. Van wat ze nog moet doen. Of wat ze al gedaan heeft. Maar deze behoefte wordt de laatste tijd steeds sterker. Ze maakt nu zelfs een lijstje van de lijstjes. Belevingsgerichte zorg verdiept zich in dit gedrag.

Betekent het dat Dettie meer houvast nodig heeft? Voelt ze

▼

Anderhalf jaar geleden verhuisde Dettie naar de Haverweg in Rheden. Ze was toen 65 jaar.

Dettie is licht verstandelijk gehandicapt. Al 27 jaar woonde ze in woonvoorziening De Gevel in Arnhem, maar daar ging het niet meer. Haar zus Carla, die ook Detties curator is, vertelt: “Dettie begon te sukkelen met haar gezondheid. Ze had meer begeleiding en aandacht nodig dan ze in De Gevel konden geven. Maar ik hield mijn hart vast. Zou ze een verhuizing nog aankunnen? Na zo'n lange tijd, op haar leeftijd?”

De Haverweg kwam meteen heel goed over op Carla. Een kleinschalige woonvorm – slechts dertien bewoners – met een heel uitgesproken benadering: verzorgers volgen de bewoners in hun eigen levenstempo en wensen. Carla moet nog lachen als ze terugdenkt aan Detties reactie in die eerste week: “Ze voelde zich hier meteen helemaal thuis. Ze straalde: ‘Het lijkt wel een hotel!

Als ik iets vraag brengen ze het meteen!’ Ze is sindsdien helemaal opgebloeid.”

Locatiemanager Geertje Smit vindt het fijn om te horen. Al wist ze het natuurlijk wel. Want

Locatiemanager Geertje Smit (l) en Carla Zwart hebben veel contact over de zorg voor Dettie.

zich misschien bedreigd, bijvoorbeeld omdat ze steeds minder goed kan lopen? Carla: “Ik merk dat de individuele aandacht Dettie enorm goed doet.

Daarnaast is er gelukkig ook de nodige sturing. Want als het aan Dettie ligt, komt ze niet voor twaalf uur haar bed uit. Ze mag uitslapen, maar tot een uur of half tien. Zo wordt ze toch gestimuleerd om structuur in haar dag te hebben.”

Vrijwilligers In de Haverweg is ook ruimte en aandacht voor dingen die iemand

gebloeid” essentieel voor optimale kwaliteit van het wonen. “Wel denken we erover na hoe we in de toekomst deze kleinschaligheid kunnen behouden in grotere woon­ vormen. Zo kun je kosten beter bewaken, bijvoorbeeld door Carla Zwart:

“Ik hield mijn hart vast.

Zou ze een verhuizing wel aankunnen?”

leuk vindt. In Detties geval is dat nogal wat. Ze is dol op muziek luisteren, borduren en tv-kijken.

En op uitjes. Gezellig winkelen in het dorp en mee naar het plaatselijke carnavalsfeest. Maar ook de weekopening die de Haverweg elke maandagochtend organiseert, vindt ze geweldig. Carla is zeer te spreken over de vele vrijwilligers die dit allemaal mogelijk maken. “Alleen al door de week zijn er altijd vier aanwezig. Geen dag is hetzelfde. Dettie vindt het prachtig, al die afleiding.” Volgens Wilma is ook voor de intensieve ouderenzorg die kleinschaligheid

nachtdiensten te delen, medische hulp of fysiotherapie. Of door samen te werken met andere zorgorganisaties.”

Geertje: “Tegelijkertijd brainstormen we in het landelijke overleg ook over kwaliteitsverbetering van de intensieve ouderenzorg. Wat is optimale huisvesting voor deze doelgroep? Aan welke eisen moet een locatie voldoen? Welke opleidingen moeten medewerkers volgen?” Carla: “Je merkt aan alles dat de verzorgers hier weten wat ze doen. Maar vooral zijn ze zo enorm betrokken bij Dettie. En dat geeft mij ook veel rust.”

Wilt u eens kijken en de sfeer proeven in de Haverweg?

Bel dan: (026) 49 59 000.

De column van Greet Prins

De oude dag “Ik ben lekker met pensioen”, zegt Dettie.

Mooi ouderwets woord, pensioen. Het doet je denken aan de ‘goede oude dag’ waarover onze grootouders het hadden. De manier waarop Dettie haar derde en vierde levensfase invult, is echter heel eigentijds. Net als de meeste moderne senioren van Nederland kiest ze haar eigen weg. Met hobby’s, sociale contacten en activiteiten.

Toch is de oude dag van mensen met een verstandelijke beperking wezenlijk anders dan die van de doorsnee-Nederlander. Juist in deze levensfase zijn oudere cliënten gevoeliger en kwetsbaarder. Onderzoek geeft aan dat de groep een grotere kans heeft op een ‘slechte oude dag’, met chronische gezondheidsproblemen en psychische problemen.

Philadelphia krijgt de komende jaren meer oudere cliënten. Mensen met een verstandelijke beperking worden steeds ouder. Hoogbejaarde cliënten zijn geen uitzondering. Daarom blijft Philadelphia werken aan het afstemmen van zorg en begeleiding op de ouder wordende cliënt. Voor een goede oude dag.

Greet Prins voorzitter Raad van Bestuur Hallo 23

2013 en 2014: loslaten én bouwen Er waait een gure wind door het landschap van de zorg. Philadelphia is op een zware expeditie. We moeten in de komende jaren helaas medewerkers en zorgvormen loslaten.

Tegelijkertijd bouwen we aan nieuwe diensten en grotere deskundigheid van medewerkers.

Aan samenwerking met ouders, vrijwilligers en instanties. Zo bereiden we ons met elkaar voor op de toekomst. Hieronder ziet u een impressie over 2013 en de plannen voor 2014.

Wat deden we in 2013?

Medewerkers, belangenbehartigers, medezeggenschapsorganen, Raad van Bestuur en vele anderen dachten na over de vraag hoe Philadelphia de komende jaren kan overleven. Met een andere overheidsvisie op zorg waarbij professionele hulp veel later dan nu in beeld komt. Met bezuinigingen. Met andere wet- en regelgeving. We moesten moeilijke besluiten nemen, die verdriet, boosheid en frustratie veroorzaken. Maar het is nodig, om de toekomst van Philadelphia veilig te stellen.

raad die in themagroepen wil gaan werken.

De OR bracht adviezen uit over complexe ontwikkelingen binnen het cluster Werk & Begeleiding en over het BPR-traject. Tevens vroeg de OR aandacht voor professionalisering van medewerkers.

Het Leerhuis biedt trainingen voor leden van cliëntenen participatieraden

Phocus Ook gingen we – na intensieve voorbereidingen – werken in de clusters Werk & Begeleiding, Zorg & Wonen (acht regio’s) en Intensieve Zorg.

Om zorg beter af te stemmen op cliënten en ook zo voorbereid te zijn op de toekomst.

Het hoofdkantoor verhuisde van Nunspeet naar Amersfoort.

Medezeggenschap De structuur van de medezeggenschap is aangepast aan Phocus, een intensief proces. Het huiskameroverleg door cliënten krijgt steeds meer inhoud. Een mooie ontwikkeling. Wel kost het moeite om belangenbehartigers te interesseren voor een raad, vooral lokaal.

Het Leerhuis biedt training voor leden van cliënten- en participatieraden. En ontwikkelt een training voor de landelijke Cliënten-

24 Hallo

Duurzaam ondernemen Philadelphia sloot zich aan bij ‘Expeditie Duurzaam Ondernemen’, een initiatief van MVO Nederland. We willen koploper worden in duurzame zorg. Met een goede balans tussen respect voor mensen (people), milieu (planet) en economische prestaties (profit). Zo vragen wij leveranciers om werk te bieden aan onze cliënten (social return). En kopen materiaal in dat zonder afval wordt geproduceerd.

Voor medewerkers stelden we een Coördinator Duurzame Inzetbaarheid aan.

Wat deden we voor cliënten?

• Cliënten gaven hun kwaliteit van bestaan een 8,2 (8,3 in 2012) en de kwaliteit van zorg

2013

een 7,9 (was 8,0). Belangenbehartigers gaven een 7,9 (was 8,1) en een 6,9 (was 6,8). We verbeterden het meetinstrument: niet alleen een lijst invullen, maar een gesprek tussen cliënt en medewerker.

• Aandacht met plezier: locaties gingen aan de slag met hun Plan van Aandacht.

Uitwisseling van tips gaat via het blad Hé, ik heb een idee. Zie p. 29.

In het juni-nummer vindt u de link naar het complete Jaarverslag.

voor de toekomst phila

ph l e d

ia Philadelphia-Marktplaats Sinds december 2013 kunnen medewerkers spullen op de interne website zetten. Het werkt als Marktplaats en is een initiatief van het expertise-

1

4

2

0

team Duurzaamheid, afdeling Huisvesting. Spullen die op zolder staan, worden zo elders weer gebruikt, ook door cliënten.

regiomanagement opgelost, en één klager gaf aan dat bemiddeling niet nodig was.

Wat deden we voor de zorg?

Het Voetbaltoernooi was een spannende dag voor cliënten én toeschouwers.

▼

• Op 1 juni 2013 was het weer gezellig bij het Philadelphia Voetbaltoernooi in Hierden.

Het weer was koud, maar de sfeer was warm! Locatie ’t Hofke uit Den Haag won de eerste prijs.

De Klachtencommissie voor cliënten/belangenbehartigers behandelde vijf klachten: één werd gegrond verklaard, vier zijn via het

Met elkaar ontwikkelden we ‘Onze visie op ons werk’. Op basis daarvan introduceerden we het vernieuwde zorgproces. Met een vereenvoudigd Cliëntdossier (met een Afsprakenkaart en Cliëntagenda) en het Beraad. Een nieuw hulpmiddel, het Elektronisch Cliëntdossier (ECD), is in alle locaties in gebruik. Begeleiders hebben nu meer tijd voor cliënten. Een visie moet gaan leven ‘tussen de oren’. Dus verankeren we die verder in trainingen, intake en Beraad.

Die intake en (her)plaatsing van cliënten is verbeterd doordat de Cliëntbureaus werken met een landelijk frontoffice en zorgconsulenten.

Gedragsdeskundigen en therapeuten specialiseren zich in een van de tien vakgroepen binnen het Expertisecentrum. Het Kenniscentrum belegt bijeenkomsten om kennis te delen, zoals een praktijkmarkt of een Themadag.

Er komt een Kennisbank voor medewerkers.

Met informatie over syndromen, methodieken en tips voor de begeleiding. We voeren interne audits uit om de kwaliteit van zorg te

Hallo 25

Indrukwekkend filmpje Op de nieuwe site staat het filmpje ‘Het beste uit jezelf’.

Cliënten vertellen hoe ze het beste uit zichzelf halen.

Michael Wisman: “Ik laat zien wat ik geleerd heb bij de fietsenmakerij in Amsterdam. Ik maak klanten blij door mijn reparaties. En ik doe aan karate. Ik kan nu voor mezelf opkomen. En mijn evenwicht is verbeterd, zodat ik nu zelfstandig kan fietsen! Zo haal ik het beste uit mezelf.” www.philadelphia.nl/Over-Philadelphia

(zie p. 29) met een website voor medewerkers en vrijwilligers om van elkaar te leren. Het is de uitwerking van een van de winnende ideeën uit de wedstrijd Jouw Idee. Ook kunnen medewerkers gebruikmaken van de Kennisbank.

• Het ziekteverzuim is gedaald van 5,0% in 2012 tot 4,8% in 2013.

• Medewerkers zijn tevreden over Philadelphia als werkgever: ze gaven een 7,3 (was 6,6).

ICT We gaan mee met onze tijd. Cliënten, medewerkers en bezoekers kunnen door WiFipunten in locaties mobiel werken. Vooral medewerkers bij Werk & Begeleiding zijn geholpen met smartphones en tablets (project SiMPEL). Door minder administratie op kantoor hebben ze meer tijd voor de cliënt.

Ook lanceerden we een nieuwe website (www.philadelphia.nl). Cliënten en verwanten kunnen stap voor stap keuzes maken en locaties vergelijken.

Huisvesting We zoeken naar nieuwe financieringspartners en -vormen omdat o.a. woningcorporaties zich terugtrekken.

Financiën

verbeteren. We begonnen met onaangekondigde audits. Immers, kwaliteit moet altijd op orde zijn. Ons HKZ-certificaat is verlengd. Dit betekent dat we voldoen aan de kwaliteitsnormen. We stelden een interne onderzoeksraad in met ervaren medewerkers om te leren van incidenten. Een externe onderzoekscommissie met experts uit de wereld van kwaliteit en gezondheidsrecht bekijkt ernstige incidenten.

We ontwikkelden beleid voor een waardige laatste levensfase. Zie artikel p. 20. In 2014 gaan we dit in de praktijk verder onderzoeken (bijvoorbeeld ‘Praten over ziek en dood’).

Wat deden we voor medewerkers?

• Het Leerhuis biedt trainingen aan via de computer, zoals de e-learning Meldcode Huiselijk geweld & Kindermishandeling. Ook hebben zij trainingen voor vrijwilligers.

• Leerlingen en stagiaires vertellen hun ervaringen op de Facebookpagina ‘Werken en leren bij Philadelphia’. Ook staan hier vacatures op.

• We ontwikkelden het blad Hé, ik heb een idee.

26 Hallo

Ondanks de huidige en komende bezuinigingen moeten we betrouwbaar blijven voor banken. Daarom hebben we onze solvabiliteit verstevigd. Die is nu gemiddeld ten opzichte van vergelijkbare zorgaanbieders. We hebben ons eigen vermogen verder opgebouwd: voor continuïteit, innovatie en het opvangen van risico’s. Dankzij strakke sturing is de begroting toch verwezenlijkt. Terwijl we aan het begin van 2013 daarop achterliepen. We moesten toen streng ingrijpen. Gelukkig heeft dat geholpen. Maar vooral vanwege het opnemen van een stevige voor­ ziening voor de kosten van het Sociaal Plan sluit onze jaarrekening negatief.

Ziekteverzuim

Op weg naar het nieuwe Philadelphia Overheidsvisie De overheid kijkt steeds meer wat de cliënt zelf kan en wat mantelzorgers en vrijwilligers kunnen doen. Pas daarna komt een professional in beeld. Gelukkig zijn er al 4.000 vrijwilligers actief bij Philadelphia. Een geweldig cadeau voor heel veel cliënten! De komende jaren gaan we nog meer inzetten op vrijwilligers. Een werkgroep onder leiding van Han van Esch kijkt hoe we dit zorgvuldig kunnen doen. Elk cluster maakt een eigen plan. We gaan medewerkers helpen met hun nieuwe rol: niet meer zorgen vóór, maar zorgen dát.

Zorg én zakelijkheid

2012

5%

2013

4,8%

Tevredenheid van medewerkers over Philadelphia als werkgever 2012

6.6

2013

7.3

We blijven investeren in locaties en activiteiten die kansrijk, rendabel zijn of kunnen worden.

We breiden locaties uit of voegen ze samen tot nieuwe locaties, passend bij de woonwensen van deze tijd. We moeten ook locaties sluiten: die niet rendabel kunnen worden, of (bij ‘ambulant’) in gemeenten liggen waar Philadelphia te weinig cliënten heeft om begeleiding te kunnen blijven aanbieden. Wij

constateren dit met pijn in ons hart. Immers, wij kennen veel van de cliënten daar al jaren, hebben hen vaak zelf begeleid tot zelfstandigheid. Uiteraard zoeken wij voor hen een passende oplossing. Wij concentreren ons op ongeveer veertig gemeenten waar wij wel voldoende cliënten begeleiden. Uiteraard blijven wij de situatie per gemeente volgen.

Er zijn 4.000 vrijwilligers actief bij Philadelphia, een geweldig cadeau voor heel veel cliënten

nager die integraal aanstuurt en de afgesproken resultaten kan beïnvloeden.

Afscheid van medewerkers De gekantelde visie van de overheid heeft gevolgen voor onze medewerkers en organisatie.

Immers, Philadelphia krijgt de komende jaren € 40 miljoen minder inkomsten. Daarom passen we de organisatie aan: zoveel mogelijk budget naar cliënten, minder overhead. Dat betekent dat ons personeelsbestand moet krimpen met 900 fulltimebanen (fte’s).

Daardoor moeten we ook met pijn in het hart afscheid nemen van medewerkers die vaak jarenlang met veel inzet en loyaliteit voor cliënten en Philadelphia hebben gewerkt.

We kijken op een andere manier naar ons werken op de kantoren. En nemen de ervaringen uit het project Regelarme Zorg mee. Met het project Business Process Redesign (BPR) gaan we processen verminderen in aantal en versimpelen. Door de verantwoordelijkheid vlakbij de praktijk te laten. Met een locatie-/gebiedsmaDoor gebruik te maken van moderne hulpmiddelen, zoals een beeldhorloge, kunnen cliënten zelfstandiger leven.

▼

Wat gaan we in 2014 extra doen?

Voor de cliënt ∏ Met aandacht en plezier ondersteuning en zorg blijven bieden aan onze cliënten. Uitwisseling van ideeën via Hé, ik heb een idee. ∏ Het meetinstrument voor tevredenheid verder verbeteren. ∏ Leveranciers vragen om cliënten in

Nieuwe vormen Minder en simpeler

De komende maanden worden verschillende wetten besproken in de Tweede en/of Eerste Kamer. Zoals de Wmo, de Wet Langdurige Zorg (WLZ, opvolger van de AWBZ)) en de Participatiewet. In een volgende Hallo bespreken we de uitkomsten.

We werken aan nieuwe vormen van dienst­ verlening, gebruikmakend van moderne middelen, passend bij cliënten: begeleiding via een beeldscherm (Digicontact), een beeld­horloge en Ontmoetingsplaatsen.

Mogelijkheden waarmee cliënten zelfstan­ diger kunnen leven. Zo proberen wij cliënten zo goed mogelijk voor te bereiden op de participatiesamenleving.

dienst te nemen (social return).

Voor de zorg ∏ Het vernieuwde zorgproces verankeren. En het ECD verder verbeteren. ∏ Medewerkers verder professionaliseren voor betere kwaliteit, o.a. door interne audits, het Beraad, het Kenniscentrum en het Expertisecentrum.

Voor de medewerker ∏ We zetten dit moeilijke jaar extra in op vitaliteit, lichamelijk en mentaal. ∏ We willen het ziekteverzuim graag verder laten dalen van 4,8% tot 4,5%.

Voor de financiën ∏ Ondanks de gure tijden werken we aan verdere verbetering van de bedrijfsvoering. Onze onderliggende exploitatie zal positief moeten draaien in alle locaties en activiteiten.

Maar doordat we wel middelen aanwenden voor reorganisatie kan ook in 2014 de jaarrekening er uiteindelijk toch negatief uitzien.

Hallo 27

Naar de andere kant van de vijver. Zwemmen? Nee, lopen!

Ely, Gerrie, Miny, Irene en Wendy (v.l.n.r.) starten de zoektocht naar de schat.

▼

▼

▼

▼

Een kompas op je telefoon wijst de weg.

▼ Waar wijst de pijl naartoe?

Geocaching: schatzoeken I Waar ligt de schat? Welke kant wijst de pijl op?

Vragen van vier cliënten en begeleider Irene Pigge van locatie Het Plein in Rijssen. Op zoek naar wat?

Naar een ‘cache’, die overal verstopt kan zijn.

En die je kunt vinden met behulp van een app. Het zogenaamde geocaching is populair bij cliënten.

28 Hallo

rene: “Via een vriendin ontdekte ik geocaching, een wereldwijd zoeksysteem naar verborgen schatten, met coördinaten. Ik dacht: ‘Er bestaat dus een soort verborgen laag in de wereld!’ Je kunt kiezen uit verschillende moeilijkheidsgraden. Ik was gelijk enthousiast en doe het nu graag met cliënten.”

We rijden naar een mooie plek aan het water.

Volgens de app moet hier ergens een schat verstopt zijn. De cliënten kijken nieuwsgierig mee op Irene’s iPhone. Welke kant wijst de kompasnaald op? En hoeveel meter zijn we er nog vandaan? Nog 400 meter. De naald wijst naar de overkant van het water. Maar nee, rechtdoor kan dus niet. “Of we moeten

▼ De schat mag je houden. Maar je moet ook iets terugleggen.

▼

▼

Datum en tijd van de vondst worden genoteerd.

Gerrie is blij met het fluitje.

Hé, ik heb een idee Het idee van geocachen komt uit het blad Hé, ik heb een idee. Dit is een

met je telefoon zwemmen!” Gelach. Dus toch maar om de plas heen. We volgen steeds de richting van de kompasnaald. Nog 70 meter. We komen dichterbij! Ligt de schat soms tussen de stammen van die boom? Wendy gaat iets dichterbij kijken. Haar hoofd tussen de takken. Haar haren blijven haken. “Zie je al wat?”

Eindelijk: “Ja, daar ligt iets.” Een kokertje.

Met een oranje fluitje, kleine autootjes en een sleutelhanger erin. Gerrie roept: “Ik wil het fluitje wel. Dan kan ik fluiten naar de begelei-

ders als ik ze nodig heb! Het is maar plagen, hoor”, voegt ze er dan aan toe.

Irene registreert datum en tijd van de vondst op het papiertje in de koker én op haar iPhone. Het kokertje wordt teruggelegd met nieuwe inhoud: een Philadelphia-pen en een monstertje eau de toilette. Irene: “Voor cliënten is het belangrijk dat ze kunnen meezoeken. Daar hebben ze plezier in en ze zijn buiten, in beweging. Het is echt aandacht met plezier.”

blad met een website voor en door medewerkers en vrijwilligers (inclusief ouders die vrijwilligerswerk doen) van Philadelphia om elkaar te inspireren.

Het is de uitwerking van het idee ‘Leren van de buren’. Dit was een van de winnende ideeën van de wedstrijd ‘Jouw idee voor de toekomst’. Het gaat erom dat mensen binnen Philadelphia van elkaar kunnen leren.

Kennis uitwisselen tussen locaties, regio’s en clusters. Juist met het oog op de toekomst is het belangrijk om goede ideeën, dilemma’s, oplossingen en ervaringen te delen, zodat we cliënten nog betere begeleiding en Aandacht met plezier kunnen bieden. Juist in tijden van verandering en teruglopen-

Wat is geocaching?

de financiën. Medewerkers ontvangen

Geocaching is een wereldwijd schat-

het blad via de locatie, clusters en re-

zoekspel. Er zijn vijf miljoen actieve

gio’s verspreiden het naar hun vrijwilli-

gebruikers. De officiële app kost

gers. En via www.heikhebeenidee.nl

€ 8,99, maar er zijn ook gratis ver-

wisselen medewerkers

sies, zoals c:geo voor Android. Met

continu vragen, oplossin-

jouw omgeving.

▼

zo’n app kun je direct aan de slag in

De opbrengst van de wandeling.

gen en ideeën uit.

Dus: het werkt!

Hallo 29

Dit artikel is het tweede in een reeks van gesprekken met leden van de Raad van Bestuur. Han van Esch is verantwoordelijk voor zorg en kwaliteit.

“Veranderen én verbinden,

"Wij willen als professionele zorg­ organisatie bijdragen aan de kwaliteit van bestaan van mensen met een verstandelijke beperking."

30 Hallo

▼

Het dreigt net te gaan regenen als we aanbellen bij het smalle grachtenpand in Leiden waar Han van Esch woont. Zijn vrouw Marja laat ons binnen. We nemen plaats in de woonkamer.

Wat direct in het oog springt, is de vleugel achter in de kamer. Aan de muur hangt moderne kunst.

Dan komt Han binnen. Netjes in een bruin pak, blauwe das. Hij is inmiddels ruim een jaar bestuurder bij Philadelphia. In een geanimeerd gesprek vertelt hij over de participatiemaatschappij, de rol van Philadelphia, de zorgvisie en het belang van verbinding.

dat is de uitdaging”

A

ls we vragen wat volgens hem de participatiemaatschappij inhoudt, steekt Han van wal. Ook hij gelooft in een zorgzame samenleving met mensen die verantwoordelijkheid voor elkaar nemen. “Uitgaan van de kracht van mensen. Maar de overheid ziet te veel het ideale plaatje. De afgelopen jaren hebben we onze cliënten misschien onderschat en te veel voor hen gezorgd. Maar we moeten niet doorschieten naar de andere kant en hen overschatten”, vindt Han. “Het zijn vaak kwetsbare mensen die we in zelfstandigheid willen laten groeien. Daarbij is het zaak om het netwerk van de cliënt te betrekken en mee te laten doen in zijn leven. Ook in de participatiewet schuilt een gevaar. Het is een lovenswaardig streven om te proberen mensen met een beperking in het reguliere arbeidsproces op te nemen, maar dan wel onder de juiste omstandigheden. De inzet van

“Mensen met een zorghart moeten een knop omzetten en niet meer zorgen vóór, maar zorgen dát”

een jobcoach is vaak noodzakelijk.” Dat het wel kan, bleek onlangs maar weer: een jonge vrouw met een meervoudige beperking die bij Intratuin volledig meedraait in het team.

“Dat zijn juweeltjes, maar zeker nog geen vanzelfsprekendheid.”

“De kern van onze kwaliteit zit in de relatie tussen medewerker en cliënt”

beperking moeite hebben hulp te vragen.

DigiContact maakt dat laagdrempeliger. We moeten echter niet alleen naar de technologie kijken, het menselijk contact blijft heel belangrijk. De kern van onze kwaliteit zit in de relatie tussen medewerker en cliënt. Vandaar dat we tegelijkertijd met DigiContact ook ontmoetingsplaatsen opzetten.”

Wat is de taak van Philadelphia hierin?

Hoe gaan jullie om met deze moeilijke tijden?

“De visie van Philadelphia is om als professionele zorgorganisatie bij te dragen aan de kwaliteit van bestaan van mensen met een verstandelijke beperking. Dat doen we door onze professionele deskundigheid, zoals kennis van specifieke syndromen en door specialistische methoden van ondersteuning.

Denk aan ontwikkelingsstimulering van kinderen met een ernstige meervoudige beperking. Of aan omgaan met moeilijk gedrag. We moeten onze kennis niet meer alleen inzetten voor onze cliënten, maar breder trekken. Ook naar het netwerk om hen heen. Zo gaan we vrijwilligers scholen. Ook ICT biedt nieuwe mogelijkheden om de zelfredzaamheid te vergroten en de kosten te bewaken. Bijvoorbeeld uitluistersystemen die veel veiliger zijn dan het menselijk oor, matjes op de vloer die registreren wanneer iemand uit bed gaat, sensoren die automatisch het licht laten aangaan, een vervoersapp waarmee cliënten zelfstandig kunnen reizen.

Of DigiContact, begeleiding via een beeldscherm, waarmee een cliënt op elk uur van de dag contact kan zoeken met een begeleider.

Of Skype waarmee een familielid dat ver weg woont toch heel dichtbij komt. Uit onderzoek blijkt dat mensen met een verstandelijke

“Inspelen op grote veranderingen gaat niet vanzelf. Het is geen makkelijke opgave.

Mensen met een groot zorghart moeten een knop omzetten en niet meer zorgen vóór, maar zorgen dát. Dat betekent begeleiden met de handen op de rug. Ook de organisatorische aanpassingen zijn lastig. We moeten het doen met minder geld en daardoor moeten we fors snijden in de ondersteunende diensten. Die afbouw is moeilijk, want ook daar werken mensen met grote betrokkenheid. Eén ding is essentieel: in deze ontwikkeling moet het doel van je organisatie leidend zijn. En dat is: het bieden van zorg en ondersteuning aan mensen met een verstandelijke beperking zodat zij een zo volwaardig mogelijk leven kunnen hebben. Het is ontzettend belangrijk om goed te luisteren naar wat de cliënt en zijn vertegenwoordigers willen.

En dat te verbinden met onze deskundigheid

“Zo'n grote verandering hebben we in de zorg niet eerder meegemaakt” Hallo 31

en onze professionele standaard. Minder geld betekent minder personele inzet, dus de rol van vrijwilligers en verwanten wordt steeds groter.”

Han van Esch is onder de indruk van de toewijding van de medewerkers.

▼

Waar liggen de mogelijkheden van de Raad van Bestuur?

“We willen onze visie op de zorg uitdragen en helpen die mogelijk te maken. Door vragen te stellen en altijd de zorg- en ondersteuningsvraag van de cliënt als uitgangspunt te nemen.

Door steeds te benadrukken dat het gaat om het betrekken van het brede netwerk rondom een cliënt. We lobbyen voor en achter de schermen – soms als Philadelphia, soms in brancheverband – voor de belangen van onze cliënten. We voeren gesprekken met het ministerie om de zware bezuinigingen aan de kaak te stellen. Maar ook met de Inspectie voor de Gezondheidszorg om bijvoorbeeld aandacht te vragen voor sommige regels die

“Het gaat om een enorme omslag in denken en doen.

Terug naar het bestaansrecht, waarvoor zijn wij bedoeld?”

de praktijk van alledag belemmeren. Zoals doorgeslagen regels rondom veiligheid.”

Je bent nu ruim een jaar bestuurder van Philadelphia.

Hoe kijk je erop terug?

“Ik heb op veel plekken in de gehandicaptenzorg gewerkt en wat me opvalt bij Philadelphia

32 Hallo

De loopbaan van Han van Esch Han van Esch groeide op in Den Bosch, ging na het vwo

is niet alleen de kwalitatief goede zorg, maar vooral de enorme toewijding van de medewerkers. Op alle niveaus: op de werkvloer, bij de locatiemanagers, directeuren, gedragswetenschappers, paramedici en in de ondersteunende diensten. Iedereen gáát voor de cliënten. Daarom is het ook zo'n mooie baan om als bestuurder onze organisatie door deze moeilijke tijd heen te leiden en perspectief te bieden. De richting te bepalen zonder alles precies voor te schrijven, zonder je te verliezen in details. Zo'n grote verandering hebben we in de zorg niet eerder meegemaakt. Het gaat om een enorme omslag in denken en doen. Terug naar het bestaansrecht, waarvoor zijn wij bedoeld? De antwoorden daarop vinden in dialoog met elkaar. Met cliënten, met ouders en verwanten, met medewerkers. Dit betekent: goed luisteren, een heldere koers uitzetten en het einddoel goed in zicht houden. En dat kan niet zonder verbinding te zoeken, anders bestuur je vanuit een ivoren toren. Het gaat om veranderen én verbinden.”

een jaar werken op Guernsey en kwam daar in aanraking met de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking.

Hij besloot orthopedagogiek te studeren en werkte vele jaren als orthopedagoog/GZpsycholoog in de zorg, onder andere bij ’s Heeren Loo en Het Raamwerk. Vervolgens zette hij een sectie speciaal onderwijs voor kinderen met een verstandelijke beperking op aan de Hanoi University of Education in Vietnam, was manager Advisium, manager zorgbeleid bij de VGN en directievoorzitter VGZ bij Cordaan. Op 1 januari 2013 trad hij als lid Raad van Bestuur in dienst van Philadelphia met de portefeuille zorg en kwaliteit.

Nét even meer aandacht.

Als zorgverlener werkt u dagelijks met medische en sanitaire hulpmiddelen die uw werk zouden moeten verlichten. Maar doen ze dat ook? Wij van Lopital stellen uw belang en dat van de patiënt altijd voorop. Om uw werk prettiger en gezonder te maken, maken wij moderne, degelijke en bovenal ergonomisch verantwoorde producten. Gebruiksvriendelijkheid staat hierbij centraal. Daarom bieden wij ook gebruikscursussen om u te leren hoe u onze producten optimaal kunt gebruiken.

Door constant met u mee te denken, kunnen onze producten perfect worden geïntegreerd in uw werkwijze en uw zorgvoorziening.

Bent u op zoek naar hulpmiddelen die uw werk echt lichter, gezonder en prettiger maken? Kies dan voor Lopital!

Lopital Nederland B.V. Laarakkerweg 9, 5061 JR Oisterwijk, Postbus 56, 5060 AB Oisterwijk Tel 013 5239300, Fax 013 5239301, E-mail info@lopital.nl, www.lopital.nl Lopital België Bvba, Antwerpsesteenweg 124, 2630 Aartselaar Tel (0032) 03/870.51.60, Fax (0032) 03/877.79.44, E-mail info@lopital.be, www.lopital.be

"Langslopen is aanraken Sinds enkele maanden hangt in de gang van locatie Korte Rille in Kampen een wandspeelsysteem. Dat is een ingewikkeld woord voor een erg leuke en kleurige trein die kinderen uitnodigt tot spelen.

"Deze trein prikkelt hen", zegt locatiemanager Jacqueline Appelhof.

"Wie erlangs loopt, raakt meestal wel iets van deze speeltrein aan."

een wagon met vlakjes die kunnen tuimelen.

Op die vlakjes staan delen van poppetjes. De bewoners kunnen die poppetjes als het ware zelf samenstellen. Maar er zijn ook bewoners die het alleen maar leuk vinden om de vlakjes een zwiep te geven en te genieten van het ratelende geluid. Verder is er een wagon met

▼

Locatie Korte Rille is zes jaar geleden geopend in de wijk Het Onderdijks, aan de rand van Kampen. “Ik vind het fijn dat ons huis deel uitmaakt van deze wijk”, zegt Jacqueline.

“Kinderen uit de wijk komen hier spelen en andersom spelen sommige van onze kinderen bij vrienden of vriendinnen thuis.”

Jacqueline licht de keuze voor de speeltrein toe. “In Korte Rille wonen negentien kinderen en jongeren, de jongste is elf jaar. Onze kinderen hebben een verstandelijke beperking, sommigen met een stoornis in het autistisch spectrum. Het leuke is dat de speeltrein voor kinderen van alle niveaus aantrekkelijk is.”

Aan het wiel van de locomotief kun je draaien.

Het gezichtje beweegt dan mee.

Marije geniet van de lachspiegel.

▼

De kale gang is door de wagonnetjes helemaal opgefleurd.

▼

Zwiepen en lachen Het wandspeelsysteem bestaat uit een locomotief en een aantal wagons. De onderdelen van de trein zijn opgehangen tussen de deuren Jacqueline Appelhof:

“ De speeltrein is voor kinderen van alle niveaus aantrekkelijk” van de kamers van bewoners. Ieder onder­deel nodigt uit om eraan te zitten. Jacqueline: “Op de locomotief zit een groot draaiwiel. Dat draait vrij zwaar, maar daagt de kinderen toch uit. Op dat wiel staat een gezicht waarvan de ogen en de mond te bewegen zijn. Ook is er

34 Hallo

sleuven waarin je houten rondjes kunt bewegen. Dat is nog vrij moeilijk voor de meesten.

Maar dat geeft niet. De lachspiegel is ook een gewild onderdeel.”

Fantasie Stichting Vrienden van Philadelphia maakte de aanschaf van de speeltrein mede mogelijk.

Dianne Oortwijn, fondsenwerver Vrienden van Philadelphia: “Spelen is ontzettend

belangrijk voor de persoonsontwikkeling van kinderen. Dit wandpaneel daagt de kinderen uit hun fantasie en vindingrijkheid te gebruiken. Het is een prachtig project, dat het bestuur graag heeft ondersteund.”

Verschillende niveaus Inmiddels is Marije voor de lachspiegel op een zitzak gaan zitten. Begeleidster Corrie Speijer heeft haar daarmee geholpen. “Ze

en spelen" Tom laat zijn vaardigheden op het schuifpaneel zien.

▼

▼ Met de tuimelvlakjes kun je eigen creaties maken.

vindt het prachtig”, zegt Corrie. “In de spiegel ziet ze haar spiegelbeeld, maar dan een beetje vervormd. Dit onderdeel van de trein stelt weinig eisen aan de bewoners, en dat is prima. Iedereen vindt hier wel iets van zijn eigen niveau. Daar hebben we de onderdelen van de trein op uitgekozen. Je kunt zo’n trein namelijk samenstellen met panelen met uiteenlopende mogelijkheden. Wij hebben samen gekeken welke modules het geschiktst

Dianne Oortwijn:

“Dit paneel daagt kinderen uit hun fantasie en vindingrijkheid te gebruiken”

zijn. En we zijn heel blij met onze keus.”

Marije is intussen niet weg te slaan van de lachspiegel.

Ook Tom komt erbij. “Ik vind het wel spannend”, zegt hij over het bezoek van de fotografe en de journalist. Met veel plezier laat hij zien wat er allemaal mogelijk is met de speeltrein. De locomotief krijgt een droevig gezicht, de vlakjes van een van de wagons draait hij vaardig om en tussendoor laat hij ook nog graag even zijn kamer zien. “Mag ik een foto maken?” vraagt hij. “Ik weet hoe dat moet.” De fotografe staat haar camera even af en moet toch nog wat uitleg geven over het bedienen ervan. Tom is bijzonder geïnteresseerd in het resultaat. “Mooie foto’s!” Nog even gevraagd naar de trein, laat hij met veel handigheid zien hoe het werkt met de schuivende rondjes. “Makkelijk!”

Aanvraag “We zochten naar een leuke speelmogelijkheid in de gang beneden”, vertelt Jacqueline verder. “De gang was nog wat kaal en had wel wat kleur nodig. Met deze speeltrein hebben we een leuke combinatie gemaakt

Locatiemanager Jacqueline Appelhof.

▼

van een speelmogelijkheid voor de kinderen en een fleurig element in de gang. We hebben eerst gezocht wat er allemaal mogelijk was.

Wat vinden we mooi, wat is uitnodigend en geschikt? Daarna hebben we een aanvraagformulier ingevuld op de site van Stichting Vrienden van Philadelphia. Onze aanvraag werd meteen goedgekeurd. De Vrienden hebben gezorgd voor de kers op de taart van onze cliënten.”

Doe mee!

De Stichting Vrienden van Philadelphia is afhankelijk van giften door particulieren, zoals u. Als vriend biedt u ons een zekere bron van inkomsten.

Daarmee kunnen wij de voortgang garanderen van activiteiten en projecten, zoals op deze pagina’s beschreven. Uw financiële steun is de basis van ons werk; word daarom vandaag nog Vriend! Bel: 033 - 76 02 000 of mail: stichtingvrienden@philadelphia.nl en ontvang een leuk welkomstcadeau.

Hallo 35

Bijbelverhaal

Hallo, t ik ben Ton Kloede en ik woon aan Haverweg in Rheden Het verhaal van Johannes de Doper die Jezus doopt in de Jordaanrivier vind ik mooi. Het staat in Matte端s 3 vers 1-17.

Johannes geeft boodschappen van God door. Hij woont in de woestijn en draagt een jas van kamelenhaar. Hij eet wat in de woestijn te vinden is: sprinkhanen en honing.

Johannes vertelt de mensen over het koninkrijk van Jezus.

Ze moeten zich bekeren en geen slechte dingen meer doen.

Veel mensen luisteren en laten zich dopen in de Jordaan.

In de verte komt Jezus eraan. Johannes zegt: "Jezus is belang足 rijker dan ik. Ik doop met water. Zodat je schoon een nieuw leven kunt beginnen. Jezus doopt met de Heilige Geest."

Jezus wil ook door Johannes gedoopt worden.

Johannes zegt: "Ik ga U niet dopen! U moet mij dopen!"

Maar Jezus zegt: "Mijn vader, God, wil het zo."

Dan dompelt Johannes Jezus onder water. Als Jezus weer bovenkomt, vliegt een duif op hem. Het teken van de Heilige Geest. God zegt: "Dit is mijn Zoon, van wie ik veel hou."

36 Hallo