Ann Bessemans
Do braku zainteresowania dołącza się brak wiary w sens badania czytelności w oparciu o wadliwy, nieodpowiedni materiał testowy. Mimo iż wielu naukowców zauważa różnorodność materiału typograficznego, badania czytelności tekstu prowadzone są zwykle w oparciu o dziwaczne, lub bardzo źle dobrane kroje pism. Stąd wyniki wielu testów wydają się być wątpliwe. Przyczyna tkwi w braku wiedzy typograficznej w środowisku naukowców. Niektórzy naukowcy jednak dostrzegają związek wybranego kroju z przebiegiem prowadzonego badania. Na przykład w badaniach poświęconych wpływowi świateł międzywierszowych, międzywyrazowych i międzyliterowych koniecznym jest świadomy i rozważny wybór fonta spośród wielu możliwych. W innym wypadku, przy zastosowaniu mocno niekonwencjonalnego kroju pisma i layoutu wynik byłby wątpliwy. Wytyczne dla badań czytelności sugerują, iż materiały testowe powinny oddawać przeciętny obraz druku (Tinker 1965). W latach 90. to stanowisko spotkało się z poważną krytyką.
Dobra znajomość, przyzwyczajenie, zwykły druk – to co ludzie są przyzwyczajeni czytać.
A. Arditi – Adjustable typography: an approach to enhancing low vision text accessibility – 2004 A. Arditi – Skład do justowania, tekst przeznaczony do badań czytelności u osób z niedowidzeniem – 2004
63