Indruk 58

Page 1

Driemaandelijks tijdschrift van vzw De Bolster v.u. Geert Bonte Kasteeldreef 2 9630 Zwalm (Beerlegem)

Nr 58 ■ december 2023 januari februari 2024

EEN EIGENTIJDS KADER VOOR

seksualiteit en relaties

ROUWEN EN AFSCHEID NEMEN

hoe doe je dat ? T I J D S C H R I F T

V A N

V Z W

D E

B O L S T E R


i

n

13

18

26

h

o

u

d

Voorwoord

1

Handdruk: Sam Rousselle

2

Samen op weg naar een eigentijds kader voor “seksualiteit en relaties”

4

In de kijker: Weekendje Provence?

6

“Rouwen: afscheid nemen is ook de dood be-leven”

8

Pastorale rubriek: Noors kerstverhaal

10

Voorstelling nieuwe collega: Elly Ollevier

12

Geflitst

13

Info uit de gebruikersraden

28

Vriendenkring

32

Sponsoring

34

Cliëntenraad

35

Familienieuws

39

Afscheid van

39

In en uit dienst

40


v

o

o

r

w

o

o

r

d

Beste lezer, Buiten doet de winter zijn intrede. Een periode van kille dagen, lange nachten en vrieskou kondigt zich aan. Maar eveneens een periode van mooie winterse decors en gezellige samenkomsten. Dit voorwoord wordt geschreven met een gevoel van tevredenheid gebaseerd op herinneringen aan wat is geweest en een stille hoop voor wat nog komen gaat. Het afgelopen jaar heeft ons uitgedaagd, gevormd en laten groeien. Kijkend naar het komende jaar kunnen we niet om de onstuitbare golf van digitalisering heen. 2024 wordt een jaar waarin we waarschijnlijk meer en andere schermen zullen zien dan tevoren. Laten we duidelijk zijn, het wordt interessant, uitdagend en misschien een tikkeltje overweldigend. Door elkaar te ondersteunen zullen we dit digitale pad verder betreden. Het is belangrijk dat we dit samen doen. We bevinden ons immers in een tijdperk waarin technologie ons leven steeds meer beïnvloedt. Soms heeft dit nadelen. Maar dit kan ons leven ook verder verrijken en onze manier van communiceren, leren en realiseren veranderen. In dit nummer blikken we terug op de voorbije maanden. Samen met mij zult u ontdekken dat De Bolster leeft. Dit mag blijken uit het divers gamma aan artikels in dit tijdschriftnummer. Dit varieert van een tekst over relaties en seksualiteit in De Bolster, over een bezoek aan De Kleppe door een cliënt en haar gezin, tot een korte voorstelling van meer dan 20 cliënten woonachtig in Kluisbergen. Dus, sla dit nummer open, laat je gedachten dwalen door de pagina’s en laat je inspireren door de verhalen die voor je liggen. Laten we samen het nieuwe jaar omarmen, met een warm hart en een nieuwsgierige geest. Tenslotte wil ik jullie namens het redactieteam een zalig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar toewensen. Geert Bonte 13 december 2023

1


2

h

a

n

d

d

r

u

k

VZW De Bolster ondersteunt 350 cliënten. Om dit te realiseren kunnen we rekenen op de dagelijkse enthousiaste en deskundige inzet van meer dan 400 medewerkers en vrijwilligers. In het contact met deze mensen ervaren we telkenmale hoe boeiend en gevarieerd mensen zijn. We vinden het dan ook een meerwaarde om dit via de Indruk met u te delen. In deze rubriek zoomen we in op een medewerker, cliënt, vrijwilliger, …

Maak kennis met Sam Rousselle Sam was en is heel intelligent. Hij zat een klas hoger dan zijn leeftijdsgenootjes. Nu kan hij ons soms uit ons lood slaan door zijn kennis. “Mijn school heb ik niet afgemaakt. Mijn mama is gestorven aan kanker toen ik 14 jaar was en die lijdensweg was verschrikkelijk. Daarna ben ik een beetje op den dool geraakt. Toen ik 18 was ben ik vier maand naar Canada getrokken met een exleerling van mijn papa om daar te gaan roadtrippen. Ik heb daar ook mijn tattoo laten zetten in mijn nek. Het is het Chinese teken voor Qi, dat staat voor adem, levenskracht en energie. Na vier maanden ben ik dan teruggekeerd naar België.” Zoals hij zelf ook aangeeft, was dit een heel woelige periode voor Sam.

“Hallo, mijn naam is Sam Rousselle en ik ben geboren op 24 februari 1980 in Oostende. Een echte Oostendenaar dus, van aan ’t zeetje. Ik ben de middelste van drie kinderen met nog een oudere en een jongere zus. Ik was een voetballer bij KV Oostende, op de rechterflank! Ik heb dus veel moeten lopen. We zijn kampioen geweest in 1989-1990, geëindigd als eerste reekshoofd! We waren een heel goeie ploeg.”

“Op 10 december 2000 ben ik van het zebrapad gemaaid door een auto. Dat is de reden waardoor ik in NAH Ronse zit. Op 20 jarige leeftijd ben ik aangereden toen ik het zebrapad overstak. Ik werd meters lang door het voertuig meegesleurd. De automobilist pleegde vluchtmisdrijf maar kon later gevat worden.” Na het ongeval lag Sam één week in coma. Hij had verschillende complexe breuken, waaronder een nekbreuk en door de klap op zijn hoofd liep hij onherstelbare hersenschade op. Sam had een lange en zware revalidatie voor de boeg. Hij getuigde van een enorm doorzettingsvermogen en revalideerde aan een razend tempo. De dokters stonden versteld van de snelle progressie die hij maakte. Sam zijn sterke wil en de


h

a

n

d

d

r

u

k

hem besteed. De stress gaat dan een eigen weg in zijn hoofd. “Sinds september ga ik nu op woensdag naar de tekenles, ook in De Ververij. Ik sluit aan bij een inclusiegroep en vind dit heel rustgevend. Vroeger tekende ik met rechts, maar dat lukt niet meer. Nu teken ik alles met mijn linkerhand. Ik heb ook mijn momenten waarop ik een koffietje ga drinken in De Harmonie. Op donderdag mag ik mijn pintje gaan drinken, liefst een zwaar biertje, lekker! Vroeger ging ik om de twee weken op weekend naar Oostende bij mijn vader, maar hij is gestorven dus nu gaat dit niet meer. Maar ik ga wel nog veel langs bij mijn zussen.” steun van zijn familie zorgden ervoor dat hij relatief snel aan het maximum van zijn te behalen mogelijkheden zat. Gedurende de revalidatie was de gemoedsgesteldheid van Sam vrij positief. Hij werkte zichzelf van het ene te bereiken doel naar het andere. Elke keer dat hij een doel bereikte (vb. opnieuw zelfstandig kunnen stappen) gaf dit hem veel voldoening. Zeker omdat hij hiervoor veel erkenning kreeg vanuit zijn omgeving. “Ik woon hier nu al bijna 20 jaar en ik zal hier ook blijven, ik ben hier goed! De structuur die jullie mij geven heb ik echt nodig.” Samen hebben we gezorgd voor een gevulde dagstructuur.

Sam is omringd door zijn familie, hij brengt veel weekends bij hen door en gaat nog regelmatig met hen op vakantie naar het ouderlijke huis in Oostende. Hij heeft ook twee neefjes en is fier als ze hem Nonkel Sam noemen. “Met mijn ene neefje teken ik veel, hij heeft zelfs een tekenmap aangelegd. Iedere keer wanneer ik daar ben, tekenen we samen. Mijn ander neefje heb ik al veel zien voetballen”. Sam kijkt altijd heel hard uit naar zijn bezoekjes aan de familie. Ook heeft hij nog veel contact met vrienden en vriendinnen van vroeger. Samen proberen we het hem zo aangenaam mogelijk te maken. “Maar nu moet ik wel door naar de gitaarles hé.”

“Op maandag (om de twee weken) ga ik naar de boq’hi. Dit is een Chinese bewegingsleer die gegeven wordt door mijn psycholoog. Op dinsdag ga ik naar De Ververij en volg ik gitaarles. Ik speelde vroeger al veel gitaar.” Wij kunnen af en toe genieten van Sam zijn gitaarkunsten, vooral als het niet te druk is en we even alleen bij hem langsgaan. Spelen voor anderen of voor grote groepen is niet aan

Bedankt Sam, veel plezier! Jolien De Lepeleere Woonbegeleidster NAH Ronse

3


4

v

a

k

g

r

o

e

p

o

r

t

h

o

a

g

o

g

i

e

k

Samen op weg naar een eigentijds kader voor

“seksualiteit en relaties” De tijd staat niet stil… Tijden veranderen en organisaties groeien mee met hun cliënten…

Onze visietekst rond seksualiteit en relaties dateert al van 2003 en is dringend aan opfrissing toe! Binnen vzw De Bolster willen we graag met begeleiders een eigentijds kader uitwerken om met cliënten en netwerken samen aan de slag te gaan rond het thema seksualiteit en relaties. Een mooie uitdaging! Ortho’s Leen en Ingeborg hebben de handen in elkaar geslagen om een traject uit te stippelen om dit doel te realiseren. We gingen op zoek binnen de ruimere organisatie in alle vestigingen naar enthousiaste begeleiders die bereid zijn om hun ervaringen te delen. Vanuit deze praktijkervaringen willen we dan samen vanuit een kritische bril kijken naar wat nog waardevol en bruikbaar is uit de visietekst van 2003. Tegelijkertijd inventariseren we ook wat beter kan en brengen we ook in kaart welke thema’s we nog missen. En tenslotte is het ook de bedoeling om stil te staan bij welke noden begeleiders ervaren om het thema seksualiteit en relaties in zijn breedheid met cliënten bespreekbaar te maken. In vzw De Bolster zijn we ervan overtuigd dat onze cliënten met een verstandelijke beperking en/of NAH net zoals mensen zonder een beperking RECHT hebben op relaties, seksualiteitsbeleving, intimiteit, vorming en ondersteuning ook op dit levensdomein. Dit recht is op 2 juli 2009 ook vast gelegd in het VN verdrag inzake gelijke rechten voor personen met een beperking. In vzw De Bolster willen we graag een kader ontwikkelen omwille van de vaak afhankelijke positie van onze cliënten, omwille van hun kwetsbaarheid, omwille van het taboe rond seksualiteit dat soms nog eens opduikt, omwille van “het handelen vanuit de buik” dat vaak juist zit maar vraagt om een toetsingskader,

omwille van een diversiteit in kijk en in waarden en normen, omwille van de bestaande rechtenkaders… voldoende redenen om hiermee aan de slag te gaan samen met begeleiders! Met dit richtinggevende beleidskader willen we het volgende beogen: Het creëren van een cultuur waar seksualiteit en intimiteit van onze cliënten vanuit een positieve gegevenheid kan ondersteund worden.

Deze cultuur maakt ook grensoverschrijdend gedrag bespreekbaar en onderdeel van onze ondersteuning.

Hoe gaan wij hiermee aan de slag? We organiseerden in het najaar van 2023 4 themagerichte workshops waarin “begeleiders” en ortho’s samen in dialoog per thema kijken waar we voor staan, wat we behouden uit vorige visietekst, wat we vanuit onze opgebouwde ervaringen graag meenemen in de toekomst, waar we nog noden zien die moeten ingevuld worden, wat bruikbare handvaten zijn, wat inspirerende bronnen kunnen zijn,…


v

a

k

g

r

o

e

p

om rond het thema seksualiteit en relaties met cliënten aan de slag te gaan.

Volgende thema’s kwamen aan bod: Workshop 1 op 28/09/2023 Thema: oude visietekst onder de loupe, recht op seksualiteitsbeleving als uitganspunt, principes en communicatie, lichaamszorg en intimiteit, privacy en info delen, betrokkenheid netwerk, seksuele voorlichting en bruikbaar materiaal, … Workshop 2 op 12/10/2023 Thema: Focus op seksualiteitsbeleving en intiem contact op zichzelf, in relatie, via seksuele dienstverlening, LGBTQ+, aandacht voor veilig vrijen en SOA, anticonceptie en sterilisatie, seksuele voorlichting en materiaal,… Workshop 3 op 09/11/2023 Thema: Kinderwens, zwangerschap en ouderschap… Workshop 4 op 23/11/2023 Thema: Weerbaarheid en seksueel grensoverschrijdend gedrag, link met seksuele en emotionele ontwikkeling, vlaggenmethodiek,… Al deze info, ervaring en wijsheid willen we dan bundelen en in een fris jasje stoppen om later aan jullie te presenteren. We zijn op zoek naar een dynamische formule waarin je afhankelijk van de noden en de mogelijkheden van je cliënt inspiratie vindt om met de vraag die voor ligt samen met je cliënt, je team en je netwerk aan de slag te gaan.

o

r

t

h

o

a

g

o

g

i

e

k

wat goed zit in onze organisatie, wat ze nog missen, wat beter kan in de toekomst, of ze voldoende ontmoetingskansen hebben, of ze zelf ideeën hebben hoe we nog voor een beter liefdesklimaat kunnen zorgen…

Nog één toetssteen missen we dan en dat is het netwerk. We gaven aan onze directeur zorg al mee dat we ons kader ook graag even willen aftoetsen op de Gebruikersraad. We zijn er ons van bewust dat het netwerk graag betrokken is bij de afwegingen die gemaakt worden, dat het niet altijd eenvoudig is om een cliënt los te laten en experimenteerruimte te bieden, dat seksualiteitsbeleving en in relatie staan bezorgdheden met zich mee brengt, dat keuzes van cliënten niet altijd overeenstemmen met de verwachtingen van hun netwerk en dat we soms op zoek moeten gaan naar compromissen… Toch leert de ervaring ons dat als we samen kansen kunnen bieden op positieve beleving van seksualiteit en relaties dat dit bijdraagt aan hun kwaliteit van leven. Elke cliënt is uniek, er zijn geen pasklare oplossingen, we leveren maatwerk volgens individuele wensen, noden, verwachtingen van cliënten en netwerken.

Leen en Ingeborg hebben een afspraak op de Cliëntenraad van november om samen met cliënten en coaches stil te staan bij het thema relaties en seksualiteit. De folders “Seksualiteit en relaties” en “Seksueel grensoverschrijdend gedrag en weerbaarheid” worden opnieuw samen bekeken en opgefrist. Ook deze, hoe waardevol ook, kunnen wat opsmuk gebruiken.

Dat is wat we tot nog toe kunnen delen met jullie. We kijken alvast uit naar de volgende workshops en ontmoetingen in dit verdere traject. We zien jullie graag… TERUG in de zomereditie van Indruk met de voorstelling van ons eindproduct! Al een dikke merci aan alle begeleiders die mee hun nek uitsteken om dit te realiseren, een dank je wel aan de Cliëntenraad om op 28 november 2023 met ons in gesprek te gaan, en een tot ziens in 2024 op de Gebruikersraad om ook daar ons kader nog eens af te toetsen.

Graag willen we ook bij cliënten polsen hoe hun ervaringen zijn,

Warme groet en met een knipoog, Leen en Ingeborg

Wat voegen we nog extra toe?

5


6

i

n

d

e

k

i

j

k

e

r

Weekendje Provence ? Het is niet onze gewoonte om een verslag neer te pennen over een familieweekend, maar omdat het deze keer Bolster-gerelateerd was, maken we graag een uitzondering. Ieder jaar plannen wij met onze dochters en schoonzoon, en intussen ook een kleinzoon, een weekendje weg. Het ene jaar trokken we naar een molen in Dilsen-Stokkem, een andere keer betrokken we een gezellige polderwoning in Damme en we waren zelfs al eens te gast op een woonboot in Ieper. Door allerlei omstandigheden was het er dit jaar nog niet van gekomen om een gepast moment te vinden. Via onze dochter Lara en een berichtje van De Bolster werd deze zomer onze aandacht getrokken door De Kleppe en de vakantiemogelijkheden die ze daar aanbieden. Nu De Kleppe deel uitmaakt van De Bolster en Lara al eens een weekendje met vzw Abajaa van de sfeer op die locatie mocht proeven, hoefden we niet lang aan te dringen om ook van onze andere dochters groen licht te krijgen om daar eens op weekend te gaan. Nu mogen wij al met pensioen zijn, en over veel (of toch wat meer) tijd beschikken, voor onze werkende kroost blijft het niet evident om een gemeenschappelijk weekendje te vinden. We puzzelden en schoven, en kwamen uiteindelijk de eerste dagen van september overeen.

Op amper een half uurtje rijden van het Arbeidscentrum in Gavere, waar wij Lara na haar werkdag op vrijdagavond oppikten, waren wij al - filevrij! - op onze bestemming. Een lokaal vrijwilligersechtpaar wees onze verblijfplaatsen, de twee Minikleppes, aan, gaf tekst en uitleg bij de werking van de toestellen, wees op de (logische) gebruikelijkheden op het domein en overhandigde ons de sleutels en de toegangscodes. Onze driedaagse vakantie kon beginnen. De bedden waren al opgemaakt, de volledig uitgeruste keuken blonk en de grote badkamer was spic en span. Wij hadden enkele ovenschotels mee omdat de rest van ons gezelschap niet precies kon zeggen wanneer ze zouden toekomen. Rond 19.00 uur kwamen ook Lara’s zussen en haar neefje Amos toe. Intussen waren wij al helemaal geïnstalleerd en wij konden meteen aan tafel. Onze schoonzoon arriveerde pas na zijn avondshift, maar dan waren we al een spelletje uno aan het spelen. Na een hele rustige nacht en een uitgebreid ontbijt verkenden we het terrein: kleine Amos was heel geïntrigeerd door de verschillende dieren (twee varkens, een konijn, kippen, geitjes, drie ezels, een pony, twee grote paarden), de moestuin en de twee speeltuinen. Daarna waagden we ons aan de lokale Bolsterwandeling. Slechts 5 km, maar bij tropische temperaturen best pittig voor Amos en Lara, maar o zo mooi. De Vlaamse Ardennen, het mooie groen, de golvingen in het landschap ... moeten in niets onderdoen voor de Provence. Na een boterham, wat platte rust en een verkwikkende douche gingen we ‘s avonds eten - we hadden immers nog een verjaardag te vieren - in een goed aangeschreven restaurant in Brakel, op 6 km van het domein. We genoten er van een heerlijk aperitief, fijne hapjes, een lekker menu ... en we beleefden een verrassing van formaat toen bleek dat ook onze premier en zijn gezin een tafeltje in hetzelfde restaurant hadden gereserveerd.


i

n

d

e

k

i

j

k

e

r

Op zondagmorgen kon wie dat wou lang uitslapen. ‘s Middags hadden we een terrastafel gereserveerd in een afspanning op wandelafstand van de kerk in Everbeek. De verzorgde brasseriegerechten in een mediterraans aandoende tuin smaakten heerlijk en gaven ons voldoende energie voor een wandeling naar het nabije Zarlardinge, een deelgemeente van Geraardsbergen. In de schaduw van de bomen en met af en toe nog wat kunst langs het traject, bereikten we de dorpskern, die ook het decor vormde voor de film van de populaire jeugdreeks ‘Nachtwacht’. In een typisch cafeetje onder de kerktoren dronken we nog een lokaal gebrouwen biertje en proefden van een overheerlijk stukje mattentaart, een typisch streekproduct.

Eens terug in De Kleppe was het inpakken geblazen voor de werkende jeugd. Ze leken uitgerust en tevreden om er weer tegenaan te kunnen. Zelf bleven wij een extra nachtje. Om af te sluiten picknickten we met Lara onder de centrale en imposante magnolia op het domein. Het uitchecken op het afgesproken uur en het inpakken verliepen vlot en na een rustige rit kwamen we ontspannen thuis. Hoe heerlijk om zo dichtbij van wat extra vakantiegevoel te kunnen genieten. Regelmatig loopt er een promotieactie voor een verblijf in De Kleppe. Echt niet twijfelen, DOEN! Philip en Martine Cornelis, ouders van Lara, cliënt van Huis Herzele

7


8

w

o

n

e

n

“Rouwen: afscheid nemen is ook de dood be-leven” Het afgelopen jaar namen we in De Bolster afscheid van niet minder dan elf cliënten, waarvan vijf in dezelfde leefgroep. Afscheid nemen went nooit. Elke keer is het weer anders. Maar één ding is zeker: er valt niet aan te ontkomen. Rouwen, hoe doe je dat? Aan het woord is Mia Fermon, al meer dan 13 jaar woonbegeleidster in De Boskant.

Afscheid nemen begint al vroeg

Betekenisvolle aanwezigheid

Afscheid nemen begint vaak al bij het moment waarop de cliënt zijn eigen kunnen moet loslaten. Denk maar aan het verjaardagsfeest van een cliënt. Eerst wordt het buitenshuis gevierd met alles erop en eraan, later in beperkte kring bij de familie thuis, tot de cliënt niet meer in de auto wil en het feest enkel nog in de leefgroep wordt gevierd. Als begeleider ga je steeds mee met de vraag van de cliënt, je speelt erop in. Als de situatie goed is voor de cliënt, dan is het gewoon goed. Dan is het niet erg om dingen niet meer te kunnen. Het is een ‘schone opdracht’ om de cliënten in die laatste levensjaren te kunnen begeleiden en hen comfort te bieden in soms moeilijke jaren. Het zit in de kleine dingen: iemand eens vastnemen, oogcontact blijven zoeken, een geluidje uitlokken. Als dat allemaal wegvalt, als de cliënt echt letterlijk stilvalt, dan is het bijna gedaan. Ook samen met de familie de vroegtijdige zorgplanning van een cliënt zorgvuldig bespreken is een deel van het proces van afscheid nemen. Bij vele cliënten wordt in de zorgplanning opgenomen om tijdens de laatste levensfase geen medische interventies meer te doen. Dat wil zeggen dat er niet meer gereanimeerd wordt, er geen ziekenhuisopname meer gebeurt, geen antibiotica meer toegediend wordt, … Voor iedereen is dat anders. Het benoemen van de dingen die je niet meer zal doen is confronterend, je moet het naderende einde onder ogen zien. En toch weet je dat ook deze bespreking vertrekt vanuit het idee van kwaliteit van leven. Je stelt de vraag: kunnen we nog kwaliteit bieden als er geen kans is op herstel?

Rouwen is een proces dat wordt bepaald door verschillende factoren: de plek die iemand in de groep of in je leven inneemt, hoelang je iemand hebt gekend, de manier waarop iemand is overleden en of je zelf aanwezig was bij het overlijden of niet, … Voor Mia speelt het een rol of ze al dan niet bij een overlijden aanwezig kan zijn. Het is anders wanneer je thuis bent en het via de telefoon verneemt, dan wanneer je erbij bent en betekenisvol aanwezig kan zijn. Het is goed iemand te kunnen vasthouden, te kunnen zeggen: ‘Ik zie je graag. Het is oké om het leven los te laten.’ Ook de persoonlijkheid van de cliënt die overlijdt, maakt een verschil. Wanneer iemand zeer aanwezig is in de groep, wanneer iemand aandacht en een plaats opeist en er dan plots niet meer is, dan wordt het wegvallen erg tastbaar. Dan mis je zelfs de ‘ambetantigheden’ van die persoon.

Rouwarbeid: aan de slag met je emoties Na een overlijden moet je eigenlijk al onmiddellijk weer aan het werk, want de andere cliënten in de leefgroep hebben je nodig. Maar toch is het belangrijk om je emoties naar buiten te brengen. Zelf kan Mia haar verdriet verwerken door neer te zitten en te schrijven. Maar ook door er met collega’s over te praten en eens goed samen te huilen. Daarnaast benadrukt Mia het belang van een afscheidsdienst: een mens kan toch niet zomaar doodgaan en verdwijnen. Ook het contact met familie kan de scherpe kanten van het verdriet veilen: hun dankbaarheid, foto’s die ze nog doorsturen, babbels over de cliënt, … Afscheid nemen doe je ook door de kamer op te ruimen en door de spullen van de cliënt door je handen


w

te laten gaan. Je sorteert foto’s, je snuffelt door de kleerkast, … Dat roept herinneringen op aan dingen die je samen hebt meegemaakt. Inpakken is ook echt een manier van het leven afronden. Mia vraagt zich af of je een kamer kan ‘ontwonen’. Misschien moeten we eens denken over zo’n ritueel. ‘Ontwonen’ doe je niet alleen voor de persoon die overleden is, of voor jezelf als nabestaande, maar ook uit respect voor de cliënt die daarna in diezelfde kamer, datzelfde bed komt.

Als de overledene een metgezel wordt Afscheid nemen binnen een professionele context is anders dan afscheid nemen in je privéleven. Het gaat niet om dat allesverscheurende, schrijnende verdriet. Rouwen is het proces waar je door gaat als je die persoon die er niet meer is een andere plek geeft dan de fysiek plek die hij altijd opnam. Je geeft de overledene een plaats in je hoofd omdat je zoveel mooie herinneringen hebt. De aanvankelijk zeer aanwezige gedachten, anekdotes, herinneringen aan momenten van afzien en sterven worden milder. De persoon wordt een aangename metgezel in je verdere leven. Rouwen betekent verdriet omzetten in een constante aanwezigheid. Mia heeft een archiefkast in haar hoofd. Elke overledene heeft een eigen schuifje: groter, kleiner, ronder, hoekiger, … daar komen de beelden en gedachten tot rust, maar de deurtjes zijn niet op slot. Rouwen betekent dat je steeds beter zelf kan kiezen wanneer je die deurtjes open of dicht doet.

o

n

e

n

leven dat voorbij is af te ronden en een plek te geven. Het is een voorwaarde om je nieuwe opdracht voor andere cliënten met overtuiging te kunnen opnemen.

Afscheid nemen, is met zachte vingers wat voorbij is, dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering. Afscheid nemen, is verwijlen bij een brok leven en stilstaan op de pieken van pijn en vreugde. Afscheid nemen, is met dankbare handen weemoedig meedragen al wat waard is om niet te vergeten. Afscheid nemen, is het moeilijkste in het leven. Toon Hermans

Ilse Bockstaele en Mia Fermon (woonbegeleidster De Boskant – vestiging Zwalm) illustratie: Christiane Schelpe

En dan weer doorgaan Nadat een cliënt is overleden komt er al snel iemand nieuw in de plaats. Dit is de natuurlijke flow van het leven in een voorziening. De nieuwe cliënt vraag zelf om aandacht. Als begeleider ga je daarin mee omdat je ook voor die persoon wil dat het goed is om leven in de voorziening. Het gaat niet om iemand die in de plaats komt van iemand anders, het gaat om goed doen in de situatie zoals ze is.

Ook sterven kan je be-leven Je kan eenvoudigweg niet ontwijken dat iemand zal sterven of er niet meer is. Daarom geeft Mia de raad om ook sterven te beleven. Zoek een moment om het

In De Bolster herdenken we jaarlijks in november onze overleden cliënten en collega’s. Ook familieleden worden hierop uitgenodigd. Wie de behoefte heeft een stil momentje terug te denken aan een overleden cliënt, kan hiervoor steeds terecht in De Waakvlam in de tuin van vestiging Zwalm. Ook in de tuin van het Wilgenhof is er een herdenkingshoekje waarbij personen kunnen terugdenken aan een overledene.

9


10

p

a

s

t

o

r

a

l

e

r

u

b

r

i

e

k

Noors kerstverhaal In de nacht toen Jezus geboren werd, liep een arme herdersjongen over de heuvels bij Bethlehem om één van zijn schapen te zoeken. En zo gebeurde het, dat hij niet bij de herders was, waarover de Bijbel ons vertelt. Deze jongen diende bij een strenge heer en als hij zou thuiskomen en er een schaap van zijn kudde ontbrak, dan kreeg hij slaag. Daarom lette hij nauwelijks op de wonderbaarlijke dingen die om hem heen gebeurden. Hij merkte niet dat de wind ging liggen; hij hoorde niet hoe de vogels begonnen te zingen en hij zag niet dat alle sterren plotseling met dubbele glans straalden. Zijn weg voerde hem de berg op. Hij zocht achter iedere struik, tot hij ten slotte boven op de berg stond. Van hier kon hij ver in het rond over de velden zien, helemaal tot de stad Bethlehem. Terwijl hij daar zo boven stond, gebeurde het, dat de hemel zich opende en dat de nacht zo licht werd als de dag. Een ontelbare schaar engelen verscheen en hun lofzang klonk over de aarde. Hoe groot dit wonder was, dat in die nacht geschiedde, heeft tot op de dag van vandaag nauwelijks een mens begrepen. Daarom kunnen we het een kleine herdersjongen ook vergeven, dat hij deze boodschap niet meteen begreep. Hij dacht alleen maar aan het schaap, dat ervandoor gegaan was en hij wilde verder zoeken. Toen stond er plotseling een engel voor hem en sprak: “Maak je geen zorgen meer om het schaap, op dit uur is een veel grotere Herder geboren. Ga snel naar Bethlehem, waar het Christuskind, de Verlosser van de wereld, in de kribbe ligt.” “Voor de Verlosser van de wereld,” zei de jongen, “voor Hem mag ik toch niet verschijnen, als ik hem geen geschenk kan geven?” “Hier, neem deze fluit en speel een lied voor het kind,” sprak de engel, en was op hetzelfde ogenblik verdwenen. Zeven tonen had die fluit en toen de jongen haar aan zijn lippen zette, speelde ze als vanzelf. Dankbaar en blij liep hij de berg af. Hij wilde over een beekje springen, maar struikelde en lag languit zo groot als hij was, tussen de kiezelstenen. De fluit viel uit zijn hand. Uit zijn mond ontglipte een woord, dat

misschien wel eens onder de herders gebruikt wordt, maar dat men beter niet gebruiken kan. Mooi was het niet! Én toen hij de fluit weer in de hand hield was er één toon verloren gegaan. Nog zes tonen kon de fluit spelen. Tijd om te huilen was er niet en bovendien werd het pad langzaam beter; dus liep hij zo snel mogelijk door. Ineens bleef hij staan: vlak voor zich zag hij een grote wolf zitten met ontblote tanden, klaar om een lammetje te verslinden. De jongen werd woedend. “Maak dat je wegkomt,” riep hij en voor hij er erg in had, had hij de fluit al naar de wegvluchtende wolf gegooid. Toen hij haar weer vond, kon de fluit nog maar vijf tonen laten horen. De herdersjongen was nu op de plaats gekomen waar de kudden waren. Rustig lagen alle schapen en er heerste diepe stilte, slechts één schaap liep blatend rond. De jongen wilde het binnen de omheining brengen. Hij rende er achter aan en omdat het schaap hem ontweek gooide hij met wat hij juist in zijn hand hield. Het was de fluit, die weer een toon verloren had. Maar waar waren de andere herders toch gebleven? De jongen kon niet weten dat zij voor het kindje in de stal knielden. Hij dacht dat ze vast weer met een kruik bier in de herberg zaten en dat hij als jongste weer de wacht moest houden. Boos schopte hij met zijn voet tegen de kruik met water die dicht bij het vuur stond. Toen was het of een onzichtbare macht hem de fluit uit zijn hand sloeg, en toen hij haar weer opraapte had zij nog maar drie tonen over. Daarop ging hij verder naar Bethlehem. Alles ging goed, tot hij door de stadspoort wilde gaan. Daar zag hij zich plotseling omringd door een groep straatjongens die hem zijn fluit wilden afnemen, maar hij wilde haar niet geven. Er vielen klappen over en weer. De fluit had hij weliswaar behouden, maar weer was een toon verloren gegaan. Eindelijk stond hij voor de stal. Hoog boven het dak straalde de wonderbaarlijke ster en in de kribbe lag de Verlosser van de wereld. En toch zou het nog ge-


p

a

s

t

o

r

a

l

e

r

u

b

r

i

e

k

beuren dat de fluit nog maar één toon overhad, toen hij de stal binnenging. Want juist wilde hij langs de huisdeur lopen, toen de bitse hond van de waard op hem af schoot. Hij wist zich niet anders te verweren dan met wat hij in zijn hand hield en dat was de fluit. Zo stond hij nu bij de staldeur maar durfde niet naar binnen te gaan. Hij schaamde zich heel diep, dat er zo weinig van zijn geschenk overgebleven was. In zijn onschuld kon hij niet weten, dat de weg die iedere mens tot de Verlosser voert vol hindernissen is. Maar de moeder van het Christuskind wenkte hem binnen te komen. En heel stil kwam de jongen uit zijn hoekje te voorschijn en hij speelde op zijn fluit de laatste, nog overgebleven toon. Wat klonk die prachtig. Het Kind luisterde en iedereen in de stal luisterde, Maria en Jozef, de os en de ezel. Het Kerstkind strekte zijn goddelijke hand uit en raakte de fluit aan. En zie: op hetzelfde ogenblik was de fluit weer heel, en haar zeven tonen klonken weer zo mooi en heerlijk, zoals ze al in de hemel geklonken hadden.

Anja Vercruysse Pastorale werkgroep Kluisbergen Bron : Volksverhalen Almanak https://www.beleven.org/verhalen

Midden in de onrust van het leven Midden in de kou van het bestaan Komt een Kind ons vrede en warmte geven Komt een Man die met ons mee wil gaan Komt een hand die wonden kan genezen Komt een licht op onze donk’re baan Komt een stem: “Ik wil je Vader wezen” Midden in de kou van je bestaan. Jelly Verwaal

11


12

w

i

j

s

t

e

l

l

e

n

u

v

o

o

r

Voorstelling nieuwe collega Elly Ollevier Hallo, ik ben Elly Ollevier, een 41-jarige getrouwde vrouw en trotse mama van twee dochters. Sinds oktober wijd ik mijn tijd en energie aan m’n job bij De Bolster. Op de sociale dienst zorg ik voor het contact en de communicatie tussen de organisatie, de cliënten en hun netwerk. Eén van mijn doelen is om onze dienst toegankelijk en laagdrempelig te maken zodat men er met alle vragen terecht kan. Binnen onze werking ben ik verantwoordelijk voor de Huizen 9, 10, 11 en 12, de dagwerking Beekmeers en het dagatelier De Kleppe. Daarnaast versterk ik het team ‘Hulpmiddelen’. Zwalm is mijn thuis sinds 2010 en ik vind het fantastisch dat ik er niet alleen woon, maar ook werk. Uren in de wagen heb ik nu ingeruild voor 20 minuten fietsen naar het werk. Heerlijk is dat. Ik heb een rijke professionele geschiedenis van maar liefst 16 jaar bij Fiola vzw (voorheen De Tandem vzw). Daar was ik thuisbegeleidster bij kinderen, jongeren en volwassenen met een beperking. Eén vijfde van mijn tijd was ik ook coach van een enthousiast team binnen de volwassenwerking. Sinds 2021 ging ik 4/5 werken om zorg op te nemen voor mijn beste vriendin die een ongeneeslijke spierziekte heeft. Buiten mijn professionele leven vind ik vreugde in mijn hobby’s, vooral lezen en hardlopen. Naar uitstappen met mijn gezin, familie en vrienden kan ik ook zeer hard uitkijken. Als je een vraag of nood aan een gesprekje hebt, bel je naar het onthaal via het algemeen nummer 055/33 96 96. Je bereikt me het best op dinsdag, woensdag of donderdag. Of mailen kan steeds via elly.ollevier@debolstervzw.be.


g

e

f

l

i

t

s

t

De herfst is in het land !

Met temperaturen van 20 graden en meer leek het erop dat de zomer dit jaar eindeloos zou duren. Maar plots was hij daar… de herfst, met zijn buien, zijn wind en zijn vallende blaadjes. Voor huis 3 was dit het teken om ‘de week van de herfst’ te organiseren. Alle activiteiten stonden in het thema van dit seizoen. We knutselden en kleurden paddenstoelen die we daarna op onze slaapkamerdeuren hingen.

We maakten egeltjes met blaadjes die we opraapten tijdens een wandeling. We luisterden naar het verhaal van Roodkapje en de wolf. We keken naar een film van kabouters in het bos. We maakten overheerlijke pompoensoep. We genoten van de gezelligheid die dit seizoen met zich meebrengt! Huis 3 vestiging Kluisbergen

Teamdag arbeidscentrum Op 19 oktober hadden de cliënten een vrije dag door de teamdag voor de medewerkers van het arbeidscentrum. Dus gingen wij er samen op uit en maakten er een mooie dag van. We namen de bus naar Gent, aten daar een frietje en gingen dan naar de cinema. De cliënten doken de geschiedenis in met de film Will of keken naar de gezellige film van de Trolls. Huis Zingem

13


14

g

e

f

l

i

t

s

t

Wie is het ??? Ik hou meestal mijn poppenhoofdje in mijn hand en geef haar graag zoentjes. Ik eet graag tiramisu of chocolademousse. Op de rolstoelfiets zit ik graag. Beetje frisse wind door mijn haren. Ra ra ra … Wie ben ik?

Zee? Frietjes? Carlos? Ik gooi al eens graag een emmer water over me heen. Dan ben ik lekker nat. Snoep? Koek? Coca? Aperitieven vind ik fijn. Ra Ra ra … Wie ben ik?

Mmmm… Frietjes met rolmops of garnaalkes... dat eete kik graag! En nen ijs mee aarbeikes.. mmm.. In de namiddag kijk ik altijd naar een dvd op mijn dvdspeler. K3, mister Bean, De Kampioenen of “die van in dat bad” (aanrijding in Moskou). Een hele collectie heb ik. Ra ra ra.. Wie ben ik?

Alle weken een fietstochtje met Rita. Op donderdag gaan werken in de bakkerij en op vrijdagnamiddag gaan werken in het rusthuis. De vaatwas legen, water halen, … Ja ja, werken kan ik wel. Dus op zondag een cavaatje, dat verdien ik dan ook wel. In de namiddag komen mijn poppen een bezoekje brengen in de groep. Ra ra ra... Wie ben ik?

“bollekes” draaien, een hele dag lang. Dat doe ik graag. Ik maak er dan een mooi kussen mee of versiering voor op tafel of voor bij Kerst. Maar de opvoedsters plagen daar ben ik een kei in. Sleutels verstoppen, eens kriebelen.. Oei waar is mijn trui naartoe? Ra ra ra... Wie ben ik?

Annick (huis 4)

Veerle (huis 4))

Greta (huis 4))

Silvie (huis 5))

Rosine (huis 5))


g

Ik reis graag met de lijnbus en het liefst zit ik dan net achter de bestuurder. Ook reizen met de trein vind ik super. Dan kan ik de schaapjes zien in de wei. Ik ben heel sportief. Lopen, fietsen met de go-cart rijden. Jaarlijks kom ik naar huis met enkele medailles van de Special Olympics. Ra ra ra.. Wie ben ik?

Voor het slapengaan drink ik graag nog een bruin biertje terwijl ik naar wat foto’s kijk of in de boekjes. Alles van het boerderijleven interesseert me wel. Ra ra ra… Wie ben ik?

e

f

l

i

t

s

Kenneth (huis 4)

Bea (huis 4)

Ra ra ra … Wie ben ik? Drie keer per week ga ik alleen wandelen in het dorp en op dinsdagnamiddag stop ik onderweg eens aan het pleintje voor een heerlijke cappuccino van Muriel. Ik heb al enkele jaren een relatie met “m’n allerliefste schat”. We bellen iedere week en skypen iedere week. Om de twee weken bezoeken we elkaar. Weet je dat ik jaarlijks op reis ga met haar? Vorig jaar was het een romantisch weekje aan zee. Benieuwd wat het volgend jaar zal zijn. Ra ra ra ... wie ben ik?

Mama mia … Pasta lust ik graag! Wat staat er op het menu vandaag? Dagelijks ruim ik de tafels af en soms help ik eens mee afdrogen. Ik kan mooie kunstwerken maken in het knutselatelier. En op zondag kijk ik graag naar de koers op tv. Ra ra ra ... wie ben ik?

Haren mooi gekamd, kleren mooi getrokken, handen mooi gewassen. Liggen mijn kleren wel “effen” in de kast? Eens gaan eten op restaurant, biefstuk friet en daarna een dame blancheke of ne frisco ... daar zeg ik geen neen tegen hoor. Ra ra ra … wie ben ik?

Louis (huis 5)

Annie (huis 4))

Linda (huis 5))

t

15


16

g

e

f

l

i

t

s

t

Hoe gaat het met je kindjes? Zijn ze naar school? Hier een tekening voor hen? Hebben de bloemetjes al water gekregen vandaag? Ik moet nog wat papier scheuren voor Karien en erna speel ik nog wat met de bolletjes. Je zal me zelden zien zonder mijn mooie oorbellekes of mijn armbandjes. Ra ra ra ... wie ben ik?

Al voor de haan begint te kraaien zing ik mee met de Vlaamse schlagers. Ronse is mijn thuisstad. Met de kaarten spelen of schrijven in mijn boekje. Aan mijn super grote bureau kan ik dat goed. Maar vooral “op zwier” gaan met Muriel vind ik fijn. Een uitstapke hier, een uitstapke daar. Ik sta paraat. Ook ik ga op donderdag naar de bakkerij. Ra ra ra ... wie ben ik?

Michaël Jackson, Claude François... swingen maar!! Bij feesten en danspartijen ben ik er als de kippen bij!! Ik maak me graag mooi en daar neem ik ook graag mijn tijd voor. Mijn kinderen en mijn kleinkinderen zijn mijn dierbaarste bezit. Ra ra ra ... wie ben ik?

Sjaaltjes, poster, glazen,… Als grote fan van AA Gent hangt mijn kamer er vol van. Zelf voetbal ik ook ... bij de Bolstars. Dan ben ik meestal de keeper. En die ballen kan ik goed tegenhouden hoor. Verder kan ik me goed bezighouden met diamond painting en steekparels. Bij mooi weer vindt je me vooral in de tuin voor een wandeling of een fietsritje op mijn nieuwe fiets. Ra ra ra … wie ben ik?

Breien, pop, likeur, cava. Met veel fierheid geef ik toe dat ik de oudste ben van de groep. Maar dit wil niet zeggen dat ik “oud en versleten” ben. Integendeel... breien doe ik als de beste, wekelijks naar de zangstonde en ik ga nog naar het knutselatelier. Zou dat komen doordat ik dagelijks een “druppelke” drink bij mijne koffie? Ra ra ra ... wie ben ik?

Christiane (huis 4)

Monique (huis 5)

Christine (huis 5)

Dirk (huis 5))

Jacqueline (huis 5)


g

K3- Camille, Like me, Spoed, Nachtwacht... ik kan hier uren naar kijken. Mijn hond is mijn grootste vriend. In het weekend lach ik me rot met zijn deugenieterijen. Ik speel graag gezelschapsspelletjes en sorteerspelletjes. Maar ook van huishoudelijke taken ben ik niet vies. Ik help waar ik kan. Ra Ra Ra ... wie ben ik?

e

f

l

i

t

s

t

Laetitia (huis 5)

Clusteractiviteiten Kasteelkant Zwalm Op 27 september trokken bewoners en begeleiding er weer eens op uit in het kader van de clusteractiviteit. We gingen een tochtje maken met de huifkar in de buurt van Wannegem-Lede. Dit was zeer aangenaam. De huifkar is volledig aangepast voor rolstoelers. Dus iedereen kan hieraan deelnemen. We kregen een leuk woordje uitleg over de buurt, kastelen en windmolens. De huifkar werd getrokken door mooie paarden en intussen genoten we van de Vlaamse Ardennen. De man die ons hierbij gastvrij ontving, kende zelfs nog een paar van onze bewoners van vroeger en is sowieso met zijn tochten ingesteld op mensen met een beperking. Het weer was goed, het gezelschap goed gehumeurd dus ook dit was weer een geslaagde clusteractiviteit!

“Maar wat is dit nu een clusteractiviteit?” hoor ik jullie al denken.

Dit is een activiteit die we samen als cluster proberen te organiseren. Wij doen dit hier in de Kasteelkant van Zwalm met de huizen 1, 2 en 3. Elk huis om de beurt moet iets bedenken, organiseren en dan de bewoners van de andere huizen binnen de Kasteelkant uitnodigen. Vanuit de verschillende leefgroepen gaan er bewoners en begeleiding mee. Dit jaar gebeurde dit in januari, mei en september. We proberen hierbij onze creativiteit natuurlijk te gebruiken om iedere keer iets anders en origineel te organiseren waarbij we rekening houden met de mogelijkheden en de wensen/vragen van de bewoners en hun mobiliteit. Enkele activiteiten die al door gingen: een bezoek aan Museum Guislain in Gent, in De Bolstro kwam iemand langs met lieve dieren die ook geaaid mochten worden, een picknick in de Brielmeersen en ook deze huifkartocht. Dinsdag 24 oktober gaat er een Halloween film + smulnamiddag door en in de avond een wandeltocht. Telkens wordt hier enorm naar uitgekeken en met veel plezier aan deelgenomen. Het is leuk om dit eens te doen met cliënten van andere huizen, zo leert iedereen elkaar wat beter kennen. Keer na keer zijn het mooie dagen vol leuke herinneringen. Huis 1 vestiging Zwalm

17


18

g

e

f

l

i

t

s

t

Hoera een stagiaire in huis! Hey Hey, ik ben Eline en 23 jaar oud. Sinds september ben ik begonnen aan de opleiding “Opvoeder-begeleider” aan CVO Miras in Kortrijk. Ik heb ervoor gekozen om mijn stage te lopen in Huis Gavere. Ik ben enthousiast om mijn stage daar te lopen, omdat ik geloof dat dit een geweldige kans is om praktijkervaring op te doen en bij te dragen aan het welzijn van anderen. Ik hou ervan om creatief bezig te zijn. Samen met de cliënten bekijken we wat ze graag zouden willen maken of doen. Marie-Rose besloot rabarberconfituur te maken van de rabarber uit onze moestuin. Natuurlijk moesten we het proeven en we hebben ook twee heerlijke rabarberconfituurtaarten gebakken. Ginette houdt van knutselen, en omdat het herfst is, kwamen we op het idee om herfstslingers te maken. Eerst gingen we herfstbladeren rapen in het bos. Deze lieten we twee weken drogen tussen tijdschriften. We droogden ook appelschijfjes in de oven. Hierna was het tijd om met de slingers te beginnen. We maakten kleine gaatjes in de bladeren en de appelschijfjes en rijgden ze aan een touwtje. Het touwtje bevestigden we aan een tak, zodat Ginette haar slingers in haar kamer kon ophangen. Het resultaat mag er zijn! Omdat Halloween bijna voor de deur stond, wilden we rond dit thema werken. We kwamen op het idee om pompoenen te schilderen. Tom van het Arbeidscentrum zorgde voor de pompoenen, en toen konden we aan de slag. Samen met Ruslan en Ludovic bezocht ik een Halloweentocht georganiseerd door GBS De Vierklaver in Gavere. Tijdens het griezelen konden we genieten van pompoensoep, boterhammetjes, frietjes en een drankje. Zeker voor herhaling vatbaar . Irma wilde graag een kunstwerk maken van de herfstbladeren. We tekenden een stam en plakten de gedroogde bladeren erbovenop. Irma was zo trots dat ze het aan de koelkast wilde hangen.


g

e

f

l

i

t

s

t

Samen met Ciel en Chantal hebben we de woonkamer wat opgevrolijkt. Ik tekende kleine paddenstoelen, terwijl Chantal en Ciel ze inkleurden. Vervolgens hebben we er een slinger van gemaakt en deze in de woonkamer opgehangen. Ik ben erg enthousiast over de ervaringen die ik tot nu toe heb opgedaan tijdens mijn stage in Huis Gavere. Het is geweldig om te zien hoe creativiteit en samenwerking tot prachtige resultaten leiden. Ik kijk uit naar nog meer leuke en leerzame momenten in de toekomst. Bedankt voor het lezen van mijn avonturen!” Eline D’Hondt Stagiair Huis Gavere

Buysemolenfeesten Op zaterdag 12 augustus waren wij van de partij op de Buysemolenfeesten in Sint-Antelinks. We werden gevraagd door de gemeente Herzele om een lokale bar open te houden. Hierbij kregen we hulp van enkele cliënten en begeleiding van huis Zingem. Rondom ons ging er een marktje door met oude ambachten en hobby’s waar mensen konden naar komen kijken en eventueel iets aankopen. In de namiddag waren er verschillende activiteiten voorzien zoals een roofvogelshow en een open theater. Een zeer gezellige setting en door het goede weer en de zon een geslaagde namiddag! De opbrengst van het uitbaten van de bar was voor ons huis, hiervoor willen wij de Gemeente Herzele bedanken! Huis Herzele

19


20

g

e

f

l

i

t

s

t

Uitstapjes naar tentoonstellingen

Een gezellige wandeling in uw eigen buurt, met een tentoonstelling tegelijk? Dat kan! Wij hebben dit ervaren wanneer we op 2 september naar de Kunst van Zwalm (K.V.Z.) tentoonstelling gingen. Het was een tentoonstelling in de buitenlucht met lokaal actieve kunstenaars. Er was een kans om de kunstenaars persoonlijk te ontmoeten en een gesprek te voeren over hun kunst. Tijdens het gesprek nodigden we hen natuurlijk uit om ons kunstatelier en onze huiskunstenaars eens te komen bezoeken. Voor de cliënten werd door deze uitstap duidelijk dat ze niet de enige zijn die actief met kunst bezig zijn. Het maakt ons trots over de buurt, tussen de mooie heuvels in Zwalm. Van één van de kunstenaars hebben we geleerd hoe verf gemaakt wordt van inheemse planten. De techniek dat ze getoond heeft werd 2000 jaar geleden voornamelijk al in Europa gebruikt. De omgeving, zoals de gebreide hangmatten tussen de bomen, en het beschikbare materiaal in de natuur zorgde voor een inspirerend geheel.


g

Op 28 september brachten we een bezoek aan de tentoonstelling

‘De Windstoot’ in het Guislainmuseum in Gent. Dit museum huist in het voormalig psychiatrisch ziekenhuis. De kunstwerken waren allemaal gemaakt door mensen met een verstandelijke beperking en worden omschreven als ‘outsider art’. Er was heel veel interesse in deze kunst, dit was te merken aan het groot aantal bezoekers, toeristen en scholen. Voor onze cliënten was het indrukwekkend om een kunstwerk gemaakt in onze studio te zien hangen in de tentoonstelling. Het werk was gemaakt door Sylvain Cosijns. De cliënten voelden zich snel thuis toen ze de stem van Jan (begeleider) door de koptelefoon hoorde. Aan de hand van een video-uitleg konden de bezoekers de weg van het kunstwerk volgen, doorheen andere tentoonstellingen. Deze tentoonstelling gaf onze cliënten zekerheid en geloof in hun eigen creaties, toekomst, ambities en mogelijkheden. Er was een verscheidenheid aan kunstwerken waarbij verschillende mediums en materialen gebruikt werden. Eén van de materialen was behangpapier om reliëf te creëren. We nemen dit idee mee naar ons atelier omdat het een grote enthousiasme opwekte. Culann Keys Arbeidscentrum Gavere

Druk in de drukkerij? Sinds de overname van De Kleppe moet op het briefpapier van De Bolster het btw-nummer vermeld staan. Als voorziening heb je natuurlijk steeds een voorraad briefpapier liggen. Alleen jammer dat hierop dit bewuste nummer ontbreekt. Omdat duurzaamheid belangrijk is en het gewoon zonde zou zijn om dit papier als kladpapier te gaan gebruiken, voorzag Carine Jolie een stempeltje. Ik zorgde voor een ‘sjabloon’en Lorenzo doet de rest. Hij stempelt erg nauwkeurig en netjes op elk blad de gegevens. Niet te hard en niet te zacht, anders is het onleesbaar, maar met de juiste druk! Een apart werkje om te doen in de druk-kerij! Ellen Arens Dagbesteding Team 2

e

f

l

i

t

s

t

21


22

g

e

f

l

i

t

s

t

Herfstsfeer in huis Genieten van de seizoenen … en zorgen voor sfeer in huis. We wuifden de zomer uit en konden nog genieten van zomerse dagen in september en oktober. Hoe fijn was het vertoeven op het terras en de warme zonnestralen. Bijna stiekem is de zomer overgegaan in de herfst. Maar wat kijken we uit naar de herfst, een kleurrijk seizoen met veel gezelligheid. Gezelligheid en sfeer die we graag creëren in De Boskant voor de cliënten. De voordeur blijft even open staan, waardoor allerlei herfstblaadjes naar binnen waaien… De huizen worden omgetoverd in een ruimte met gezellige kleuren en warme tinten.

In de patio weergalmt rustgevende muziek waarbij de therapeuten zorgen voor relaxatiemomenten en cliënten kunnen genieten onder de lichtgevende snoezeltent of een handmassage met aromaolie. En wat mag er zeker niet ontbreken? De geur van een lekker kopje koffie, pompoenwafels, verloren brood,… Kortom alles wat lekker is en er voor zorgt dat onze zintuigen worden geprikkeld. Heel veel cliënten vinden het fijn om mee te helpen bij de bakactiviteit en het mag gezegd worden: we hebben goede bakkers in huis! 31 oktober, dan vierden we Halloween. Dit deden we samen met de dagbesteding. Er werd vooraf gebrainstormd over aanbod activiteiten en hoe zorgen voor halloweensfeer met als resultaat: decoratie binnen en buiten ons huis, er werden pompoenwafels gebakken, verse pompoensoep ge-


g

e

f

l

i

t

s

t

maakt, halloween bingo en een crea moment met studenten Hogeschool Gent. En last but not least: doe de kachel aan of trek een fijne plaid over je heen en ga lekker zitten op je bank of stoel. Genieten van een kopje thee of koffie en laat dan de muziek over je heen spoelen! Geniet van de sfeer en kijk samen met ons uit naar de winter. Zo heeft ieder seizoen zijn charme en dat proberen we ook te creëren binnen de huizen voor onze cliënten. Huizen 9/10 vestiging Zwalm

Groot feest 8 oktober was een speciale dag voor huis 2. Onze allerliefste (soms toch) Dominique werd die dag 60 jaar. Zoals geweten zijn wij niet vies van een feestje. En iemand die 60 jaar wordt, als dat geen reden is voor te feesten, dan weten wij het ook niet meer. Op woensdag 11 oktober werden we met zijn allen verwacht in de parochiezaal aan de kerk in Zulzeke. Carine en haar familie hadden de zaal versierd en er was enorm veel voorzien. De vele mensen die Dominique graag ziet waren gevraagd. Daarnaast was er aperitief, zeer veel middageten, maar liefst 4 soorten pasta, en als afsluiter nog grote taarten. Wij willen Dominique via deze weg nog eens een dikke proficiat wensen. Haar bedanken om ons uit te nodigen, en ook Carine nog eens bedanken om zo een feest voor Dominique ineen te boksen. Huis 2 vestiging Kluisbergen

23


24

g

e

f

l

i

t

s

t

Wie loert daar in het struikgewas ?

Dagbesteding Team 2 vestiging Zwalm


g

e

f

l

i

t

s

t

Wij wuifden enkele collega’s uit Annita De Pessemier Annita, Dinsdag 26 september 2023 was voor ons niet zomaar een dag. Een dag waarop we met zijn allen samen voor de laatste maal in De Bolster aanwezig zijn, want voor jou mag het vanaf vrijdag wat anders zijn. Jij gaat nu met pensioen. Anderen zullen het werk wel verder doen. Verschillende taken en bureaus heb je hier doorlopen. Met “Annita , Annita my love” wist iemand hoe je om te kopen. Snel typen en dan nog met die typmachines van toen was zeker je specialiteit. Verslagen, bundels ... moesten af zijn op korte tijd. Maar steeds slaagde jij daarin, het was echt je ding. Voor jou is De Bolster vanaf donderdag verleden tijd, misschien met wat spijt maar tegelijkertijd een gelegenheid om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Wij zijn er zeker van dat jij zal weten wat gedaan. Wij wensen jou het allerbeste toe in whatever you like to do.

Annita , Annita gaat nu op pensioen Annita, Annita wil nu andere dingen doen Annita, Annita je hebt groot gelijk Annita, Annita gaat nu leven als een sjeik Donderdag laatste dag Annita, Annita dat mag die lach Gerda Sadones Medewerker boekhouding Kluisbergen

Marie-Christine Vanheule Je hebt er zo naar uitgekeken: je gaat met pensioen na vele jaren werken in De Bolster/Mariaheem. Je betekende veel voor onze bewoners, die je met veel respect en liefde hebt verzorgd. Niks was je te veel. Als collega was je fantastisch, steeds met een luisterend oor en begripvol. Respect hiervoor, ook al was het voor jou niet altijd eenvoudig. Vanuit onze oneindige waardering voor wie je bent en wat je doet, en in naam van al onze bewoners en de collega’s van de nachtdienst willen we je bedanken voor de goede zorgen. Je blijft een aangename en toffe collega, ook al ga je met pensioen. Geniet nu van je pensioen. Tijd maken om te genieten, samen met je familie en je kleinkinderen, jouw oogappels. Niks moet, niksen mag ! Bedankt Marie-Christine voor de fijne samenwerking. Dikke knuffel De collega’s van de nachtdienst De Bolster Zwalm Veerle Melkebeke September 2023

25


26

g

e

f

l

i

t

s

t

Pensioenviering Zwalm Pensioen. Het moment om eens vele jaren terug te kijken. Als kind kregen we heel vaak de vraag: Wat wil jij later als je groot bent worden? Allemaal hadden we onze dromen. Zoveel mogelijkheden lagen er open. Zangeres. Airhostess. Brandweervrouw. Bakker.

Hadden Marijke, Marie-Christine, Ann, Jo, An, Marieke en Ria kunnen denken dat ze in een job zouden stappen waarin ze zoveel kleur zouden geven aan het leven van andere mensen? Want dat is wat ze elk op hun eigen manier hebben gedaan: met een kunstig palet brachten ze kleur in het leven van elke dag. Door ervoor te zorgen dat alles proper was en de leefgroep een aangename plek werd, door heel nabije en zachte zorg te geven, door ’s nachts een lichtje in het duister te zijn, door structuur te bieden of door cliënten mee te nemen in woeste knutselplannen. Ze gebruikten geel voor de zon die ze waren voor anderen. Zelfs een regenbui kon daar niets aan veranderen. Ze kleurden blauw zoals de hemelsblauwe lucht, en de wind die waait en zorgen wegneemt. Zo waren zij altijd vertrouwenspersonen voor de cliënten. Ze straalden rood als de bloemen. De kleur van hun grote hart waarmee ze elke dag weer kwamen werken. Ze kleurden groen als de blaadjes aan een prachtige boom. Een boom die altijd maar bleef groeien, omdat ze cliënten steeds hebben ondersteund.


g

Zij waren deze kleuren en nog duizend andere. We vierden feest omdat we dankjewel willen zeggen voor dit uitbundige kleurenpalet. Maar we kijken ook naar morgen. Wat zullen Marijke, Marie-Christine, Ann, Jo, An, Marieke en Ria morgen doen? Nog voor de eerste vogel fluit het bed uitkomen? Kleren aandoen, een boterham eten? Of zullen

e

f

l

i

t

s

t

ze zich nog eens omdraaien en heel diep vanbinnen weten: ik ben er zolang gebleven, dat ik eigenlijk nooit meer wegga. Ann, Jo, Marijke, Marie-Christine, Ria, Marieke en An, bedankt voor alle jaren. Wij vergeten ze nooit. Ilse Bockstaele, Stafmedewerker medewerkersbeleid

Pensioenviering Kluisbergen Op donderdag 19 oktober stond de pensioenviering in Kluisbergen op de agenda. Dit is een uitgelezen kans om de medewerkers, die gedurende het jaar 2023 met pensioen zijn gegaan, opnieuw te vieren. Alle medewerkers en cliënten worden uitgenodigd om de gevierde medewerkers te bedanken en officieel uit te wuiven. In het buurthuis werd alles in gereedheid gebracht om dit feest tot een goed einde te brengen; de tafels en stoelen op hun plaats, hapjes in de oven, drank gekoeld. Algemeen directeur Geert Bonte stak van wal met een speech die gericht was aan de drie gevierde medewerkers; Martine De Potter, Annita De Pessemier en Martine Maes. Na een toast was muziekbegeleidster Jaimie, samen met het cliëntenkoor, aan beurt om het beste van zichzelf te geven. Voor deze speciale gelegenheid paste ze het Noordkaapliedje “Ik hou van u” aan en vroeg ze iedereen om uit volle borst mee te zingen. Bedankt voor jullie jarenlange inzet. Het ga jullie goed en hopelijk tot snel! Ik hou van u We waren bijna echt vergeten, hoe schoon de tijd hier wel kan zijn. Soms zonder zorgen en soms met wat regen, hoe schoon het werken hier kan zijn. We waren uit het oog verloren, hoe warm wij allen kunnen zijn. Dankzij jullie, wij zullen je missen. De deur blijft altijd open hier. Ik hou van u, ik hou van u, ik hou van u. Ik hou van u, ik hou van u, ik hou van u. Geef me een kus, geef me een kus. Geef me een kus en vlug, voor de laatste bus. We waren bijna echt vergeten, hoe schoon jullie voor ons kunnen zijn. Soms eens wat zorgen, maar dan weinig regen. Klink nu maar op dit samenzijn! Ik hou van u, ik hou van u, ik hou van u …. Geef me een kus … Geef me een kus ... Geef me een kus, en vlug voor de laatste bus. Geef me een kus. Geef me een kus. Geef me een kus, en vlug voor de laatste bus. Ik hou van u, ik hou van u, ik hou van u. Oh ik hou van u, ik hou van u, ik hou van u. Ik hou van u ... Geef me een kus!

27


28

g

e

b

r

u

i

k

e

r

s

r

a

d

e

n

Info uit de gebruikersraden AFZONDERLIJKE GEBRUIKERSRAAD Zwalm 19 september 2023 Deel 1 (met cliënten) Volgende thema’s worden besproken, waarbij kritiek niet wordt gespaard, maar meteen ook constructieve suggesties worden aangereikt : Deelname aan marktjes Leuk om ons zo kenbaar te maken en producten van het ABC te kunnen verkopen. Vraag naar een nog grotere banner en/of een spandoek voor aan de straat bij de kerk. Krantje Famileo Wordt zeer goed ontvangen. Nog meer zorg voor de verspreiding. Rondleiding cliëntenraad Zwalm in nieuwbouw Kluisbergen dd. 20.06.2023 Start in een cliëntvriendelijke frituur en toffe rondleiding in Kluisbergen door Bart. Iedereen was onder de indruk van de nieuwe infrastructuur (gebouw en omgeving). Vuilbakken op wandelpad zijn hinderlijk. Feest van het Huis in mei rond het thema “Popsterren” Geweldige show, mooie decoratie, aandacht voor de cliënten met slikproblemen, geapprecieerde cadeaubonnen... Vraag naar nog meer mensen die verkleed komen, aandacht voor de zaalopstelling met het voorzien van een grote hoek voor de Boskant (rolstoelen), betere verdeling van de hapjes, zelfgemaakte mousse was lekkerder dan de aangekochte.

Tweede editie Zomerbar Ondanks het soms mindere weer, superleuk. Het aangeboden eten was heel lekker. Meer eten voorzien (te weinig wafels, te weinig croques). Projecten Innovatieversnellers 4 projecten worden uitgewerkt: de Bolster-bikers (meer fietsen), het buurtbabbelnetwerk in Kluisbergen, de recreatietuin (petanque- en bocce-banen, rolstoelgeschikte picknicktafel, rolstoelschommel worden gerealiseerd) en de Bolsterroutes (rolstoelvriendelijke wandelpaden in Kluisbergen en Herzele) Goed dat er meer en meer medewerkers fietsen, maar bij de cliënten bestaat de schrik dat ze nu niet meer naar de winkel of de dokter zullen kunnen.

Deel 2 (zonder cliënten) Alle aanwezigen stellen zichzelf eerst nog even voor. Naar aanleiding van een euthanasie die pas het nieuws haalde, wordt nog even stilgestaan bij de schrijnende situatie in de Zorg en de lange wachttijden. Hoewel wat wij “gebruikersraad” noemen, officieel “collectief overlegorgaan” heet, en er volgens Erik Bernaert, die aanstuurt op een naamsverandering, er niet genoeg focus op “overleg” kan liggen in het belang van de cliënten, licht Geert Bonte toe dat “overleg” net het fundamentele doel van deze vergaderingen vormt. Bruno Coucke merkt vervolgens op dat er geen enkel bezwaar is dat de naam “gebruikersraad” behouden blijft. In een volgende gemeenschappelijke gebruikersraad komen we vooralsnog op deze eventuele naamsverandering terug. Huishoudelijk reglement Gebruikersraad Zwalm Een voorstel van een licht aangepast Huishoudelijk Reglement wordt aan de vergadering voorgelegd. Na


g

e

b

goedkeuring dient dit document door alle leden te worden ondertekend. Gezien hoger vernoemde vraag tot eventuele naamsverandering wachten we hiervoor tot na de volgende Gemeenschappelijke Gebruikersraad in oktober. Folder Gebruikersraad Zwalm Pieter Jouretz ontwierp twee inhoudelijk identieke folders die de gebruikersraad qua inhoud en qua bezetting moeten voorstellen. Voorkeur van de leden gaat naar het 4-luikje. Wat het vermelde e-mailadres betreft, en om de drempel naar de gebruikersraad zo laag mogelijk te houden, wordt er gevraagd om een neutraal algemeen e-mailadres aan te maken en te verspreiden. Vernieuwde website Patrick Dewaele licht toe hoe de nieuwe website tot stand is gekomen. Leidraad was vooral: hoe bereiken we ons doelpubliek van toekomstige zorgvragers én toekomstige medewerkers? Met het motto “less is more” en aansprekende mooie foto’s lijkt iedereen het erover eens dat de nieuwe website geslaagd is. Sonja Vanhaesebrouck signaleert dat de verslagen van de vergaderingen niet zijn opgeladen in het ledengedeelte. Dit wordt bekeken en zo snel mogelijk rechtgezet. Geert Bonte licht toe dat het filmpje waarin De Bolster wordt voorgesteld, volgend jaar vernieuwd wordt. Er komt ook een infofolder, een map met losse blaadjes. Het laat toe om heel gericht informatie te bezorgen aan wie er om vraagt. Bij eventuele wijzigingen hoeft dan ook niet een hele folder te worden vervangen. Nieuws van de directie Geert Bonte staat even stil bij de budgetten en stelt dat de overheid wat versoepeling lijkt toe te staan. Zo zouden 70-plussers met inwonende zoon/dochter met een beperking nu sneller tot prioriteit 1 worden toegelaten. Ook voor mensen die nu nog, door gebrek aan plaatsen, in een verkeerde setting zijn ondergebracht (de psychiatrie of een woonzorgcentrum), zou er hoop zijn om naar meer geschikte instellingen te kunnen verhuizen.

r

u

i

k

e

r

s

r

a

d

e

n

Het terras bij de Bolstro is attractief vernieuwd. Er wordt ook meer ingezet om het domein in Beerlegem te delen met externe verenigingen (gezamenlijke initiatieven) of open te stellen voor allerhande activiteiten, die natuurlijk wel de rust van de cliënten niet mogen verstoren. De Vriendenkring blikte terug op 2022 en heeft verschillende activiteiten in petto voor de volgende maanden. Een extern bedrijf werd aangesproken voor het digitaliseren van processen (o.a. verdeling van post bvb.) . Begin oktober wordt er hierover gebrainstormd. Personeel aantrekken blijft problematisch. Binnen de Taborgroep en ook via de overheid wordt gekeken hoe zij-instromers kunnen worden gevonden en/of stagiairs (nog) beter kunnen worden ingezet. Elly Ollevier werd aangetrokken om Lies Meuleman te vervangen. De directie stelt met voldoening vast dat er bvb. in de zomerbars nu al met 80% vrijwilligers kon worden gewerkt. De leden van de vergadering zijn blij met de positieve vibe die de sportdienst aan de dag legt. Vaccinatie cliënten Beerlegem en huis Gavere Bij een cliëntenbevraging viel een grote en positieve respons op. De boosterprik is gezet in september. Voor de buitenhuizen werd dit voorzien via de lokale huisartsen. Toezichtsraad beheer gelden en goederen De Toezichtsraad beheer gelden en goederen, die vroeger aan de vergaderingen van de Gebruikersraad voorafging, is sinds corona en weggaan van Robrecht Devriese niet meer samengekomen. Bruno Coucke onderzoekt of die raad nog nodig is.

29


30

g

e

b

r

u

i

k

e

r

s

r

AFZONDERLIJKE GEBRUIKERSRAAD Kluisbergen – NAH Ronse 26 september 2023 Huishoudelijk reglement gebruikersraad Terminologie gebruikersraad versus collectief overlegorgaan Term ‘gebruikersraad’ is verstaanbaarder voor het brede publiek dan ‘collectief overlegorgaan’. Wat wordt verstaan onder overleg? Meeste agendapunten worden aangeleverd en toegelicht door de directie. Folder gebruikersraad Voorstel voor algemeen mailadres ipv privé mailadres van de voorzitter. Vraag om GSM nummers van de verschillende leden onderling uit te wisselen Vernieuwde website Aantrekkelijker, overzichtelijker en professioneler. Toegankelijk en eenvoudig Tips en aandachtspunten: - Maandmenu voldoende op voorhand doorgeven - Pagina vrijwilligers concreter maken: definitie van vrijwilliger - Dringende vragen als 1ste item - Vriendenkring niet als 1ste item vermelden De 3 laatste opmerkingen werden reeds aangepast op de website. Financieel overzicht rekening gebruikersraad 68 personen stortten een bijdrage tussen de 20 euro en 100 euro. Er werd 265€ overgemaakt aan NAH Ronse; 1.200€ aan Kluisbergen (200 euro/leefgroep). Momenteel staat nog 1.367,4 euro op de rekening. De leden gaan akkoord om vanaf 2024 250 euro aan elke leefgroep te geven. Directienieuws Invoeren waarderingstool voor gehandicapteninstellingen en jeugdzorg. Objectief? Impact zorginspectie?

a

d

e

n

PVB: voornamelijk toegekend aan prioriteitengroep 1 Afwerken tuin Scheldemeers en vernieuwen tuin Wilgenhof Personeelsschaarste: opstarten traject voor zijinstromers. Een aantal leefgroepen draaien op minimumbezetting. Lange afwezigheid van clusterverantwoordelijke waardoor Patrick een deel van de taken overneemt. Mede hierdoor zal kerstplein dit jaar niet doorgaan. Aantal vrijwilligers stijgt. Coronavaccin: alle cliënten werden opnieuw ingeënt; bij de medewerkers is dit 15-20% Aanpassing voorschotfactuur Er komt geen automatische aanpassing van de voorschotfactuur. Ouders die een verhoging wensen kunnen dit zelf aanvragen bij de facturatiedienst.

GEMEENSCHAPPELIJKE GEBRUIKERSRAAD 19 oktober 2023 Financieel jaarverslag 2022 Geert Bonte licht het (wettelijk verplichte) verslag toe, dat vanaf volgende keer door Bruno Coucke zal worden becommentarieerd. Geert zet enkele puntjes in de verf : hij wijst erop dat de doelgroep van De Bolster als vergunde zorgaanbieder heel ruim is : elke persoon met een handicap kan er in principe terecht, en bovendien voor onbepaalde duur. De aankoop van De Kleppe had een grote invloed op de balans. De vorderingen op 1 jaar liggen hoger omdat het VAPH met achterstallige betalingen zat. De schulden in 2022 zijn niet gestegen ten opzichte van 2021. Kijken we meer in detail naar de uitgaven, dan merken we dat de voedingskosten met 9% zijn opgelopen tot 632.021 euro. Voor educatieve activiteiten werd meer uitgegeven, maar dit komt vooral omdat de coronatijd nu achter ons ligt. Ook


g

e

b

de energiekost steeg fors. Weet echter dat De Bolster enkel de gezondheidsindex toepast. Bij andere werkingskosten valt de post belastingen en taksen op. Dat die in 2022 zo hoog ligt, heeft alles te maken met de overname van De Kleppe. Bij opbrengsten is er een stijging van de woon- en leefkosten vnl. omdat er meer cliënten worden opgevangen en ook omdat per 01.07.2022 de index werd toegepast. De giften zitten stilaan weer op het niveau van voor corona. Het werkingsoverschot van 663.000 euro kan als normaal beschouwd worden. Grondiger nazicht van de taartdiagrammen leert dat voeding 52% van de kosten van de rubriek verbruiksgoederen vertegenwoordigt. Bij diverse diensten en goederen valt op dat zowel energie en brandstof, als onderhoud en herstellingen telkens meer dan 27% representeren. In de bijlagen van het financieel verslag werd de voedingskost per locatie weggelaten. De totale voedingskostprijs ligt hoger omdat er meer cliënten zijn en omwille van indexeringen. De kost voor dieetvoeding blijft stabiel. Bij de ICT-kosten dient vermeld dat er vanaf 2023 meer “in the cloud” gewerkt wordt. We noteren dat er nu 389 cliënten zijn, dat er nog altijd sterk wordt ingezet op personeel, dat echter moeilijk te vinden is en waarvoor heel wat creativiteit nodig is bij het formuleren van vacatures. Via een 3-jarig samenwerkingsakkoord met de Hogeschool Gent probeert de directie nu al studenten via stageprojecten warm te maken voor De Bolster. In april 2024 volgt een toelichting over het beleidsplan 2024. Algemeen jaarverslag 2022 Geert Bonte licht toe dat dit een niet wettelijk verplicht document is. Waar het vroeger een boekje was met input van alle medewerkers, kiest men nu meer voor een nieuwe, praktische aanpak met thematische bijdragen, die eerder ook in Terugblik werden gepubliceerd : De Kleppe, Famileo, Jongerenprojecten, Studiowonen, Bolstro, Zelfstandig wonen in Ronse, Innovatieversnellers, Zomerbar, G-tijdrijden, Feest

r

u

i

k

e

r

s

r

a

d

e

n

Huis Gavere en Employer Branding komen zo aan bod. Bij Famileo zien we dat niet veel families er gebruik van maken, maar het is wel een handig instrument om de werking van het arbeidscentrum te belichten. Voor het G-tijdrijden is er goed nieuws : ook in 2024 blijkt dit evenement toegezegd. Door de correctiefase valt het op dat er per leefgroep meer mensen worden opgenomen (evolutie van 10 naar 12, soms 13). Ook in de ateliers in het arbeidscentrum worden de groepen groter. Er wordt gekeken naar meer ateliers (nu zijn er meestal 6 operationeel) en naar inzet van meer personeel. Woon- en leefkosten 2024 De tarievenlijst wordt jaarlijks aangepast en gaat mee met de gezondheidsindex. Afgaande op wat we nu merken, is het heel waarschijnlijk dat die kosten per 1.1.2024 lichtjes naar beneden zullen gaan. Exacte cijfers volgen later gebaseerd op de gezondheidsindex van oktober 2023, die op heden nog niet gekend is. Behoud van de naam “Gebruikersraad”? Omdat één van de leden in de vorige Afzonderlijke Gebruikersraad Zwalm opperde of we niet eerder voor de term “Collectief Overlegorgaan”, ook de officiële naam, zouden moeten opteren, om nog extra nadruk te leggen op het overleg, kwamen we na een discussie en een stemronde toch tot de conclusie om de naam “Gebruikersraad” te behouden. Laat het echter duidelijk zijn: overleg staat in alle documenten (o.a. Huishoudelijk Reglement en in folders) expliciet voorop. Huishoudelijk Reglement Nu we “Gebruikersraad” blijven hanteren, kan dit document goedgekeurd en ondertekend worden. Folder Vanuit de vakgroep sociale dienst wordt een tekstaanpassing voorgesteld met het oog op toegankelijkheid/leesbaarheid. Dit voorstel wordt unaniem als een serieuze verbetering goedgekeurd. De vernieuwde folder van de Gebruikersraad, zowel

31


32

g

e

b

r

u

i

k

e

r

s

r

voor Zwalm als voor Kluisbergen, wordt aan de vergadering voorgelegd. Zwalm opteerde eerder in de Afzonderlijke Gebruikersraad voor een handig en duidelijk 4-luik. Kluisbergen had het meer voor een 6-luik dat kleiner kan geplooid en zodoende goedkoper kan verstuurd worden. Omdat de inhoud toch identiek is (op de foto’s van de ledenlijst, een e-mailadres en een telefoonnummer na) en omdat het uiteindelijk niet echt uitmaakt, zou voor elke vestiging voor hun eigen keuze kunnen worden gegaan. Beslissing : zesluik wordt meegegeven met de factuur. Voor de verdere bedeling wordt het 4-luik gehanteerd. Aanpassing IDO Op suggestie van het VAPH en na een screening door Wablieft komen er voor alle IDO’s naast een nieuw sjabloon ook verfijningen in de formuleringen om het document nog toegankelijker te maken. Die input werd naast het eigen document van De Bolster gelegd en waar nodig/wenselijk volgden aanpassingen. Ook met de regels met betrekking tot consumentenschulden wordt rekening gehouden (bij een eerste rappel zijn er geen kosten meer). Dit nieuwe document wordt vanaf nu geïmplementeerd, er wordt nog gekeken hoe de (minieme) veranderingen worden meegedeeld, maar het is zeker niet de bedoeling dat alle lopende IDO’s herschreven worden.

VOLGENDE VERGADERINGEN Afzonderlijke Gebruikersraad Zwalm : 21.03.2024 Afzonderlijke Gebruikersraad Kluisbergen : 26.03.2024 Gemeenschappelijke Gebruikersraad : 25.04.2024

a

d

e

n

De Vriendenkring 14 november 2023 In de Bolstro verwelkomen Geert Bonte en Carine Cosijns iedereen. Hubert wordt extra bedankt voor zijn aanwezigheid, omdat hij deze namiddag ook last minute wou inspringen om De Bolstro draaiende te houden na het uitvallen van een andere vrijwilliger.

Evaluatie spaghettiavond van 20.10.2023 Grote tevredenheid over de 187 ingeschrevenen (incl. vrijwilligers werden dat dus 217 spaghetti’s) en de 150 verpakkingen saus in take away. De organisatie (zonder shifts) en bediening liepen dit jaar perfect. De aankleding van de zaal met herfst- en halloweenbloemstukjes was leuk. Er werd 3284 euro winst gemaakt, waarmee de sociale kas wordt gespijsd. Werkpuntjes naar de 3e editie van 18.10.2024 toe: We kunnen zeker tot 200 man gaan die comfortabel in de zaal komen tafelen; Prijzen van voeding en drank licht verhogen, want de ingrediënten bleken allemaal zeker 10% duurder; Zeker 2 desserts voorzien (waardoor rekening kan gehouden worden met slechtere slikkers en/of met personen met (noten-)allergie); Proberen te werken met een alfabetische lijst om de aanmeldingen af te punten. Suggesties extra activiteiten Voortbordurend op een eerdere suggestie om écht eens iets voor de cliënten te organiseren, besluiten we onze schouders te steken onder een heuse wafelbak. Onder de noemer “De Vriendenkring trakteert” zouden we dat op dinsdag, 30.1.2024, in de namiddag, willen realiseren. Wafels (één dubbele wafel per cliënt) zouden voorzien worden in het ABC en in de Beekmeers, maar, omdat het een dinsdag is, ook in De Bolstro, waar de bezoekers, maar dan wel tegen betaling, ook een wafel zouden kunnen degusteren.


v

We polsen nog waar en wanneer (en door wie) het deeg zou worden gemaakt. We zouden ook voor een alternatief zorgen voor de slechte slikkers. Tevens onderzoeken we ook of de elektriciteit (in functies van het aantal ingezette wafelijzers) dient aangepast. Carine kijkt begin december al naar inschrijvingsformulieren, mogelijk aantal deelnemers… Op dinsdag, 16.1.2024 komen we opnieuw samen voor de praktische punten van de organisatie. Nu al borrelen er nieuwe ideeën rond een brunch en/ of een picknick. Andere suggesties blijven welkom. Planning 2024 Ook in 2024 komt er een wandeldag in samenwerking met Opstap Zwalm. Noteer hiervoor alvast zaterdag, 23.3.2024, in de agenda’s. Een ad hoc vergadering hiervoor volgt. Op zaterdag, 27.4.2024 wordt er door de gemeente Zwalm een Avondloop georganiseerd. Lieven De Borchgraeve van de eigen sportdienst zet zijn schouders mee onder dit evenement, dat voor een bredere bekendmaking van De Bolster moet zorgen, aangezien vertrek- en eindpunt aan de Beekmeers liggen. Er zouden verschillende afstanden worden voorzien, maar ook een loop speciaal voor de G-sporters. Hoe en of de Vriendenkring hier ondersteuning zal bieden, dient nog beslist. Op zondag, 2.6.2024 volgt dan de tweede editie van Voet en Velo. Bolstro Op de openingsmomenten van De Bolstro blijft het steeds moeilijk gissen hoeveel bezoekers er zullen komen. Stilaan komen er wel wat meer occasionele wandelaars, fietsers van buiten De Bolster. We merken ook dat er meer volk komt als er een speciaal taartje of een pannenkoek wordt aangekondigd. Hoeveel exact voorzien dient te worden, blijft wel moeilijk. Er wordt zeker bijgestuurd en we zouden ook steeds iets in de diepvries moeten kunnen hebben

r

i

e

n

d

e

n

k

r

i

n

g

(een ijsje, een pannenkoek), als redmiddel als de voorziene taartjes snel uitverkocht blijken. Vrijwilligersfeest Carine vroeg zich af hoe het vrijwilligersfeest er in de toekomst best uitziet. Dient het concept niet veranderd, verjongd…? Tot nu werd dit bedankingsetentje meestal georganiseerd rond de Week van de Vrijwilliger in maart. Zijn een aantrekkelijke uitnodiging, een lekkere maaltijd aan tafel, en soms al eens wat randanimatie (een spel of wat karaoke) nog voldoende? Het team van vrijwilligers is natuurlijk zeer divers. Dient voor de jongeren misschien nog een bodega opgezet om na te kunnen kaarten of een dansje te placeren? Zouden de jongeren niet liever bedankt worden met een bioscoopticket? We willen natuurlijk ook de oudere garde niet froisseren… In 2024 houden we het nog bij de gebruikelijke formule en polsen we naar de interesses/wensen bij de vrijwilligers.

33


34

g

i

f

t

e

n

e

n

m

e

e

r

Sponsoring United Fund for Belgium Vanuit United Fund for Belgium schenkt men een bedrag van 4500 euro aan de vestiging Kluisbergen voor de aanleg van een petanquebaan in de tuin van het Wilgenhof. Onze medewerkers, cliënten, buren, familieleden zullen in de toekomst met veel plezier kunnen genieten van deze investering, waarvoor dank!

Garage Vanderhaeghen Garage Vanderhaeghen (Stationsstraat 27 te Zwalm) is een Renault-garage gesitueerd in Zwalm en garagist Nico Vanderhaeghen heeft een groot hart voor personen met een beperking. In 2018 schonk hij reeds een Renault Clio aan de cliënten en medewerkers van huis Zingem. Garage Vanderhaeghen heeft ook al een aantal keer de vervoerskosten op zich genomen van de cliënten die op kamp vertrokken. De eerder geschonken wagen heeft z’n beste tijd gehad en deze was ook reeds meer dan 20 jaar oud. Aan de liefdadigheid komt maar geen einde, want garage Vanderhaeghen gaf zelf aan uit te kijken naar een nieuwe wagen. Die is nu gevonden (een Ford deze keer) en hij schenkt deze opnieuw aan huis Zingem! Nico Vanderhaeghen is langs geweest bij het buitenhuis Zingem om de auto te overhandigen. De cliënten en medewerkers waren alvast zeer enthousiast. Wij danken garage Vanderhaeghen opnieuw van harte met deze mooie schenking!


i

n

s

p

r

a

a

k

Cliëntenraad

5 SEPTEMBER 2023

Coaches: Famke en Mieke

Evaluatie feest van het huis 25 mei – thema popsterren Op 25 mei vierden we het ‘Feest van het Huis’ met als thema ‘Popsterren’. De zaal was aangekleed met decoratie die bij het thema pasten. Tijdens de show kwam Willem, onze voormalige muziekmedewerker, piano spelen. Karen: Ik vond de versiering heel mooi! En Patrick was Elvis Presley. Dat vond ik zeer leuk. Marino: Ja, Barbara en Patrick waren verkleed als popsterren. Er waren ook veel bewoners en cliënten van het ABC verkleed. Dit was een leuke verrassing! Misschien kan Ilse volgend jaar nog een extra oproep doen om iedereen aan te moedigen zich te verkleden, zo zijn er misschien NOG meer mensen die verkleed komen en wordt het nog gezelliger. Greet: Was Barbara niet verkleed als Lady Gaga? Marino: En Lennert was een dief! Eigenlijk was hij ‘de body guard’ van Lady Gaga, maar niet echt een goeie body guard. Hij had één van de enveloppen gestolen! Mieke: Mensen die al ‘een hele tijd’ (5 jaar, 10 jaar, 15 jaar,…) in De Bolster werken of wonen, kregen een cadeaubon. Je kreeg vooraf een brief waarin stond

CLIENTENRAAD  DE BOLSTER welke cadeaubon je kon kiezen. Verkiezen jullie dit of een traditioneel cadeautje? Greet vindt cadeaubonnen beter dan een pakje. Ik woon hier 25 jaar en koos voor een bon van de Okay. Ciel heeft gekozen voor een bon van de Action waar ze zeer blij mee is. Mieke: De mensen die meegedaan hebben aan de Special Olympics werden gehuldigd en kregen douchegel en snoepjes. Wat vonden jullie daarvan? Greet en Karen vinden dit leuk. Ze hebben het ook gekregen. Dat is een goed cadeau voor een sportman of –vrouw. Mieke: Voor we gingen eten dronken we eerst nog de aperitief in de zaal. Er waren kleine pizza’s uit de oven, en hapjes op een dienblad, met plasticfolie rond. Joris en anderen kregen glaasjes met een mousse erin. Joris was blij dat hij iets kreeg dat makkelijk te slikken was. Hij kreeg een bordje voor zichzelf met 3 glaasjes op. Marino vond de hapjes heel erg lekker en niet erg dat plastiek rond het hapje zat en dat je dit er eerst moest afhalen. Famke: De Boskant heeft aperitiefmousse moeten bijvragen. Ze hadden er te weinig gekregen. Naast de zelfgemaakte mousseglaasjes, die héél lekker waren volgens de bewoners, kregen ze ook nog rode potjes die uit de winkel kwamen. Maar heel wat bewoners vonden deze niet lekker. Famke: Ook vonden we het frustrerend dat er geen rekening werd gehouden met de vele rolstoelen uit De Boskant. Een rolstoelplaats (lees: een lege ruimte in de zaal) waar een vijftiental rolstoelen kunnen samen staan zou voor ons wel een heel gemak zijn. Omdat bijna geen enkele cliënt van De Boskant zelfstandig

35


36

i

n

s

p

r

a

a

k

kan eten, ingedikte drank nodig heeft, ed. is dit voor de begeleiding sowieso al springen om elke cliënt te bedienen, maar als iedereen verspreid zit is het hek helemaal van de dam. Marino: Oh jee, daar moet iets aangedaan worden. Er moet een plek voorzien worden voor de rolstoelbewoners. Een plek zonder stoelen. Of misschien maar met een paar stoelen voor de begeleiders? Marie-Rose: Ja, iemand moet een plaats bijhouden voor De Boskant en daar al gaan staan om andere te informeren dat ‘deze plek’ voor de nursing is. Misschien best een plaats vooraan aan het keukentje? Karen: Ja, ik vind dat De Boskant voorrang heeft. De medewerker van De Boskant moeten al zoveel de cliënten helpen. De bewoners van De Boskant eten al zo traag. Wij eten veel sneller en wij kunnen nog alles zelf. Als De Boskant eerst bediend wordt, dan kunnen de medewerkers al beginnen met het indikken van drank en met de hapjes geven. Wij pakken daarna zelf wel. Mieke: Dat vind ik nu eens een mooi voorstel Karen. Eerst de cliënten die wat meer nabijheid nodig hebben en dan pas wij van het ABC en de andere leefgroepen. En wat vonden jullie trouwens van het middagmaal? De pasta Bolognaise? Greet: Superlekker! Met gemalen kaas! Ik heb twee keer genomen. Marino, Ciel, Karen: Ja, wij vonden het ook zeer lekker! Marino: Als dessert kregen we een ijsje. Dat smaakte ook! Mieke: En om 14u30 was er dan een fuif in de sportzaal met de groep JEUK. Marino: JEUK is altijd leuk! Zo een vet feestje! Bart kwam met twee jonge danseressen. Marie-Rose: Volgende keer mogen het twee jongen mannen zijn...  Famke: En wat denken jullie voor volgend jaar? Weer een fuif of liever eens iets anders? Marino: Sowieso terug JEUK! Ik wil fuiven! Of iets met dieren? Elien: Ik heb geen mening. Ik sluit me aan bij wat de meeste willen. Greet: Ik wil wel eens iets anders zoals gaan wandelen.

Marie-Rose, Guy, Ciel en Karen willen opnieuw een fuif. Marino: Ja, fuiven en je kon glitter tattoos zetten, dat was leuk. Karen: En je kon foto’s maken met Elvis Presley.

Mieke: Tijdens het fuiven kon je drankjes krijgen zoals cola, cola zero, limonade. Ik vond het een beetje jammer dat er geen water voorzien was. Karen: Oei, enkel bruisdranken? Die kan je toch niet indikken? Wat heeft De Boskant gedaan? Famke: Aah, daar was deze keer een oplossing voor!  Ze hebben aan de cliënten van De Boskant gedacht. De Boskant kreeg grote flessen ice-tea zonder bruis.

Uitstap naar kluisbergen – 20 juni Op dinsdag 20 juni zijn we met het busje naar Kluisbergen gereden om de nieuwe gebouwen van De Scheldemeers te gaan bekijken maar eerst zijn we frietjes gaan eten. Iedereen is het erover eens dat er een heel goede bediening was in de frituur. Guy: Ik kreeg een soepbord met stootrand en een vork. Anders kon ik mijn frieten niet eten. Karen: We zijn dan naar de leefgroepen gaan kijken. Wauw, die waren wel supermooi, hoor! En er hingen mooie foto’s van de cliënten. Greet: Je kon ook schuifwanden dicht doen voor de rust. De muren hadden mooie kleuren en ik vond de


i

inrichting goed gedaan. Famke: Soms zit er in de kast een bureau verstopt. Daar kunnen medewerkers aan werken in de leefgroep. Slim, toch? Prikkelarm als het moet, maar praktisch als je de computer nodig hebt. Marino: Over één dingetje ben ik wel een beetje bezorgd. De keuken staat midden in de leefgroep en kan niet worden afgesloten. Dus iedereen kan aan het fornuis komen. Gaat er niemand van de bewoners dan aan prutsen en de leefgroep in brand steken? Famke: Misschien moeten we dat nog eens navragen aan Bart? Ciel: Ik vond de hoge plafond mooi, en er was veel plaats. Ik vond de slaapkamers ook echt groot en mooi. Ze hadden allemaal een aparte badkamer met toilet, douche en lavabo. Karen: Ik vond die ene kamer wel een beetje eng. Die kamer die op slot kan met een bed in. Marino: Dat is een TAVA-ruimte. Dat is een time-out ruimte om tot rust te komen als het nodig is. De ruimte hoeft niet altijd op slot. Greet: Bij ons in huis Zingem is er geen TAVA-ruimte. Als je boos wordt, ga je best eerst even naar je kamer om alles te laten bezinken, en daarna het uit te praten met de begeleider. Famke: Er was ook een inham in de gang voor de tillift als deze niet in gebruik is. Daar is goed over nagedacht. Begeleiders hoeven hem niet meer te verplaatsen als je met een rolstoel voorbijkomt en het is ook goed voor moest er brand uitbreken. Zo staan er geen obstakels in de weg. Marino: Over de tuin was er ook goed nagedacht en ze hadden ook aan de rolstoelen gedacht. Er waren rolstoelpaden en een rolstoelschommel. De tuin is afgesloten en er waren kleine TAVA-tuintjes. Deze worden niet als time-out bedoeld maar voor cliënten die graag buiten willen zitten maar risico hebben om te dwalen. En er waren ook konijntjes! Op het einde had Bart ook nog voor een lekkere receptie gezorgd, met Tuckoekjes! Iedereen vindt Bart een toffe kerel!

n

s

p

r

a

a

k

Tweede editie zomerbar Opnieuw vier dinsdagen in juli was het terras open, werden er optredens gegevens in de namiddag en in de avond en werden er hapjes en drankjes voorzien. Ciel is drie keer geweest en hoopt dat ze dat volgend jaar opnieuw doen. Greet: Ik sluit mij aan bij Ciel. Ik ben er met mijn ouders geweest. Er was veel volk en Kjell heeft gezongen. Ook Willem was er weer met zijn trompet. Karen hoopt dat ze volgend jaar ook eens kan gaan. Marie-Rose is de laatste keer geweest en vond het gezellig. Marino: Mijn familie is geweest. En mijn klein neefje heeft op het springkasteel gezeten. DJ Kuifje mocht ook optreden. Die vind ik goed! Ik wou ook nog een wafel eten maar er waren geen wafels meer. Dat vond ik echt wel héél jammer. Famke: Ja, jammer hé. Ik was er met een grote groep van De Boskant die ook graag een wafel wilde eten, maar de voorraad was op. Als troostprijs hebben ze gelukkig nog een ijsje kunnen eten. Marie-Rose: Oei, dan gaan ze volgend jaar wel véél meer deeg moeten maken. Famke: Ook de croque-monsieurs waren heel snel op. Karen: Ze gaan volgend jaar toch beter moeten rekenen...

Artisanaal marktje 2023 Dit jaar heeft de Landelijke Gilde opnieuw een zomerse ambachtelijke markt georganiseerd op het terrein van vzw De Bolster in Zwalm. Marino: Ik ben met de leefgroep gaan rondkijken. Er was van alles; haakwerk, juweeltjes, je kon cava proeven, honingpotten kopen, iemand die hout bewerkte, keramiek, een kraam met alleen maar worsten... Ik vond het zeer leuk en we zijn ook nog iets gaan drinken op het terras. Greet: Ik ben met mijn mama geweest. Er was ook een kraampje met geitenkaas. Mijn mama heeft geitenkaas en worst gekocht. We zijn ook nog iets gaan drinken in De Bolstro. Famke: Wat ik een beetje jammer vond is dat veel cliënten uit De Boskant naar het marktje wilden gaan

37


38

i

n

s

p

r

a

a

k

maar dat lukte niet. De meeste kramen stonden op het gras én op het voetpad aan het gebouw van de technische dienst. Hierdoor was het rolstoelpad niet vrij. We moesten met de rolstoelencliënten en de eetkar helemaal rond stappen om tot aan de keuken te komen. Elien: Mensen komen dan op bezoek omdat ze denken dat alles rolstoelvriendelijk wordt gemaakt omdat we een voorziening zijn voor mensen met een beperking en ze kunnen dan niet door? Marie-Rose: Met mijn rollator zou dat ook niet gaan. Pff, ik vind dit echt schandalig. Ik woon hier toch ook! Ik heb daar toch ook recht op! Mieke: Ja, dat is toch wel een minpunt dat we gaan melden.

Kampen In de zomervakantie gaan veel cliënten op kamp. We luisterden eens bij de leden van de cliëntenraad. Greet: Ik ben niet op kamp geweest, maar wel op reis naar de Ardennen. We zijn gaan zwemmen, wandelen, minigolven, terrasjes gedaan, lekker gegeten en goed geslapen in een hotel. Het was er rustig. Elien: Ik ben ook op reis geweest. Het eten was niet goed! We hebben wel leuke dingen gedaan en de kamer was oké. Marino: Ik ben met de leefgroep van woensdag tot vrijdag op kamp geweest naar De Kleppe. We zijn ook nog naar Paradisio geweest en hebben pitta gemaakt met kebab broodjes. We gingen ook nog eens naar de cinema en naar de frituur. De hele Kleppe was voor ons. We hebben met de beestjes kunnen spelen. De begeleiders van De Kleppe waren de geitjes aan het trainen met een ‘klikkertje’ en wij mochten helpen. We mochten ook paardjes eten gegeven en de konijntjes zijn schatjes. Marie-Rose: Ik ben naar Nederland geweest. De reis ging via een liftbus, dat vond ik wel fijn want dan moest ik geen trappen doen. We logeerden in een groot huis en de slaapkamers waren per twee. Het eten was goed en we hoefden ook niet te helpen met de afwas. Karen: Ik ben naar Frankrijk geweest met Rosemarijn (school in Gent) en ik heb ook nog een tweede reis

gemaakt naar Turkije. Voor mij was het de eerste keer met het vliegtuig. Bij het opstijgen kreeg ik een kriebel in de buik. Ik was niet bang. We hadden gelukkig een zwembad in het hotel, want het was er heel warm. Ciel: Ik ben ook op kamp geweest naar Nederland. Ik heb mij goed geamuseerd. Mieke: Deze zomer is er op een kampplaats voor personen met een beperking een zeer grote brand geweest. Er zijn veel personen met een beperking gestorven in de brand. Greet, Karen, Ciel, Marino: Wat?????? Amai, zo erg! Marie-Rose: Zo erg! Bij ons is er ook eens een brandalarm afgegaan! Gelukkig was het vals alarm. Mieke: Als jullie nog eens op kamp gaan en jullie voelen je niet veilig, moeten jullie dat wel zeker zeggen, hé! Marie-Rose: Tegen wie moeten we dat zeggen? Dat zijn onze vaste begeleiders niet... Mieke: En toch moeten jullie dat zeker zeggen tegen de mensen die jullie op dat moment begeleiden. Afgesproken? Iedereen: Afgesproken!


f

Familienieuws De huizen en de sociale dienst reiken de redactie het familienieuws van onze cliënten aan. Wij proberen hier zo correct mogelijk in te zijn. Mochten er toch gegevens ontbreken of onjuist opgenomen zijn, mag u ons gerust contacteren.

a

m

i

l

i

e

n

i

e

u

w

s

Afscheid van... Christine Roulant

Familienieuws cliënten Welkom aan 01/09/23 Katharina De Cooman, cliënt De Kleppe 01/09/23 Karlien Haegeman, cliënt arbeidscentrum vestiging Zwalm 13/09/23 Elijah Logier, cliënt arbeidscentrum vestiging Zwalm 01/10/23 Dylan Caty, cliënt De Kleppe

07/10/23

17/11/23

Overlijdens Mevr. Agnes Destoop, moeder van Geert Meyfroidt, cliënt huis 6/7 vestiging Kluisbergen Mevr. Christine Roulant, cliënte huis 12 vestiging Zwalm

Familienieuws medewerkers 06/10/23

22/10/23

06/10/23

06/10/23

22/10/23

Geboortes Léonore, kleindochter van Patricia Moerman, woonbegeleidster huis 4/5 vestiging Kluisbergen Cesar, zoon van Evelien Martens, teamverantwoordelijke Nah Ronse Overlijdens Mevr. Maria De Cock, grootmoeder van Pieter Jouretz, stafmedewerker communicatie Dhr. Bart Dehullu, echtgenoot van Hilde Verleysen, woonbegeleidster huis 1 vestiging Kluisbergen Mevr. Elza Pien, grootmoeder van Deidre Reyns, medewerkster logistieke diensten Kluisbergen

Christine zacht en zoet Met die intense blik Een vinger wijzend naar het puntje van onze neus De geluidloze lach ‘merci’ als je iets kreeg aangereikt Koffie, een taartje, een kaartje Voorzichtig genietend van samenzijn Rustig genietend van lekker eten Kieskeurig en vastbesloten over wie, wat en hoe Maar altijd op jouw heel eigen manier delicaat duidelijk gemaakt Een stille kracht Je hebt je op indrukwekkende wijze doorheen die laatste lastige jaren geworsteld en ons tot de laatste weken een reikende hand en warme glimlach geschonken dappere soldaat we laten je gaan met een dankbare groet

39


40

i

n

e

n

u

i

t

d

i

e

n

s

t

In en uit dienst Met de rubriek ‘in en uit dienst’ willen we u ouders/voogden blijven informeren over personeelswissels in onze vestigingen.

In dienst

Uit dienst

11/09/23 Roselinde Rosier, woonbegeleidster huis 4/5 vestiging Kluisbergen 14/09/23 Laila Abellati, woonbegeleidster dagcentrum NAH Ronse 25/09/23 Elly Ollevier, maatschappelijk werker vestiging Zwalm 25/09/23 Gwendolina Blommaert, woonbegeleidster huis 2 vestiging Zwalm 30/09/23 Tom Vanden Herreweghen , administratief medewerker De Kleppe 01/10/23 Pascale De Pauw, administratief medewerkster vestiging Zwalm 01/10/23 Febe De Vreese, woonbegeleidster team 9/10 vestiging Zwalm 09/10/23 Lana Caes, woonbegeleidster huis 4/5 vestiging Kluisbergen 23/10/23 Laura Kint, woonbegeleidster team 7/8 vestiging Zwalm 01/11/23 Nathalie Van den Bossche, woonbegeleidster team 5/6 vestiging Zwalm

23/07/23

Leonie Vanherpe, woonbegeleidster team 9/10 vestiging Zwalm 31/07/23 Ann Jacobs, woonbegeleidster huis 3 vestiging Zwalm (pensioen) 13/08/23 Nathalie Waeghe, verzorgende team 9/10 vestiging Zwalm 27/08/23 Birgen De Man, woonbegeleider huis 3 vestiging Zwalm 10/09/23 Emilie Vanaevermaete, woonbegeleidster huis 3 vestiging Kluisbergen 30/09/23 Marie-Christine Vanheule, nachtdienstbegeleidster vestiging Zwalm (pensioen) 30/09/23 Annita De Pessemier, administratief medewerker vestiging Kluisbergen (pensioen)


i

n

d

r

u

k

Openingsdagen 2024 Elke dinsdagnamiddag van 14u tot 17u Volgende zondagen van 14u tot 17u: 7/1 21/1 4/2 18/2 3/3 17/3 7/4 21/4 5/5 19/5 2/6 16/6 7/7 21/7 4/8 18/8 1/9 15/9 6/10 20/10 3/11 17/11 1/12 15/12

c

o

l

o

f

o

n

Redactie: Geert Bonte, Pieter Jouretz, Carine Cosijns, Stefan Van maelsaeke, Ellen Arens Met dank aan allen die een bijdrage leverden voor dit nummer. Coverillustratie: Steven Dhaenens Layout: Ellen Arens De redactie kan teksten wijzigen of inkorten zonder voorafgaande toestemming van de auteur.


Kasteeldreef 2  9630 Zwalm (Beerlegem) Tel. 055 33 96 96  Fax 055 49 57 79 RPR Gent 0861.680.989 secretariaat@vzwdebolster. be www.vzwdebolster. be


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.