Akademos april 2010

Vrije Unvisersiteit Brussel Pleinlaan 2 B-1050 Brussel

België - Belgique P.P. / P.B. B-06

JG.13 • NR.2 • APRIL - MEI 2010

R E D E L I J K E I G E N Z I N N I G I N F O R M A T I E M A G A Z I N E VRIJE UNIVERSITEIT BRUSSEL

DE NACHT VAN DE VERLICHTING Op 7 mei vieren Brusselse universiteiten hun 175e verjaardag

Filosoof Leopold Flam was beroemd en berucht, aanbeden en verguisd

Natuur- en wiskundige Ingrid Daubechies (Princeton) even terug aan de Vrije Universiteit Brussel

2

WIST U DAT

…

… vegetariërs minder … Belgische homo's risico lopen het tweemaal per op botontkalking? week doen?

Een vegetarische voeding beschermt het lichaam beter tegen allerlei ziekten zoals botontkalking dan een vleeshoudende voeding. Dat bevestigt een studie van biometricus Peter Deriemaeker en enkele collega’s van de Vrije Universiteit Brussel.

Onze voeding heeft een directe impact op het zuur-baseevenwicht in ons lichaam. Een dieet met veel fruit en groenten heeft een alkalisch of basisch effect op het lichaam, terwijl proteïnerijk voedsel zoals vlees en zuivelproducten een verzurend effect hebben. Per gram eiwit gaat naar schatting een milligram calcium verloren, wat kan leiden tot het demineraliseren van botten. Studies hebben een duidelijk verband aangetoond tussen een hoge consumptie van dierlijke eiwitten en het risico op heupfracturen of symptomen van lage rugpijn. Maar tegenstrijdig genoeg stimuleren eiwitten ook de aanmaak van bot. Of ze een positief of negatief effect hebben, hangt grotendeels af van de rest van het voedingspatroon (bijvoorbeeld het eten van voldoende groenten en fruit), maar ook van iemands genetische achtergrond, leeftijd en geslacht.

… ons land ieder jaar 15.643 nieuwe gevallen van hartfalen telt?

Elk jaar komen er in België meer dan 15.000 nieuwe patiënten met hartfalen bij.

Een kwart van deze patiënten sterft binnen het jaar na de diagnose. Dat blijkt uit een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel voor het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid. Hartfalen is een ziekte waarbij het hart problemen heeft om voldoende bloed naar de verschillende organen te pompen. De aandoening komt vooral voor bij oudere mensen maar tot op heden was niet precies bekend bij hoeveel mensen de diagnose gesteld werd en welke sterfte hartfalen tot gevolg had. Dankzij een registratie door de huisartsenpeilpraktijken worden deze vragen nu beantwoord en kunnen de VUB-onderzoekers in opdracht van het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid de ernst van hartfalen op het ogenblik van de diagnose bepalen.

De gemiddelde leeftijd waarop de diagnose gesteld wordt is 79 jaar. De diagnose bij de patiënten uit de studie werd meestal gesteld wanneer de patiënt al in fase 3 (50%) of fase 4 (27%) van de aandoening was.

Zes maanden na de diagnose was een op de vijf patiënten overleden en na een jaar liep de sterfte zelfs op tot 26%.

Belgische homo's hebben gemiddeld 118 keer per jaar seks. Dat blijkt uit een onderzoek van VUB-huisarts Johan Vansintejan dat gepubliceerd werd in het toonaangevend tijdschrift Journal of Sexual Medicine. In totaal namen 1752 volwassen homoseksuele mannen uit België deel aan het onderzoek. Uit de analyse bleek dat 66% minstens eenmaal per week seksuele betrekkingen had. De gemiddelde leeftijd van de Belgische deelnemers was 35 jaar. De groep tussen 20 en 29 jaar was het actiefst, met 73% die het minstens eens in de week deden. De regelmaat van de betrekkingen verminderde wel met de leeftijd. Bij de vijftigplussers deed 58% het nog minstens eens in de week. Jongeren van 18 en 19 jaar deden het ook opvallend weinig: slechts 59% deed het eens in de week. Dit kan verklaard worden door het feit dat jongeren vaak nog geen stabiele relatie hebben.

… mannelijke kankerpatiënten het vaakst om euthanasie vragen?

Sinds de invoering van de euthanasiewet in 2002 neemt het aantal euthanasiegevallen almaar toe. In vergelijking met alle overlijdens waren de mensen die de voorbije jaren stierven na euthanasie jonger, meer van het mannelijk geslacht, kankerpatiënt en stierven ze vaker thuis. Dat blijkt uit een studie van Tinne Smets en haar collega’s van de onderzoeksgroep Zorg rond het Levenseinde van de Vrije Universiteit Brussel.

Zij onderzochten alle 1917 euthanasiegevallen gerapporteerd tussen september 2002 en eind 2007. De overgrote meerderheid van de betrokken patiënten was terminaal ziek (93,4%); de overige 6,6% bestond uit niet-terminale patiënten met voornamelijk neuromusculaire ziekten. Hun aandeel is in de loop van de jaren niet toegenomen, in tegenstelling tot wat tegenstanders van de euthanasiewet vreesden. Ook het aandeel ouderen is niet significant toegenomen: amper 18 procent van de bestudeerde gevallen betrof mensen ouder dan tachtig.

Van de terminaal zieke patiënten leed de meerderheid aan kanker. Volgens hun arts gaven zij meestal aan fysiek ondraaglijk te lijden, terwijl bij de kleine groep niet-terminale patiënten vaker psychologisch lijden aangehaald werd bij hun verzoek. De euthanasie gebeurde meestal door toediening van barbituraten in combinatie met spierverslappers, en zelden uitsluitend met morfine.

… het vaststaat dat de dinosauriërs uitstierven door meteorietinslag?

Hoewel de meeste wetenschappers het erover eens zijn dat het massaal uitsterven van de dinosauriërs 65 miljoen jaar geleden veroorzaakt werd door een reusachtige meteorietinslag, blijft een kleine groep dit in twijfel trekken. Hun alternatieve theorie wordt nu ontkracht door een groot artikel in Science, waarin veertig wetenschappers van over de hele wereld nieuwe en gepubliceerde onderzoeksgegevens bundelen tot een onweerlegbaar geheel. Prof. dr. Philippe Claeys van de Vrije Universiteit Brussel is een van hen.

Het overzichtsartikel toont aan dat de alternatieve hypothesen niet toereikend zijn om

Prof. dr. Philippe Claeys

… bijna de helft van de 65-plussers klaagt over slaapproblemen?

ring rond Brussel) was waarschijnlijk afkomstig uit de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter en sloeg met een snelheid tussen de 20 en 72 km/seconde in op de aarde. Modelnabootsingen van de Chicxulub-inslag geven aan dat hierbij een miljoen keer meer energie vrijkwam dan bij de zwaarste kernbom die ooit getest werd. Of anders geformuleerd was de energie die vrijkwam vergelijkbaar met vijf miljard Hiroshimabommen.

het abrupte massale uitsterven te verklaren en dat de relatie tussen de Chixculub krater en de inslaghypothese beter onderbouwd is dan ooit. De opeenvolging van fossielen toont overduidelijk dat het wereldwijde massa-uitsterven exact samenvalt met de wereldwijd aangetroffen gesteentelaag die voor een deel bestaat uit resten van de meteoriet en deels uit het uitgeworpen kratermateriaal. De meteoriet met een diameter van 10-15 km (vergelijkbaar met de

INHOUD

Ingrid Daubechies: “Wiskundigen zijn geen rare mutanten” VUBPRESS: “Anders zichtbaar” Kort nieuws

.................

................................................................................................................

.............................................................................................................................................................................

Naarmate men ouder wordt, ondergaat het slaappatroon enkele belangrijke veranderingen.

Oudere mensen slapen korter en minder diep, maar frequenter. Dat ze minder slaap zouden nodig hebben, is dan ook een misvatting. Dat maakten VUB-professoren Raymons Cluydts en Elke De Valck bekend tijdens de Internationale Dag van de Slaap op 21 maart.

Lotto Sports Science Chair : Wetenschap voor de koers ................................

Maar liefst 44 procent van de 65-plussers klagen over hun slaap. De meeste slaapstoornissen zijn het gevolg van lichamelijke of psychiatrische aandoeningen en de medicatie die men hiervoor moet nemen. Bovendien wordt de diepe slaap minder prominent, waardoor we sneller wakker worden. Ook het slaap-waakritme verandert: het verschuift wat naar voor zodat we ’s avonds eerder in slaap vallen en ‘s ochtends vroeger ontwaken. De totale slaapbehoefte per etmaal blijft echter gelijk (zo’n 7 tot 8 uur), maar wordt vaak versnipperd in meerdere dutjes overdag. De oorzaak van deze ritmeverschuiving ligt waarschijnlijk in de verminderde productie van bepaalde hormonen op latere leeftijd, zoals het groeihormoon en melatonine.

Junior onderzoeker: “Mijn werkdag in de tropen? Relaxed.”

VUB-ploeg fietst 1000 km tegen kanker .................................................................................

Leopold Flam, flamboyant filosoof, beroemd en berucht, aanbeden en verguisd Akademos sprak met Willem Elias en Hubert Dethier

4 6 7 8 9

...........................................................................................

10 13 14 15

Ik studeerde aan de Vrije Universiteit Brussel: RSC Anderlecht-woordvoerder David Steegen .............................................................

16

DE NACHT VAN VERLICHTING

.................

...................................................................................................................

Vrije Universiteit Brussel 175/40 jaar

Erasmushogeschool Brussel: Werktrajecten leiden naar diploma Personalia

.......................................

.................................................................................................

...................................................................................................................................................................................

AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

3

18 19

4

INTERVIEW

” Wiskundigen zijn geen rare mutanten ”

Sinds februari is natuur- en wiskundige Ingrid Daubechies weer in het land. Hoewel ze tegenwoordig professor is aan de prestigieuze universiteit van Princeton (VS), maakte ze een semester vrij in haar drukke agenda toen de Vrije Universiteit Brussel haar een Francqui-leerstoel aanbood. Ze heeft naar eigen zeggen nog steeds een sterke emotionele band met haar alma mater en wil haar korte tijd in Brussel dan ook optimaal benutten om jongeren te bewijzen dat wiskunde studeren ontzettend boeiend kan zijn.

Aan het begin van de gang op de zesde verdieping van gebouw G op de VUB-campus staat midden op een witte muur een deur getekend, compleet met klink en lokaalnummer 6G308. Op de deur hangt een bordje: “Deze deur is niet volledig gematerialiseerd, en dit kan u verhinderen om via deze deur het klaslokaal 6G308 te betreden. We verontschuldigen ons voor dit ongemak.

Het is ook mogelijk Verenigde Ubiquiteits Belhamels toverkunst te gebruiken: ga tot bijna helemaal het andere einde van de gang en neem de deur vlak naast 6G329.” Getekend: de Verenigde Ubiquiteits Belhamels Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus.

Deze knipoog naar de absurde nummering van de lokalen is slechts een van de vele sporen die de bekende natuur- en wiskundige Ingrid Daubechies al wist achter te laten tijdens de eerste helft van haar korte verblijf als gastprofessor aan de Vrije Universiteit Brussel. Het bewijst meteen dat wiskundigen wel degelijk over een gezonde portie humor kunnen beschikken, ook al hebben ze bij velen het imago van een stel droogstoppels.

WAVELETS Nadat ze zelf aan de Vrije Universiteit Brussel afstudeerde, trok Daubechies vrijwel meteen naar de VS om er aan een indrukwekkende carrière te beginnen. In 1987 werd ze al meteen wereldbekend met haar ontdekking van de zogenoemde orthonormale waveletbasissen met eindige drager – een ontdekking die aan de basis ligt van beeldcompressie en de JPEG 2000-standaard.

Basisprincipe van deze ontdekking is dat foto’s herleid kunnen worden tot een veel kleiner pakketje, zonder dat het beeld aan kwaliteit moet inboeten. Hiervoor wordt het beeld ontleed in wavelets, een soort bouwsteentjes, waarvan enkel de relevante informatie wordt opgeslagen.

Dankzij deze techniek kan men zelfs met amper één of twee procent informatie van het oor-

“

spronkelijke beeld nog een vrij duidelijk idee krijgen van hoe het eruitzag. De techniek kan echter ook worden toegepast op andere figuren, zoals functies.

OERMENSELIJK Inmiddels is Daubechies professor toegepaste wiskunde aan de beroemde universiteit van Princeton in de VS, maar in februari keerde ze tijdelijk terug naar haar alma mate in Brussel, waar ze de prestigieuze Francqui-leerstoel aangeboden kreeg. Ze wil tijdens haar korte verblijf aan de Vrije Universiteit Brussel echter het onderste uit de kan halen, en niet alleen een reeks colleges en lezingen geven, maar ook jongeren warm maken voor een studie in de wiskunde, en dan liefst nog aan de VUB. “Wiskunde heeft nog steeds een saai en moeilijk imago, hoewel dit volledig onterecht is”, vertelt ze. “Volgens mij heeft dit voor een groot deel te maken met de manier waarop wiskunde wordt onderwezen in de secundaire scholen. Er is een nijpend tekort aan wiskundeleerkrachten, zodat het vak vaak wordt onderwezen door mensen uit andere disciplines zoals biologie of fysica. Maar aangezien zij zelf niet altijd even enthousiast zijn voor wiskunde en nooit hebben gezien welke wondere wereld erachter schuilt, baseren zij zich vaak louter op de boeken en formules. Dat is jammer, want als wiskunde op een levendige manier wordt onderwezen, is het ontzettend boeiend.

Met wiskunde kan je alles doen. Wiskunde is ook oermenselijk: het is volledig door de mens bedacht. Je kan problemen oplossen puur met je hersenen, zonder werktuigen. Dat is toch fantastisch? Het probleem is dat veel mensen hun afschuw voor wiskunde bijna als een badge of honour dragen.

Wanneer ze vragen wat ik doe, is mijn antwoord meestal voldoende om de conversatie volledig te doen verstommen. Alsof wiskundigen een soort

Wiskunde is oermenselijk

”

AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

Ingrid Daubechies • Studeerde in 1975 af als natuurkundige aan de Vrije Universiteit Brussel • Behaalde er in 1980 haar doctorstitel • Werd eerst assistent en vorser, en later researcher associate professor aan de Vrije Universiteit Brussel • Trok in 1987 naar de VS • Werd in 1993 als eerste vrouw benoemd tot voltijds professor in de wiskunde aan de universiteit van Princeton

5

6

rare mutanten zijn (lacht ). Nochtans doen veel mensen aan wiskunde zonder het zelf te beseffen. Kijk maar naar het razende succes van de sudoku-puzzels in de kranten. Maar zolang het niet ‘wiskunde’ heet, doen ze het graag.”

REDENEREN Terwijl ze praat, begint ze enkele kaartjes met pictogrammen op de tafel te leggen. “Kijk, dit spel is een goed voorbeeld van wiskundig redeneren”, vertelt ze. Ze laat ons enkele sets uitzoeken van drie kaarten die volgens bepaalde regeltjes bij elkaar horen. Ze moeten alledrie dezelfde kleur hebben, of alledrie net een verschillende. Hetzelfde voor vorm, patroon en aantal. We voelen onze roestige kronkels kreunend op gang komen, maar zijn na een paar beurten gelukkig helemaal mee. Want een kind van vier kan dit spel soms beter dan een volwassene, vertelt Daubechies ons. Omdat het nog niet vast zit in de denkpatronen die we op latere leeftijd vaak meekrijgen.

WISKE Om jongeren uit het secundair onderwijs de charmes van de wiskunde te laten ontdekken, heeft Daubechies al diverse projectjes op stapel staan. Zo is ze de gang in haar gebouw aan het versieren met onmogelijke geometrische figuren, die binnenkort een soort ontdekkingsparcours moeten vormen voor jongeren uit het secundair onderwijs. Die wil ze lokken met enkele brochures, waarin de figuur van Wiske (uit de bekende stripreeks Suske en Wiske van Willy Vandersteen, red.) centraal staat. “Wat gaat Wiske studeren nu ze wat groter is? Wiskunde natuurlijk”, lacht Daubechies. “In samenspraak met de erfgenamen

INTERVIEW

van Vandersteen mogen we haar figuurtje gebruiken temidden van enkele wiskundige raadseltje, die de nieuwsgierigheid en interesse van de jongeren moeten wekken.”

WISKUNDIGEN GEZOCHT Het tekort aan wiskundestudenten is niet alleen een probleem aan de Vrije Universiteit Brussel, maar ook aan alle andere Belgische universiteiten. En zelfs wereldwijd, als we Daubechies mogen geloven. “Ik zie hetzelfde fenomeen in de VS. Het is een groot probleem, omdat steeds meer wetenschappelijke branches wiskundige kennis nodig hebben. Kijk bijvoorbeeld maar naar de biologie, met zijn algoritmes om genomen te ontrafelen. En ook in andere onderzoeksdomeinen wordt er tegenwoordig veel meer wiskunde gebruikt dan gewoon de statistiek. Nu moeten die wetenschappers vaak terugvallen op softwarepakketten omdat ze zelf niet over de nodige wiskundige kennis beschikken. Maar als er dan een fout gebeurt, zijn ze niet eens in staat om die op te merken en dat is gevaarlijk. Momenteel blijven de VS nog aan de top dankzij een forse instroom van topstudenten uit het buitenland, maar telkens wanneer de Amerikaanse overheid de immigratieregels verstrengt, waarschuwen de bedrijven dat de economie het niet aankan. Het probleem in de VS is ook dat veel kansarme kinderen sport zien als de uitweg, maar ze beseffen niet dat je als sporter zo oneindig veel beter dan alle anderen moet zijn om de top te bereiken, terwijl dat je in de wetenschappen gewoon goed moet zijn, zonder de rest te moeten overtroeven.

Het wordt tijd dat ze beseffen dat wiskunde een veel betere optie is om later een goede baan te vinden.”

STUDENTEN PRIKKELEN Volgens Daubechies kunnen de Belgische universiteiten nog wat opsteken van hun Amerikaanse collega’s. Zo moeten studenten in de VS bijvoorbeeld pas in hun tweede jaar kiezen welk diploma ze willen halen. Tijdens hun eerste jaar moeten ze allerlei vakken kiezen uit verschillende disciplines, zodat ze als het ware een staalkaart krijgen waardoor ze een beter doordachte keuze kunnen maken. In België is het onderwijs nog teveel georganiseerd vanuit de verschillende richtingen”, vindt ze. “Ik had zelf tijdens mijn studies bijvoorbeeld doodgraag enkele vakken geschiedenis gestudeerd, maar er was geen tijd voor en het kwam ook bij niemand op om zoiets te doen. Maar bovenal vind ik dat de studenten een goede basis moeten meekrijgen zodat ze geprikkeld zijn om hun hele verdere leven bij te blijven leren.” [km]

MET EEN HUMANE BLIK Bij VUBPRESS verscheen zopas het boek Anders zichtbaar. Zingeving en humanisering in de beeldcultuur. Tal van VUB’ers werkten eraan mee.

Johan Swinnen, docent beeldcultuur in binnen- en buitenland, leidt het boek in met een bezoek aan Mundaneum. Mundaneum is het internet op papier dat ondergebracht is in en groot art-decopand in Mons en bestaat uit niet minder dan zes kilometer papier, het werd in 1910 als museum gesticht door de pacifist Paul Otlet (1868-1944) en de Nobelprijswinnaar en vrijmetselaar Henri La Fontaine (1854-1943).

Swinnens inleiding is een mooie voorzet voor een kleurrijk palet aan wetenschappelijke, journalistieke en literaire teksten die de lezer aanzetten om de beeldige werkelijkheid op een humanistische manier te benaderen.

Titels (van bijdragen) als Beelden uit Belgiëque (Ann Meskens), Filosofie van de fotografie van Benjamin tot Barthes (Willem Elias), Te koop: moderniteit, nauwelijks gebruikt (Jean Paul Van Bendegem) geven alvast een idee hoe breed het boek gaat.

Twee hoofdstukken nemen een aparte plaats in: ‘Mythes van de stad en de stedeling’ en ‘Brussel verkend. Een portfolio van tekst en foto’s’. Het portfolio werd samengesteld door VUB-fotografe Bernadette Mergaerts die uit de 50 Brusselaars in haar adressenboekje er zes uitkoos: drie mannen en drie vrouwen. Zij vertellen hun verhaal met woorden, Mergaerts met beelden. Voor haar keuze liet Mergaerts zich leiden door Michel Onfrays Théorie du Voyage: Poétique de la géographie.

Mergaerts selecteerde bekende en minder of zelfs onbekende mensen: José Orevejo, Lydia Deveen en Eric Corijn, maar ook Olivier Kayomo, Huguette Abras en Layla Nabulsi.

Anders Zichtbaar wil de lezer anders leren kijken en dat is geen makkelijke oefening.

Waar het boek alvast in slaagt is om de lezer tekst na tekst nieuwsgierig te maken naar de volgende bijdrage. Een verrassend boek. [dv] Anders zichtbaar. Zingeving en humanisering in de beeldcultuur onder redactie van Johan Swinnen is uitgegeven bij VUBPRESS, telt 672 bladzijden en kost 39,95 euro.

VUB-studenten winnen goud, zilver en brons op pleitwedstrijd

KORT NIEUWS

Vrije Universiteit Brussel zoekt milde schenkers in de VS De Vrije Universiteit Brussel heeft in de Verenigde Staten een fonds opgericht om middelen in te zamelen voor VUB-projecten. Het fonds « Friends of the Vrije Universiteit Brussel (VUB) » is ondergebracht bij de King Baudouin Foundation US. De King Baudouin Foundation treedt op als tussenpersoon voor particulieren, bedrijven of organisaties in de VS die welomschreven projecten van de Vrije Universiteit Brussel willen steunen.

Door deze werkwijze kunnen Amerikaanse donateurs hun giften fiscaal aftrekken.

De universiteit zoekt concreet middelen voor twee projecten. Het eerste is een nieuw animalarium op campus Jette. Proefdieren zullen er in de best mogelijke omstandigheden kunnen verblijven. Het tweede project is een polyvalente raadszaal.

De universiteit mikt zowel op landgenoten die aan de Vrije Universiteit Brussel gestudeerd hebben en nu in de VS wonen als op Amerikaanse alumni van de VUB. Contact met King Baudouin Foundation US: mderouck@vub.ac.be

Studenten van de Vrije Universiteit Brussel hebben alle medailles weggekaapt op de tweede NautaDutilh interuniversitaire pleitcompetitie die vorige maand in het Justitiepaleis plaatsvond. De Vlaamse Rechtsgenootschappen organiseren de competitie om het pleittalent van de studenten bij te schaven. Masterstudente Greet Vandoren heeft de pleitcompetitie mee georganiseerd. “Elke derde bachelor- of masterstudent kan aan deze wedstrijd meedoen, maar het aantal plaatsen is wel beperkt tot acht deelnemers per universiteit.” Volgens Greet Vandoren is vooral de ervaring die je op zo’n pleitwedstrijd kan opdoen, onbetaalbaar.

“Je moet brainstormen over je aanpak, je werkt samen met anderen, je krijgt feedback van advocaten en je hebt al meteen praktijkervaring die je op je CV kan zetten.”

De top drie Yen Buytaert (brons), Michaël De Bruyn (zilver) en Francis Westelinck (goud)

Versterking voor Studenten- en Alumnirelaties De dienst Studenten- en Alumnirelaties is een jonge VUB-dienst die alles wat met studentenrekrutering te maken heeft in goede banen moet leiden. De dienst staat ook in voor een professionele aanpak van de relaties met de alumni. Om al die uitdagingen tot een goed einde te brengen, kreeg het team van diensthoofd Tim Peeters, Thierry Fiermans en Angelina Droeshout er de voorbije maanden drie nieuwe medewerkers bij: Marlies Tas, Nele Custers en Caroline Beuls (zie foto).

Samen zullen ze nieuwe wegen moeten zoeken

om meer studenten aan te trekken. Naast de traditionele instroom van eerstejaarsstudenten, wordt de zogenaamde zij-instroom steeds

Studenten krijgen witte doktersjassen

De studenten kregen een badge van het UZ Brussel van gedelegeerd bestuurder prof. Marc Noppen en een witte jas en stagemap van decaan prof. Alain Dupont

belangrijker. Het gaat hier onder meer om werkstudenten en studenten in schakelprogramma’s.

In samenwerking met de faculteiten en andere VUB-diensten organiseert de dienst Studenten- en Alumnirelaties infodagen, schoolbezoeken, masternamiddagen enz. Binnenkort gaan ook nieuwe initiatieven van start, zoals het Student Ambassador Program waarbij huidige VUB-studenten als ambassadeurs van de universiteit zullen optreden op infodagen en andere evenementen en via sociale netwerksites als Facebook en Netlog.

Eind maart vond voor de eerste keer een Witte Jassen Ceremonie plaats voor de studenten Geneeskunde van de Vrije Universiteit Brussel. Een plechtig moment voor studenten - zowel huisartsen als specialisten in spe - die hun bachelor al op zak hebben en aan hun praktijkopleiding kunnen beginnen. Die praktijkopleiding omvat maar liefst 33 maanden van de masteropleiding.

De plechtige overhandiging van een doktersjas aan elke student staat symbool voor het grote belang dat de universiteit hecht aan het contact tussen studenten en patiënten. Uit een onderzoek blijkt overigens dat de afgestudeerde studenten Geneeskunde van de Vrije Universiteit Brussel bijzonder tevreden zijn over hun praktijkervaringen tijdens hun opleiding. Ze voelen zich goed voorbereid om volledig zelfstandig aan de slag te gaan.

AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

7

8

LOTTO SPORTS SCIENCE CHAIR

lengen en risico’s inhoudt bij sportbeoefening in de hitte. Hetzelfde geldt voor Rilatine. Ander onderzoek gaat over de impact van (lucht)vervuiling bij zware inspanningen.

Wetenschap voor de koers

OVERTRAINING

Ons land is nog altijd de wielernatie bij uitstek en ook de universiteiten spelen hierbij een belangrijke rol. Zo heeft de Vrije Universiteit Brussel er een nieuwe leerstoel bij: de Lotto Sports Science Chair. Het gerenommeerde Brussels Labo voor Inspanning en Topsport (BLITS) van prof. Romain Meeusen werkt al een hele tijd samen met de Omega Pharma-Lotto-wielerploeg. De leerstoel maakt die samenwerking concreter en intenser. De Nationale Loterij financiert vier jaar lang een doctoraatsbeurs over vermoeidheid en herstel bij zware inspanningen.

Dankzij de Lotto-leerstoel kan er de volgende jaren grondig onderzoek verricht worden naar vermoeidheid en herstel. Welke vorm van herstel is het beste voor wielrenners? Hoe kunnen ze vermoeidheid vermijden? Wat zijn de detectoren

Prof. dr. Romain Meeusen

domeinen: Exercise & the Brain en Exercise & Health. Zo ontdekte het BLITS dat het rookstopmiddel Zyban het uithoudingsvermogen kan ver-

foto: Photo News

“Binnen vier jaar moet er een Belg op het podium van de Tour staan. Dat kan door de training en begeleiding van jonge renners meer wetenschappelijk te benaderen.” Zo luidde het begin 2009 toen Lotto zijn ambitieus wielerproject voorstelde op de VUB-campus. Prof. Romain Meeusen begon als coördinator van het Brussels Labo voor Inspanning en Topsport (BLITS) alle medische gegevens en de trainings- en wedstrijddata van de renners wetenschappelijk te analyseren en te verwerken.

“Het is uiteraard niet zo dat wij de plaats willen innemen van trainers en sportbestuurders”, zegt Meeusen. “Wel is het zo dat we de persoonlijke trainers van de renners nieuwe inzichten kunnen aanreiken waarmee zij dan aan de slag kunnen.

Als je alle modellen probeert toe te passen én het talent is er, dan is het podium van de Tour zeker haalbaar.”

Romain Meeusen is een autoriteit op het vlak van inspanningsfysiologie. De research van zijn vaken onderzoeksgroep is toegespitst op twee grote

Een van de specialiteiten van het BLITS is een test die het overtrainingssyndroom vaststelt. “Wij hebben die test zelf uitgevonden”, zegt Romain Meeusen. “Bij sporters met het overtrainingssyndroom blijken de hormonen te flippen als ze een inspanning leveren en daarop is de test gebaseerd. Als de overtraining louter functioneel is, dan is er volledig herstel mogelijk. Dat is niet zo in het geval van een syndroom.”

voor overtraining? Kevin De Pauw zal hierover een doctoraat schrijven.

“Pas op, we gebruiken de beroepsrenners zelf nooit als proefkonijnen,” zegt Meeusen. “Dat kan je niet maken bij topsporters. We doen onze experimenten met proefpersonen die vaak fietsen.”

Het BLITS-labo werkt ook nauw samen met het Energy Lab van de bekende coach Paul Van Den Bosch. “We werken goed samen”, zegt Romain Meeusen, “bijvoorbeeld om de themoregulatiecapaciteiten te testen, de relatie tussen inspanning en temperatuur.” Het onderzoek naar topsporters is overigens breed toepasbaar. “Zo kan onze kennis over herstel ook nuttig zijn voor iemand die een hartaandoening heeft gehad en weer op z’n vroegere niveau wil komen.” [pvr]

foto francis marissens

VUB-ploeg fietst 1000 km

tegen kanker

Een passie voor de fiets én maatschappelijk engagement. Dat is wat VUB-rector Paul De Knop, professor filosofie Marc Van den Bossche, technisch expert Marc Vanroose en profwielrenner en VUB-alumnus Jürgen Roelandts gemeen hebben.

Van 13 tot 16 mei zullen ze 1000 km fietsen tegen kanker. Je kan de VUB-ploeg alvast steunen door op 1 mei een uurtje te komen spinnen.

Van 13 tot 16 mei 2010 organiseert de Vlaamse Liga Tegen Kanker de “1000 km van Kom op tegen kanker”. Het opzet van deze actie bestaat erin dat bedrijven, verenigingen, groepen, enz. als team in vier etappes samen 1000 km fietsen. Het parcours loopt door heel Vlaanderen en passeert in ongeveer de helft van alle Vlaamse steden en gemeenten.

De Vrije Universiteit Brussel, die maatschappelijk engagement als een kernwaarde heeft aangenomen, zet een team van vier fietsers op de trappers om aan deze actie deel te nemen. Paul De Knop, Marc Van den Bossche, Patrick Vanroose en Jürgen Roelandts (alumnus en profwielrenner) zullen elk een etappe van 250 km voor hun rekening nemen om zo het kankeronderzoek in Vlaanderen vooruit te helpen.

KANKER IN OMGEVING Rector Paul De Knop heeft verschillende redenen om aan de actie deel te nemen. Hij werd in zijn onmiddellijke omgeving al meermaals met kanker geconfronteerd. De strijd tegen kanker treft jaarlijkse talloze gezinnen en moet wat hem betreft onafgebroken gevoerd worden. “Een sportieve actie als deze is een mooi middel om dit onder de aandacht te brengen en om geld in te zamelen voor het onderzoek naar kanker. De Vrije Universiteit Brussel heeft een performante onderzoeksgroep en een sterk Oncologisch Centrum in het UZ Brussel. Het onder de aandacht brengen van hun strijd tegen kanker verdient alle steun”, aldus rector De Knop.

Marc Van Den Bossche is professor filosofie, wielerfanaat en auteur van onder meer het sportboek ‘Wielrennen’. Het voorbije jaar werd hij met liefst zeven gevallen van kanker geconfronteerd in zijn nabije omgeving. Als filosoof is hij via zijn wetenschappelijk onderzoek bij het thema van de lichamelijkheid beland. Het lichaam is voor hem dé bron van zin- en betekenisgeving. Het denken volgt daaruit en krijgt zo een bepaalde inkleuring. “Een zware ziekte als kanker zal dus ongetwijfeld iemands perspectief op het leven gaan bijstellen. Als gedreven duursporter voelde ik mij dan ook meteen aangesproken door deze actie. Hoe mooi medeleven en luisterbereidheid ook kunnen zijn, hier krijg ik de kans daar ook een praktisch verlengstuk aan te breien”, zegt Marc Van den Bossche.

Patrick Vanroose is technisch expert in de Mechanica. Maar hij is ook spinninginstructeur en een fervent wielerliefhebber. Hij beseft elke dag dat een goede gezondheid goud waard is. Ook Patrick Vanroose heeft al van dichtbij meegemaakt hoe hard kanker kan toeslaan toen hij enkele vrienden verloor. De 1000 km van Kom op Tegen Kanker is voor hem een manier om de strijd tegen kanker op een sportieve manier te steunen.

Jürgen Roelandts is profrenner bij wielerploeg Omega Pharma-Lotto. In 2008 werd hij nog Belgisch kampioen bij de profs. Maar Jürgen Roelandts is als alumnus Lichamelijke Opvoeding ook AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

nauw verbonden met de Vrije Universiteit Brussel. Hij was meteen bereid om mee te fietsen tegen kanker.

Help hen starten!

Om te mogen starten in de 1000 km van Kom op Tegen kanker moet het team een ‘startgeld’ van 5.000 euro verzamelen. Dat geld gaat integraal naar Kom op Tegen Kanker. Het volledige bedrag zal verzameld worden via giften, sponsoring en via een aantal leuke acties. Wie benieuwd is naar wat een wielrenner allemaal eet voor hij aan een wedstrijd begint, moet binnenkort eens binnenlopen in het VUB-restaurant en 't Complex (de cafetaria van het sportcentrum op campus Etterbeek). In samenwerking met de VUBsportdiëtisten serveren ze je een echte wielermaaltijd. De opbrengst gaat naar de 1000 km van Kom op Tegen Kanker. Op 1 mei vindt, in samenwerking met HealthCity, de actie “Spin for Life” plaats in de sportzalen van de VUB. Spin for Life nodigt je uit om een uurtje (of langer) te komen spinnen onder professionele begeleiding.

Ook hiervan gaat de opbrengst naar de 1000 km van Kom op Tegen Kanker.

Wie meer wil weten over de vier fietsers en de verschillende acties kan terecht op www.vub.ac.be/1000km.

Het wielerteam krijgt alvast ook de steun van sponsors CBR, Microdevice, UVV, Phronesis en Kabelwerken Eupen.

9

10

INTERVIEW

Leopold Flam, flamboyant filosoof, beroemd en aanbidders, daartegenover staan de afvalligen, de Flamisten die niet nalaten iedere keer opnieuw ook op de kleine kantjes van Flam, die hij net als alle grote geesten ook had, te wijzen.

Daartussen staat de derde categorie, de kritische Flamisten waartoe ik mezelf reken Wij weigeren Flams gezag, maar erkennen wel dat hij ons veel geleerd heeft. Hij is als een vader, met wie je weliswaar ruzie hebt gemaakt, maar die je toch dankbaar bent voor wat hij je geleerd heeft."

Prof. dr. Willem Elias: “Flam zei altijd wat hij dacht”

radicale atheïst en een veeleisende academicus die geen erger scheldwoord kende dan 'arrivist'. Vijftien jaar na het overlijden van de meester en twee jaar voor de herdenking van zijn honderdste geboortedag hebben Flam-o-logen en Flam-o-fielen een bloemlezing met teksten van de existentie-filosoof samengesteld. Professor Willem Elias zat de redactie voor.

Het boek “Leopold Flam, een filosoof van gisteren voor een wereld van morgen” is opgedragen aan professor-emeritus in de filosofie Hubert Dethier. Dethier was gewoon hoogleraar aan de Vrije Universiteit Brussel en aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Akademos sprak met Willem Elias en Hubert Dethier.

De laatste twee jaar is hard gewerkt aan de lijvige bloemlezing met commentaar, een verzameling vriendelijke teksten, een mooi eerbetoon, zoals Elias het boek noemt. Opvallend is wel dat het initiatief van de agogen komt. Elias: "Misschien had men dit initiatief vanuit de filosofie verwacht, maar daar vindt men niet echt nog Flam-o-fielen, maar ik deed het graag vanuit de agogiek, een soort toegepaste filosofie in de geest van Marx' stelling: de filosofen proberen al tweeduizend jaar de wereld te verklaren, nu is de tijd aangebroken om hem te veranderen."

In de zeventiger jaren van de vorige eeuw werd Leopold Flam, die ook inspecteur geschiedenis geweest is, in het katholiek onderwijs zowat als de antichrist in persoon beschouwd.

Leopold Flam was een 'begeesterend docent' en een bevlogen redenaar, een workaholic ook wiens teksten niet allemaal even af zijn. Zijn (kritische) bewonderaars zijn bang dat zijn gedachtegoed in de loop der jaren zou kunnen wegdeemsteren. Vandaar dat Flam-o-fielen en Flam-o-logen ondertussen al zeven jaar na elkaar op de 16de maart, Flams geboortedag, samenkomen om de herdenking aan Flam en zijn

Elias: "Flam werd tot in de hoogste regionen verketterd, uitgestoten. Hij choqueerde het katholiek onderwijs met zijn uitspraak dat gewijde geschiedenis geen geschiedenis is. Hij zag als Joodse ongelovige ook geen reden om de geschiedenis met de geboorte van Christus te beginnen. Flam beukte op alle heilige huisjes in, hij verloor zijn beste vrienden omdat hij altijd zei wat hij dacht, hij formuleerde keer op keer

Leopold Flam (1912-1995) was een vrijdenker, een non-conformist, een

ideeën levendig te houden. "Flam-o-fielen hebben een passionele relatie met de meester," aldus Elias, "Flam-o-logen spitsen zich toe op de studie van zijn teksten".

Maar de 'volgelingen' van Flam laten zich niet blindelings in voorgaande twee categorieën vatten. Er zijn drie soorten Flamisten, legt Elias verder uit: "Je hebt de echte volgelingen, de

en berucht, aanbeden verguisd zijn gedachten luidop. Flam vocht tegen het conservatisme, tegen de kerk en tegen de burgerij. Flam was de filosoof van de autonomie van het denken, het cogito ergo sum. Voor de individuele reflectie heb je noch staat noch kerk nodig, als de waarden die kerk en staat uitdragen samenvallen ben je helemaal gezien, redeneerde Flam. Maar hij ging niet alleen te keer tegen de katholieken, hij was ook niet te beroerd om zonodig tegen de officiële organen van de vrijzinnigheid in te gaan. Flam was echter niet tegen de loge, maar hij verfoeide wel diegenen die de loge als instituut gebruikten om carrière te maken. Arrivist vond hij zowat het ergste scheldwoord."

Hoe strijdend was Flam als atheïst?

Elias: "Hij begon zijn academische carrière aan de Vlaamse afdeling van de ULB, hij was een nononsense atheïst die geen genoegen nam met het berustende negentiende-eeuwse agnosticisme dat hij een quiëtisme verweet. Een god met een baard vond hij niet de moeite waard om tegen te vechten. Hij had ook niets tegen individuen die nood hadden aan religieuze ervaringen, evenmin dreef hij de spot met mensen die behoefte hadden om te bidden. Flam verzette zich wel tegen om het even wel machtsorgaan, de kerk, maar het kapitalisme behoorde daar ook toe. Vandaag zou hij hoogstwaarschijnlijk nieuwe religies als marketing en integrale kwaliteitszorg bestreden hebben."

U schrijft dat de belangstelling voor Spinoza groeit. Flam was een spinozist.

Elias: "De Verlichting is volgens de eminente Britse historicus Jonathan Israël niet in de achttiende

foto’s Leopold Flam: Marc Van Gysegem

eeuw begonnen, maar halverwege de zeventiende met Baruch Spinoza, een radicale vrijdenker en atheïst. Spinozist heeft echter een dubbele betekenis: een volgeling van Spinoza, maar al sinds de achttiende eeuw betekent het woord ook een verdacht figuur. Een spinozist is in de tweede betekenis als een bolsjewist voor een liberaal.

Uitgekeken op de grote filosofen zette Flam me op een dag aan het werk met de studie van Adriaan Beverland, een Hollandse libertijn en tijdgenoot van Spinoza, een spinozist die er geen wilde genoemd worden en die in zeer moeilijk Latijn schreef over de seksualiteit als dynamisch principe. Seksualiteit als perversie ook, in de zin van niet op de voortplanting gericht. Alle mannen zijn volgens Beverland hoerenlopers, de pastoors inbegrepen. Beverland schreef de eerste seksueel-emancipatorische theorie. Omdat ik onvoldoende fantasie heb om aan geschiedenis te doen, heb ik Beverland als studie-object doorgegeven aan mijn goede vriend en toenmalig

kotgenoot professor Rudolf De Smet, nadien ben ikzelf in de moderne kunst 'gesukkeld'. Met de studie van Beverland ben ik beginnen twijfelen aan Flam, ten onrechte heb ik later gemerkt, Jonathan Israël verwijst als hij het over Beverland heeft naar onze teksten. Het streelt de ijdelheid als je naam naast Voltaire vermeld staat, al is het dan in een voetnoot."

Leopold Flam (1912-1995). Een filosoof van gisteren voor een wereld van morgen onder redactie van Willem Elias is verschenen bij VUBPRESS, telt 445 blz. en kost 29,95 euro.

Te verkrijgen in de boekhandel en via info@aspeditions.be AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

11

12

INTERVIEW

De mens als mislukkend dier Professor Dethier, het boek “Leopold Flam, een filosoof van gisteren voor een wereld van morgen” is aan u opgedragen, u was destijds zijn opvolger aan de Vrije Universiteit Brussel en u wordt ook zijn erfgenaam genoemd.

Dethier: "Het zijn anderen, onschatbare vrienden, die ervoor gekozen hebben om het huldeboek voor Leopold Flam aan mij op te dragen. Ik ben in 1982 Flams opvolger geworden voor de cursus Grote stromingen in de filosofie en Geschiedenis van het vrije denken. Maar zijn erfgenaam wil ik mezelf niet noemen. Ik ben allesbehalve Flam. Leopold Flam hield er een marxistisch arbeidsethos op na, hij heeft dag en nacht gewerkt, genot had bij hem een negatieve connotatie. Volgens Flams normen ben ik een kleinburger, ik hou van een gezin, ik heb altijd een goede echtgenoot en vader willen zijn.

Maar een zaterdagnamiddag met het gezin naar zee - ik heb een zoon met een mentale handicap - om samen van de voorjaarszon te genieten bestempelde Flam als tijdverlies, drie uur genieten aan zee stond voor Flam gelijk aan drie uur niet schrijven. Een verlies dat nooit meer kon goedgemaakt worden. Flam beschouwde de wereld als een opdracht."

U hebt duidelijk een haat-liefde-verhouding met de filosoof Leopold Flam.

Dethier: "Zo kan u het wel stellen, op een bepaald ogenblik heeft Flam me bijna verplicht om te kiezen tussen hem en mijn gezin. Flam was buitengewoon veeleisend. Kiezen voor hem was ook kiezen voor het filosofische project (en mijn 'carrière'?) en de existentiële en politieke verantwoordelijkheid. Ik kende Flam al vooraleer ik college bij hem ging volgen; in 1972 is er dan tussen ons een sluimerend conflict ontstaan dat vele jaren geduurd heeft, dat werd moeilijk werken, ik had een afkeer van de aanbidders van Flam, maar moet bekennen dat men bij zichzelf aanvaardt wat men bij een ander verwerpt. Flam heeft me in 1990, toen we de onenigheid bijgelegd hadden, een exemplaar van zijn boek ‘De gekwetste existentie’ overhandigd waarin hij geschreven had: 'Voor de heer Dethier, eindelijk terug.' Dat heeft me toen heel erg aangegrepen."

Maar u bent hem altijd, tot op vandaag, blijven bewonderen als een groot intellectueel, een groot filosoof.

Dethier: "Flam was inspirerend en provocerend en zeer oorspronkelijk. Ik kende al wilde verhalen over zijn doceermethode nog voor ik een van

Hubert Dethier: “Flam was inspirerend en provocerend”

Spinoza beter kende dan Sartre. Maar anderzijds had Flam ook wel belangstelling voor het kwaad als creatieve onthuller. Satan was, voor hij naar beneden is gestort, de ster van God, Lucifer. " zijn studenten werd. In de tweede kandidatuur Germaanse filologie heb ik kennis gemaakt met Flam. In tegenstelling tot gelijkaardige cursussen van andere professoren was Flams geschiedenis van de filosofie niet herleid tot een wassenbeeldenmuseum, Flam doceerde een filosofische geschiedenis van de filosofie en een filosofische lectuur van filosofische teksten. Daarin legde hij heel sterk de nadruk op de vervlochtenheid van leven en werk, van filosofie en werkelijkheid. Zijn aanpak was grondig, zijn stijl flamboyant. Niettegenstaande mijn grote belangstelling voor de Duitse literatuur ben ik na Germaanse nog filosofie gaan studeren. Ik had me graag in Feuerbach verdiept, maar Flam heeft me richting Middeleeuwen en Renaissance geduwd, zo ben ik de Arabische wijsbegeerte en Averroës beginnen studeren, de wereld op het snijpunt van joodse, Arabische en christelijke cultuur."

U hebt Leopold Flam de Sartre van het kleine Vlaanderen genoemd. Sartre is samen met Camus de eminente vertegenwoordiger van het Franse existentialisme, maar zelf verwierp Flam op een bepaald ogenblik alle -ismen.

Dethier: "Net zoals Sartre was Flam als existentie-filosoof ervan overtuigd dat alles wat bestaat kan genegeerd worden. Maar Flam ging minder ver dan Sartre. Lees er La Nausée en Les Chemins de la liberté van Sartre op na, dat zijn kritische, cynische doorlichtingen. Liefde is een extreme ervaring. De ander kan nooit als een (ander) subject, maar enkel als object benaderd worden. Liefde is uiterste eenzaamheid, maar het 'satanisme van Flam' was minder radicaal dan dat van Sartre. Flam geloofde wel in de liefde. De Don Juan van Flam is een zeer menselijke Don Juan à la Casanova, geen markies de Sade of Faust. Ik wil hier wel aan toevoegen dat Flam de grote filosofen Hume en Kant, Hegel en

Existentialisme op z'n Frans was echter ook een manier van leven. Existentialisme doet me denken aan rokerige tavernes aan Saint-Germain-des-Prés en schrijven op de hoek van cafétafeltjes. Had Flam niet het ongeluk in België en niet in Frankrijk te werken?

Dethier: "Flam was een 'vaderlandsloze' die in het Jiddisch dacht, maar zelf beslist heeft om uit loyauteit ten aanzien van zijn Vlaamse lezers en toehoorders in het Nederlands te schrijven, alhoewel hij evengoed in het Duits of Frans had kunnen publiceren. Flam werd in 1912 in Antwerpen geboren waar zijn ouders tot de onderste sociale laag van de Joodse gemeenschap behoorden, zijn vader was een eenvoudige bediende en ambachtsman. Bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog moet het gezin op de vlucht. Na Nederland begint de Scandinavische route. Na Noorwegen, Zweden en Denemarken belandt het gezin in Rusland en Polen, waar de gezinsleden geconfronteerd worden met antisemitisme en de uitwassen van het bolsjewisme.

Het gezin telde zeven kinderen, maar alleen Leopold Flam is overgebleven, twee van zijn broers zijn in zijn armen gestorven. Flam heeft de concentratiekampen overleefd. Sartre was een kind uit de burgerij, extreem dramatische gebeurtenissen zoals Flam heeft hij gelukkig nooit moeten meemaken."

Net als Sartre is Flam er niet in geslaagd om marxisme en existentialisme op een ideale manier te verzoenen, ondanks de aanwezigheid van thema's als vereenzaming en de ik-gij-verhouding en de tegenstelling existentie en essentie.

Dethier: "De mens is een mislukkend dier omdat hij overwegend bewustzijn en verantwoordelijkheid is."

“Mijn werkdag in de tropen ?

Relaxed” Diana Di Nitto

Je studeert fysische geografie, maar raakt onderweg verknocht aan meer biologisch werk en wenst dat te combineren.

Dan is de kans groot dat je zoals VUBstudente Diana Di Nitto (29) in een mangrovebos in Kenia terecht komt en later ook over dit onderwerp doctoreert. "Een perfect onderwerp voor wie graag reist."

Toen Di Nitto jaren geleden naar Brussel trok – ze is afkomstig uit Limburg – sprak de grootstad haar wel aan. Maar vooral : een universiteit waar er niet al te veel studenten in de opleiding Geo-

foto Diana Di Nitto

JUNIOR ONDERZOEKER

Mangroven grafie zaten en waar het contact met de docenten directer en sterker was. En dus vond ze in de Vrije Universiteit Brussel een trouwe partner.

Anno 2010 zit Di Nitto in haar thesisjaar van haar doctoraat. Onderwerp : het biologische aspect van geografische landschappen, meerbepaald mangrovebossen, en welke invloed die op het land hebben. En nòg specifieker : de natuurlijke verspreiding van mangrovezaden, waarvoor ze dagelijks met laarzen het broeierige kustwoud in moest met een spreekwoordelijke lintmeter, al is die meter tegenwoordig een gps.

"Het onderwerp interesseerde me al toen ik mijn master deed. Als onderwerp voor mijn thesis koos ik toen voor topografisch onderzoek van mangrovebossen in Kenia, maar omdat het onderwerp me bleef fascineren, koos ik er eveneens voor om tijdens mijn doctoraat naar Sri Lanka te trekken om de mangrovewouden daar te vergelijken met mijn bevindingen uit Kenia." U moet weten Di Nitto heeft er een traject van vier plus één plus nog eens vier plus één jaar opzitten. Dat maakt tien jaar studeren.

En een mangrovebos verkennen, dat is één zaak.

Maar in landen als Kenia of Sri Lanka, waar je soms weken moet wachten op je per vracht opgestuurde materiaal, is dat wat anders. "Kenia is niet echt moeilijk om studiewerk te verrichten.

Oké, het is Afrika, en alles gaat wat trager, maar je materiaal is er wel relatief op tijd. Sri Lanka is een ander paar mouwen: bureaucratisch en in een burgeroorlog verwikkeld. Het was dan ook ronduit een verschrikking om daar op mijn materiaal te moeten wachten, heen en weer te pendelen naar de hoofdstad, papieren invullen.

Gelukkig had ik enkele maanden de tijd."

AAN HET WERK Maar zo'n werkdag – als alles eenmaal geregeld is, het materiaal klaarstaat en de zon langzaam opkomt in de tropen – hoe ziet die er uit? "Eigenlijk wel relaxed," zegt Di Nitto met de glimlach.

"Het is een hele dag werken en 's avonds ben je wel moe, maar je leeft op het ritme van de natuur: bij zonsopgang er op uit trekken, het laagtij afwachten, het bos in, meten, rondkijken, 's middags lunchen en tegen een uur of vier terug naar het dorp, dat op vaarafstand ligt. En dan nog wat napraten, resultaten bekijken en analyseren, maar ook met de plaatselijke bevolking praten, wandelen. En vrij laat gaan slapen."

AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

Wanneer we haar vragen hoe het tegenwoordig met de mangroven is gesteld, zegt de geografe dat het vooral in Sri Lanka slecht gaat: men heeft daar grote oppervlakten omgehakt om garnaalkwekerijen te bouwen. Het interessante is dat, eenmaal de garnalenteelt voorbij is, de leegstaande kwekerijen beetje bij beetje opnieuw worden ingenomen door mangroven. Voor mijn studie was dat interessant: het gaf me een bijkomend inzicht hoe en waar mangroven ontstaan en wat de voorwaarden zijn, in welk soort landschap. Bovendien kwam het de bevolking ook ten goede: het hielp hen de kwetsbaarheid van de bossen te begrijpen."

HEEN EN TERUG Het kostte Di Nitto drie reizen naar Kenia, drie naar Sri Lanka en één naar Mauritanië om te staan waar ze nu staat. Op het moment dat ons gesprek plaatsvindt, staat de onderzoekster klaar om voor een tijdje naar Indië te vertrekken.

'Gewoon' op vakantie deze keer.

"Mijn doctoraat loopt ten einde, ik heb het net verdedigd en ik moet me nu alleen nog bezighouden met enkele wetenschappelijke artikels op te volgen. Op reis ga ik eens goed nadenken over wat ik binnenkort ga doen. Ik twijfel of ik voluit voor een wetenschappelijke job ga. Ik fotografeer ook graag, heb dat in Sri Lanka en Kenia veel gedaan en wil dat zeker niet verliezen." Di Nitto zette, bij wijze van ontspanning, in beide landen een project op: winkeluitbaters voor hun kraam fotograferen in zwart-wit. Maar ook natuurfotografie boeit haar. "Mijn beste foto is er één van een mangrovebos in wit licht en een perfecte spiegeling in het water."

Rest ons nog te vragen welke beestjes je in zulk een bos zoal tegenkomt. "Krabben, krabben en nog eens krabben. Aapjes, slangen en veel insecten.

En… muggen!" Ander onderwerp: de stijging van de zeespiegel. "Die staat vast, maar mangroven zijn daar nogal meegaand in: die wouden schuiven gewoon op en gedijen dan op plaatsen die voorheen inlands lagen. Behalve op steile hellingen."

Allemaal prettige herinneringen. "Je doet minder omdat het leven in de tropen trager verloopt.

Maar je ervaart meer omdat je op reis bent en uiteindelijk, op het einde van de rit, heb je netto evenveel behaald als wanneer je je zou haasten." [cd]

13

NACH T VAN DE VERL ICHTI NUIT NG DES LUMI ĂˆRES 14

Groots feest voor 175 jaar eigenzinnigheid Op vrijdag 7 mei is het eindelijk zover. Dan vieren de twee

$PODF -SUT (SBUJT HSBUVJUT DPODF SUFO #BORV -FU #BOLF U -'FV E ¾BSUJž 7VVSX DF FSL

" / +" 4 %¾&413*5 " %"5 7 3 &*(&/;* *#3& b" 4 *&3&/ //*( )&*% & 'Æ5& 8&

29-8 ()7 091-Âż 2%', 6)7 :%2 (8 :)60- ) ',8-2

+

1MBDF

EFT 1 BMBJT

Brusselse vrije universiteiten Vrije Universiteit Brussel en UniversitÊ Libre de Bruxelles samen hun 175e verjaardag tijdens het groots opgezette evenement De Nacht van de Verlichting / La Nuit des Lumières. Vele duizenden VUB’ers en ULB’ers – studenten en oud-studenten, personeelsleden en sympathisanten – zullen op 7 mei afzakken naar het Paleizenplein en omgeving. De plaats is niet toevallig gekozen. Vlakbij ligt immers het Museumplein, waar de prille ULB in 1834 gehuisvest was in het paleis van Karel van Lotharingen.

Het feest begint meteen spectaculair met een reusachtige bierestafette. Er staan twee records op het spel: het aantal deelnemers en de gemiddelde snelheid. Als dat maar goed afloopt‌

1BMFJ[ F

OQMFJO

In Square vindt een groot banket plaats voor meer dan 2000 genodigden van de beide vrije universiteiten.

Intussen staan op het Paleizenplein allerlei concerten op het programma, onder meer van de drie winnaars van de eigenzinnige muziekwedstrijd die speciaal voor de Nacht van de Verlichting georganiseerd werd.

De drie VUB/ULB-groepen die de massa op het

6/*7&34*5c - * # 3 & %& #369&--&4

Paleizenplein in vuur en vlam mogen zetten zijn Five Easy Days, The Narcotic Daffodils en Opmoc.

7SJKF 6OJWFSTJUFJU #SVTTFM

XXX OVJUEFTMVNJFSFT CF XXX OBDIUWBOEFWFSMJDIUJOH CF

En dan moet het hoogtepunt nog komen: een wervelend optreden van The Magical Flying Thunderbirds, gevolgd door een spetterend vuurwerk.

Meer info? www.nachtvandeverlichting.be

175 JAAR / 40 JAAR VRIJE UNIVERSITEIT BRUSSEL (DEEL 3)

Studenten vrijwillig op straat Sedert de negentiende eeuw defileren de Vlaamse studenten regelmatig in de hoofdstad, hetzij om te protesteren tegen het gezag, hetzij om zich te amuseren en feest te vieren. Dat begint al in 1856 met het ontstaan van het Brussels studentengenootschap ‘Schild en Vriend’, het latere BSG, dat protesteert tegen de achterstelling van het Vlaams ten opzichte van het Frans. Met de studentenbetoging tegen de inval van Japan in China ( begin jaren ’30), de verrassende en gewaagde protestbijeenkomst op het Poelaertplein tegen de Duitse bezetter (op 11 november 1940), of de betoging tegen de Griekse dictatuur (april 1970) uiten studenten hun kritiek op autoritaire régimes. En sedert 1970 blokkeren ze bij spontane acties regelmatig de lanen rond de campus of in het centrum omdat ze het niet eens zijn met de universitaire politiek of de onderwijshervormingen.

Legendarisch zijn in dat verband de blokkade van de Triomflaan met bedden omdat de koten op de campus werden voorbehouden aan eerstejaars (1975), de betogingen tegen hogere inschrijvingsgelden (tegen de 10.000 frank in 1978 en voor de 10.000 in 1985), tegen numerus clausus en tegen Bologna en de BaMa-structuur (in 2000).

Toch kent de Brusselaar de studenten vooral van schachtenontvangsten, kroegentochten, bedelacties en de jaarlijkse Sint-Verhaegenstoet, die al sinds 1888 uitgaat. [fs]

foto’s : Universiteitsarchief Vrije Universiteit Brussel

AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

15

16

IK STUDEERDE AAN DE VRIJE UNIVERSITEIT BRUSSEL

RSC Anderlecht-woordvoerder

David Steegen Hoewel David Steegen nog maar 44 is, heeft hij al een indrukwekkend professioneel palmares. Na zijn opleiding Romaanse Talen aan de Vrije Universiteit Brussel ging hij eerst aan de slag in de filmwereld, om vervolgens over te stappen naar televisie en nog later naar de politiek. Hij presenteerde een programma, speelde mee in een paar films, schreef twee boeken en heeft nog steeds een column. Maar nu heeft hij eindelijk zijn ultieme droombaan gevonden tussen zijn helden van ‘den Anderlecht’.

Ik ben erg onrustig van aard. Ik leef van de verandering, ben nuchter maar ga wel steeds op mijn instinct af. De weinige rationele beslissingen die ik in mijn leven heb genomen, waren meteen de slechtste. Net dat intuïtieve verklaart waarschijnlijk hoe het komt dat ik nooit langer dan drie jaar ben gebleven in dezelfde baan. Ik ben nooit vertrokken omdat ik mijn werk saai vond, maar omdat ik elders een nieuwe uitdaging zag.

Tijdens mijn studies heb ik ook altijd gewerkt. Dat was nodig, omdat ik voor een deel mijn studies zelf moest financieren, maar ook omdat ik daar voor mezelf behoefte aan had. Ik ben een harde werker en een perfectionist, zolang ik het maar met plezier kan doen.

In dat opzicht heb ik nu mijn ultieme droom bereikt, om tussen mijn jeugdhelden van ‘den Anderlecht’ te kunnen werken. Voetbal is mijn ultieme passie. Ik vind het nog steeds iedere dag een geweldige ervaring om deel te mogen uitmaken van dit team.

Ik heb nooit op kot gezeten. Mijn ouders waren Brusselse zelfstandige commerçan-

David Steegen (44) • Afgestudeerd : 1989 • Diploma : Licentiaat in de Romaanse Talen • Eerste baan : persattaché en assistent marketing bij Columbia Tristar Films • Huidige baan : Communicatieverantwoordelijke RSC Anderlecht

ten en ik woonde gewoon thuis. Maar ik had een rijkgevuld leven buiten de unief. Ik zat bijvoorbeeld bij de scouts en speelde vaak voetbal. Sporten in clubverband is de beste manier om de meest uiteenlopende mensen uit de buurt te leren kennen.

Daardoor vertoefde ik in heel veel verschillende milieus, van bourgeois tot volks, Franstalig en Nederlandstalig, jong en oud. Dat is nooit veranderd. En dat vind ik nu net de rijkdom van een grootstad. Er zijn tegenwoordig veel jonge Nederlandstaligen in Brussel die iedere dag opnieuw samenklitten op dezelfde plaatsen, in een handvol cafés in de Dansaertbuurt, dat vind ik geen echte Brusselaars. Ze maken zich de stad niet eigen. Voor mij is een echte Brusselaar iemand die bijvoorbeeld al eens een pint gaat pakken in Sint-Gillis, af en toe eens naar het theater gaat in Vorst en op restaurant gaat op het Kasteleinsplein. Ik heb dan ook een bloedhekel aan communautair gekibbel.

Sporten deed ik wel heel veel op de campus. Ik vond het geweldig om eerst een uur conditietraining te doen en vervolgens te gaan sjotten. Dat laatste doe ik trouwens nog steeds, als veteraan bij Ritterklub Jette. En we zijn trouwens kampioen!

De VUB heeft mij heel wat kansen aangereikt. Ik heb er veel uit kunnen putten qua kennis. Maar ik heb ook veel kansen laten liggen, besef ik nu. Was ik tijdens mijn studententijd wat wijzer geweest, had ik misschien toch wat beter mijn best gedaan voor de vakken die mij niet interesseerden. Ik heb pas achteraf ten volle beseft waar de leuze van Poincarré voor staat. Je hebt zelf een belangrijke impact op je leven; je moet het zelf doen, en het individu kan het verschil maken.

Na mijn carrière in de televisieDe keuze voor Romaanse Talen lag wereld (VRT, Canal+, VT4) ben ik via mijn nogal voor de hand. Mijn moeder is Ita- jeugdvriend Sven Gatz in de politieke wereld liaanse, thuis spraken we Nederlands en ik ben naar een Franstalige school geweest. Ik lees en schrijf heel graag. Op een dag vroeg mijn vader of ik geen apotheker wilde worden, want dat zou een goede baan zijn. Ik had meteen iets van ‘zijde gij op uwen bol gevallen?’‘ Het zou echt niets voor mij geweest zijn.

Studentikoos was ik zeker niet. Ik ging wel veel naar fuiven en hing zowel uit met de gasten van Solvay als met die van het Kultuurkaffee. Ik ben ooit aan mijn doop begonnen, maar heb daar de boel afgebroken. Je moest daar op een podium staan terwijl er vanuit de zaal allerlei viezigheid naar je werd gegooid, en vervolgens werd je met ijskoud water uit een tuinslang afgespoten. Ik heb toen die slang gepakt en het hele publiek natgespoten, alvorens in mijn zwembroek op de vlucht te slaan (lacht). Ik heb dus nooit een klak of labojas gehad en ben nooit naar een cantus geweest.

beland, als woordvoerder van Guy Vanhengel.

Dat was de perfecte baan waarin ik mijn Brusselgevoel kon botvieren. Vanhengel heeft mij ontzettend veel geleerd, vooral wat betreft diplomatie, mildheid en eenvoud van de communicatie. Ik heb er consensueel leren zijn – een mooie eigenschap voor een Brusselaar (lacht).

Ik ben met tranen in de ogen vertrokken bij Vanhengel, dat mag je gerust weten. Ik mocht de voetbalzender 11 van Belgacom TV opstarten. Die kans kon ik niet laten liggen. Mede dankzij die stap ben ik bij paarswit beland. Wat ik altijd gewild heb. Elke dag voetbal. Als kleine ket was ik al stapelzot van RSCA en zelfs in mijn ergste liefdesverdriet vond ik troost door gewoon nog maar naar het stadion te komen kijken, echt waar. RSC Anderlecht is dan ook de eerste en eeuwige liefde in mijn leven. Dat meen ik echt. Schrijf dat maar op. [km]

foto Bernadette Mergaerts

18

ERASMUSHOGESCHOOL BRUSSEL

Werktrajecten

Véronique Vandenbossche

leiden naar diploma Werken en studeren: een vanzelfsprekende combinatie is het allerminst. Zeker als je thuis ook nog een gezin te runnen hebt. Maar het kan.

Dat bewezen de vele honderden werkstudenten die de voorbije jaren de VUBcampus verlieten met een masterdiploma onder de arm. Ook de Erasmushogeschool Brussel (EhB) zet sinds dit academiejaar volop in op ‘Werken en studeren'. Via een combinatie van contact- en afstandsonderwijs komt een (al dan niet extra) bachelordiploma ook voor professionals binnen handbereik.

23 werkstudenten telt de bachelor Toegepaste Informatica dit jaar. Een mooi aantal, want het is de eerste keer dat de opleiding wordt georganiseerd met een specifiek traject voor werkstudenten. Bovendien richt het traject zich enkel tot informatici die zich wensen bij te scholen of te specialiseren. “Naargelang de bacheloropleiding, bieden we een volledig traject aan van 180 studiepunten of hebben we een programma dat heel duidelijk is afgestemd op een specifieke doelgroep”, zegt Véronique Vandenbossche, adviseur Curriculum van de Erasmushogeschool Brussel.

“Bij Toegepaste Informatica bijvoorbeeld, hebben we dit academiejaar enkel programma's voor IT'ers die zich willen specialiseren en voor studenten met een graduaatsdiploma Informatica van een Centrum voor Volwassenenonderwijs.

Doordat beide groepen een beroep kunnen doen op EVK's (Eerder Verworven Kwalificaties, red.), ronden de studenten hun studie af in een of twee academiejaren. Voor andere opleidingen, zoals Verpleegkunde, Sociaal Werk en de lerarenopleiding voor het secundair onderwijs, bieden we het volledige traject van 180 studiepunten aan voor werkstudenten. De studieduur kan de student zelf bepalen. En als je al werkervaring hebt in het domein van je studie, kan je bovendien vrijstellingen aanvragen op basis van Eerder Verworven Competenties.”

HAALBAARHEID Makkelijk wordt de combinatie werk-studie echter nooit. Daarom gaat de Erasmushogeschool Brussel vooraf met de kandidaat na of de studie een haalbare kaart is. “Met elke student die zich wil inschrijven voor een werktraject,

doen we een intakegesprek. We bekijken z'n diploma's, ervaring, gezins- en werksituatie en motivatie. Het is zeker niet de bedoeling de kandidaten af te schrikken, maar we willen vooral mislukkingen vermijden. Als ze beslissen om met de opleiding te starten, begeleiden we hen van nabij. Dat is een van de redenen waarom we voor blended learning kiezen. Dit betekent dat we een mix aanbieden van contact- en afstandsonderwijs. Dat contactaspect vinden we heel belangrijk, niet enkel voor de relatie met de docenten, maar zeker ook met de medestudenten. Valt de combinatie voor een aantal studenten wat zwaar, dan zijn de anderen er vaak om hen te motiveren”, vertelt Vandenbossche. “Uiteraard beperken we het aantal contacturen. Vaak zijn ze gebundeld op één dag in de week, al is dit sterk afhankelijk van de doelgroep. Zo worden de lessen bij de lerarenopleiding gegeven op woensdagnamiddag, omdat leerkrachten dan vrij hebben. Het vereiste aantal contacturen is ook afhankelijk van de aard van de studie: voor een opleiding verpleegkunde heb je nu eenmaal meer praktijkoefeningen die je op de hogeschool moet uitvoeren dan bij een opleiding informatica.”

SCREENCASTING Het beperkte aantal contacturen wordt aangevuld met afstandsonderwijs via het digitaal leerplatform. “Onze docenten zetten vandaag volop hun cursussen om in leerpaden. Dat zijn, kort samengevat, delen van de cursus, aangevuld met vragen en testmodules. Die leerpaden plaatsen we online, zodat de studenten van thuis uit de leerstof kunnen raadplegen en nagaan of ze een bepaald deel van de cursus onder de knie hebben.

Aan deze leerpaden koppelen we ook een agenda, zodat de student een duidelijk beeld heeft tegen wanneer hij wat moet kennen”, zegt Véronique Vandenbossche. “Het is uiteraard de bedoeling om de digitale communicatietools nog verder uit te breiden. Zo denken we aan screencasting, waarbij de docent een tekst kan inspreken op z'n PowerPointpresentatie, of classcasting, waarbij de lessen worden opgenomen en thuis kunnen worden bekeken. De klemtoon zal hoe dan ook steeds meer op afstandsonderwijs komen te liggen, met een beperkt aantal uren contactonderwijs, waarbij de docent niet enkel een lesgever, maar vooral een coach wordt.”

RESULTATEN Hoewel de werktrajecten aan de Erasmushogeschool Brussel nog maar pas op gang zijn gekomen, zijn de eerste resultaten positief. “De slaagcijfers van de studenten in een werktraject zijn heel goed”, vertelt de adviseur. “En dat was ons doel. We hebben liever twintig studenten, die we goed kunnen begeleiden, van wie er dan vijftien de eindmeet halen, dan honderd waarvan maar een tiende slaagt. Dat is tenslotte ook de beste reclame die je kunt maken. We zijn dus op goede weg.”

De Erasmushogeschool Brussel biedt een werktraject aan voor de opleidingen Sociaal Werk, Verpleegkunde, Voedings- & Dieetkunde, Vroedkunde, Landschaps- & Tuinarchitectuur, Stedenbouw & Ruimtelijke Planning, Kleuteronderwijs, Lager Onderwijs, Secundair Onderwijs, Toegepaste Informatica en Industriële Wetenschappen. www.ehb.be/werken-en-studeren [vds]

PERSONALIA

Prof. dr. Luc Deliens (socioloog en voorzitter van de onderzoeksgroep Zorg rond het Levenseinde, faculteit Geneeskunde en Farmacie) werd door de Koninklijke Academie van Geneeskunde van België (KAGB) verkozen als lid. Het is zeer uitzonderlijk dat een niet-arts wordt opgenomen in de Academie. Hij is daarmee het enige lid van de Vrije Universiteit Brussel dat dit jaar in de rangen van de KAGB wordt opgenomen, en het 7de lid van de Vrije Universiteit Brussel op een totaal van 75 leden.

Steven Goderis, doctorandus van de Vrije Universiteit Brussel en Vinciane Debaille, Chargé de Recherche FNRS van de Université Libre de Bruxelles, ontvingen de InBev/Latour-prijs als aanmoediging voor hun onderzoeks- en studieproject rond meteorieten op Antarctica. De prijs kadert in een grootscheeps samenwerkingsproject van de Vrije Universiteit Brussel (team van prof. dr. Philippe Claeys, hoofd van de onderzoeksgroep Earth System Science) en de Université Libre de Bruxelles (team van prof. dr. N. Mattielli, Département des Sciences de la Terre et de l’Environnement – DSTE) met het doel in de komende jaren verscheidene expedities naar Antarctica te sturen.

Prof. dr. ir. Johan Schoukens van de vakgroep Electriciteit (ELEC) werd onlangs gekozen tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten, in de klasse van de technische wetenschappen.

Prof. dr. ir. Leo Van Biesen, van de vakgroepe Electriciteit (ELEC) ontving in Guayaquil, Ecuador van ESPOL (Escuela Superior Politécnica del Litoral) en de VLIR (Vlaamse Interuniversitaire Raad) een erkenning voor zijn toewijding en samenwerking als co-promoter van het project ‘Environmental Management Systems in Agriculture and Aquaculture’ van de VLIR-IUC. Dr. André Spithoven van de vakgroep Economisch, Monetair en Financieel Beleid (ECON) heeft met de paper ‘Determinants and effects of users’ search strategies in quasi internal technology transfer’ tijdens de conferentie van de International Society for Professional Innovation Management (ISPIM) in het Oostenrijkse Wenen de Knut Holt Award gewonnen.

Prof. dr. Willem Elias, decaan van de faculteit Psychologie en Educatiewetenschappen, is dit jaar verkozen tot bestuurder van de Klasse van de Kunsten van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten.

Dr. Joachim Cohen, postdoctoraal onderzoeker bij de onderzoeksgroep Zorg Rond het Levenseinde, heeft de Young Investigator Award 2010 van de European Association of Palliative Care (EAPC) gewonnen. Deze prijs wordt toegekend aan een onderzoeker die uitstekend werk levert in het onderzoek naar levenseinde en palliatieve zorg.

Prof. dr. Bettie Vanhoudt, Interfacultair Departement voor Taalonderwijs, is voor het jaar 2010 voorzitter geworden van de Koninklijke Academie voor Overzeese Wetenschappen (KAOW-ARSOM).

Dr. Michael De Brucker is de winnaar van de ‘Best Free Communication’ tijdens de ESHRE ‘Campus Course "Artificial Insemination: an update’ in Genk. Hij gaf een presentatie over zijn onderzoek over de cumulatieve bevallingskansen volgens leeftijd, bij vrouwen die een inseminatie met donor sperma kregen.

Prof. dr. ir. Gert Desmet van de vakgroep Chemische Ingenieurstechnieken (CHIS) is lid van de Redactionele Adviescommissie (Editorial Advisory Board) van ‘Analytical Chemistry’, een van de prestigieuze peer-reviewed journals van de American Chemical Society (ACS). Hij is bovendien de enige Europeaan die in deze Board zetelt.

Jeff Op De Beek van de vakgroep Chemische Ingenieurstechnieken (CHIS), heeft met zijn poster getiteld ‘Long micropillar arrays for higher performances in liquid chromatography’ op het HTC-11 congres te Brugge de tweede posterprijs ontvangen.

Ir. Tom Remy van de vakgroep Chemische Ingenieurstechnieken (CHIS) en ir. Vincent Ginis van de vakgroep Toegepaste Natuurkunde en Fotonica (TONA) waren bij de zeven laureaten van de KVIV-Ingenieursprijzen 2010 uitgereikt door de Koninklijke Vlaamse Ingenieursvereniging.

Stijn Verhaegen, Dries Harnie en Joeri De Koster, drie doctoraatsstudenten Computerwetenschappen van de Vrije Universiteit Brussel, hebben de Vlaamse Programmeerwedstrijd gewonnen bij de categorie ‘afgestudeerden’.

Arnd Geis, doctoraatstudent (IMEC/Leuven) heeft de ‘DAC/ISSCC Student Design Contest’ gewonnen voor de conference paper ‘A 0.5mm2 power scalable 0.53.8GHz CMOS DT-SDR receiver with 2nd order RF band-pass sampler’.

Bart Vandormael van de onderzoeksgroep Organische Chemie (ORGC) werd met zijn presentatie van zijn doctoraatsonderzoek “Development of a new building block for the synthesis of 4-amino-tetrahydro-2benzazepin-3-one containing peptides” uitgeroepen tot winnaar van de sessie organische chemie tijdens het 10de Vlaams Jongerencongres van de Chemie georganiseerd door de Koninklijke Vlaamse Chemische Vereniging in Blankenberge.

Debby Feytens van de onderzoeksgroep Organische Chemie (ORGC) heeft met haar doctoraatsthesis ‘Synthesis of spirocyclic 4-amino-2-benzazepin-3-ones and 4-amino-indolo[2,3-c]azepin-3-one analogs and their use in bioactive peptides and mimetics’, de 2-jaarlijkse Prijs voor Medicinale Chemie door Johnson & Johnson Pharmaceutical Research & Development ontvangen.

COLOFON Redactie : Karolien Merchiers, Bernadette Mergaerts, Chantal Verelst, Andrea Luyckx, Bran Esposito, Peter Van Rompaey Eindredactie : Peter Van Rompaey Verleenden verder hun medewerking : Danny Vileyn, Christophe Degreef, Valéry De Smet, Frank Scheelings, Rob Heyman, Heleen van Schooneveld Foto’s : Bernadette Mergaerts Opmaak : Anne De Wolf – IPM Studio Druk : IPM Printing Gedrukt met plantaardige inkten op milieuvriendelijk papier Redactiesecretariaat : Myriam De Pelseneer, Ingrid Knaepen Dienst Interne en Externe Communicatie Pleinlaan 2 – B–1050 Brussel [ T ] +32 (0)2 629 21 34 [ F ] +32 (0)2 629 12 10 [ E ] ieco@vub.ac.be [ W ] www.vub.ac.be Wilt u Akademos thuis ontvangen, laat ons iets weten.

Verantwoordelijke uitgever: Prof. dr. Paul De Knop Rector Vrije Universiteit Brussel Pleinlaan 2 B -1050 Brussel

AKADEMOS - JG.13 • NR2 • april-mei 2010

Cert no. SGS-COC-003582

SPONSOR DE TOEKOMST Giften, legaten, schenkingen, sponsoring +32(0)2 629 12 46 of fundraising@vub.ac.be

MEER INFO: www.vub.ac.be/infoover/fundraising

19

INFODAGEN 2010 Wat is er beter dan meteen te beleven wat je leert? Van politiek over economie tot sport en cultuur... Je zit er middenin aan de Vrije

ZAT 24 APRIL ZAT 4 SEPTEMBER

Universiteit Brussel, in het kloppende hart van België. Zorg er dus voor dat je onze infodagen niet mist. Dan krijg je alvast een voorproefje van wat we bedoelen met: Brussel. Studeer live.

e

› studeerlive.b

INFONAMIDDAG voor MASTEROPLEIDINGEN

DO 29 APRIL