
3 minute read
Op reis ... cruisen
Toen mijn vrouw en ik eind jaren 90 na een rondreis door Mexico bijkwamen op het strand van Puerto Vallarte, zagen wij voor het eerst een cruiseschip. We waren onder de indruk van de omvang. Dat was het moment dat we besloten ook eens een cruise te gaan doen. Nu vele jaren later, hebben we er ruim 20 cruises opzitten. Cruises met verschillende maatschappijen, de meeste met MSC en HAL. We hebben alle oceanen bevaren, zijn vanuit Europa of vanuit Zuid-Amerika de Atlantische Oceaan overgestoken. Ook zijn we meerdere malen de evenaar overgegaan en zijn we door Suez- en Panamakanaal gevaren.
Waarom zoveel cruises? Cruisen is een ontspannende vakantie. Je hebt je eigen hut (voor ons altijd met balkon), je pakt eenmaal je koffer uit en wordt uitstekend verzorgd en vermaakt. Je ontmoet mensen uit de hele wereld en je kunt heel veel zien. Meestal vaart het schip in de nacht en ben je iedere ochtend weer in een andere haven. De duur van een cruise kan heel verschillend zijn. Onze langste cruise was 25 dagen van Dubai naar Sjanghai.
Advertisement
In onze beginperiode was cruisen nog redelijk exclusief en dan kun je soms voor verrassingen komen te staan. Nu zijn er enorm veel cruiseschepen en ook veel Nederlandse deelnemers. De sfeer aan boord is veel informeler geworden. Ter illustratie: onze eerste cruise vertrok vanuit Miami voor een 8-daagse tocht in de Cariben. Het was een Amerikaanse maatschappij met nagenoeg alleen Amerikanen en Canadezen aan boord. Een galadiner was een vast onderdeel van het programma. Dresscode: black tie of kostuum. Het was hartje zomer, dus ik had een mooi lichtkleurig pak meegenomen. We gaan voor het diner even wat drinken en ik krijg de schrik van mijn leven. Alle mannen in black tie en de vrouwen behangen met alle sieraden die ze hadden. Ik durfde met mijn lichte pak niet het restaurant in. Bang dat iedereen naar mij zou kijken. Goede raad was duur. Terug naar de hut en ons ‘noodvoedselpakket’ nuttigen. Nu is het veel informeler. Soms moeten ze nog een passagier, die in korte broek naar het diner komt, de toegang ontzeggen.
Je kunt met cruisen dus veel van de wereld zien. Dat kun je door de cruisemaatschappij laten organiseren, maar dat is duur. Bovendien moet je dan achter het vlaggetje lopen en dat is iets wat wij niet willen. Ik lees me van tevoren goed in en maak van iedere aanlegplaats een lijstje met bezienswaardigheden. In de haven zoeken wij een taxi op, leggen uit wat we willen, onderhandelen over de prijs (een leuk spelletje) en hebben vaak geweldige dagen. We zien daardoor meer dan onze medepassagiers en komen meer van de mensen en het land te weten. Een taxichauffeur vertelt nu eenmaal meer over het dagelijkse leven.
In Windhoek in Namibië waren we bijvoorbeeld de verkeerde kant de haven uitgelopen. Bij de poort stopte plots een politiewagen voor onze neus met de vraag wat we daar deden. We legden uit dat we naar het centrum wilden. Daarop werden mijn vrouw voorin en ik in het arrestantendeel naar het centrum gebracht. De agente belde haar broer, die opdracht kreeg ons rond te leiden in zijn auto en regelmatig zijn zus te bellen. Het was een zondag en prachtig om te zien hoe de dorpsbewoners zich hadden opgedoft om naar de kerk te gaan. Een groot verschil met de sjofel geklede arbeiders onderweg.
Wij vinden cruisen een geweldige manier van vakantie vieren, zeker nu de prijzen de laatste jaren een stuk lager zijn geworden. Een aanrader om eens te proberen.