3 minute read
DE KIJK VAN Deloitte
Begin oktober is er een nieuw wetsontwerp ‘houdende diverse fiscale en financiële bepalingen’ ingediend bij de Kamer. Dit ontwerp sleutelt aan de fiscale procedureregels.
Zo zullen onder meer de onderzoeks- en aanslagtermijnen vanaf aanslagjaar 2023 worden uitgebreid ten voordele van de belastingadministratie, naast ook een verlenging van de verplichte bewaartermijn voor boekhoudkundige stukken.
De aanleiding voor deze nakende uitbreiding van de fiscale proceduretermijnen is een onderzoek door het Mondiaal Forum inzake transparantie en fiscale gegevensuitwisseling.
Daaruit is gebleken dat de huidige Belgische termijnen niet zouden volstaan om effectief te kunnen voldoen aan onze verplichtingen inzake internationale gegevensuitwisseling.
De huidige onderzoeks- en aanslagtermijnen bedragen respectievelijk drie, zeven en tien jaar. De normale termijn bedraagt drie jaar. In geval van fraude wordt deze verlengd tot zeven jaar. Indien er sprake is van een juridische constructie in een belastingparadijs, dan kan deze zelfs verlengd worden tot tien jaar.
Philippe Van Krunkelsven Deloitte Belastingconsulenten Van drie naar vier termijnen Het recente wetsontwerp voorziet in een uitbreiding van drie naar vier termijnen. 1. Normale termijn van drie of vier jaar
De normale onderzoekstermijn van drie jaar wordt opgesplitst in twee verschillende termijnen. Indien de belastingaangift e tijdig werd ingediend, blijft een termijn van drie jaar gelden. Indien de aangift e niet of laattijdig werd ingediend, geldt er een termijn van vier jaar.
Fiscus verlengt onderzoeksen aanslagtermijnen
Vanaf aanslagjaar 2023, dus vanaf boekjaar 2022, gelden er langere onderzoeks- en aanslagtermijnen in het voordeel van de belastingadministratie. Zo zal er voortaan sprake zijn van een onderzoeks- en aanslagtermijn van respectievelijk drie, vier, zes of tien jaar. In de praktijk betekent dit dat een belastingplichtige die internationaal actief is, nagenoeg steeds wordt geconfronteerd met een zesjarige in plaats van een driejarige termijn.
2. Termijn van zes jaar voor semi-complexe aangift en
Zoals reeds aangegeven, komt er een nieuwe onderzoeks- en aanslagtermijn bij. Zo zal er een termijn van zes jaar gelden indien het een aangift e betreft waarin internationale aspecten aan bod komen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij een vennootschapsbelastingaangift e waarbij er ook een lokaal dossier en/ of landenrapport voor transfer pricing doeleinden moet ingediend worden of bij een aangift e in de roerende voorheff ing, waarbij een vrijstelling of verlaging van de verschuldigde roerende voorheff ing wordt geclaimd. Dergelijke aangift en worden als semi-complexe aangift en gekwalifi ceerd. 3. Tienjarige termijn voor complexe aangift en
De wetgever heeft bij de tienjarige termijn het begrip complexe aangift e omschreven, met name hetzij als (i) een personenbelastingaangift e die melding maakt van een juridische constructie in een andere staat, (ii) een aangift e met een zogenaamde hybride mismatch vermelding en, tot slot, (iii) een vennootschapsbelastingaangift e waarin toepassing wordt gemaakt van onze CFCregelgeving.
De memorie van toelichting bepaalt uitdrukkelijk dat het niet de bedoeling is om de nieuwe termijnen van zes of tien jaar te gebruiken om ‘bepaalde eenvoudige aspecten van de aangifte zoals verworpen uitgaven in verband met kosten voor personenwagens, restaurantkosten of relatiegeschenken te onderzoeken’. Dergelijke eenvoudige verworpen uitgaven moeten nog steeds worden onderzocht binnen de termijn van drie jaar, dan wel vier jaar indien er volgens de nieuwe regeling sprake is van geen of een laattijdige aangifte.
Ook andere bewaartermijnen Gelet op de geplande verlenging van de onderzoeks- en aanslagtermijnen, zal ook de bewaartermijn van boekhoudkundige stukken nu worden opgetrokken tot tien jaar. Tot nu toe bedroeg die zeven jaar. Tot slot wordt vooropgesteld dat de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift door de belastingplichtige opgetrokken zal worden tot één jaar, in plaats van zes maanden per vandaag.
