2 minute read
DE KIJK VAN
Philippe Van Krunkelsven Deloitte Belastingconsulenten Volgens het algemeen wettelijke principe is een werkgever verplicht om al het nodige materiaal ter beschikking te stellen en alle kosten te betalen die een werknemer maakt voor het uitvoeren van zijn werk. Deze verplichting geldt bovendien zowel voor structureel telewerk als voor occasioneel telewerk dat onregelmatig, slechts af en toe en vaak naar aanleiding van een gebeurtenis - zoals de Covid-19-pandemie - plaatsvindt.
Partijen kunnen anders overeenkomen, waardoor het wettelijk kan dat een werkgever niet tussenkomt in kosten verbonden aan het telewerk. Bij structureel telewerk kan de werkgever evenwel niet afwijken van: - de verplichting om de voor telewerk benodigde apparatuur ter beschikking te stellen, dan wel tussen te komen in de kosten van installatie van de nodige programma’s, onderhoud en afschrijving indien de werknemer zijn eigen apparatuur gebruikt; - de verplichting om tussen te komen in de verbindings- en communicatiekosten.
Duidelijke grenzen
De nieuwe regeling geldt enkel voor werknemers die structureel thuiswerk verrichten. In de zin van de circulaire betekent dit dat de werknemer op maandbasis minstens het equivalent van een werkdag per week werkt buiten de bedrijfslocatie, en dit binnen de normale werkuren. Zijn dus als structurele telewerkers te beschouwen: een werknemer die tweemaal per week een halve dag van thuis werkt, een werknemer die dagelijks
Fiscale duidelijkheid over kosten bij thuiswerk
Met een nieuwe circulaire heeft de fiscus eind februari verduidelijking gebracht over de mogelijke forfaits en het bureau- en IT-materiaal dat een werkgever kan ter beschikking stellen of vergoeden bij telewerk. In het licht hiervan is het opportuun dat werkgevers bestaande onkostenregelingen opnieuw onder de loep nemen.
eerst twee uur van thuis werkt om de files te vermijden of een werknemer die een week per maand telewerkt.
Indien de werkgever tussenkomt in telewerkkosten, kan dit door terugbetaling van de werkelijke kosten of op forfaitaire wijze. De volgende kostenforfaits worden alvast aanvaard voor structureel thuiswerk: - Bureaukosten: maximum 129,48 euro per maand. Dit dekt o.m. de kosten voor het gebruik van een kantoorruimte, elektriciteit, verwarming, water, verzekering, onderhoud, klein bureaumateriaal. - Gebruik van eigen internetverbinding en - abonnement: tot 20 euro per maand; - Gebruik van eigen computer: maximum 20 euro per maand; - Gebruik van eigen tweede scherm of printer/scanner: maximum 5 euro per maand per toestel, toe te kennen gedurende max. 3 jaar én enkel indien de computer door de werkgever wordt ter beschikking gesteld.
Materiaal ter beschikking
Een werkgever kan er ook voor opteren om materiaal ter beschikking te stellen. In principe vormt dit dan een voordeel in natura dat onderworpen is aan sociale zekerheidsbijdragen én personenbelasting, indien de werknemer ook privé kan gebruikmaken van dit materiaal. De fiscus stelt evenwel dat de terbeschikkingstelling van noodzakelijke goederen om thuis op een normale wijze te kunnen werken, geen aanleiding geeft tot een belastbaar voordeel. Meer in het bijzonder gaat het om een bureaustoel, -tafel, -kast, functionele bureaulamp, een tweede scherm, printer/scanner, toetsenbord, muis, hoofdtelefoon en specifieke apparatuur die personen met een handicap nodig hebben om vlot te kunnen werken. De ter beschikking gestelde goederen mogen de behoeften evenwel niet overstijgen. Bijvoorbeeld dure designbureaustoelen of -tafels kunnen wel aanleiding geven tot een belastbaar voordeel. De werknemer moet de goederen ook teruggeven in geval van stopzetting van het thuiswerk of de uitdiensttreding vóór het verstrijken van de normale gebruiksduur. Zo niet moet de reële restwaarde van de goederen als een voordeel worden belast of moeten de goederen worden overgekocht door de betrokken werknemer.
