leesfragment De Bijbel-het verhaal van God en ons allemaal-Exodus

De bijbel Het verhaal van God 1-384:Opmaak 1

07-01-2014

15:18

Pagina 63

II Exodus

Er zijn bijna vijfhonderd jaar verstreken sinds Abrahams dood.

De oevers van de Nijl zijn doordrenkt met het bloed van de nakomelingen van Abraham. Hun beloofde land is kilometers ver weg. Een hele generatie heeft het zelfs nog nooit gezien.

Ze zijn nu slaven in Egypte, maar het is een sterk en trots volk.

God is zijn belofte nagekomen; ze zijn ontelbaar als de sterren aan de hemel. Het volk is inmiddels zo groot dat de Egyptische farao zich bedreigd voelt. Die Hebreeuwse slaven zouden in opstand kunnen komen tegen zijn gezag. Vandaar dat hij besluit hun kinderen uit te roeien. Hij stuurt soldaten het land in die van dorp tot dorp en van huis tot huis trekken om er alle Hebreeuwse jongetjes te doden.

Overal klinkt gejammer van moeders omdat hun baby’s op klaarlichte dag uit hun armen worden gerukt. De arme jongetjes worden gillend in wagens afgevoerd. Lang duurt het geschreeuw niet, want de Egyptische soldaten gooien ze zonder pardon in de Nijl, waar ze verdrinken of door de krokodillen opgegeten worden.

Een moedige vrouw, Jochebed, heeft een bijzonder plan bedacht om het leven van haar kind te redden. Drie maanden lang is het haar gelukt hem voor de Egyptische soldaten verborgen te houden, maar dat wordt steeds moeilijker. Daarom wikkelt ze hem nu in een dekentje en verstopt hem in een mand. Het simpele mandje, een tevah of ‘ark’ is een miniatuurversie van de 63

De bijbel Het verhaal van God 1-384:Opmaak 1

07-01-2014

15:18

Pagina 64

ark van Noach. Zoals God via Noach en zijn ark de wereld redde, maakt zij nu een tweede ark voor haar zoon. Later, als hij volwassen is, zal hij het werk van Noach voortzetten.

Nu komt het moeilijke moment. Het valt haar zo zwaar dat ze er zelf niet bij wil zijn. Ze stuurt haar dochter Mirjam eropuit om het mandje tussen het riet aan de oever van de Nijl te verbergen. De gedachte aan alle gevaren die hem daar bedreigen, krokodillen, meterslange cobra’s en dodelijke gifslangen, duwt ze van zich af. En de baby kan natuurlijk door de stroom meegesleurd worden terwijl Mirjam machteloos moet toekijken hoe haar broertje zijn dood tegemoet vaart.

Natuurlijk wil Mirjam dit niet, maar ze moet wel. Als ze haar broertje niet tussen het riet verbergt zullen de Egyptische soldaten hem zeker doden. Elke wanhoopspoging is beter dan werkeloos afwachten tot haar broer van haar moeder wordt weggerukt en in het donkere water van de Nijl gegooid wordt.

Nu kan ze alleen maar afwachten wat er gebeurt. Ze probeert zo kalm mogelijk te blijven terwijl ze het arkje vanaf de waterkant in de gaten houdt.

Batya, de dochter van de farao, heeft de gewoonte om elke morgen naar de Nijl te komen met haar dienaressen om een bad te nemen. Ze trekt haar doorschijnende gewaad uit en stapt het water in, een vredige uitdrukking op haar gezicht. Mirjam bijt op haar lip als de stroming de tevah met haar broertje steeds dichter in de buurt van de prinses voert en tegen haar aan stoot.

Mirjam verstopt zich tussen het riet aan de oever van de rivier.

De prinses komt geschrokken overeind en deinst terug, naar de walkant. Haar dienaressen zijn hysterisch en gillen alles bij elkaar. Het zijn er nogal wat, dus het geluid is oorverdovend.

Mirjam is bang dat de mand wordt weggevoerd door de stroming als niemand hem tegenhoudt, maar ze durft niet naar haar broertje toe te gaan.

Batya staat als aan de grond genageld terwijl de tevah steeds 64

De bijbel Het verhaal van God 1-384:Opmaak 1

07-01-2014

15:18

Pagina 65

verder weg drijft. Plotseling hoort ze een baby huilen. ‘Stil allemaal,’ gebiedt ze haar dienaressen en ze reikt naar het mandje.

Mirjams hart maakt een sprongetje als Batya de jongen oppakt en onhandig in haar armen neemt. Ze is nog te jong voor kinderen, en het is duidelijk dat ze niet weet hoe ze een baby moet wiegen. Wel ziet ze onmiddellijk dat dit geen Egyptisch kind is, maar eentje van de Hebreeuwse slaven.

‘Leg alstublieft terug, mevrouw,’ zegt een van de dienaressen smekend, alsof de baby levensgevaarlijk zou zijn.

Mirjam, een heel gelovig meisje, begint vurig te bidden. Ze weet niet wat voor iemand de prinses is. Stel dat ze wreed of kwaadaardig is, of altijd doet wat de farao gebiedt, dan zou ze het kind zomaar kunnen verdrinken. Mirjam bidt of God wil ingrijpen en Batya’s hart wil vermurwen. Als haar broer het er levend afbrengt kan ze haar moeder het goede nieuws brengen. ‘Alstublieft, God,’ smeekt Mirjam. ‘Alstublieft, laat hem leven. Alstublieft, God … help hem.’

God verhoort Mirjams gebed.

Batya glimlacht naar de baby. ‘Deze mag blijven leven,’ zegt ze en ze drukt het kind tegen zich aan.

‘Maar wat zal de farao ervan vinden?’

‘Dat is mijn zorg. Vanaf nu is dit mijn zoon. Ik noem hem Mozes.’ Dat is een Egyptische naam en betekent ‘uit het water gehaald’.

Mirjam put moed uit de gedachte dat ze haar broer anders misschien nooit meer zal zien en stapt op haar af. ‘Als u wilt, majesteit, kan ik een voedster voor het kind gaan zoeken,’ zegt ze. Het is heel wat voor een slavin om een lid van het koningshuis zomaar aan te spreken. Maar de dochter van de farao ziet wel iets in haar voorstel. ‘Ja, doe dat meteen maar,’ beveelt ze.

Mirjam rent naar haar moeder toe met het nieuws dat Mozes 65

De bijbel Het verhaal van God 1-384:Opmaak 1

07-01-2014

15:18

Pagina 66

is gered en een voedster nodig heeft. Haar moeder slaakt een kreet van vreugde. Haar zoon blijft in leven.

* Achttien jaren zijn voorbijgegaan. Prins Mozes staart recht voor zich uit terwijl een dienares kohl om zijn ogen smeert tegen de brandende zon en het woestijnstof. Mozes is een gespierde jonge man, optimistisch en vol idealen. Hij is opgegroeid aan het hof als aangenomen kleinzoon van de farao. Een beschermde jeugd, zonder angst, zorgen of tegenslagen. Hij krijgt alles wat hij vraagt, zelfs als het maar een gril is. Heel anders dan de Hebreeën die slavenarbeid voor de farao verrichten. Hij weet niet dat hij tot datzelfde volk behoort. Weinig mensen kennen het verhaal van zijn afstamming, en Mozes zelf al helemaal niet.

De dienares gaat achter Mozes staan en hangt een amulet om zijn nek, zoals ze iedere morgen doet. Het is een talisman die hem moet beschermen en geluk brengen, al is dat in de luxueuze omgeving van Mozes meer een ritueel om de gunst van de vele Egyptische goden niet te verliezen.

Zijn moeder Batya komt zijn kleedkamer binnenlopen, een bezorgde blik op haar gezicht. Ze is niet meer de tiener die Mozes jaren geleden meenam naar het paleis, maar nog steeds een mooie vrouw. ‘Mozes,’ zucht ze, ‘je gaat toch niet weer vechten?’

De prins rekt zich uit zodat hij boven haar uittorent. Hij heeft een strijdtenue aan. Uit zijn gespierde biceps en gebruinde torso blijkt duidelijk dat hij vele uren gevechtstraining achter de rug heeft. ‘Hij blijft me uitdagen, moeder,’ antwoordt Mozes gelaten.

‘Dan zeg je toch nee!’

‘Dat kan niet. Hij is familie, en even oud als ik, maar hij is 66

De bijbel Het verhaal van God 1-384:Opmaak 1

07-01-2014

15:19

Pagina 383

Over de auteurs

Roma Downey is een actrice die al meermalen werd genomineerd voor een Golden Globe en een Emmy. Ze speelde onder andere jarenlang de engel Monica in de tv-serie Touched by an Angel.

Mark Burnett is een tv-producer die meerdere malen een Emmy Award kreeg voor zijn grote tv-hits als Survivor, The Apprentice en The Voice. Samen werkte dit echtpaar aan hun meest ambitieuze project tot nu toe: een roman en gelijknamige tv-serie over de Bijbel.