Hanan Yagoubi, bestuurder FNV Sport en Bewegen
‘Flexibiliteit moet van twee kanten komen’ Natuurlijk doen veel zwembadmedewerkers hun werk met passie. Dat weet Hanan Yagoubi maar al te goed. Toch snapt ze dat veel jongeren na hun studie het zwembad links laten liggen. “Ze gaan liever op zoek naar een volwaardige baan, waar ze kans maken op een 36-urencontract en een inkomen waar ze een toekomst mee kunnen opbouwen.” Waar het volgens Yagoubi uiteindelijk over gaat: het willen investeren in mensen. Kansen aan de voorkant zijn er genoeg. Veel jongeren komen binnen als oproepkracht of met een klein urencontract. “Voor hen is het een bijbaan, in een leuke werkomgeving.” Daarna volgt al snel de kentering. De leeftijdspiramide in veel zwembaden maakt volgens Yagoubi veel duidelijk. “Het werk in de leeftijd tussen 25 en 45 jaar ontbreekt door de honorering, versnippering van uren en het ontbreken van échte zeggenschap.”
Roosters Yagoubi kent de branche van binnenuit. Als onderhandelaar bij de CAO zwembaden zit ze op de eerste rang. Ze weet dat er piekuren zijn. “Ik begrijp dat zwembaden als gastgerichte organisaties aansluiten bij de wensen van de bezoekers. Maar bij de uitwerking van die flexibilisering in de praktijk plaatst ik mijn vraagtekens. Werkgevers vragen wat dat betreft heel veel van hun medewerkers. Omgekeerd zie ik nauwelijks flexibiliteit bij werkgevers. Medewerkers hebben bijvoorbeeld nauwelijks invloed op het samenstellen van hun roosters. Evenmin hebben ze invloed op hun arbeidsomstandigheden.” Yagoubi mist in de zwembranche nog te vaak ‘people managers’. “Medewerkers worden onvoldoende meegenomen in de communicatie. De werkvoorbereiding kan beter. Er is te weinig leiderschap op basis van vertrouwen.” Het zijn volgens haar allemaal factoren die contraproductief werken, zeker op een arbeidsmarkt waar vraag en aanbod elkaar toch al moeilijk weten te vinden. “Zulke dingen worden snel rondverteld en gedeeld. De zwembadwereld is klein.”
Verplichte pauze De moeizame onderhandelingen rond de zwembadCAO zijn wat Yagoubi betreft illustratief voor de stand van zaken. De bond zette in op een loonsverhoging van 2,5%, per 1 juli 2019. Met een vervolg van 2,5% op 1 januari 2020. Die voorstellen waren voor de werkgevers onbespreekbaar. Yagoubi is er nog teleurgesteld over. “Het gaat over verantwoordelijk werk. Daar hoort ook een loon bij waar waardering en respect uitspreekt.” Een ander knelpunt in het overleg is de verplichte pauze voor toezichthouders, doorbetaald en wel. “Het hoeft geen betoog dat goed uitgeruste toezichthouders vanuit het oogpunt van veiligheid letterlijk van levensbelang zijn.” De bond wilde het liefst een doorbetaalde pauze van 10 minuten, om het anderhalve uur. Dat voorstel werd aan de andere kant van de tafel als onhaalbaar beschouwd. Het compromis werd elke 3 uur een doorbetaalde pauze van 10 minuten. “En dan bedoel ik ook een echte pauze, waarin de medewerker van het bad af is en bijvoorbeeld in het sportcafé even kan uitblazen. Het was trekken en duwen om een akkoord te krijgen. Terwijl onze leden en niet leden daar een groot voorstander van zijn.”
ZWEMBADBRANCHE
13