Leidraad
tribuut 2
ALUMNIMAGAZINE VAN DE UNIVERSITEIT LEIDEN
ZOMER 2016
Willem van Beelen
De verbeelding van de Universiteit Leiden kwam 27 jaar lang uit Katwijk. Willem van Beelen was pedel van binnen – hij wás zo ongeveer het protocol – en van buiten: bakkebaarden, wapperende baard, grote snor. ‘De hoeksteen van het protocol’, zegt oud-rector magnificus Douwe Breimer. Uitermate toegewijd, standvastig, diplo matiek. ‘Ik heb hem nooit betrapt op een fout.’ Als een hoogleraar geen zwarte das onder zijn toga droeg, dan pakte de pedel, de ceremoniemeester van de universiteit, er een: ‘Ik heb een mooiere das voor u.’ In het weekend gaat Van
Beelen meestal naar zijn huisje op de Veluwe. Op een borrel na een oratie bleef hij tot de rector wegging, om de keten af te nemen en op te bergen. Soms liep het op vrijdagmiddag uit. De plicht riep, maar de Veluwe riep ook. ‘En altijd zei hij dan tegen half zes: als u het goed vindt, ga ik vast op weg. Heel charmant’, vertelt oud-rector Paul van der Heijden. Boos was Van Beelen over een foto in de Volkskrant. De pedel zat op een stoel naast het podium, met zijn ogen dicht. Breimer: ‘Er werd gesuggereerd dat hij sliep. Een grote belediging. Hij was in gepeins verzonken.’
Willem van Beelen is sinds 1 maart met vervroegd pensioen. Hij is als pedel opgevolgd door Erick van Zuylen.
TEKST: JANET VAN DIJK, FOTO: MARC DE HAAN
DE HOEKSTEEN VAN HET PROTOCOL