Koha javore 641 by Ulqini Ulqinaku

Kulturë

KOHA Javore

Podgoricë e enjte, 27 nëntor 2014 Viti XIII / Numër 641 Çmimi 0,50

www.kohajavore.co.me

Hamami i Xhamisë së Ali Pashës

Përmbajtje

e enjte, 27 nëntor 2014

Përmbajtje

Javore KOHA

Çmimi i parë Eldina Efendisë

Kulturë

HA Oore KJav

Podgoricë e enjte, 27 nëntor 2014 Viti XIII / Numër 641 Çmimi 0,50

www.kohajavore.co.me

Hamami i Xhamisë së Ali Pashës

fq 5

F. Shkreli:

Javore KOHA

Shkollë e gazetarisë shqiptare fq 6

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Bisedë me themeluesin e grupit “Ilirët” Shemsi Krasniqi fq 18

Iris Shala çmend Austrinë

Ngjarje javore

Opinion

Vështrim Opinion Politikë I n t e r v i s t ë P a n o r a m ë Te k n o l o g j i

VIP Automobilizëm Shëndeti

fq 20

Kulturë Sport horoskopi fjalëkryqi Mozaik

Reportazh nga Trieshi fq 10

Themelues: Kuvendi i Republikës së Malit të Zi Gazetë javore për aktualitete, shkencë dhe kulturë Numri i parë doli më 21 shkurt 2002. Botues: SHAGBG „Pobjeda” Redaktor përgjegjës: Ali Salaj Gazeta redaktohet nga kolegjiumi: Fahrudin Gjokaj (redaktor teknik) Ismet Kallaba (aktualitete, sport), Toni Ujkaj (kulturë) Vijoleta Berishaj (sekretare teknike) Adresa: Bulevar revolucije 15, Podgoricë Telefon & fax: 078/110-578 E-mail: kohajavore@t-com.me www.kohajavore.co.me Dorëshkrimet dhe fotografitë nuk kthehen

B. Brisku:

Vizita jonë e parë në Shqipëri fq 12

Bisedë me përkthyesin Nikollë Berishaj fq 14

Heidi Lushtaku, ambasadore e „Vox Infantis Swiss” fq 20

Bleona krejtësisht nudo në AMA fq 21

Antigona Rama dhe Marko Daboviq, kampionë të Malit të Zi fq 14

Histori Opinione & Vështrime

Te k n o l o g j i

Shkenc

Vështrim Opinion Politikë I n t e r v i s t ë P a n o r a m ë Te k n o l o g j i

VIP Automobilizëm Shëndeti

Ngjarje javore

Kulturë

Në hap me KOHËN

Ngjarje javore

e enjte, 27 nëntor 2014

Ngjarje javore

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

U hap ekspozita me punime figurative dhe fotografi nga konkursi me temë “Ulqini, qytet për të rinj”

Çmimi i parë Eldina Efendisë Në Tiranë u mbajt konferenca rajonale kundër diskriminimit, nën mbështetjen e institucioneve ndërkombëtare

Pjesëmarrës deputeti Nikollë Gegaj Në hotelin “Sheraton” në Tiranë, të premten është mbajtur konferenca rajonale me temë “Të drejtat themelore, mosdiskriminimi dhe mbrojtja e grupeve në nevojë, përfshirë LGBT”, nën mbështetjen e institucioneve ndërkombëtare. Në konferencë kanë marrë pjesë përfaqësues të shteteve të rajonit, vende kandidate për anëtarësim në Bashkimin Evropian, si dhe përfaqësues të Parlamentit Evropian dhe Komisionit Evropian. Delegacioni i Parlamentit të Malit të Zi përbëhej nga deputetët e PDS-së, Ni-

kollë Gegaj, anëtar i Këshillit për Barazi Gjinore, dhe Husnija Shaboviq, anëtar i Këshillit për të Drejtat dhe Liritë e Njeriut. Pjesëmarrësve të konferencës u janë drejtuar kryetari i Kuvendit të Republikës së Shqipërisë, Ilir Meta, Zëvendëskryeministri Niko Peleshi, nënkryetarja e Parlamentit Evropian Ulrike Lunaçek, drejtori i Politikës dhe Strategjisë së Zgjerimit të Komisionit Evropian Simone Mordue, deputetët e Parlamentit Evropian Helga Stevens dhe Eleni Theocharons etj. Gegaj thotë se ka pasur kënaqësi që në

margjina të konferencës të bisedojë në mënyrë joformale me kryetarin Meta dhe Zëvendëskryeministrin Peleshi, si dhe me shumë përfaqësues tjerë nga Parlamenti Evropian dhe rajoni. Konferenca rajonale e organizuar në Tiranë kundër diskriminimit, u mbështet nga anëtarë të Parlamenteve të vendeve kandidate për anëtarësimin në Bashkimin Evropian dhe Parlamenti Evropian, në bashkëpunim me Presidencën Italiane të Këshillit të Bashkimit Evropian dhe Komisionin Evropian, si dhe me pjesëmarrjen e Parlamentit të Republikës së Shqipërisë. (Kohapress)

Ulqin – Në Galerinë e Arteve të Qendrës së Kulturës – Ulqin, të shtunën është hapur ekspozita e punimeve figurative dhe fotografive, të realizuara nga të rinjtë e Ulqinit në kuadër të konkursit me temë “Ulqini, qytet për të rinj”. Ekspozita është organizuar në kuadër të projektit “Politika për të rinj në Ulqin”, i cili realizohet nga Organizata e Shoqërisë Civile “Horizonti i Ri”, me mbështetjen e Fondit për Qytetari Vepruese FAKT, e që ka për qëllim hartimin e Planit të veprimit për të rinj, dokumentit të parë strategjik që iu kushtohet të rinjve në komunën e Ulqinit. Në ekspozitë janë prezantuar 37 punimet më të mira të konkursit. Qëllimi i konkursit ka qenë që të rinjtë në mënyrë pak më ndryshe, me kreativitetin e tyre të paraqesin problemet që ata i shqetësojnë dhe të shprehin vizionin e tyre për Ulqinin, si një qytet për të rinj.

Me këtë rast, janë ndarë edhe çmimet për punimet më të mira, të cilat janë shpërblyer nga Komuna e Ulqinit. Çmimin e parë e ka fituar Eldina Efendija, Çmimin e dytë Edmond Mehmedoviq, kurse Çmimin e tretë në bazë të votave të publikut Marina Lula. Ndërkaq, të gjithë pjesëmarrësve u janë ndarë mirënjohje për pjesëmarrje në konkurs. Në fjalën përshëndetëse, nënkryetari i Komunës së Ulqinit, Ardian Mavriq, ka thënë se nga punimet e ekspozuara mund të shihet se cilat janë problemet e të rinjve në Ulqin, cili është shqetësimi i tyre ndaj vetë problemeve me të cilat ata ballafaqohen gjatë rinisë së tyre në komunën e Ulqinit. Ai ka theksuar se Komuna e Ulqinit mbështet projektin e hartimit të Planit të veprimit për të rinjtë. “Të rinjtë e Ulqinit kanë nevojë për një plan të veprimit i cili saktësisht do

Ekspozita është organizuar në kuadër të projektit “Politika për të rinj në Ulqin”, i cili realizohet nga Organizata e Shoqërisë Civile “Horizonti i Ri”, e që ka për qëllim hartimin e Planit të veprimit për të rinj, dokumentit të parë strategjik që iu kushtohet të rinjve në komunën e Ulqinit t’i identifikojë problemet e tyre. Pas identifikimit të problemeve, të gjithë së bashku duhet të fillojmë realizimin e tyre që fëmijët tanë t’i kenë kushtet më të mira dhe aktivitetet më të shumta në këtë komunë”, është shprehur ai. Organizata e Shoqërisë Civile “Horizonti i ri” ka filluar realizimin e projektit “Politika për të rinj në Ulqin” në muajin qershor dhe deri tani në kuadër të tij i.k. janë organizuar disa aktivitete.

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Në kujtim të Xhevat Kallajxhiut

Shkollë e gazetarisë shqiptare Për Koha Javore:

Frank Shkreli Nju Jork

Megjithëse i pëlqente debati dhe kishte një njohuri të gjërë mbi subjekte të ndryshme, ashtu siç ndodhë me gazetarët e mirë, Xhevati nuk turbullonte as nuk grindej me askënd, madje as me ata që nga ndonjëherë e kritikonin me pa të drejtë, përfshirë këtu edhe bashkëqytetarin e tij gjirokastrit, diktatorin Enver Hoxha i cili në disa raste në kujtimet e tij kishte kritikuar Xhevatin si “njërin që pretendonte të ishte gazetar”. Xhevat Kallajxhiu vdiq në një lagje të shtetit Maryland, afër Washingtonit, ku kishte punuar për shumë vite pranë seksionit shqip të Zërit të Amerikës. Ndonëse komuniteti shqiptar në Washington ishte tepër i vogël në atë kohë, Xhevati u përcoll në atë jetë vetëm nga familja e tij e ngushtë dhe nga një grusht bashkatdhetarësh nga Gjirokastra , përfshirë edhe disa të ardhur rishtas në Amerikë -- refugjatë politikë të arratisurish nga trojet shqiptare nën ish-Jugosllavi. Xhevat Kallajxhiu kishte punuar për shumë vite pranë seksionit shqip të Zërit të Amerikës, aty ku e kisha takuar për herë të parë në qershor të vitit 1974, kur unë fillova punën së pari në të njëjtën zyrë. Gjatë disa viteve që punova me të, Xhevat Kallajxhiu, për mua ishte një shkollë gazetarie. Për më tepër, ai ishte ndër shqiptarët e pakët që kisha takuar e që besonte me mish e me shpirt në të drejtat e njeriut për çdo qënje njerëzore, për lirinë dhe demokracinë për çdo popull, por mbi të gjithë, për kombin shqiptar. Ai ishte plot frymëzim për një ditë më të mirë për kombin shqiptar dhe për

Xhevat Kallajxhi -- gazetari dhe autori shqiptaro-amerikan ndërroi jetë nëntorin e vitit 1989, në prak të ndryshimeve rrënjësore historike me shembjen e komunizmit ndërkombëtar anë e mbanë Europës Lindore e Qëndrore dhe në Shqipërinë e tij të dashur. Ai u largua nga kjo jetë 25 vjetë më parë qetësisht, ashtu si edhe jetoi

njerëzimin, ndonëse kishte edhe momente kur ankohej për vuajtjet e shqiptarëve kudo. Si redaktor përgjegjës i gazetës Dielli, Xhevati si asnjë herë më parë, shumë shkrime të tija ia kishte kushtuar Kosovës dhe gjendjes së shqiptarve nën ish-Jugosllavi dhe gjithashtu i hapi faqet e gazetës edhe e për të tjerët për të rrahur çështjen e Kosovës dhe të të drejtave të njeriut për shqiptarët në trojet e veta. Interesimin dhe dashurinë e tij për Shqipërinë dhe shqiptarët, ai e pasqyroi me vepra dhe me fjalë gjithë jetën e tij, ashtu siç demonstroi edhe dashurinë e tij njëkohësisht edhe për Amerikën, ndërkohë që promovonte me gjithë potencialin e tij miqësinë midis Kombit shqiptar dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Ai ishte një gazetar dhe autor i denjë, i cili me ushtrimin e gazetarisë, ai jepte nder kësaj fushe, sidomos gazetarisë shqiptare. Në krijimtarinë e tij krijuese, si në gazetari, ashtu edhe në prozë dhe deri diku edhe në poezi, megjithëse thonte se nuk ishte poet – ndërkohë që i kërkonte lexuesit që të “gjykonte vjershat e tij nën prizmën e ndjenjës” – Xhevati mbeti gjithmonë i lidhur me dhe pranë lexuesit shqiptar. Si i tillë, gjatë shërbimit të tij në Zërin e Amerikës ose me shkrimet e tija të shumëta me pseudonimet “Bardhi” dhe “Gjin Shpata” në gazetën Shqiptari i Lirë dhe në gazeta e revista të tjera, por sidomos në periudhën që ai ishte Kry-

eredaktor i organit të Organizatës panshqiptare Vatra, gazetës Dielli -- Xhevati e tregoi se ishte jo vetëm pjesë e pa ndarë e Gjirokastrës dhe Shqipërisë që e lindi por edhe i të gjitha trojeve shqiptare në Ballkan. Si shumë patriotë të gjeneratës së tij, Xhevat Kallajxhiu i ndiqte për së afërmi vujajtjet e shqiptarëve të Kosovës dhe shkruante shpesh për fatin e tyre. Ishte me të vërtetë i përkushtuar ndaj fatit të Kosovës. Shumë artikuj dhe kryeartikuj kanë dalë nga dora e tij, numri të cilëve ndoshta nuk do të dihet kurrë, mbi shumë subjekte, përfshirë Kosovën. Në një kryeratikull në gjuhën anglisht, me rastin e 5-vjetorit të demonstratave të vitit 1981 në Kosovë, Xhevati shkruante, se

“Ndërsa kujtojmë 5-vjetorin e demonstratave në Kosovë, ne jemi të bindur se shqiptarët anë mbanë botës do të kujtojnë me respekt të thellë të gjithë ata që dhanë jetën në demonstratat si edhe ata që tani po vuajnë në burgjet e Jugosllavisë për pjesëmarrjen e tyre në demonstrata. Të gjithë ata janë heronjë të një kauze të drejtë, kauzë e cila heret ose vonë, do të triumfojë”, përfundonte kryeratikullin largpamës Xhevat Kallajxhiu të shkruar më 1986. Gjatë periudhës që ai punoi tek Zëri i Amerikës, Xhevati me kolegët e tij -- në radhët e të cilëve ai gëzonte një respekt jashtëzakonisht të madh si koleg dhe si profesionist -- gjatë luftës së ftohtë shërbeu si shembull i lirisë së shtyp-

it dhe të debatit të lirë dhe megjithë rrethanat e vështira ata u përpoqën t’i jepnin dëgjuesve shqiptarë kudo -- nepërmjet radios me valë të shkurtëra -- një alternativë ndaj një shtypi që dominohej dhe kontrollohej plotësisht nga regjimi komunist në Shqipëri dhe në trojet e tjera shqiptare. Kurrë nuk lodhej dhe nuk ankohej asnjëherë për punën e rëndë si rrjedhim i mungesës së stafit të kualifikuar. I vetmi shqetësim i Xhevatit ishte se mos po e bënim gjithë atë punë kot sepse nuk kishim asnjë të dhënë nëse na ndëgjonte njeri. Shpeshherë duke u këthyer nga studio, Xhevati këthehej e më pyeste: “E mo Frank, e bemë gjithë këtë punë, thua na dëgjoj njeri sot?” Fatkeqsisht, ai si shumë të tjerë të brezit të tij, nuk pati fatin të ishte dëshmitar i fruteve të punës së tij prej dekadash për lirinë e popullit të vet dhe të përjetonte më në fund shëmbjen e komunizmit në Shqipërinë e tij të dashur dhe lirinë e pavarësinë e Kosovës. Në shkrimet e tija, ai i kishte kushtuar një hapësirë të madhe kërkesave legjitime të shqiptarëve të Kosovës për liri e pavarësi. Por Xhevati mund të mbetet i kënaqur në atë jetë, se puna dhe mundi i tij tek Zëri i Amerikës nuk i kishte shkuar më kot. Po të ishte gjallë, ai do të mësonte ashtu siç mësuam të gjithë pas rënjes së regjimit komunist, se Zëri i tij dëgjohej -- ndonëse fshehurazi -- dhe se për një kohë të gjatë përbënte të vetmen alternativë ndaj shtypit të kontrolluar nga regjimi komunist i

Enver Hoxhës. Veprimtaria gazetareske e Xhevatit kishte filluar në rini në qytetin vendlindjes së tij në Gjirokastër. Fillimisht, më kujtohet të ketë përmendur bashkpunimin e tij me gazetën Labërija, por nuk më kujtohet se në çfarë kapaciteti dhe për sa kohë ka punuar pranë kësaj gazete. Por, ai fliste me krenari për punën e tij pranë gazetës “Demokratia”, e cila u botua nga viti 1925 deri më 1939 në Gjirokastër. Përveç gazetarisë serioze, Xhevati merrej edhe me humor të cilin ai e kishte shprehur në revistën “Pif-Paf” në Shqipërinë e para luftës, por nga humori nuk hoqi dorë as në Amerikë, ku kishte botuar librezën humoristike “Për të Qeshur”. Pasi u largua nga Zëri i Amerikës, Xhevat Kallajxhiu shërbeu si kryeredaktor i gazetës Dielli për 10-vjetë gjatë 1970ave dhe 1980-ave, nën rrethana shumë të vështira për ‘të personalisht sepse jetonte afër Washingtonit, ndërkohë që kryeqendra e organizatës Vatra dhe e gazetës Dielli ishte në Boston. Por, ky ishte përkushtimi moral dhe patriotik i Xhevatit, ndonëse në rrethana mjaft të vështira materiale dhe financiare për gazetën Dielli, në një kohë që ekzistonte rreziku të shuhej gazeta, Xhevat Kallajxhi ndonëse në mosh të shkuar, i del zot Diellit, i cili në kohërat më të vështira për Shqipërinë dhe për shqiptarët lëshoi rreze drite me shkrimet dhe artikujt e peshkop Fan Nolit, diplomatit Faik Konicës dhe shumë shkrimtarëve dhe gazetarëve të tjerë shqiptaro-amerikanë, ndoshta më pak të njohur se këta, por me mundësitë e veta edhe ata kontribues ndaj kulturës dhe gazetarisë shqiptare në mërgim dhe më gjërë -- të cilët Xhevati i inkurajonte të shkruanin dhe të bashkëpunonin me gazetën Dielli.

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

„Shqiptarët në Mal të Këshilli Kombëtar i Shqiptarëve në Malin e Zi shënoi në Ulqin 28 Nëntorin – Ditën e Flamurit Zi si popull autokton kanë dhënë kontributin e tyre të fuqishëm në lëvizjet demokratike në Mal të Zi. Këtë mision do ta vazhdojmë dhe do të dëshmojmë që jemi dhe do të vazhdojmë të jemi faktor bashkëpunimi, stabiliteti dhe paqeje”, ka thënë ndër të tjera në fjalën përshëndetëse kryetari i KKSH-së, Genci Nimanbegu.

Koncert premierë i Teatrit Kombëtar të Operas dhe Baletit

Ulqin – Me koncertin premierë „Epoka në pentagram“ të Teatrit Kombëtar të Operas dhe Baletit nga Tirana, të shfaqur të martën mbrëma në Qendrën e Kulturës në Ulqin, Këshilli Kombëtar i Shqiptarëve në Malin e Zi filloi manifestimet për nder të 28 Nëntorit – Ditës së Flamurit. Programi ka filluar me këndimin e himnit kombëtar nga sopranot Mariana Leka e Eva Golemi, dhe bariton Ylber Gjini, nën shoqërimin e orkestrës simfonike të TKOB-it. Në vazhdim, në fjalën e tij përshëndetëse, kryetari i KKSH-së, Genci Nimanbegu, ka thënë se shqiptarët në Mal të Zi si popull autokton kanë dhënë kontributin e tyre të fuqishëm në lëvizjet demokratike në Mal të Zi. “Këtë mision do ta vazhdojmë dhe do të dëshmojmë që jemi dhe do të vazhdojmë të jemi faktor bashkëpunimi, stabiliteti dhe paqeje”, është shprehur ai. Sipas tij, shqiptarët në Mal të Zi ballafaqohen me probleme të shumta, prandaj për zgjidhjen e tyre duhet bashkëveprim. “Kërkesat politike për decentralizim, rritje të ingerencave të komunave dhe përmirësimi i të drejtave politike do të jenë synimi ynë i vazhdueshëm”, ka thënë ai. Nimanbegu ka theksuar se me qëllim të përmirësimit të pozitës, shqiptarët duhet t’i ngrisin kapacitetet e tyre qeverisëse, t’i lënë anash famil-

jarizmat dhe lokalizmat, si vlera të gabuara, duke adoptuar vlerat e vërteta evropiane. “Kjo është sfida kryesore e shqiptarëve. Kur vlerat evropiane të përvetësohen dhe jetësohen, të gjitha qëllimet tona politike, ekonomike,

kulturore do të jenë më lehtë të realizueshme”, ka deklaruar ai. Kryetari i KKSH-së ka përfunduar duke thënë se shqiptarët duhet të jenë krenarë për atë që janë, “të bindur se e ardhmja do të sjellë më tepër begati dhe drejtësi, që fëmijët tanë të ku-

jtojnë të kaluarën, të ruajnë gjuhën, kulturën dhe traditën tonë, të jenë krenarë për vete dhe të sigurt në të ardhmen në shoqëri më të drejtë, më demokratike dhe më njerëzore”. Të pranishmit kanë ndjekur më pas koncertin e titulluar “Epoka në penta-

gram” të solistëve dhe Orkestrës Simfonike të TKOB-it, të përgatitur enkas me rastin e Ditës së Flamurit, nën dirigjimin e Edmond Dokos. Pjesë e koncertit kanë qenë disa nga veprat më të njohura të kompozitorëve shqiptarë, të krijuara ndër vite, si Çesk Zadeja

(G. Sviridov) “Beteja, O ju male” - nga muzika e filmit “Skënderbeu”, Rauf Dhomi “Goca e Kaçanikut” - uvertura e operës me të njëjtin titull, Thoma Gaqi “Borova” - poemë simfonike, Avni Mula “Aria e Boranës” - nga opera me të njëjtin titull, Feim Ibrahimi “Prolog” - nga muzika e filmit “Ngadhnjim mbi vdekjen”, Limoz Dizdari “Hyri prilli shkriu bora majave” - romancë vokale nga muzika e filmit “Malet me blerim mbuluar”, Vasil Tole “Contrast” - variacion simfonik, si dhe kompozitorët Nicola Piovani “La vita e bella” - nga muzika e filmit me të njëjtin titull dhe John Williams “Baladë për violinë e orkestër” - nga muzika e filmit “Schindler’s List”. Kjo ishte hera e parë që orkestra simfonike e TKOB-it prezantohet në Ulqin. Në mesin e të pranishmëve kanë qenë i ngarkuari me punë i Ambasadës së Shqipërisë në Mal të Zi, Lirim Ujka, i ngarkuari me punë i Ambasadës së Republikës së Kosovës, Srgjan Sentiq, kryetari i Këshillit Kombëtar Kroat, Zvonimir Dekoviq, kryetarë të partive politike shqiptare, deputetë në Kuvendin e Malit të Zi dhe personalitete të tjera nga fushat e ndryshme. Manifestimet e organizuara nga KKSH për nder të 28 Nëntorit – Ditës së Flamurit do të vazhdojnë sot në Qendrën Informative Kulturore “Malësia” në Tuz, ku do të shfaqet programi kulturo-artistik “Rreth flamurit”, i organizuar në bashkëpunim me SHKA “Dedë Gjo Luli” dhe SHKA “Koha”, kurse nesër do të mbahet “Maratona e Pavarësisë” 2014 në relacionin Ulqin – Shkodër dhe programi festiv në bashkëpunim me Shoqatën “Alpet Shqiptare” dhe SHKA “Maja e Karajfilit” në Pallatin e i.k. Kulturës në Plavë.

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Kam bindjen se heshtja e jo gurët shkëmborë të kësaj zone malore, i mban në këmbë ato pak shtëpi të vjetra dhe ato të meremetuara. Kjo vetmi që dhemb, nuk është asgjë tjetër përveçse një rrëfim i trishtueshëm për të parët tanë që jetuan në këtë trevë të thepisur. Ndërkohë që trieshjanët e pakët që mbeten në vendlindje, po i ruajnë shtëpitë dhe truallin e të parëve, sikurse edhe kujtimet për të kaluarën e Triepshit Gjekë Gjonaj

Reportazh nga Trieshi (2)

Fshatrat që banohen prej heshtjes

(vijon nga numri i kaluar) Pasi u kënaqëm me mikpritjen e Mark Gjeloshajt, vazhduam rrugën për në fshatin tim – Rudinë. U ndalëm te shtëpia ime e lindjes. Aty ku kam parë së pari herë lindjen e diellit dhe ndriçimin e hënës. Aty ku i kalova vitet më të bukura të jetës sime, nën përkujdesjen e ngrohtë të prindërve të mi të dashur, tashmë të ndjerë. Pushofshin në paqe! Kur iu afrova shtëpisë, më mori vaji. Jo pse më kujtoheshin copëza jete të fëmijërisë e rinisë sime, por nga pamjet rrënqethëse të shtëpisë, e cila ishte gërmadhë, pa kulm, pa dyer e pa dritare. Rrethina e shtëpisë më la përshtypjen e një bukurie të braktisur. E një bukurie që më pikëllon kur e shoh. Shtëpia ngrehinë më rikujtoi atë bukuroshen e cila nuk ka mundur ta mbajë pranë vetes të dashurin e vet, sepse i dashuri i saj s‘ka pasur tjetër zgjidhje përveçse ta braktisë nga trishtimi i brendshëm shpirtëror. Ashtu i përlotur, vazhdojmë rrugën teposhtë dhe menjëherë arritëm në ob-

Kur iu afrova shtëpisë, më mori vaji. Jo pse më kujtoheshin copëza jete të fëmijërisë e rinisë sime, por nga pamjet rrënqethëse të shtëpisë, e cila ishte gërmadhë, pa kulm, pa dyer e pa dritare. Rrethina e shtëpisë më la përshtypjen e një bukurie të braktisur. E një bukurie që më pikëllon kur e shoh

ditë feste të madhe. I zoti i shtëpisë Gjoka, na rikujton kohën kur ai Ditën e Zojës së Trieshit, në këtë shtëpi, derisa jetonim së bashku 30 anëtarë të familjes, i ka numëruar 64 miq, siç i quajmë ne mysafirët, duke mos llogaritur gratë e femijët e tyre. Kaq miq sot, shton Gjoka, nuk besoj se i ka gjysma e Triepshit.

Trishtim i brendshëm

Te kushëriri për “mjesditë”

Javore KOHA

Kthimi në Ulqin

orrin e shtëpisë së kushëririt, Gjokës. Ai dhe familja e tij, bashkëshortja Marja, djali Lubi dhe vajza Violeta,

kur morën vesh për vizitën tonë na pritën zemërhapur e buzagaz. Vërtet u kënaqëm së bashku, duke biseduar,

duke ngrënë mish fërliku në hell (specialiteti kryesor tradicional i trieshjanëve-malësorëve) e duke pirë këtë

Rreth orës 16 u nisëm për Ulqin. Stacioni ynë i fundit ishte familja e Martin Cacajt, ndër të rrallët trieshjanë, bashkë me kushëririn tim Lubin, të cilët i janë përkushtuar vendit të origjinës. Ai jeton në Podgoricë, por në Triepsh ka ndërtuar një shtëpi të re, ku e kalon kohën çdo fundjavë me familje. Edhe Martini, edhe Lubi, vërejmë se kanë investuar mjaft në vendlindje dhe se janë adhurues të trashëgimisë sonë kulturore, të orendive e sendeve tona të vjetra. Shoqëruesi im Kola, në kthim për në Ulqin më thotë se i pëlqen shumë kjo zonë, se ndjen një dashuri të veçantë edhe për njerëzit që jetojnë këtu, por, siç pohoi ai, ka mungesë të kujdesit dhe ndodhet shumë larg zhvillimit ekonomik për çka bashkërisht ndje-

jmë keqardhje të madhe.

Shpresa vdes e fundit

Të gjitha fshatrat e Triepshit, sot sikur banohen veç prej heshtjes. Ajo heshtje i ngërthen në vete lotët mërgimtare të nënave trieshjane, të përmalluara për fëmijët e tyre, shumica e të cilëve kanë shtegtuar matanë oqeaneve, që shijuan kurbetin duke marrë rrugën pa kthim, në Amerikë, Australi, Gjermani, Zvicër… Shkuan aq larg, thuajse donin të arrinin atje ku nuk shkohet më tej, në fund të botës, prej nga e kanë të vështirë të kthehen, edhe përkundër mallit që ndiejnë që edhe një herë t’i prekin me këmbë pragjet e shtëpive ku kanë lindur. Kam bindjen se heshtja e jo gurët shkëmborë të kësaj zone malore, i mban në këmbë ato pak shtëpi të vjetra dhe ato të meremetuara. Kjo vetmi që dhemb, nuk është asgjë tjetër përveçse një rrëfim i trishtueshëm për të parët tanë që jetuan në këtë trevë të thepisur. Ndërkohë që trieshjanët e pakët që mbeten në vendlindje, po i ruajnë shtëpitë dhe truallin e të parëve, sikurse edhe kujtimet për të kaluarën e Triepshit. Urojmë të mos shuhet shpresa e tyre se e ardhmja do të jetë ajo që kishin ëndërruar të parët e tyre: që trieshjanët të bëjnë çmos për të mos u shuar vatra në shtëpitë e tyre. Bashkëvendas trieshjanë në vendlindje, mos e humbisni shpresën. Ajo vdes e fundit!

Shoqëruesi im Kola, në kthim për në Ulqin më thotë se i pëlqen shumë kjo zonë, se ndjen një dashuri të veçantë edhe për njerëzit që jetojnë këtu, por, siç pohoi ai, ka mungesë të kujdesit dhe ndodhet shumë larg zhvillimit ekonomik për çka bashkërisht ndjejmë keqardhje të madhe

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Kulturë

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Kujtime me rastin e 100-vjetorit të lindjes dhe 30-vjetorit të vdekjes së profesor Anton Çettës (1)

Vizita jonë e parë në Shqipëri Dr. Bahri Brisku

Për miqësinë me profesor Çettën na ka ndihmuar: profesioni i folkloristikës, sinqeriteti reciprok, tubimet e përbashkëta nga fusha e folkloristikës, të cilat i organizonte Ai, qëndrimi i përhershëm në Prishtinë, hobi i peshkimit sportiv dhe shumë faktorë të tjerë

Profesor Anton Çetta me sjelljet dhe qëndrimin e tij ka afruar rreth vetes shumë shokë e miq. Njëri që radhitej në grupin e ngushtë të tyre isha edhe unë. Për këtë privilegj të madh, na ka ndihmuar: profesioni i folkloristikës, sinqeriteti reciprok, tubimet e përbashkëta nga fusha e folkloristikës, të cilat i organizonte Ai, qëndrimi i përhershëm në Prishtinë, hobi i peshkimit sportiv dhe shumë faktorë të tjerë. Në maj të vitit 1972, në Tiranë u organizua Konferenca e Parë ndërkombëtare e folkloristëve shqiptarë. Nga Kosova ishin të ftuar pesë studiues të kësaj fushe. Në mesin e të ftuarve isha edhe unë. Atje së bashku me Antonin e të tjerët, qëndruam tri javë. Kjo thel-

Në maj të vitit 1972, në Tiranë u organizua Konferenca e Parë ndërkombëtare e folkloristëve shqiptarë. Nga Kosova ishin të ftuar pesë studiues të kësaj fushe. Në mesin e të ftuarve isha edhe unë. Atje së bashku me Antonin e të tjerët, qëndruam tri javë. Kjo thelloi dukshëm miqësinë dhe shoqërimin mes nesh

loi dukshëm miqësinë dhe shoqërimin mes nesh. Gjithnjë shëtisnim së bashku duke shtruar tematika të ndryshme nga folklori dhe albanistika në përgjithësi. Blenim vepra të autorëve shqiptarë, të cilët në Kosovë nuk gjendeshin. Pro-

fesor Antoni dëshironte të konsumoj gjellë me peshq. Ai gjatë kthimit, në Shkodër, bleu një krap të madh (mbi 6 kg). Për këtë, në doganën e Malit të Zi na doli një problem. Doganieri fillimisht nuk na lejoi që

ta kalojmë krapin! Për këtë na nevojitej të posedojmë çertifikatën shëndetësore! Doganieri na drejtoi te shefi i tij. Ai kur e kuptoi mirë se kush ishte prof. Antoni, na u drejtua me një humor: - Paska qenë krap qejfit! Si nuk të ra ndër mend profesor që të ma sillje edhe mua një të tillë. Paska qenë trofe krapi! Shefit, profesori menjëherë iu përgjigj me bujari: - Shoku shef, po ta them me seriozitetin më të sinqertë – Merre, ja ku e ke! Të bëftë mirë! - Jo, jo profesor! Të falënderoj shumë për konsideratën tënde! Në Podgoricë u ndamë: profesor Anton Çetta me Mark Krasniqin dhe Din Mehmetin u nisën për në Prishtinë, kurse unë vajta që të vizitoj prindërit në Ulqin. Të nesërmen, më ftuan me thirrje “sigurimsat” e Ulqinit! Nga unë kërkonin që të dinin se çka na folën për këndej dhe si na pritën! Pikën kryesore e kishin se kush çka foli dhe ju si u përgjigjët. Mos na fol për kumtesat që lexuat ti e Anton Çetta se ato ne i dëgjuam, por na fol

lirisht për të tjera gjëra për të cilat ata ishin të interesuar! – A ju thanë: që ne me ju jemi vëllezër?! Pastaj, na trego ku ishte shkaku që ju u ndaluat aq shumë, kur dihet që Konferenca (në të cilën ju morët pjesë) zgjati vetëm tri ditë. Ku ju “sallaisën” tri javët tjera...?! - Për ndenjën tonë atje, ne kërkuam vetë, por edhe ata ishin të vullnetshëm që neve gjatë qëndrimit të na shëtisnin nëpër Shqipëri. Ne nuk kemi qenë më ndonjëherë atje dhe kishim kureshtje që të vizitojmë çdo cep. Neve ata nuk na provokuan asgjë politikisht. Kemi biseduar për vlerat e trashëgimisë popullore shqiptare. Me ne ka qenë edhe deputeti Federativ i Jugosllavisë – studiuesi Din Mehmeti nga Gjakova! Ndoshta pikërisht për këtë fakt, ata ishin në biseda të rezervuar!? - Nuk na fole se me kë rrinte atje Anton Çetta? – thanë ata. - Profesor Anton Çetta, ashtu edhe të tjerët që ishin atje me ne, rrinim së bashku të shoqëruar nga studiuesit e Institutit të Kulturës Popullore, me drejtorin Zihni Sako, me studiuesin Qemal

Haxhihasani etj., zhvillonim diskutime rreth sigurimit të kuadrit për Universitetin e Prishtinës, për të cilin kishte nevojë të madhe. Nga qëndrimi i tyre, me vështrime të rrepta, qartas kuptohej që nuk ishin të kënaqur me përgjigjen time! - Po Anton Çetta, a u takua me vëllain e tij!? Çka bisedonte me të? Kush ka qenë me ju kur ka biseduar me doktorin – vëllain e vet!? - pyeti njëri prej tyre me zë të ngritur dhe vazhdoi: – Fol ti fol, se ne tërë çka keni folur atje me personat e sigurimit të tyre i dimë. Ti fare mirë e di që ne edhe herën e parë kur të arrestuam, nuk ke vepruar kot së koti...! Nuk kishte kaluar shumë kohë që unë kisha dalë nga burgu. Kërcënimet e tij i kuptova fare mirë. Me këto kërcënime ata nuk arritën që të më frikësojnë! Me një zë të ngritur u fola: - Nuk është e vërtetë që profesor Anton Çetta është takuar atje me vëllain e tij se në fakt atje doktor Çetta – vëllai i Antonit, ishte i përndjekur! Kushdo që për të ju ka thënë ndryshe siç pohuat ju, nuk është e vërtetë. Qartas vërehej që për profesor Antonin ishin të interesuar që t’i gjejnë ndonjë ”kleçkë”, kurse për Mark Krasniqin dhe për Din Mehmetin nuk më pyetën. - Çohu! Shporru nga këtu! – tha njëri prej tyre, duke m’u gërmushur. Tri-katër ditë sa qëndrova në Ulqin, më brente mendimi që Antonin UDB-ja po e ndiqte! Mjaft dëshirova që ta marr telefonin dhe të pyes se si është halli i tij! Por, duke qenë i bindur që ata i përgjojnë telefonatat, nuk e ftova Profesorin. Menjëherë sa mbërrita në Prishtinë, vajta në Institutin Albanologjik ku e takova Antonin, të cilit nuk i bisedova për rrapatjet e mia në Ulqin. Mos ta shqetësoj me këto pisllëqet e UDB-së. Me të e caktuam që të nesërmen të shkojmë për peshkim në lumin Drenica te Gllogovci. Atje shkonim shpesh për zënien e krapit. Për “meze” kishim siguruar kaçamak me miell të verdhë... (vijon)

Intervistë

e enjte, 27 nëntor 2014

Intervistë

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Bisedë me përkthyesin Nikollë Berishaj

Përkthimi si një urë ndërmjet kombeve Nikollë Berishaj ka lindur në vitin 1958 në Tuz të Malësisë, ku dhe jeton e punon. Me profesion është inxhinier i elektroteknikes, megjithatë, është edhe përkthyes letrar nga gjuha sllovene, kroate, serbe, dhe malazeze në gjuhën shqipe dhe anasjelltas. nga klubet sllovene atje. Papritmas materiali merr ngjyrën e jetës, ngase vet personazhi has në përshkrimin e një ngjarjeje lidhur me mësuesen e tij të dikurshme. Hiperteksti si karakteristikë kryesore e rrëfimit e bënskizofreninë e jetës së tij në dy binarë, do të thosha, akribike për lexuesin, gjithmonë në pritje të asaj që do të ndodhë. Besoj se pajtohemi se kjo është ajo që e kërkon çdo lexues.

Koha Javore: z. Berishaj para pak ditësh ishit pjesmarrës në panairin e librit në Tiranë. A mund të na thoni me çfarë u prezantuan ju si përktheyes në këtë panair? N. Berishaj: Në Panairin e sivjetëm të librit në Tiranë u prezantuan dy përkthime të mijat nga letërsia sllovene. Fjala është për romanin Nekropoli të autorit Boris Pahor, vështrimin për të cilin e keni botuar para pak kohësh në gazetën tuaj, dhe romanin e autorit Drago Jançar, Druri pa emër. Janë këta dy romane reprezentuesë të krijimtarisë letrare të autorëve sllovenë, të njohur jo vetëm brenda Sllovenisë. Që të dy romanet janë përkthyer në disa gjuhë botërore. Madje, Nekropoli i Boris Pahorit i ka shty francezët që ta propozojnë autorin për çmimin nobel. Boris Pahori është edhe si njeri jashtëzakonisht karizmatik. Ndonëse në moshtë tejet të thyer (në gusht të këtij viti i ka mbushur plot 101 vjet), fjala e tij ende dëgjohet me plot respekt. Ai ka ç’të thonë, jo vetëm nga përvoja e tijjetësore, por edhe nga qëndrimet e tij që duhet të jenë udhërrëfyese për secilin prej nesh.

Ai tërë jetën ia ka kushtuar kundërshtimit të tri sistemeve totalitare që i ka përjertuar Evropa e shekullit të XX, si të nazizmit gjerman, ashtu edhe të fashizmit italian dhe komunizmit jugosllav. Si slloven i Triestes, ai ka mundur ta kundërshtojë vetëm nazizmin gjerman, ngase, sipas tij pushteti italian i kohës nuk e kishte prerë plotësisht kërthizën me trashëgiminë fashiste, veçanërisht ndaj kombësisë sllovene, ndërsa “liberalizmi” që deklarohej nga komunistët jugosllavë (lexo edhe sllovenë!) ishte çështje e modës. Madje ai më se dhjetë vjet ishte persona non grata për Slloveninë e tij. Sa i përket autorit tjetër, Drago Jançarit, dhe romanit të tij Druri pa emër, mund të them se këtë autor e kisha prezantuar edhe përpara në shqip me përkthimin e një tregimi të tij, që u botua në antologjinë e Evropës Juglindore të Richard Swartz-it, “Ata që janë ndryshe dhe që i kemi pranë”, e që u botua në 11 gjuhë. Personazhi kryesor i romanit Druri pa emër është punëtor i arkivit shtetëror, monotonin e përditshmërisë së të cilit e then një material i ardhur për ta arkivuarnga Australia e largët,

Koha Javore: Sa ishin të interesuar lexuesit shqiptarë në Tiranë për këta dy autorë sllovenë pasi ishin ju që i shqipëruat veprat e tyre letrare? N. Berishaj: Është herët të bihen konkludime se sa janë interesantë këta dy autorë për lexuesin shqiptarë, pasi që romanet e tyre veçsa janë paraqitur në tregun e librit në gjuhën shqipe. Për Nekropolin jam i bindur se do të ketë lexuesë, ngase, pavarësisht se mund të lavdërohemi si komb se jemi bashkë me danezët kombi në territorin e të cilit nuk u vra asnjë hebre, gjegjësisht kishim më shumë hebrenjë pas Luftës së Dytë Botërore se para saj, fill pas Lufte e tërë Shqipëria u bë një kamp përqendrimi. Ndërsa Drurin pa emër e preferon për lexim jo vetëm autori mjaft i njohur në rrafshin evropian, por edhe mënyra e shkrimit të tij. Në fund të fundit, vet fakti se me të dy romanet isha i nominuar për çmimin e Panairit, është një letërnjoftim i mirë për lexuesin. Koha Javore: Si e vlerësoni pjesmarrjen tuaj në këtë panair pasi ishin i vetmi nga Mali i Zi që u prezantuat si përkthyes në këtë event kulturor? N. Berishaj: Një intelektuale jona e re, sensin për lexim dhe vrojtim letrar të së cilës e vlerësoj lartë, e ka një shprehje që do t’ia huazoj me këtë rast, ne duhet ta kapërcejmë Lezhën, thotë ajo. Dhe

vërtetë, duhet t’i kapërcejmë disa kufijë para së gjithash në veten tonë. Nuk e di a isha i vetmi nga Mali i Zi që u prezantua në këtë ngjarje kulturore, do të thosha qendrore shqiptare, por më kënaqi shumë fakti se në stendat e botuesve shqiptarë atë ditë takova mjaft nxënës nga gjimnazi i Tuzit (me siguri kishte edhe nga Ulqini, ndonëse ata nuk i njoh), të organizuar nga vetë arsimtarët për t’a vizituar Panairin. Sa i përket pjesëmarrjes sime, ishte paraparë ndryshe. Fillimisht biseduam me botuesin, SHB “Toena” të Tiranës, për prezantimin e të dy romaneve me pjesëmarrjen e autorëve dhe pjesëmarrjen time si përkthyes. Mirëpo, Boris Pahori, për shkak të moshës nuk mund të merrte pjesë, ndërsa Drago Jançari ishte operuar disa ditë më parë dhe për këtë shkak nuk prezantoi. Në Toena ishin të mendimit që të bëhet prezantimi i veprimtarisë sime përkthyese, ngase vetëm te ta i kam botuar 6 libra (dy të mitë autorialë dhe katër përkthime). Dhe u bë. Është hera e dytë që prezantohem si përk-

thyes në kuadër të Panairit të Tiranës. Para kësaj, më 2012 u prezantua libri i autorëve prof.dr. Radovan Starc dhe Hetem Ramadanit: Shëndeti dhe suksesi nëpërmjet meditimit, përkthyes i të cilit jam.Pa modesti të rrejshme, prezantimi i veprimtarisë sime në një qendër gjithshqiptare siç është Tirana dhe në Panairin e librit, si ngjarje qendrore e kulturës, më imponon shumë dhe ndihem kranar për këtë. Koha Javore: Cili mendoni se është roli i përkthyesit në letërsi dhe sa i rëndësishëm është ai? N. Berishaj: Paramendojeni për një moment se si do të dukej formimi juaj edhe si personalitet, sikur t’i shlyejmë të gjithë librat që i keni lexuar e që nuk janë shkruar fillimisht në shqip. Vetë mendimi lidhur me këtë na jep një ndjenjë rrëqethëse. Që nga Mahabharata e Ramajana, Odiseja, Rubairat, Bibla e Kur’ani, të gjitha këto janë pasuri botërore që do të ishin të pakapshme për ne sikur të mos ekzistonin njerëzit

që, para së gjithash me një dashuri të pamatshme sakrifikojnë kohën, mundin dhe intelektin e vet për të na i bërë të lexueshëm. Ne shhqiptarët (që nga koha e Ilirisë) ia dhuruam kulturës botërore njeriun që sot merret si sinonim i përkthimit – Shën Jeronimin, mbrojtësin e përkthyesve. A nuk është madhështore thënia se Rubairat e Khajamit tingëllojnë më bukur në shqip se në persisht, apo Don Kishoti lodrohet më bukur në gjuhën tonë se në spanjisht. Kjo thënie i kushtohet mjeshtrisë së madhe artistike të përkthyesit tonë më të madh të të gjitha kohëve Theofan Stilian Nolit. As ne shqiptarët në Mal të Zi nuk jemi jashtë lojës, para së gjithash falë shqipëruesit të Biblës, don Simon Filipajt. Vërtetë kemi ç’tu prezantojmë të tjerëve, por edhe ç’të mësojmë prej tyre. Nëse veprimtaria ime përkthyese është vetëm një guralec në mozaikun tonë kulturor dhe në urën ndërmjet kombit tonë me të tjerët, atëherë misionin tim e shoh si të plotësuar. Bisedoi: Toni Ujkaj

Intervistë

e enjte, 27 nëntor 2014

Intervisë

e enjte, 27 nëntor 2014

EKSLU ZIVE Intervistë

Javore KOHA

me themeluesin e grupit “Ilirët” Shemsi Krasniqi

Misioni i grupit “Ilirët” vazhdon tutje Koha Javore: Z. Krasniqi gjatë viteve 80-90-ta të shekullit të kaluar, Kosovarët jetuan me muzikën tuaj mirëpo gjatë luftës së Kosovës u larguat nga muzika “rock”. Cila ishte arsyeja e tërheqjes tuaj pasi ishit ndër ata që e kultivuan këtë lloj rryme muzikore në Kosovë? Sh. Krasniqi: Ideologjia e grupit “Ilirët” ka qenë përherë e lidhur me qenjën kombëtare dhe unë si frontmeni i grupit kam menduar se ne e kemi kry misionin, dhe pak edhe u harxhova ... u lodha vendosa qe definitivisht të mos e merrem më me muzikë por ja prap jam ketu se misioni nuk paska mbaruar. Me grupin “ILIRËT” dua t’a përjetoj SHQIPËRINE E MADHE. Koha Javore: Jeni rikthyer Pas 11të vjetësh në skenë për t’a vazhduar misionin që kishit filluar prej shumë vitesh. Cilat janë arsyet që u rikthyet në muzikë apo ishte ndjesia juaj se në mos muzika “rock” në Kosovë e ndjente mungesën tuaj? Sh. Krasniqi: Pasi u riktheva përsëri në muzikë, kuptova se “ROCKU”kishte vdekur dhe se shumë gjëra kishin ndyshuar për të keq, dhe nuk dija çfarë të bëja por menjëherë kuptova se edhe duhet të ndyshoj pak, meqënëse kishte ardhur një gjeneratë e re me ide e frymë të reja dhe kështu ndodhi diçka që nuk e prisja. Kudo që kemi shkuar të këndojmë, sallat i kemi stërmbushur.

Koha Javore: Si u ka mirëprituar publiku në Kosovë e më gjërë gjatë fillesave tuaja dhe cila ka qenë kënga e parë që u paaraqitët përpara publiku? Sh. Krasniqi: “Ilirët“ u fomuan në vitin 1981dhe kënga jonë e parë është titulluar “MERITA”e cila në atë kohë ishte hit i vërtetë dhe kështu spontanisht filluam t’i qasemi kësaj pune seriozisht dhe me përkushtim e cila më pas u transferua në profesion, meqënëse kishim shumë koncerte. Ne si student jetonim më lehtë pasi fitonim para me këngën dhe kështu nuk i ngarkonim familjet për shpëzime studimore në atë kohë varfërie. Koha Javore: Qe në fillim i jeni bashkëngjitur grupit të njohur të rock-ut “Ilirët”, grup ky që ka bërë bujë me hite të shumta. Cili ka qenë qenë dhe është kontributi juaj në këtë grup. Në mos ishit ju nismëtar që këngët e grupi të trajtojnë tema mbi çështje të ndyshme të shqiptarëve sidomos mbi atë për fatin e keq të tyre? Sh. Krasniqi: Unë jam ideologu dhe themeluesi i grupit dhe të gjitha këngët e grupit i kam shkruar unë. Kam luajtur edhe rolin e menaxherit pasi kishe një përvojë për këtë, edhe pse kam qenë shumë i ngarkuar, ia arrita që grupin t’a ngrisë në piadstalin më të lartë, që kombi gjithëherë t’a njoh këtë grup. Jam krenar që edhe sot “Ilirët“janë në

Shemsi Krasniqi është këngëtar i njohur i muzikës “ROCK” në Kosovë. Karrierrën e tij muzikore e ka filluar qe prej shumë vitesh me grupin “ILIRËT” i formua në vitin 1981. Kënga e tyre e parë është titulluar “Merita” dhe në atë vit ka qenë hit i madh përmasa të paparë, e kanë ndjerë që edhe sot mbahet mend. fuqinë tone. “Ilirët” kanë qenë grupi më Koha Javore: Përveç këngës aktiv në vitet e 80ta-90-ta. “Xhamadani Vija-Vija” qe ka qenë Kanë edituar shumë këngë hit i vërtetë, është edhe kënga juaj dhe veçohet si grup i pere fundit “Rini Thaja Këngës” e cila është bërë këngë e dashur dhe mjaft formancave “LIVE” dhe janë e popullarizua. Na flisni diçka më të njohur me stilin e tyre tepër rreth kësaj kënge? Sh. Krasniqi: Mund të ju them se “rock-folk”, stil të cilin e kulkjo është një ndër këngët më të suktivojnë edhe sot në Kosovë. seshme që kemi punuar ndonjëherë. Kanë marrë pjesë ndër vite Teksti është shkruar nga poeti shqiptar Mentor Thaçi që jeton në Gjermanë shumë evenimente të ni kurse muzikën e ka bërë Shkodran rëndësihme muzikore. Tolaj kurse prodeuksioni është bërë nga Florent Boshnjaku. Nga këta emra shihet se është punuar mirë kurse unë si interpretues e kam dhënë vokalin më të fortë që kam dhënë ndonjëherë në këngë.

formë të mirë, bile e kisha thënë, janë si “ROLLIN STONES”. Koha Javore: Nga ju ka lindur inspirimi juaj që të shkruani tekste me tamatika të ndyshme qe nga koha e luftës dhe pas, e të cilat më pas i interpretuat dhe sa albume ka ralizuar deri më sot grupi “Ilirët”? Sh. Krasniqi: Po ajo ka qenë një kohë shumë e rrezikshme për ideologjinë tonë duke qenë se tekstet e mia përmbanin prapavijë politiked dhe kisha probleme me censura por edhe me hyqmet të atëhershëm siç e quanin pleqët ose me UDB-në. Shumë herë kam qenë i ftuar të shkoj në polici ku ma kanë komunikuar se jam i vëzhguar dhe se më mbajnë në shënjestër. Në vitin 1989 ne edituam albumin “Zgjohu Kosovë”dhe ajo kohë ishte peridha kur unë kuptova se do na heqet edhe ajo autonomija që e kishi. Në atë kohë mu desht të iki

në Bullgari pasi isha i përndjekur nga regjimi i Millosheviqit, ku qëndrova për katër muaj i strehuar. Koha Javore: Cilat janë disa nga eventet më të rëndësishme muzikore të cilat ju kanë lënë më shumë mbresa dhe disa nga ato që i vlerësoni si më sukseshme për grupin “Ilirët”? Sh. Krasniqi: Ndër evente të rëndësishme do të veçoja “BOOM FEST”të cilin e organizova unë në vitin 1982 dhe pastaj do veçoja koncertet e viteve të 90-ta në diasporë dhe jo vetëm duke ditur se “Ilirët”kanë qenë shumë të njohur me performacat “LIVE”e unë e them edhe sot se ata që nuk i kanë dëgjuar “Ilirët”Live, nuk e dinë vlerën tonë. Ka qenë një periudhë e vitit 1994 kur “Ilirët”shpërthyen edhe në qytetin e Ulqinit në restorantin “Belveder”kur ne performuam “LIVE”për tre muaj rresht, dhe ata që vinin për të na ndjekur në

Koha Javore: Cilët janë disa nga këngëtarët apo kompozitorët me të cilët keni bashkëpunuar gjithë këto vite dhe me kë bashkëpunoni aktualisht? Sh. Krasniqi: Unë do të veçoja dy këngëtarë. Së pari fillove duete me këngëtarën Mihrije Braha për të cilën shpreh respekt të veçantë si këngëtare fantastike dhe si personalitet. Më pas, e takova këngëtarën Ganimete Abazi dhe me të jem edhe sot pas shumë vitesh dhe jemi në formë të madhe për të bashkëpunuar dhe do jemi bashkë deri në fund. Koha Javore: Si e shikoni sot muzikën shqiptare “Rock” në krahasim me disa vite më parë? Sh. Krasniqi: “ROCK” muzika po përjeton krizë anë e mbanë e jo vetëm tek ne. Ka ndodhur një transformim i madh dhe tash vetëm disa grupe në

botë kanë punë. Sa u takon trevave tona muzikë “rock”thua se nuk ka. Edhe ata qe e këndojnë ma tepër këndojnë këngë të grupeve angleze sesa qe krijojnë ndonjë këngë “rock” shqip. Koha Javore: Çfarë përban axhenda juaj aktuale e punës dhe e grupit “Ilirët” dhe cilat janë planet tuaja më të afërta? Sh. Krasniqi: Unë qysh në fillim të vitit në media të tjera kam thënë se “Ilirët”do të jenë shumë aktiv gjatë këtij viti dhe nuk i kam gënjyer fansat e mi. Ky grup është tani 100përqind i kompletuar pasi edhe Ganja është rikthyer në grup ku kemi edituar disa duete dhe albumi i këtij grupi presim se do të dal këto ditë dhe është album bombastik pasi kemi patur shumë xhirime për Vitin e Ri dhe kjo më jep shpresë se “ILIRËT”përsëri do të shpërthejnë sin ë Ulqinin e vitit 1994. Në fund dua të përshëndes miqët e mi në Tuz të cilëve ju them se i kam shokët më të mirë. Ata janë Nikollë Nikprelaj shokë familjarë, Malësori si dhe këngëtari i ri Toni Ujkaj. Intervistoi: Toni Ujkaj

Mozaik

e enjte, 27 nëntor 2014

Shëndeti

Javore KOHA

Si mund ta dini nëse pesha juaj trupore është e shëndetshme?

Në Bashkësinë Lokale të Sukruqit

Përfunduan punimet në zgjerimin e aksit rrugor Infrastruktura rrugore e fshatit Sukruq e cila prej më shumë se tridhjetë vjetësh është në gjendje jo adekuate për banorët e zonës, është përmirësuar dukshëm fal një ndëryrjeje që është kryer ditëve të fundit në këtë aks rrugor. Kjo rrugë e nëpër të cilën qarkullojnë me dhjetra mjete në ditë, ka qenë në projekt të ndërtohet me gjërësi prej 5 metra qe nga viti 1979 dhe kanë qenë siguruar edhe mjetet financiare mirëpo për shkaqe të ndyshme ky investim u anashkalua dhe që nga ai vit deri para një muaji ky aks nuk ka plotësuar standardet e duhura për qarkullim të vozitësve në dy kahje. Kryetari i Bashkësisë Lokale të Sukruqit Zef Dedvukaj i kontaktuar nga Koha Javore për këto investime u shpreh se zgjërimi i kësaj rruge me gjatësi prej 4 kilometrash është një vepër e madhe dhe e vlerësuar lart edhe nga banorët e zonës pasi sipas tij rruga e këtij fshati ka qenë aks jashtëzakonisht i ngusht, i amortizuar që nuk ka plotësuar asnjë kriter infrastrukturor dhe e cila shpesh herë është bërë shkaktare e shumë dëmeve në automjete të banorëve të zonës. “Bashkësia Lokale e Sukruqit më në fund pas

shumë vitesh ka marrë një imazh tjetër në fushën e infrastrukturës rrugore duke i dhënë fund rrugës së ngusht e cila për vite të tëra ka qenë problematike për banorët e Sukruqit. Është një investim të cilët e kanë vlerësuar edhe banorët e kësaj zone pasi kalimi në këtë aks rrugorë tanimë është shumë më i lehtë dhe më i sigurt. Unë disa herë qe kur jam në krye të kësaj BL kam insistua dhe kam kërkua të zgjërohet kjo rrugë mirëpo deri tani fatkeqësisht nuk kam patur sukses, por më mirë vonë se kurr thotë fjala e urtë popullore” u shpreh Dedvukaj. Zgjërimi me gjërësi 1metër e dhjetë centimetër nga rruga ekzistuese është realizuar nga projekti i planit financiar të parashikuar për vitin 2014-të të Komunës Urbana e Tuzit. Kryetari i kësaj BL theksoi se nevojat e banorëve të kësaj zone ndër vite kanë qenë të shumta mirëpo siç tha fal angazhimit të tij si kryetar është arritur që ato kërkesa të plotësohen dhe të realizohen megjitahë në rrjetin energjetikës në këtë zonë ka akoma nevojë të ndërtohet kur janë në pyetje disa trafostacione të rrymës. “Momentalisht kemi 18 trafo dhe në vijim do ndërtojmë dhe tre të tilla dhe

kështu do arrisim të normalizojmë edhe çështjen e energjisë. Sa u takon investimeve të tjera siç është ujësjellësi kemi punuar dhe pothuajse e kemi përfundur përveçëse në dy amvisëri që akoma janë pa ujë, mirëpo në vijim shpresoj se edhe atyre do t’ju vimë në ndihmë”, përfundoi Dedvukaj. Me rikonstruktimin e këtij aksi rrugorë deri më tani të amortizuar, jeta e banorëve të kësaj zone tani është bërë më e lehtë duke ditur se ku nuk ka infrastrukturë rrugore nuk ka as jetë normale dhe me zgjërimin e këtij aksi ata janë plotësuar me pothuajse të gjitha kushtet për jetën pasi banorët rreth 1200 të tillë posedojnë rrjetin e telefonisë digjitale, ndriçimin,ujësjellësin, institucionet kryesore si shkolla e kopshte, shtepinë e kulturës, etj. Kujtojmë se në këtë BL gjatë muajve të fundit është bërë edhe pastrimi i lumit Urrelë i cili vite me radhe ka shkaktuar dëme të ndyshme për banorët e zonës dhe jo vetëm. Urojmë dhe shpresojmë që investime të tilla të domosdoshme do të ketë edhe në fshatra të tjera përgjatë Malësisë e sidomos të zonave rurale ku nevoja për punime do të ishte më së t.u e nevojshme.

Merita për këtë funksion të kakaos i takon teobriminës, e cila gjendet në një kokërr kakao në masën 2%. Një studim britanik i drejtuar nga Alyn Morice, drejtoreshë e Cough Clinic në Universitetin e Hull në Yorkshire të Anglisë, ka zbuluar se pirja e dy filxhanëve kakao në ditë apo marrja e kapsulave me kakao, ndikon për të ndaluar kollën qoftë të përkohshmen edhe atë kronike. Studimi u bazua në pacientët e 13 spitalave në Britaninë e Madhe të cilët vuanin nga kolla, ku u vu re se nga pirja e kakaos, simptomat e kollës reduktoheshin në masën 33%, shkruan Noa. Rol qetësues luante edhe ngrënia e çokollatës, e cila e ndërpriste kollitjen por për një afat kohor më të shkurtër. Ndërkohë kakao e pirë në formë të lëngshme, garantonte një qetësim më të madh edhe në format më agresive të kollës.

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Indeksi i masës trupore është një nga mënyrat më të mira për të kontrolluar nëse pesha juaj trupore është e shëndetshme. Femrat dhe meshkujt në moshën prej 20 deri 65 vjet në parim gjithmonë mund të përdorin indeksin e masës trupore si tregues të peshës trupore normale. Për femrat shtatzënë, personat me përqindje të lartë të masës muskulare dhe sportistët profesionistë, indeksi i masës trupore jodomosdo është tregues i peshës normale trupore. Mbani mend që trupi i shëndetshëm vjen në forma dhe madhësi të ndryshme. Indeksi i masës trupore do të tregojë nëse pesha trupore është normale dhe, nëse nuk është, përqindjen mesatare të rrezikut nga krijimi i problemeve shëndetësore. Mosushqimi rrit rrezikun nga krijimi i anemisë, osteoporozës dhe punës së çrregullt të zemrës. Trashja në anën tjetër rrit rrezikun nga krijimi i sëmundjeve të zemrës, tensionit të lart të gjaku dhe diabetit të tipit 2. Personat që nuk kanë peshë të shëndetshme trupore, gjithsesi duhet të mendojnë për të ndryshuar shprehitë jetësore

Kakao ndihmon për të luftuar kollën

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Modelja 22-vjeçare nga Prishtina, Iris Shala, që jeton në Graz, është një nga më të njohurat në Austri. Irisi u zgjodh “Playmate July 2013”, titull që e jep revista për meshkuj “Playboy”. Tashmë ajo është shndërruar në një nga trajneret personale më të kërkuara të fitnesit në Austri. Ajo është e njohur gjithashtu edhe nga një rol që ajo ka luajtur në serialin e njohur gjerman “Anna und die Liebe” (Anna dhe dashuria). Në Austri ajo ka fituar vendin e tetë në një garë për top-modelen më të mirë. Në biografinë e saj shkruan se është e lindur më 10 gusht të vitit 1992 në Prishtinë.

Shqiptaro-zvicerania Heidi Lushtaku, 24 vjeçe nga Cugy frankofon i Zvicrës, e cila është e njohur me suksesin e saj në botën e modës, po kontribuon edhe në projekte bamirësie. Modelistja është bërë edhe zyrtarisht Ambasadore e Organizatës Humanitare “Vox Infantis Swiss“ në Zvicër, ku ajo do të jetë pjesë e projekteve mbështetëse për fëmijët jetimë. Heidi, menjëherë i është bashkuar një iniciative për të ndihmuar fëmijët jetimë në Tunizi, ndërsa pas gjashtë muajve do të udhëtojë për në Afganistan. “Vitin e ardhshëm do të shkojmë me kryetaren e organizatës ‘Vox Infantis Swiss’ në Kosovë dhe Shqipëri për të realizuar një projekt për të ndihmuar fëmijët shqiptarë jetimë“, ka thënë Lushtaku.

Panoramë

Iris Shala çmend Austrinë

Heidi Lushtaku, ambasadore e „Vox Infantis Swiss”

Panoramë

Filmat nga Kosova kthehen me katër çmime nga “Swikos”

Bleona Qereti ka zgjedhur të dalë krejtësisht nudo në American Music Awards. Këngëtarja nga Shqipëria, e cila po përpiqet të bëjë famë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ka zgjedhur një mënyrë “të garantuar” për të tërhequr vëmendjen e publikut dhe të mediave. Ajo zgjodhi të dalë me një fustan “sa për sy e faqe”, që ishte krejtësisht transparent dhe që nuk i linte vend aspak imagjinatës. Përtej fustanit dukeshin një palë të brendshme “tango” që mbulonin vetëm pjesën e përparme më intime, ndërsa nxirrnin në pah krejtësisht të pasmet e saj, me të cilat ajo edhe nuk mund të krenohet aq. Ndërkohë derisa nga prapa gjithçka që dukej ishte lëkura e Bleonës, përpara veç zonës intime Bleona kishte mbuluar vetëm edhe majat e gjinjve, duke treguar pjesën tjetër të plotë. Veshja e Bleonës ka marrë vlerësime të dobëta dhe ajo ka fituar epitetin si e veshura më së keqi në këtë ngjarje.

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

“Ballkoni” me regji të Lendita Zeqirajt është vlerësuar me çmimin e parë në festivalin e filmit të shkurtër “Swikos” në Basel të Zvicrës. Në kuadër të edicionit të tetë të këtij festivali u shfaqën gjithsej 14 filma, në mesin e të cilëve ai i Zeqirajt, që mori çmimin për filmin më të mirë. Gjashtë prej këtyre filmave që u shfaqën në ekranin e madh për dy ditë me radhë ishin produksione zvicerane. Në këtë festival Kosova u prezantua me pesë filma. Dy filma ishin nga kineastë gjermanë, derisa një tjetër nga Maqedonia.

Bleona krejtësisht nudo në AMA

Te k n o l o g j i

e enjte, 27 nëntor 2014

Fotografia e javës

Javore KOHA

Nokia ka prezantuar tabletin e saj të parë në sistemin operativ Android, të cilin e ka quajtur Nokia N1 (tableti është krijuar nga gjiganti Foxconn), dhe sjell ekranin me 7.9 inç dhe procesorin 64-bit quad-core Intel Z3580 CPU. Softueri i tabletit vjen me Nokia Z Launcher, që është i ndërtuar mbi versionin më të ri të Android, 5.0 Lollipop. Çmimi i Nokia N1 është jashtëzakonisht i përshtatshëm, pasi që kompania finlandeze do ta

Më parë ishte raportuar se Samsung Galaxy dhe do të vijë me Gear VR, kufjet e realitetit virtual që do të përdoren në fabletin më të ri të kompanisë, Galaxy Note 4. Por tani lajmi më i fundit është se Samsung do të fillojë me shitjen e Gear VR, që do të kushtojnë 200 dollarë - që është një çmim i ulët kur dihet se i synon adoptuesit e hershëm. Lansimi i kësaj pajisjeje që mundëson përjetimin e realitetit virtual pritet të bëhet muajin e ardhshëm. Prototipi i Samsung, Gear VR “Innovator Edition”, është vendosur të lansohet në dhjetor, siç edhe pritej për Samsung Galaxy Note 4, i cili vepron si ekran i pajisjes. Kur Gear VR të lidhet me fabletin e ri të Samsung, dhe lentet e kufjes zgjatën dhe e rrisin ekranin për një fushë të gjerë të shikimit, efekti i dhënë do ta bëjë përdoruesin të ndjehet sikur është në një mjedis tre-dimensional, i cili do ta rrethojë përdoruesin.

shesë atë për 249 dollarë. Karakteristikat e tabletit përfshijnë edhe rezolucionin 2048 x 1536, 2 GB RAM, 32 GB memorie të brendshme, kamerën e pasme me 8 MP, atë të përparmen me 5 MP dhe Wi-Fi 802.11a/b/g/n/ac me MIMO. Më tej, Nokia N1 sjell edhe dëgjueset stereo, si dhe baterinë me 5,300 mAh. Nokia N1 është i ndërtuar nga alumini, ndërsa hollësia e tabletit është vetëm 6.9mm.

Nokia prezanton Nokia N1, super tabletin e lirë në Android

Samsung në dhjetor vjen me Galaxy Gear VR

„Nëse një fotograf profesionist fotografon të njëjtin objekt që fotografon edhe një person i zakonshëm, ku qëndron ndryshimi„.

besim hakramaj: peshkimi

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

„Qesh pak, shiko këtu”

Mozaik

e enjte, 27 nëntor 2014

Mozaik

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Hamami i Xhamisë së Ali Pashës

Me hidhërim dhe revoltë të madhe, dua të përmendi kroin e xhamisë, kroin më të bukur në Ulqin, i cili ka qenë pjesë përbërëse e kompleksit të kësaj xhamie. Gjurmët e këtij kroi, që ende sot mund të shihen në murin e rrugës përballë xhamisë, na kanë mbetur si kujtim nga një pushtet “barbar” jopopullor, në të cilin kanë marrë pjesë për më tepër edhe njerëzit tanë

Ismet Karamanaga

Xhamia unike dhe krimi i pushtetit të kohës Xhamia e Pashës është unike sepse eshtë e vetmja xhami në Ulqin e cila ka pasur Hamamin e vet. Pranë Hamamit gjithashtu është rinovuar dhe zbuluar edhe “abdesthanëja” e vjetër, të cilën e kanë mbyllur “arkitektët” modernë. Me hidhërim dhe revoltë të madhe, dua të përmendi edhe kroin e xhamisë, kroin më të bukur në Ulqin, i cili ka qenë pjesë përbërëse e kompleksit të kësaj xhamie. Gjurmët e këtij kroi, që ende sot mund

të shihen në murin e rrugës përballë xhamisë, na kanë mbetur si kujtim nga një pushtet “barbar” jopopullor, në të cilin kanë marrë pjesë për më tepër edhe njerëzit tanë. Të bëjnë një krim të tillë duke hequr kroin nga vendi ku ka qenë i vendosur shekuj me radhë, vështirë mund ta kuptojë truri normal. Është për t’u çuditur, aq më tepër, duke parë tabelën e vendosur pranë derës së xhamisë me shkrim të qartë “Zakonom zaštićeno” në gjuhën e tyre

“të dashur”. Për ata që kanë marrë pjesë në krime të tilla dhe që ende sot jetojnë dhe për çdo ditë kalojnë pranë xhamisë, dua ta përkthej se “Zakonom zaštićeno” do të thotë se xhamia me tërë objektet që kanë qenë pjesë e saj, kanë qenë nën mbrojtjen e shtetit si përmendore kulturo-historike të kategorisë së parë. Më duket se shumë gjëra janë bërë me qëllim nga pushteti i asaj kohe. Njerëzit tanë që kanë marrë pjesë në

pushtet, nuk kanë kundërshtuar kurrë, por përkundrazi kanë dhënë “kontribut” të madh në veprime të tilla, natyrisht për pozita të veta. Më duket se i njëjti “skenar” përsëritet edhe sot në shumë gjëra në përgjithësi në qytetin tonë, natyrisht, në forma të ndryshme. As Perëndia, as gjeneratat e reja, nuk mund ta falin këtë. Edhe diçka për gurët e kroit. Dua t’i përkujtoj lexuesit se shumë ulqinakë e kanë ditur se ku kanë përfunduar pjesët e këtij kroi. Është folur nëpër

Pjesa kryesore e “fontanës” (shatërvanit), e zbuluar në pjesën e brendshme të Hamamit, me iniciativën e disa të rinjve përsëri sot eshtë vendosur në vendin ku ka qenë gjithmonë dhe ku ka shërbyer si një pjesë e trupit të funksionimit të Hamamit

kafene, por askush as nuk ka shkruar, as nuk ka kërkuar shpjegime zyrtarisht. Më kujtohet se vetëm një banor i fesë ortodokse, kjo është më rëndësi të përmendet dhe të theksohet, i cili e ka pasur shtëpinë mbi “Kroin e Xhamisë së Pashës”, ka reaguar duke thënë: “Čekajte ljudi, šta to radite! Evo uzmite komad kod mene, nemojte dirati česmu!” (Prisni njerëz, çfarë po bëni! Ejani merreni një pjesë tek unë, mos e prekni kroin!). Askush tjetër

nga “tanët” asgjë, dhe asnjë fjalë. Për dallim nga ata të tjerët, ne që e duam më shumë qytetin tonë, dhe të cilëve u kujtohet kroi i bukur pranë rrugës, flasim me një nostalgji të madhe për të. Pjesa kryesore e “fontanës”(shatërvanit), e zbuluar në pjesën e brendshme të Hamamit, me iniciativën e disa të rinjve përsëri sot eshtë vendosur në vendin ku ka qenë gjithmonë dhe ku ka shërbyer si një pjesë e trupit të funksionimit të Hamamit.

Mozaik

e enjte, 27 nëntor 2014

Mozaik

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

Fondi Humanitar ”Malësia” në prag të festës jubilare të 20-vjetorit të themelimit

“Faleminderit” vëllazërore për sakrificën dhe kontributin Ju, bashkëvendës të nderuar, me kontributin tuaj, shpesh herë jashtë mundësive tuaja por brenda shpirtit dhe mallit tuaj për vendlindjen, me kënaqësi të veçantë e po me aq krenari, mund të flisni për punën tuaj njëzetvjeçare, sa humane e njerëzore po aq të frytshme dhe domethënëse për vendlindjen tonë, Malësinë Fondi Humanitar “Malësia” nga Nju Jorku, është në përgatitje të shënimit të një jubileu të rëndësishëm - 20-vjetorit të punës dhe veprimtarisë humane, njerëzore, dashamirëse dhe vëllazërore ndaj vendlindjes, gjuhës dhe kombit të vet. Pasi që tashmë opinioni i gjerë shqiptar është në dijeni për veprimtarinë e Fondit Humanitar “Malësia”, edhe ne që jetojmë në vendlindje, dëshirojmë që në njëfarë mënyre të jemi pjesëtarë të kësaj ngjarjeje, qoftë edhe përmes ndonjë shkrimi sado modest. Aq më parë pasi që Fondi këtë jubile të rëndësishëm e shënon në kuadër të Festës Mbarëkombëtare - 28 Nëntorit, Ditën e Flamurit tonë Kombëtar, ditën e

krenarisë, dinjitetit dhe lavdisë gjithëkombëtare. Prandaj, të urojmë dhe gëzojmë së bashku nën tingujt dhe vargjet e Himnit kombëtar, me dëshirat më të bukura në afirmimin dhe prosperitetin e gjithanshëm të kombit tonë. Të festojmë së bashku me një “Faleminderit” vëllazërore për Fondin Humanitar “Malësia”, për gjithë sakrificën tuaj të madhe dhe kontributin e pazëvendësueshëm në shkollimin e gjeneratave të reja në këto hapësira. Gjenerata më e re e studentëve të cilët këtë vit kanë aplikuar për të fituar bursën tuaj, as që kishin lindur ose ishim foshnje të vogla, kur shpallët konkursin e parë për të ndihmuar studentët malësorë në

vitin akademik 1994/95, në kohën kur në këto hapësira, siç kemi mësuar më vonë, numri i studentëve shqiptarë nga këto treva ishte shumë i vogël, për shkaqe të njohura të asaj kohe në këtë pjesë të Ballkanit. Përveç zjarrit të luftës në ish Jugosllavi, njerëzit tanë përballeshin me krizën më të thellë ekonomike, ashtu që bursa Juaj për studentët malësorë në atë kohë ishte vendimtare. Gjenerata e sotme studentore, mjaft shpesh, ka rastin të dëgjojë rrëfimet e studentëve të atëhershëm dhe fjalët e tyre mirënjohëse për Fondin Humanitar “Malësia” nga Nju Jorku, falë të cilit ata sot punojnë dhe krijojnë të mirat materiale për familjet e tyre. Sot, me rastin e këtij jubileu të rëndësishëm, bashkëvendësit tanë në mërgim të cilët e themeluan këtë Fond para 20 viteve, dhe të gjithë ata që nuk kursyen mjetet e veta në vazhdimësinë humanitare të këtij Fondi, me kënaqësi të veçantë mund të përgëzojnë qindra studentë të diplomuar gjithë këtyre viteve në qendra të shumta universitare. Në mesin e tyre, emra të njohur në shkenca të ndryshme, me titujt më të lartë akademikë dhe bartës

të çmimeve dhe mirënjohjeve më të larta në lëmin e shkencës dhe në veprimtari të ndryshme kulturore e krijuese. Duke shfletuar faqen zyrtare të Fondit Humanitar “Malësia”, me përpikmëri janë të regjistruar me qindra të rinj dhe të reja, fitues të bursës suaj tashmë, njëzet vite të plota. Andaj Ju, bashkëvendës të nderuar, me kontributin tuaj, shpesh herë jashtë mundësive tuaja por brenda shpirtit dhe mallit tuaj për vend-

lindje, me kënaqësi të veçantë e po me aq krenari, mund të flisni për punën tuaj njëzetvjeçare, sa humane e njerëzore po aq të frytshme dhe domethënëse për vendlindjen tonë, Malësinë. Nga pamundësia që personalisht t’ju përgëzojmë dhe falënderojmë për veprën tuaj të shenjtë, së paku në këtë mënyrë, urojmë të festoni shumë jubile dhe përvjetorë, në të mirë të përgjithshme. Ajo që është po aq e rëndësishme, është dashu-

ria që keni kultivuar te gjeneratat e reja, të lindura në botën e mërgimit, për të vazhduar misionin e shenjtë human e vëllazëror ndaj të afërmve dhe bashkëkombësve të vet. Urojmë që edhe në të ardhmen, falë kontributit tuaj të pashoq, numri i studentëve shqiptarë nga këto hapësira të jetë gjithnjë e më i madh, me sukseset më të larta në të mirë të vetes, familjes dhe të kombit në përgjithësi. Dijana Gj. Dukaj

NP QENDRA E KULTURËS ULQIN (Festivalit i këngës për fëmijë-Ulqini 2014)

shpall

KONKURS për zgjedhjen e këngëve të Festivalit të X të këngës për fëmijë- Ulqini 2014 Te interesuarit duhet të përmbushin këto kushte: 1.Këngët që konkurojnë duhet të jeë të publikuara për herë të parë në festival, 2.Kompozimet duhet të kenë partitura ,harmoni dhe tekst 3.Në festival marrin pjesë fëmijet nga mosha 6 – 14 vjec . 4.Interpretimi i këngëve bëhët drejtpërdrejtë(live) në natën finale. 5.Përzgjedhja e interpretuesve bëhët përmes audicionit që organizon Drejoria e festivalit. 6.Komponimet e përzgjedhura orkestrohen dhe masterizohen nga produksioni i festivalit ne studio profesionale. 7.Organizatori i festivalit i mban te gjitha drejtat emituese të këngëve dhe komponimeve. 8.Perzgjedhja e tekstit bëhët në komisonin e festivalit per tekste . 9.Konkursi do të jetë i hapur deri me 20.12.2014. Kërkesën me dokumentacion të plotë mund ta dorëzoni në adresën: NP Qendra e Kulturës Ulqin(Festivali I këngës për fëmijë-Ulqini 2014). Informata me të detalizuara në 069- 524 -244, 067-369-715, 069-907-021 Drejtoria e Festivalit

Javore KOHA

Marketing

e enjte, 27 nëntor 2014

U. S. EMBASSY PODGORICA Announces an open position for

FINANCIAL ASSISTANT • BASIC FUNCTION OF THE POSITION Incumbent is directly responsible for the full range of budget activities for State ICASS account providing detailed justification and analysis. Also serves as liaison and point of contact for all other Podgorica budgets (Program, PD, Consular, INL, DS, and Representational Funds, etc.) with Zagreb Financial Management Office.

• QUALIFICATIONS REQUIRED 1. Two years of post-secondary education in the field of Finance, Business, Economics or Accounting is required. 2. Five years of progressively responsible experience in financial and administrative support services are required. One year of this experience must have been in an English-speaking work environment with the USG or with an international organization. 3. English language ability - Level IV (fluent) and Montenegrin language - Level IV (fluent) is required. 4. Must be familiar with Appropriation Law, local financial laws, and major economic indicators. 5. Must be able to do complex computations regarding financial program planning and budget analyses. CLOSING DATE FOR THIS POSITION: DECEMBER 10, 2014. Interested candidates for this position must submit both Resume and DS-174 Application form for consideration. Universal Application for Employment (UAE) as a Locally Employed Staff or Family Member (DS-174); the form is posted on Embassy’s internet (http://podgorica.usembassy.gov) and intranet site; Candidates who do not submit both Resume and DS-174 form will be considered not qualified. Via e-mail: podgoricajobs@state.gov Via fax: +385-1-661-2371; Via mail: American Embassy Zagreb Human Resources Office – Job Application (Financial Assistant) T. Jefferson 2, 10010 Zagreb, Croatia Please look for more information on this Vacancy Announcement on the following web site http://podgorica.usembassy.gov

An Equal Opportunity Employer

The U.S. Mission in Montenegro provides equal opportunity and fair and equitable treatment in employment to all people without regard to race, color, religion, sex, national origin, age, disability, political affiliation, marital status, or sexual orientation.

Marketing

e enjte, 27 nëntor 2014

Javore KOHA

U. S. EMBASSY PODGORICA Announces an open position for

• QUALIFICATIONS REQUIRED 1. Bachelor’s degree in the field of Finance, Business, Economics or Accounting is required. 2. Three years of progressively responsible experience in financial and administrative support services are required. One year of this experience must have been in an English-speaking work environment with the USG or with an international organization. 3. English language ability - Level IV (fluent) and Montenegrin language - Level IV (fluent) is required. 4. Must be familiar with Appropriation Law, local financial laws, and major economic indicators. 5. Must be able to do complex computations regarding financial program planning and budget analyses. CLOSING DATE FOR THIS POSITION: DECEMBER 10, 2014. Interested candidates for this position must submit both Resume and DS-174 Application form for consideration. Universal Application for Employment (UAE) as a Locally Employed Staff or Family Member (DS-174); the form is posted on Embassy’s internet (http://podgorica.usembassy.gov) and intranet site; Candidates who do not submit both Resume and DS-174 form will be considered not qualified. Via e-mail: podgoricajobs@state.gov Via fax: +385-1-661-2371; Via mail: American Embassy Zagreb Human Resources Office – Job Application (Financial Assistant) T. Jefferson 2, 10010 Zagreb, Croatia Please look for more information on this Vacancy Announcement on the following web site http://podgorica.usembassy.gov

An Equal Opportunity Employer

Marketing

e enjte, 27 nëntor 2014

Sport

e enjte, 27 nëntor 2014

Në bazë të Nenit 10 të Vendimit mbi bursimin e studentëve dhe nxënësve të shkollave të mesme („Gazeta zyrtare e MZ – Dispozitat komunale“ nr. 39/08), Komisioni për ndarjen e bursave, e emëruar për vitin akademik gjegjësisht shkollor 2014/15, më 17.11.2014, shpall

KONKURS PËR NDARJEN E BURSAVE

Javore KOHA

Në Tivar u mbajt Kampionati i Karatesë së Malit të Zi për kadetë, juniorë dhe seniorë të rinj U21

Komuna urbane e Tuzit për vitin akademik gjegjësisht shkollor 2014/15 do të bursojë gjashtë student të rregullt të studimeve themelore dhe një nxënës të shkollës së mesme, në bazë të vlerësimit real mbi kuadrot deficitare nga profesionet dhe drejtimet e caktuara e të cilët kanë vendbanimin në trevën e Komunës urbane të Tuzit së paku dy vite para shpalljes së Konkursit. Bursa studentëve, gjegjësisht nxënësit të shkollës së mesme, do t’u paguhet në periudhë prej 10 muajve në shumën 100,00€ në muaj. E drejta për ndarjen e bursës realizohet me paraqitje në konkurs. Në mënyrë që kandidati për ndarjen e bursës të merret në konsiderim, duhet të plotësojë kushtet si në vijim: • duhet të jenë nënshtetas Malazez; • duhet të kenë vendbanim në teritorin e Komunës urbane të Tuzit, se paku një vit para shpalljes së konkursit; • duhet të kenë statusin e studentit të rregullt, gjegjësisht nxënësit të rregullt të shkollës së mesme; • duhet të jenë studentë të studimeve themelore (nuk vlen për nxënës të shkollave të mesme); • duhet të kenë notën mesatare së paku 7.00 gjatë studimeve (nuk vlen për nxënës të shkollave të mesme); • nuk duhet të jenë në marrëdhënie pune. Në drejtim të dëshmisë së përmbushjeve të këtyre kërkesave, kandidatet me fletëparaqitje janë të detyruar të dorëzojnë edhe dokumentet si në vijim: • Vërtetim mbi nënshtetësinë ose kopja e letërnjoftimit biometrik; • Vërtetim mbi vendbanimin; • Vërtetim mbi studimet, respektivisht vërtetim mbi vijimin e shkollës së mesme, • Vërtetim mbi provimet e dhëna prej viteve të kaluara ose dëftesën mbi suksesin nga viti i kaluar shkollor, • Vërtetim mbi notën mesatare gjatë studimeve (për studentë), • Vërtetim mbi të ardhurat e amvisërisë së prindërve apo kujdestarit të realizuara në periudhë janarqershor 2014 Dita e fundit e afatit për parashtrimin e fletëparaqitjes është 02.12.2014. Fletëparaqitja me dokumentacionin e bashkangjitur i parashtrohet Komisionit për ndarjen e bursave më së voni deri në afatin e cekur dhe përmes Administratës së Komunës urbane të Tuzit. Fletëparaqitja mund të dorëzohet në arkivin e Komunës urbane të Tuzit ose përmes postës. Të gjitha informatat mund të fitohen përmes telefonit 020/ 875 – 167. Kërkesat e parashtruara jashtë afatit të caktuar, si dhe ato të pakompletuara nuk do të shqyrtohen. Me shpalljen e Vendimit të Komisionit në tabelën zyrtare të Komunës urbane të Tuzit fillon afati për paraqitjen e ankesave. KOMISIONI PËR NDARJEN E BURSAVE PËR VITIN AKADEMIK GJEGJËSISHT SHKOLLOR 2014/15 Tuz, 17. 11.2014

Antigona Rama dhe Marko Daboviq, kampionë të Malit të Zi KK “Ulqini” ka fituar shtatë medalje, prej të cilave dy të arta, dy të argjendta dhe tri medalje të bronzta Karateistët e Klubit të Karatesë “Ulqini” kanë fituar shtatë medalje, prej të cilave dy të arta, dy të argjendta dhe tri medalje të bronzta, në Kampionatin e Karatesë së Malit të Zi për kadetë, juniorë dhe seniorë të rinj U21, i cili u mbajt të dielën në Tivar. Kampionë të Malit të Zi u shpallën Antigona Rama (seniore) dhe Marko Daboviq (junior) në kata individuale, kurse nënkampion i Malit të Zi u shpall ekipi i kadetëve dhe juniorëve, për të cilin punuan Ensar Marshiq, Marko Daboviq dhe Ibrahim Zogaj. Po ashtu, nënkampione në luftëra individuale u shpall Antigona Rama në kategorinë + 68kg, ndërsa me medalje të bronzta u kurorëzuan Seida Suma në luftëra

individuale në kategorinë -68 kg, Adnan Kuqi në luftëra individuale në kategorinë +70kg, si dhe Ensar Marshiq në kata individuale. KK “Ulqini” u prezantua në këtë kampionat me nëntë garues. Nga KK “Ulqini” theksojnë se sezoni i kampionateve zyrtare të Malit të Zi për këtë vit përfundoi me sukses për këtë klub, garuesit e të cilit arritën të fitojnë plot 35 medalje: 8 medalje të arta, 14 të argjendta dhe 13 të bronzta. Kështu nga KK “Ulqini” në Kampionatin e Malit të Zi për Fatosa, Pionierë dhe Shpresa u shpallën 4 kampionë, 7 nënkampionë dhe 8 të tjerë u kurorëzuan me medalje të bronzta, në Kampionatin e Malit të Zi për Seniorë u shpallën

katër nënkampionë dhe dy të tjerë u kurorëzuan me medalje të bronzta, në Kampionatin Studentor të Malit të Zi u shpallën dy kampionë dhe një nënkampion, si dhe në Kampionatin e Malit të Zi për Kadetë, Juniorë dhe Seniorë të Rinj U21 u shpallën dy kampionë, dy nënkampionë dhe tre të tjerë u kurorëzuan me medalje të bronzta. “Me këto të arritura, KK ‘Ulqini’ vërteton se është klub i sukseseve të vazhdueshme, duke mbledhur të gjitha medaljet e të gjitha gjeneratave nga fatosat deri te seniorët, për djem dhe vajza, dhe me këtë përfundon sezonin e kampionateve të Malit të Zi për kët vit i kompletuar me të gjitha gjeneratat”, shprehen të kënaqur trajnerët e këtij klubi Naim Duraku, Kujtim Sukaliqi, Ruzhdi Rama dhe Blerim Sukaliqi. Sipas tyre, përkundër situatës së vështirë financiare KK “Ulqini” ka arritur të mbetet ndër klubet më të mira. “Kjo na jep kurajo për t’u përgatitur edhe më tej për sfida të reja”, thonë ata. Për ndihmën e dhënë për pjesëmarrje në këtë garë, ata falënderojnë ndërmarrjen “Elita Group”, prindërit e garuesve, si dhe kryesinë e klubit. (Kohapress)

Kulturë

KOHA Javore

Podgoricë e enjte, 27 nëntor 2014 Viti XIII / Numër 641 Çmimi 0,50

www.kohajavore.co.me

Hamami i Xhamisë së Ali Pashës