De ruimteloterij (BiB-BoX ster)

De ruimteloterij Sofie De Moor illustraties van Mark Borgions

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 1

28/01/16 09:24

1.

Bravo! rij!

U wint de ruimtelote ?

Wilt u een wens doen tot een goed einde!

Breng een opdracht uit.

Dan komt uw droom Meer info volgt.

B gader, Melkweg 743 Plaats: planeet Alte Dag: Sterrenplukdag en over duizend uur.

Uur: Honderd minut Tot dan?

Groeten, X r niet!

PS: Vergeet uw koffe

Gust leest het biljet al voor de elfde keer.

Hij vouwt het dicht. Daarna steekt hij het in de mand. De mand hangt aan zijn geschubde poot. Roze letters knipperen boven zijn kop. Hij bevindt zich op de juiste planeet. Dat moet wel. Hij leest de letters nog eens. A-L-T-E-G-A-D-E-R. Wat vreemd dat ik hier alleen ben, denkt Gust. Wanneer je winnaar bent van de ruimte­ 2

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 2

28/01/16 09:24

loterij, dan verwacht je toch dat iemand je opwacht. Met bloemen.

Of dat er een orkest een leuk deuntje speelt. Niets daarvan.

Vreemd. Misschien komt het omdat ik veel te vroeg ben. Stoomwolkjes ploffen zenuwachtig uit zijn neus. Ik bekijk de planeet beter vanuit de lucht, denkt Gust. Misschien zie ik dan iets of iemand. Gust slaat zijn grote vleugels uit. Zijn logge poten zetten zich schrap voor een aanloop. Voorpoot klaar? Voorpoot klaar!

Achterpoot klaar? Achterpoot klaar! Links en rechts? Links en rechts! Daar gaat hij.

Precies twintig slagen heeft Gust nodig. Dan vliegt hij de planeet rond. Zijn gele ogen scannen wat onder hem ligt. Er zijn een paar bomen en vijf stoelen. Gust denkt na, diep na. Hij vliegt een rondje. En nog één. En nog één. Wat heeft hij over de kop gezien? Gust keert terug. Zijn poten raken bijna de grond. Maar hij schrikt op.

Wat is dat? Een paard schiet hem voorbij. Gust probeert zijn logge lijf nog bij te sturen. Helaas. Hij verliest zijn evenwicht. En tuimelt recht naar beneden.

‘Pas op!’ roept Gust.

‘Aaaaaaah, een draaaaaaak!’

Het paard ligt onder Gust.

‘Sorry, sorry, sorry,’ stamelt Gust, ‘ik wou niet dat je plat …’

Gust drukt zijn dikke kont omhoog. Hij kijkt het paard bezorgd aan. ‘Gaat het? Hallo! Gaat het?’ Hij blaast een beetje stoom in zijn gezicht. Er komt geen reactie. Gust port in zijn buik. Hij tikt zacht met zijn schubben tegen het hoofd. Alweer niks.

‘Wat heb ik nu gedaan? Ik heb een paard vermoord!’ Plots trekt 3

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 3

28/01/16 09:24

het paard zijn ogen open. Het springt recht en geeft Gust een trap in zijn buik.

‘Durf mij geen paard te noemen!’ zegt het kwaad. ‘Ik ben een eenhoorn, zie je dat niet?!’

‘Oh, sorry, eenhoorn.’

‘Heb je misschien sterrenstof in je ogen?!’

Gust denkt eerst dat hij niet goed gekeken heeft. Maar dan ziet hij het duidelijk. De eenhoorn heeft geen hoorn. Ook op de grond is geen hoorn te zien.

‘Ben ik de eerste? Mag ik een wens doen? Zeg ja!’ De eenhoorn maakt gekke sprongen.

‘Dat, euh, dat weet ik niet’, antwoordt Gust.

‘Hoezo? Jij bent toch de baas van de ruimteloterij? Als baas weet je toch hoe het spel in elkaar zit.’

‘Nee, sorry. Ik ben niet de baas. Ik ben Gust.’

‘Gust, dan ben jij de kerel die de beker uitdeelt? Een mooie beker voor een mooie winnaar? Jij haalt die uit je mand en geeft die aan … mij?!’

‘Eh, nee, sorry.’

‘Hoezo, nee?’ De eenhoorn blaast zijn manen opzij. Hij knijpt zijn ogen dicht. ‘Wat doe jij hier dan?’

Gust grabbelt het briefje uit zijn mand. Hij plooit het voor de twaalfde keer open. Dan toont hij het aan de eenhoorn.

‘Ik heb ook zo’n briefje’, zegt die kort.

‘En wat is jouw naam?’

‘Cornetti.’

4

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 4

28/01/16 09:24

5

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 5

28/01/16 09:24

‘Blij je te leren kennen’, zegt Gust.

‘Het is maar hoe je het bekijkt,’ zegt Cornetti sip, ‘ik wou zo graag een wens doen.’

‘Wat wil je wensen?’

‘Wat denk je? Iedereen denkt dat ik een paard ben …’ Cornetti’s ogen worden vochtig. Gust slaat zijn drakenvleugel om Cornetti’s witte eenhoornrug.

2.

B

eide kerels willen elkaar beter leren kennen. Ze zijn op weg naar de bomen en vijf stoelen. Een fel licht flitst door de lucht.

Een ruimtescooter komt hun richting uit. Een zwerm fotografen vliegt achter de scooter aan. De dame die achtervolgd wordt, steekt haar tong uit. Ze probeert een spiraal te maken met haar scooter. Daarna vliegt ze ondersteboven. Ze zigzagt door het heelal. Niets helpt om hen af te schudden. Met gierende banden komt ze tussen Gust en Cornetti tot stilstand.

‘Maar dat is …’ stamelt Cornetti.

‘Miss-Poes’, prevelt Gust. Van alle glimmende sterren in de ruimte is Miss-Poes dé beroemdste.

‘Ik wist niet dat de ruimteloterij twee lijfwachten voor me had ingehuurd. Hoe attent van hen.’

6

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 6

28/01/16 09:24

Miss-Poes doet haar haren los. Ze haalt een spiegel uit haar handtas. Met een rode stift kleurt ze haar lippen bij. Verbaasd kijken Gust en Cornetti elkaar aan. Er zit niets anders op dan het spelletje mee te spelen.

‘Mag ik de dames en heren van de pers vragen om weg te gaan?’

Cornetti kijkt iedereen strak aan. Maar niemand luistert naar wat hij te zeggen heeft. Daarom probeert hij het opnieuw. Dit keer iets luider. Miss-Poes blijft onverstoord. Ze verft kalm haar gezicht bij.

‘Oké, ik heb er genoeg van!’ roept Cornetti luid. ‘Zien jullie deze draak? Hij heeft honger! Ik vraag jullie nog één keer om weg te gaan. En anders roostert hij jullie.’

Gust kijkt Cornetti met grote ogen aan. Hij weet niet dat Gust …

‘Nietwaar, Gust?’ Cornetti verwacht wat hulp van zijn vriend. Een rookpluim om ze schrik aan te jagen. Of een vlam. Of vuur.

‘Eh, ja …’ zegt Gust twijfelend. Hij ziet dat zijn woorden geen effect hebben. Daarom spreidt hij zijn vleugels. Ik moet een grote sterke jongen zijn, herhaalt Gust in zijn hoofd. Hij zet enkele passen in de richting van de journalisten. ‘… en ik heb wel zin in een stukje gegrild vlees!’

Gust doet zijn best. Maar zijn knieën knikken. Hij probeert streng te kijken. Maar zijn drakenhart krimpt in elkaar.

‘Eh, ik heb al genoeg foto’s’, piept een fotograaf.

‘Ja, ik denk dat we klaar zijn voor vandaag’, volgt een journalist.

‘Begrijpen jullie me niet misschien?’ vraagt Cornetti stoer. En voor ze nog meer moeten dreigen, druipt iedereen af.

7

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 7

28/01/16 09:24

3.

‘O

pgeruimd staat netjes’, zegt Cornetti.

‘Brengen deze lieve heren mij naar mijn loge?’ vraagt Miss-

Poes.

‘Loge?’ vraagt Cornetti. Hij is nog nooit zo dicht bij een beroemde ster geweest. Hij heeft ook geen enkel idee wat een loge is.

Miss-Poes lacht luid. ‘Je bent het duidelijk niet gewoon om met sterren samen te werken.’ Ze neemt een waaier uit haar handtas en wappert ermee. ‘Een loge is een ruimte waar ik even kan rusten. Waar ik een glaasje kan drinken. Of waar ik me kan opfrissen.’

Cornetti kijkt Gust dwaas aan. En Gust kijkt Cornetti al even dwaas aan.

‘Wel,’ stamelt Gust, ‘heeft u misschien een loge gezien op deze planeet?’

‘Wat? Geen loge?! Ik eis dat uw baas me te woord staat. Dit pik ik niet! Een winnaar van de ruimteloterij bied je een bed aan. En al zeker een ster zoals ik!’

Wanneer ze uitgeraasd is, gaat Gust voorzichtig verder. ‘Het spijt me zeer, maar ik kan mijn baas niet roepen.’

‘U kunt hem niet roepen. U zult hem roepen! En wel onmiddellijk!’

Cornetti vindt het welletjes. ‘Mag ik erop wijzen dat u wel erg onbeleefd bent tegen een D-R-A-A-K!’ Miss-Poes haalt haar schouders op.

‘Het spijt me heel erg,’ zegt Gust opnieuw, ‘maar wij zijn 8

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 8

28/01/16 09:24

geen lijfwachten. We hebben net als u een briefje van de ruimteloterij ont­vangen.’

Miss-Poes kijkt de twee jongens aan. Ze lacht luid.

‘Dat geloof ik niet.’

‘Ik houd u niet tegen om op zoek te gaan naar de baas van de ruimteloterij. Wij willen ook graag weten wanneer we onze wens mogen doen’, vult Cornetti aan. Miss-Poes haalt een gigantische rolkoffer uit haar ruimtescooter. Ze schuift het handvat omhoog.

En trekt het zware ding achter zich aan. ‘Ik moet en ik zal hem vinden!’

‘Laat haar maar zoeken’, fluistert Cornetti. Met zijn tweetjes gaan ze in de richting van de drie bomen en vijf stoelen.

4.

‘I

k had me haar anders voorgesteld’, zucht Cornetti. Zijn hoofd beweegt richting Miss-Poes. Ze trippelt rond als een trol zon-

der kop. Op naaldhakken. Ze stuurt berichten naar vrienden van vrienden. Die bellen vrienden van hun vrienden. En die vrienden proberen de baas van de ruimteloterij te bereiken. Zonder succes.

‘Cornetti, kun je tellen?’

‘Tuurlijk! Ik kan tellen als de beste! Waarom vraag je dat?’

‘Heb je al gezien hoeveel stoelen er staan?’

9

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 9

28/01/16 09:24

10

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 10

28/01/16 09:24

‘Vijf ’, zegt hij zelfzeker. Er ploft een stoomwolkje uit Gusts neusgat.

‘En?’ vraagt Cornetti.

‘Wij zijn maar met z’n drieën.’

‘Misschien …’

Een ruimteschip werpt een donkere schaduw over planeet Altegader. Cornetti’s manen wapperen. De bomen kraken onder de luchtverplaatsing. Eén boom dreigt zelfs weg te waaien. MissPoes rent naar Gust. Ze klampt zich vast aan zijn staart.

‘Over een spectaculaire aankomst gesproken! Graag een applaus voor de baas van de ruimteloterij’, gilt Miss-Poes. ‘Dat heb ik geregeld! Ik ben dan ook de enige ster van het hee …’

De rest van de woorden wordt weggeblazen. En ook de pruik die op Miss-Poes haar trollenkop staat. Maar daar heeft niemand oog voor. Ze willen de baas van de ruimteloterij zien. Ze willen weten wat hij te vertellen heeft. Onderaan in het ruimteschip schuift een luik open. Een dun prinsesje springt in een wip naar beneden. Ze houdt zich vast aan een gevlochten touw. Wanneer haar muiltjes de grond bijna raken, roept ze luid: ‘Laat maar los! En bedankt voor de lift!’

Het touw valt met een cirkelbeweging neer op de grond. Gehurkt schikt ze de vlecht netjes. Ze draait zich om en steekt haar hand uit. ‘Sorry voor mijn turbulente binnenkomst. Ik ben prinses Gladgeschoren. Leuk met jullie kennis te maken.’

‘Dat kun je niet menen’, gilt Miss-Poes. Ze slaat haar twee handen op haar kale trollenkop.

11

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 11

28/01/16 09:24

5.

C

ornetti hinnikt van het lachen. Ook Gust schraapt zijn keel.

‘Welkom’, zegt hij schor. Hij neemt het dunne handje van de

prinses voorzichtig vast. Hij wil haar immers niet tot moes knijpen.

Hoe Gust ook zijn best doet, zijn ogen dwalen af. Hij kijkt naar de dikke vlecht die vanaf de grond naar boven kronkelt. En dan schrikt hij. Het touw is geen touw. Het is haar! Prinsessenhaar. En niet zomaar prinsessenhaar. Het komt van haar baard! Cornetti blijft hinniken.

En Miss-Poes kirt: ‘Maar jij bent zo in de mode! Meer nog: jij bent vóór de mode! Ik wil ook zo’n baard! Dat is gewoon kei-in!’

Dat haar pruik weggewaaid is, weet ze niet. En dat haar trollenkop op een maanlandschap lijkt, heeft ze ook niet in het snuitje.

Gelukkig maar.

‘Hoe kom je toch aan die baard?’ vraagt Miss-Poes twee keer na elkaar.

‘Dat is een lang verhaal’, zegt prinses Gladgeschoren zacht.

‘We hebben tijd’, knikt Cornetti.

Gust meent dat hij iets ziet bewegen in de bomen achter prinses Gladgeschoren. Maar hij gaat net als de rest van het gezelschap zitten. Ze luisteren naar het verhaal van de prinses.

12

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 12

28/01/16 09:24

6.

‘E

nkele honderden jaren geleden dronk ik elke avond een glaasje wijn. Die wijn was gemaakt van de lekkerste drui-

ven uit de tuin. Ik was al een hele poos verliefd op een lieve prins.

Soms nodigde ik hem uit. Dat was leuk. We bleven uren en uren met elkaar praten. Jammer genoeg was er ook een andere prinses verliefd op de prins. Ze stuurde een bericht naar een heks, die een drankje brouwde. De heks verkleedde zich als dienstmeisje en gaf me geen glas wijn, maar een glas toverdrank. Ik heb niks verkeerds geproefd aan de wijn. Het was pas de volgende ochtend, toen ik in de spiegel keek, dat ik ontdekte dat ik een baard had. Ik was zo beschaamd dat ik niet uit mijn kamer durfde te komen. Ik schoof een kast voor de deur, zodat niemand nog binnen kon. En ik bleef een hele dag in bed liggen.’

Prinses Gladgeschoren zwijgt. Gust krimpt in elkaar. Hij rilt over zijn hele drakenlijf. Niet alleen omdat het donker wordt. Vooral omdat hij weet hoe het voelt om anders te zijn.

‘Hoe ging het verder?’ vraagt Cornetti. De prinses ademt diep in.

‘Uiteraard kon ik niet eeuwig op mijn kamer blijven. Na enkele dagen beval mijn vader, de koning, om de deur in te beuken. Hij was zo ontzet om mij met baard aan te treffen, dat hij mij opsloot in de hoogste toren­kamer van het kasteel.’

‘En de prins?’ vraagt Miss-Poes.

‘Mijn vader vertelde hem dat ik naar een andere planeet verhuisd 13

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 13

28/01/16 09:24

was. Ik mocht nooit meer buiten komen. Nooit meer in de wijngaard lopen. Nooit meer wijn drinken. Het was erg. Heel erg. Toen kreeg ik een idee! Ontsnappen … Het lukte niet met aan elkaar geknoopte lakens. Het lukte evenmin met aan elkaar geknoopte jurken. Het lukte wél door mijn gevlochten baard vast te knopen aan het bed en zo af te dalen.’

‘Wat een heldin!’ kirt Miss-Poes.

‘Ja, maar, wacht eens even. Hoe zit dat dan met die vastgeknoopte baard aan het bed?’

‘Klopt, Cornetti. Er zat niks anders op dan een stuk van de baard te knippen. De baard die je nu nog ziet, is wat er overblijft.’

De ogen van Miss-Poes knikkeren bijna uit haar trollenkop. ‘Wow, wat een baard! Wat een verhaal! Dat is gewoon kei-in.’

‘En hoe kom je hier terecht?’

‘Wel, toen ik net op mijn beide voeten op de grond stond, viel het bericht van de ruimteloterij uit de lucht. Ik heb geen minuut getwijfeld en ben naar de Melkweg gerend. Het duurde even voor ik iemand vond die me hier wou afzetten. Gelukkig zijn er nog toffe kerels in het heelal.’

‘Dat is een straf verhaal’, zegt Gust zacht.

‘En hoe zit het dan met de prins?’ vraagt Miss-Poes. Prinses Gladgeschoren haalt haar schouders op. Cornetti rilt. Van het verhaal.

En omdat hij het koud heeft. ‘Gust, wil jij me helpen? Ik wil graag een vuurtje maken. Ik zal wat hout halen. Jij mag daarna het zware werk doen. Blazen.’

Prinses Gladgeschoren schudt met haar hoofd.

14

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 14

28/01/16 09:24

‘Grappig paard’, zegt ze.

‘Wat?!’ briest Cornetti kwaad. Gust probeert hem te bedaren. Hij houdt Cornetti met zijn linkervoorpoot tegen. Hij kijkt hem aan.

‘Kom, laat het zo. Ze heeft al genoeg meegemaakt. We leggen haar straks uit dat je een eenhoorn bent. Eerst maken we vuur. Oké?’

Cornetti knikt kort. ‘Omdat jij het bent, Gust. Omdat jij het bent.’

‘Zullen de dames het avondmaal maken?’ vraagt Miss-Poes.

‘Ik heb wel honger. Maar hoe maken we hier een avondmaal? Er is niks!’

‘Oh, dat?! Dat is geen enkel probleem voor Miss-Poes. Geef me een minuut of twee.’

7.

M

iss-Poes klapt haar koffer open. Er komt een kast uit. Een kast met lichten en spiegels. Een kleerkast. Vol jurken en

bloesjes en broeken. Dit is de kleerkast van een beroemde ster.

Miss-Poes bedient een paneel aan de zijkant. Ze toetst enkele codes in. En hups: de kast vol kleren wordt een kast vol boeken.

De kast vol boeken een kast met schoenen.

En de kast met schoenen een keukenkast. Prinses Gladgeschoren kijkt haar ogen uit. Ze weet niet wat Miss-Poes nog in petto heeft.

‘Ogenblikje’, zegt Miss-Poes, terwijl ze de code 3,14 ZA indrukt.

15

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 15

28/01/16 09:24

De kast verandert niet van vorm, maar begint lekker te ruiken. Het ruikt zo lekker dat de maag van prinses Gladgeschoren knort. Een belletje rinkelt luid.

‘Jongens, komen eten!’ roept Miss-Poes.

Twee snoeten volgen hun neus.

‘Open ze maar’, zegt Miss-Poes blij. Prinses Gladgeschoren doet het voorzichtig.

‘Pizza’, zegt ze plechtig.

‘Oh,’ likt Cornetti, ‘mijn lievelingsgerecht.’

Ook Gust kan pizza best pruimen. Er druipt wat kwijl uit zijn bek.

‘De meisjes zorgen voor het eten en de jongens zorgen …’

Miss-Poes staat met haar hand in haar zij. Ze kijkt naar het hout en naar Gust. ‘Is het vuur nu nog niet aan? Komop, Gust!’

Gust schudt zijn kop. ‘Dat zal niet gaan. Geen vuur met speeksel in mijn bek.’

Hij liegt. En hij houdt niet van leugens. Tranen borrelen op. Ze duwen één voor één achter zijn grote ogen. Dan rollen ze diep in zijn drakenkeel. De waarheid kan hij niet zeggen. Wat zouden ze van hem denken …

Miss-Poes zucht. ‘Oké, dan doe ik het zelf wel.’ Ze drukt alweer enkele codes in. Daarna schuift ze de onderste lade open. En haalt een gigantische vlammenwerper uit de kast.

‘Aan de kant allemaal!’ roept ze. Een steekvlam vliegt op het hout af. Eén vonk ketst af.

De haren van Prinses Gladgeschoren smeulen. ‘Mijn baard!’

Iedereen staart naar haar kin.

16

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 16

28/01/16 09:24

‘Help, mijn baard staat in brand!’

‘Waar?’ vraagt Gust.

‘Daar!’ roept prinses Gladgeschoren in paniek. Ze wijst naar het puntje van haar vlecht.

‘Water, we hebben water nodig!’ hinnikt Cornetti. Hij loopt op een drafje de planeet rond.

‘Geen druppel te vinden! Wat nu?’ Miss-Poes toetst allerlei codes in. Ze schuift de lade van de kast meermaals open en haalt er spullen uit. Een ballon, een toren, een put. Veel dingen waar je het woord water kunt voorzetten. Maar niks bruikbaars.

‘Wacht, ik …’ Gust gaat op zijn achterste poten staan. Hij pompt lucht in zijn longen. Cornetti denkt dat hij vuur gaat spuwen.

‘Ben je gek? Je gaat haar toch niet levend bakken?!’

‘Gust, niet dooeeeeeeen’, gilt Miss-Poes. De draak luistert niet. Hij denkt aan zijn mama en papa. En hij doet wat hij moet doen. Zijn grote bek gaat open. Geen vuur maar water gutst eruit.

‘Wow’, zegt Cornetti verbaasd.

‘En hij heeft niet eens een code ingetoetst’, vult Miss-Poes aan.

Voor prinses Gladgeschoren maakt het niet uit hoe het vuur gedoofd werd. Gust heeft haar leven gered. Dat is het belangrijkste.

De prinses slaat haar smalle armen om Gusts geschubde kop. Ze geeft hem een zoen.

‘Bedankt! Je hebt mijn leven gered. Dat zal ik nooit vergeten.’

Het is de eerste keer dat iemand Gust bedankt. Zijn drakenhart maakt een sprongetje. Zijn wangen gloeien en hij stamelt zacht: ‘Ik denk dat ik een beetje honger heb.’

17

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 17

28/01/16 09:24

8.

M

iss-Poes neemt opnieuw haar vlammenwerper. Dit keer maakt ze het vuur rustig aan. Daarna tovert ze uit haar

kast heerlijke pizza’s. De prinses smult van een pizza met tonijn.

Gust eet een pizza met een berg vlees. Cornetti gaat voor een vegetarische pizza. En Miss-Poes smakt luid wanneer ze een stuk met veel kaas naar binnen schuift.

‘Wel gezellig hier, met zijn viertjes’, zegt prinses Gladgeschoren vrolijk. Ze heeft natuurlijk al een hele tijd alleen in haar kamer vertoefd. ‘Zeg eens, Gust, welk trucje gebruikte jij daarnet bij het water­spuwen?’ Ze houdt haar hoofd een beetje schuin. Ze weet al lang dat Gust een geheim heeft. Dat voelt ze aan haar baard.

‘Oh, dat …’ stamelt Gust, ‘dat is niet zo bijzonder.’

‘En toch wil ik er alles over weten’, houdt prinses Gladgeschoren vol.

‘Als het echt moet’, zegt Gust zacht. Cornetti en Miss-Poes kijken elkaar vragend aan.

‘Waar zal ik beginnen?’ twijfelt Gust.

‘Gewoon, bij het begin’, zegt prinses Gladgeschoren lief. Gust gaat op zijn buik liggen. Hij legt zijn kop neer. De vlammen weerkaatsen in zijn waterige ogen. ‘Net zoals alle draken, werd ik geboren uit een ei. Ik kon niet vliegen. Maar mijn papa leerde me vliegen.

Ik kon niet spreken. Maar mijn mama leerde me spreken. Elke avond lazen mijn ouders me een verhaal voor. Een verhaal over 18

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 18

28/01/16 09:24

een draak die de prinses moest verdedigen. Een draak die alle slechteriken wegjoeg met zijn drakenvuur.’ Gust krabbelt recht en neemt het mandje. ‘Dit was het bed waarin ik sliep. Het is bijna niet te geloven dat ik daar volledig in paste. Maar toch was het zo.

Ik had ook een knuffel, Smoesje. Die heb ik nog altijd.’ De poot van Gust gaat de mand in. Hij haalt er een verfomfaaid lapje stof uit en slikt. ‘Op school leerde ik rekenen en lezen. In sommen maken was ik de beste! Maar op een dag ging het fout. Mijn ouders stierven in een gevecht. Ik bleef alleen achter.’

Gust zegt niks meer. Prinses Gladgeschoren legt haar hand op zijn poot.

‘Ik mocht bij mijn tante wonen. Maar zij was niet half zo lief als mijn mama en papa. Ik was erg verdrietig. Toen bleek dat ik alleen maar water kon spuwen, stuurde ze me weg. Ze zei dat ik enkel gebruikt kon worden om verbrande billen te blussen.’

‘Volgens mij kun je wel vuur spuwen. Je hebt zoveel verdriet, dat je tranen het vuur tegenhouden’, zegt prinses Gladgeschoren.

‘Misschien heb je gelijk.’

‘Zullen we het eens oefenen?’ vraagt de prinses.

‘Veel kan er toch niet misgaan,’ vult Cornetti aan, ‘je kunt ons hooguit nat maken.’

Gust glimlacht.

19

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 19

28/01/16 09:24

9.

N

a de baard die in brand vloog, nemen ze geen risico’s meer.

Alles wat brandbaar is, moet uit de weg. Miss-Poes schuift

de kast weer in haar koffer. De baard van prinses Gladgeschoren wordt weggestopt. Dan kiezen ze een veilige plaats om te staan.

Met hun rug naar de bomen kijken ze naar het hout. Als Gust van de eerste keer vuur zou spuwen, dan staat het bos toch niet in brand.

‘Ben je er klaar voor?’ vraagt Cornetti.

Gust knikt. Hij blaast zijn longen vol lucht.

‘Je kunt het’, zegt prinses Gladgeschoren.

Gust moet weer aan zijn mama denken. Die was ook zo lief. Toen hij gevallen was, plakte ze een pleister op zijn knie. En toen hij voor de tiende keer het woordje snoep als poep uitsprak, bleef ze rustig. Hoe hard hij ook zijn best doet, hij moet altijd weer aan zijn ouders denken.

‘Komaan, je kunt het’, spreekt Miss-Poes hem toe. Cornetti geeft hem een schouderklop. Met alle kracht die in zijn lijf zit, blaast de draak het vuur uit. Iedereen staat soppend met de voeten in het water.

‘Het is niet zo erg, Gust. De volgende keer zal het beter gaan’, zegt prinses Gladgeschoren.

‘Wel goed, maar wie steekt het licht weer aan?’ vraagt Cornetti.

Ook op planeet Altegader wordt het nacht.

20

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 20

28/01/16 09:24

En die is zo zwart, dat je geen drakenpoot voor je ogen ziet.

‘Miss-Poes,’ vraagt Gust, ‘haal jij je vlammenwerper nog eens boven?’

Een kille wind blaast over de planeet. De bladeren van de bomen ruisen. Waar is Miss-Poes toch?

‘Miss-Poes?’ vraagt Cornetti een tweede maal.

Er klinken stappen in het duister. Voeten komen dichtbij. Het zijn niet de hakken van Miss-Poes. Wie is er dan?

‘Hallo?!’ probeert prinses Gladgeschoren. Niemand durft zich te bewegen. Iedereen luistert nerveus. Plots stoppen de stappen. Er klinkt een gil. Het is Miss-Poes. Haar gil is luid en koud. Dan volgt er gesnik.

‘Ik wil wel bijten, maar ik durf niet!’ huilt een stem.

‘Hier, dat zal je leren!’ Voeten schuiven over de grond. Miss-Poes is in gevaar, denkt prinses Gladgeschoren. Ze zoekt in het duister naar de vlammenwerper. Dan schiet ze vuur de lucht in. De vlammen verlichten een witte huid. Twee scherpe hoektanden zweven boven de hals van Miss-Poes. Er is een vampier!

Dikke tranen rollen over zijn bleke wangen. De vampier knijpt zijn ogen dicht. Hij duwt het licht met zijn hand weg.

21

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 21

28/01/16 09:24

22

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 22

28/01/16 09:24

10.

‘L

aat mij los!’ roept Miss-Poes. Ze geeft de vampier een mep.

Hij wankelt. Zo snel ze kan, beent ze naar haar vrienden.

‘Ik zal het nooit meer doen’, jankt hij.

‘Allemaal goed en wel, meneer …’

‘Kwilwelbijtenmaarkdurfnie.’

‘We weten al dat u wilt bijten maar niet durft.’

‘Nee, dat bedoel ik niet.’

‘Wat bedoelt u dan wel?’

‘Kwilwelbijtenmaarkdurfnie is …’

‘Zowat het enige wat u zeggen kan’, zegt Cornetti ietwat onbeleefd.

‘Nee, het is mijn naam!’

‘Wat is uw naam?’

‘Kwilwelbijtenmaarkdurfnie!’ snikt de vampier luid. Miss-Poes drukt haar handen op haar oren.

‘Ach zo’, zegt Cornetti. Hij heeft al een beetje spijt dat hij zo onbeleefd was. Wat is Kwilwelbijtenmaarkdurfnie een vreemde naam.

Het ziet er ook een rare snuiter uit. Maar dat komt misschien omdat Cornetti nog nooit een vampier zag. ‘Ga zitten en vertel wat meer over jezelf ’, zegt prinses Gladgeschoren.

‘Wat? Je gaat die nekbijter toch niet uitnodigen voor het dessert?!’ roept Miss-Poes.

‘Oh,’ zegt Gust, ‘ik wist niet dat er nog dessert kwam. Gelukkig heb 23

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 23

28/01/16 09:24

ik nog wat plaats vrij.’ Gust wrijft over zijn buik. Cornetti lacht.

Wat heeft hij zin in ijs. IJs in een hoorn met gekleurde snoepjes.

‘Wel, Miss-Poes, haal je kast maar weer boven’, zegt Cornetti vrolijk.

‘Nee, ik wil niet! Niet met die nekbijter!’

‘Kom,’ sust prinses Gladgeschoren, ‘de dames zorgen voor het dessert. De mannen steken het vuur aan. Kwilwelbijtenmaarkdurfnie ziet er de kwaadste niet uit.’

Ze geeft de vlammenwerper aan Gust en knipoogt.

‘Hoe kun jij dat nu weten? Hij heeft jou niet bijna-gebeten!’

‘Tja, dat komt omdat jij de knapste ster van het heelal bent.’

‘Denk je?’ vraagt Miss-Poes. Ze maakt van haar koffer weer een keuken. ‘Jij bent nochtans kei-in met je baard! Ik zou jou bijten mocht ik een vampier zijn.’

‘Wat?’ ‘Grapje’, lacht Miss-Poes.

11.

D

e jongens maken het knus. Het vuur knettert. Vier stoelen staan in een kring. De vijfde staat net achter de bomen.

Vampieren houden niet van licht. Miss-Poes geeft Gust en Cornetti een hoorntje. Prinses Gladgeschoren gaat bij Kwilwelbijtenmaar­

24

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 24

28/01/16 09:24

kdurfnie langs. Hij staat op zijn hoofd. Op zijn stoel.

‘Gaat het?’ vraagt de prinses bezorgd. Ze steekt hem een ijsje van bloedappelsien in de handen. Kwilwelbijtenmaarkdurfnie knikt.

Hij likt ondersteboven aan het rode ijs. Het is een wonder dat hij dat kan. Er rollen nog altijd tranen uit zijn ooghoek. Naar beneden. Of naar boven. Dat hangt af van hoe je het bekijkt.

‘Heb je ook de ruimteloterij gewonnen?’ vraagt prinses Gladgeschoren.

‘Ja. Ik wil zo graag een wens doen’, zegt de vampier.

‘Wat wil je wensen?’

‘Ik wil het wel zeggen, maar ik durf niet’, zegt Kwilwelbijtenmaarkdurfnie.

‘Geen probleem’, lacht de prinses. Ze gaat op haar stoel zitten.

Het is niet zo moeilijk om te raden wat hij wensen wil … Rond het kampvuur is het stil. Iedereen likt aan z’n ijsje. Daar zijn ze nog enkele uren zoet mee. Miss-Poes heeft voor een toverijsje gezorgd.

Maar dat weet niemand. Wanneer je likt, komt er een klein beetje ijs bij. Zo raakt het ijsje nooit op!

‘Ik zit vol’, zegt Gust. ‘Wil jij nog wat, Cornetti?’

‘Wat? Je lijkt wel een mmmm-eisje!’ lacht Cornetti. Gust haalt zijn schouders op.

‘Ik weet niet hoe het komt maar het lijkt alsof …’ Hij kan zijn zin niet afmaken. Plots vliegt er een viool voor zijn kop. Een viool met vleugels. Ze speelt een deuntje. Opnieuw en opnieuw. En opnieuw.

‘Wat krijgen we nu?’ vraagt Cornetti smakkend. Hij likt nu aan 25

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 25

28/01/16 09:24

twee ijsjes. De muziek houdt bruusk op. Een wit scherm schuift uit de buik van de viool. Een paars mannetje komt op het scherm.

Hij spreekt met een hoge stem.

‘Bravo, jullie zijn de vijf winnaars van de ruimteloterij …’

‘Is dat de baas? Dat kan niet! Paars is al maanden kei-uit.’

‘Ssssht!’ Gust legt zijn poot op de mond van Miss-Poes.

‘Willen jullie één wens doen? Dan moeten jullie samen mijn opdracht aanvaarden. Veel succes!’

Het scherm verdwijnt in de buik van de viool. Dan volgt hetzelfde riedeltje. Opnieuw en opnieuw en …

‘Raak!’ … niet meer opnieuw. Miss-Poes gooit met haar ijsje. De viool smakt op de grond.

‘Wisten we maar wat we moeten doen’, zegt Miss-Poes.

‘Au!’ Plots valt het antwoord zomaar uit de lucht. Recht op de voeten van Miss-Poes. Het is geen viool. Maar wel een kist. Miss-Poes schopt kwaad om zich heen. Alsof dat helpt. Voorzichtig klikt prinses Gladgeschoren de kist open. De anderen komen om haar heen staan. Behalve Kwilwelbijtenmaarkdurfnie. Die houdt ook na een ijsje niet van licht.

‘Lezen jullie voor wat we moeten doen?’ galmt zijn stem vanuit de schaduw.

26

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 26

28/01/16 09:24

12.

Beste winnaars, jullie jes omdoen, worden Als jullie de armband gewisjt. naar de planeet Wisj . Breng jullie een opdracht Daar wacht elk van llie één nde. Dan mogen ju die tot een goed ei wens doen.

Groeten, X ‘Hier weten we niks mee’, zucht prinses Gladgeschoren.

‘Misschien moeten we gewoon gaan’, zegt Kwilwelbijtenmaar­ kdurfnie.

‘Misschien moeten we eerst een wens bepalen’, zegt Cornetti.

‘Misschien moeten we gewoon terugkeren naar huis’, zegt MissPoes.

‘Kun jij terug naar huis?’ vraagt Gust met natte ogen.

Miss-Poes schudt haar trollenkop. Gust kijkt de kring rond.

Ook Cornetti schudt het hoofd. Prinses Gladgeschoren kijkt naar het puntje van haar baard.

Zelfs Kwilwelbijtenmaarkdurfnie wiegt ‘nee’ met zijn benen.

27

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 27

28/01/16 09:24

‘Weten jullie wat jullie willen wensen?’ vraagt Cornetti.

‘Tuurlijk’, zegt Miss-Poes.

‘Ik weet het ook’, beaamt Gust.

‘Ik zeker’, zucht de vampier.

‘Wat dan?’ vraagt prinses Gladgeschoren.

‘Terug normaal zijn’, zegt iedereen in koor.

‘Ik denk dat het duidelijk is’, knikt Cornetti. Hij wijst naar de armbandjes in de kist. Miss-Poes klikt het eerste vast. Daarna doet ze hetzelfde bij Gust, prinses Gladgeschoren en zichzelf.

‘Er is nog iemand die er graag één zou hebben’, fluistert de prinses.

Miss-Poes wil haar grote mond open trekken. Ze wil zeggen dat ze geen stap dichter bij die vieze vampier zet. Maar ze bedenkt nét op het tijd dat het geen goed idee is. Als ze een wens willen doen, dan moeten ze dat samen doen. Ze bijt op haar lip en gaat naar Kwilwelbijtenmaarkdurfnie. Die bungelt als een vleermuis aan de boom.

‘Dank u’, zegt hij zacht.

‘Graag gedaaaaaaaa …’

Met een wisj worden ze weggewisjt. Ze glijden door een waterval van sterren. Cornetti met zijn ijsjes in de hand. Gust met zijn mandje. En Kwilwelbijtenmaarkdurfnie aan zijn boom. Ze zwemmen door een rivier van gekleurde wolken. Dan worden ze naar een gat gezogen. Met een zucht vallen ze op een groot vangnet.

28

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 28

28/01/16 09:24

13.

D

e planeet Wisj is één grote kermis. Er is een spookhuis en een rad. Er zijn ook botsauto’s en molens. En een viskraam.

En een paleis vol spiegels. Je komt ogen te kort. Er zijn vrolijke tentjes. Er zijn kraampjes waar je iets kunt eten. Het ruikt er naar snoep en friet. Overal hoor je muziek. Gekleurde lampen flikkeren en vlaggen wimpelen.

‘Wat moeten we hier nu mee?’ vraagt Miss-Poes vlug. Haar woorden zijn nog niet koud, of er valt alweer iets uit de lucht. Recht op haar kop. ‘Au!’ roept ze luid.

‘Wacht, ik help je even’, zegt Kwilwelbijtenmaarkdurfnie. Gust verplaatst de boom waarin de vampier hangt. Dat is de enige manier waarop Kwilwelbijtenmaarkdurfnie kan schuilen voor het felle licht. Voorzichtig opent hij de koker.

Liefste Miss-Poes, Je verkiest het om trol te zijn boven beroemdheid?

Ga naar de rode tent en zorg ervoor dat niemand je herkent. Lukt dat, dan heb je alvast één van de vijf opdrachten tot een goed einde gebracht.

Succes, X 29

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 29

28/01/16 09:24

‘Dat is simpel’, zegt prinses Gladgeschoren blij.

‘Hoezo?’ vraagt Miss-Poes. Ze blijft ervan overtuigd dat ze de knapste van het heelal is. Haar vingers grissen de rode lippenstift en spiegel uit haar handtas.

‘Met die kop vol wratten moet het wel lukken.’

‘Wat? Hoe?’ Prinses Gladgeschoren scheurt haar jurk aan flarden.

‘Hey, wacht eens even’, moppert Miss-Poes. Veel kan ze niet meer zeggen. Cornetti steekt één van zijn twee ijsjes in haar mond.

Gust neemt haar stift en spiegel af. En Kwilwelbijtenmaarkdurfnie smeert haar in met slijk. In één, twee, drie is Miss-Poes een echte trol.

‘Ziezo, nu ben je kei-in!’ zegt prinses Gladgeschoren. Ze duwt Miss-Poes de rode tent in. Miss-Poes wil zeggen dat het een schande is. Maar ze krijgt geen woord uit haar bek. Ze snuift en gromt.

Zoals alle andere trollen. Ze boert. En schiet snottebellen door de lucht. Een trol zijn is leuk, denkt ze vrolijk. Maar toch …

‘Wil de echte Miss-Poes nu naar buiten gaan?’ weerklinkt het schel in de tent. De trollen draaien alle kanten uit. Was hun Miss-Poes hier? Had niemand haar gezien? Miss-Poes kon maar één ding bedenken: snel naar de uitgang! Wanneer ze haar kop buiten steekt, valt er alweer een kokertje uit de lucht.

‘Au!’ roept ze luid.

30

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 30

28/01/16 09:24

14.

G

ust schroeft het open en leest voor:

Bravo! bracht. tot een goed einde ge De eerste opdracht is oorn rnetti een échte eenh Ik ben benieuwd of Co Je poten or n vijf ringen rijgen. is. Hij moet op zijn ho . gebruiken is verboden Succes, X

Ze trekken samen naar de spelbaan. Daar zweven ringen in de lucht. De ringen maken salto’s en draaien rondjes. Ze springen van hier naar daar.

‘Ik zal eens tonen wat ik kan!’ zegt Cornetti. Hij plakt het enige overgebleven ijsje op zijn snoet.

‘Zet hem op, paardje!’ roept Prinses Gladgeschoren luid. Door alle tumult is Gust vergeten te zeggen dat Cornetti een eenhoorn is.

Geen paard. De draak slaat zijn poten voor zijn ogen. Hij schudt met zijn kop.

31

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 31

28/01/16 09:24

‘Wat heb ik misdaan?’ vraagt prinses Gladgeschoren.

‘Niks, ik heb jou niet verteld dat Cornetti …’

‘Ik ben géén paard, ik ben een eenhoorn!’ Cornetti hinnikt luid en stuift de piste in. Hij steigert, springt en … vliegt. Zijn vrienden kijken met open bek of mond toe.

Behalve Gust. Die durft nog steeds niet te kijken. Na een poos hangen er vijf ringen om zijn hoorn.

‘En? Heb ik een nieuw record?’ vraagt Cornetti. Hij likt gulzig het gesmolten ijs op.

‘Dat zou wel eens kunnen’, zegt Miss-Poes.

‘Daar ben ik helemaal ondersteboven van’, zegt Kwilwelbijtenmaarkdurfnie vanuit zijn boom.

‘Zo’n toptijd neerzetten kan alleen maar een echte eenhoorn’, zegt prinses Gladgeschoren. En ze geeft hem een dikke zoen. Gust schudt de hand van zijn vriend. Er valt een kokertje uit de lucht.

Alweer. Recht op Miss-Poes haar kop. ‘Au!’

32

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 32

28/01/16 09:24

33

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 33

28/01/16 09:24

15.

Alweer bravo!

Voor de volgende opdracht daag ik twee mensen uit.

Ze moeten samen naar het bal. Prinses Gladgescho-

ren, ik wil dat jij praat met de prins van je dromen.

En Nestor, jij moet een meisje bijten.

Veel succes, X ‘Nestor? Er is hier geen Nestor!’ zegt Miss-Poes. Ze draait de baard van prinses Gladgeschoren in een dot. Kwilwelbijtenmaarkdurfnie kucht zacht.

‘Eh, jawel, ik ben Nestor. Alleen heeft nooit iemand die naam gebruikt. Dat komt omdat ik wel wil bijten maar niet …’

‘Jij durft wel! Je moet erin geloven!’ zegt Cornetti.

‘Komaan, Nestor, je kunt het!’ beaamt Gust.

Prinses Gladgeschoren knikt. ‘Er is geen weg terug, Nestor. We móéten dit tot een goed einde brengen!’ Nestor gaat op zijn eigen voeten staan. De planeet Wisj tolt.

Logisch. Van al het hangen is het bloed naar zijn hoofd gestegen.

‘Kom op!’ zegt prinses Gladgeschoren. Ze lacht en haakt haar arm in die van de vampier.

34

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 34

28/01/16 09:24

Zoals feestjes altijd erg lang duren, is het bij dit bal niet anders. Al is een bal in een spookkasteel iets bijzonders. Er wordt veel ‘boe’ geroepen, zonder dat iemand zich daaraan stoort. Er wordt veel gedanst. En op elkaars tenen getrapt. Maar ook dat is normaal.

Want het is er donker. En er wordt gebeten. In de hals. Maar Nestor …

‘Ik verveel me’, blaast Cornetti.

‘Ik ook’, zucht Miss-Poes. ‘Ik ook.’

‘Zullen we …?’ Cornetti wijst naar de kermis. ‘Als we geen wens mogen doen, dan zijn we toch op de kermis geweest.’

De twee vrienden stemmen in. Cornetti vist met zijn hoorn eendjes. Miss-Poes draait rond en rond. En rond. In het rad. En Gust eet friet.

Wanneer ze moe neerploffen, zien ze prinses Gladgeschoren en Nestor. Ze komen hun richting uit. Nestors tanden lachen. Ook prinses Gladgeschoren lijkt in de wolken.

‘Wat is dat daar in je nek?’ vraagt Gust. Hij wijst naar twee kleine ronde gaatjes.

‘Oh, niks …’ stamelt prinses Gladgeschoren. En alweer … valt er een kokertje recht op de kop van Miss-Poes.

‘Au!’ gilt ze.

‘Ik weet wat daarin staat’, zegt Cornetti.

35

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 35

28/01/16 09:24

36

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 36

28/01/16 09:24

16.

Bravo!

Vier van de vijf opdr achten zijn volbracht.

Gust, maak op het feestple in met je drakenvuur het hout aan. Dan kan het feest beginnen!

Alweer succes, X

G

ust wilde er niet aan toe geven. Maar hij voelt de tranen achter zijn ogen prikken. Vuur spuwen is nog nooit gelukt.

‘Ik heb al gezien dat je wolkjes maakt’, zegt Cornetti.

‘Vuur spuwen moet ook lukken’, beaamt Nestor.

‘Ik weet het!’ roept Miss-Poes. ‘We moeten iets bedenken waardoor Gust goed in zijn drakenvel zit.’

Ze trekt Nestor, prinses Gladgeschoren en Cornetti naar zich toe.

Met de koppen en hoofden bij elkaar konkelfoezen ze erop los. Ze knikken. Ze lachen. Ze kuchen.

‘Vooraleer we de laatste opdracht uitvoeren, wil ik nog iets doen’, zegt Cornetti. ‘Ik wil naar het spiegelpaleis. Met jullie.’

‘Het spiegelpaleis?’ vraagt Gust. Wat heeft dat met vuur te maken?

Gust haalt zijn schouders op en sleept zich achter zijn vrienden aan. Door mij zullen we geen wens mogen doen, denkt hij.

37

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 37

28/01/16 09:24

17.

H

et paleis staat vol gekke spiegels. Spiegels die je dik maken.

Spiegels die je dun maken. Spiegels die je klein, groot, krom

of recht maken. De vrienden lachen met hun spiegelbeeld. Ze trekken gekke bekken.

‘Ik zou het wel gewoon kunnen worden om met jullie samen te leven’, zegt Cornetti.

‘Ik heb in jaren niet zo hard gelachen’, kirt de prinses.

‘Hier kan ik honderd meisjes bijten’, glimlacht Nestor. Hij knipoogt naar prinses Gladgeschoren.

‘Kom!’ roept Miss-Poes. Ze trekt Gust mee en doet gekke pasjes voor de spiegels. Gust vergeet zijn tranen. Hij danst mee en draait met zijn dikke kont. Hij giert het uit. Zodra hij er zelf niet meer aan denkt, ploft er een rookwolkje uit zijn neus. Nestor staat op één hand op de rug van Cornetti. Die op zijn beurt een dansje doet.

De buik van Gust vult zich met warmte. Het is lang geleden dat hij zich zo goed voelde. Het wolkje wordt stilaan een wolk. Prinses Gladgeschoren twijfelt niet. Ze neemt Gust bij zijn poot. Samen trekken ze naar het feestplein.

‘Je kunt het!’ roept Nestor.

‘Ik geloof in jou’, zegt prinses Gladgeschoren.

‘Je bent een kei!’ gilt Miss-Poes.

‘Ga ervoor’, roept Cornetti. Gust hapt lucht. Hij laat die door zijn buik vliegen. Zijn gele ogen doet hij dicht. Met één kleine zucht

38

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 38

28/01/16 09:24

39

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 39

28/01/16 09:24

maakt hij het mooiste vuur dat hij al ooit gezien heeft. Nestor bekijkt het vanop een afstand. Hij glimlacht breed. Alle vrienden juichen en dansen.

‘Oh, nee!’ roept Miss-Poes luid. ‘Niet opnieuw!’ Ze kijkt naar de lucht en springt nét op tijd opzij. Een gouden koker valt met een klinkend geluid naast haar neer.

‘Mis poes!’ gilt de trol. Ze schroeft de koker open en leest plechtig voor.

Bravo! mteloterij! Steek Jullie zijn de winnaars van de rui zal hij in vervulling jullie wens in de koker. Daarna gaan …

Veel plezier, X

De vijf vrienden kijken elkaar aan. Ze denken aan de leuke tijd op de planeet Wisj. Ze denken aan de opdrachten. En hoe ze die samen tot een goed einde brachten.

40

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 40

28/01/16 09:24

41

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 41

28/01/16 09:24

‘Misschien,’ zegt prinses Gladgeschoren, ‘misschien moeten we iets anders wensen.’

‘Da’s gewoon een kei-in idee!’

‘Dat vindt mijn hoorn ook!’

‘Drakenduim!’

‘En ik wil wel bijten maar … Grapje!’ roept Nestor.

‘Goed, wat zullen we wensen?’ vraagt prinses Gladgeschoren.

‘Een nieuwe kleerkast!’ zegt Miss-Poes.

‘Niks van!’ oppert Gust.

‘Misschien heb ik wel een idee’, fluistert Nestor.

‘Wat dan?’ vraagt prinses Gladgeschoren.

De vijf vrienden gaan bij elkaar staan.

‘Ja!’ zegt Gust.

‘Dat is het!’ vult Cornetti aan.

‘Kei-in!’ zegt Miss-Poes.

‘Ik vind het een geweldig plan!’ zegt prinses Gladgeschoren. Zorgvuldig schrijft ze hun wens op het papiertje. Ze schroeft de koker dicht en …

Woesj. Weg zijn ze.

42

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 42

28/01/16 09:24

Over auteur Sofie De Moor Over mezelf Mijn hoofd is niet altijd op dezelfde plek als mijn lichaam. Soms vliegen mijn gedachten over zeeën. Soms skiën mijn ideeën van bergen. Soms verzin ik onontdekte plekken. Dat was ook het geval toen ik De ruimteloterij maakte.

Over De ruimteloterij De bakker was een trol, de juf een vampier, de buurman een eenhoorn en mijn man een prinses.

Ik hoopte dat ik uit mijn kleerkast pizza’s kon halen. En dat ik als een draak door het huis kon vliegen. Niks van dat.

Mijn fiets bleek evenmin een ruimtescooter. En iedereen keek me vreemd aan toen ik door de straten liep en riep ‘Ik wil wel bijten maar ik durf niet!!!’

Over houden van Je hoort het. Ik hou van ‘anders’. Ik hou van boeken die boordevol humor zitten. En ik hou van verborgen boodschappen. Bovenal hou ik ontzettend veel van schrijven en lezen. Schrezen, durf ik het ook te noemen. Wil je weten wat ik schrijf en lees?

Surf als de bliksem naar: sofiedemoor.weebly.com.

43

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 43

28/01/16 09:24

Fotokopieerapparaten zijn algemeen verspreid en vele mensen maken er haast onnadenkend gebruik van voor allerlei doeleinden. Jammer genoeg ontstaan boeken niet met hetzelfde gemak als kopieën.

Boeken samenstellen kost veel inzet, tijd en geld. De vergoeding van de auteurs en van iedereen die bij het maken en verhandelen van boeken betrokken is, komt voort uit de verkoop van die boeken. In België beschermt de auteurswet de rechten van die mensen. Wanneer u van boeken of van gedeelten eruit zonder toestemming kopieën maakt, buiten de uitdrukkelijk bij wet bepaalde uitzonderingen, ontneemt u hun dus een stuk van die vergoeding. Daarom vragen auteurs en uitgevers u beschermde teksten niet zonder schriftelijke toestemming te kopiëren buiten de uitdrukkelijk bij wet bepaalde uitzonderingen.

Verdere informatie over kopieerrechten en de wetgeving met betrekking tot reproductie vindt u op www.reprobel.be. © Uitgeverij VAN IN, Wommelgem, 2016 Alle rechten voorbehouden. Behoudens de uitdrukkelijk bij wet bepaalde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden vermenigvuldigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, op welke wijze ook, zonder de voorafgaande en schriftelijke toestemming van de uitgever.

Auteur: Sofie De Moor Tekeningen: Mark Borgions Vormgeving en cover: Peer De Maeyer Zetwerk: Karien Sticker Projectcoördinatie: Caroline Vanderhaegen Eerste druk 2016 ISBN 978-90-306-7542-6 D/2016/0078/8 Art. 563726/01 NUR 191

BB_ST13_De ruimteloterij.indd 44

28/01/16 09:24