3.1.1.3 Antitumorale antibiotica

Hoofdstuk 5 Behandelingsmodaliteiten

3.1.1.3 Antitumorale antibiotica

Deze vorm van antibiotica die door Streptomycesstammen zijn geproduceerd, zijn te toxisch om als antibacteriële geneesmiddelen te gebruiken, maar ze hebben antitumorale eigenschappen. Deze groep aan geneesmiddelen kan het DNA beschadigen door het toevoegen van een basenpaar. Door deze binding ontstaan DNA-breuken.

Anthracyclines

Deze geneesmiddelen worden gebruikt bij behandeling van solide tumoren zoals borstcarcinoom en hematologische maligniteiten.

Voorbeelden: doxorubicine, epirubicine, daunorubicine en idarubicine

Bleomycine

Bleomycine wordt gebruikt bij vaste tumoren zoals testistumoren en hematologische maligniteiten.

Voorbeeld: bleomycine

Mitomycine

Mitomycine wordt gebruikt bij de behandeling van vaste tumoren zoals maag-, darm- en borsttumoren. Ter behandeling van blaaskanker worden blaasspoelingen (lokale inwerking) met mitomycine uitgevoerd.

Belangrijkste contra-indicaties voor het gebruik van antitumorale antibiotica – Cardiale voorgeschiedenis – Ernstige leverinsufficiëntie – Ernstige nierinsufficiëntie

Belangrijkste ongewenste effecten bij het gebruik van antitumorale antibiotica – Cardiotoxiciteit – Nefrotoxiciteit – Stomatitis – Hand-voetsyndroom (voornamelijk bij gepegyleerd doxorubicine) – Longtoxiciteit en longfibrose (bij gebruik van bleomycine) – Verhoogde kans op fertiliteit bij gebruik van bleomycine

Belangrijkste voorzorgen bij gebruik van antitumorale antibiotica – Bij eerdere behandeling met anthracyclines dient men rekening te houden met een maximale cumulatieve dosis – Bij extravasatie met anthracyclines kan er belangrijke weefselnecrose voorkomen