Eerst geloven, dan zien Het levensverhaal van Rita Van Holder, zieneres van Grimminge Nog steeds verkrijgbaar ISBN 978-90-8249-154-8
De titel van dit boek omschrijft precies de boodschap die Rita wil meegeven: wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij. Zolang je als mens open staat voor de kracht van hierboven en je de rozenkrans gebruikt als medicijn, zal er altijd een luisterend oor zijn.
Een boek voor iedereen die troost en kracht wil putten uit het geloof.
9 789492 786012
WANNEER DE NOOD HET HOOGST IS...
Rita Van Holder is al meer dan dertig jaar een luisterend oor voor iedereen met problemen of zorgen. Vanuit de inspiratie van het gebed ontwarde ze al knopen in vele hoofden, en leerde mensen hun verleden los te laten om zo sterker de toekomst in te gaan.
In dit boek blikt Rita voor het eerst terug op haar rijke ervaring, en schreef ze de verhalen neer die haar het meest hebben geraakt, of waar ze de mooiste herinneringen aan bewaart. In de hoop dat mensen er kracht uit kunnen putten voor hun eigen situatie, want heel wat mensen hebben gelijkaardige problemen. Moeilijkheden in relaties, bij familiekwesties, geldproblemen, angst voor de job,… Iedereen komt op zijn levenspad niet enkel rozen, maar ook doornen tegen.
Rita Van Holder
Al meer dan dertig jaar komen mensen naar Rita Van Holder toe met hun zorgen en problemen, maar ook met hun vreugde en persoonlijke overwinningen. Met geduld en een open hart luistert Rita naar iedereen, en probeert mensen via de kracht van het gebed naar een oplossing te brengen. Hierbij neemt ze geen blad voor de mond, want eerlijk duurt het langst, maar haar woorden zijn nooit oppervlakkig, want ingegeven door hierboven.
Rita Van Holder
WANNEER DE NOOD HET HOOGST IS... De meest aangrijpende en herkenbare verhalen uit 30 jaar ervaring, door Rita zelf neergeschreven
De 10 geboden
Bovenal bemin één God. Zweer niet ijdel, vloek noch spot. Heilig steeds de dag des Heren. Vader, moeder zult gij eren. Dood niet, geef geen ergernis. Doe nooit wat onkuisheid is. Vlucht het stelen en bedriegen. Ook de achterklap en ’t liegen. Wees steeds kuis in uw gemoed. En begeer nooit iemands goed.
Rita Van Holder
WANNEER DE NOOD HET HOOGST IS... De meest aangrijpende en herkenbare verhalen uit 30 jaar ervaring, door Rita zelf neergeschreven
TEN GELEIDE [Rita Van Holder]
Heel lang heb ik er niet over gedaan, om een nieuw boek te schrijven. Een dik jaar na de verschijning van Eerst geloven, dan zien ligt hier Wanneer de nood het hoogst is voor jullie. De inspiratie was groot, de steun van hierboven had ik. Teruggrijpend op meer dan dertig jaar ervaring heb ik de belangrijkste, droevigste, mooiste en meest herkenbare verhalen gebundeld van iedereen die ooit tot bij mij kwam. Alles anoniem, uiteraard, want belangrijker dan te weten ‘wie’ iets gezegd heeft, is te weten ‘wat’ er gebeurd is, en hoe ik deze mensen, met de kracht van het gebed en met de steun van God onze Vader en alle heiligen, opnieuw naar het juiste pad heb kunnen leiden. De belangrijkste reden voor Wanneer de nood het hoogst is, zijn jullie dan ook, mensen. Ik wens uit het diepst van mijn hart dat dit boek jullie opnieuw sterkte mag geven, dat het een inspiratiebron mag zijn.
" Zoals door velen gevraagd, heb ik in deze uitgave ook heel wat gebeden opgenomen, om moed en sterkte te geven." Zodat eenieder van jullie die zich op dit moment in de hel bevindt, opnieuw de weg naar de hemel mag vinden. De gebeden die ik heb opgenomen, zijn van jaren terug, het zijn gebeden die ik heb verzameld in de kerken toen Wanneer de nood het hoogst is
7
zij nog open waren; gebeden die iedereen kent, maar velen vergeten zijn. Nochtans is hun boodschap heden ten dage actueler dan ooit. Heel blij ben ik dan ook dat ik deze met jullie kan delen. Een boek komt er natuurlijk niet zomaar, daarom wil ik heel graag enkele mensen bedanken. In het bijzonder en op de eerste plaats Minister van Staat Mark Eyskens. Het voorwoord dat hij heeft neergepend, betekent zoveel voor mij. Want ook ik, Rita Van Holder, heb soms nood aan opbeuring en wat kracht. En daar heeft Minister van Staat Mark Eyskens voor gezorgd… Die erkentelijkheid te krijgen, dat is voor mij zoals het ontvangen van het mooiste Sinterklaas- en kerstgeschenk. Uit de grond van mijn hart zeg ik dan ook: duizendmaal dankuwel. De aanleiding voor zijn voorwoord was onze ontmoeting op de Boekenbeurs van 2016. Wij zaten naast elkaar aan tafel elk ons eigen boek te signeren, en we raakten aan de praat. Hij vroeg me wat me op de Boekenbeurs had gebracht, en – toch steeds met wat angst, omdat ik wist hoeveel lange jaren ik nooit een sprankeltje respect had ontvangen van hogerhand – ik vertelde hem over mijn gave. Dat het mijn levensweg was, die ik gedurende jaren had afgelegd. Hoe ik mijn gave heb ontdekt, hoe ik ermee heb leren omgaan, en hoe ik mij nu inzet voor onze mensen. Ik herinner het me nog goed, want ik durfde gewoonweg niet te zeggen dat er ook automatisch schrift in het boek stond; die angst viel mij te beurt, begrijpelijk voor iedereen die mij en mijn geschiedenis kent.
" Op een gegeven moment vroeg meneer Eyskens mij echter: ‘Wie is God voor u?’ En ik zei eenvoudigweg: ‘God is liefde'."
8
Wanneer de nood het hoogst is
Op dat moment voelde het alsof het ijs onder mijn voeten weggleed, alsof de angst die ik had om met zo’n invloedrijk en belangrijk man te praten, verdwenen was. Wat een intens en zalig gevoel was dat! Toen we verder praatten, vertelde hij me dat hij af en toe een voorwoord voor het boek van iemand anders schreef, en toen ik hem vroeg of hij dat eventueel voor mijn volgende boek zou willen doen, antwoordde hij zonder aarzelen ‘ja’. Dat was voor mij gewoonweg een veropenbaring, ik kon het eerst niet geloven. Want iedereen heeft het soms al eens wat moeilijker, is wat ongelukkig of down. Maar zijn fiat voor het voorwoord heeft me opnieuw de sterkte gegeven. Waarlijk een gevoel van waardering en aanvaarding, want wanneer je jaren aan een stuk altijd ten dienste staat van anderen, is er maar één ding wat een mens nodig heeft, en dat is erkentelijkheid. En daarom, nogmaals uit de grond van mijn hart: Minister van Staat, u hebt mij gelukkig gemaakt. Ook Lindsay en Christoff wil ik hier in mijn voorwoord met veel liefde bedanken. Met hun getuigenissen hebben ze getoond dat hun geloof sterk is, en dat het hen al veel goeds heeft opgeleverd. Ik ben zo dankbaar dat ze hun ervaringen in dit boek hebben willen neerschrijven. Niet omdat ze BV’s zijn, wel omdat hun geloof puur en oprecht is, en zij ervoor durven uitkomen. Zovele mensen die bij mij komen, en niet luidop durven zeggen dat zij gelovig zijn… Jammer, heel jammer, niet voor mij maar voor hen. Zeker wat Lindsay betreft, is de titel van dit boek correcter dan ooit: wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij. Maar altijd met in het achterhoofd dat eraan moet gewerkt worden, dat er eerst gebeden moet worden vooraleer het gebed verhoord kan worden. Maar die bron van vertrouwen, die is er altijd, en het is niet moeilijk om eraan te werken, geloof me. Voor zij die twijfelen, zou ik zeggen: lees dit boek geen eenmaal, maar tienmaal, tot de boodschap goed in jullie innerlijke is gegaan. Grijp jullie kans, ook voor mij: God is God, en God is waarlijk liefde. Hoe jullie hem ook bekijken, in welke religie dan ook, maak geen besluit als wij maar weten dat Hij die wij God noemen er is, en dat hij onze vader, meester en rechter is. Wanneer de nood het hoogst is
9
" Ikzelf weet, door los te laten en alle situaties te aanvaarden, dat God, moeder Maria en al onze heiligen weten wat we nodig hebben om onze zorgen te kunnen dragen." Maar haast en spoed is zelden goed, geduld is de allermooiste deugd. En kijk maar zelf wat ik mag beleven, en ieder op zijn manier. Om opbeuring te krijgen, ben ik het niet, maar God die jullie mee in handen houdt. En wat we moeten meemaken, het is niet mijn wil, maar zijn wil die geschiede, in de hemel maar ook op aarde. Maar het is aan jullie om het op de hierna volgende bladzijden te lezen. Het vertrouwen is de bron, geduld is wat ik jullie toewens. Ukkel verwacht ook soms regen, zonneschijn, sneeuw of hagel. Geduld is een mooie deugd, gegrepen uit mijn jaren levenservaring, uit alles wat ik met mensen al heb mogen beleven. Wanneer je leest, en je denkt ‘hier herken ik mezelf in’, probeer die verhalen nog eens te herlezen, en in te zien dat met geduld en verdraagzaamheid naar elkaar toe heel veel kan opgelost worden. Ik wil jullie graag ook nog een van mijn belangrijkste inzichten meegeven. Ik doe het al geruime tijd voor mezelf, en wat ik voor mezelf doe, stel ik graag ook ten gunste van jullie. Ik ben voorbij de vijftig, op weg en op de terugweg. Ik bekijk mijn hart, dat ik in gedachten in tweeën heb gesplitst. Deels mijn levensweg, deels mijn wijsheid en mijn verstand. Ligt aan de andere kant de helft van mijn hart, symbolisch zie ik dit als een hersenpan, wat ik mijn ‘huisjes’ heb genoemd. De pijn die ik al te verduren heb gekregen, heb ik zo kunnen verwerken. Ik neem bijvoorbeeld een relatiebreuk, of mensen die me pijn hebben gedaan, overledenen die me zijn voorgegaan,… Die plaats ik allemaal in een van die ‘huisjes’. En voor het ene kan je zeggen: ‘daar doe ik de deur van op slot en gooi ik symbolisch de sleutel in het water.’ Maar voor mijn dierbaren die zijn overgegaan laat ik de deur 10
Wanneer de nood het hoogst is
wel open. En wanneer zij dan in het licht zijn, komen ze wel naar buiten om ons opbeuring te bieden. Die sleutel, die gooi ik niet weg. Probeer dit als medicijn te zien. Als ik mij er goed bij voel, is het toch het proberen waard? Ik kan maar meegeven hoe ikzelf altijd overeind kan blijven. Want veel mensen zeggen wel: ‘Rita, jij bent sterk’, maar natuurlijk is ook mijn weg niet enkel en alleen bezaaid met rozenblaadjes. Wees gerust, het gevoel en de pijn die ik soms ervaar wanneer mensen naar mij komen en vertellen wat ze zelf beleven, dat kan ik in een boek niet weergeven. Weet alleen dat het zoveel gemakkelijker is als we elkaars zorgen helpen dragen.
" Zeker en vast geef ik jullie van hieruit de sterkte, en wil ik ook jullie allemaal nog eens bedanken, want ik heb jullie ook nodig zoals jullie mij soms nodig hebben." De liefde die ik van jullie mag krijgen, dat is mijn rijkdom. Oprechtheid, eerlijk zijn tegenover elkaar, hoe hard het soms ook is. Onthoud wat dat betreft zeker één ding: alles wat is neergeschreven, is gekomen uit het diepst van mijn hart, hoe hard ik soms ook was. Maar soms kan je enkel op die manier iets bekomen, en het resultaat mag er zijn: dan kan je familie en vrienden behouden. En nogmaals, we zijn één familie, we leven als broers en zussen. Geef liefde aan elkaar, en krijg je het niet meteen of niet van dezelfde persoon terug, denk dan gewoon: niets is tevergeefs gedaan, alles wordt genoteerd aan gene zijde. Waar wij dan eenmaal voor de rechter zullen staan, en Hij zal zeggen wat we goed of kwaad hebben gedaan. Ten slotte wens ik jullie veel leesgenot, en dat jullie allemaal als herboren mogen worden, zoals er zovelen zijn die zeggen ‘vanaf het moment dat ik de rozenkrans heb gevonden, ben ik een totaal ander mens geworden.’ Wanneer de nood het hoogst is
11
Via dit boek krijgen jullie allemaal deze kans. Ik zou zeggen: nooit te vroeg maar soms wel te laat. Dus mensen, zet jullie open, en zeg het voort dat bidden gratis is, en wat je ervoor in de plaats krijgt: liefde. En liefde, die is niet te koop. Rita Van Holder
12
Wanneer de nood het hoogst is
1. Mensen vragen me vaak of ik hun toekomst kan voorspellen. Zo ook enkele jaren terug, toen hier een man bij mij langskwam die me vroeg hem te vertellen wat de toekomst hem nog allemaal zou brengen. Ik kon hem alleen de boodschap vertellen die ik zelf mocht zien van hierboven. Ik ben geen waarzegster, wel zieneres. Als die deur niet opengaat, kan ik jullie niet van hulp zijn. Ik beschouw mezelf als een tussenschakel tussen hierboven en het leven op aarde, daarover lees je meer in mijn boek Eerst geloven, dan zien. Hoe dan ook, ik gaf de man die bij mij was langsgekomen alles mee van boodschap dat ik mocht en kon zien, en hij ging naar huis. Tien jaar later – geloof het of niet – kreeg ik een telefoon van diezelfde man. Hij vroeg me om vergiffenis. Tien jaar lang had hij gevochten om mijn boodschap niet te hoeven aanvaarden. Toch had hij alles moeten beleven op precies de manier zoals ik het hem had geuit. Ik antwoordde hem dat hij aan mij geen vergiffenis hoefde te vragen. Ik kon hem enkel maar vertellen dat hij tien jaar van zijn leven had vergooid. Tien jaar, die hij veel gelukkiger had kunnen doorbrengen had hij de boodschap aanvaard en zich meteen gewend tot God en alle heiligen.
" Voor mij was hij al lang vergeven, want hij had ingezien waar hij fout was geweest, en hij was bereid om eraan te werken."
Wanneer de nood het hoogst is
13
Gewoonweg tien jaar, die de beste van zijn leven hadden kunnen worden, daar moet hij nu nog doorheen. Ja mensen, de toekomst blokkeren of verder willen gaan, de keuze is aan jullie. Ik had enkel maar medelijden met hem, want hij had geen gehoor gegeven aan de boodschap die ik hem had doorgegeven, waardoor hij tien jaar van zijn leven was verloren. Toen vroeg hij me of hij nog terug mocht komen. Wie ben ik om hem dat te weigeren? God sluit geen deuren, en Rita Van Holder ook niet. De man is dus terug geweest, en tot op heden komt hij vaak naar de rozenkrans. Zijn inzichten vandaag zijn totaal anders, en dat is wat onze weg in deze wereld ook betekent: God laat ons vrij, het maakt niet uit wat je doet, zolang je oprecht bent. Ik geef de boodschappen door, jullie moeten het zelf doen via het gebed en het vertrouwen in God.
" Niemand is zo ver heen dat hij niet meer kan gered worden." Daarom ook de naam van dit boek: niemand is zo ver heen dat hij niet meer kan gered worden. Net wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij. Maar je moet er wel zelf voor willen werken, je moet je vastklampen aan de boei, en zelf leren zwemmen.
aanvaarden 14
Wanneer de nood het hoogst is
God is liefde God is liefde Geloof, hoop, liefde. Wanneer ik geloof, Krijg ik hoop, En wanneer ik hoop, Krijg ik liefde. Jezus, Moeder Maria, Heilige Rita, Ik vertrouw op U.
2. Tussenkomen in relaties tussen ouders en kinderen is altijd bijzonder moeilijk. Als de relaties slecht zijn, is het moeilijk, maar zelfs wanneer ouders en kinderen een goede band hebben, kan het nog verkeerd gaan. Hoe graag ze elkaar ook zien, ze hebben elk hun eigen ideeën over hoe het moet gaan en ofwel komen er dan harde woorden van, ofwel spreken mensen niet meer met elkaar. Ik heb in de meer dan dertig jaar dat ik mijn werk doe, heel vaak geprobeerd om ouders en hun kinderen opnieuw samen op hetzelfde pad te krijgen. Ooit kwam een jongeman zo naar mij. Zijn vader was zelfstandige, en hij werkte mee in de zaak. Hij was een grote hulp voor zijn vader, een harde werker, maar hij had ook een grote passie: voetbal. Wanneer hij maar kon, ging hij mee trainen of wedstrijden spelen. Zo kwam het dat hij zich op een dag had bezeerd. Een blessure, en hij moest rusten van de dokter. Hij mocht niet werken, iets waar zowel hijzelf als zijn vader het moeilijk mee hadden. Vaak is dat zo bij zelfstandigen, dat zij moeilijk kunnen aanvaarden wanneer iemand ziek is. Zelf blijven zij altijd werken – soms ook te veel – en wanneer iemand anders dan ziek valt, levert dat soms spanningen op. In dit geval zeker, want de jongen probeerde toch zo goed als het ging verder te werken in de zaak, maar hij werkte zich gewoon kapot. Zijn blessure speelde op, hij had pijn, kon niet meer. Hij zat hier voor me, verslagen en gebroken. Maar wat gebeurde er dan? Zijn maten van de voetbal, die hem misten op en naast het veld, kwamen op ziekenbezoek, en vroegen of hij niet eens mee op café ging. Hij wilde wel, maar zijn vader verbood het hem, omwille van zijn blessure. Daar had die jonge ket het toch zo moeilijk mee. Niet met het verbod zelf, dat kon hij zeker en vast nog aanvaarden. Wel met de situatie dat 16
Wanneer de nood het hoogst is
zijn vader zijn blessure niet ernstig genoeg vond om er niet mee te komen werken, maar wel zo ernstig dat hij niet mocht uitgaan. Op die manier, vaak onbewust, creëren ouders zo strijd tussen henzelf en hun kinderen. Ik waarschuwde de jongen echter om er geen negatieve situatie van te maken.
" Mijn doel was om op een duidelijke manier aan hem over te brengen dat hij in innerlijke rust moest blijven leven naar zijn ouders toe, en positief moest blijven denken." Want ik zag meer en meer onenigheid opduiken, tot hij zou zeggen ‘ik verlaat het huis’. Zijn verdriet kwam van heel diep, hij zat hier bij mij te wenen, en ik had angst dat hij zich van zijn ouders zou afkeren, terwijl er tot voor kort tussen beiden altijd heel veel liefde was geweest. Die liefde mocht niet verloren gaan. Ik vertelde hem dan ook dat ik zou bidden dat ze samen naar mij toe zouden komen, want ik gaf hem vanbinnen in mijn hart wel gelijk. Gaan werken – zware arbeid in de bouw dan nog – is veel zwaarder dan eens met vrienden weg te gaan. Want hij zou zeker zijn been op een stoel hebben gelegd. Maar in zo’n situaties probeer ik dan toch te laten gebeuren dat de kinderen opnieuw naar mij komen, maar dan samen met hun ouders. Dan kan in alle openheid en in alle rust besproken worden waar het verdriet en de strijd door veroorzaakt wordt, om te proberen opnieuw vrede in het gezin te brengen. Wanneer ze daarna beslissen om er geen gehoor aan te geven, is dat hun volste recht als vrije mensen, maar dan zullen ook de gevolgen voor hen zijn. De jongen heeft me beloofd dat hij zou bidden om terug de rust te vinden. Ik bewonderde hem wel, want zo’n ket van 18-19 jaar, krijg ze maar eens aan het gebed. Maar hij heeft het gedaan, hij heeft het Onzevader en het Weesgegroet mee naar huis genomen, en later is hij hier teruggekomen met zijn ouders. Op zo’n momenten weet ik dat de boodschap die ik hem heb gegeven, een geslaagde boodschap is. Wanneer de nood het hoogst is
17
Broeder Mutien-Marie Help ons om u na te volgen in het blij aanvaarden van de vermoeienissen, de ontgoochelingen, de lasten en de beproevingen van het leven, opdat wij inniger zouden verbonden zijn met Christus in de verlossing van de wereld. Amen.
3. Bij Rita Van Holder is iedereen welkom: jong of oud, man of vrouw. Iedereen die met knopen in het hoofd zit, wil ik helpen om die mee te ontwarren. Omdat ik al meer dan dertig jaar bezig ben, zie ik natuurlijk wel heel wat oudere mensen. Dat ik ook een speciale band heb met kinderen, kan je elders in dit boek lezen. Hier wil ik het verhaal doen van een tachtigjarige vrouw die een aantal jaar geleden bij mij kwam. Ondanks haar hoge leeftijd was ze doodsbang voor een relatiebreuk. Ik kon het bijna niet geloven, op die leeftijd nog zo in angst leven. Tot ze me vertelde wat er was gebeurd. Meer dan veertig jaar geleden was ze te rade gegaan bij een kaartlegster. Daar had ze te horen gekregen dat haar man haar ontrouw was. Zonder er met haar man over te praten, geloofde ze blindelings de kaartlegster. Zo heeft ze vier decennia lang geleefd in wantrouwen naar haar man, vol bitterheid, en dat zonder er hem ooit naar te vragen. Haar man hield veel van haar, al begreep hij niet waarom ze vaak zo vijandig tegenover hem stond. Op een gegeven moment is het koppel verhuisd van een huis naar een appartement. De vrouw dacht dat ze zich daar beter zou voelen, en minder wantrouwig naar haar man toe. Ik had haar echter duidelijk gemaakt dat het zo niet werkt: waar je als mens ook heen gaat, je gedachten neem je altijd met je mee. En zo geschiedde ook: in het appartement boven hen woonde namelijk een alleenstaande vrouw. Die vrouw, zich van geen kwaad bewust, liet ’s avonds al eens het licht branden op haar terras. Natuurlijk zonder bijbedoelingen, maar de vrouw van het koppel kreeg weer die angst over haar. In haar gedachten liet haar bovenbuurvrouw het licht branden om aan haar geliefde duidelijk te maken dat hij kon langskomen. Haar jaloezie en onrust werden zo erg dat ze op het punt stonden om opnieuw te verhuizen, ditmaal naar de kust. Wanneer de nood het hoogst is
19
Op dat moment heb ik lang met haar gepraat, en heb ik haar de boodschap bezorgd die ik van hierboven diende door te geven. Ik vertelde haar: ‘Meiske lief, waarom moet jij op jouw leeftijd nog verhuizen naar de kust? Ik weet in welke angst je leeft, maar bedenk dat wanneer je naar de kust verhuist, hoeveel vrouwen daar ook zullen vertoeven tijdens de zomermaanden. Het zal voor jou nog moeilijker te verduren zijn dan hoe het nu is.’ Verder vertelde ik haar ook dat ze zich eigenlijk zorgen maakte om niets. Haar man zou haar immers trouw blijven tot aan de dood.
" Ik vertelde haar er ook meteen bij dat ze een groot deel van haar angst en wantrouwen aan zichzelf te danken had." Want had ze gepraat met haar man over haar bezoek aan de kaartlegster, dan had hij zich kunnen verdedigen en haar vertellen dat het louter fantasie was. Zoveel tijd verloren, zoveel wantrouwen en verdriet, en waarvoor? Voor niets. Na ons gesprek was de vrouw voldaan. Als een kind zo blij was ze, en even aanhankelijk, want ze vroeg me om een knuffel toen ze hier buitenging. Ik gaf haar die met veel plezier, maar gaf haar ook volgende boodschap nog mee: ‘Bid verder tot onze moeder Maria, God onze hemelse Vader, en SintAntoontje. Zij zullen u samen verder de weg tonen waar u heen moet. Die weg is om te blijven wonen in het appartement waar u nu woont. Uiteraard hoeft u naar mij niet te luisteren, ik ben maar Rita Van Holder, u bent een vrije vrouw die haar eigen beslissingen moet nemen. Maar geef me toch binnen enkele maanden een seintje, wat u uiteindelijk beslist hebt.’ En ik kreeg bericht van haar. Ze liet me weten dat ze had gepraat met haar man, en dat ze opnieuw heel gelukkig waren samen. Ze hadden samen besloten om te blijven wonen in het appartement, en niet naar zee te gaan. Zodus mensen, blijf ik erbij: God onze hemelse Vader, samen met moeder Maria en alle heiligen tonen ons de weg die we moeten begaan.
20
Wanneer de nood het hoogst is
Kom Geest van God, kom Geest van wind en vuur, maak mij sterk als ik bang ben om verder te gaan, als geweld en onrecht ons machteloos maken. Geef ons kracht. Kom Geest van God, kom Geest van wind en vuur, maak mij sterk als ik me zwak en klein voel. geef ons kracht om mensen te zijn zoals we zijn te midden van alle schepselen. Kom Geest van God, kom Geest van wind en vuur, en sterk onze levenskracht om te groeien, om lief te hebben. Geef mij kracht om te leven en wijsheid op mijn levensweg. Amen.