Eerste 24 pagina's uit 'Het Patent' van Tony van der Meulen

veranderen. Door de technische inbreng van mijn vader en door de commerciële betrokkenheid van mijn beide ouders zou via Het Patent ons leven een totaal andere dimensie krijgen. Want: als Het Patent zou afkomen, waren wij rijk!

Vooral mijn vader wilde maar al te graag die manufacturenzaak van (wat zal het zijn geweest?) veertig vierkante meter ontvluchten. Zijn leven zou, nog helemaal afgezien van de wensen van mijn moeder, in het teken komen te staan van de grote techniek. Mijn vader zou in Duitsland leiding gaan geven aan de productie en, naar hij hoopte samen met mijn moeder, aan de verkoop van het wonder­ apparaat. Onkel Heinrich en hij zouden natuurlijk ook nog weer nieuwe vindingen op hun naam gaan brengen.

Eindelijk gerechtigheid! De vérstrekkende betekenis van Het Patent viel niet te overschatten. Vanuit de Mid­ straat in Joure en de Hüttenstrasse in Düsseldorf, waar Onkel Heinrich uitvond op een krap bemeten bovenetage, zou de wereld veroverd worden. Het was een kwestie van jaren, en toen het mooi opschoot, een kwestie van maanden, dat de kranten in grote koppen en opgewonden zinnen over de vinding zouden berichten. Alom zou er met bewondering en ongeloof worden gesproken over deze revolutie in de wereld van het elektrische gereedschap. En niet onbelangrijk: als jongetje was ik er vlakbij. Het Patent was ook een beetje van mij!

Hoewel bij de opvoeding in een r.k.- middenstandsgezin tijdens De Wederopbouw het aankweken van durf, eigenzinnigheid en het verlaten van gebaande paden zeker niet om de voorrang streden, vond ik de nieuwe wereld, die Het Patent voor ons zou openen, vooral heel spannend en zeker niet eng. Het voordeel van een negenjarige is dat je nog geen consequenties kunt overzien. Maar mijn vader, hij was toen 43 jaar, maakte daar ook geen prioriteit van. Mijn krachtige 14