Ons Weekblad 16-12-2016

Page 1

1 JANUARI: NIEUWJAARSDUIK BUURTSCHAP GOS ä Pagina 3

ZONDEREIGEN HEEFT FRAAISTE KERSTSTAL VAN DE KEMPEN

GOUDEN PAAR HENNIE EN SJEF VAN HOUT-WITTE

SERIOUS REQUEST ACTIE DOOR AFTERSCOOL KIDS

Ons Weekblad ä Pagina 15

ä Pagina 25

ä Pagina 29

111e jaargang

NR. 5560 - Week 50 Vrijdag 16 december 2016

AFSCHEID VAN DR. JAN NUGTEREN

37 jaar huisarts in Chaam Vrijdag 16 december gaat Adrianus Emile Nugteren afscheid nemen van zijn patiënten, in Chaam en omgeving beter bekend als dokter Jan. Hij kan dat met een gerust hart doen, zoon Allart is inmiddels in zijn voetsporen getreden, volgend jaar beleven de Chamenaren 75 jaar gezondheidszorg door de familie Nugteren!

s Moussa Sala, echtgenote Marianne en de nieuwe Chevalier. (Foto: LE SAHEL) DE TROPEN Het is haast niet voor te stellen voor diegenen, die de dokter van nabij kennen, als jongeman wilde hij graag pater worden. Hij droomde er van: “Ik zag het al helemaal voor me, naar de Tropen, de Amazone rivier opvaren en de indianen bekeren “. Na 3 rebelse jaren op het OLV in Breda volgde het Canisius College in Nijmegen, Gymnasium Bèta. Hier, op de katholieke jongens kostschool van de orde der jezuïeten, was het ideaal van pater snel verdwenen, de tropen bleven fascineren, dan maar iets op waterbouwkundig gebied. Uiteindelijk toch maar de keuze met overtuiging voor huisarts maar direct na de opleiding de Tropenopleiding van 2 jaar in Zeist.

1974-1977 NIGER Aanvankelijk was Ghana de bestemming, echter Memisa kreeg geen toestemming van de overheid. Niger kwam in beeld, Frans sprekend, dat kwam goed uit, echtgenote Marianne had Frans gestudeerd en zo arriveerde het jonge gezin in de hoofdstad Niamey. “Er was niks geregeld, er heerste hongersnood, de lijken lagen langs de kant van de weg “. Directeur Départemental de la Santé de Niamey, luidde de officiële titel. Dokter Jan : “Je moet je voorstellen, een land met een oppervlakte van 40x Nederland, hoofdstad Niamey met 1 miljoen inwoners en wij waren daar met 100 artsen in heel Niger”. Belangrijkste taken: Moeder en Kindzorg, Dorpsgezondheidszorg en opleiding verplegend personeel. In juli 1977, bij zijn definitieve afscheid, ontvangt hij uit handen van commandant Moussa Sala, minister van Overheidsgezondheid en Sociale Zaken, de hoge onderscheiding: Chevalier de l’Ordre National de Niger. “Wij zijn vooral vertrokken voor de opvoeding van de drie jongens, Jonel (1970) en de tweeling Remko en Allart (1972), terug naar Utrecht, huisarts in Overvecht en dan in 1979 naar Chaam, samen met vader in de praktijk. Op 1 januari 1981 volgt dan de vestiging als zelfstandig huisarts in de nieuwe praktijk aan

Beckershagen. In dit verband mag zeker niet worden vergeten dat echtgenote Marianne bewust had gekozen voor een eigen carrière. ”Zij wilde niet de vrouw achter de dokter zijn en dat betekende dat ik ook vaak het ouderschap moest overnemen en voor de kinderen zorgen”. Met Marianne is het ook helemaal goed gekomen, voorzitter Stichting Bibliotheek Alphen-Chaam, secretaris Dorpsraad Chaam, actief en heel betrokken bij de

dorpsgemeenschap. De naam Riky Moelands valt, “zij heeft mij altijd geweldig geholpen, zij is in al die jaren mijn rechterhand geweest”. VAKGEBIED Naast de drukke praktijk werd er nog tijd gemaakt voor collegiale verbanden, voorzitter van de regionale huisartsen en voorzitter van de Apotheekhoudende huisartsen Zuid Nederland. In Chaam is hij al weer een aantal

s 37 jaar huisarts in Chaam.

(Foto:FrankTeems)

bpost PB- PP

BELGIE(N) - BELGIQUE

s De rebel. jaren voorzitter van de Tennisvereniging, na het overlijden van oprichter Gérard Verheijen nu ook nog voorzitter van de Bridgeclub. Dokter Jan staat er om bekend, hij is “direct “, dat kan soms hard overkomen. “Klopt, ik wind er geen doekjes om, dat heb ik in Afrika geleerd, daar ben ik gevormd wie ik ben”. Toch geen twijfels? “Ik heb het voor mij zelf altijd goed kunnen afsluiten, afstand genomen van de situaties waarin je komt. Ik vind het ergste in mijn vak dat je euthanasie moet plegen, daar heb ik nog steeds moeite mee, je moet keuzes maken, soms onvermijdelijk.” De laatste jaren heeft dokter Jan zich beziggehouden met Ouderenzorg, vooral kwetsbare ouderen. “Als Verpleeghuisarts kom je dan ook bij dementerende ouderen in gesloten afdeling, dat beeld zien we meer en meer “. 75 JAAR NUGTEREN IN CHAAM “Ik kan met een gerust hart afscheid nemen, met de komst van het Gezondheidscentrum is een vurige wens vervuld, mijn vader zou apetrots geweest zijn “. Tja, dokter Jan, die ooit tegen zijn

DEZE WEEK:

Zie pagina 27

WONINGEN ONDER DE LOEP vader zei : “ik kom nooit naar Chaam “ en zoon Allart die al heel jong zijn vader verzekerde : “ik word huisarts in Chaam”. AFSCHEIDSRECEPTIE Dokter Nugteren geeft een afscheidsreceptie in “Het Chaamsche Wapen“ op vrijdag 16 december van 16.00-19.00 uur. Het tekent dokter Nugteren dat hij de tropen niet is vergeten, voor zijn afscheid stelt hij een gift op prijs voor de Stichting Imani in Kenya en voor de Stichting Pearl of Mozambique. Een mooie periode in de gezondheidszorg van Chaam wordt afgesloten.

Vrouwen Van Nu Ulicoten fuseren na 88 jaar

s Laura Willems, Els Schmitz en Carla Dirven, het laatste bestuur van VVN Ulicoten Het was een bijzondere avond in de Bremerpoort, woensdag 7 december. De Vrouwen Van Nu Ulicoten, voorheen KVO en daarvoor Boerinnenbond, had haar laatste bijeenkomst als zelfstandige organisatie. Op 1 januari 2017 gaan zij samen verder met de Vrouwen Van Nu Baarle-Nassau en vormen ze samen de Vrouwen Van Nu Baarle-Nassau & Ulicoten. Een moeilijk besluit na 88 jaar zeer goed gefunctioneerd te hebben voor de vrouwen van Ulicoten. Het was een gezellig afsluitingsfeest, met lekker eten, een leuk optreden, een lied, een terugblik en mooie woorden. 87 Leden telde de vereniging nog; 24 daarvan haken af en gaan niet mee naar de nieuwe club. In Baarle worden de vrouwen met open armen ontvangen; de vereniging had een welkomstcadeautje voor ieder nieuw lid gemaakt en ze brachten hun lied verkleed als vrouwtjes van 88 jaar! door Jeanny Wouters Op 14 november 1928 werd de Boerinnenbond in Ulicoten opgericht door Celine GeertsGeerts. Zij was ook de grondlegster van de Boerinnenbond in Brabant en het voorbeeld van Ulicoten kreeg op vele plaatsen navolging, zoals in Baarle. In 1967 werd de naam gewijzigd in Katholieke Vrouwen Organisatie en in 2015 fuseerde de KVO met

om verandering” legde voorzitster Carla Dirven uit aan de leden in haar afscheidsspeech. ”Mede door maatschappelijke en sociale ontwikkelingen is het moeilijk om de bestuursfuncties in te vullen.” Omdat het besef van het belang van een vrouwenvereniging, voor de leefbaarheid van een klein dorp, er nog steeds is, dacht het bestuur na over een oplossing. Die werd gevonden bij de naburige zustervereniging. ”Zij kwamen met het idee om samen te gaan werken” aldus de voorzitster. Om de overgang soepel te laten verlopen gaan vier dames uit Ulicoten het bestuur in Baarle ondersteunen: Ineke van de Ackerveeken, Marie-Louise Jansen, May Verheijen en Julia Smulders gaan deze taak vervullen. Het bestuur van Vrouwen Van Nu Baarle-Nassau werd dank gezegd en samen werd het glas geheven en een toost uitgebracht op het verleden, maar bovenal op de toekomst van de

Vrouwen Van Nu Baarle-Nassau & Ulicoten. BLOEMEN Marja Kusters die al jaren de administratie regelt voor de yogagroep, May Verheijen die zorgde voor goed georganiseerde fietstochten, Julia Smulders die nadat ze gestopt was in het bestuur nog zes jaar haar taken als penningmeester voortzette en Ineke Kormeling, die de ledenadministratie verzorgt en nieuwsbrieven verstuurt, zij kregen allemaal bloemen en een applaus als dank voor hun bijdrage. Het huidige bestuur, Carla Dirven, Els Schmitz en Laura Willems waren aan het begin van de avond al voorzien van een feestelijke corsage. Zij werden toegesproken door Julia Smulders en kregen allen een mooi bloemstukje. Mooie woorden, af en toe zorgend voor een emotioneel moment. Van alle drie de dames passeerde hun levensloop

de landelijke vrouwenorganisatie Vrouwen Van Nu. Die belangengroepering heeft één statuut en één KvK inschrijving, anders dan de voorheen zelfstandige afdelingen. Vandaar dat het samengaan van Ulicoten en Baarle vrij gemakkelijk te realiseren was. VERANDERING ”Na 88 jaar zelfstandig te zijn geweest vraagt de vereniging

s De dames van VVN Baarle-Nassau hadden

s Afscheid en dankwoorden in Ulicoten bij de Vrouwen Van Nu. binnen de vrouwenvereniging in Ulicoten. Voorzitster Carla Dirven is eveneens kringvoorzitster en pakte lokaal de voorzitterstaak weer op toen in 2011 geen bestuursleden gevonden konden worden. Maar met drie personen is er veel werk: ”Carla je hebt ervoor geknokt om onze KVO-afdeling mee over te laten gaan naar de landelijke VVN” verwoorde Julia het treffend. ”Uit ervaring wist jij, dat de steun in de vorm van cursussen die bestuursleden vanuit het provinciaal bestuur kunnen krijgen, belangrijk is. Maar ook op politiek gebied heeft een grote vrouwenvereniging macht en kunnen we voor vrouwen opkomen.” KRACHT Het telefoontje van de voorzitster van Baarle-Nassau Carla Coenders, kwam als geroepen. ”Zullen we samen gaan’ was

haar voorstel. En daar kwam de kracht van Vrouwen Van Nu om de hoek kijken. ”Er is al samen vergaderd, en de vrouwen van Ulicoten voelden zich meteen goed op hun gemak!” Hoewel ze hun best deden, werd het toch emotioneel. ”Je sluit een periode af” zegt Els Schmitz. De laatste jaren hadden de drie laatste bestuursleden het niet gemakkelijk, want dan komt er veel werk op je af. Het bleek moeilijk om steeds nieuwe activiteiten te bedenken en organiseren. ”De maatschappij is zo veranderd in 88 jaar. In de beginjaren waren de activiteiten ’s middags. Nu hebben mensen het druk allemaal, voor veel vrouwen is dit een fijne club. Maar veertigers bijvoorbeeld, die zijn niet geïnteresseerd.” Het oude bestuur van de Vrouwen Van Nu Ulicoten is blij met het samengaan, en trots dat het toch doorgaat!


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.
Ons Weekblad 16-12-2016 by Uitgeverij Em de Jong - Issuu