GESLAAGD DERDE DINER4UNICEF
ää Pagina 16
NAC-NIEUWS
STEUNKAARTENACTIE CHAAMSE HARMONIE
BARDLEY’S CIRCUS NEEMT AFSCHEID VAN FANS
Ons Weekblad ää Pagina 18 en 19
ää Pagina 21
ää Pagina 23
111e jaargang
NR. 5552 - Week 42 Vrijdag 21 oktober 2016
Chris Maes uit Baarle-Hertog deed mee aan WK triatlon Ironman in Hawaii
ss Chris Maes poseert met fiets op Hawaii De 47-jarige atleet Chris Maes uit Baarle-Hertog deed op 8 oktober mee aan het wereldkampioenschap Ironman in Hawaï. Geen kleine prestatie, want daar komt de wereldtop van atleten aan de start. In Maastricht kwalificeerde hij zich voor deze bijzondere Ironman; hij werd daar 4e in een tijd van 9 uur en 54 minuten (3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,4 km lopen). ”Hawaii was een belevenis, een eenmalige ervaring”, zegt hij terug in Baarle. Het was altijd zijn droom. Helaas was hij niet in topconditie en waren de omstandigheden er heel zwaar. 2400 atleten uit 167 landen deden er mee. Zijn tijd: 11 uur en 4 minuten. ”Ik ben blij dat ik heb kunnen finishen. Maar het was mijn slechtste marathon ooit.” In zijn reeks was het goed voor een 165e plaats. (door Jeanny Wouters) Ter vergelijking, om het niveauverschil aan te duiden, geeft hij een voorbeeld. ”In Maastricht kwam de volgende in mijn leeftijdscategorie tien minuten na mij binnen. In Hawaï kwamen in de tien minuten na mij honderd atleten van mijn leeftijd binnen! Het niveau is enorm, daar was ik mij niet helemaal van bewust. De hele wereldtop is daar. Ik had dertigste in mijn categorie willen worden, maar dat is niet realistisch” weet hij nu. ”Mogen deelnemen aan dit wereldkampioenschap op zich is al een hele eer. En het blijft een super evenement, alles is tot in de puntjes geregeld.”
ber deed hij voor het eerst mee aan het Belgisch kampioenschap winterduatlon De Hel van Kasterlee en die won hij gelijk! Hij werd er Belgisch kampioen en het jaar erna weer. Veel publiciteit kreeg hij als rookie Maes, een nieuweling die de wedstrijd won. Daarna was het zaak de topconditie te houden en twee jaar geleden begon hij met zwemmen om ook triatlons te kunnen doen. Op 2 augustus 2015 deed hij zijn eerste Ironman, die van Maastricht en daar werd hij met 10 uur 23 minuten elfde in zijn reeks. Hij kwam toen slechts enkele minuten tekort voor een slot voor Hawaï en besefte dat het heel dichtbij was en dus een droom die misschien ooit wel werkelijk-
ss De medailles van Maastricht en Hawaii met daartussenin de deelnamepenning ROOKIE MAES Tot zijn zevenendertigste was Chris Maes actief als voetballer, maar vroeger hadden ze hem al verteld dat atletiek meer iets voor hem was. Hij speelde onder andere bij de jeugd in de selectie van Willem II. Een zware blessure tijdens zijn overstap naar de Belgische competitie kostte hem zijn profcarrière. Hij begon een eigen bedrijf in de reclame en bleef wel voetballen. In 2009 begon hij met hardlopen met als doel een marathon lopen en binnen drie maanden deed hij daar al aan mee en vestigde gelijk een clubrecord bij ARAC. In decem-
heid worden kon. Een jaar later, op 31 juli 2016 wist Chris wel een slot (startplaats) te halen en was het ticket voor Hawaii binnen. HAWAII Een week voor de wedstrijd vertrok Chris samen met zijn vriendin Helena naar The Big Island in de Stille Oceaan, aan de andere kant van de wereldbol. Ruim dertig uur reizen voor je er bent. Een tijdverschil van 12 uur waaraan je moet wennen. Bij elke Ironman-wedstrijd zijn er andere voorschriften. Zo moest zijn swimsuit aan bepaalde voorwaarden voldoen, niet onder de
knie en niet verder dan de elleboog. En mochten ook geen elastische kousen aan bij het zwemmen. En bij het fietsen was een dicht wiel verboden omwille van de sterke wind. De temperatuur was constant boven de dertig graden met een luchtvochtigheid van 96% en enorm veel wind. In de dagen voorafgaand aan de Ironman-wedstrijd zag hij op de weg voor zijn appartement ook al aan de atleten die daar trainden dat het niveau erg hoog was: van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat werd er met tempo getraind. Het leven op het eiland is duur, er was geen hotelkamer meer te krijgen, net zomin als een auto of scooter te huren, alleen tegen woekerprijzen. Al met al kostte deze mooie ervaring hen nogal wat geld (zeker 6000 euro). Maar overal werden atleten met een Ironman-polsbandje spontaan als helden aangesproken en ’good luck’ gewenst. GEEN SUPERDAG Qua conditie was het geen superdag voor Chris Maes. Zijn tijd bij het zwemmen was goed, 1.19. Bij het fietsen had hij een wattage van 250 willen houden, maar zijn hartslag werd te hoog, dus de laatste 30 km was er een terugval. Ook bij het lopen ging het minder dan verwacht; het tempo voor 4.40 haalde hij niet, het werd 5.20. ”Mijn slechtste marathon ooit.” Onderweg werd er steeds gekoeld met water en ijs, maar dat laatste gaf onvoldoende afkoeling en zorgde voor een brandwondachtige pijn aan de handen. Op de fiets was hij door de zon verbrand ondanks zonnebrandcrème, die overal door de 5000 vrijwilligers werd voorzien. De atleten werden door hen voortdurend uitstekend begeleid, individueel tussen elk onderdeel in. LOODZWAAR De sportarts van Chris had deze eindtijd ingeschat. Zelf had hij op een betere tijd gehoopt. Maar terugkijkend is hij blij dat hij het, ondanks de loodzware omstandigheden, heeft kunnen volhouden. ”Het niveau is zo hoog. Ik ben gewend van te winnen, een podiumplaats te behalen. Maar hier deed echt de top mee.” Volgend jaar gaat hij niet naar Hawaï, mocht hij zich nog eens kwalificeren. Het was een eenmalig iets wat hem betreft. ”Ik ga alleen om te winnen, niet om meegedaan te hebben.” Liever doet hij nog een Ironman in Nice of Barcelona. Dat heeft met het kostenplaatje te maken. Maar ook met zijn privé-omstandigheden. Intussen heeft hij een relatie met zijn Helena en dus ook een nieuw samengesteld gezin met zes kinderen. ”Het is niet te combineren met een fulltime job en een relatie en een huishouden, daar moet je ook veel energie in steken.” Hij heeft geen sponsors. Ze zouden wel welkom zijn, maar hij wil er niet om bedelen, zeker niet als zelfstandige. ”Het was leuk geweest als er een paar waren. Maar het is mijn hobby.” Vasthouden van de conditie wordt moeilijker als de leeftijd stijgt, heeft hij inmiddels ervaren. ”De snelheid zit er nog wel in, maar je moet er meer voor doen om het niveau te houden. Trainen kost veel tijd.” Meedoen aan de Ironman van Hawaï was voor Chris Maes uit Baarle-Hertog een ’once in a lifetime-experience’. ”Ik heb dat
bpost PB- PP
BELGIE(N) - BELGIQUE
ss Helena schilderde als verrassing een aanmoediging op het wegdek in Hawaii
Deze week EXTRA bij uw Weekblad: OKTOBER 2016
krant EDITIE 1 • Ons Weekblad • Weekblad Gilze
en Rijen
• Weekblad Nieuw
ss Een dolgelukkige Chris Maes na binnenkomst: hij heeft het volbracht, Ironman Hawaii
Ginneken
nu gedaan. Het was onmenselijk zwaar, met veel uitvallers. Maar ik kan wel zeggen dat ik bij de beste 2000 van de wereld heb meegedaan!”
MET 320 WANDELAARS
Wandelen over smokkelpaden aan de grens Het was zondag 16 oktober een uitzonderlijke herfstdag en uitzonderlijk was ook de belangstelling voor een wandeling over smokkelpaden langs de grens. Maar liefst 320 wandelliefhebbers hadden zich verzameld op de veel te kleine parking nabij Hoeveijs Vaneleke. Voor boswachter Bart Hoeymans en natuurgids Els Hofkens was het onbegonnen werk om hun stem te laten horen. Wel lieten ze de imposante groep genieten van de prachtige natuur die langs de oevers van de Noordermark en het Merkske te genieten valt. Een sliert stappers van ruim 400 meter lang trok door de gemeentebossen van Merksplas naar de oevers van de Noordermark. Kennis werd gemaakt met twee nieuwe wandelbruggen: eentje naar de historische site van de Vossenberg bij Ginhoven, de andere naar de bovenloop in de richting van de Oude Baan en Zondereigen. In de vallei van het Merkske over de natte beemden, is een knuppel- of vlonderpad van ruim 150 meter aangelegd en dat oogt prima als je daar met zo’n grote groep overheen trekt. We wandelden daar op het grondgebied van Zondereigen langs het Merkske en de grens met Baarle-Nassau. Aan de Nederlandse kant noemt met dit een stiltegebied, maar dat is moeilijk met zo’n omvangrijke groep. EEN TRAKTATIE Was de wandeling op zich al een traktatie, het onverwachte horentje ijs halfweg de wandeling was dat eveneens. Toerisme Merksplas trakteerde vanwege de twintigste verjaardag. (Lees verder op pagina 7)
ss Een lang lint van meer dan 300 meter verplaatst zich langs de grens. foto Karel van Hoof
Weekkalender 2017 Haal uw exemplaar op!
Onze weekkalender is er weer! Haal uw exemplaar vanaf 5 november op. Meer informatie op pagina 3.