VOORSTUDIE HUISVESTING CULTUREEL CENTRUM BAARLE ä Pagina 14
CHAAM EET VOOR HET GOEDE DOEL
BAARLESE LICHTJESTOCHT WAS WEER SUPER
GERARD WOUTERS ERELID GLORIA ATLETIEK
Ons Weekblad ä Pagina 17
ä Pagina 21
ä Pagina 36
111e jaargang
NR. 5549 - Week 39 Vrijdag 30 september 2016
Diamanten paar Corrie en Harrie van den Brandt-Aarts van de gemeente; Harrie maakte de 40 jaar vol en 14 jaar daarvan werkten ze samen. Naast deze functie was hij ook vele jaren brandweercommandant.
s Corrie Aarts en Harrie van den Brandt trouwden 60 jaar geleden in Baarle-Hertog. Zondag 2 oktober vieren Corrie (83) en Harrie (82) van den Brandt hun diamanten huwelijksfeest; precies zestig jaar na dato. Zij doen dat met een viering in de Sint Salvator kapel op Nijhoven, waar Harrie vroeger voetbalde. Daarna volgt een receptie en diner bij Den Engel in Baarle-Nassau. Het diamanten paar woont bijna hun hele huwelijk al aan de Molenstraat, en samen met hen blikken we terug op 60 jaar lief en leed. Het mooiste van al die jaren samen vinden ze dat ze bij mekaar gebleven zijn, ondanks hun zeer verschillende karakters. En de eindconclusie is dat ze het goed gehad hebben. Net als zijn vader werkte Harrie zijn hele leven als ambtenaar voor de gemeente Baarle-Nas-
sau, en hij volgde zijn vader ook op als Hoofd Openbare Werken. Zijn vader was 52 jaar in dienst
s Harrie wijst burgemeester De Hoon-Veelenturf op een oude foto waarop hij met zijn vader en burgemeester De Grauw staat. (fotografie Hanne Dirven)
JUTEN ZAKKEN Het verhaal van hun kennismaking is niet helemaal eenduidig. Harrie zag Corrie voor het eerst op 1 februari 1953, toen hij in opdracht van burgemeester De Grauw 1000 juten zakken moest gaan halen bij de familie Aarts aan de Tommel (nu Donkerstraat). Omdat vader Aarts jong overleden was, zette moeder met hulp van de vier dochters het bedrijf voort, en hij zag daar Corrie lopen op het erf en zij beviel hem wel. Wat later kwamen ze elkaar tegen tijdens een reis georganiseerd door Dré van der Sluis van de Spar; bijna het hele dorp ging mee met de bus van Van Raak, een boottocht maken in Dinant. Harrie zag Corrie zitten met haar armen in het water, en waarschuwde haar dat haar horloge daar niet tegen bestand was. Daar was ze blij om, en toen de bus later aanlegde bij de Tien Billekes in Zandhoven dansten ze samen. Corrie had toen nog verkering met een jongen uit Chaam, maar dat maakte ze snel uit want ze vond Harrie veel leuker! Na drie jaar verkering trouwden ze in de Remigiuskerk en ze gingen inwonen bij oudere mensen aan de Molenstraat, schuin tegenover waar ze nu wonen. OLYMPIA Hun bruiloft herinneren ze zich nog goed. Om 07.00 uur moesten ze al naar de mis voor de overleden ouders in de Remigiuskerk, daarna thuis eten, kapper, omkleden, naar het gemeentehuis, weer naar de kerk. Jules Loots was burgemeester van Baarle-Hertog in die tijd en hij sloot het huwelijk. ’s Middags was het feest bij zaal Olympia bij Jaoneke Adriaansen. ”Om 13.00 uur begon het te regenen”, weet Corrie nog, want ze hadden net de toef bloemen van de bruidswagen op het graf van haar vader gelegd. Anderhalf jaar woonden ze in Baarle-Hertog aan de Molenstraat, efkes aan de Katerstraat en daarna kwamen ze terecht in het huis waar ze nu nog steeds wonen in Baarle-Nassau. Naast de moeder van Corrie. Al snel werd dochter Anja geboren en bleef Corrie thuis om voor haar te zorgen. Daarvoor had ze thuis in de zakkenhandel gewerkt; kloppen en stikken van juten zakken. Haar moeder stopte niet
bpost PB- PP
BELGIE(N) - BELGIQUE
s Corrie en Harrie van den Brandt werden door burgemeester Marjon de Hoon-Veelenturf gefeliciteerd met hun diamanten huwelijk. lang daarna met het bedrijf. STUDIE De eerste jaren van hun huwelijk maakte Harrie een mooie promotie bij de gemeente Baarle-Nassau maar dat had wel als consequentie dat hij moest gaan studeren, iets waar hij vroeger nooit zin in had gehad. Van zijn 23e tot zijn 31e jaar volgde hij vele opleidingen op het gebied van weg- en waterbouwkunde, onder andere schriftelijk en aan de avond MTS in Breda. Om brandweercommandant te kunnen worden moest hij naar de kaderschool in Breda. ”Eigenlijk voelde ik daar niet zoveel voor, maar toen we het daarover hadden in een gesprek met de burgemeester kreeg ik onder de tafel een trap van mijn vader!” In vijf jaar tijd stoomde ’Sooike’, zo werd zijn vader genoemd, hem klaar voor zijn opvolging. ONGERUST De drie zussen van Corrie woonden net als haar moeder in de buurt en zij hadden een heel hechte band, deden veel samen. Nadeel was wel, vond Harrie, dat ze niet veel snapte van mannen. Bijvoorbeeld dat die, als ze een brand geblust hadden, wel eens bleven plakken bij de brandweer. ”Baarle had in die tijd wel 42 cafés”, herinnert Harrie zich. Hij ging nooit alleen op stap, alleen toevallig met de brandweer. Corrie was dan ongerust, want zij moest altijd mee opstaan om de garagedeuren te sluiten als haar man opgeroepen werd. En als het dan lang duurde eer hij weer thuis was, dan gaf dat wel eens woorden. KLEINKINDEREN Toen hun dochter Anja trouwde met Peter had Corrie gehoopt dat zij naast hen zou komen wonen,
maar dat wilden ze niet. Gelukkig bleven ze wel in Baarle wonen en er kwamen drie kleinkinderen: Madolyn, Bridget en Brent. Ook met hen is de band heel hecht. Hun dochter leed aan Borderline en koos er 18 jaar geleden voor om uit het leven te stappen. Dat heeft veel impact op het leven van Corrie en Harrie gehad. Het verlies hebben ze met zijn allen gedragen en heeft hun band alleen verstevigd. De kleinkinderen brachten veel tijd door bij opa en oma. Even overwogen ze nog hun diamanten huwelijk niet te vieren, maar het leven bestaat uit hoogtepunten en dieptepunten en met beide moet je omgaan... SAMEN Biljarten was altijd een grote hobby van Harrie en hij was daar ook heel goed in. Op jonge leeftijd mocht hij met zijn zus Riet mee naar de Muizenval waar hij wel een miljoen caramboles maakte. Jarenlang biljartte hij bij de familie Hoefnagels, en in militaire dienst werd hij bijna biljartkampioen op het door hemzelf georganiseerde kampioenschap in de Harzkamp. Na enige tijd kwam er thuis in de aanbouw van hun huis een biljart te staan, zodat hij niet meer op pad hoefde om te biljarten. Toen hij op 56-jarige leeftijd met pensioen ging kwam de KBO hem vragen om bij hen biljartles te komen geven, en pas drie jaar geleden is Harrie gestopt met biljarten. Corrie was met haar zussen bij het Vrouwengilde van Baarle-Hertog. Ze deed veel samen met haar zussen, maar ook met Harrie. Hij bracht haar met de auto altijd overal naartoe, want ondanks vele pogingen slaagde Corrie er niet in haar rijbewijs te halen. Corrie hield ook van zwemmen en gymmen: ”ik heb
Reparatie rolluik? Motor kapot?
Bel D&T
013-5082442 Bel om GROENBEMESTER te bestellen Oude Bredasebaan 22 I Chaam I Tel. 0161-492772
www.mertensagri.nl me geen minuut verveeld.” Fietsen hebben ze vele jaren samen gedaan, maar sinds Corrie gevallen is vorig jaar zijn ze daarmee gestopt. Hun nieuwe hobby is terrasjes pikken. Drie keer per week doen ze dat, samen met vrienden. ”We doen alles samen, al zestig jaar, we hebben het goed gehad” daarover zijn ze het eens. Samen hebben ze hun verdriet en hun leuke dingen gedeeld en dat al zestig jaar! Proficiat. (Jeanny Wouters)
Oud-strijder Stefan Jezierski overleden In het Sint-Jozefziekenhuis in Westmalle is dinsdag 20 september oud-strijder Stefan Jezierski (91) uit Massenhoven overleden. In 2014 vertelde hij zijn levensverhaal in Ons Weekblad. Pools oud-strijder Stefan Jezierski verliet als 15-jarige jongen zijn vaderland toen de Duitsers binnenvielen in 1939. Als 19-jarig soldaat was hij in Baarle met de Eerste Poolse Pantserdivisie onder leiding van Generaal Maczek, en hij keerde er terug na de oorlog omdat hij een mooi Baarles meisje had ontmoet en met haar ging trouwen!
s Begrafenis met militaire eer door een erewacht van de Poolse troepen in Zagan; zij hebben de tradities van de 1ste Poolse pantserdivisie overgenomen ( foto LtCol Waldemar Kotula) Stefan Jezierski werd geboren in Kalisz (Polen). Hij nam deel
aan de landing in Normandië en bevrijdde talloze Vlaamse ste-
den zoals Aalter en Sint-Niklaas. Ook in Nederland en Duitsland boekte de Eerste Poolse Pantserdivisie grote successen. Stefan Jezierski leerde bij het bevrijdingsfeest in Baarle-Hertog een meisje kennen: Bertha, dochter van Thuur en Phil De Laet-der Kinderen. Na de oorlog werkte Stefan als gedemobiliseerde eerst in een metaalfabriek in Engeland en moest nadien verplicht in de kolenmijn in Waterschei werken om in Vlaanderen
bij zijn vriendin te kunnen blijven. Later hielden ze samen café in Massenhoven. Stefan Jezierski werkte ook lange tijd op het kasteel van Montens in Massenhoven. NOODLOT Jezierski en zijn vrouw kregen twee zonen maar werden in 1979 zwaar getroffen door het noodlot toen de oudste, die Engels gaf in El Salvador, daar op straat werd vermoord. De kerk van Massen-
hoven was toen te klein; Jezierski’s vrouw stierf binnen het jaar van verdriet. Op 11 november 2013 stapte de oud-strijder nog 5 kilometer te voet van Massenhoven naar de wapenstilstandherdenking in Zandhoven nadat hij de bus had gemist. André Jezierski, de zoon van Stefan, zegt over zijn vader: “Hij vertelde niet zo veel over de oorlog. Het laatste jaar kwamen de verhalen vaker, omdat hij aan dementie leed en meer in het verleden begon te leven. Hij verbleef in rust- en verzorgingstehuis Pniël in Pulderbos, maar werd met een longontsteking naar het Sint-Jozefziekenhuis overgebracht, waar hij overleed.” Jezierski was een van de laatst overgebleven soldaten van de Eerste Poolse Pantserdivisie.
s Bevrijder Stefan Jezierski vond zijn bruidje in Baarle-Hertog; de oud-strijder overleed op 91-jarige leeftijd. Twee jaar geleden was hij nog in Baarle bij de herdenking van de bevrijding. (Jeanny Wouters)