INLEVEREN GEREEDSCHAP BIJ VRAAG EN AANBOD
PRIJSUITREIKING BIJ REISBUREAU VAN RAAK
5 T/M 10 FEBRUARI: CARNAVAL IN DE REGIO
ENCLAVE TOERNOOI JUDO BAARLE
Ons Weekblad
ää Pagina 3
ää Pagina 7
ää Pagina 16 t/m 27
ää Pagina 31
111e jaargang
NR. 5515 - Week 5 Vrijdag 5 februari 2016
Waardering voor 30 jaar vrijwilligerswerk in de club
Jos Olislaegers Lid van Verdienste Honden Vereniging Baarle Ze zijn er nog steeds; leden van een vereniging die altijd klaar staan om de club vooruit te helpen. Maakt niet uit wat er moet gebeuren of wanneer, deze leden staan altijd vrijwillig klaar om de vereniging een zetje in de rug te geven. Zo ook Jos Olislaegers; de Alphenaar werd afgelopen maandag 1 februari door zijn club, de Honden Vereniging Baarle, terecht in het zonnetje gezet. SINDS 1985 LID VAN DE CLUB De Honden Vereniging Baarle is in 1982 opgericht. Jos: “In 1985 ben ik lid geworden van de club; zoals de meesten omdat ik mijn hond goed wilde opleiden. Daarna werd mij gevraagd om de opleiding voor instructeur te volgen. Dat heb ik uiteindelijk ruim 17 jaar gedaan, met alle plezier.” Jos (nu bijna 70 jaar) had daarna te kennen geven rond zijn 60e verjaardag hiermee te willen stoppen, maar omdat er te weinig instructeurs waren binnen de vereniging heeft hij er nog een drietal jaar aangeplakt. En daarnaast waren er nog genoeg andere klussen binnen de Honden Vereniging Baarle, waarbij de club op de steun van Jos kon rekenen.
ss Jos Olislaegers Lid van Verdienste
VERBOUWEN EN TERREINONDERHOUD Jos: “De vereniging heeft vele jaren zonder steun van de gemeente moeten werken. Dat betekent dat veranderingen en nieuwe plannen alleen met vrijwilligers opgelost kunnen worden. We
hebben het clubgebouw zelf gezet en ook de volledige omheining is door vrijwilligers binnen de club overeind geholpen. In de periode dat ik nog werkte als burger bij Defensie pakte ik regelmatig een snipperdag om dan op mijn gemak, dikwijls alleen met een muziekje erbij, een aantal uurtjes aan het werk te gaan. Of op zaterdag, samen met Ad Geerts en Dré Broos vroeg beginnen en dan op tijd in de middag weer stoppen. Een pilske erbij en dat werd het toch weer laat! Maar als Ad en Dré de volgende keer weer aan de gang gingen, was alles opgeruimd en bijgeharkt.” Jos zat, naast zijn werk als vrijwilliger, ook nog een tijdje in het bestuur van de vereniging. “Ik heb toen de inkoop van de kantine geregeld.” De laatste jaren heeft Jos met name het terreinonderhoud voor zijn rekening genomen. DE HOND VAN DE PASTOOR Jos heeft nog een mooi verhaal over de hond van de pastoor. In de jaren ’90 was pastoor Smits de
pastoor van de Willibrordusparochie in Alphen. Jos zag dat hij ook een hond had en stelde aan de pastoor voor om de hond mee te nemen naar de hondenclub in Baarle-Nassau. Jos: “Ik heb zelden een hond gezien, die zoveel talent had als deze hond. Binnen 2 maanden haalde deze hond zowel de klasse A (beginnersklas) als de klas B (voor gevorderden). En nadat die hond 3 maanden in de C-klas had doorgebracht haalde ik met wedstrijden meteen bijna de 100% score, heel bijzonder! De hond heeft daarna een angsttrauma opgelopen; tijdens een storm zijn er heel veel dakpannen vanaf de kerk in de pastorietuin terechtgekomen. De hond werd daarna jammer genoeg heel bang.” Jos heeft ondertussen al kennis gemaakt met de nieuwe pastoor Jos Demmers en gevraagd of hij misschien ook een hond heeft (…). HULDIGING TIJDENS LEDENVERGADERING Maandag 1 februari j.l. werd Jos dus door de vereniging in het zonnetje gezet. Voorzitter Ad van Diem dankte Jos voor zijn inzet in al die jaren als vrijwilliger binnen de vereniging. Als dank werd Jos, onder applaus van de overige leden, terecht benoemd tot Lid van Verdienste van de Honden Vereniging Baarle. (Luc van Hoek)
bpost PB- PP
BELGIE(N) - BELGIQUE
Valentijnsdag Zondag 14 februari 2016
Feest in kleine kring rond bijzondere mijlpaal
Theo en Toos Foesenek-Wildhagen 65 jaar getrouwd weer een lange bootreis, nu helemaal rond het Zuid-Afrikaanse Kaap de Goede Hoop.
ss Het briljanten bruidspaar Foesenek-Wildhagen
Op zaterdag 6 februari vieren Theo Foesenek en Toos Wildhagen uit Alphen een wel heel bijzondere gebeurtenis. Welgeteld 65 jaar geleden, op dinsdag 6 februari 1951, stapten zij samen in het huwelijksbootje. En dat is natuurlijk een mijlpaal die gevierd mag worden; een briljant huwelijksfeest wordt niet elke dag gevierd! In verband met de gezondheid van Theo zal dit gebeuren in kleine kring, samen met hun trotse bezit: de vier kinderen met hun gezin; acht kleinkinderen en vier achterkleinkinderen. 65 jaar lief en leed samen delen, een periode waarin veel gebeurde. VAN CHAAM NAAR INDIË Theo werd in 1926 geboren in Chaam, aan de Alphensebaan, als tweede in een gezin van zes kinderen. Na de lagere school ging hij werken bij het grote fruittelersbedrijf van Jan Mulders in Alphen (waar nu de Viola-velden liggen). De Tweede Wereldoorlog barstte los en Europa schudde op z’n grondvesten. Kort na de oorlog kreeg Theo een oproep om zijn dienstplicht te vervullen. In het
najaar van 1946 kwam hij bij de Mariniers in Doorn. En kort nadat de liefde voor Toos Wildhagen opbloeide, werd Theo ingescheept voor een vier weken lange bootreis naar Indië. Het verblijf daar was zeker niet zonder gevaar; er waren regelmatig gewelddadige schermutselingen met het Indonesische volk, wat haar weg zocht naar onafhankelijkheid. In september 1948 keerde Theo behouden terug naar Nederland na
VAN PRINSENBEEK VIA BAARLE-NASSAU NAAR ALPHEN Toos werd in 1927 geboren in Prinsenbeek als dochter in een boerengezin van 9 kinderen, vier meisjes en vijf jongens. Rond haar vierde jaar verhuisde de familie Wildhagen naar Baarle-Nassau. Via een woning op Terover in Alphen kwam het gezin Wildhagen later te wonen aan de Stationstraat. Toos was inmiddels veertien jaar en dan moest er gewerkt worden. Toos: “Zowel thuis als op een ander; wassen, poetsen en boenen. Dat was gewoon zo.” De eerste kennismaking was kort na de oorlog, aan de Chaamseweg. Theo: “Ik was bevriend met Jan Sprangers, Piet Vermeulen en Wim Peeters. Soms was er bij Sprangers en Brock aan de Chaamseweg een bandje, gewoon aan huis.” Maar de echte liefde bloeide daarna op aan de Goedentijd. Toos: “Dat was bij het Café van Sus Boeren; mijn vriendin Joke Brock en Piet Vermeulen waren daar getuige van. Met Joke is de vriendschap al die jaren altijd gebleven!” VAN ALPHEN VIA RILLANDBATH EN WOENSDRECHT WEER TERUG Theo en Toos trouwden op 6 februari 1951 en al een dag later verhuisden ze naar het Zeeuwse Rilland-Bath. Daar in de polder had Theo namelijk weer werk gevonden in de fruitteelt. Ze kregen
werken, weer in de fruitteelt. En daarna in de wegenbouw, bij Reef. Na 3 jaar wegenbouw heb ik nog 13 jaar gewerkt als opperman bij Vromans-van Hal, totdat ik op 58-jarige leeftijd werd afgekeurd.” Toos heeft, naast het grootbrengen van hun drukke gezinnetje, altijd nog gewerkt. Toos: “Poetsen, behangen, appels plukken, op de akker werken, ik heb alles gedaan!”
daar ook een gezinnetje met de geboorte van Frans en later Jacke. En daar beleefden ze ook de verschrikkelijke watersnoodramp van 1953. Theo: “We woonden met VRIJE TIJD ons huisje buiten Rilland-Bath, in VOL GEZELLIGHEID de polder vlak tegen de dijk. In die Ondanks hun drukke werkzaamfebruarinacht van 1953 ging het heden hebben ze ook zeker genotekeer. Aan de andere kant van ten van het leven. Theo: “De carde dijk stond het water helemaal tot de rand. Er woonde iets verder een boer met 5 kinderen, die kinderen zijn allemaal verdronken. We hebben toen echt geluk gehad!” Toos vluchtte met haar zoontje Frans naar Hoogerheide en later naar Alphen, maar Theo moest blijven om mee te helpen. Drie weken later, toen de situatie weer veilig was, werd het gezin herenigd. Na 3 jaar Rilland-Bath verhuisden Theo en Toos Foesenek naar Woensdrecht en werd het gezin uitgebreid met de geboorte van hun zonen Ton en Conny. In 1961 keerden ze terug naar Alphen, naar de Baarleseweg. Theo: “Ik ben toen bij Jan Huijben op de Boslust gaan ss Zo begon het op 6 februari 1951
Meer liefde volgende week in
Ons Weekblad
navalstijd was geweldig; mooie wagens bouwen met ons buurtschap Rabasta, maar ook carnaval vieren; samen met zwager Toon Wildhagen, met Louke van Loon en Toontje de Leijer. En vroeger naar België, dansen bij d’n Orgel. We wisten niet altijd hoe we thuis waren gekomen. Later hebben we met zijn zessen, met Louke en Marieke van Loon en Piet en Joke Vermeulen veel gereisd, zoals met de bus naar Wittenberg of Zuid-Duitsland. Maar ook samen veel gefietst en gewandeld.” VAN BAARLESEWEG VIA HOFSTADE NAAR DE HOOGT Nadat Theo en Toos vanuit de Baarleseweg naar de seniorenwoning aan de Hofstade verhuisden, maakten ze bijna vier jaar geleden de stap naar Woonzorgcomplex de Hoogt. Daar bewonen ze nu naar alle tevredenheid een ruim appartement. De broze gezondheid van Theo laat veel activiteiten niet meer toe. Theo: “Maar dat is niet zo erg, ik zit hier goed op de bank en ik heb een mooi uitzicht!” Toos is nog goed gezond en actief. Naast gymen en jeu de boules legt ze ook regelmatig een kaartje in het Grand-Café van de Hoogt. In het weekend van hun 65-jarig huwelijk gaan ze met hun hele gezin het jubileum vieren met een samenzijn bij De Villa in Alphen. Toos: “We hebben het goed gehad en we hebben het nog steeds goed!” Namens Ons Weekblad nog vele jaren samen toegewenst! (Luc van Hoek)