STICHTING ERBIJ IN MAASMECHELEN
Pagina
7
GOUDEN FAMILIETRADITIE IN CHAAM
AD VAN HEES OPNIEUW DOELKONING
Pagina
Pagina
19
27
Optiek Czyzewski heeft OOG voor HOREN • Star geregistreerd • Hoorprof gecertificeerd Chaamseweg 74, Baarle-Nassau, T. 013-5078792
Ons Weekblad 109 e jaargang
NR. 5443 - Week 38 Vrijdag 19 september 2014
9e Dassepop onder een stralend zonnetje
peroord, die in oktober opnieuw naar Guatemala gaat om er vrijwilligerswerk te doen, was bij Dassepop aanwezig en in de bartent waren foto's van kinderen uit Guatemala opgehangen. Frank Koijen, die vorige zondag voor veel geld zijn baard doneerde aan dit goede doel, was aanwezig met baardloos gezicht. De lange snor en sik die de barbier van Wallys Barbershop had laten staan zijn door hem zelf afgeschoren na het vele commentaar dat hij kreeg. Het Dassepopprogramma werd aan elkaar gepraat door spreekstalmeester Louis van den Boogaart die ook een beginnende baard toonde: “dat levert goed op heb ik gehoord.” Jorinda van der Velden en Titia Smeekens, twee van de organisatoren.
Lekker in het gras genieten van zon en muziek.
De kinderen leefden zich uit in het speeltuintje, werden mooi geschminkt of speelden op de springkussens en pannavoetbal of gewoon voetbal op het grote veld. Terwijl ouders genoten van muziek, een drankje en gezelschap van vele mede-muziekliefhebbers tijdens de 9e editie van Dassepop. Met drie bands, schmink, een goed doel en educatief element op een zondagmiddag in het park een succesformule die nog lang mee kan. Onder een stralende zon was het weer heel druk in het park aan de Dasseburcht in Baarle zondag 14 september. De organisatoren van stichting Dassepop zouden toch graag wat vernieuwing zien. “Volgend jaar organiseren we het voor de tiende keer, nog steeds met dezelfde ploeg. Onze ideeën raken uitgeput, we zouden graag wat nieuwe mensen in onze organisatie hebben.”
ficieel begint is het meestal nog niet druk in het park. Muziekinstrumenten en geluidsinstallaties worden uitgepakt, de bar in gereedheid gebracht net als de kas. De frietwagen stond op een andere plek, Syllie Faces zat direct naast de bar-tent. In het midden van het terrein een grote wit-geel gestreepte puntdaktent om te schuilen voor zon of regen. Op het stenen verhoog van het park staat de podiumtent, zwart met oranje puntdak met Dassepop er op. Elk jaar zijn er de voorbije jaren dingen veranderd en verbeterd, elk jaar is Dassepop anders. Muziek is de verbindende factor. De eerste band heeft het altijd het moeilijkst. Het publiek druppelt langzaam binnen, moet nog warmdraaien. De band Serena-
Vooral de zoektocht naar nieuwe bandjes was een beetje moeizaam dit jaar. Dassepop heeft de intentie om elk jaar nieuwe bands te laten komen spelen. Liefst bands die een relatie hebben met Baarle of die uit de directe omtrek komen. “We blijven
een beetje in hetzelfde genre” zegt Jorinda van der Velden namens de organisatie. “Wat jonge mensen erbij kan leuke nieuwe dingen opleveren.”
SERENADER Om 14.00 uur als Dassepop of-
der beet dit jaar de spits af. Eric van der Gijp en Arjan de Vos, twee gitaristen/zangers die al jaren samen muziek maken maar onlangs besloten er een bassist en drummer bij te zoeken om een echte band te vormen. Alex Heikamp is de bassist, Willem van Sas uit Baarle-Nassau, die van de Willem's band ja, werd de drummer en zo kwamen ze op Dassepop terecht.
GOED DOEL Elk jaar kiest Dassepop een goed doel om een deel van de opbrengst aan te doneren want een stichting is er niet om winst te maken. Stichting T.E.S.S. Unlimited, de organisatie die in Guatemala actief is onder andere voor kinderen met een hazenlip, is dit jaar het goede doel. Giselle Schil-
In de woonkamer van pater Fons Geerts staan allerlei spulletjes her en der gegroepeerd. Er wordt duidelijk geruimd en ingepakt. Familieleden komen nog langs legt hij uit. Samen met zijn zus Annie woonde hij jarenlang in het ouderlijk huis en alle spullen van zijn ouders bleven bij hen in gebruik. Zijn zus is inmiddels overleden en nu hij vertrekt wordt alles verdeeld en opgeruimd. Zijn boeken en eigen spullen staan al ingepakt klaar voor de verhuizing. “Met het dorpsontbijt de laatste zondag van oktober kom ik weer terug
hoor, ik logeer dan bij mijn broer Wim.” Pater Fons Geerts gaat reizen met het openbaar vervoer en verkoopt zijn auto, want in de stad durft hij niet meer te rijden.
GELOOF Zijn heupen zijn niet zo goed meer, en al die altaren hebben trappen, dat wordt problematisch voor de priester. “Veel mensen gaan met 65 op pensioen en ik ben nu 83” lacht hij. “Ik heb ervan genoten hier, ben geboren in dit dorp. De laatste jaren heb ik nog veel familie bezocht in België, ne-
De 83-jarige father Fons Geerts neemt 28 september afscheid van Ulicoten.
ven en nichten, leeftijdgenoten. Die mankeren ook van alles.” Of hij zijn familie niet gaat missen in dat verre Oosterbeek? “Daar wonen 60 collega's, dat is ook een familie voor mij. Ik heb met hen op het seminarie gezeten en in Oost-Afrika gewerkt. Mill Hillers rusten in eigen land, daarom hebben wij een verzorgingshuis hier.” Het geloof, dat wil hij benadrukken, heeft hem gesteund het zo lang vol te houden. “Jezus deed ook ontwikkelingswerk, de boodschap was die van zijn vader. Zonder steun van het geloof was dit niet mogelijk geweest voor mij. Het geloof was de basis, niet eten, drinken of geld. Je was als Europeaan, weg van je eigen volk, best eenzaam in Afrika.”
TWEE MAANDEN ONDERWEG Verhalen over zijn werk in dat verre Afrika schudt hij zo uit zijn mouw. Bijvoorbeeld over de reis er naartoe. In Marseille ging hij op de boot, maar het Suezkanaal was dicht en daarom moesten ze helemaal rondom het continent varen en waren ze twee maanden onderweg naar Oeganda! Hij had een goede pastoor daar, afkomstig uit
Made. De parochie was zo groot als heel Nederland en in Oeganda spreken de stammen veertig verschillende talen. Het duurde een half jaar eer hij het Lano onder de knie had. Per motor verplaatste hij zich daar, een motor gekocht van het geld dat de gelovigen in Ulicoten voor hem ingezameld hadden, onder andere op fancy fairs voor de missie. Toen hij later zelf pastoor werd, kocht hij een auto. “Ik heb de mensen daar uitgelegd dat ik alleen moeders die moesten bevallen naar het ziekenhuis vervoerde, niet alle zieken. De reden daarvoor was dat mijn eigen moeder haar moeder verloor bij de bevalling. Ik nam altijd een plaatselijke vroedvrouw mee, en er zijn wel wat kindjes langs de weg geboren.”
ETAGO In Kenia werkte hij op de missiepost bij Etago, hij bouwde er scholen, er werden veel Kenianen opgeleid. “Toen ik wegging waren er genoeg mensen van daar om het werk over te nemen. Het draait allemaal door daar, daar ben ik blij om. Dat heb ik ook van het begin af aan gezegd: ik kom niet om hun
Pater Fons Geerts samen met pastoor Joost de Bont bij het laatste Bernardusoctaaf.
België- Belgique PB 2380 Ravels 1 BC 9516
CONTAINERS EN LOSZAND De tweede band, afkomstig uit Breda, had ook een oude bekende meegebracht: drummer Theo Streng uit Chaam. Zij waren een tijd op zoek naar een zanger en vonden die een tijdje geleden in Arian van den Dries. Sinds januari zijn ze samen aan het optreden, en het publiek van Dassepop reageerde enthousiast op het gevarieerde repertoire. De dag werd afgesloten door coverband LosZand en zij kregen de danslustigen aan het dansen. Ook hier een bekende uit de regio, Aries Vermeer uit Galder. De saxofonist van LosZand Yannick Smits sprong geregeld van het podium om tussen de mensen midden in het publiek of in het los zand van de speeltuin, zijn vrolijke noten uit te strooien. Op tijd stoppen is een gewoonte waar de Dasse-
Pater Fons Geerts gaat Ulicoten verlaten Eigenlijk wilde Fons Geerts uit Ulicoten veearts worden, maar op de middelbare school hadden ze een missieclub en dat bracht hem op het idee dat missionaris ook wel een mooi beroep zou zijn. In 1956 werd hij priester gewijd en direct daarna uitgezonden naar Oeganda waar hij 19 jaar werkte totdat Idi Amin hem het land uitzette. Daarna kwam hij op een missiepost in Kenia waar hij 24 jaar actief was. Na zijn missiejaren werkte pater Geerts nog 15 jaar mee in de parochies Ulicoten, Baarle, Alphen, Chaam en Gilze. Op 83-jarige leeftijd heeft hij de keuze gemaakt om terug te gaan naar het klooster in Oosterbeek, het rusthuis van de paters van Mill Hill, de orde waar hij destijds voor koos. Op zondag 28 september gaat hij zelf voor in zijn afscheidsviering in de Bernarduskerk in Ulicoten. Na de dienst is er gelegenheid hem de hand te drukken en op 30 september vertrekt hij definitief.
PORT BETAALD BAARLE-NASSAU
plaats in te nemen maar om door te gaan met het werk van Jezus, het geloof doorgeven als volgeling.” Nog steeds is hij betrokken bij het Etago scholingsproject waarvoor hij nog steeds geld inzamelt. “We bouwden eerst scholen van klei en stro, later werden dat daken van golfplaten en nu zijn ze toe aan stenen muren. Wij helpen ze met een bijdrage maar ze moeten zelf ook een deel bijeen brengen. Kerkjes hebben we er ook gebouwd, maar die worden ook gebruikt als parochiehuis. De hele week heeft het gebouw allerlei functies en op zondag wordt er de mis gedaan. Die duurt dan lang, want dat willen ze graag. Ze reizen ver om deze bij te wonen, dan moet dat niet met een half uur gedaan zijn. Twee dingen heb je in Afrika volop: tijd en kilometers. Niemand kijkt naar tijd, de zon is de klok. Ze zitten te buurten totdat het begint, zitten er met baby's, lopen rond, dat kan daar allemaal.”
ANDER LEVEN “Na de missie had ik gehoopt iets te kunnen doen in de regio, te helpen zonder een eigen parochie als verantwoordelijkheid te hebben. En dat is gelukt, 15 jaar. Ja, het is heel mooi geweest.”Zijn ogen glimmen als hij dit zegt en een blije lach breekt door op zijn gezicht. Hij zal Ulicoten zeker missen. Terugkijkend en vragend naar de beste tijd zegt hij aarzelend: “mijn leven is eigenlijk Afrika geweest. Ik heb er erg moeten wennen, het is zo'n ander leven. Die mensen zijn niet beter of slechter, ánders! Als je dat accepteert kun je gelukkig zijn. Ik leefde er in een dorp, was er hartstikke welkom, ik voelde me thuis. De mensen zijn er gastvrij, ze eten van eigen velden en koeien, ik ging vaak mee op de boerderij kijken. Ze hebben
Presentator Louis van den Boogaart is ook al 9 jaar actief bij Dassepop. pop organisatie zich altijd netjes aan houdt. Dit jaar was er ruimte voor een paar extra nummers en aan het eind van de avond stond de 'dansvloer' vooraan bij het podium helemaal vol dansende mensen! Vanwege de aangename temperatuur bleef het tot het einde druk in het park. Een mooie afsluiter voor deze negende Dassepop editie. (Jeanny Wouters)
geen woord voor God, die noemen ze Schepper.” Tot besluit nog een laatste terugblik, die te maken heeft met tovenaars en medicijnmannen. “Honger is niet het grootste probleem in Afrika, ziektes ook niet. Angst is een groot probleem. Ze geloven in geesten die onheil en geluk brengen. Dat zit er heel diep in, dat is jammer. Hun doden begraven ze rond de hut, hun voorouders horen er dan nog steeds bij.” We kunnen nog uren praten over de missie, maar het wordt tijd om afscheid te nemen. Op zondag 28 september hoopt pater Fons Geerts veel bekenden te zien bij zijn afscheid. Iedereen is welkom ook na de dienst voor de kleine receptie, om even een drankje te drinken met pater Fons Geerts. (Jeanny Wouters)
Theater Den Heuvel Alphen Klein podium
GROTE ARTIESTEN kaartverkoop: www.denheuvel.org T. 013 - 508 1608
Dé kunst- en klikgebittenspecialist! Alphen 013 - 508 1413 Baarle-Nassau 013 - 76 20 200 (NL) 014 - 69 80 02 (BE)
www.ubentuniek.nl