2022 Week 4 woensdag 26 januari
106 e jaargang DE NIEUWSKLOK HEEFT ER EEN DICHTER BIJ: BART VAN DEN OORD
MARGRIET DE BEUS: DE DOKTER DIE EEN STAPJE EXTRA ZET
HORECA MOERGESTEL LAAT VAN ZICH HOREN MET LUDIEKE KOFFIETAFEL
3
9
21
vacatures in de regio
24-28
NEDERLANDSE ‘BIRDY’ ANNA VERHOEVEN, TIEN JAAR VERDER
“Hé Anna: doe je nog zingen?” Rode loper Er rolde een comfortabele rode loper uit voor de piepjonge muzikante: optredens bij De Wereld Draait Door, interviews en een clipopname. “Bij platenmaatschappij Universal tekende ik voor drie albums en ik kreeg een heel begeleidingsteam. Nu denk ik nog weleens dat het best vreemd was, hoe dat ging. Het legt een enorme druk op zo’n jong meisje…”, zo realiseert ze zich nu. De eerste EP was net klaar toen het bericht kwam dat Universal overal de stekker uit trok. Het team rondom de verbijsterde Anna werd in zijn geheel ontslagen. “Ik had geen benul wat er speelde. Ik dacht dat ik misschien toch niet goed genoeg was. Pas járen later hoorde ik dat de maat-
Deze week bij uw weekblad! Extra bijlage Brasserie het Verlangen.
schappij er slecht voorstond toen en dat er gewoon bezuinigd moest worden. Het was heel heftig: want ik moest ineens alleen naar DWDD, de andere platen gingen niet door, de hele promotiemachine viel stil. Lees verder op pagina 3
Anna heeft veel geleerd aan het Rock City Institute. Ook zakelijk: ”Mij pakken ze niet nog een keer!”
Vrijwel exact tien jaar geleden werd Anna Verhoeven, toen 13-jarig muziektalent, de Nederlandse Birdy. De grote Hilversumse beloftes draaiden echter uit op een deceptie voor Anna. Maar nu is ze weer helemaal terug! DOOR RENS VAN GINNEKEN Een ruimte vol piano’s en bladmuziek, achter een woonhuis in landelijk Haaren. Haar vader verzorgt hier zijn pianolessen en dochter Anna zette hier als kind haar eerste, bijna heimelijke stapjes in de
muziek, met zelfbedachte liedjes. “Niemand mocht het nog horen, al droomde ik al wel van een groot publiek, als een soort Amy Winehouse”, aldus de goedlachse muzikante. Op de achtergrond klinkt het sfeervolle en verrassend volwas-
sen ‘This is my day’ van Anna’s debuutalbum uit 2013. “Ik kon er lang niet naar luisteren, ik was heel kritisch op mezelf. Nu besef ik dat ik hiermee toch het beste van de Anna van 2013 heb opgenomen.” Voor Anna werd de muziek ineens héél belangrijk toen ze eind 2011 meedeed aan de door deejay Giel Beelen gestarte wedstrijd/ zoektocht naar ’de Nederlandse Birdy’, geïnspireerd door de jon-
ge Britse zangeres Birdy, die een grote hit had met ‘Skinny Love’. Buiten haar eigen verwachting belandde Anna in de halve finale en won ze deze met het liedje ‘Signal’ van Laura Jansen. “Mijn droom kwam door deze wedstrijd in een stroomversnelling. Een prachtkans, hoewel het achteraf bezien voor mij beter was geweest om dit een paar jaar later mee te maken”, vertelt ze.
Anna won de ’Birdy-zoektocht’ die dj Giel Beelen had opgezet.
MARLOES SMITS EN JOS CREUSEN TOEGEVOEGD AAN CORRESPONDENTENBESTAND
De Nieuwsklok krijgt versterking De Nieuwsklok heeft er twee correspondenten bij! Jos Creusen verzorgt vanaf onze volgende uitgave om de week een column en is ook beschikbaar voor het schrijven van (nieuws)artikelen. Marloes Smits is als tweedejaars studente journalistiek allround inzetbaar. Hieronder stellen wij hen aan u voor. En kijkt u vooral ook even op pagina 3: want daar introduceren we nog een nieuwe medewerker in de persoon van Bart van den Oord! Marloes Smits ”Hoi! Vorige week stond mijn allereerste artikel voor de Nieuwsklok op de voorpagina. Als nieuwe correspondent stel ik me graag even voor. Ik ben Marloes Smits, 18 jaar en studeer journalistiek aan de Fontys in Tilburg. Ik woon echter nog steeds, zoals mijn hele leven al, in Oisterwijk. Momenteel zit ik in mijn tweede jaar en heb ik net mijn eerste stage afgerond bij een lokale weekkrant in Zundert. Daar heb ik ontdekt hoe leuk het is om lokaal nieuws te maken en
Marloes Smits
zo ben ik terecht gekomen bij de Nieuwsklok. Mijn interesses zijn vrij breed, dus ik zal waarschijnlijk met veel diverse onderwerpen aan de slag gaan. In mijn vrije tijd schrijf ik verschillende boeken en kortverhalen; inmiddels zijn er al twee kortverhalen verschenen bij Books and Butterflies. Verder zit ik al meer dan tien jaar op atletiek bij Taxandria, waar ik ook elke zaterdag training geef aan kinderen tot 12 jaar. Ook vind ik het heel erg leuk om te lezen, dit doe ik zowel in het Nederlands als in het Engels. Sinds 2018 werk ik bij de Albert Heijn waar ik begon als vakkenvuller en nu bij de bakkerij en de kaasafdeling te vinden ben. En vanaf nu ga ik dus ook aan de slag als correspondent voor de Nieuwsklok. Dat was alles wat je over mij, als nieuwe correspondent/verslaggever, moet weten! Wie weet zien we elkaar binnenkort voor een mooi verhaal!”
Jos Creusen
Van ’t Jap nòr d’n K’nèènenbèèrg Volgende week start Jos Creusen met de column ‘Meepsaant’ in de Nieuwsklok. Met deze tweewekelijkse column wisselt hij Frans Kapteijns af. In de edities dat Jos verschijnt, verschijnt Frans niet en vice versa. Jos is grondlegger van de GUO-concerten. Nog steeds is hij hierbij nauw betrokken. Toeval wil dat Frans dat ook is, als voorzitter van Stichting Podiumkunsten Oisterwijk die de GUO-concerten bestuurt. Daar zo ongeveer houden hun overeenkomsten op. Want waar ‘Boswachter Frans’ in zijn rubriek ’Natuursprokkels’ schrijft over zijn geliefde natuur
om zich heen, schrijft Jos over alles en iedereen met als insteek zijn geliefde Oisterwijk toen en nu, haar inwoners, hun ‘eigen aardigheden’, inclusief hun ‘zaachte G’. Zijn eerste bijdrage heet ‘Klèèn Klumkes’. Waarom blijkt volgende week. Jos schoot wortel in ’t Jap, maar woont in d’n K’nèènenbèèrg. En terecht, want hij heeft vier (uitgevlogen) kinderen. Van ’t Jap nòr D’n Knèènenbèèrg: volgens sommigen ‘a giant leap for mankind’, volgens Jos ‘a small step for man’. Omdat het ‘de Goudkust’ niet is. Hij nam zelfs een omweg via België. Want onze wereld is één groot dorp. Als Joske was hij bij de Rakkers, maar zijn uren buiten de Sint-Jozef jongensschool sleet hij op het trapveldje van de Schout van de Wouwstraat. Het voetbalvirus bracht hem bij Audacia. De kiem als concertorganisator legde hij eind jaren zeventig in jongerencentrum Trefcentrum. Dat liep in de jaren tachtig uit op een gastprogrammeurschap voor concertseries in de Studiozaal van Stadsschouwburg Tilburg. Als nazaat van analfabete oorlogsvluchteling ‘Sjefke d’n Bels’ studeerde hij taalwetenschap met als expertise taalverwerving en een zwak voor oorlogsvluchte-
lingen. Als ‘ervaringsdeskundige’ wilde hij betekenisvol verschil maken. Na interims in onderwijs en journalistiek (bij de voorloper van het Brabants Dagblad), ‘emigreerde’ hij naar meertalig Brussel om er adviseur voor docenten van biculturele scholen te worden en vervolgens wetenschappelijk docent, methode-ontwikkelaar en onderzoeker Taal, Onderwijs & Migratie aan KU Leuven. Hij publiceerde in vaktijdschriften en boeken en was hoofdredacteur van multicultureel kwartaalblad Talen’T.
Terug in Nederland werd hij landelijk manager en adviseur taaltoetsing en -examinering in opdracht van ministeries. Afgelopen jaren deed hij enkele interims voordat hij met prepensioen ging. Maar hij bleef concertorganisator en literair auteur. In zijn roman ‘Dikke.Pret. Bonanza.’ vervatte hij zijn wedervaren in Moergestel via België tot in Oisterwijk. Gevolg: jubelrecensies en een nominatie voor ‘De Zachte G-Prijs’ van Erfgoed Brabant. Zie verder www.joscreusen.nl.
De bar is altijd open. bourgonjekeukens.nl