2020 Week 40 Woensdag 30 september
58e jaargang GASTLES VAN SCHRIJVER ERIK VAN VOS
BJÖRN KOREMAN DROOMT VAN OLYMPISCHE MARATHON
VERA WANDEL KAMPIOEN IN TSJECHIË
3
11
14
Uw lokale woningmakelaar
GRATIS WAARDEBEPALING
Bel 0162 - 580 680 - Raamsdonksveer www.eramakelaardijamerstreek.nl
MARIAN WITTE EEN JAAR BURGEMEESTER IN GEERTRUIDENBERG
“Ik voel me hier op mijn plek, als een vis in het water”
Er zat een lange tijd tussen het voordragen en de uiteindelijke installatie op 4 oktober. Witte gebruikte de zomervakantie om een huis te zoeken en kopen en het eigen huis te verkopen. Een nieuwe start werd gemaakt, al was lang niet alles nieuw toen ze van start ging. “Wethouder of burgemeester is natuurlijk een hele andere rol. Daar moet je ook in groeien. Maar vanaf de eerste dag voelde het al heel vertrouwd. Als een jas die past, ik zat meteen op mijn plek. Natuurlijk zijn dingen anders als je het vergelijkt met Oosterhout. Dan wil ik ook steeds achterhalen hoe het hier zit, waarom dat zo is. Niks is zo vervelend als iemand die binnenkomt en die meteen gaat vertellen hoe het ook kan. Er zijn vaak redenen waarom dingen anders georganiseerd zijn.”
Burgemeester Marian Witte. (foto: Brandrs)
Van de functie wist Witte al het nodige, want in Oosterhout was ze een paar jaar locoburgemeester. “Ik had alle trainingen van de veiligheidsregio al gehad, dat was wel een geluk in deze crisis. Je moet er niet aan denken om in deze tijd onervaren in te stappen. Ik heb ervaring in crisisbeheersing, als vervanger op openbare orde en veiligheid. Ik had eigenlijk alles al gedaan, tot alle ICT-systemen die ik al kende. Dat scheelt een hoop energie. Dat ik in twintig jaar tijd al een hoop heb gezien helpt ook wel als zo’n politieke crisis komt. Je kan er niet altijd iets mee, maar je weet wel hoe dingen kunnen lopen.” Dat laatste is niet met alles het geval. Met corona had niemand rekening gehouden toen Witte begon als burgemeester. Zelf kreeg ze het ook en moest ze het werk uiteindelijk meerdere weken helemaal loslaten. “Ik ben vijf weken thuis geweest en heb drie weken mijn taken neer moeten leggen,” zegt ze. Het was met tegenzin, maar kon echt niet anders. “Het voelde heel vervelend. Alsof je een zinkend schip verlaat als kapitein, dat hoort niet. Je bent niet onmisbaar, maar wil niet zomaar opzij stappen. Uiteindelijk ben ik eigenlijk te lang doorgegaan. Maar dat is ook de aard van het beestje. En na vijf weken thuis ben ik weer begonnen. Dan kom je tot de conclusie dat je van alles wil,
maar het lijf zegt: nog even niet. Je moet gaan doseren, loopt tegen eigen grenzen aan. Wat dat betreft is het eerste jaar ook een les geweest, omdat er zaken zijn waar je geen vat op hebt. Het was één grote acceptatie, een les in berusting, grenzen en dat soort dingen. Dat is echt niet mijn ding, maar je moet wel.” Cadeautje Ondanks de negatieve punten ziet Witte ook op die momenten nog positieve gebeurtenissen. Carnaval is wat dat betreft het ultieme voorbeeld. Ze stond in Geertruidenberg op de dag van de optocht toen er gebeld werd vanuit Raamsdonk omdat de optocht daar niet door zou gaan. “De mensen waren echt verdrietig, ik kreeg de vraag of ik kon komen. Mensen van buitenaf – wij noemen dat oneerbiedig de bovensloters – snappen niet wat voor impact dat heeft. Er is zo lang samen gebouwd, er zit een heel verhaal achter. En dan gaat het niet door. Bij het crisisoverleg in de avond kwam het idee om een paar dagen later een gezamenlijke optocht te rijden. Het werd de dikste optocht ooit, met veel wagens. Dat was echt een cadeautje.” “Ik kom mensen tegen die hameren op het verschil van de kernen. Dat vind ik zonde. We hebben met elkaar eigenlijk alles. En de eigen identiteit mag je uitvergroten, want
iedere kern heeft echt kwaliteiten. We mogen echt trots zijn op wat me met z’n drieën hebben in de gemeente. Dat is voor mij van het begin af aan ook wel een missie, dat mensen trotser zijn op wat ze hier hebben. In Oosterhout wordt bijvoorbeeld heel veel georganiseerd. Maar hier is dat nog meer, heb ik het idee.” Witte heeft meer missies. Binnen de organisatie is ze aangenaam verrast door hoe loyaal mensen zijn en dat er ‘belachelijk hard gewerkt wordt’. Maar er is ook een uitdaging, omdat de gemeente constant moet blijven werven om de organisatie gevuld te houden. “De organisatie op orde houden is een ding.” Ook de naam van industrieterrein Dombosch valt regelmatig. “Veel mensen onderschatten het. Maar Dombosch 1 en 2 zijn samen het vierde grootste bedrijventerrein van West-Brabant. En dan heb ik het niet eens over de andere werkgelegenheid. Wat dat betreft mogen wij best iets meer op de trom slaan, wij zijn er en hebben een belang. We zitten aan de snelwegen en aan het water en hebben net zoveel banen als potentieel werkenden. Dat is best wel uniek. We moeten kijken hoe we wat meer in the picture komen.” Politieke crisis Nu komt de gemeente vooral ‘in the picture’ met de huidige gemeente-
Waardering De agenda van Witte is inmiddels weer flink gevuld, sinds een paar weken werkt ze weer fulltime. En die volle agenda vol verschillende onderwerpen en activiteiten maakt
HET•HOGE•VEER
ook voor ZORG•AAN•HUIS 0162-513450 www.hogeveer.nl
De Woonkrant
is een uitgave van
van Uitgeverij Em.
NAJAAR 2020
2020
N O O nt nt O WW kra kN N ra O WO Uitgeverij Em. de 34 Tel. 013-50755 bv • Baarle-Na sau •Jong ssau • Tel. 013-50755 de Jong bv • Baarle-Nas 34
NAJAAR 2020
DEZE WEEK IN UW BRIEVENBUS: NAJAAR
DOOR FABIAN EIJKHOUT RAAMSDONKSVEER - Witte was al zeker dat ze geen vierde periode wethouder wilde zijn in Oosterhout. “Dat wist de partij ook. Het is voor mezelf niet goed, maar ook voor de gemeente niet goed. Dan zit je te lang.” Ze keek wat de volgende stap zou zijn en toen kwamen ‘de buren’ voorbij. “En die komen niet zo vaak voorbij.” Het sollicitatieproces was spannend. Omdat er veel andere sollicitanten waren, maar ook omdat Witte wel wat risico’s nam. “Ik heb foto’s gemaakt op plekken in de gemeente. Ik ken hier wat mensen. Sommigen hebben mij ook gezien en die vroegen bijvoorbeeld wat ik daar deed op de Markt in Geertruidenberg. Maar dat was ook wel leuk. En dan is het spannend, afwachten is het enige wat je kan doen. Dan volgt een bijzondere avond. Je weet dat je één van de twee bent.” Uiteindelijk kreeg ze te horen dat ze voorgedragen was als nieuwe burgemeester. Die avond had ze een fractievergadering. Het nieuws uit Geertruidenberg liet nog op zich wachten, de fractievoorzitter was vervolgens de rondvraag aan het rekken. En rekken. Na een telefoontje gaf Witte aan ‘nog wel iets te hebben’. “Iedereen was er even stil van. Ze gunden het me van harte, maar ik heb wel onderschat hoe erg ze het vonden dat ik wegging. Het is ook wel mooi, ik heb in negen jaar als raadslid en negen jaar als wethouder iets toegevoegd.”
raad en het gedoe dat daar al een tijdje is. ‘Er is altijd wat daar, hè,’ krijgt de burgemeester weleens te horen als ze ergens komt, ook in Oosterhout bijvoorbeeld. “Dat vind ik echt jammer. De afgelopen jaren is het best wel rustig geweest. Het is een imago waar we echt vanaf moeten. Er is niet altijd wat in Den Berg. Mensen lezen de krant, lezen dan een stukje en zeggen dan: het gaat weer lekker bij jullie. Maar er is nog zoveel meer te vertellen. Veel meer!” Toch gaat het ook even over die politieke crisis. Het is een onderdeel van het eerste jaar van Witte als burgemeester in de gemeente. Een bescheiden rol, blijkt ook uit een artikel uit 1997 dat ze van een medewerker kreeg. “Dat ging over de perikelen in Geertruidenberg in de periode daarvoor. Het was nuanceren, dat je het als burgemeester nooit kan fiksen. Je kunt reflecteren met mensen, je kunt ze proberen te helpen. Maar meer kun je eigenlijk niet. Er is het gevaar dat je als burgemeester met de vuist op tafel slaat en zegt: nu is het klaar. Maar wat dan? Er zijn negentien volwassen mensen die best wel weten waar ze heen willen. Je kan het niet afdwingen. Mijn rol is ondersteunend. Als ze niet vooruitkomen kan ik ze wel met de neus op de feiten drukken: wat ga je doen? De gemeente heeft een goed bestuur nodig, met continuïteit. Een bestuur dat besluiten neemt. Maar dat moet ik ze nageven. De dag dat alles in de soep draaide, de coalitie viel en de wethouder opstapte, is de vergadering doorgegaan en zijn er besluiten genomen. Ze kunnen het wel.” De komende tijd moeten er nog belangrijke keuzes gemaakt worden, ook omdat er bijvoorbeeld een aanzienlijk financieel tekort is. “Het bestuursmodel dat ze kiezen is dus best spannend. Hoe kom je daarin tot keuzes zonder coalitie, maar met raadsbreed werken. Als het lukt ga je van een dikke politieke crisis naar een hypermoderne manier van besturen. En ik denk dat ze het nog kunnen ook. Het is in ieder geval mooi om te zien dat we niet stuurloos zijn, ook al is er geen coalitie. De raad is in staat besluiten te nemen. Dat is ook belangrijk, we kunnen het ons niet veroorloven dat alles plat komt te liggen.”
kra nt
Op 4 oktober 2019 werd Marian Witte geïnstalleerd als nieuwe burgemeester van de gemeente Geertruidenberg. In haar eerste jaar gebeurde er veel, heel veel. Van een politieke crisis tot een gezamenlijke carnavalsoptocht in de gemeente en van thuiszitten door corona tot het echt leren kennen van ‘de gemeente’. Een bewogen jaar waar Witte met een goed gevoel op terugkijkt. Want ze voelt zich op haar plek in de rol als burgemeester in de gemeente Geertruidenberg. “Ik voel me hier vanaf het begin al thuis.”
is een uitgave EDITIE 1: • Weekblad Nieuw Ginneken • Weekblad Gilze en Rijen EDITIE 1: 534 • Ons Weekblad Ginneken 013-5075 • Weekblad Nieuw u • Tel. en Rijen Baarle-Nassa • Weekblad Gilze
De Woonkrant
de • Ons Weekblad verij Em.
nkrant
De Woo
is een
van uitgave
Jong bv
•
Uitge
1: Ginneken EDITIE Nieuw kblad Rijen • Wee Gilze en kblad • Wee kblad • Ons Wee
WONEN EN WERKEN IN ÉÉN RUIMTE RKEN EN WE WONEN RUIMTE IN ÉÉN
BIJZONDER WONEN , WILLEN WE DAT NIET WILLEN WONEN,AL? BIJZONDER ALLEMA ALLEMAAL? WE DAT NIET
WILLEN NEN, ? DER WO EMAAL BIJZON NIET ALL WE DAT
DE WOONTRENDS
WONEN EN WERKEN IN ÉÉN RUIMTE
VAN
DE SEIZOEN DEHET WOONT KOMEN RENDS VAN HET KOMENDE SEIZOEN NDS VANN ONTRE ZOE DE WO ENDE SEI HET KOM
het werk van de burgemeester leuk. “Als ze vanuit Raamsdonk bellen omdat volwassen wagenbouwers staan te huilen, kun je als burgemeester iets toevoegen. Je bent daar en spreekt mensen. ‘Wie ben ik?’ denk ik dan. Maar ze vinden het fijn dat de burgemeester tijd maakt. En het langsgaan bij de mensen die bijvoorbeeld zestig jaar getrouwd zijn, dat is één van de leukste dingen om te doen. Je leert te gemeente zo ook het beste kennen. Die mensen waarderen echt dat je langskomt en het met ze hebt over hoe ze gestart zijn, hoe ze zich samen ontwikkeld hebben en wat ze allemaal gedaan hebben. Dat is echt leuk. Al zeg ik vooraf wel dat ik geen taart hoef, want we hebben nu zoveel jubilerende stellen dat ik dan constant op dieet zou moeten,” zegt Witte met een lach. Er komt veel voorbij in het gesprek, heel veel. Het is een gek eerste jaar geweest. “Maar ook mooi. Ja, vind ik wel. Vanaf het begin voel ik me als een vis in het water, echt op mijn plek. Persoonlijk leer ik mijn rust te pakken, te doseren en mijn grenzen te bewaken. Dat gaat nog niet altijd goed, maar wel beter. En ik vind het mooi hoe je er kunt zijn voor mensen, nu tijdens de coronacrisis. Ik kan de burgermoederrol invullen.”
Uw lokale woningmakelaar
Wij hebben voor uw huis de beste kopers Bel ons: 0162-580680 - Raamsdonksveer www.eramakelaardijamerstreek.nl