2020 Week 11 Woensdag 11 maart
95 e jaargang PRIMEUR OP BASISSCHOOL SINT-ANNA
ZONDAG 15 MAART 54E CAR
EEN EEUW LANG ONDERWIJS IN GILZE
KUNST OP GROTE HOOGTE
3
15
15
18
JAN VAN DE VELDE: “EENZAAMHEID IS EEN LELIJK WOORD. DAT MOETEN WE LATEN VERDWIJNEN.”
Gemeente Gilze en Rijen tekent landelijk actieprogramma ’Een tegen eenzaamheid’ Het is woensdag 4 maart en de theaterzaal van Cultureel Centrum De Boodschap in Rijen stroomt vol. Mensen nemen plaats aan een ronde opstelling van tafels voor een Brabantse koffietafel, georganiseerd door Jan van de Velde, in samenwerking met lokale ondernemers en de gemeente. “Ik ga niet alle instanties opnoemen, want dan vergeet ik absoluut iemand. En waar doen we het voor: een tegen eenzaamheid.” Dit alles is georganiseerd om mensen over de drempel te krijgen. Om ze in contact te brengen met diverse vrijwilligers en te laten zien dat er in onze gemeente een uitgebreid sociaal netwerk is waar ze op aan kunnen sluiten. Door: Werner van Looy Anja Snoeren is 52 en woont in Gilze. Bij een scooterongeluk liep ze diverse breuken op. Trombose veroorzaakte vervolgens een longembolie en twee hartstilstan-
Wethouder Zwarts zet handtekening onder landelijk actieprogramma (foto: Phil Nijhuis)
den. Sindsdien heeft ze niet-aangeboren hersenletsel. Haar man kon er niet mee omgaan en verliet haar. “En dan zit je thuis en de muren praten nog steeds niet terug. Ik hoop dat ik hier vandaag hoor wat er allemaal mogelijk is.” Met vriendin Annemie gaat ze er regelmatig op uit. “Sowieso elk jaar naar de Shakin’ Arrows. Die
vinden wij zo goed. En binnenkort gaan we naar het Theater van de Lach met Adje.” Persoonlijke aanpak Lenie Schuermans en Hanneke Thielen van de Seniorenvereniging organiseren veelzijdige activiteiten voor mensen van vijftig tot negentig jaar. “Het is moeilijk
om mensen die echt eenzaam zijn te vinden. Je bereikt ze niet. We zien ook dat we pas echt iets voor ze kunnen betekenen na een persoonlijk gesprek.” Als er contact is gelegd zien ze het positieve effect. “Een dame kwam voor de wegwijzer, want ze wilde weten wat voor activiteiten wij hebben. Ze schreef zich meteen in voor een high tea
en daar ontmoette ze iemand met wie ze nu een innige vriendschap heeft opgebouwd.” Vraag ‘t gratis aan de notaris
Korte lijntjes Wethouder Ariane Zwarts schuift aan bij mensen en luistert naar hun verhalen. “Het is enorm van belang dat wij als gemeente laten zien dat we het probleem van eenzaamheid serieus nemen, dat we het erkennen en ook gaan herkennen. Eenzaamheid sluimert erin. Een nieuw sociaal netwerk opbouwen is heel moeilijk. We moeten de mensen zien te vinden. Huisartsen geven signalen. Maar iedereen kent wel iemand. Als je het ziet gebeuren, neem dan net dat ene stapje. Ik prijs me heel gelukkig dat we in Gilze en Rijen wonen, waar de lijntjes kort zijn en waar het bruist van vrijwilligersinitiatieven.”
Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur 1e & 3e donderdag in De Schakel Gilze 2e & 4e donderdag op ons kantoor te Rijen Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG | RIJEN | REESHOF | UDENHOUT
righeid, betrokkenheid en verdraagzaamheid. Driekwart van de bewoners kwam. We konden het zo regelen dat het eten en drinken gratis was. Leystromen was heel trots op ons. Dat dat allemaal kan. Dienstverlenende organisaties bestoken je met allerlei papieren die je moet invullen. Waarom zo moeilijk als je ziet dat het samen kan? Zie wat de ander nodig heeft. Ga naar de mensen toe en beteken wat voor elkaar.”
Waarom zo moeilijk? Angelette Akkermans heeft een dochter met een visuele beperking. “Voor mij is eenzaamheid je buitengesloten voelen. Mensen hebben al heel snel een oordeel over iemand. Ik probeer dat te doorbreken. We hebben een nieuwjaarsbijeenkomst georganiseerd voor de huurders van ons appartementencomplex om bewoners uit hun isolement te halen voor een stukje saamho-
Aandacht Naast vrijwilligers en bezoekers van het ontbijt tegen eenzaamheid, was er veel aandacht vanuit de media: Omroep Brabant maakte opnamen, alsook BN De Stem en diverse mensen werden geïnterviewd. lees verder op pagina 7
BRILJANTEN BRUIDSPAAR DANST NOG STEEDS MET VEEL PLEZIER
mocht haar kinderen aan niets ontbreken.
Gerrit en Jo Boomaars – Diepstraten zijn 65 jaar getrouwd
Vakanties en schoolreisjes Zoon Frank onderbreekt het interview om dit te bevestigen: ,,We gingen op vakantie en op schoolreisje’’. Met het begrip ‘vakantie’ komt een onderwerp ter tafel waar Jo en Gerrit veel plezier aan hebben beleefd. Veelvuldig zelfs. Gerrit vertelt: ,,Eerst met de kinderen met de tent. We gingen naar Valkenburg in Zuid-Limburg, naar de Moezel in Duitsland en naar Luxemburg. De kinderen zwommen in de Moezel. Wij konden niet zwemmen, maar hielden hen wel vast’’. Met de caravan gingen Gerrit en Jo naar Oost-Italië en het Spaanse Salou. Later gingen ze met de bus naar Benidorm.
Briljant. Dat is de benaming van het huwelijksjubileum dat Gerrit Boomaars en Jo Boomaars – Diepstraten binnenkort vieren. Zij traden op 18 maart 1955 in het huwelijk in het gemeentehuis in Gilze. Een maand later, op 20 april, werd het huwelijk kerkelijk ingezegend in de Sint-Petrus’ Bandenkerk. Gerrit en Jo gaan deze bijzondere mijlpaal – want dat is een briljanten bruiloft zonder twijfel – niet uitgebreid vieren, maar staan er wel bij stil. In Weekblad Gilze & Rijen kijken ze terug op 65 gelukkige jaren, al viel er af en toe ook wel een traan. Door Brigitte Laurijsen
komsten in ’t Boerke.
Gerrit en Jo. Die namen staan bij de voordeur van het huis aan de Vreedestraat in Rijen. Zoon Frank doet open en neemt galant de jas van de correspondente aan. Vader Gerrit en moeder Jo zitten tegenover elkaar aan tafel, bij het raam. Een tafel waarop een schaal met gevulde koeken uitnodigend klaar staat. Niet veel later is de koffie ingeschonken. Koffie die op deze koude en stormachtige dag meer dan welkom is. Na het eerste kopje koffie wordt een tweede exemplaar aangeboden en ingeschonken. Over 65 jaar huwelijk valt veel te vertellen en ook over de jaren die aan de huwelijksdatum vooraf gingen.
De eerste vraag Daar is hij dan: de eerste vraag. Wanneer en waar zijn jullie geboren? Jo en Gerrit blijken allebei in 1931 te zijn geboren. Jo op 23 juli in Gilze, met als meisjesachternaam Diepstraten. Gerrit kwam op 28 oktober ter wereld in Moederheil in Ginneken-Bavel. Hij woog 11 pond. Geen lichte baby dus! Het cijfer ‘11’ komt nogmaals voor in de jeugd van Gerrit. Zijn ouders, die een boerderij hadden, kregen maar liefst elf kinderen. Wanneer aan Jo wordt gevraagd welk beroep haar vader had, is ze even stil. Even later blijkt waarom.
Even voorstellen Het – bijna – briljanten bruidspaar stelt zich voor als ‘mevrouw Boomaars’ en ‘meneer Boomaars’. Ze mogen echter worden aangesproken met ‘Gerrit en Jo’. Normaliter is de eerste vraag ‘Wanneer en waar zijn jullie geboren?’, maar voordat het eigenlijke interview begint, vertellen Gerrit en Jo vol enthousiasme over iets waar ze heel veel plezier aan beleven: rolstoeldansen. Jo blijkt over een speciale rolstoeldansrolstoel – met zes wielen! - te beschikken en Gerrit, die nog volgens zoon Frank nog steeds zeer verantwoord auto rijdt, vervoert de zeer wendbare rolstoel in zijn rolstoelbus naar de dansbijeen-
Verdriet en armoede Jo vertelt dat haar vader, die – zo vertelt Gerrit - stratenmaker was, is overleden toen zij – Jo dus – nog maar vier jaar oud was. ,,Hij is dood gereden’’, vult ze aan. Zonder twijfel een verdrietige tijd, zowel voor Jo’s moeder als voor haar kinderen. Jo vertelt dat het overlijden van haar vader ook het wegvallen van zijn inkomen tot gevolg had. Het komt wellicht zakelijk over, maar zo is het niet bedoeld. Moeder Diepstraten moest het gezin in haar eentje zien te onderhouden en dat viel niet mee. Jo vertelt dat zij – Jo dus – in haar jeugd na de kerkdienst haar hand moest ‘ophouden’. Tijdens het interview voor het weekblad doet ze haar linkerhand omhoog en kijkt de correspondente
Het briljanten bruidspaar in 2020.
aan. Het is duidelijk: dit ‘bedelen’ viel haar zwaar. De eerste ontmoeting Tot zo ver het eerste verdrietige gespreksonderwerp. Nu iets vrolijks: de eerste ontmoeting tussen Gerrit en Jo. Die vond in 1954 plaats, op de Chaamse kermis. Wat ze destijds in elkaar zagen? Ze vonden elkaar knap en dat vinden ze elkaar nu nog steeds! Zoon Frank is ervan overtuigd dat zijn moeder onder de indruk was van Gerrits uniform. Hij zat destijds namelijk in dienst en zwaaide bijna af. De kleding van Jo was ongetwijfeld ook tot in de puntjes verzorgd, want volgens Frank ziet zijn moeder er altijd zo netjes uit als op de dag van het interview.
De huwelijksdag Na de eerste ontmoeting in 1954 trouwden Gerrit en Jo amper een jaar later, in 1955. Eerst voor de wet, op 18 maart, volgens Frank in Villa Mol, waar destijds het gemeentehuis was gevestigd. Op 20 april voor de kerk, ook in Gilze. Het feest werd – zoals dat de gewoonte was – gevierd bij ‘het meisje thuis’. Er werd accordeon gespeeld, er werd gedanst, er werd gegeten en er werd gedronken. Wie de trouwfoto bekijkt, ziet dat Jo op haar trouwdag een donkere jurk droeg. Zwart? Nee, blauw. Waarom? ,,Ik had liever een blauwe!’’ De jurk was overigens niet door Jo, maar door een naaister gemaakt.
van e123, voor 95 e 55
86,
Licht reinigbaar 10 liter wit
van e180, voor 95 e 80
125,
Afwasbaar Goed dekkend 10 liter wit
lees verder op pagina 5
TOPKWALITEIT VERF
ALPHACRYL PURE MAT SF
ALPHATEX SF
PROJECTLATEX
Vliegreizen Na tent, caravan en bus stapten Gerrit en Jo enkele keren aan boord van een vliegtuig. Ze gingen twee keer naar Benidorm en maakten ook een all-inclusive-reis naar Kemer in Turkije. Aan de vakantie in Turkije bewaart Gerrit de beste herinneringen en dat geldt ongetwijfeld ook voor Jo. Het is echter Gerrit die nog wel eens terug zou willen naar Kemer, maar hij realiseert zich maar al te goed dat de gezondheid van Jo dat niet toe laat, los van het feit dat vliegen niet hun hobby is. Ze koesteren echter de herinneringen en beleven veel plezier aan hun hobby’s.
Inwonen Na de huwelijksdag hebben Gerrit en Jo een tijdje ingewoond bij Jo’s moeder in Gilze. Gerrit werkte toen nog voor Staatsbosbeheer, waar hij ook voor zijn diensttijd had gewerkt. Later kreeg hij een baan bij ‘De Noordbrabander’ en verhuisde hij met Jo naar een dienstwoning aan de Haansbergseweg. ,,Een halve woning’’, vullen ze aan. Later volgde een nieuwe baan: bij Coremans in de Vincent van Goghstraat, gevolgd door werk bij Trobas. Gerrit werkte hard en maakte lange dagen. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ook Jo droeg haar steentje bij: ze maakte riemen, tassen en – ja, hoor – ook lampenkappen. Het is duidelijk: het
van e216, voor 95 e 55
VOOR EEN SCHERPE PRIJS
149,
Extreem schrobvast Isolerend Heel goed dekkend 10 liter wit
Raadhuisplein 32, Rijen