OP WEG NAAR DE PARALYMPISCHE SPELEN IN JAPAN
KINDEREN MAKEN KENNIS MET BLAASMUZIEK
KAMPIOENSCHAP HENGELSPORT DE RIETVOORN
ACTIEVE WEEK VOOR LEDEN VAN AV SPIRIDON
ä Pagina 15
ä Pagina 21
ä Pagina 26
ä Pagina 35
Gilze en Rijen Weekblad
91e jaargang - Week 19 Woensdag 11 mei 2016
60 JAAR GEMOEDELIJK ONDER MEKAAR!
Diamanten paar Van Engelen-van Bavel
Op 2 mei 2016 waren Toon en Cor van Engelen 60 jaar getrouwd. Ze gaan dit 15 mei a.s. vieren in café restaurant de Hooikar in Gilze. Toon huldigt het motto van zijn vader ‘Doe maar gewoon, dan doe de al gek genoeg ‘, maar vond het nu toch tijd voor een stukje in het krantje. Dus de correspondent op bezoek in de van Hornstraat te Gilze. Door: Ton de Bruyn WELKOME ONTVANGST Dichtbij huis en gemakkelijk te vinden. Het schild met ‘Hulde aan het Bruidspaar’ boven de deur, dus dat kan niet missen. Dochter Carla doet de deur open. Het echtpaar, hij 90 en zij 87 staat op en we gaan aan tafel zitten. Beter voor een gesprek aldus de bruidegom die het initiatief neemt en het verder niet meer los laat. Op een smakelijke manier schetst hij hun gezinsleven met ups en downs. De gezamenlijke conclusie is: ‘ Onderling gaat het goed en daar zijn we dankbaar voor!’ Gisteren zijn ze met de vier kinderen, 3 jongens en een meisje en de acht kleinkinderen bij elkaar gekomen. ‘Niks bijzonders, gewoon gemoedelijk onder mekaar’ aldus moeder Cor. Vol trots laat ze al wel weten dat ze ondernemende zoons heeft: Harrie met zijn autobedrijf en Christ en Peter (of Piet) een bouwbedrijf. Carla werkt in de verpleging in het Elisabeth –TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg en woont weer bij haar ouders. Die zijn haar daar erg dankbaar voor want ze levert en passant mantelzorg. Dat wordt meteen waar gemaakt, want daar komt de koffie, mét appelflappen. Een interview met hindernissen dus in de vorm van kruimelen. Gelukkig veegt Cor regelmatig alle kruimeltjes netjes bij elkaar. ZO ZELFSTANDIG MOGELIJK Met name Toon heeft nogal wat
HET HUWELIJKSE LEVEN Ze feestten in café de Pomp, niet aan huis zoals toen nog gebruike-
lijk was. Ze startten een tuindersbedrijf en hadden en er wat kleinvee bij, kippen, varkens. Cor hielp volop mee in het bedrijf. Tussendoor kreeg ze ook nog 4 kinderen, eerst een meisje en daarna 3 jongens en daar had ze haar handen vol aan. Later kwamen er nog eens acht kleinkinderen bij. Toon had nog wel wat tijd over want hij ging aan het werk als inseminator bij de K.I., werk dat hij 36 jaar vol heeft gehouden. Altijd bezig, evenals zijn vrouw. Altijd bezigheden in de tuinderij. Tuinieren was en is nog steeds hun liefhebberij. Toon is daarnaast lid geweest van de rijvereniging en een heel groot deel van zijn leven bij de handboogschutterij, altijd thuis bij de Hooikar. Dit heeft hij meegekregen van zijn vader en die is er honderd mee geworden. Een hobby die ze samen hebben is kaarten, vooral rikken. Ze maakten hier hele wedstrijden van, zowel met familie als met de buurt en brachten zo menig wintermaand door. In deze buurt, de van Hornstraat voelen ze zich erg thuis. Ze zijn hier begin negentiger jaren naar toe getrokken en hebben het erg naar hun zin. Men heeft erg in elkaar, er wordt regelmatig iets georganiseerd. Toen ze 50 jaar getrouwd waren hebben ze het ook nog uitgebreid met de buurt gevierd. Ze hebben het toen gevierd bij de Hooikar, maar zijn toen toch ook nog met de kinderen langs geweest bij hun trouwadres, de Pomp. Nu is dat uiteraard allemaal wat rustiger, ‘maar’ aldus Toon, ‘er is gisteren nog een vertegenwoordiging van de buurt langs geweest om even te feliciteren.’ Ze memoreren nog even hun vakantiereizen naar Duitsland,
dig met alle trompettisten van Dam tot Grebbenberg. Het Taptoesignaal is al een aantal jaren verplichte stof voor Nederlandse herdenkingen. Géén Last Post, dat is de Engelse versie. Ik hoor dat Teus Nobel, mijn favoriete trompettist het karwei op de Dam geklaard heeft. 2 Minuten stilte volgen en ons
Volkslied, het Wilhelmus gespeeld door de harmonievereniging uit Gilze en Rijen. Kransen worden vervolgens gelegd door de veteranen van de V.I.M., burgemeester Jan Boelhouwer en jeugdburgemeester Dunya Akbari en de waarnemend commandant kolonel Piet Schipmölder en zijn echtgenote.
lichamelijk leed doorstaan in het verleden in de vorm van hartproblemen en prostaatkanker en laatst heeft hij nog een weekje in het Amphia Ziekenhuis doorgebracht. Hij merkte dat er wat dingen niet goed gingen en kwam via huisartsenpost in het ziekenhuis waar een TIA geconstateerd werd. Hij is hiervan weer goed hersteld al heeft hij wel wat extra speekselvloed. Hij zevert wat meer, maar dat deed hij toch altijd al, reageert zijn vrouw ad rem. Zelf vergeet ze wat dingen, ‘maar mag het op mijn leeftijd?’ Ze leunt dus op het ijzeren geheugen van Toon. En die gebruikt dat goed bij het relaas van hun huwelijk. 60 JAAR EN LANGER Ze kennen elkaar al vanaf de oorlog. Toen werd er ’s avonds aan huis wat afgedanst. Er was een zwager, Harrie Kools, die accordeon speelde en bij de families van Engelen, Hendriks en van Bavel werd daar flink op gezongen en gedanst. Soms ging men de hele nacht door, gewoon aan huis. Was er toen al liefde tussen die twee? Dochter is benieuwd, moeder kijkt veel betekenend, vader zegt ‘ja’, maar de verkering werd toch nog even uitgesteld. Toon moest eerst nog voor 4 jaar naar Nederlands Indië. Hij vertrok in oktober 46 en kwam in 50 terug. ‘Verloren jaren’, aldus Toon. Eerst maanden op een boot en vervolgens wist je niet waar je in terecht kwam. Hij beschrijft
s 60 jaar geleden als voorbeeld hoe Indische mensen op weg naar de Pasar met groenten en fruit om te verkopen uit nederigheid de grond voor hun voeten kusten. Hij vroeg zich toe al af, waaraan hij dit als arme gilse boerenzoon verdiend had. Het meest waardevolle waren de brieven die hij regelmatig van Cor
kreeg. Terug in Nederland ging de verkering aan, hij ging bouwen in de Oranjestraat, een tuinderswoning met grond en ze gingen trouwen.
Duidelijkheid in zaken!
Meeuwesen administratiekantoor
telefoon 0161 45 80 80 www.meeuwesen.nl
Vraag ‘t gratis aan de notaris Iedere donderdag van 16.00 tot 17.00 uur 1e & 3e donderdag in De Schakel Gilze 2e & 4e donderdag op ons kantoor te Rijen Mary Zeldenrustlaan 30 Rijen VOOR ALLE SPREEKUREN VAN ONZE KANTOREN:
www.dktnotarissen.nl
TILBURG | RIJEN | REESHOF | UDENHOUT
vooral naar de Eifel. Dat doen ze tegenwoordig niet meer. Ze komen nog wel veel buiten de deur. Regelmatig gaan beiden naar de dagopvang in de Schakel, wat buurten en spelletjes doen. En als het enigszins kan in de tuin werken, zowel in hun eigen tuintje als bij de kinderen. Beiden lopen wat moeilijker, maar volgens Cor loopt het toch altijd het fijnste bij haar man in de arm. Gemoedelijk bij elkaar. En zo zal ook het feest op 16 mei in de Hooikar zijn. Lekker eten, drinken en wat buurten. Tevreden en dankbaar met hetgeen ze hebben meegemaakt in hun leven. Cor, Toon en familie, proficiat!
EEN BELANGRIJKE MINUUT BINNEN DE HERDENKING
Het Taptoe signaal
De vraag van mijn collega-correspondent of ik tijd heb om de dodenherdenking in Gilze bij te wonen, mag ik met ‘ja’ beantwoorden. 50 jaar geleden speelde ik voor het eerst het taptoesignaal bij de toenmalige jeugddrumband. 4 mei 2016 vraagt het nog steeds dezelfde focus en concentratie om deze minuut muzikaal en waardig gestalte te geven. Door: Ton de Bruyn GEDENKEN DOOR DE JAREN HEEN In de zestiger jaren van de vorige eeuw had de plechtigheid op 4 mei een wat plichtmatig karakter. Vreemd genoeg, was er veel minder belangstelling voor herdenken dan momenteel. Harmonie met marche funèbre, Scouting, enkele vertegenwoordigers van de gemeente, enkele militairen, de burgemeester, de pastoor en een koor. Dat was het dan. Het signaal dat de eerste jaren gespeeld werd, was de Last Post. Dit had vooral te maken met de Britse vliegers die in Gilze gesneuveld waren en vooraan links op het kerkhof begraven lagen. IN TIJD VER WEG, MAAR NOG STEEDS NABIJ Anno 2016 is het een grote en waardige stille tocht, die vooraf gegaan wordt door het st. Ambrosiusgilde en zijn tamboers. Hierbij sluiten veel inwoners, familieleden, raadsleden, Scoutingleden, militairen en vetera-
nen aan. Jong en oud is vertegenwoordigd. Op de begraafplaats aangekomen, wordt het gezel-
schap ontvangen met mooie koraalmuziek, gespeeld door een orkest samengesteld uit leden van Vlijt en Eendracht uit Rijen en st. Cecilia uit Gilze. Het orkest staat onder leiding van de Rijense klarinettist David Peters. De vlag gaat halfstok. De beurt aan de trompettist. De zwaarste minuut uit mijn jaar, gelijktij-
MOOIE WOORDEN, DIEPE GEDACHTEN Jan Boelhouwer spreekt een overweging uit, waarbij hij citeert uit ooggetuige verhalen van Gilzenaren Arnold Verster en Gerrit Jacobs van bombar-
dementen in de zomer van 1944, waarbij het halve centrum van Gilze vernield werd en vele doden vielen, soms hele gezinnen. De burgemeester maakt de verbinding met het heden in Syrië, momenteel de stad Aleppo. Hij doet een verwijzing naar de vluchtelingen in het AZC in ons dorp en besluit met de boodschap dat je op 4 mei gedenkt, maar een heel jaar door herdenkt. Dunya Akbari sluit hierop aan met een mooi, eigen geschreven gedicht. vervolg pagina 3.
OP LUXAFLEX® BUITENZONWERING
OP ELKE 2E HOR VAN LUXAFLEX®
KORTING
KORTING
20%
50%
RIJEN, Decokay Vromans, Raadhuisplein 32, tel. 0161 22 41 87
s Stille tocht door Gilze (foto: Cor de Kok)
decokayvromans.nl vromans@decokay.nl facebook.com/decokayvromansrijen