WEEKBLAD GILZE EN RIJEN - WOENSDAG 20 MEI 2015
PAGINA 13
Tiny en Ria Berkelmans zestig jaar getrouwd
'We zijn altijd aan het breken en verbouwen geweest' Tiny heeft nog maar een zicht van dertig procent en vindt het jammer dat hij op straat geen mensen meer herkent. 'Ze roepen dan: hé, wil je me niet meer kennen. Ik vind dat heel vervelend, maar ik zie gewoon zo gauw niet wie ik voor me heb.' Ook zijn gehoor laat veel te wensen over. Er zijn nog steeds veel mensen die hem aanklampen doordat hij en zijn vrouw Ria in Rijen heel bekend waren: de Berkelmansen van de (toenmalige) super aan het Raadhuisplein. Na een aantal jaren elders te hebben gewoond kwamen ze zes jaar geleden terug naar Rijen. Op 31 mei a.s. vieren zij hun zestigjarige bruiloft. Ze hebben het uitstekend naar de zin in hun appartement aan het Wilhelminaplein op een steenworp afstand van de supermarkt van Albert Heijn, waarmee ze zich nog steeds verbonden voelen. Zoon Nick startte vijftien jaar geleden het filiaal, als franchiser, net zoals zijn ouders destijds hun toonaangevende super uitbouwden aan het Raadhuisplein. Negen jaar geleden werd Nick door een hersenbloeding getroffen en ging de supermarkt noodgedwongen in andere handen
over. 'Dat was heel verdrietig, gelukkig gaat het redelijk met hem. Hij heeft onze zaak voortgezet en bij een jubileum van de medewerkers van de huidige Albert Heijn, worden de jaren meegerekend die ze bij Berkelmans werkten. Dat is toch leuk,' vertelt Ria. Het bestaan van de zaak en hun huwelijksjaren liepen gelijk op. Tegelijk met hun zilveren huwelijksfeest vierden ze ook het 25-jarig bedrijfsjubileum. De slagerij waarmee ze in de Hoofdstraat waren begonnen was uitge-
Getipt rond de Tip Enkele weken geleden schreef ik een artikel over de verwenmiddag die de directie van huize St Franciscus ieder jaar organiseert voor hun meer dan 100 vrijwilligers. De week daar op was de jubilerende KBO aan de beurt. Dit is een organisatie die voor 100% bestaat uit vrijwilligers, en ik begon plots te beseffen dat alleen al voor de zorg van ons ouderen dagelijks een gigantisch aantal vrijwilligers op de been is in Gilze. Vorige week heeft U kunnen lezen hoe belangrijk de dagopvang in De Schakel gestuurd door Thebe en verder bemand met 35 vrijwilligers voor ons is. Voor de dagopvang worden overigens nog steeds vrijwilligers gezocht, zowel voor de huiskamer als chauffeurs voor het vervoer. Met dit drietal bij elkaar zit ik al snel tegen de 250 vrijwilligers en dat is nog niet alles. Deze week is de warme maaltijden dienst aan de beurt. De warme maaltijdendienst is 35 jaar geleden opgericht en word nog altijd georganiseerd door het Ouderenoverleg. Als je er geen gebruik van maakt besef je ook heel moeilijk hoe belangrijk deze organisatie is. Ik heb b.v nooit beseft dat een warme maaltijd met de nadruk op warm zo uniek is, dat is toch heel gewoon denken wij.
Uit een gesprek met voorzitter Lucie Ophof zijn me wel de nodige dingen duidelijk geworden. Steeds meer maaltijden worden tegenwoordig n.l koud bij de mensen bezorgd. Niets mis mee zult U zeggen gewoon even opwarmen en eten maar die hap. Voor diegene die nog elke dag lekker in de keuken staan te kokkerellen is dat zo, ons Anneke heeft er ook nog geen moeite mee, maar voor vele ouderen blijkt dat toch een groot probleem te worden. Veel ouderen zijn gewoon bang om met een gasstel om te gaan, of kunnen simpelweg niet meer met de magnetron overweg, de oude dag komt nu eenmaal met gebreken. Het is dus dank zij de voortreffelijke keuken van de Franciscus dat wij in Gilze nog altijd een warme maaltijd thuis bezorgd krijgen. Ong: 45 gasten komen dagelijks in de Franciscus hun warme maaltijd nuttigen en even bij kletsen, ook niet onbelangrijk en bij ruim 100 gasten word de maaltijd thuisbezorgd. Voor de bezorgdienst zijn 22 mensen beschikbaar die op toerbeurt elke dag 4 routes rijden. Ik heb ook altijd gedacht och dat maaltijden rijden is een simpel klusje. Je ziet op veel plaatsen immers de dozen 's morgens al buiten
groeid tot een volwaardige supermarkt, gevestigd aan het Raadhuisplein. Tiny zette daarin de slagerij voort. Ze bleven ook zelf de inkoop doen voor de groenteen de broodafdeling. 'We betrokken onze winkelartikelen van Végé en die wilde ook het brood en de groente leveren. Ze deden heel moeilijk, maar dat wilden wij beslist niet. We hebben echt met de vuist op tafel moeten slaan, maar we wonnen het,'vertelt Tiny, nog met zichtbaar genoegen. Tiny gaat nog steeds prat op zijn vakmanschap. Bij de slagerij stampte hij destijds een worstmakerij uit de grond, waar wel zo'n 55 worstsoorten werden geproduceerd, tot aan gekookte hammen toe. Op het hoogtepunt werkten er zo'n 14 man. Tiny Berkelmans behaalde voor zijn producten zeven keer goud! Het echtpaar werkte al die jaren zij aan zij in de zaak, maar wel had ieder zijn eigen afdeling. Tiny deed de slagerij en Ria de supermarkt. 'Tiny deed echt alleen de slagerij. Ik deed de rest. De inkoop, de boekhouding, personeelszaken, noem maar op. Op den duur kregen we wel hulp van een boekhouder, en later van Nick die in de zaak kwam,' vertelt Ria. Toen Nick het van ons overnam en de overgang bewerkstelligde naar Albert Heijn in De Laverije, vertelt Tiny, stond bij ons honderd man op de loonlijst. 'Dat is toch niet niks.' 'Wat de zaak betreft zijn we altijd aan het breken en verbouwen geweest. Dat vonden we leuk. Zo zijn we van niks omhoog geklommen. Het was privé al net zo. We
staan, de chauffeur brengt de nieuwe doos en neemt de lege weer mee en klaar is kees, dat dacht ik dus, maar zo simpel is het niet. Oké in veel gevallen gaat dat zo, maar er zijn ook cliënten waar het eten binnen gebracht wordt en vaak ook uitgepakt en op tafel gezet, gewoon omdat sommige mensen dat zelf niet meer kunnen. Ik heb zelfs gehoord dat mensen b.v hun aardappelen uit de doos halen en vergeten de soep en het toetje er uit te pakken en dus de rest gewoon onbewust natuurlijk weer terug geven. Heel jammer natuurlijk, niet in de laatste plaats voor de klant zelf. Waar ik ook nooit bij heb stilgestaan is hoe belangrijk voor vele mensen de sociale contacten zijn. Het gebeurt echt dat de man/vrouw die de maaltijd brengt het eerste gezicht is dat de klant die dag ziet. Op zo een moment is een praatje maken net zo belangrijk als de bezorgde maaltijd. De man/ vrouw die de maaltijd brengt kan ook diegene zijn en is dat ook regelmatig die ontdekt dat iemand ziek is en hulp in kan schakelen. De warmemaaltijdendienst is in Gilze niet meer weg te denken, laat ons hopen dat wij er nog jaren gebruik van kunnen maken en alle respect voor al die vrijwilligers die dat mogelijk maken. Wordt zeker weten vervolgd. Nico Baay Gilze.
Gilze op weg naar nieuw record Herinnert u zich het artikel van BS de Bolster nog in het weekblad van week 14? Donderdag 28 mei a.s. om 15.00 uur zal groep 8B o.l.v. juffrouw Franca het record Langste Polonaise lopen aangaan met de gehele school om de jarige directeur Dhr. Diepstraten in het zonnetje te zetten. Tevens sluit deze poging aan op het reeds afgesloten thema “Records”. Zij zullen proberen één volledig aaneengesloten parcours op het schoolplein te lopen tot deelnemer 1 weer over het startpunt heen is om het huidige record, dat staat op 253 personen, met meerdere personen te gaan verbreken. Bedenk wat, doe wat en word
ook houder van een Gils Record. En opgenomen in het onvolpre-
zen Gils Boek Of Records. Comité Gils Boek Of Records
hebben op veel plekken gewoond. Van de Hoofdstraat zijn we boven gaan wonen aan het Raadhuisplein. Vervolgens zijn we verhuisd naar de rijksweg en daarna nog een keer naar Wolfsweide.'
TUINIEREN In 1985 stopte Ria met werken, haar man volgde in 1988. 'In de zeventiger jaren hadden we al een huis in Luxemburg gekocht, waar we eerst een enkel weekend en later steeds vaker naartoe gingen. Daar zijn we ook gaan wonen. In 1991 verhuisden we naar Oud-Turnhout. Er kwamen kleinkinderen die je toch regelmatig wilde zien en ook de kinderen vonden het fijn als we wat dichter bij huis kwamen wonen. Het wonen op een appartement beviel ons niet helemaal, omdat we te weinig om handen hadden. Daarom betrokken we een woning in Baarle-Hertog, waar we naar hartenlust konden tuinieren. We hadden er ieder weer onze eigen afdeling. Tiny werkte er in de moestuin en ik deed de siertuin. Het lag er allemaal als een plaatje bij.' De afnemende gezondheid van Tiny dwong het echtpaar weer om uit te kijken naar een appartement. Terugkeer naar Rijen was de meest logische stap, waar ze nog geen moment spijt van hebben gehad. Tiny is inmiddels 87, zijn vrouw 81. Hun twee oudste kinderen Rianne en Nick wonen in Rijen, Rob in Oosterhout. Vier kleinkinderen en ook een achterkleinkind zagen het levenslicht.
Tiny en Ria Berkelmans-de JongDe jongste telg van de familie, de kleine James op de arm van overgrootvader Tiny, omringd door opa Nick en vader Rick. Tiny Berkelmans werd in Udenhout geboren, Ria de Jong zag het levenslicht in Tilburg, maar groeide op in Loon op Zand. Tiny kreeg op 18-jarige leeftijd hersenvliesontsteking. Twee dorpsgenoten die gelijktijdig deze ziekte opliepen, hebben het niet overleefd.
BOEK Het geheim van de diamanten echtelieden is dat 'we altijd goeie zin hebben'. Ze hebben in hun leven geen grote tegenslagen gekend. 'We hebben veel geluk gehad, zijn amper ziek geweest. Dat beseffen we heel goed. Een mooi gezin, een goedlopende zaak, de kinderen op hun plaats. We hebben heel veel bereikt, maar we hebben er ook hard voor gewerkt, heel hard.' Tiny heeft zijn levensverhaal op-
geschreven vanaf zijn veertiende jaar toen hij als slagersknecht aan het werkend leven begon, het loopt door tot hij met werken ophield. 'Onze Nick en zijn vrouw hebben naar de redactie gekeken en onze kleinzoon Rick heeft het in boekvorm uitgebracht. Het boek wordt op ons diamanten feest gepresenteerd. Dat wordt heel mooi.' Het feest met familie en vrienden is in Oisterwijk, op hetzelfde adres waar ook het gouden feest werd gevierd. Het echtpaar heeft dan net een cruise achter de rug over de Donau, een kleintje deze keer. Ze hebben in de achterliggende jaren verschillende grote boottochten gemaakt, de hele wereld rond. 'Voor ons een ideale manier om iets van de wereld te zien.' (jw)
KBO Gilze: afscheid van twee bestuursleden Op 13 mei 2015 hield de KBO afdeling Gilze zijn 60ste jaarvergadering. Naast de gebruikelijke agendapunten was er dit keer veel aandacht voor de verkiezing van nieuwe bestuursleden en het afscheid van twee vertrouwde gezichten van de KBO Gilze.
Foto van Cor de Kok Op de jaarvergadering van de KBO Gilze namen dhr. Jan Ophof (9 jaar voorzitter) en mevr. Tonnie Wirken (20 jaar bestuurslid) afscheid van het bestuur. Als nieuwe voorzitter koos de vergadering dhr. Joop de Jonge. Mevr. Joke Hendrickx en dhr. Cees Willemen kwamen na een jaar ingewerkt te zijn het bestuur versterken. Op het einde van de vergadering kwam mevr. Truus Noij namens het hoofdbestuur van de KBO Brabant de jubilerende vereniging feliciteren en een cadeautje aanbieden. In haar toespraakje schetste zij in het kort hoe het beeld in de loop van de 60 jaar veranderd is van rustende bejaarden naar actieve senioren. Ook het werk van de KBO is met zijn tijd meegegaan. Was er eerst alleen behoefte aan kaarten, kienen en biljarten intussen ligt, zonder de ontmoeting en ontspanning te verwaarlozen, de nadruk toch steeds meer op belangenbehartiging op landelijk, provinciaal en gemeentelijk niveau. Hoe deze steun voor de senioren nodig is blijkt wel uit de grote veranderingen die zij ondervinden bij de uitwerking van de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning. De KBO Brabant heeft in elke gemeente cliëntondersteuners opgeleid die de mensen kunnen begeleiden in hun gesprek met de gemeente. Mevr. Noij feliciteert de KBO Gilze met het 60
jarig jubileum en zegt dat deze vereniging door het grote aantal aangesloten leden (ruim 1100 leden in Gilze) voor de gemeente een belangrijke gesprekspartner is geworden. Het hoofdbestuur van de KBO Brabant heeft besloten om aan dhr. Jan Ophof en aan Mevr. Tonnie Wirken de speld van verdiensten toe te kennen. Voor het opspelden van de onderscheiding en het uitreiken van de daarbij behorende oorkonde schetst Mevr. Noij van elk van de afscheid nemende bestuurleden hun grote verdiensten voor de KBO Gilze in de afgelopen jaren. Mevr. Tonnie Wirken was (net als haar vader voor haar) ruim 20 jaar bestuurslid van de vereniging. Ze heeft zich erg verdienstelijk gemaakt door het organiseren van de reisjes van de KBO, de bingomiddagen en de voorlichtingsdagen. Heel bijzonder was haar inspanning voor de ledenwerving. Ze bracht soms wel 100 nieuwe leden per jaar aan. Haar bijdragen in de vereniging zullen in de toekomst erg gemist worden, maar gelukkig blijft ze nog even nog meewerken aan een aantal activiteiten in de toekomst. Dhr. Jan Ophof was eerst een aantal jaren secretaris van de KBO Gilze. Maar toen na de viering van het 50 jarig bestaan de vacature van voorzitter ontstond is in de sollicitatiecommissie het plan ge-
boren om Jan Ophof te vragen zelf voorzitter te worden. Dhr. Jan Ophof heeft in het dorp in verschillende functies grote kennis van de gemeenschap van de senioren. Hij heeft deze kennissenkring graag gebruikt om te relaties met de doelgroep, maar ook met de gemeente verder uit te bouwen. Als oud brandweerman heeft hij altijd bijzonder zorg gedragen voor de veiligheid van de soos en zijn bezoekers. Maar ook binnen de structuur van de vereniging was hij degene die zorgde voor nieuwe statuten en voor de ombouw van het meewerkend bestuur naar het werken in werkgroepen per activiteit. Dhr. Jan Ophof was ook de onderhandelaar met de gemeente voor de subsidies voor de KBO, maar ook voor de verschillende clubs van de vereniging. Samen met de penningmeester heeft hij hier veel tijd in gestoken. Nu hij na 9 jaar als voorzitter afscheid neemt zijn de speld van verdienste en de oorkonde van de KBO Brabant geheel op zijn plaats. Na afloop van deze plechtigheid waren en bloemen voor de afscheid nemende bestuursleden en voor mevr. Lucy Ophof. Tot slot vroeg mevr. Truus Noij een hartelijk applaus voor alle vrijwilligers van de KBO Gilze. Zonder hun inspanning zou dit alles niet mogelijk zijn. Een dankbaar applaus van alle aanwezigen onderstreepte deze woorden van waardering. Na de pauze met koffie en worstenbrood speelde de toneelgroep Tot Ieders Genoegen nog een tweetal vrolijke eenakters. De foto's van dit toneelstuk en van vele andere gebeurtenissen in de laatste maanden kunt u vinden op onze website: www.kbo-gilze.nl
Betty Spruyt Voor alle Linda van Beek verloskundige Bert Ooijen zorg in de
Baarleseweg 63a 5131 BB Alphen www.hetklavertje.com
driehoek Tilburg - Breda Turnhout.
Uw
T +3113-5082773 zwangerschap info@hetklavertje.com is onze zorg