2021 Week 34 woensdag 25 augustus
66 e jaargang “HET IS GEEN KUNST OM ER LANG BIJ TE BLIJVEN, ALS JE HET LEUK VINDT”
ZOMERKAMP SCOUTING BOLSTERGROEP RIEL 35-JARIG BESTAAN
HELP JE MEE KINDEREN DE TILBURGSE NATUUR TE BELEVEN?
BRONS VOOR TESS REIJMAEKERS EN PONY GLADYS
3
5
12
13
EEN DAPPER DEBUUT
“Alles komt goed, maar anders”
Marieke een bijzondere, en buitengewoon creatieve vrouw.
Marieke Oostenenk had in het LOG-programma Podiumbreed verteld over haar dichtbundel, maar dat programma had ik helaas gemist omdat ik toen op vakantie was. Ik besloot daarom bij haar thuis zelf eens navraag te doen over het hoe en wat van haar poëtische bezigheden. Ik kwam er al snel achter, dat Marieke een bijzondere, en buitengewoon creatieve vrouw is. Nog voor ik had aangebeld, viel me al een klein stenen beeld in haar tuin op. En inderdaad, ze heeft – zo vertelde ze - veel gebeeldhouwd en geschilderd, en de laatste jaren heeft ze ook het schrijven van gedichten weer opgepakt. DOOR NORBERT DE VRIES Overhoopgegooid Marieke Oostenenk verhuisde in 1997 van Oldenzaal naar Goirle. In Tilburg volgde de gewezen kleuterleidster een leergang NT2 (Nederlands als Tweede Taal) en werkte er jarenlang bij de Stichting Volwasseneneducatie (nu: ROC) als docent alfabetisering voor anderstaligen. In haar vrije tijd was ze veelal bezig met kunst, zowel actief (schilderen, beeldhouwen), als passief (museumbezoek). In 2017 bezocht ze de Documenta in Kassel, de misschien wel belang-
rijkste tentoonstelling (eens in de vijf jaar) van moderne beeldende kunst in de wereld. Op de fiets terug naar de camper, en dan… een ernstig verkeersongeluk. Ze wordt aangereden door een wielrenner, en komt daarbij uiterst ongelukkig ten val. “Het is een bikkelharde realiteit: verbrijzelde knie en voet, drie operaties in het ziekenhuis en een langdurig revalidatietraject. Het ene moment ben je nog een vrolijke, gezonde vrouw, en het volgende ben je een moedeloze mindervalide. Je leven is dan compleet overhoopgegooid. Ik was op slag ook mijn creativiteit
kwijt. Beeldhouwen ging niet meer, want ik kan nog maar heel kort staan. En schilderen, ook daar had ik ineens totaal geen zin meer in. In een gesprek met een revalidatie-psychologe kwamen mijn hobby’s ter sprake: ja, ik heb in mijn jeugd ook wel gedichten geschreven. Nou, zei de goede vrouw, probeer dát nog eens. Nou, dat was een gouden advies. Ik schreef het allemaal van me af, al mijn verdriet en machteloosheid. En vervolgens schreef ik ook over mijn herwonnen levenskracht: over vreugde en moed, over natuur en cultuur. Zo ontstond mijn levensmotto: alles komt goed, maar anders.” Ritme en rijm Wanneer begon ze met dichten? “In de vijfde klas van de lagere school, bij meester Boekesteijn. Via de schoolradio volgden we de cursus ‘Ritme en rijm’. Toen gingen we ook zelf dichten: ieder kreeg de opdracht een eigen ge-
dicht te schrijven, en ik kreeg de smaak te pakken. Nou moet ik er wel bij zeggen, dat ik thuis een inspirerend voorbeeld voor handen had: mijn moeder, Diny Oostenenk-Peddemors. Zij schreef in een aantal Twentse weekbladen gedichten onder het pseudoniem ‘Huisvrouw’. Haar gedichten vonden veel weerklank en werden ook gebundeld. Uit 1983 dateert de bundel ‘Grootje’s kleintjes’, in 1992 verscheen haar bundel ‘Dit valt te rijmen’, en in 2001 is nog de bundel ‘Het went wel’ uitgebracht. In die laatste bundel zijn de illustraties van mijn hand. Deze tekeningen zijn in een cirkelvorm gemaakt. Ik heb, nadat ik in 1996 een cursus mandala-schilderen bij Lia Luyben heb gevolgd, veel mandala’s geschilderd. Ik bleef de cirkel trouw, want enerzijds de beperking van de cirkel als anderzijds de volmaaktheid ervan blijven me boeien.” En waar heeft moeder het dichten opgedaan? “Ik denk van haar vader. Toen die overleden was, vonden we tussen zijn papieren een paar schriften vol met door hem geschreven gedichten. Nee, die heeft hij nooit gepubliceerd.”
Ik schreef daarop: ik zoek een foto van een deur in mediterraan blauw die op een kier staat. Een vrouw uit Polen zond me de foto: precies wat ik zocht! De titel van de bundel is ontleend aan een citaat van John Barrymore: ‘Happiness often sneaks in through a door you didn’t know you left
open’. Dat is iets wat ik zelf intens ervaren heb, en menigeen met mij.” Tot slot een gedicht. Uit de bundel kies ik ‘Avondklok’. Inderdaad, nog niet zo heel lang geleden hadden we een avondklok als een der coronamaatregelen.
Ik observeer mijn kamer en ik denk het zal mijn tijd wel duren tv, muziek een film een boek tot in de kleine uren gelukkig ben ik niet alleen mijn lief brengt koffie streelt eens even door mijn haar en even later staat de soep weer klaar dat is wel anders als je tachtig bent en heel alleen dan zit je thuis kunt nergens heen krijgt geen bezoek, geen bel die gaat je voelt je eenzaam ’s avonds laat en wat te denken van de jeugd zoals mijn kleinkind, 16 jaar alweer geen school of sport, niet samen uit geen bioscoop, beslagen ruit door dikke adem op een feest (ze is er niet naartoe geweest) ik kijk mijn kamer rond en denk mijn leven is een groot geschenk
En dan haar eigen publicatie “Ik ben lid van de Tilburgse leesclub ‘Literaire Salon’. Dat klinkt groots, maar we vormen met ons zevenen een bescheiden maar actief groepje. We bespreken de boeken die we gelezen hebben, en ik las er ook wel eens een paar gedichten van eigen hand voor. Ik kreeg daar veel positieve reacties op. En gelet daarop heb ik besloten om de bundel ‘Geluk sluipt naar binnen’ uit te brengen. Ik had daar geen enkele ervaring mee, dus ben ik naar Michel Buitelaar gestapt met de vraag: hoe doe je dat? Hij zette me op het juiste spoor: Adviesbureau Fons Smits. En kijk, daar ligt de bundel.” De titel Het is een fraaie bundel: harde kaft, 84 pagina’s. Op de kaft zien we een deur die op een kier open staat. Mooi! “Ja, ik ben lid van de Facebookgroep Wereldvrouwen.
De omslag van het boek.
HEEMERF “DE SCHUTSBOOM” EN HEEMKUNDIG MUSEUM WEER OPEN
Stichting Erfgoed Goirle “De Vyer Heertganghen” Nu de Corona-regels versoepeld zijn, is museumbezoek ook weer mogelijk. Stichting Erfgoed Goirle stelt daarom het heemerf met heemkundig museum weer open voor bezoekers op de 1e en 3e zondag van de maand van 14.00 - 16.30 uur. De opstelling geldt voor de maanden september en oktober. In de wintermaanden is het museum gesloten.
Heemerf de Schutsboom
Bezoekers zijn nog gehouden aan de basisregels om verspreiding van het virus te voorkomen en dat betekent onder meer dat volwassenen die niet uit een huishouden komen 1,5 m afstand houden. Het museum geeft een beeld van
de geschiedenis van Goirle vanaf de tijd van de grafheuvels tot het recente verleden. In wevershuisje ’t Smiske kunt u ervaren hoe een weversgezin woonde en werkte. Ook vindt u er een overzichtstentoonstelling van de textielindustrie in Goirle. In de
Vlaamse schuur is allerlei landbouwgereedschap uitgestald en zijn van diverse ambachten gebruiksvoorwerpen te bezichtigen. Op het heemerf staan verder twee karloodsen met grotere landbouwwerktuigen en u kunt er rondwandelen in de heemtuin op zoek naar eetbare planten, medicinale planten, verfplanten… Het adres is: Nieuwe Rielseweg 41-43, 5051 PD Goirle.