2020 Week 4 woensdag 22 januari
Solliciteren anno 2020
65 jaargang e
De eerste weken van het nieuwe jaar zitten er alweer op. Was jij nou niet degene, die in de kerstvakantie had besloten om in 2020 op zoek te gaan naar een nieuwe baan? Of ben je degene die baalt van het vooruitzicht van weer een jaar hetzelfde werk bij dezelfde baas? Of misschien een groentje op de arbeidsmarkt? Hoe je huidige situatie ook is, het blijft altijd lastig en spannend om te solliciteren. Er is de laatste jaren ook veel veranderd. Moet je tegenwoordig nog een officiële sollicitatiebrief kunnen schrijven, of is een klik op de online knop ‘solliciteren’ de weg naar een nieuwe job?
Simone Leijten
anders opsturen om op die manier aandacht te krijgen tussen alle solli-
citanten. Tip twee: zorg ervoor dat je geen (spel)fouten maakt. In de cursus leer je vervolgens hoe je een overtuigende sollicitatiebrief schrijft. ‘Je leert hoe je de brief opzet en wat je erin moet vertellen. Je krijgt tientallen tips en complete voorbeeldbrieven.’
HET FASCINERENDE THEATER VAN MEZZO-SOPRAAN EN PIANIST
KOEMELKEN BIJ CAFE KERKZICHT RIEL
5
11
13
IN DE REGIO
MODERNISERING VAN DE BRIEF Waar is de tijd van de ouderwetse sollicitatiebrief gebleven? Waarin de opmaak min of meer vaststond? Eigen adres, datum, adres werkgever, betreft-regel die begint met een kleine letter, in de eerste alinea verwij-
Online solliciteren komt steeds vaker voor. Sterker nog, bij veel vacaturebanken en uitzendbureaus, maar ook bij werkgevers die hun vacatures op hun bedrijfswebsite plaatsen is het verplicht om online te solliciteren. Dat lijkt in eerste instantie makkelijk. Je vult de vragen in die er worden gesteld en je weet zeker dat de potentiele nieuwe werkgever alle informatie over jou heeft gekregen die hij belangrijk vindt. Meestal staan er echter ook enkele open vragen bij, of moet je apart je motivatie en curriculum vitae (CV) toevoegen. Ook voor het online solliciteren heb je dus kennis en kunde nodig. Verschillende bedrijven hebben handig ingespeeld op deze nieuwe manier van solliciteren. Ze bieden namelijk -al dan niet gratisonline sollicitatiecursussen aan. Het eerste advies luidt overal hetzelfde: als de werkgever vraagt om een formulier in te vullen, vul dan gewoon dat formulier in en ga niet creatief iets
LUSTRUM VOOR STICHTING MET JE HART GOIRLE-RIEL/ BENEFIETAVOND
VACATURES zen naar bijgevoegd CV en ga zo nog maar even door. Statisch misschien, maar je wist wel waar je aan toe was. Met de krapte op de arbeidsmarkt zagen de sollicitanten de noodzaak om eruit te springen bij de sollicitatiecommissie en waagden ze zich aan afwijkende brieven. Een persoonlijke aanpak. Daarna werd een professionele vormgeving van je cv al snel een must in plaats van een extra. De sollicitatiebrief heeft een behoorlijke modernisering ondergaan, maar is vooral bij overheidsinstanties nog een wezenlijk onderdeel van de eerste selectie.
je wilt werken, kom je naar de bakkerij om je naam op een lijst te zetten. Als er dan vervolgens een plek vrijkomt en je bent aan de beurt, dan word je gebeld en ga je aan de slag.
VACATURES IN DE REGIO
ZET JE NAAM OP EEN LIJST
WERKT DAT IN NEDERLAND? Bij Greyston in Amerika heeft Open Hiring zijn succes bewezen, er zijn al veel mensen via het bedrijf aan een baan gekomen. De ervaring die in Amerika is opgedaan, is nu rijp om verder verspreid te worden. In Nederland heeft Greyston in Start Foundation de partner gevonden om dat uit te proberen. Om te achterhalen of Open Hiring in Nederland ook werkt, zijn er pilots gestart met bedrijven. Onder leiding van de Open Universiteit van Amsterdam wordt in opdracht van Start Foundation onderzocht hoe Open Hiring in de praktijk invulling krijgt en wat de effecten zijn voor zittende en nieuwe werknemers. Het heeft in Nederland dus nog een experimenteel karakter maar ideaal, als bij bovenstaande manieren van solliciteren het koud zweet je uitbreekt.
14-19
Een gloednieuw fenomeen op het gebied van solliciteren is Open Hiring. In Amerika wordt Open Hiring al 35 jaar succesvol toegepast door Greyston. Bernie Glassman startte in 1982 vanuit de boeddhistische basisprincipes een bakkerij. Hij wilde de armoede bestrijden door werk te creëren voor mensen die het moeilijkst aan een baan komen. Het principe dat hij bedacht was simpel: als
OVER RESPECT GESPROKEN...
‘Diehard’ Ad van Gorp (72) halve eeuw politieman Nieuwsgierig wat de bekende milieu-agent Ad van Gorp bezielde, gedumpte plastic-afvalzakken in de natuur tot het laatste propje papier te ontrafelen en benieuwd hoe hij het fikste de succesvolle opsporingsambtenaar van Goirle te zijn.Daarom ging ik afgelopen week naar het woonlandschap De Leyhoeve in Tilburg Oost op de koffie bij Ad. Hij vertelde alles over zijn loopbaan; hoe hij begon als jongste bediende bij de gemeentelijke plantsoenendienst, het behalen van zijn bul in 1990, tot en met zijn huidige functie als docent “politieopleiding” aan de universiteit en de 20-urige werkweek bij de politie. Bijzonder was ook zijn “open boek” over zijn privéleven, waar de medische- en sociale perikelen zijn betrokkenheid in de gezinsopvang, steeds een rode draad vormden binnen zijn turbulent leven. Veel, ... ja heel veel respect siert hier deze Goirlese diehard! TEKST EN FOTOGRAFIE; NICO DE BEER. Ad van Gorp zag in 1947 het levenslicht. Gewoon, aan het Oranjeplein, in het centrum van het textieldorp Goirle. Het was daarom ook haast vanzelfsprekend dat Ad en zijn wat jongere broer bij hun vader, die tussen vier muren en wat weefgetouwen, bij Peijnenburgs Weverijen werkte, zou aansluiten. Echter dat zou heel anders lopen! Niet dat Ad een afwijkend gedrag had of dat hij zijn hakken in het zand zette, nee dat zeker niet! Op de lagere school, tussen de rooms katholieke fraters, werd het overduidelijk dat de politie-agent in spé bepaald niet met de grijze middenmoot meeliep. Frater Vallericus ging bijvoorbeeld slordig om met zijn kapsel. Flinke eigen haarlokken ontsierden zijn opzichtige toupet. “Daar moest ik natuurlijk vreselijk om lachen! Al werd dat snel minder, toen ik als straf met gestrekte armen inclusief drie zware boeken onder het heilig Hartbeeld moest staan. Toen ik dit trieste voorval thuis snikkend opbiechtte, kreeg tot overmaat van ramp, ook nog rake klappen”, herinnert Ad zich nog maar al te goed. “Bestuurder op de vuilniswagen was voor mij een prachtige promotie” In het voorjaar van 1962 stapte Ad van Gorp als “jong menneke” naar de gemeente. Het leek hem een goed plan om daar aan de slag te gaan. Sociale lasten, de zekerheden en vooral de promotiekansen leken hem wel wat! Kortom, zijn
zelfverzekerd sollicitatiegesprek, werd uiteindelijk gehonoreerd met de functie als jongste bediende in de plantsoenendienst. “Wel moet ik eraan toevoegen, dat ik verplicht was om in de avonduren een opleiding bij de Land- en Tuinbouwschool te gaan volgen. Bovendien mocht ik in “de baas” z’n tijd het vrachtwagenrijbewijs gaan halen. Bestuurder op de vuilniswagen was voor mij een prachtige promotie!” Technisch gezien liep het ook lekker op de werkvloer. Die ambitie bracht Ad in no-time naar eindverantwoordelijke voor het wagen- en machinepark van de gemeente Goirle. “Bij de politie kwamen ze mensen te kort, dus daar moest ik naar toe!” “Omdat mijn vader invalide was en ik voor mijn moeder zorgde, werd ik vrijgesteld van de militaire dienstplicht. Daardoor had ik wel de verplichting, aan te sluiten bij de BB (Bescherming Bevolking), de vrijwillige brandweer of de reserve-politie. Echter de toenmalige burgemeester Gerard Elzen, gaf me in feite geen keuze; “Bij de politie komen we mensen te kort, dus ik stel het zeer op prijs, als je je daarbij aansluit”, zo zei hij me. Nog diezelfde avond stond opperwachtmeester Hut bij ons moeder aan de deur met een zak vol politie-kleding, een doos met afgetrapte werkschoenen, een Webby & Scot-revolver en een pompstang om de loop schoon te maken. En mijn moeder kreeg, serieus waar, één gulden om het uniform te wassen. Het politie-leven was voor mij een schot in de roos. De opdrachten werden
correct, maar wel op mijn (eigen) wijze uitgevoerd. Als Milieu Politie probeerde ik, al kostte dat veel kruim, de dader op te sporen van de gedumpte afval in de natuur. Via bepaalde aantekeningen, reclame uitingen of verbruiksartikelen in het afval, heb ik heel wat overtreders in de kraag kunnen grijpen. Ook de functie van Opsporingsambtenaar bleek op mijn lijf geschreven. Zaken die voor de gemeente echt problematisch waren, wist ik doorgaans tot een goed einde te brengen”. “In 1990 behaalde ik mijn Bul, jammer dat mijn moeder het net niet mee mocht maken” Vanaf 1982 tot 1990 heeft de fanatieke politieambtenaar kei- en keihard op universitair niveau gestudeerd in het Milieu-Bestuur-Publiek-en Civielrecht. Van die disciplines las Ad van Gorp voor uit eigen werk. Zo behaalde hij met veel respect en gepaste trots zijn fel begeerde Bul. De Goirlese politieman had de titel doctorandus dik verdiend! “Jammer dat mijn moeder het net niet meer mee mocht maken”. Direct na de beëdiging, heeft Ad het jaarlijks schouwen van de grenspalen in ere hersteld en daardoor een wet uit 1843 nieuw leven in geblazen. Ook trad hij op als trubbelchouter bij de gemeente Goirle en begeleidde de burgemeester bij ingewikkelde gesprekken als het om evenementen en/ of verkeer-technische zaken ging. “Kinderen zonder veilig onderkomen, bood ik gezinszorg aan” Het is in de regio wel bekend dat Ad van Gorp het medisch diverse keren heel moeilijk heeft gehad. Als 15 jarige jongen werd hij al getroffen door een virusziekte die organisch nare sporen achterliet; In 1994 kreeg hij een ernstig dienst-ongeluk wat een whiplash opleverde. Door serieuze hartproblemen volgde er in 2003 een hartoperatie. Nog erger was de besmetting in 2012 van een salmonellabacterie. Mede door zijn positief denken, de uitstekende revalidatie-tech-
Ondanks zijn 72, is Ad van Gorp nog altijd een vertrouwd gezicht bij de regionale verkeersinfarcten.
Drs. Ad van Gorp.
nieken en uiteraard de perfecte medische geleiding, herstelde Ad keer op keer. Heel bijzonder was dat de diehard tijdens zijn ziekteverlof thuis, zelfs kinderen gezinsopvang aanbood, die vaak geen veilig onderkomen hadden. “Voor die sociale betrokkenheid heb ik heel veel dankbaarheid terug gekregen. Al die kinderen komen nog vaak bij me langs, ze hebben me verrijkt en voor hen ben ik echt opa of papa! De verhoudingen zijn nog steeds helemaal goed”. Indrukwekkende terugblik Het is lang niet mogelijk om alle belangrijke gebeurtenissen van het kleurrijk verleden van Ad op te sommen. Vandaar de vraag; wat hem het beste is bijgebleven: “Oh dat is zeker de periode van 47 jaar als lid van Rijvereniging Antonius Riel. Het gewonnen edelmetaal zorgt er voor dat ik nog dagelijks denk aan die mooie periode. Mooie herinneringen en mijn betrokkenheid zijn er ook bij veel bekende evenementen zoals; Ten Miles, Trucktour Tilburg, Scootmobielclub Goirle en Riel, Dancetour, Decibel en zeker ook als voorzitter van de Avondvierdaagse. Bijzonder is het Willem II-shirt met mijn naam er op, dat de spelers mij uit dankbaarheid aanboden voor de ordehandhaving tijdens de thuiswedstrijden. Dat shirt prijkt nu sierlijk in mijn woonkamer. De festiviteiten afgelopen november omtrent het feit dat ik 50 jaar bij de politie was, is iets om nooit meer te vergeten. Zeker de lunch in Den Haag met Korpschef Erik Akerboom en de prachtige onderscheiding vergeet ik niet! Wat betreft onderscheidingen en eervolle vermeldingen ben ik altijd zeer goed bedacht, als voorzitter van de Muziekvereniging SOS en stichting Verkeersregelaars Goirle, maar ook als lid van de KPJ in Goirle. Koninklijke onderscheiding in 2016 Namens Koningin Beatrix heeft de toenmalige burgemeester
Machteld Rijsdorp een eervolle Koninklijke onderscheiding, opgespeld bij Ad van Gorp. “Je mag gerust weten dat ik apetrots ben op dat lintje en dat ik het bij officiële gebeurtenissen altijd op mijn revers heb zitten. Tijdens het 75-jarig bestaan van de EHBO ontving ik als voorzitter ook nog een onderscheiding en.. niet te vergeten ben ik in 2008 uitgeroepen tot Opperballefrutter van het Ballefruttersgat”, lacht Ad,
die recentelijk ook nog is onderscheiden door de stichting Vrienden van de Leyhoeve, die hij zelf heeft opgericht. Samenvattend; De 72 jarige politieman, vrijwilliger en de bijzonder sociaal betrokken persoonlijkheid, dwingt veel respect af. En dat hij nog altijd nationaal en internationaal doceert in het Milieurecht op de Universiteit, betekent dat hij een echte diehard is!
Dolblij is Ad met “zijn” Willem II-shirt.
Kreta Navels Houdt u van een sinaasappel met een heerlijke vruchtvleesstructuur die zoet is en boordevol sap zit? De Kreta Navel voldoet aan al deze verwachtingen!
Per kg. e
2,19
OPENINGSTIJDEN: ma t/m vr 09.00 - 18.00 | za 09.00 - 16:00 Turnhoutsebaan 15, 5051 DZ Goirle Tel. 013-534 21 15, www.debraacken.nl