KLIM & AVONTURENBOS GENOMINEERD VOOR ANWB FONDS
BILJARTERS ’D’N BRANDS’ BUIGEN DIEP VOOR BV KERKZICHT RIEL
GEWELDIG BEACH EVENT IN RIEL
DUTCH ID E-BIKE OPSTAPDAG BIJ BIKE TOTAAL PAUL VAN KORVEN
ä Pagina 8
PAGINA 11
ä Pagina 12
ä Pagina 16
Goirles Belang
Jaargang 63 - Week 28 woensdag 11 juli 2018
Uitgave van Uitgeverij Em. de Jong in samenwerking met Adviesbureau Fons Smits. Weekblad voor de gemeente Goirle.
“TOEN IK IN GOIRLE KWAM, BEN IK OPNIEUW GAAN LEVEN”
LET OP!
Mevrouw Marie van Alderen woont al 50 jaren in Thebe Elisabeth Op zondag 15 juli a.s. is het 50 jaren geleden dat mevrouw Marie van Alderen (98) haar intrek nam in het toenmalige Verpleeghuis St. Elisabeth aan de Bergstraat in Goirle. Op deze zondag wordt dat gevierd en een week later viert deze krasse dame dit heugelijke feit met haar familie. In november 1919 werd Marie als tweede kind geboren in het gezin van Alderen. Later kwamen daar nog twee kinderen bij. Haar geboortehuis stond in Molenschot, maar toen haar vader boswachter werd op Nieuwkerk verhuisde het gezin naar de boswachterswoning in de buurt van het Ooievaarsnest. Vandaar uit liepen Marie en haar broer en zusjes iedere dag twee keer anderhalf uur naar de lagere school in Alphen. Toen haar vader in 1937 plotseling overleed, moest het gezin van Alderen de boswachterswoning verlaten en verhuisden zij naar Alphen. Na de lagere school werkte Marie een aantal jaren bij bakker de Vet in Alphen. In 1942 sloeg het noodlot toe. Een operatie aan haar voet mislukte en Marie kreeg een dwarslaesie. Vanaf haar middel was zij verlamd. In een ziekenhuis in Leiden probeerde men haar te laten lopen, maar zij zakte steeds door haar benen. In enkele andere ziekenhuizen bleek men ook niets meer voor haar te kunnen doen en zo belandde zij weer thuis, op haar bed. Toen het in Alphen, tijdens de gevechten rond de bevrijding, te gevaarlijk werd, ging het gezin te voet naar Turnhout. Marie lag in een kruiwagen en werd zo vervoerd. 21 Jaren lang zorgde haar moeder voor haar, totdat moeder zelf hartklachten kreeg. Dat Marie het zo lang volhield was voor vele Alphenaren een wonder. “Die wordt niet oud”, werd in die tijd vaak gezegd. Omdat Marie niet meer door haar moeder verzorgd kon worden, werd zij opgenomen in Huize Sint Felix in Udenhout. Ook hier belandde
zij weer de gehele dag op bed. De scheiding van moeder en dochter was voor beiden zeer emotioneel. NAAR GOIRLE In Goirle werd aan de Bergstraat een nieuw verpleeghuis gebouwd en in 1968 verhuisde Marie van Alderen naar Verpleeghuis St. Elisabeth. Hier werd zij een jaar later met haar moeder herenigd toen die ook in het verpleeghuis kwam wonen. Hier hebben zij nog enkele jaren samen doorgebracht. De fysiotherapeuten van het verpleeghuis waren van mening dat Marie niet de gehele dag op bed kon liggen. Zij gingen met haar oefenen om te proberen haar te laten zitten. Een jaar lang therapie bracht het gewenste resultaat, Marie kon zitten en zij kreeg een elektrische rolstoel. Zij was daarmee de derde cliënt in het huis. “Dat was voor mij een heel groot geluk”, geeft Marie van Alderen aan. “Ik was niet meer aan mijn bed gekluisterd en kon zelfs van mijn kamer af. Ik kon het verpleeghuis uit, het dorp in en op bezoek bij mijn familie.” Dr. Leeuwenberg, de toenmalige huisarts van het verpleeghuis, was heel belangrijk voor haar. Na zoveel tijd in bed gelegen te hebben, moest Marie maar eens een keer op vakantie gaan. In zijn eigen auto bracht hij haar naar een vakantieadres van de Zonnebloem in Zeeland. Voor Marie was dat de eerste vakantie in haar leven. “Ik was bijna 50 en toen is mijn leven eigenlijk begonnen. Nu ga ik wel vaker ergens naar toe en ik ben zelfs al twee keren in Lourdes geweest.”
HAAR BEZIGHEDEN Vanaf dat moment verveelt Marie van Alderen zich niet meer. Ze rijdt door het huis, helpt de verzorging daar waar ze kan en ze is regelmatig in het dorp te zien als zij boodschappen doet. Naast puzzelen en kaarten maken heeft Marie samen met haar vriendin Jo van Hoof, ook een bewoonster van Thebe Elisabeth, heel veel knuffels en kleren gemaakt. Zij kreeg een oude trapnaaimachine, maar daar kon zij niets mee doen omdat zij haar benen niet kon gebruiken. Gelukkig kon de technische dienst van het verpleeghuis er een handnaaimachine van maken. Met haar vriendin Jo maakte zij op deze machine vele kleren. Voor haar achterneefjes en achternichtjes, maar ook voor de kinderen in het verpleeghuis. Speciaal voor haar was Gerrie, een jongen die was geboren met een open ruggetje. Omdat hij nooit bezoek kreeg, gaf Marie hem veel aandacht. “Ik heb voor hem gezorgd alsof het mijn eigen kind was. Ik maakte kleren voor hem en ik kocht kleren voor hem.” Maar Marie en Jo maakten niet alleen kleren en knuffels voor de kinderen. Zij zorgden ook voor vele prijzen voor de fancy-fair, die enkele keren per jaar werd gehouden. De acties voor Polen konden ook op prijzen van de twee dames rekenen. Nog iedere zaterdag en zondagavond is Marie van Alderen bezig met de bingo. Al 40 jaren verzorgt zij met een groepje deze activiteit. Vroeger ging zij nog zelf de prijzen kopen en draaide ze ook de bingo. Nog steeds komen tussen de 30 en 40 personen naar de bingo op zaterdag- en zondagavond. In 2003 werd Marie door de toenmalige burgemeester van Goirle, mevrouw De Vrey-Vringer, beloond met een oorkonde voor haar vele vrijwilligerswerk binnen de leef-
In week 30 verschijnt er géén reguliere krant.
ZOMERkrant
JULI / AUG 2018
Uitgeverij Em. de
Jong bv
•
Baarle-Nassau
•
Tel. 013-5075534
Vol met verhalen, bezienswaardigheden, uitstapjes, puzzels en aanbiedingen!
OM TE BEWARE
N!
De leukste Zomertips
IN WEEK 30 VERSCHIJNT ONZE ZOMERKRANT. In week 29 is er nog volop mogelijkheid tot het plaatsen van uw boodschap of aanbiedingen. Reserveer tijdig!
2E PAAR €
5,-
*
* zie voorwaarden winkel
Tilburgseweg 40 5051 AH Goirle [ T ] 013 - 5345647 [ W ] www.dejongmodeschoenen.nl
Gesponsorde advertentie
Kinderen laten meedoen! s Mevrouw Marie van Alderen is door haar rolstoel zeer mobiel. en woongemeenschap van Thebe St. Elisabeth. HET JUBILEUM Marie van Alderen woont op dit moment van alle bewoners het langst in Thebe Elisabeth. Dit 50 jarige jubileum viert zij op zondag 15 juli a.s. Die ochtend is om 10.30 uur een viering in De Meander en om 14.00 uur is er een besloten bijeenkomst. Hier zal zij vele herinneringen kunnen ophalen met geneesheren, personeel, vrijwilligers en bewoners van Thebe Elisabeth. Niet alleen de mensen die er nu
werken, maar ook vele personen die voor haar in de afgelopen 50 jaren hebben gezorgd, zullen die middag aanwezig zijn. Op zondag 22 juli wordt in de familiekring een feestje gevierd. Mevrouw Marie van Alderen kijkt uit naar dit jubileum. Bijna gooide een longontsteking nog roet in het eten, maar gelukkig is zij weer opgeknapt. Dankbaar kijkt zij terug op de 50 jaren in Goirle. Dankbaar voor alle mensen die haar in die jaren hebben geholpen. Naast de mensen van het verpleeghuis ook haar fami-
Word nu donateur!
06-14113496 NL 37 RABO 0166803111 www.leergeld-goirle-riel.nl
lieleden, die er altijd voor haar zijn. En de toekomst? Marie van Alderen kijkt niet te ver vooruit. “Eerst dit feest meemaken en of ik 100 mag worden zien we wel.” JS
GROETEN UIT GOIRLE (1)
Dwalen door de Lustwarande, genieten van Contemporary Sculpture Het idee voor “Groeten uit Goirle” ontstond toen Therese Elisabeth Maria de Vries uit Nieuwkerk mij vertelde van een recente ervaring en van haar reactie daarop. Onlangs was ze om vijf uur in de ochtend op Schiphol, en het was daar al zo druk dat je, zoals men dan zegt, “over de hoofden van de mensen kon lopen”. Ook in de lucht was het druk. In het vliegtuig gezeten zag ze onder én boven zich andere toestellen vliegen. Toen had ze gedacht: ik wil dit niet meer, ik stop met vliegen, dit is te gek. Ja, dan blijf je thuis. Dan vier je vakantie in Rundumhausen, zoals onze columnist Jacqueline de Rooij dat onlangs verwoordde. Als je er even over nadenkt heeft vakantie in en om huis vele voordelen. Montaigne wees er al op dat de meeste problemen in de wereld voortkomen uit het feit dat we uit onze leunstoel komen. Als we allemaal maar eens lekker thuis bleven. Hij dacht daarbij niet eens aan de vernietiging van onze planeet; in zijn tijd werd er trouwens nog niet gevlogen. Goed: Therese, Jacqueline en ik blijven thuis, het moet ergens beginnen. Anderen gaan nog vrolijk overal naar toe. Ik doe ze de groeten uit Goirle, mijn groet in Goirles Belang kunnen ze waar ook ter wereld digitaal ontvangen.
s Raphaela Vogel, In festen Händen (2016) DOOR BEN LOONEN
s Oliver Laric, Hundemensch (2018)
LUSTWARANDE Beste vakantieganger, vanmiddag ben ik gaan kijken naar de beelden in de Oude Warande, het geometrisch bos achter de universiteit van Tilburg. Het was de zoveelste hete dag, volop zonneschijn, tegenwoordig ook thuis te verkrijgen. Ik fietste over de Tilburgseweg en zag met genoegen hoe de restauratie van de Lindehof vordert met een nieuwe rieten kap erop. Villa Blanca is een zorgenkind; de villa staat leeg, de tuin is verwaarloosd. In het Brabants Dagblad konden we lezen dat de eigenaar geduldig wacht op vergunning om een stukje aan te bouwen; als die er is, zal het weer prachtig worden.
Bij het viaduct wordt gewerkt aan een verbreding; begrijpelijk als de A58 een nieuwe rijstrook krijgt. Wie de verkeersstromen over deze Brabantse verkeersslagader beziet, slaat de angst om het hart. De route naar de Warande is mij vertrouwd, langs het Laar, over de Vierwindenlaan, door de Friezenlaan, de Hogeschoollaan (herinnerend aan de dagen dat de universiteit een hogeschool was; straatnamen veranderen niet snel), en dan ben je al bijna op de plaats van bestemming. Zie de wapperende vanen van Tilburg University, met als leuze: understanding society. Ik fiets altijd graag over de oprijlaan van de campus, mijn Alma Mater, waar de internationale jeugd zich richt op de
maatschappij van de toekomst en werkt aan onderling begrip mag ik hopen. Aan weerskanten liggen de buildings waar het gebeurt. De rechter heeft onlangs bepaald dat Engels mag. Nou, daar hebben ze in Tilbury al een voorschot op genomen. De Oude Warande is een verademing. Onder de hoge bomen is het lekker koel; het zonlicht wordt hier gezeefd; er is bijna niemand, iedereen is op vakantie. De loveren waarmee de bomen zijn bevaen nog frisgroen, behalve de rhododendrons die er verlept bijstaan. De paden zijn mul, niet altijd gemakkelijk voor de fiets om erdoor te komen. Twee omgekeerde bronzen leeuwen vormen de spectaculaire start van
Contemporary Sculpture. Een frêle vrouwenstem declameert op klagende toon: der Mensch ist stark. Ik moet daar om lachen. LEEUWEN IN HET BOS Ik moet bekennen dat ik nogal eens de kiosk achter Auberge du Bonheur vermeden heb: het is per slot een openbaar bos en een free ride is niet verboden. Maar af en toe moet je denken: kunstenaars moeten ook leven, en de organisatie kost geld. Lustwarande wordt weliswaar ondersteund door het Mondriaanfonds, het Prins Bernhard Cultuurfonds, de Provincie Noord-Brabant en de gemeente Tilburg, maar het publiek mag Lees verder op pagina 3
STAPELKORTING! 1 artikel 2 artikelen 3 of meer artikelen
-30% -40% -50%
m.u.v. basiscollectie, polo’s en bermuda’s
Tilburgseweg 92, Goirle • Tel.: 013-5470715 • www.christianformen.nl