GOIRLES BELANG - WOENSDAG 31 JANUARI 2018
2e katern
PAGINA 15
Goirles Belang
Jaargang 62 - Week 5
Het gevoel van Riel
wd Vertrou dichtbij
Op maandagavond 22 januari spoedde ik mij naar de Leybron, en, mijn auto behoedzaam sturende over de Dorpstraat, zag ik links en rechts van de rijweg tal van sterren met staarten oplichten. “Uw glans gelijkt den luister der staartster, die den schrik verhoogt van ’t nachtlijk duister, ’t gemoed met angst vervult”, citeerde ik uit een ode aan Bilderdijk van onbekende hand. Inderdaad, een staartster aan het nachtelijk firmament belooft zelden iets heilzaams. Was ook het begin der zondvloed niet door een staartster aangekondigd, of vergis ik me nou? De kometen links en rechts stralen latende, parkeerde ik op het plein. Sjonge, wat is het donker hier. En wat zou de avond nog brengen? Licht in de duisternis of gejeremieer over ‘ondergeschoven kindje’ en ‘achterste mem’? Opvliegers over heistegen, polenhotels, zendmasten en geluidarme klinkers? Of flitsende, frisse ideeën en loei-hete bitterballen? Welnu, ik ben overal op voorbereid, en anders: après moi le déluge… DRUK Altijd gezellig in de Leybron, en vanavond lekker druk bovendien. Er werden 131 deelnemers geteld. Bij binnenkomst in de zaal kreeg elke deelnemer een boodschappentas met daarin enkele geschenkjes. Een ‘goodiebag’ heet dat tegenwoordig. Kijk eens aan: een ruitenkrabber, twee balpennen, een notitieblokje. Zo komt Jan Splinter door de winter. Maar eerlijk is heerlijk: mevrouw De Vries was zeer ingenomen met de boodschappentas zelve. Van het Brabants Dagblad, met dank. De avond was georganiseerd door de media: BD, GB, LOG, WijGoirlenaren en bieb. Doel: in kaart brengen wat er leeft in Goirle en Riel. Welke problemen ervaren de mensen, welke kansen zien ze? Ook niet onbelangrijk: welke bijdrage kunnen en willen de mensen zelf leveren ten aanzien van het oplossen van die problemen en het benutten van die kansen? In Riel was de opkomst groot! En er werd enthousiast meegedaan.
HANGIJZERS (HEET ALS BITTERBALLEN) Het belangrijkste eerst maar: passende woonruimte voor ouderen en jongeren. De Rielenaar wil in zijn heerlijke dorp blijven wonen, van de wieg tot het graf. Want Riel is veilig, sociaal, thuis. Domweg gelukkig aan de Dorpstraat. En evengoed elke andere Rielse straat. Een dorp met een sterke gemeenschapszin. Overal helpende handen die uit de mouwen steken. Kortom, een klein paradijs. Maar het is niet al botertje tot de bôom natuurlijk. Er zijn her en der wat pijnpunten; men denke bijvoorbeeld aan de zendmast. Iedereen in Riel wil betere ontvangst voor zijn mobiele telefoon, maar waar moet die vermaledijde UMTSmast komen staan? Not in my backyard! Met die huisvestingsbehoefte en de zendmast hebben we de twee voor Riel belangrijkste onderwerpen wel te pakken. Verder is het klein (en lauw) bier allemaal: wensen ten aanzien van de Leybron (geen), de kermis (maar de kermisexploitanten zien
Verkoop & onderhoud
door Ben Loonen RIJK EN TOM Rijk Vlaanderen, de boomlange rector van het Mill-Hillcollege, de enige die het podium zou beklimmen, heette als gastheer de menigte welkom in zijn school. Hij was natuurlijk trots. Tom Verlind (“dit was Brandpunt, goedenavond”) nam de loopmicrofoon en opende Pauwiaans: “we zijn begonnen!” Hij meldde dat er 156 aanwezigen waren, 25 meer dan in Riel. Was dat veel, was dat weinig? Als je proportioneel denkt was het een opkomst van niks, maar zo wilden we niet
s 156 mensen waren er aanwezig.
denken; het was gezellig, er was gratis bier, er was hoempapa (’t Smoesje). Verlind hield een snelle handopsteken enquête om het profiel van de bezoeker vast te stellen. Wie noemde zich autochtone Goirlenaar? Een mooi aantal vingers de lucht in. Wie beschouwde zich import? Een beduidend groter aantal vingers de lucht in. Wie waren er van de politieke partijen? Een flink aantal vingers de lucht in. Ach so. Ik had het wel leuk gevonden als Tom Verlind gevraagd had: wie van u komt doorgaans zijn huis niet uit voor dit soort bijeenkomsten? Hij vroeg het niet, maar ik
BANDEN
ONDERHOUD + APK
SCHADEHERSTEL
AIRCO
Tijvoortsebaan 4 - Goirle - 013-5342838 www.autobedrijfrombouts.nl
s Veel belangstelling in de Leybron geen brood in Riel), darten (laat de jeugd zelf zeggen wat ze wil). POSITIEF De Rielenaar is positief ingesteld, en dus was de grondhouding tijdens deze avond ook positief. Het initiatief van bovengenoemde media werd hogelijk gewaardeerd; misschien moet er ook eens zo’n avond georganiseerd worden voor de jeugd (maar dan anders: bij de voetbalclub bijvoorbeeld). Over voetbal gesproken: er bestaat in Riel dringende behoefte aan een kunstgrasveld, eigenlijk anderhalf veld. Dan kan de jeugd in Riel blijven voetballen, ook als het weer tegen zit. (Ik zag diverse raadsleden een aantekening maken op het notitieblokje uit hun goodiebag.)
Het gevoel van Goirle Op donderdagavond 25 januari spoedde ik mij naar het Mill-Hillcollege, op de fiets natuurlijk, een auto heb ik niet, en fietsend over de Oude Baan zag ik links en rechts van de baan tal van auto’s staan als ware er weer een Rommelmarkt, en ik vroeg me af – net als Norbert in Riel – wat de avond brengen zou. Een ratjetoe aan wensen? Oude ideeën met een nieuw elan gebracht? Zwijgende en luisterende politikers? Gevoelige getuigenissen over Goirle als de mooiste plek op aarde, haat en liefde? Als er maar gevoel zou zijn en geen onverschilligheid! We zouden het zien. Door Ben Loonen
OCCASIONS NIEUWE AUTO’S
heb zo’n vermoeden dat er dan akelig weinig vingers de lucht in waren gegaan, een handjevol wellicht. Ik zag overwegend bekende gezichten uit de politiek met aanhang, het maatschappelijk middenveld van mensen die actief zijn in Goirle, en vertegenwoordigers van de media: Brabants Dagblad, Goirles Belang, LOG, Bibliotheek (de initiatiefnemers en organisatoren van Het gevoel). WILLEMIJN Waar gingen we het over hebben? Met de loopmicrofoon in de hand (“geef hem nooit uit handen”) stapte Verlind op mensen af die wel iets te wensen hadden. Willemijn had een absurd lange lijst. Verder kwam er voorbij: een gebrek aan appartementen voor ouderen, een tekort aan betaalbare starterswoningen voor jongeren, demoraliserende leegstand in het winkelcentrum, te weinig geld voor kunst en cul-
EVEN TOCH NOG EEN BEETJE ZEUREN Riel vormde tot 1997 een bestuurlijke eenheid met Alphen. De gemeente Alphen en Riel was het toen. We zijn nu twintig jaar verder, en in Riel is in die periode meer gebeurd dan in de eeuw daarvoor. Ho, ho, dat is te boud uitgedrukt. Wat ik wil beweren is: Riel is in de nieuwe orde stukken beter af dan in de vroegere. (met de stem van Mart Smeets: “Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen!”) Maar veel Rielenaren koesteren hun Calimero-complex, en zeuren dan over de ‘achterste mem’ en zo. Laat dat verdomde complex eindelijk eens achter u, zou ik de Rielenaren willen toeroepen. Gelukkig werd er op 22 januari het ‘ondergeschoven kindje’ slechts
één keer naar voren geschoven. HAND AAN DE PLOEG Rielenaren zijn doeners, en op 22 januari gonsde het al van initiatieven-in-de-maak. Er wordt een plan voorbereid voor de bouw van seniorenwoningen (gelijkvloers) met eventueel jongerenhuisvesting daarboven. Ook ten aanzien van de zendmast ligt er iets in het verschiet. Mijn (Goirles) gevoel zegt: dat wordt opgelost. Wat betreft dat kunstgras, ook dááromtrent zie ik op termijn iets moois tot stand komen. COMMUNICATIE Wat moet beter? De communicatie van de kant van de gemeente. Daarover is vrijwel iedereen het eens. Iemand opperde dat de gemeente de Goir- en Rielenaren
moest benaderen als ‘klant’, en niet als ‘burger’. De burgemeester zei, dat hij dat geen goeie benadering vond: een klant kan kiezen bij welke bakker hij zijn brood koopt, maar wie in de gemeente Goirle woont kan niet shoppen. Natuurlijk moet de gemeente wel ‘klantvriendelijk’ zijn voor haar burgers. Dat betekent: goed luisteren, goed informeren, duidelijk zijn, en open staan voor andere inzichten. TOT SLOT Het was een mooie, constructieve avond. Hopelijk krijgt de avond nog evenveel mooie staarten als er sterren in het dorpscentrum stralen. Hé, Riel, wakker worden: Kerstmis is allang voorbij! En nog iets, Rielenaren: wil alstublieft onze burgemeester niet zo openlijk prijzen! Niet verstandig, en als de arme man er al niet hogelijk verlegen van wordt, dan krijgt hij het er misschien wel hoog in de bol van. Rustig zijn gang laten gaan dus, en pas als ie over enige jaren vertrekt mag er applaus klinken. Norbert de Vries
tuur en het Cultureel Centrum, achterstalligheid in het onderhoud van het groen, te weinig aandacht voor de arme kant van Goirle, te weinig speelgelegenheid voor kinderen van de basisschool, een gebrekkige communicatie tussen de overheid en burger. Ik zoom in op een paar dingen. FRANS Maar eerst een onvervalst, zij het melancholisch gevoel. Daar was die man die niet meer in Goirle woont, maar die bij terugkeer zijn oude Oranjeplein niet meer herkent: het plein met de kiosk, de kermis en de weekmarkt; nu stond er een lelijk blok appartementen, bah! Hij werd ten volle bediend door Frans de Groot die bekende dat hij het Oranjeplein altijd een lelijk plein gevonden had. Maar nu was het een prachtig plein met mooie appartementen voor ouderen en speelgelegenheid voor basisschoolkinderen. Hij kreeg de lachers op zijn hand. Zo werden er wel meer dingen onschadelijk gemaakt: wat de een zegt, vindt de ander juist helemaal niet. ELS Armoede dan. Leergeld en Platform minima hebben 200 armen in het vizier, maar er zijn er veel meer, er kan veel meer goed gedaan worden. En nu wil die vermaledijde gemeente de adressen niet afgeven vanwege suffige privacy-regels “terwijl ze precies weten wie er in armoede leeft”. Hier moest grand old lady Els van Kemenade ingrijpen om te vertellen dat privacy een groot goed is en regels dienaangaande ook. Zij riep op om niet altijd naar de gemeente te wijzen, alsof de gemeente alles maar moet oplossen, maar zelf wat moediger te zijn: stap op de mensen af die in je straat wonen, wees niet bang een blauwtje te lopen, wat geeft dat, als het niet lukt probeer je het op een andere manier. Maar stap zelf af op mensen van wie je vermoedt dat ze wat hulp en steun kunnen gebruiken en wijs ze op de mogelijkheden. Dit was trouwens ook de aanpak van Tom Verlind bij een wens of een
s Ton Verlind (links) in actie klacht: wat heb u zelf al geprobeerd, of wat gaat u er zelf aan doen? Het antwoord was vaak gestotter en vage praat. FELIKS EN SANNA Dan het onderwerp communicatie. Burgers krijgen pas informatie als het besluit genomen is. Voorgenomen besluiten staan slinks in de zomermaanden op de Gemeentepagina in het Goirles Belang. Je krijgt geen antwoord vanuit het gemeentehuis. De toon van ambtelijke correspondentie is niet fijn. Ook dit werd allemaal op een of andere manier tegengesproken. Er kwamen zelfs complimen-
ten voor het ambtenarenapparaat: zij luisteren juist wel; de politieke partijen daarentegen niet. Slechts eens in de vier jaar laten zij van zich horen, als er weer verkiezingen in aantocht zijn (Feliks de Vroomen). Wij burgers worden slecht geïnformeerd, bis, bis, bis. Hier was het Sanna Weustink, die zei wat bij velen het geval zal zijn. Als normale burger dacht zij ook dat ze niet geïnformeerd was. Nu ze professioneel in Goirle bezig is, als directeur van het Jan van Besouw, had ze gemerkt dat je op de gemeentelijke website eigenlijk alles kunt vinden. Lees verder op pagina 17
Heerlijke Bierkaas Groot assortiment boerenkaas Uit eigen makerij! Kom proeven
Fam. Vermeer Beeksedijk 16 5051 PS Goirle Tel. 013-5341858 Openingstijden: wo. 13.30 - 18.00 uur do. 13.30-18.00 uur Vrij 10.00 - 18.00 uur zaterdag 10.00 - 16.00 uur