ZONNEBLOEM GOIRLE BESTAAT 65 JAAR
STARTSEIN AANLEG GLASVEZELNETWERK VOSSENBERG
NIEUWE TUIN BIJ GEERACKER GEOPEND
ä Pagina 5
ä Pagina 12
ä Pagina 15
Goirles Belang
Jaargang 62 - Week 39 woensdag 27 september 2017
makelaardij taxatie bouwadvies
Uitgave van Uitgeverij Em. de Jong in samenwerking met Adviesbureau Fons Smits. Weekblad voor de gemeente Goirle.
JUF YVON KASSELS 40 JAAR WERKZAAM IN HET ONDERWIJS
Jubileumfeest op basisschool Kameleon Tilburgseweg 40 5051 AH Goirle [ T ] 013 - 5345647 [ W ] www.dejongmodeschoenen.nl
Kinderen laten meedoen!
Word nu donateur!
06-14113496 NL 37 RABO 0166803111 www.leergeld-goirle-riel.nl
s fotograaf; Lesley van Gerwen- Martens Vrijdag 22 september jl. was het groot feest op Kameleon. Juf Yvon Kassels was namelijk 40 jaar werkzaam in het onderwijs en al deze jaren bij Stichting Katholiek Basisonderwijs Goirle. In 1977 is zij als kleuterleidster begonnen op Bs. De Hellen. In 1987 startte er een nieuwe school in de Groote Akkers, basisschool de Bron en daar werd Yvon al spoedig directeur. Hier heeft Yvon verschillende bouwprojecten meegemaakt. Bs. de Bron groeide namelijk al snel uit zijn jasje en verhuisde van de Groote Akkers naar de Hoge Wal en daarna
naar de Boschkens. Sinds 2006 is Yvon directeur op basisschool Kameleon, en ook hier heeft ze zich ingespannen om voor deze school een mooi gebouw te krijgen. Eigenlijk wilde Yvon helemaal niet dat er veel aandacht besteed werd aan het jubileum want ze houdt er niet van om in de schijnwerpers te staan. Maar daar heeft het team toch een stokje voor gestoken, want 40 jaar in het onderwijs mag je niet onopgemerkt voorbij laten gaan! ’s Ochtends werd Yvon opgehaald door een mystery guest en alle kinderen stonden met de ou-
ders op straat klaar om haar te ontvangen.Daarna werd het traditionele koffie-uurtje gehouden, met ditmaal een extra feestelijk tintje, waar ouders de gelegenheid hadden om op informele wijze Yvon te feliciteren. Aansluitend was er een viering die gestart werd met een “FEEST”elijke dans door alle kinderen van onze school. Zelfs de peuters van Marmot hadden geoefend en deden mee aan de dans.Te midden van alle kinderen heeft Yvon naar de optredens van de groepen gekeken. Natuurlijk liet het team zich ook niet onbetuigd
s fotograaf; Lesley van Gerwen - Martens en trad op met een persoonlijk feestlied. De feestdag werd ’s middags afgesloten met een golfclinic en bar-
becue voor het team. Het was een gezellige en mooie jubileumdag. Hierbij nogmaals gefeliciteerd juffrouw Yvon!
RECEPTIE OP ZATERDAGMIDDAG 30 SEPTEMBER IN CC JAN VAN BESOUW VOOR GENODIGDEN
Taetske Strouken en Piet Henrard nemen afscheid van Factorium Aanstaande zaterdag 30 september neemt Factorium afscheid van twee gezichtsbepalende medewerkers, Taetske Strouken (Tegelen, 1953) en Piet Henrard (Naarden, 1952). Wie kent ze niet? Toen de Goirlese School voor Muziek en Dans opging in Factorium en niet langer een eigen directeur had, werd Piet (parttime) locatiemanager; daarnaast was hij 25 jaar vakleerkracht muziek aan de Jan Ligthartschool Rendierhof in Tilburg; vlak voor de vakantie heeft hij daar afscheid genomen van leerkrachten, leerlingen en hun ouders. Taetske was sinds mensenheugenis de vioollerares in Goirle. In een portret van haar moeder: Aaltje Ottilie Strouken-Ottema (1922), Een stugge Friezin met een warm hart voor Goirle (Goirle in 200 portretten, 2003) wordt Taetske omschreven als “de moederkloeke vioollerares bij wie talloze kleintjes hun start hebben gemaakt”. Op die omschrijving hoeft niets afgedongen te worden. Als ik mijn dochter Yerma (39) vertel van het naderende afscheid van Taetske, zegt ze: “Ik heb de laatste tijd veel aan haar gedacht nu Renske (6) vioolles krijgt.” Yerma is een van de duizenden leerlingen die het geluk hebben gehad bij deze bijzondere, bevlogen, moederlijke docente haar start te hebben gemaakt op dit prachtige, maar moeilijke instrument. Ze herinnert zich dat Taetske haar wel wilde hebben als ze héél graag viool wilde leren spelen. Je moest het zo graag willen dat je ’s nachts droomde van het instrument. “Ik durfde het toen niet zeggen”, zegt mijn dochter anno 2017, “maar ik droomde niet van het instrument, maar ik wilde wel heel graag.” Het heeft vruchten afgeworpen, ze speelt haar altviool nog steeds met plezier in het Delfts muziekgezelschap Krashna Musika. En nu wil haar dochter het ook heel graag. Enthousiasme werkt aanstekelijk. Op een warme middag in juli spreek ik af met Taetske en Piet, die niet alleen collega’s zijn, maar ook echtelieden, vanaf 1980 met elkaar samen, in hun huis aan de Irenestraat 2. Het schooljaar is voorbij, de agenda’s zijn leeg, het gesprek is niet slecht getimed. door Ben Loonen PRATEN OVER TWEE LOOPBANEN Onder de parasol, met zicht op een prachtige bloementuin
en met een flinke pot thee praten we enkele uren over beider loopbaan. Taetske was er al heel vroeg bij, zij ging als vijfjarige naar de Goirlese muziekschool waar ze onderwezen werd door Jacques Sperber (blokfluit) en
s In de bloementuin, let op de geraniums Fien Sperber (koortje). Op haar 17e gaf ze al les en na het conservatorium werden dat “bevoegde” lessen: 7 + 40 = 47 jaar lesgeven. Is ze moe? Is ze blij dat het er op zit? Helemaal niet! Ze loopt nog over van energie, ze bruist nog van vitaliteit, ze heeft al die jaren met het grootste plezier gewerkt, elke dag van al die jaren is een feestje geweest, ze kwam ’s avonds thuis met meer energie dan bij het vertrek. Hoe
ongeloofwaardig dat ook klinkt, wie haar ziet en hoort moet het wel geloven. Dat ze er nu toch een punt achter zet, heeft te maken met het gelijk zetten van de klokken van haar man en haar zelf: de stap uit het arbeidzame leven willen ze samen zetten. Ze trekken zich overigens niet helemaal terug uit de muziek, want voor het Euregio Jeugdorkest, dat ze samen in 1985 hebben opgericht (een orkest voor de meest
begaafde leerlingen tussen 12 en 24 jaar uit Zuid Nederland en Noord België), blijven ze zich onverminderd inzetten. VERSCHIL IN LEERLINGEN Is er verschil in kwaliteit tussen Nederlandse en Belgische leerlingen? Nee, nog niet. Dat blijkt ook wel uit de samenstelling van het EJO: fiftyfifty. Wel is het zo dat de bekostiging van het muziekonderwijs in België uit
de begroting onderwijs komt, in Nederland uit de begroting cultuur. We weten wat er met die begroting gebeurd is: draconisch snoeien en bezuinigingen. Factorium is in Brabant een van de weinige muziekscholen die de kaalslag overleefd heeft. Elders proberen zzp-muziekdocenten in samenwerkingsverbanden te redden wat er te redden valt. België faciliteert het muziekonderwijs, voor een habbekrats mag je nog een instrument erbij nemen en nog een. In Nederland is dat onbetaalbaar. KINDEREN KIEZEN ZELF Maar is het niet hondsmoeilijk “tegenwoordig” voor de muziekdocent om kinderen gemotiveerd te houden, thuis te laten oefenen; er zijn zo veel andere leuke dingen die je ook kunt doen? Nee, met de motivatie van de kinderen heeft Taetske nooit problemen gehad, dat ligt natuurlijk ook voor een groot stuk aan je zelf, vindt ze. De aanpak is in de loop der jaren wel veranderd, en ze veronderstelt dat ze met haar toenemende ervaring ook “beter” geworden is. Kinderen kiezen tegenwoordig heel vaak zelf wat ze willen spelen, populaire liedjes, filmmuziek, iets dat ze horen via Spotify of zien/ horen op YouTube, het geeft niet wat: alle genres zijn mogelijk. Als het te moeilijk is, zorgt de docent dat de partituur vereenvoudigd wordt naar het niveau van het kind op dat moment. Het komt voor dat ze in een week het stuk al kennen, omdat ze thuis meespelen met het stuk via de genoemde media. Ja, daar kan ook Mozart bij zitten. Ze vertelt van een afstudeerstuk; de leerling koos een deel uit een pianokwintet van Fauré, heel moeilijk, en ze had graag dat Taetske haar op de piano begeleidde. Toen heeft ze zelf nog hard moeten studeren om het in haar vingers te krijgen. Oei, zeiden collega’s, durf je dat aan? Taetske wel, omwille van haar leerling wilde ze dat niet uitbesteden. Het was nog goed gegaan ook. Ze wil maar zeggen dat ze geen reden heeft om te klagen over de kwaliteit van de leerlingen van vandaag. ACHTER DE GERANIUMS! Bij Piet Henrard (de naam wijst op een afkomst van Franse Hugenoten) zat de muziek er ook al heel vroeg in; als jochie was de trommel het instrument dat hem te pakken kreeg. Lees verder op pagina 3