2022 Week 26 Woensdag 29 juni
15 e jaargang WILLIAM BAKER
3
ECHO DER DUINEN ZET JUBILARISSEN IN HET ZONNETJE
MET DANK AAN DANSLERAAR DIE OP FLUITJE BLIES
5
13
Zomereditie De Kaatsheuvelse Dorpskwis weer een succes!
gemeente Nieuws Het gemeentenieuws van de gemeente Loon op Zand vindt u elders in deze krant.
DAGBOEK VAN JUF MARGJE
Een dag uit het leven van een Busselaar Aangenaam. Mijn naam is Margje Oerlemans. Onder leerlingen beter bekend als juf Margje, juffrouw, juf, JUUHUUUUFFFF of soms zelfs mama of opa. Inderdaad, ik ben leerkracht. Trotse leerkracht van groep 7 bij OBS Den Bussel. Graag neem ik jullie mee in mijn leven als leerkracht.
Team De Zuipschuiten. (foto’s: De Kaatsheuvelse Dorpskwis)
Na drie jaar duimen draaien, op afstand quizzen en wachten tot de coronagolven weggeëbd waren, brak zaterdag 25 juni de figuurlijke zon door: de vierde editie van de Dorpskwis was daar. In letterlijke zin brak de hemel open en dat zorgde ook voor enkele hilarische taferelen. De noodtelefoon stond roodgloeiend met de meest uiteenlopende vragen, teamcaptains raakten in blinde paniek bij de ontvangst van hun Kwistas en sjeesden huiswaarts naar hun ei-
gen locaties, kortom: de Dorpskwis was een feit. Met als thema Wereld mochten de teams zich buigen over de meest uiteenlopende vragen, doe-opdrachten, locatie-opdrachten en geheime
opdrachten. Soms overheerste de frustratie, dan weer speelde en geluksmomentje op, maar bovenal waren het de enorme toewijding van de teams, de vrijwilligers en organisatie die afgelopen zaterdag tot een succes maakten. Over twee weken vindt de Feestavond plaats en weten de teams dan eindelijk of hun noeste arbeid tot een mooi resultaat heeft geleid.
KLEINE DINGEN MAKEN HET VERSCHIL
Zwerfafval: even stoppen, even oprapen Een leeg colablikje, de schil van een banaan of een snoeppapiertje dat je zonder erbij na te denken weggooit. Het overkomt iedereen weleens. Zwerfafval. Maar dan? “Even stoppen, even oprapen,” zegt Dennis van den Hoven. “In een minuutje is het gefikst. Al die weggegooide dingen zijn slecht voor het milieu. Bovendien ziet het er niet uit en trekt het ander afval aan.” Dennis is één van de mensen die je met een grijpstok en afvalzak overal in de gemeente tegenkomt, omdat ze zich storen aan de troep op straat of in het groen en zich zo willen inzetten voor een leefbare omgeving. “Sommige mensen vinden het opruimen een taak voor de gemeente. Dan krijg je soms een negatieve opmerking, maar die leg ik naast mij neer. Oprapen levert je meteen wat op: de omgeving wordt er schoner, mooier en groener van.” Tegel eruit, groen erin Met kleine dingen het verschil maken kan op veel manieren. Bijvoorbeeld door wat tegels uit je tuin te halen. Dan zakt het regenwater beter in de bodem, is het ’s zomers in de tuin wat koeler en maak je vogels, vlinders en andere insecten blij. “Met een aantal buurtbewoners en een klein
budget kan iedereen wat doen,” weet Dennis. “Je kunt als kleine groep al subsidie aanvragen bij
de gemeente. Bijvoorbeeld voor plantjes, een regenton of groene daken. Maar die boodschap be-
reikt nog lang niet iedereen. Dat wil ik graag een beetje ‘aanjagen’. Terwijl ik afval raap kom ik vaak met mensen in gesprek. Zo kan ik proberen om mijn medeburgers enthousiast te maken. Niet als een bemoeial, maar door mogelijkheden aan te reiken. En als er een schaap over de dam is, volgen er vaak meer.” De moeite waard Waar komt die betrokkenheid bij de natuur vandaan? “Mijn vrouw en ik hebben vroeger veel gereisd. Toen is waarschijnlijk de kiem gelegd. Later ben ik er meer over gaan lezen, meer het belang ervan gaan inzien. Zo groeide een gezonde afkeer van de verstening om ons heen. In mijn ogen verniel je dan iets moois en kostbaars. Daarnaast wil ik dat mijn twee kinderen opgroeien in een gezonde, fijne leefomgeving. Dat is een extra drive. Het is echt de moeite waard. En met een paar mensen en wat vrije tijd kun je al veel bereiken. Bovendien leer je zo gelijkgestemden kennen. Dat is prettig, want je kunt je aan elkaar optrekken en ideeën uitwisselen. Dat maakt sterker en geeft positieve energie.”
Door met een grijpstok en afvalzak op pad te gaan draagt Dennis bij aan een gezonde, fijne leefomgeving.
Geïnspireerd door het verhaal van Dennis? Je vindt meer verhalen van vrijwilligers op www.loonopzandvoorelkaar.nl Els Hazelhoff
Tijdens de coronapandemie hebben we veel afstand van elkaar gehouden. Letterlijk en figuurlijk. We moesten ons houden aan de anderhalve meter-maatregel, maar ook mochten we niet in de koffiekamer bij elkaar komen. Dus ook het kletsen over koetjes en kalfjes was een stuk minder. Gelukkig zijn de maatregelen op dit moment soepel en kunnen we weer leuke activiteiten ondernemen met ons team. Want oh, wat een leuk team hebben we op OBS Den Bussel! Er is veel warmte, enthousiasme, passie, betrokkenheid, collegialiteit, professionaliteit en humor in ons team. Daarom vind ik het ook GEWELDIG dat we ook dit jaar weer meedoen aan de Kaatsheuvelse Dorpskwis... De avond begint, na een heleboel voorpret op de groeps-app die is aangemaakt, met een opdracht om het Kwisboek in handen te krijgen. Squid Game, zegt dat u iets? Nou, de eerste opdracht was dus Annemaria Koekoek. De Nederlandse, vriendelijke versie van het spel dat als eerste gespeeld wordt bij Squid Game. Nu ik erover nadenk: eigenlijk was de hele avond een soort Squid Game. Je probeert als team de opdrachten en vragen zo goed mogelijk te maken, om andere teams uit te sluiten van de winst. Gelukkig is de Dorpskwis een stuk minder bloederig. Het was komisch om alle deelnemers zo fanatiek te zien meedoen aan een kinderspel. Onze collega meester Martin was de gelukkige en mocht het spel spelen. Met uiterste concentratie, balans en sierlijkheid heeft hij deze opdracht tot een
goed einde weten te brengen en waren we in no-time weer op school om te beginnen aan de Kwis. In de koffiekamer zaten onze andere collega’s al met veel enthousiasme op ons te wachten. Urenlang hebben we met elkaar zitten zweten, lachen en nog meer zweten om de vragen te maken. De spanning was van de gezichten af te lezen. Af en toe werd er hulp gevraagd, maar vaak werd er ook naar de radio geluisterd. Juf Anja was van de catering. Maar ik kan je zeggen dat we voor eten en drinken weinig tijd hebben gehad. Tussendoor werd een aantal doe-opdrachten gedaan, wat zorgde voor grote hilariteit binnen het team. We moesten bijvoorbeeld een kangoeroe-race filmen met commentaar in het Engels met een Australisch accent. Ik zal proberen u een beeld te geven. Moet u zich voorstellen: een paar juffen staat klaar in een grote, blauwe vuilniszak om te gaan zaklopen. Een andere juf praat overdreven Engels met een Australisch accent om verslag te doen van deze wedstrijd. “COME ON, GO GO GO!... WE HAVE A WINNER!” Mijn favoriete moment was aan het einde van de avond. Het Kwisboek ingeleverd en de ontspanning van de gezichten af te lezen. Opluchting dat het voorbij was. Vermoeid maar voldaan hebben we nog met z’n allen zitten borrelen. We spraken de avond door, maar hebben het vooral ook over koetjes en kalfjes gehad. Want eindelijk... Dat kan weer! Mijn collega’s, mijn team. En ik mag daar onderdeel van zijn.
(Een deel van) Team OBS Den Bussel tijdens de Kaatsheuvelse Dorpskwis.