2021 Week 14 Woensdag 7 april
14 e jaargang KDC VRIJWILLIGER IN BEELD
TROTS OP DE RODE BARET VAN ARCO
ESTHER VAN DER WOERD TOEGETREDEN TOT BESTUUR VAN DESK
5
3
gemeente Nieuws Het gemeentenieuws van de gemeente Loon op Zand vindt u elders in deze krant.
13
Een bankje voor de 100-jarige mevrouw Wijtenburg-Geerdes Mevrouw Wijtenburg-Geerdes uit Loon op Zand vierde op dinsdag 30 maart haar 100ste verjaardag. Voor de tweede keer in dezelfde maand mocht burgemeester Hanne van Aart een 100-jarige inwoner in de gemeente feliciteren. Burgemeester Hanne van Aart: “Begin maart mocht ik al een inwoonster van onze gemeente feliciteren met haar 100ste verjaardag, vandaag gelukkig weer. Ik overhandig de jarige, in haar bijzijn, een bankje ter gelegenheid van dit heuglijke feit.” Het bankje staat bij Residentie Molenwijck in Loon op Zand, aan de vijverkant van het ‘eiland’ tegenover het appartement van mevrouw Wijtenburg. “Ik hoop dat ze er nog lang van mag genieten...” Te laat Mevrouw Wijtenburg is naar eigen zeggen op 30 maart 1921 in Schiedam geboren. Haar vader schreef haar één dag later in. Officieel werd daarmee 31 maart 1921 haar geboortedatum. Ze groeide op in een katholiek doktersgezin met negen kinderen, één zus en zeven broers. Na de middelbare school volgde ze een opleiding tot verpleegster in Den Haag. Tijdens de oorlog leerde ze haar man, de broer van haar beste vriendin, kennen. Hij studeerde voor dokter. In 1947 trouwden ze en gingen wonen in huize Vita Nova aan de Hoofdstraat 4 in Kaatsheuvel. Als vrouw van de dokter regelde ze veel
Het bankje wordt onthuld in het bijzijn van de jarige, familie, betrokkenen van de Residentie en de burgemeester. (foto: Pix4Profs)
maatschappelijke zaken voor patiënten en was zij vaak een luisterend oor. Daarnaast hielp ze altijd actief mee in de apotheek. Familie In Vita Nova kreeg het echtpaar
acht kinderen. De familie telt inmiddels vijftien kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen. De meeste kinderen streken elders in het land neer maar een paar keer per jaar komt de hele familie bij elkaar. Om de twee jaar wordt er
met het hele gezin een gezamenlijk weekeinde georganiseerd. Nadat haar echtgenoot in 1986 overleed, verhuisde mevrouw Wijtenburg naar de Van Heeswijkstraat. Sinds zes jaar woont ze inmiddels naar volle tevredenheid
Lezen met een aap in je hoofd De column van AG in De Duinkoerier (dank je wel Anton, super!), persoonlijke omstandigheden én een daarmee samenhangende, idealistische gedachte hebben me ertoe gezet om eindelijk weer eens een boek onder mijn snufferd te schuiven. Een boek om te lezen, welteverstaan. Om letters tot me te nemen. Ter vermaak en afleiding. Nu is het zo dat ik voor mijn werk ontzettend veel woorden, zinnen en artikelen lees. Zo’n 250 teksten per week, gemiddeld. Lange verhalen, korte mededelingen, diepgaande artikelen en ook soms: ietwat onsamenhangende meuk. Dat allemaal door
elkaar, compleet chaotisch en onder tijdsdruk, voor een x aantal weekbladen. Maar bovenal: afwisselend en leuk. Als ik die lange (lees)sessie van (werk) dagen heb gehad, denk ik daarna zelden: laat ik eens een boek pakken. Of een tijdschrift. Of een krant. Nee. Ik heb dan simpelweg te veel woorden gezien, om ook nog maar één letter extra te verorberen. Sorry. Dus ik wacht meestal tot het weekend. Op het moment van innerlijke rust (dat is er zelden), tussen intensief bewegen en prakkiseren in. Even een boek erbij pakken. Een thriller, want ik houd wel van spanning, dood, in-
”Ey psst... Hey! Hallo, psst...!” (foto: Marjolein van Zonneveld, Pixabay)
trige, ontvoering, CIA, FBI, marteling en vooral... lijdzaam toezien. En ik moet zeggen: ik schoot recent door die eerste vijf pagina’s heen. Wow. Dat was veelbelovend. Maar tegen de tijd dat de twintigste pagina in zicht was, ik zat amper een kwartier in de luie stoel, merkte ik iets aan mijn ogen. Ze werden zwaar, ze vielen dicht. Nog even protesteerde ik, want tja, het verhaal was eigenlijk best oké, maar verder dan dat ben ik niet meer gekomen. Ik werd na drie kwartier wakker met een kuiltje vol kwijl op mijn borstbeen. In een rare houding, wat iets weg had van het postuur van Quasimodo & Sméagol ineen. Het overkomt me altijd. De hele week sta ik een soort van AAN en in het weekend word ik óf onrustig óf ik zak als een plumpudding in elkaar. K’pot en doodmoe. Ik zal niet zielig doen, nergens voor nodig, en ik zal waarschijnlijk harder voor mezelf moeten zijn, maar momenteel hebben de apen het druk in m’n hoofd. Nooit van een monkey mind gehoord? Ik wel, sinds kort. Het komt neer op het volgende: in het brein worden er continu speldenprikjes uitgedeeld door spreekwoordelijke apen. Ze maken geluid, herrie, springen in het rond, creëren angst, boosheid, onzekerheid, schuldgevoel en ze schetsen situaties die er in wer-
kelijkheid niet zijn. Alsof er een complete apenkooi losgaat op een batterij aan speelgoedtoestellen, met krijsende geluiden en kabaal als gevolg. Nou, DAT heeft zo nu en dan de overhand. Dan kun je willen wat je wil, maar dan krijg je geen boek uitgelezen, kan ik je vertellen. En dat terwijl lezen in theorie hét middel is om wijzer te worden. Ieder woord, iedere regel, iedere letter, iedere alinea; ze leiden tot nieuwe feiten of verzinsels, waar jij zelf een interpretatie/beeld aan kunt geven. Oftewel: lezen verrijkt je creativiteit en fantasie. Je kunt er, in de breedte, alleen maar beter en completer van worden. Welk boek je ook pakt, waar je het ook mee eens of oneens bent. Een religieus boek of een opinieblad, een sprookjesboek of computer-vakblad, een spirituele pil of gewoon literatuur à la Reve: altijd word je er rijker van, als je wil. Vooral mentaal. Met dat laatste in het achterhoofd ben ik voornemens om héél binnenkort naar Apeldoorn te rijden, om mijn eigen aapjes over de schutting van Apenheul te flikkeren, om vervolgens einde-lijk een keer wijzer en kalmer te worden. “Maar reken er maar op dat dat proces wat langer duurt dan jij denkt,” aldus O. Oetan. (ML)
in Residentie Molenwijck in Loon op Zand. Vroeger was ze actief in de sociale hulpverlening en tenniste ze graag. Toen dat niet meer ging, is ze gaan kaarten. Bridgen deed
ze in verschillende groepjes. Er wordt een bouwproject opgestart onder de naam Park Wijtenburg. Daar is de weduwe van de naamgever terecht supertrots op.
(bron tekst: gemeente LoZ)
FAMILY & FRIENDS DAGEN SHOP OP AFSPRAAK MET
20% KORTING
OP DE HELE COLLECTIE *GELDIG T/M ZATERDAG 10 APRIL.
HOOFDSTRAAT 85 KAATSHEUVEL SHOP ONLINE OP WWW.DURLINGER.COM
Hele mooie cijfers van het
Lezersonderzoek RUIM 3000 RESPONDENTEN VULDEN LEZERSONDERZOEK IN
U geeft ons een 7,8
Enkele maanden geleden voerde GfK in opdracht van Uitgeverij Em. de Jong een uitgebreid weekbladen/lezersonderzoek uit. Deze week leggen we de voornaamste resultaten uit en toe, middels een artikel en een presentatie. Goed om te weten: ruim 3000 unieke personen vulden het onderzoek in, wat volgens GfK zeer representatief is. 60% gaf aan de weekbladen van Uitgeverij Em. de Jong wekelijks of regelmatig te lezen. Sterker nog: 77% zou het weekblad (erg) missen als deze niet meer verschijnt. U beloonde ons met het cijfer 7,8. Verderop in het weekblad nemen we u mee met de resultaten en geven we een inkijkje in de keuken van de totstandkoming van onze weekbladen. Lees snel verder!