WEEKBLAD ’t CARILLON - DONDERDAG 11 JUNI 2015
PAGINA 15
Katern2
Weekblad
Zondag 14 juni viert Buurtvereniging Trouw 70-jarig bestaan
Straatfeest tovert Patronaatstraat om tot 'workshop-street' MADE – Meester Van der Plas opende op donderdag 14 juni 1945, precies 70 jaren geleden de oprichtingsvergadering van Buurtvereniging Trouw in cafe Rovers aan de Adelstraat. De koude, zonloze en regenachtige junidag – slechts 13,6 º C en door de wind zelfs een gevoelstemperatuur van 11,7 ºC – lokte vele inwoners van de Trouw-buurt naar het café, dat vijf jaar later als De Braber, door het leven ging. Dat was het begin van Trouw, de buurtvereniging die komende zondag het korte stukje Patronaatstraat (tussen Kalverstraat en Lucia Eyckenstraat) omtovert tot 'workshopstreet'.
Door Michiel Peeters Marcel, Franjella, Hugo, Jolanda en Ingrid – het bestuur van de zeventigjarige – poetste de hoge hoed op en toverde er een mooi feestplan uit. De omgetoverde straat telt die dag, naast een hapen-tappunt alleen maar tentjes waar de bewoners creatief, sportief, duurzaam en culinair zijn. “We vonden dat de mensen – jong en oud – actief moesten vieren dat de buurtvereniging al ze-
ventig jaar ACTIEF is. En dat mag best met hoofdletters worden geschreven,” zeggen de woordvoerders Jolanda en Franjella. En dat kan met de workshops: creatief met groen, meteen een groene versiering voor de straat; hapjes maken, voor de lekkere trek later op de middag; sportief zijn in de sporthoek met darten, ping-pong en balletje trap; insectenhotels maken, duurzaam natuurlijk; zeepjes maken en portemonneetjes in elkaar zetten.
De hapjes en drankjes worden netjes uitgeserveerd vanuit een speciaal ingericht hap-tappunt.
BUURT
De buurtgrenzen werden op die koude donderdagavond in juni 1945 vastgesteld. Een gedeelte van de Zandstraat van J. Norbart tot W. Kooiman; De verlengde Adelstraat van Sins tot Rovers; de Adelstraat van Rovers tot Kwaaitaal (Smidspadje), de verlengde Patronaatstraat en een stuk Kalverstraat van C. van Dongen t/m P. van Dongen. De contributie werd door de vergadering unaniem vastgesteld op 25 cent per maand. Het bestuur onder voorzitterschap van meester C. van der Plas, secretaris Denis Musterd en Theo van Mook als penningmeester en de leden: T. de Wijs en H. van Dongen konden zich daarin vinden. De viering van het Bevrijdingsfeest was de drijfveer om Trouw op te richten. Spijt hebben ze in de buurt nooit gehad. In al die jaren is er niet veel veranderd in de Trouw-plattegrond. De Blockmekerstraat kwam er bij als het verlengde van de Adelstraat en de Pastoriestraat. “Overal in Brabant komen buurtverenigingen voor. Dat is geen ouderwetse aangelegenheid, maar een teken van een gezonde verstandhouding in de directe woongemeenschap. Een buurtvereniging bevordert de goede verstandhouding tussen de bewoners. Iets wat in veel grote steden gemist wordt. Door het houden van allerlei activiteiten brengen we de mensen met elkaar in contact. Dat directe, ongedwongen contact voorkomt problemen,” zei Jan van de Vorst bij het gouden jubileum van de buurt. Van der Vorst was destijds voorzitter. Het huidige bestuur onderschrijft nog steeds die visie van toen. Franjella vindt het informele contact met buurtgenoten niet alleen leuk, maar ook noodzakelijk. “Je hoeft elkaar niet te overlopen, maar ook niet als vreemden naast elkaar te leven. Daar
Een drietal prentjes uit de oude doos van Trouw, de buurtvereniging die precies op 14 juni het zeventigjarig bestaan viert (archief Trouw) zit een groot verschil tussen.” 'Een buurtvereniging is niet conservatief, maar sociaal en bourgondisch', zee Marianne Thijssen twintig jaar geleden. Zij was de eerste vrouw in het ruimdenkende bestuur van Trouw. Haar eerste activiteit, paaseieren zoeken, werd meteen een doorslaand succes. Trouw was daarnaast de eerste vereniging die volledig automatiseerde. Ad Dijkmans was daar destijds de voorganger in. Alleen wat de notulen van de vergadering betreft blijft Touw nog nostalgisch conservatief. Die worden nog steeds 'met de ganzenveer' in het Trouw-logboek geschreven. Franjella en Jolanda sommen tal van hoogtepunten op uit de historie van Trouw. De Biesboschkampen onder leiding van Jan van Groesen en Jan Ligthart waren en zijn nog steeds knalevenementen. Andere highlights zijn: de herfstactiviteit voor de hele buurt, het eieren zoeken wat al twintig jaarhoog op de hitlijst staat, het volleybaltoernooi
en de zonnebloemwedstrijd. Ook mag de appeltaartbakstrijd niet vergeten worden.
BINDMIDDEL 'Het zijn allemaal bindmiddelen voor de buurt. En het werkt uitstekend. Nieuw is de activiteit jeu de boules. Wij zijn uitgenodigd om bij De Kaiweg aan een boulescompetitie deel te nemen. Dat lijkt ons hartstikke leuk en bevordert de buurtzin in het
dorp. We kijken er naar uit. Maar eerst onze jubileumdag strak zetten,' lachen Franjella en Jolanda. 'Natuurlijk is zo'n dag niet mogelijk zonder sponsors. Bakker Ad van der Westen sponsort al jarenlang het gebak op bijzondere buurtdagen. Jan de Bruijn en Theo Verhoeven steunen ons op materiaal en financieel vlak. Dat moet zeker vermeld worden.”
Team Prisma bevat twee Madese fietsberggeiten
Rob en Onick beklimmen vandaag Mont Ventoux MADE – Vandaag is het zover. Dan beklimmen de twee Madese fietsberggeiten Rob Rullens (23) en Onick Christiaan (27) de legendarische fietsberg in het zuiden van Frankrijk, de Mont Ventoux. De twee maken deel uit van Team Prisma dat de berg voor het tweede achtereenvolgende jaar gaat beklimmen. Teambuilding is het toverwoord volgens begeleidster Elly Verboven van de Woonvoorziening. Door Michiel Peeters “Beiden hebben er enorm veel zin in. Onick peddelt dagelijks naar zijn werk (Hoveniersbedrijf Marco Jansen) van Made naar Dongen. Rob, die werkt bij tuincentrum Sonneveld, schijnt sterke fietsersbenen van nature te hebben,” zegt Elly, die zelf meegaat als begeleidster en ook de nodige wielerervaring heeft als koersmoeder. Haar zoon fietste nog niet zo lang geleden niet onverdienstelijk. Wielerervaring genoeg dus. 'Ik fiets graag en maak nu kilometers om sterkere benen te krijgen. Op en neer naar Dongen is toch een kleine veertig kilometer per dag. Daarmee doe je hardheid op,' lacht Onick. “Nou ik denk dat ik mijn fietsersbenen via mijn vaders genen zijn doorgegeven.” Wijlen
Hans Rullens was een niet onverdienstelijke fietser (red.) “Op die natuurlijke doping beklim ik vandaag die grote berg in de Provence”, aldus Rob.
LEGENDARISCH Mont Ventoux, Kale Berg, Hel van het Zuiden. De Mont Ventoux is misschien wel de meest legendarische berg om met de fiets te beklimmen. In ieder geval de meest beschreven berg en sinds kort ook verfilmd in de gelijknamige rolprent. De top van de Mont Ventoux ligt op 1909 meter hoogte. Op de top van de berg bevindt zich een weerstation met een grote zendmast. De Mont Ventoux is bekend uit de Tour de France vanwege de moeilijkheidsgraad en het kale 'maanlandschap'. Onlosmakelijk met de berg verbonden is de En-
De twee klimgeiten Rob Rullens en Onick Christiaan die vandaag de berg beklimmen (foto Michiel Peeters)
gelse wielrenner Tommy Simpson, die op 13 juli 1967 tijdens de beklimming overleed. De berg is vanaf drie verschillende kanten te beklimmen met de fiets: vanaf Bedoin, Malaucène en Sault. De Madese renners beklimmen de berg vanuit die laatste plaats en fietsen vanaf Chalet Reynard het kale maanlandschap en de winderige en kille top tegemoet. Vanaf Reynard is het nog zes kilometer slingeren en klimmen tussen de 6 tot 8 procent. Afhankelijk van het weer – hoe hard waait het en heb je wind tegen – is dit een zwaar stuk. De laatste kilometer tot de – sommet Mont Ventoux – kent nog een stijgingspercentage van 11 procent Onick en Rob hebben beiden veel zin in het fietsavontuur. Opgeven is voor de twee geen optie. Doorgaan des te meer. “Ben door het fietsvirus gegrepen door mijn hovenierscollega Jack. Hij daagde me uit dat ik nooit de Mont Ventoux kon beklimmen. Was net gestopt met kickboksen doordat mijn schouder voortdurend uit de kom schoot. Dit was een mooi en
sportief alternatief. Denk dat het zeker gaat lukken. Het is slechts twee uur mijn grenzen verleggen,” lacht Onick, die als motto tijdens de klim voert: 'Gaan met die banaan voor 26 km.' Ook Rob ziet het fietsavontuur wel zitten. “Ik was eerst onzeker of het wel iets voor mij zou zijn. Maar nu met dit leuke gezelschap zie ik het zeker wel zitten. Ik hou wel van klimmen. In het Prismateam fietsen een tweetal medewerkers mee: Marianne van Aert en Rob. Bovendien begeleiden een aantal fietsbuddy's het team dat in leeftijd varieert van 23 tot en met 47 jaar.
'DAAR WIL IK VOOR FIETSEN' Rob motiveert zichzelf door de top te halen door te denken aan zijn vader Hans. 'Daar wil ik voor fietsen.' Onick laat met deze fietsuitdaging alle tegenslag van het kickboksen achter zich en pimpt zich op voor zijn nieuwe sport. “Mijn schouderoperatie heb ik zelfs uitgesteld tot na de Mont Ventoux.”