9789401491082

De absolute referentie in Vlaanderen

Het Laatste Nieuws is 135 jaar oud en springlevend. De krant die bij haar oprichting de Vlaming in de Brusselse rand wilde ontvoogden vanuit een liberaal-humanistisch perspectief, is uitgegroeid tot de grootste krant van het land. Ik heb als uitgever een kwart van die geschiedenis mogen meemaken en dat was zonder meer een voorrecht. Het Laatste Nieuws is een krant die een heel breed publiek weet te bekoren, maar niet iedereen. Intern zeggen we vaak dat de krant zich richt tot de Vlaamse bourgondiër, mensen die van het leven houden, die gehecht zijn aan hun vrijheid, die hun emoties durven te tonen, die uitgesproken meningen hebben, die kritisch staan ten aanzien van de overheid, maar die rotsvast geloven in het vermogen van de mens om de maatschappij beter te maken. Het Laatste Nieuws heeft een duidelijk karakter en een ziel. Onze journalisten weten zeer goed wie hun lezers zijn en wat die van hen verwachten. Dat is een groot goed voor een krant. Met een ruim aanbod van nationaal en internationaal nieuws, sport en regionale verslaggeving spreekt de krant een zeer breed en loyaal publiek aan. Dat is niet alleen te danken aan de brede waaier van onderwerpen, maar evengoed aan de journalistieke invulling ervan. Dit boek is daar een prachtig voorbeeld van. Onze geschiedenis in 100 voorpagina’s getuigt van 135 jaar kwaliteit en gepassioneerde journalistiek. Bij alle belangrijke gebeurtenissen resulteerde de samenwerking tussen journalisten, eindredacteurs, grafici en de drukkerij in memorabele krantenpagina’s met beelden en koppen die ons publiek aanspreken. Deze bundeling van artikelen is niet alleen een duik in het verleden van Het Laatste Nieuws, maar ook een doorsnede van onze Belgische geschiedenis. De hedendaagse duiding in dit boek helpt om die geschiedenis in zijn context te plaatsen. Een dagblad kan niet succesvol zijn zonder een getalenteerde hoofdredactie die de lezers feilloos aanvoelt, die snapt welk nieuws belangwekkend is en die dat nieuws weet te vertalen in boeiende, verhelderende journalistiek. De hoofdredactie is de dirigent en daaronder speelt een groot orkest in een complexe organisatie met chefs, reporters, eindredacteurs, columnisten, commentaarschrijvers, journalisten met specifieke expertise en tal van freelancers. Zij zorgen er samen voor dat de krant elke dag opnieuw haar publiek weet te bedienen met de beste journalistiek. Dat doet de redactie in alle onafhankelijkheid, zodat ze te allen tijde het nieuws kan verslaan in het belang van haar lezers. De Raad Het Laatste Nieuws waarborgt die journalistieke onafhankelijkheid en waakt over de ideologische lijn van de krant. Wie ook Het Laatste Nieuws zal leiden in de toekomst, wie ook er de eigenaar van zal zijn, aan de identiteit en onafhankelijkheid van de krant kan die niet raken. Met die garantie kan de redactie met vertrouwen naar de toekomst kijken en ervoor zorgen dat Het Laatste Nieuws ook de volgende 135 jaar de absolute referentie blijft in Vlaanderen.

Christian Van Thillo Executive Chairman DPG Media

Woord vooraf p.5

—Christian Van Thillo

HET LAATSTE NIEUWS: p.13 135 jaar krantengeschiedenis

—Benjamin De Cleen

7 juni 1888 p.19 NUMMER 1

8 november 1893 p.21 KLERIKALE EN LIBERALE LIEFDADIGHEID

HET LAATSTE p.22 REGIONIEUWS

11 februari 1900 p.25 DE TWEEDE BOERENOORLOG

17 juli 1900 p.27 DE BOKSEROPSTAND

16 november 1902 p.31 MISLUKTE AANSLAG OP KONING LEOPOLD II

24 januari 1905 p.33 REVOLUTIE TEGEN DE TSAAR

14 juli 1906 p.37 EERHERSTEL VOOR DREYFUS

22 mei 1908 p.39 DODELIJKE TREINRAMP IN KONTICH

24 december 1909 p.41 DE EEDAFLEGGING VAN ALBERT I

12 december 1911 p.43

MARIE CURIE WINT DE NOBELPRIJS

18 april 1912 p.47 EEN TITANISCHE RAMP

14 april 1913 p.49 ALGEMENE STAKING VAN 1913

4 augustus 1914 p.51 HET BEGIN VAN DE GROTE OORLOG

LETTERZETTERS EN p.52 WATERVRIJE DRUK

18 november 1918 p.55 BELGIË BEVRIJD

15 augustus 1920 p.57 DE ZEVENDE OLYMPIADE TE ANTWERPEN

1 november 1922 p.61

MUSSOLINI AAN DE MACHT

23 mei 1927 p.63 DE EERSTE TRANS-ATLANTISCHE SOLOVLUCHT VAN LINDBERGH

27 oktober 1929 p.65

BEURSCRASH IN WALL STREET

10 september 1933 p.67

OPENING VAN DE SCHELDETUNNELS

12 april 1934 p.69 DE KUNSTROOF VAN DE EEUW

3 september 1935 p.73 TE VROEGE DOOD VAN KONINGIN ASTRID

6 augustus 1936 p.75 DE SPELEN VAN DE NAZI’S

OVER ROMANS EN p.76 KRANTENREPORTAGES

16 mei 1938 p.79

MENEER EUROPA WORDT PREMIER

11 november 1938 p.81

KRISTALLNACHT

11 mei 1940 p.83

DUITSE INVAL VAN BELGIË

7 april 1943 p.85

MORTSEL GEBOMBARDEERD

16 augustus 1945 p.87

ATOOMBOMMEN TREFFEN JAPAN

31 januari 1948 p.89

MAHATMA GANDHI NEERGESCHOTEN

5 april 1949 p.91

BELGIË TREEDT TOE TOT DE NAVO

27 juni 1949 p.95

KIESRECHT VOOR VROUWEN

13 maart 1950 p.97 DE KONINGSKWESTIE

2 februari 1953 p.101 WATERSNOOD

3 juni 1953 p.105 ELIZABETH II, DE QUEEN

5 juni 1953 p.107 DE TOP VAN DE MOUNT EVEREST

9 augustus 1956

MIJNRAMP IN MARCINELLE

26 maart 1957 p.113

GEBOORTE VAN DE EEG

18 april 1958

EXPO 58

LIFESTYLE IN NINA p.116

1 juli 1960

CONGO ONAFHANKELIJK

16 december 1960 p.121 BOUDEWIJN EN FABIOLA HUWEN

14 & 15 januari 1961 p.125 EENHEIDSWET GOEDGEKEURD

4 januari 1963 p.127 DE WINTER VAN 1962-1963

29 augustus 1963

MARS OP WASHINGTON

23 & 24 november 1963

DE MOORD OP JFK

19 oktober 1964

OLYMPISCH GOUD VOOR ROELANTS

26 november 1965

MOBUTU GRIJPT DE MACHT IN CONGO

23 mei 1967

VRESELIJKE BRAND IN INNOVATION

HET NIEUWS IN BEELD

11 juni 1967

ZESDAAGSE OORLOG

12 & 13 mei 1968

MEI ’68

22 augustus 1968

HET EINDE VAN DE PRAAGSE LENTE

22 juli 1969

MERCKX OF DE MAAN

3 & 4 mei 1970 p.157

OORLOG IN VIETNAM

22 februari 1972 p.159 DE ONTMOETING TUSSEN MAO EN NIXON

EEN DAGELIJKS p.160 ‘TEEKENVERHAAL’

6 september 1972 p.163

ZWARTE DAG OP OLYMPISCHE SPELEN

23 februari 1973 p.165

STRIJDER VOOR HET RECHT OP ABORTUS

19 november 1973 p.167 EERSTE AUTOLOZE ZONDAG

5 januari 1976 p.171 RUISBROEK OVERSTROOMT

6 mei 1976 p.175 ANDERLECHT WINT EUROPABEKER

26 mei 1977

HET EGMONTPACT

BELANGRIJKSTE BELGISCHE p.178 VOETBALPRIJS

25 juni 1979

DOOR HORION

5 juli 1982

U2 OP TORHOUT/WERCHTER

24 november 1983

AFSCHUWELIJK VOETBALDRAMA OP DE HEIZEL

EXCLUSIEF BIJ DE KRANT p.190

12 november 1985

DE BENDE VAN NIJVEL

29 januari 1986

DE FATALE VLUCHT VAN DE CHALLENGER

30 april & 1 mei 1986

ROND TSJERNOBYL

5 mei 1986

SANDRA KIM WINT!

1 juli 1986

MEXICO ’86

DE GROTEN DER AARDE

10 maart 1987

DODELIJK SLAGZIJ

3 februari 1989

DE GEBOORTE VAN VTM

16 februari 1989 p.215 DE ONTVOERING VAN VANDEN BOEYNANTS

10 november 1989

DANSEN OP DE BERLIJNSE MUUR

12 februari 1990

VRIJLATING VAN MANDELA

20 augustus 1991

GORBATSJOV AFGEZET

25 november 1991

ZWARTE ZONDAG

3 april 1992

RUIMTEVAARDER DIRK

2 augustus 1993

VERDRIET OM BOUDEWIJN

15 april 1994

BLAUWHELMEN VERMOORD IN RWANDA

21 oktober 1996

DE WITTE MARS

1 september 1997

DE NOODLOTTIGE JACHT OP DIANA

4 juni 1999

12 september 2001

AANSLAGEN IN NEW YORK

26 oktober 2001

EEN VROUWELIJKE TROONOPVOLGER DIALOOG

8 november 2001

FAILLISSEMENT VAN SABENA

1 januari 2002

EEN MUNTEENHEID VOOR EUROPA

HET BEGIN VAN DE GROTE OORLOG

Duitsland had via zijn ambassadeur zondagavond een ultimatum bezorgd aan België. Geef ons vrije doortocht, of maak jullie klaar voor oorlog, luidde het dictaat. Het Duitse leger wilde via de kortste weg de hoofdstad van aartsvijand Frankrijk bereiken, maar die liep door het neutrale België. Zondagnacht en maandag onderhandelden de Belgische regering en de generale staf op het hoogste niveau. De ministeries van Oorlog en Buitenlandse Zaken bereidden een antwoord voor. De hele tijd trachtte Het Laatste Nieuws te peilen naar de houding van de regering en de op handen zijnde gebeurtenissen. De situatie bleef onduidelijk. ‘Er wordt zoveel tegenstrijdig nieuws verspreid’, schreef hoofdredacteur Julius Hoste jr. in zijn editoriaal.

OORLOGSDREIGING

De krant van dinsdag 4 augustus 1914 was er een van twijfels en geruchten. De voorpagina bevatte opvallend vaak het woord ‘zou’. Zo zou Nederlands-Limburg al door de Duitse troepen overrompeld zijn, maar dat nieuws bleek niet waar. De stad Antwerpen had niettemin de staat van beleg uitgeroepen. Hoste riep op tot kalmte en om niet toe te geven aan de wanhoop, ‘hoe somber de toekomst zich ook moge aftekenen’. Vanuit het kantoor van de krant in de Emile Jacqmainlaan zag hij hoe landgenoten Belgische vlaggen hesen aan de Brusselse gevels, en dat was voor hem een teken van vaderlandsliefde en van de wil om de Belgische onafhankelijkheid te verzekeren, tegen elke prijs. Een dag later was elke twijfel verdwenen. ‘Het Duitsch leger in België’, kopte Het Laatste Nieuws van woensdag 5 augustus. Dinsdagochtend waren Duitse troepen langs de oostgrens België binnengedrongen en was de slag om Luik begonnen. In Brussel had rond hetzelfde ogenblik een indrukwekkende zitting plaatsgevonden in de wetgevende kamers, waar koning Albert I de Kamer en Senaat had toegesproken. Hoste was daarvan getuige geweest. Na de koning had eerste minister

en minister van Oorlog Charles de Broqueville het spreekgestoelte bestegen. Hij had nogmaals het Duitse ultimatum en het Belgische antwoord voorgelezen. Alle Kamerleden waren overeind geveerd, toen de minister zei dat België zijn eer zou hebben geschonden, mocht het de voorwaarden van Duitsland hebben aanvaard. Hoste noemde de bijeenkomst roerend en historisch. Samen met de hele krant en de rest van het land schaarde hij zich achter het ‘Voor vorst en vrijheid’.

MOORD IN DE BALKAN

Aan de oorsprong van de Eerste Wereldoorlog lag het opkomend nationalisme en de wens van keizer Wilhelm I om aartsvijand Frankrijk te verslaan. De spanningen tussen de Europese grootmachten liepen al een aantal jaren hoog op. Als klein land rekende België er toch op dat die landen zijn neutraliteit zouden respecteren.

De lont in het kruitvat was de aanslag die de Servische nationalist Gavrilo Prinzip in Sarajevo pleegde op de Oostenrijkse troonopvolger aartshertog Frans Ferdinand. Als gevolg daarvan verklaarde Oostenrijk op 28 juli 1914 de oorlog aan Servië. De krant van 4 augustus berichtte trouwens over de gevechten die beide legers al voerden rond de Donau, in de buurt van Belgrado. Het krijgsgewoel in de Balkan leidde tot een dominoeffect. Duitsland schaarde zich achter Oostenrijk. Rusland verleende steun aan Servië. Door de verdragen die Rusland had afgesloten met Frankrijk en GrootBrittannië, raakten ook die landen betrokken. Duitsland verklaarde daarop Frankrijk de oorlog en schond vervolgens de neutraliteit van België. Groot-Brittannië en Frankrijk konden dat niet zo laten en verklaarden zich solidair met Brave Little Belgium. Niemand had in augustus 1914 kunnen vermoeden dat één moord in de Balkan een vier jaar durende wereldoorlog zou ontketenen met miljoenen dodelijke slachtoffers.

VRIJ BELGIË

De krant verontschuldigde zich ook voor de uitgave van slechts vier pagina’s. Verschillende medewerkers waren gemobiliseerd en het was moeilijk om de papiervoorraad op peil te houden en de verzending te verzekeren. Na de Duitse inval stapelden de moeilijkheden zich verder op. Op 20 augustus bezetten de Duitsers Brussel en verscheen Het Laatste Nieuws voor het laatst tijdens de oorlog. Hoste zelf was al naar Nederland gevlucht, maar zat daar niet stil. Samen met de katholieke politicus Frans Van

Tussen het oorlogsnieuws door stelde Het Laatste Nieuws nog het nieuwe bankbriefje van 5 frank voor aan zijn lezers. Het briefje stelde op de keerzijde een allegorische voorstelling voor van de zeven vrije kunsten. De krant beeldde die keerzijde af – de centrale antieke figuur oogde te midden van het oorlogsnieuws zeer strijdvaardig.

Cauwelaert, die even Vlaamsgezind was als hij, gaf hij het weekblad Vrij België uit. Dat verscheen voor het eerst op 27 augustus 1915. De medewerkers bestonden onder meer uit uitgeweken Belgen als architect Huib Hoste, schrijver Ernest Claes en componist Emiel Hullebroeck. Vrij België wakkerde vanuit Nederland de vaderlandsliefde aan en hield de hoop op de overwinning hoog. Het waarschuwde de Vlamingen ook voor de gevaren van het activisme of de collaboratie met de Duitsers om Vlaamse eisen te verkrijgen.

5 FRANK

Voorpagina van de eerste Vrij België uit 1915.

Bankbiljet van 5 Belgische frank uit 1914.

DANSEN OP DE BERLIJNSE MUUR

Het Laatste Nieuws kon niet anders dan de voorpagina van 10 november 1989 volledig aan de Val van de Berlijnse Muur wijden. De afbraak van de Muur tijdens de nacht van 9 op 10 november 1989 symboliseerde voor de hele wereld het einde van een tijdperk. Voor de Duitsers sloot ze bovendien een erg lange naoorlogse periode af. Na een scheiding van 28 jaar konden familie en vrienden uit Oost- en West-Duitsland eindelijk elkaar terugvinden.

EINDE AAN DE LEEGLOOP

De Berlijnse Muur was een meer dan 45 kilometer lange en tot 100 meter brede constructie. Hij scheidde West-Berlijn van Oost-Berlijn van 13 augustus 1961 tot 9 november 1989. De Muur groeide uit tot een van de bekendste symbolen van de Koude Oorlog en ontstond in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Na het einde van de oorlog in 1945 deelden de geallieerden Duitsland op in vier bezettingszones. De Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk zouden elk een deel van het land besturen. Ook Berlijn werd opgedeeld in vier sectoren, maar het gebied rondom Berlijn behoorde tot de Sovjet-Unie. Daardoor vormde een groot deel van Berlijn als het ware een enclave in een door de Sovjet-Unie bezet gebied. Het einde van de Tweede Wereldoorlog luidde het begin van de Koude Oorlog in, een periode van grote spanningen tussen de communistische wereld en het Westen. De zogenaamde Blokkade van West-Berlijn was een eerste dieptepunt in de Koude Oorlog. Van juni 1948 tot mei 1949 sloot de Sovjet-Unie de weg-, spooren binnenvaartverbindingen af tussen de westelijke bezettingszones van Duitsland en West-Berlijn. Het was een reactie op de invoering van een nieuwe munt, de Duitse mark, in de westelijke bezettingszones. Tijdens de blokkade werd West-Berlijn bevoorraad via de bekende Berlijnse luchtbrug. In mei 1949 vormden de westelijke bezettingszones samen de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) of West-Duitsland, en in oktober van datzelfde jaar ontstond op het grondgebied van de Sovjet-Unie de Duitse Democratische Republiek (DDR) of Oost-Duitsland.

Maar het communistische regime zag tussen 1949 en 1961 ongeveer 3,5 miljoen Oost-Duitsers naar West-Duitsland vluchten. Mensen waagden zich zowel vanwege economische als politieke redenen aan zogenaamde Republikflucht, de DDR-term voor

uitwijking naar het Westen. De DDR probeerde daarom steeds vaker om de grens af te sluiten met onder andere hekken en bewakingsposten. Aangezien ook veel jonge en hoogopgeleide mensen het land verlieten, vormde de uittocht een bedreiging voor de economie. In 1961 besloot de DDR dan ook een einde te maken aan de leegloop, onder meer door een muur op te trekken. De bouw van de Berlijnse Muur startte in de nacht van 12 op 13 augustus.

COMMUNICATIEFOUT

Tegen het einde van de jaren 1980 nam het verzet tegen de Berlijnse Muur alsmaar toe. De ineenstorting van het IJzeren Gordijn – de grens tussen het communistische Oostblok en het kapitalistische Westen – begon in Hongarije, dat in mei 1989 de grens met Oostenrijk opende en daarmee een ware volksverhuizing op gang bracht.

De Val van de Berlijnse Muur verliep eerst nogal chaotisch, blijkt ook uit de berichtgeving van Het Laatste Nieuws. Woordvoerder Günter Schabowski, lid van het Politburo van de regerende SED (Sozialistische Einheitspartei Deutschlands), hield op 9 november live een persconferentie op de staatstelevisie. De man maakte de maatregel bekend dat burgers van de DDR zonder aan speciale eisen te voldoen de grensposten tussen Oost- en West-Berlijn en tussen Oost- en West-Duitsland zouden mogen passeren. Een van de journalisten vroeg wanneer die maatregel in voege zou treden. Schabowski had die vraag duidelijk niet verwacht en antwoordde: ‘Dat is, voor zover ik weet, meteen, zonder vertraging.’ Het was niet helemaal duidelijk wat de aankondiging precies betekende, maar de reactie liet niet op zich wachten. Nadat het West-Duitse ARD-journaal het nieuws aangekondigd had onder de kop ‘DDR opent grens’, haastten duizenden Oost-Duitsers zich naar de grensposten. Voor de grenswachten was hun komst duidelijk ook een verrassing. Zij aarzelden even wat te doen, maar openden dan toch de poorten. Volgens Het Laatste Nieuws probeerden ze wel een keer met waterspuiten de mensen te verjagen die op de Muur waren geklommen, maar keken ze veelal toe zonder in te grijpen. De Oost-Duitsers wisten met hun vreugde geen blijf en kort na de openstelling van de grenzen begonnen de inwoners van Berlijn zelf de Muur te slopen.

HERINNERINGEN

Enkele plaatsen in Berlijn herinneren nu nog altijd aan de Muur. Het bekendste en langste restant van de Muur kun je bezichtigen aan de oever van de Spree. Verschillende kunstenaars beschilderden het stukje muur, dat de naam East Side Gallery kreeg. Ook erg bekend is Checkpoint Charlie, een van de controleposten met zowel Russische als Amerikaanse grenswachters. Het was

‘Duizenden

Oost-Duitsers haastten zich naar de grensposten. Voor de grenswachten was hun komst duidelijk een verrassing. Zij aarzelden even wat te doen, maar openden dan toch de poorten.’

de enige grenspost waar buitenlanders in Berlijn van West naar Oost konden reizen. Het wachthuisje aan Checkpoint Charlie verdween ongeveer een jaar na de val van de Muur, maar in 2000 kwam een replica op precies dezelfde plek. Vlak bij Checkpoint Charlie staat het Mauermuseum, dat de geschiedenis vertelt van de vele vluchtpogingen van Oost- naar West-Duitsland.

Een deel van de Berlijnse Muur, omgedoopt tot East Side Gallery.

 MISS MOSKOU

Mariya Kalinina heette ze, en ze was in 1987 de allereerste Miss Moskou geworden. Sindsdien reisde ze de wereld rond als het beste voorbeeld van Gorbatsjovs openheid naar het Westen. ‘Ik ben het wel helemaal eens met de perestrojka van Gorbatsjov’, vertelde ze aan Het Laatste Nieuws. ‘Wij voelen ons een stuk vrijer nu, en deze ideeën hebben ook in andere Oostbloklanden eindelijk ingang gevonden.’

GENTSE CAPRIOLEN

Wat doen we met het Capitole? Het voormalige cinemacomplex aan het Zuid in Gent stond te verkommeren. Er waren plannen om er een nieuw ‘multifunctioneel cultureel centrum’ van te maken, maar Gent had geen 100 miljoen frank (of 2,5 miljoen euro) ter beschikking om het gebouw aan te kopen. Schepen van Cultuur Van Quaquebeke kondigde wel aan dat de Nationale Loterij bereid was een flink bedrag te pompen in de ombouw van de voormalige ‘infirmerie’ op de Bijloke tot een concertzaal. En het kunstencentrum Vooruit kon rekenen op een flinke verhoging van de subsidies. Concertzaal Bijloke en kunstencentrum Vooruit – in 2022 herdoopt tot VIERNULVIER – groeiden uit tot sterkhouders van het Gentse cultuurleven. Ook met het Capitole kwam het goed. Het maakt sinds 2014 deel uit van de entertainmentgroep be•at.

BEGRAVEN IN STIJL

Leuke tussendoortjes om de krant te vullen. Een vrouw van wie de laatste wens was begraven te worden in haar Cadillac, leverde een prachtig verhaal op. Op dezelfde pagina kon de lezer het relaas lezen van een chauffeur die zijn wagen verticaal geparkeerd had. Eveneens met een beeld van het persagentschap Associated Press.

 FILMNIEUWS

Vanaf 15 november 1989 liep in de Vlaamse bioscopen een film van Hugo Claus met in de hoofdrol Jan Decleir. Het sacrament had een scenario gebaseerd op Claus’ roman Omtrent Deedee. Naast Decleir speelden ook Frank Aendenboom, Ann Petersen, Chris Lomme en Marc Didden mee in de film.

Het sacrament ging in première op het Gentse Filmfestival en kreeg in 1990 een vertoning op het filmfestival van Cannes. Het was een familiedrama dat zich afspeelde in de pastorij van Kobbegem.

HIGHTECH

Alsof je een museum binnenwandelt, de oude reclamefoto’s in de krant. Een IBM AT-computer, met een geheugen van 640 KB, draaiend op MS DOS. Met een naaldprinter erbij. Revolutionair in 1989, de prehistorie van het computertijdperk vandaag.

BOONENS DERDE RONDE VAN VLAANDEREN

Op zondag 1 april won Tom Boonen voor de derde keer de wielerklassieker Ronde van Vlaanderen en ’spurtte’ zich zo ‘de legende in’. De volgende dag blokletterde Het Laatste Nieuws dat met hoofdletters op zijn voorpagina: ‘BOONEN PAKT DERDE ZEGE

IN RONDE’ en ‘DE LEGENDE IN’. Een week later zou hij ook nog voor de tweede maal de dubbel Ronde van Vlaanderen - Parijs Roubaix te pakken. Met zijn zegereeks van 2012 kroonde Boonen zich samen met de ‘olympische’ Greg Van Avermaet en de reus van de Ardennenklassiekers, Philippe Gilbert, tot de sterkste renners van zijn generatie.

VERNIEUWD PARCOURS

De 96ste editie van de Ronde van Vlaanderen, de grootste klassieker uit de Belgische wielerkalender en ‘Vlaanderens mooiste’, vertrok op 1 april 2012 uit Brugge. Organisator Flanders Classics had het parcours grondig vernieuwd met een nieuwe aankomst in Oudenaarde. De Muur van Geraardsbergen, de traditionele scherprechter in de Ronde, maakte er niet langer deel van uit. Voor de nieuwe finale stond een driedubbele beklimming van de Oude Kwaremont en de Paterberg op het programma. De aanpassing van het parcours was een gok, die vooraf veel kritiek had uitgelokt. Boonens overwinning was dan ook de mooiste reclame voor de spankracht van het gewijzigde parcours. Naar goede gewoonte scheidde al snel na de start een kopgroep van vijftien renners zich af, onder de vakkundige controle van het toenmalige team Omega Pharma–Quick-Step. Tijdens de rit trokken twee voorvallen de aandacht. Enerzijds was dat de zwakke prestatie van tweevoudig winnaar Stijn Devolder, die moest passen op de Molenberg, en anderzijds de valpartij van favoriet Fabian Cancellara, na de eerste beklimming van de Oude Kwaremont. De Zwitser brak daarbij zijn sleutelbeen en mocht meteen een kruis maken over zijn voorjaar.

ITALIANEN VERSUS BELG

De Oude Kwaremont nam met zwier de rol over van de Muur van Geraardsbergen. Bij de derde beklimming

scheidde een klein elitegroepje zich af, met Filippo Pozzato, Alessandro Ballan en Tom Boonen. Het drietal reed vervolgens de Paterberg op, waar Boonen nipt bij het Italiaanse duo kon aanhaken. Voormalig Rondewinnaar Ballan was misschien wel de gevaarlijkste tegenstander. ‘Pipo’ Pozzato was wel een voormalige ploegmaat van Boonen, maar de kans bestond dat hij onder één hoedje zou spelen met zijn landgenoot.

In de laatste 13 kilometer reed het drietal een miniploegentijdrit om hun voorsprong te behouden. Onder de achtervolgers viel vooral de nog jonge Peter Sagan van Liquigas op. Met de eindmeet in zicht ondernam Ballan enkele ontsnappingspogingen, maar een attente Boonen wist die telkens te counteren. In de sprint versloeg hij de twee Italianen en zo oogstte de vernieuwde Ronde van Vlaanderen meteen een grootse winnaar.

‘TOMMEKE’ BOONEN

Met zijn derde overwinning in Vlaanderens mooiste schreef Tom Boonen wielergeschiedenis. Hij mocht aansluiten bij het rijtje van Achiel Buysse (1940, 1941 en 1943), Fiorenzo Magni (1949, 1950 en 1951), Eric Leman (1970, 1972 en 1973) en Johan Museeuw (1993, 1995 en 1998) – later kwam daar nog Fabian Cancellara bij (2010, 2013 en 2014). Samen met zijn vier overwinningen in Parijs-Roubaix, het wereldkampioenschap van 2005 – wielercommentator Michel Wuyts sprak toen de legendarische woorden ‘Tommeke, Tommeke, Tommeke, wat doe je nu? Tom Boonen gaat wereldkampioen worden!’ – en de groene trui in de Ronde van Frankrijk van 2007 prijken Boonens overwinningen in de Ronde van Vlaanderen hoog op zijn wielerpalmares. Onder meer door valpartijen en blessures bleven nieuwe overwinningen in de topklassiekers uit. Boonen joeg nog tevergeefs op een vijfde zege in Parijs-Roubaix, maar kwam niet verder meer dan de tweede plaats in 2016. Hij stopte in 2017 op zijn 36ste als professioneel wielrenner, na veertien jaar in dienst van Quick-Step te hebben gereden.

PARIJS-ROUBAIX 2012

In hetzelfde seizoen zowel de Ronde als Parijs-Roubaix winnen, is weinigen gegeven. Alleen Rik Van Looy (1962), Roger De Vlaeminck (1977) en Peter Van Petegem (2003) slaagden daar ook in en alleen Tom Boonen (2005 en 2012) en Fabian Cancellara (2010 en 2013) deden dat zelfs twee keer. Het Laatste Nieuws leek op 2 april al een voorgevoel te hebben: ‘Ook daar kan hij geschiedenis schrijven met een vierde zege.’ Voor veel wielerliefhebbers is ParijsRoubaix 2012 Boonens mooiste overwinning. Opnieuw reed hij toen met Pozzato en Ballan weg, samen met de

Fransman Turgot. Nadat zijn ploegmaat Niki Terpstra zich nog had aangesloten, muisde Boonen er samen met hem vandoor. Op de eerstvolgende kasseistrook moest Terpstra al lossen. Boonen stond er alleen voor, op 53 kilometer van de aankomst, maar klaarde de klus majestueus. Op Carrefour de l’Arbre had hij meer dan een minuut voorsprong en op de eindmeet stak hij vier vingers in de lucht. Het Laatste Nieuws citeerde hem toen op de voorpagina: ‘Ik zal de geschiedenis ingaan als de beste renner ooit op kasseien.’

‘Met zijn derde overwinning in Vlaanderens mooiste schreef Tom Boonen wielergeschiedenis.’

Tom Boonen tijdens Parijs-Roubaix in 2012.

in samenwerking met www.hln.be

www.lannoo.com

Registreer u op de Lannoo-website en we sturen u regelmatig een nieuwsbrief met informatie over nieuwe boeken en met interessante, exclusieve aanbiedingen.

Omslag: Studio Lannoo (Mieke Verloigne) i.s.m. Het Laatste Nieuws (Danny Vanbergen & Joost Cox)

Vormgeving: Mario Debaene

Redactie: Ellen Debackere, Ruben Mantels & Ineke Vander Vekens

Met de medewerking van:

© Uitgeverij Lannoo nv, Tielt, België en Het Laatste Nieuws, 2023 D/2023/45/246

ISBN 9789401491082

NUR 680

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. De uitgever heeft ernaar gestreefd de auteursrechten volgens de wettelijke bepalingen te regelen. Zij die menen nog zekere rechten te kunnen doen gelden, kunnen zich tot de uitgever wenden.