1970 yılında Werner Raporu olarak da bilinen ve 1980 yılında bir parasal birliğin kurulmasını hedefleyen ayrıntılı bir rapor hazırlamıştır. 1.1.1. Werner Raporu Werner Raporu, Parasal Birliğin üç aşamada oluşturulmasını öngörmüştür. Birinci aşamada, ülkelerin para ve maliye politikaları yakınsatılacak,
döviz kurlarının dalgalandığı bantlar daraltılarak geri
dönülemez olarak sabitlenecek; ikinci aşamada, döviz piyasalarında merkez bankaları tarafından gerekli olduğu hallerde ülke paralarının desteklenmesi amacıyla bir Avrupa Parasal İşbirliği Fonu6 oluşturulacak; üçüncü aşamada da bir Avrupa Merkez Bankası kurulacaktır (Artis ve Lee, 1997). Parasal Birlik yolunda bir adım niteliğinde, Mart 1972’de, Avrupa paralarının dalgalanmalarını kendi içlerinde yüzde ±1.125’lik bant (toplam yüzde 2.5), Avrupa paralarını da dolara karşı yüzde ±2.25’lik bir bant (toplam yüzde 4.5) ile sınırlayan ‘yılan’ sistemine geçilmiştir (bkz. Şekil 1.1.). Ancak, kısa bir süre için kullanılan yılan sistemi döviz kuru piyasalarında yaşanmakta olan dengesizliği ortadan kaldırmakta fazla başarılı olmamıştır.
Dolara karşı dalgalanma bandı yüzde ±2.25
Avrupa paraları arasında dalgalanma bandı yüzde ±1.125
Şekil 1.1: (Tüneldeki) Yılan
Werner Raporu, enflasyonun AET’de7 o dönemde fazla farklılık göstermemesi ve bir sorun boyutunda olmaması nedeniyle enflasyon farklılıkları konusunu derinlemesine incelemeye gerek görmemiş, bununla
6 7
EMCF – European Monetary Cooperation Fund Almanya, Fransa, İtalya, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg
4