Przedmiotowy system oceniania Fizyka w medycynie Program Fizyka w medycynie opiera się na wielostronnym kształceniu, którego efekt będzie zależeć od zdolności uczniów i umiejętności nauczyciela, doboru metod nauczania, sposobów oceniania i kontroli pracy ucznia, a także systematycznego aktywizowania i motywowania uczniów do pracy. Nauczyciel powinien stosować różne metody nauczania: pogadankę, dyskusję, wykład, pokaz, ćwiczenia laboratoryjne, projekt. Fizyka jest nauką przyrodniczą, dlatego nauczanie powinno się opierać na: •
obserwacji i opisywaniu zjawisk fizycznych oraz wykonywaniu doświadczeń;
•
zapisywaniu i analizowaniu wyników;
•
sporządzaniu i interpretacji wykresów;
•
formułowaniu wniosków stanowiących podstawowe źródło wiedzy.
Te umiejętności można rozwijać, posługując się metodami nauczania praktycznego – pokazem połączonym z obserwacją i doświadczeniem. Każdy eksperyment powinien być wcześniej zaplanowany; po jego wykonaniu należy przeprowadzić rachunek błędów pomiarowych, a wnioski końcowe – zaprezentować i przedyskutować. Obserwacje i eksperyment fizyczny stanowią źródło wiedzy i potwierdzenie teoretycznych założeń. Praca eksperymentalna powinna obejmować zarówno pokazy w wykonaniu nauczyciela, jak i samodzielne eksperymenty uczniów. W programie wymieniono ponad 10 doświadczeń do wykonania na lekcjach – najlepiej w grupach. Nauczyciel może – w miarę możliwości – zwiększyć ich liczbę. Wyniki pomiarowe uczniowie zapisują w tabelach i na tej podstawie rysują wykresy, obliczają wielkości fizyczne i formułują wnioski. Warto pamiętać, że efektywne współdziałanie w zespole poszerza horyzonty, pomaga podejmować decyzje, ćwiczy umiejętność spoglądania na problem z różnych stron oraz – co bardzo ważne – buduje więzi międzyludzkie. Zastosowanie metod problemowych, np. dyskusji poświęconej analizie zaobserwowanych zjawisk, wyzwala stany emocjonalne: przeżywanie sukcesu lub niepowodzenia. Wprowadzenie nowych treści teoretycznych należy w miarę możliwości poprzedzać pokazami i doświadczeniami wykonanymi w grupach. Wprowadzenie treści fizycznych związanych z tematyką medyczną można połączyć z wycieczką do placówki medycznej, co ułatwi ich zrozumienie i ukaże praktyczne aspekty przedmiotu – sprawi, że stanie się on bardziej atrakcyjny, a uczniowie zrozumieją, jak bardzo jest potrzebny w dalszej edukacji. Zważywszy na niewielką liczbę godzin i często skromne wyposażenie pracowni fizycznej, rzeczywiste doświadczenia fizyczne można zastąpić symulacjami komputerowymi zjawisk fizycznych, dostępnymi w internecie filmami przedstawiającymi doświadczenia, animacjami, zdjęciami,