veya boğazın öte yakasına çekiliyorlardı. Bu öylesine müthiş bir yer değiştirıneydi ki, "hücrelerine çekilmiş rahipler bile" yerle rini terk etmişlerdi. Bazen de Türkmenler ile Rwnlar aralannda antlaşma yapıyorlar, bu sayede Rum beldelerine Türkmen göç menler yerleşiyorlardı.9o İbn-i Said'in anlatbğına göre91 Denizli civannda 200.000, Kastamonu havalisinde ıoo.ooo, Kütahya-Karahisar arasında 30.000 çadır konar-göçer Türkmen vardı ki, bu sayılar Togan'ın el-ömeri'ye dayanarak verdiği, Anadolu beyliklerinin askeri gü cünü yansıtan rakarnlaıın çok altındadır.92 Bu bakımdan, Ban Ana dolu artık bütünüyle "Türkmen Ülkesi" durumuna yükselrniştir.93 Şehir adlannda her ne kadar Türkçe olmayan isimlerin kullanıl ması devam etmekteyse de köy, dağ, ova, göl gibi kırlık anlann Türkçe is imler almaları Türkleşmenin bir başka boyutunu or taya koymaktadır. 90
Aynı eser, s. 4-17.
91
C. Cahen. İbn-i Said sur L' Asie Mineure Seldjugide, Turco Byzantina
et Oriens Chirstianus, (London 1974), s. 42-48. 92 Z. V. Togan, Umumi Türk Tarihine Giriş, s. 317-318. 93 Z. V. Togan,Aynı eser, s. 257; F. Sümer, Anadolu'da Moğollar, Selçuklu Araştınnalan Dergisi, I/1969, (Ankara 1970), s. 4; Speros Wyrionis'in Türklerin Rumlarla karışıp kaynaştığını, bu suretle yeni bir ahali mey dana çıktığını ve bunlara Greko-Türk denilmesinin doğru olacağını savunarak, Anadolu'nun Türkleşmesine yeni bir boyut getirmeye çalış ması, meseleyi objektif olarak izah etmekten ı.ızalcbr. Speros Wyrionis, Nomadiziation and İslami7.ation in Asia Minor, Studies on Bizantium Selfuks and Ottomans, (Malibu 1981). s. 59. Çünkü, kaynaklarda toplu ihtida hareketlerine tesadüf edilmediği gıbi (Böyle bir hadise vukubul saydı İslam kaynaklan heyecanla kaydederlerdi.)Türkler ile Rumların her yönüyle iç içe girdiği mahalleler bile yoktur. Bu hususu Osmanlı kaynaklarından da takip etmek mümkündür. Kaldı ki şeri'yye sicille rinde tek-tük görülen ihtida hareketleri nüfusun geneli içinde önem senmeyecek miktardadır. 26